John Kenneth Galbraith wijst „Een uitweg uit Vietnam" Culture behandelt zalenprobleem nonopole Trouw aan Israël! 17e jaargang no. 22, donderdag 28 maart 1968 Een alternatief van het andere Amerika KUNSTGEBITTEN Bad Groenoord 20 april open Jan van Gelder komt verder naar binnen DE HAVENLOODS Weekblad voor Schiedam en Kethel Directie: W. van der Giessen Hoofdredactie: H. Vertvey Uitgave Stichting „De Jeugdhaven". Er is „een ander Amerika". Het is het Amerika van intellectue len, kunstenaars, studenten, die herhaaldelijk hun verontrusting uitspreken over het in hun land gevoerde beleid. Zowel ten aan zien van de binnenlandse problemen als van de buitenlandse, waarvan de oorlog in Vietnam het grootste en dwingendste is. Het is dat Amerika, waarvan president Kennedy zo duidelijk de ex ponent was, en dat het beste antwoord is op het „anti-Amerika nisme", dat hier en daar de kop opsteekt. John Kenneth Galbraith, hoog leraar aan de Harvard-universiteit en reeds lang een van de belang rijkste economen ter wereld, onder Kennedy ambassadeur in India, is een van de woordvoerders van dit andere Amerika. In november 1967 verscheen van hem een dun boekje, „How to Get Out of Vietnam", dat nu in het Nederlands verscheen in de Kritische Bibliotheek van de uitgeverijen Polak en Van Gennep, De Bezige Bij en Meulenhoff Ne derland. In zes korte hoofdstukken zet Galbraith zijn plan uiteen om uit het probleem Vietnam te ge raken door geleidelijke terugtrek king van de Amerikaanse troepen Het ls een uitermate nuchter plan gespeend van valse emoties en ge grond op de erkenning, dat de Ame rikaanse inmenging berust op een verkeerde visie uit de laren van de koude oorlog. Galbraith's conclusie is even eenvoudig als oprecht: omdat de oorlog in Vietnam een oorlogis tegen nationalisme, een verschijnsel dat Amerika overal ter wereld stimuleert en op de been helpt (Ti- tol), „zijn we in eén oorlog verwik keld die we niet kunnen winnen en een die we niet moeten willen win nen". De visie op het communisme, waarvoor o.a. Foster Dulles verant woordelijk is, is totaal ongeschikt ge bleken om de situatie in Vietnam te beoordelen. Hoe ziet die visie er uit? Galbraith schrijft: „In de visie op het wereldcommunisme als een gro te samenzwering, zoals die zich ontwikkelde na de Tweede Wereld oorlog, stond er een ding als axioma vast. Het communisme zou zich bui ten de Sovjet-Unie nooit met succes met een nationalisme kunrien vereen zelvigen. Het was een vreemde en tevens een kwade zaak waaraan geen enkel land zich zou wagen behalve wanneer het ven buitenaf zou worden opgedrongen. Communisten konden nooit vaderlandslievend zijn." De schrijver acht dit op zichzelf een respectabel standpunt, dat in ze kere zin opging voor Europa, waar de communisten van Frankrijk en Italië zich loyaal betoonden met Mos kou. Voor Azië geldt deze visie njet. JOHN KENNETH GALBRA1GHT In zijn eigen woorden: „Deze cri sis neemt de vorm aan van het he vige verschil tussen Moskou en Pe king, een geschil waar alle commu nistische partijen ter wereld op een of andere manier bij betrokken zijn. Wat achter dit geschil ligt is, naast andere factoren, de opkomst van het nas onahsme ais ce levende en aan invloed winnende factor binnen het communistische blok". En met wat gemakkelijk als een pleidooi gelezen zou kunnen worden voor onze steun aan Hanoi en de Vietcong, in plaats van aan Saigon vervolgt hij: „Het streven naar onafhankelijkheid is een bijzonder sterke kracht. Wij kunnen ons in politiek opzicht in alle oprecht heid met deze kracht verenigingen. Op den duur kumien de communis ten dit niet, een van de fundamente le redenen waarom hun offensief in de onderontwikkelde gebieden zal mislukken." Dat iet echter juist de Noordviet- namezen zijn, die de erfgenamen van de nationalistische revolutie te gen de Fransen zijn, daaraan be staat geen twijfel. zijn verbroken; de minister van Buitenlandse Zaken, Dean Rusk, geeft tegenwoordig zelf toe dat de po litiek van Hanoi niet centraal vanuit Peking wordt gevoerd, wat zeggen wil dat de oorlog onder plaatselijke leiding staat, en dat betekent weer dat de leiding van de oorlog in Viet nam zelf ligt, dat de Amerikanen te maken hebben met een nationaal communisme) en de politiek van Amerika om landen te steunen met een sterke nationalistische kracht, brengt Galbraith tot de conclusie, dat er in Vietnam eigenlijk geen aanwijsbare vijand is. Het ministerie van Buitenlandse Zaken helpt hem tot. deze conclusie te komen. In een publicatie „Viet nam in Brief", staat „de onheilspel lende waarschuwing dat Vietnam het voornaamste proefterrein is dat door de agressors van vandaag gekozen is om de nieuwe agressieve strate gie in. praktijk te brengen: de zoge naamde nationale bevrijdingsoorlo gen." Galbraith: „Maar het artikel kan niet Moskou als uiteindelijke agres sor aanduiden, want Moskou heeft on enigheid met Peking, en de laatste stad ligt dichterbij Vietnam. En Pe king kan evenmin als zodanig wor den genoemd, omdat Hanoi meer hulp ontvangt vanuit Moskou. De pu blicatie moet dus stilzwijgend aan de identiteit van de agressors voor bij gaan, en doet dat ook inderdaad. Het verdedigen van een oorlog zon der dat men een vijand kan aanwij zen, is iets dat ook nog niet vaak kan zijn voorgekomen. De waarheid is onaangenaam, maar wel eenvoudi ger." Tenslotte komt Galbraith tot de formulering van een aantal stappen, die onmiddellijk kunnen worden ge nomen, te beginnen met een wijzi ging van de Amerikaanse doelstel lingen in Vietnam in die zin, dat zij overeenkomen met de aard van het conflict, te vervolgen met onderhan delingen, waarbij een eerste vereiste een wapenstilstand is, en tenslotte een volledige terugtrekking van de Amerikaanse troepen. Het eeuwige argument hiertegen, dat dan de deur wijd oper. staat voor het Chinese communisme (domino-effect) neemt Galbraith niet ernstig. Corrupt Conflict Galbraith: „Van China weten we nu dat de communisten zich onder de banier van het nationalisme heb ben geschaard, hetgeen een van de voornaamste redenen was waarom zij in conflict kwamen met Moskou. En men moet nu wel aannemen dat er zowel in Noord- als Zuid-Vietnam hetzelfde is gebeurd. De communis ten zweren trouw aan de zaak van de Vietnamese nationaliteit, de Vietna mese identiteit. Zij bieden een toe vluchtsoord aan niet-communisten die even sterk nationalistisch voelen. Dit standpunt is evenmin volledig in strijd met de filosofie van de rege ring in het verleden. Walt W- Ros- tow, de voornaamste adviseur van president Johnson voor de nationale veiligheid, h,eeft de neiging van het communisme om een patriotische macht te worden, de „zich langzaam voltrekkende, maar grote histori- REPARATIES le klas werk vanaf f 5.— per reparatie 20-karaats gouden kroon f 17,50 U kunt er op wachten INSTITUUT DENTILIA Hoogstraat 40. R'dam. Tel. 010-12.60.10 Te bereiken met tram: 1, 3, 6, 8 en buslijn 32. 34. 38. 45. 49. 49a. WIJ hebben Nederlands grootste sortering verlovingsringen LEO VAN IERLAND LIJNBAAN 50 Hier heeft elk individu zijn moge lijkheden, zelfs zijn eigen plicht. Die is, te helpen bij deze massale over reding. Het Witte Huis, senatoren, leden van het congres, gedelegeerden die de partijprogramma's opstellen en de kandidaten voor de komende conventies kiezen, zij allen behoeven de aandacht van de bezorgde burger- Maar hetzelfde geldt voor diens vrienden, buren, collega's, mede kerkgangers, mede-kiezers. Wanneer de meerderheid van ons volk zich realiseert dat er een betere koers mogelijk is in Vietnam, kunnen we er van verzekerd zijn dat de politici niet lang op zich zullen laten wach ten." Galbraith richt zich tot zijn mede- Amerikanen. Dat neemt niet weg, dat zijn woorden ook buiten de gren zen van de VS geldigheid hebben. De publieke opinie, ook buiten Ame rika, moet worden gemobiliseerd. Ontwerp structuur plan voor binnenstad is gereedgekomen Nadat reeds vaak en bij vele gele genheden de vraag is gesteld, wan neer het Structuurplan voor de bin nenstad van Schiedam gereed zou zijn en bekend gemaakt wordt, wordt thans door het gemeentebestuur van Schiedam medegedeeld, dat het ont werp gereed is gekomen. Het plan, dat is ontworpen door het stedebouwkundig bureau R. H. Fled- derus N.V. te Rotterdam, zal in de gemeenteraadsvergadering van juni a.s. ter behandeling en vaststelling worden aangeboden. Het plan be treft Broersvest - Rotterdamsedijk - Kerkstraat - Hoogstraat en omgeving. Aan de hand hiervan zal nu de ver dere ontwikkeling van de Schiedamse binnenstad, waartoe een groot deel reeds is gesaneerd en ook verdere saneringen nog zullen plaats vinden, worden vastgesteld. Het structuurplan geeft op grond van daartoe verrichte studies een vi sie op de toekomstige ontwikkeling van de gemeente Schiedam. In het stedelijk museum zal van 6—21 april mede aan de hand van een maquet te het structuurplan te bezichtigen zijn. Zaterdag 20 april zal Bad Groen oord voor het publiek worden openge steld. De gemeentelijke plantsoenen dienst is al begonnen met het ge reedmaken van de terrassen. Het zwembad zal verwarmd worden. Overdoen Galbraith,: „De regering in Saigon is met ónze medewerking een steeds minder vaderlandslievende macht geworden. Zij erfde het bu- reaucratische apparaat en de rege ringsgewoonten die geassocieerd werden met het Franse koloniale be wind. Zij wordt gesteund door de kooplieden, de landeigenaars en de profiteurs die rijk werden onder de Fransen. Talrijke ambtenaren zijn weinig vaderlandslievend en alleen maar corrupt. De generaals die de regering gedurende afgelopen jaren hebben beheerst, zijn door de Fran sen opgeleid. Sommigen van hen vochten voor de Fransen. Degenen die de Fransen versloegen staan nu vrijwel allen aan de andere kant." Als Galbraith de strijd van de Vietcong kwalificeert als een strijd om de nationale identiteit, verwijst hij naar de hulpeloosheid van de Westerse machten (Engeland, Frank rijk, Nederland) wanneer zij te ma ken kregen met de nationalistische reactie op een koloniale overheer sing. „Het doet er weinig toe hoe zwak de oppositie is. De Engelsen, met een monopolie op de militaire macht, konden zich in India niet handhaven toen de oppositie eenmaal op basis van de vaderlandslievende gevoelens het volk voor zich had gewonnen. Zij werden tot de terugtocht gedwongen door een ongewapende massa In dho ti's, geleid door een kleine man in een lendendoek". Niet willen winnen En als conclusie: „Dat het onder anderen de communisten zijn die de banieren van het nationalisme dra gen, verandert niets aan de essentië le aard van het probleem. Elders hebben zij zich, met enkele uitzon deringen, ook aan nationalistische zijde geschaard- Het blijft een oor log die door westerse landen niet ge wonnen kan worden, en die zij niet willen winnen." De instorting van het fundament waarop de visie van de wereldom spannende samenzwering van het communisme was opgebouwd (de be trekkingen tussen China en Rusland „Het Chinese imperialisme in de ze streken spreekt voor zichzelf, en staat in deze streken nog ongunstiger bekend dan het Franse. De Chinezen weten dit ongetwijfeld zelf ook. Door dit gedeelte van de wereld onder Chi nees beheer te plaatsen dragen wij de strijd die wij niet kunnen winnen, aan hen over En, zoals professor Arhtur Schlesinger jr. overtuigend opmerkte, wanneer China inderdaad een bedreiging was, dan zou toch geen enkele van de recente regerin gen in Saigon een stevig bolwerk vormen tegen een miljard zuid waarts oprukkende Chinezen." Galbraith besluit bewogen: „Laat iedereen ervan doordrongen raken hoe we in Vietnam een verstandiger weg kunnen inslaan. Mensen kunnen door iedereen overtuigd worden dat er een verstandiger weg bestaat. In het kader van de komende Ko- nlnginnefeesten ligt het in de bedoe ling, dat het schip van de Schie damse Zeekadetten, de Jan van Gel der voor de eerste maal in de ge schiedenis meer naar de binnenstad zal komen. Zoals bekend ligt de ex- mijnenveger sinds jaar en dag in de Schiedamse Voorhaven aan de werf Gusto. Dit houdt mede verband met diepgang, havendienst, bruggen enz. Voor een en ander wordt thans ge wacht op de noodzakelijke vergun ningen van het gemeentebestuur. In verband hiermee wordt thans aan boord van de Jan van Gelder hard gewerkt aan voorbereidende maatregelen. Zo wordt getracht het schip een „lift" te geven, dat wil zeg gen, te trachten het zoveel mogelijk omhoog te brengen en dus de diep gang te verminderen. Over dit alles wordt aan boord tijdens de bijeen komsten veel gesproken en plannen gemaakt. Het gaat voornamelijk over het achterschip, dat 60 cm te diep ligt voor de sluizen die gepasseerd moeten worden. En dan te weten, dat een enkele centimeter al teveel kan zijn! De havenautoriteiten zijn hulpvaar dig genoeg doch ook het Hoogheem raadschap Delfland heeft er bemoei ingen mee. Voor het sleepwerk heeft de aannemer Simon een sleepboot be schikbaar gesteld. Voorts zal bij ver kregen toestemming, oók van ge meentewege worden geassisteerd bij het verslepen. Het ligt in de bedoeling de Jan van Gelder gedurende de demonstraties ligplaats te laten nemen in de Nieuwe Haven, dichtbij de Oranjebrug. Er is aan boord van het schip nog heel wat werk te verrichten doch het ka der wil zorgen op tijd gereed te zijn teneinde aan eventuele problemen het hoofd te kunnen bieden. Voor de huidige zeekadetten en de genen die zich dezer dagen komen aanmelden, is er interessant werk te doen. Het schip moet o.a. gepavoi- seerd en geïllumineerd worden. Op zaterdag 27 april zal de Jan van Gelder gereed moeten zijn voor de ontvangst. In een gezamenlijke krachtsin spanning om de crisis te doorbre ken waarin het culturele leven van Schiedam dreigt te geraken als ge volg van gebrek aan behoorlijke zaalruimte, gaat de algemene kunstkring Cultura Schiedam op zaterdag 20 april een culturele avond beleggen onder de wel zeer sombere titel „Macabre". Het is de macabre van het culturele leven in Schiedam waarvoor aandacht wordt gevraagd. Bekend zijn de mislukkingen ten aanzien van het Passage-Theater, waardoor men in een culturele impas se is geraakt, mede doordat het dage lijks bestuur van de gemeente en de directie van genoemd Theater tegen over elkaar zijn komen te staan en tot dusver van geen enkele toenade ring is gebleken. „Cultura" heeft als gevolg van een en ander reeds enkele malen de activiteiten in Vlaardingen moeten ontplooien, doch het verlan gen is nog steeds naar een eigen ge bouw of gebouwtje in Schiedam. Men realiseert zich wel. dat het stichten van een groot gebouw tot de financiële onmogelijkheden behoort, zoals we ook onlangs nog uiteen heb ben gezet. Het bestuur van Cultura zou de oplossing van de kwestie mid dels de desnoods beperkte verbou wing van het Passage Theater kun nen accepteren, doch een hartewens is, om een soort vestzak-theater te stichten, binnen een redelijk bedrag, dat overigens toch niet gering zal zijn. In dit kader nu, zal op 20 april „Macabre" plaatsvinden. Hieraan zal medewerking worden verleend o.a. door Rob van Houten, de kunst klasse van het Stedelijk Museum, de fotoclub Schiedam en anderen. Door middel van foto's, modellen enz. zal duidelijk worden gemaakt, wat wenselijk en ook mogelijk wordt geacht. De maquette van de Rotter damse Doelen zal er zijn om te zeg gen hoe men het niet voor Schiedam wenst, doch wel is er het voorbeeld van het kleine theater van Hooge- veen, dat ook voor Schiedam ge schikt wordt geacht. „Het behoeft geen kwestie te worden van miljoe nen, al zal het uiteraard altijd geld kosten", zei ons het bestuur van Cul tura. Inderdaad, welke weg ook wordt Na de verbluffende zege van Israël in de zesdaagse oorlog van het vo rig jaar neemt de agitatie tegen land en volk in alle delen van de wereld weer toe. Men kan van me ning verschillen of de vergeldings acties der Israëli's tegen Jordaan- weer tot de tanden werd bewapend dat onverzoenlijke benden telkens weer Israels bloed vergieten en dat de internationale achterban van de anti-Israëlactie overal bezig is te hetzen tegen het kleine-grote volJi dat in de ogen van miljoenen nie* op deze aarde mag leven. Gomoelka's beschuldigingen tegen de zionisten in Polen, de Russische aantijgingen tegen Israels impe rialisme", het voorste l van de Franse regering het twintigjarig bestaan van de staat Israël officieel te negeren, dit alles ligt in de ene grote lijn van de hardnekkig ont kende profetie dat Jeruzalem de steen" wordt waaraan alle volken zich zullen vertillen. f het nu diplomatie of antisemitis me is wat vele regeringen beweegt zich direct of achterbaks tegen Is raël op te stellen, het zal alles stuklopen op de vastheid van Is raels profetie, dat Kanaan en Israël bijeenhoren en dat Jeruzalem één en ongedeeld zal zijn. Nog enkele weken scheiden ons van de herdenking van de wederoprich ting van de natie Israël. Het is een natie die niet meer van de kaart kan worden geveegd; inte gendeel is het lot van de volken ten nauwste met het voortbestaan van Israël verbonden. Een dergelij ke stelling kan op politieke gronden niet verdedigd worden, maar het unieke van Israël is juist dat, of schoon ten dele een politieke con ceptie, wezenlijk een functie heeft die nog door slechts enkelen kan wor den beseft. Eens zal van Israël de inspiratie uit gaan die de wereldvolken aaneen zal smeden. Wat twintig jaar gele den gebeurde was de ouverture tot deze wereldomvattende beweging die van Israël zal uitgaan. Niet om dat Israël „beter" is dan andere volken, maar omdat het door een God die thans door velen „dood" wordt verklaard, geroepen is leiding te geven aan een wereldorde die gefundeerd is in gerechtigheid en vrede. Antisemitisme en anti-I sraëlactie s hebben hun diepste grond niet in de lust een klein landje te vernie tigen en een reeds ernstig gedeci meerd ras te verdelgen. Zelfs het Arabische probleem is niet het meest wezenlijke motief Israël aan te vallen. Hier werken, diep onder het bewustzijn van regeringen en volken, de tegenkrachten van bo venmenselijke orde die weten dat Israël eens een levend getuigenis zal zijn van een God die tot uit voering brengt wat hij door zijn „monden", de profeten gezegd heeft. De scheiding der geesten die toe neemt naarmate de voleinding der geschiedenis nadert, zal zich mede voltrekken in onze houding t.a v. Israël. Ons volk heeft tot nu toe vooraan gestaan in een positieve houding en het zal, zolang Neder land hier in trouw blijft, diaram alleen reeds, op bijzondere wijze ge zegend worden. Éérst als de nood over de wereld komt die onontkoom baar is als de volken op de heillo ze wegen van nu voortgaan en La ter als de dominerende positie van Israël in de wereld zich voor ieder oog voltrokken heeft. H. V. Hoogstraat 2 -Schiedam. Tel. 268808 Donderdag vrijdag 7-9.15, zaterdag 2-7-9.15, zóndag 7-9.15, dinsdag 8, woensdag 8. OSS 77: OPERATIE LOTUSBLOEM ROBERT KENT YOKO TANI Een Chinese atoomgeleerde vlucht! Heel de wereld komt ln actie om hem te vinden! ingeslagen, geld is er altijd mee ge moeid, doch om het eigen culturele leven staande te houden, zal er toch iets moeten gebeuren. De huidige si tuatie is voor Schiedam wel zeer on bevredigend. Zoals we reeds opmerk ten, aan een soort operahuis kan niet worden gedacht, doch wel aan een gelegenheid, waar plaats en ruimte is voor een eigen culturele ontplooiing. Overigens zijn er nog diverse zaken die met dit alles verband houden, zo als de plaats waar een gebouw kan worden neergezet. Op dit ogenblik is het ontworpen structuurplan voor Schiedam nog niet bekend, dat wordt in de loop van de volgende week onthuld. Of en in hoeverre architect Fledderus in zijn plan voor een dergelijk gebouw ruim te heeft gelaten, zal dan blijken. In de nieuwe stadsontwikkeling in het gebied van Groenoord zou het wellicht nog mogelijk zijn. doch dat is te sterk excentrisch, dan dat een gebouw daar op de juiste plaats zou zijn. Hoe dan ook, Cultura wil met Ma cabre de naargeestige aangelegen heid in het centrum van de belang stelling gaan plaatsen en bijdragen aan een mogelijke oplossing van het probleem. 14 jaar Zondag 2-4.15, woensdag 2 PARACHUTISTEN COMMANDO Een der meest spectaculah landingen uit de tweede oorlog verfilmd. itaculaire luc».,- 14 jaar Zaterdagnacht 24 nor IN HET WEB DER ONTUCHT e sex-bllk in de huizen van plezier, gefilmd met verborgen camera's. Royal Film 18 jaar In kleuren

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 1