nönöpole Hit ij Alp lil li 111% Animositeit rond beurzen in het Ahoy-gebouw KUNSTGEBITTEN Aanleg aardgas-CV in particuliere woningen financieel aantrekkelijk «wm f IP—1HL TT TUT 17e jaargang no. 18, donderdag 29 februari 1968 WINKELCENTRUM'BINNENWEG 45 TELEFOON 11.66.15 - ROTTERDAM Aan de vooravond van de consumentenbeurs „Binnenhuis '68", die op vrydag 9 februari werd geopend, vond een klein incident plaats Op zichzelf had het incident niet veel te betekenen, maar het was wel een vingerwijzing voor de animositeit, die rond de beurzen in het Ahoy- gebouw leeft. Op die dag, vóór de opening van de meubelbeurs namelijk, kreeg de organisator van „Binnenhuis '68" de mededeling, dat de letters die hy had opgehangen aan een staalconstructie by het Ahoygebouw en waarmee hy zijn beurs aankondigde, verwijderd moest worden. De staalconstructie was eigendom van de „Stichting voor Rotterdamse Consumentenbeurzen en -tentoonstellingen", die in het Ahoygebouw de beurzen „Femina" en „Lentiade" organiseert. De letters van „Binnen huis" gingen er af en de aankondiging van de „Lentiade", die van 8 tot en met 17 maart zal worden gehouden, werd op de staalconstructie aangebracht. Op zichzelf een incident, dat niet veel om het lijf had. De ach tergronden gaan echter veel die per. Zij zijn het gevolg van een zeer, dat al jarenlang intern bij vele beursorganisatoren de sfeer bederft. De slechte verhoudingen hebben zich toegespitst sinds vo rig jaar de consumentenbeurs „Binnenhuis" voor het eerst haar 1C poorten voor het publiek opende. KoUerto» dienj. J-rnl*Rt mij onbegrijpelijk, Beroering wordt gefluisterd, dat dit ook nim mer de bedoeling zou zijn geweest. Men gaat zelfs zo ver te beweren, dat „Europort" allang was verkocht naar de RAI, voordat bekend werd, dat het Ahoycomplex zou gaan ver dwijnen. Dit is een van de zaken waar John Hoffman over struikelt. „In de afge lopen jaren zijn vele beurzen, die met veel kosten in Rotterdam van de grond werden gebracht, naar ande steden verkocht voor veel geld. Heel summier gezegd, komt het op neer, dat de heer J. Hoffman, di recteur van „Femina" en van „Len tiade" de beurs „Binnenhuis" ziet ais oneerlijke concurrentie ten op zichte van de „Femina". Hij stelt daarbij, dat de „Femina" ook aan dacht besteedt aan woninginrichting meubelen, gordijnen, vloerbedek king, keukens e.d. en dat „Bin nenhuis" zich dus op een terrein be weegt, dat door de „Femina" reeds wordt verzorgd. De huidige directeur van „Binnen huis", de heer W. van Krimpen ont kent dit. Hij wijst er op zijn beurt op, dat de tijd voor de gespeciali seerde consumentenbeurzen is aan gebroken. „Binnenhuis", zo meent hij, heeft een speciale taak en kan daarbij de belangen van de „Femi na" niet schaden. Daarbij wijst hij er op, dat hij nog nooit acauisitie heeft gevoerd onder de exposanten van de „Femina". Dat er deson danks toch exposanten van „Fe mina" op de meubelbeurs staan is een gevolg van hun eigen vrije wil. Besprekingen De geschiedenis gaat enkele jaren terug. Door de jaren heen voert John Hoffman toen nog geen di recteur van de Femina gesprek ken om te komen tot een nauwe sa menwerking met de gemeente Rot terdam, in casu het Ahoygebouw voor het organiseren van meer beur zen. „Mijn voorstellen werden terzij de gelegd en in 1962 werd reeds ge sproken over een meubelbeurs, die georganiseerd zou worden door de heer Johnson, later organisator van „Europort" en „Nedex",. aldus John Hoffman. „Die besprekingen met de gemeente hadden niet tot doel mij een monopoliepositie te verschaffen, maar in die tijd was er in Rotter dam geen andere beursorganisator. De meubelbeurs van Johnson ging niet door. In 1964 werd voor het vol gende jaar een beurs geannonceerd, die bloemen en vakantie tot thema zou hebben, een onderwerp, waar ik al veel eerder over had gesproken. In datzelfde jaar was ,er sprake van „Binnenhuis". De beurs over bloemen en planten, die zou worden georgani seerd door de heer Nijsse de oor spronkelijke organisator van binnen huis (red.) ging niet door, evenals de ongeveer tien andere beurzen die hij gedurende de afgelopen drie jaar had aangekondigd". In 1965 werd bekend gemaakt, dat het Ahoycomplex plaats moest ma ken voor de medische faculteit. In deze hal was sinds enkele jaren de beurs „Europort" gevestigd en de heer Johnson, organisator van deze beurs, maakte op een persconferen tie bekend, dat deze beurs ging ver huizen naar de RAI in Amsterdam. Hij beloofde, dat „Europort" zou te rugkomen, wanneer Rotterdam weer over een goede accommodatie be schikt. Men stond sceptisch tegen over deze mededeling en enkele ja ren daarna deelde de heer Johnson mee, dat er nimmer meer sprake zou zijn van een terugkeer van zijn beurs naar Rotterdam. In vakkringen REPARATIES le klas werk vanaf 5,per reparatie. 20-karaats gouden kroon ƒ17,50 kunt er op wachten INSTITUUT UENTILIA konijn en is het n een gevestigd bureau als 't ui./,*, dat toch zijn bestaansrecht heeft bewezen, niet meer gehoor heeft gekregen bij de gemeente". Noodhal Voor een heleboel geld liet de ge meente Rotterdam op het voormali ge Heliport een noodhal plaatsen, overigens nog net op tijd om de „Fe mina" te redden van de ondergang. Want, zoals de organisatoren van de ze beurs terecht stellen, zou het de dood voor „Femina" hebben bete kend, wanneer men een jaar had moeten overslaan. Om de kosten van de hal te dekken vroeg de gemeente aan verschillende beursorganisato ren met zo veel mogelijk beurzen te komen. De heer Nijsse kondigde drie nieu we beurzen aan. Twee daarvan, „Binnenhuis" en „Hippy-happy' 'zijn doorgegaan, Euronporttentoonst.ellin- gen kwam met de Nedex en John Hoff man kwam met de „Lentiade" vo rig jaar voor het eerst gehouden. Hoewel de organisatoren van „Ne dex" elk jaar opnieuw betogen, dat deze beurs beslist in Rotterdam zal blijven, wordt dit door velen sterk be twijfeld. Tot op heden zijn zij er niet in geslaagd de Ahoyhal vol te boe ken, maar insiders zijn er van over tuigd, dat ook deze beurs uit Rotter dam en dan wellicht naar de RAI zal gaan verdwijnen, zodra de hal te klein zal blijken.' John Hoffman vreest ook, dat dit met „Binnenhuis" zal gebeuren. In dat verband wijst hij op het feit, dat Nijsse al verschillende door hem ge organiseerde beurzen van Rotterdam naar een andere stad heeft overge bracht. De huidige directeur van „Binnenhuis", Wim van Krimpen, noemt dat belachelijk. „Binnenhuis" is een volslagen Rotterdamse beurs", zegt hij. „Ik heb er geen enkel be lang bij naar een andere stad te gaan. Als de hal te klein wordt, kan ik een nog grotere selectie .toepassen, hetgeen mijn beurs ten goede komt". In 1966 hoorde John Hoffman voor het eerst van de gemeente Rotter dam, dat er een meubelbeurs geor ganiseerd zou worden, uitsluitend be stemd voor architecten en andere vaklieden. Op 10 oktober van dat jaar, op de dag waarop de Femina sloot, hoorde hij ineens, dat het een consumentenbeurs zou worden. „De Femina bestond toen negentien jaar", aldus John Hoffman. „Meube len en dergelijke maakten al jaren lang deel uit van de beurs. Het was dan toch niet meer dan logisch ge weest, wanneer men ons tijdig had ingelicht". aankondiging van „Binnen huis" wekte ook beroering in krin gen van de meubelhandel. Men vreesde, dat door een teveel aan beurzen de rust op de markt zou worden verstoord en de heer Nijsse slaagde niet helemaal in zijn opzet. De „grijze" handel sloop „Binnen huis" binnen en de „witte" handel dreigde verstek te laten gaan. Ter verklaring diene, dat de „witte" handel zich legaal noemt ten op zichte van de „grijze" handel, die vaak met veel lagere prijzen werkt. Voor een beursorganisator is dit ui teraard een pijnlijk onderwerp en ook Wim van Krimpen wil zich thans nog buiten deze discussie houden. „Er was een grote verwarring ont staan, omdat de „witte" handel in de veronderstelling verkeerde, dat ik Binnenhuis" had georganiseerd", al dus John Hoffman. „Dat werd ook in de hand gewerkt door het feit, dat de slagzin van „Binnenhuis" veel lijkt op die van de „Femina". Ik heb er erg veel moeite mee gehad om deze zaak recht te zetten. Hoffman protesteerde zelf ook bïj de gemeente Rotterdam, doch kreeg op zijn protest een afwijzend ant woord, omdat, zoals in een brief van de directie van de Ahoyhal aan de heer Hoffman te lezen staat, de Ahoyhal in het algemeen niet gepor teerd is voor exclusiviteit. De „witte" meubelhandel zooht een antwoord op „Binnenhuis" en richtte de „Stichting Woonpropagan- da Zuid-Holland" op. Deze stichting verzocht de „Stichting voor Rotter damse Consumentenbeurzen en -ten toonstellingen" of zy in 1968 een beurs over wonen wilde organiseren waaraan dan de „witte" handel zou deelnemen. Hoffman diende een ver zoek in om de Ahoyhal dit jaar te mo gen huren, maar kreeg ook hierop een afwijzend antwoord, omdat de direc tie van de Ahoyhal meende, dat deze beurs vanwege „gevestigde belangen" niet gehouden kon worden. „En met die gevestigde belangen bedoelde men „Binnenhuis", die toen nog pas één keer gehouden was", aldus John Hoffman. „En bovendien nam men ineens een ander stand punt in ten aanzien van de exclusi viteit". In dat verband wijst hij ook op het feit dat op de beurs „Hippy- happy", georganiseerd door Wim v. Krimpen, ook een stand stond voor jeugdreizen, terwijl eenzelfde stand ook te vinden was op de eerder gehouden „Lentiade". Teleurgesteld Men kan niet zeggen, dat John Hoffman verbitterd is. Hij is wel te leurgesteld. „In 1967 heeft het Ahoy gebouw een 27Q tot 300.000 bezoekers getrokken, waarvan twee-derde komt voor rekening van de „Femi na" en de „Lentiade", zegt hij. „De Femina alleen al brengt in twaalf dagen tijd rond zeven miljoen gulden in omloop in de horecabedrij- EXLLLSIEVE VOÖRJ AARS- COLLECTIE JAPONNEN en DEUX-PIèCES hebben wij zojuist ontvangen. Van elk model slechts enkele stuks. (Alleen, verkoop). Komt U eens bij ons binnen Voor moeder en dochter Een eigenaardig instinct waar schuwt ons altijd als er iets bijzon ders gaande is. Nooit zal een „open baar werk" iets moeilijks kunnen uitvoeren, zonder dat er uitgebreid belangstelling voor bestaat. Zo ook hier. De kraan doet uiteraard het zware werk, maar er is altijd een waakzaam menselijk oog nodig om het goed te laten <verlopen. Die zijn in ruime mate aanwezig. Handen in de zakken, schouders wat opgetrokr ken tegen de wind staan we te kijken, niet zuinig met „ter zake doend" commentaar. En als het karwei ge klaard is gaan we voldaan huis waarts ven, taxi-ondernemingen en noem maar op. Ons bureau ïs nu al twin tig jaar in Rotterdam gevestigd en wij hebben bewezen, dat we goede beurzen kunnen brengen. Waarom moet men er dan andere mensen bij halen, die dan wel mogen doen waar ik niet de kans voor heb gekregen. Rotterdam is er alleen maar mee ge diend, wanneer er een goed beurzen- beleid wordt gevoerd. Als we tegen elkaar op gaan concurreren, beder ver we de rust, die toch ook op dit gebied noodzakelijk is". Wim van Krimpen, thans organi sator van „Binnenhuis" en „Hippy- happy staat er heel anders tegenover. „De „Femina" heeft zich altijd ver eenzelvigd met de Ahoy", zegt hij. „Die tijd is voorbij. De heer Hoff man zal moeten leren, dat er ook plaats is voor andere beurzen. Ik ben er van overtuigd, dat ik de Femina geen concurrentie aandoe. Ik be schouw ons als collega's". Geen resultaat Na het conflict met de borden heeft Wim van Krimpen een gesprek gehad met John Hoffman. „Het is een plezierig gesprek geweest", zegt Wim van Krimpen, „maar het heeft verder geen resultaat gehad. Ik voel niets voor een samenwer king, misschien wel voor een ter reinafbakening. In de beurswereld hoort een bescherming te zijn. De heer Hoffman wil er een vrije markt van maken. Dat is in het belang van niemand. Als het zo moet, zou er over drie jaar geen beurs meer zijn. Nu moeten we maar zien wie het het langste uithoudt". Wim van Krimpen betitelt de ge schiedenis met de borden als „kin derachtig". Hij zegt: „Die stellage stond er al en het is natuurlijk waan zin om er nog een stellage naast te zetten. Ik heb die letters er in goed vertrouwen op laten zetten en ik wachtte gewoon af welke huur ik zo moeten betalen. Dat is een kwestie van collegialiteit. Ook hebben de bor den van de lentiade verwarrend ge werkt. Daar stond namelijk een fou te openingstijd op aangegeven en ik kreeg om vijf uur me n binnen, die dachten dat de beurs tut zes uur ge opend was. Bovendien verminderde de waarde van mijn borden, toen de aankondiging van de „Lentiade" er naast verscheen. Maar misschien heb ik me op die dag zelf wel te veel op gewonden. Zulke dingen ben ik na en kele dagen al weer vergeten. Ik be schouw het gewoon als een pesterij tje en ik kan dergelijke grappen ook uithalen, maar dat doe ik niet". Een „pesterijtje" in een zaak, die voor het Rotterdamse beurswezen misschien nog veel meer gevolgen kan hebben. Want Wim van Krim pen loopt nog met vele plannen rond. John Hoffman heeft zijn stand punt bepaald. Het is moeilijk te zeg gen wie er gelijk heeft, maar men zal niet kunnen beweren, dat dit al lemaal in het voordeel is van de ge meente Rotterdam. JAN DIJKSTRA Het Maassluise stadhuis was weer aan een schilderbeurt toe. Het fraaie histo rische gebouw wordtf nog slechts gebruikt voor trouwplechtigheden. De gemeentelijke technische be drijven van Schiedam zullen binnen kort in samenwerking met het VEG- instituut, de Vereniging van exploi tanten van gasbedrijven, de inkoop vereniging Cooprh en erkende instal lateurs een aanvang maken met een regeling waarbij het mogelijk is in de particuliere huurwoningen en eigen woningen een aardgas-centrale ver warmingsinstallatie aan te brengen. De kosten hiervan worden door ban ken gefinancierd. De kosten variëren uiteraard naar grootte van de woning, doch in de driekamerwoningen tussen tweedui zend en drieduizend gulden. Er is een volledige' financiering mogelijk. De toenemende belangstelling voor aard gasverwarming en de mogelijkheden voor de centrale verwarming zijn aan leiding tot deze actie. De afbetaling kan over een periode van maximum acht jaar plaatsvinden. De toeneming van de aardgasver warming blijkt ook uit de gasverkoop welke in 1965 totaal 13-330.000 m3 be liep, in 1966, 15.068.000 m3 en in het afgelopen jaar 22.560.000 m3. In het afgejopen jaar werden in Schiedam nog plm. 4000 kachels, meest voor gasverwarming verkocht. Overigens houdt de afgifte van gas uiteraard sterk verband met de weersomstan digheden want op de extra koude dag van 12 januari jl. werd 141.000 m3 aardgas afgegeven, exclusief de in dustrie met als minimum in juni vorig jaar 27.000 m3 per dag. Per graadver schil in temperatuur maakt de ver koop ongeveer 5000 m3 uit. Geconstateerd wordt, dat de ver wachtingen in 1965 over het gebruik tot nu toe zijn overtroffen. Verwacht werd toen, dat in 1975 de-helft van het aantal woningen in ons land met aard gas zou zijn verwarmd, doch het ziet er naar uit, dat zulks reeds in 1969 het geval zal zijn. Schiedam ligt op het landelijk gemiddelde- He', geraamde percentage van 29,5 procent is bijna bereikt en verwacht wordt/dat in dit jaar een stijging zal zijn ta constate ren. De verkoop van gashaarden in 1967 bedroeg rond 4000 terWijl in totaal- op 1 jan. van dit jaar er 6810 in Schie dam waren geplaatst. Er zijn in Schie dam 630 woningen met een centrale verwarming. Voor de toekomst moet echter wel worden verwacht, dat de verkoop van gashaarden zal afnemen. Immers in vrijwel alle nieuw te bou wen flats wordt een centrale ver warmingsinstallatie gebouwd, zodat aanschaf van kachels etc. achterwe ge kan blijven. Hoogstraat 2 - Schiedam-Tel.268803 dinsdag 8. woensdag 8. OPDRACHT: DOOD AGENT GORDON ROGER BROWNE HELGA LINE V SCOTT 14 jaar Zondag 2-4.15, woensdag 2. HERCULES TEGEN DE MOLOCH 14 jaar Zaterdagnacht 24 uur. BEKLEMMENDE UREN Drie ontsnapte gevangenen ter roriseren een gezin! Royal Film i Wyler. 18 {aar Wij hebben Nederlands grootste sortering verlovingsringen «■L mT gT W T|j|, g Kg BL M HL ^k Weekblad en Kethel 1# Hl M llf jL# 1 ifm ^a^Senj Pos1^oai8344.ROtteldam' lelef0°n 132170 KflHwe MR MR ÖBfc ■NNI Np TM Uitgave Stichting „De Jeugdhaven".

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 1