met golven van moederliefde Je kunt het niet compenseren DIT IS UW KANS.... f 89.- AMPHORA Het „probleem" van gehandicapte kinderen Geld zegelactie naar de West ROLSTOELEN kinderbescherming Nationale collecte voor DE HAVENLOODS DONDERDAG 4 APRIL 1968 19 Vrijdag en zaterdag verkopen wij deze bedbanken met om bouw, compleet met Polyaether matras, 80 x 190 cm, in mahonie uitvoering, M^ÈSSjÈw Vrijdagavond tot 9 uur open. Géén tel.'of schrift, best. 6 stuks De Engelse schrijver Peter Nichols, vader van een spastisch dochtertje, heeft over zijn gehandicapte kind een toneelstuk geschreven: „Een dag uit de dood van verdomde Loewietje". Meer nog dan een stuk over het kind is het een stuk over de ouders geworden. Hoe reageren zij op de handicap van hun kind, op hun kind zelf. En ook: hoe reageren zij op de maat schappij, die bijvoorbaat al verkeerd reageert op hun kind. Hoewel Nichols in zijn stuk een aantal typische Engelse toestanden en situaties beschrijft, is de proble matiek zo algemeen van aard. dat ook buiten de grenzen van het Verenigd Koninkrijk zijn stuk wordt verstaan. De toneelgroep Centrum speelt het stuk in ons nnii. Volgende week dinsdag, 9 april, wordt een voorstel ling in de Rotterdamse schouwburg gegeven. Peter Nichols heeft zelf over zijn Stuk het volgende gezegd. „Ik was niet van pian een voetzoeker af te steken, barrières te doorbreken of te cioquereh. Ik dacnt gewoon dat Ik een telbaar stuk had geschreven er t- wi ar ntiem bii betrok- I i en. A je grappen maakt over b f of kreuj eA mensen, dan vind ik at onvergeeflijk, omdat ze het b - :..en kurnen, gevoelens hebben, geiiv, etst kunnen worden. Maar Abi gail (het dochtertje van de schrijver red.) is een plant. Ze weet van niets. Niets heeft enige betekenis voor haar. Daarom is het ook moeilijk zelf enig echt gevoel voor haar op te brengen. Ze heeft geen persoonlijk heid. Behalve die persoonlijkheid die we zelf voor haar verzinnen. Ze is ons kind en we voelen ons verant woordelijk voor haar, maar niet ten koste van onze andere, normale kin deren. Compenseren nostiek, in hun benadering van de ouders, in hun insufficiënte therapie, en daarna vooral de begeleiding. Toneelwereld? Overdreven? Uit de tijd? Nee. Hier, nu, gisteren nog, morgen weer, schieten wij tekort. Dit wordt ingezien elders en hier. Speciaal in Engeland, de Scandina vische landen en Nederland hebben zich deskundigen of die zulks willen worden aaneen gesloten tot werk groepen die willen trachten op den duur niet meer zó tekort te schieten. Door voor en met elkaar en met de ouders steeds meer te leren hoe ook dit leed verzacht, ten dele uitgesloten kan worden. En wellicht later voor komen. Verdomde Loewietje is steeds dood. Via deze noodlotsbelijdenis van haar vader zullen wellicht sommi gen van haar lotgenootjes van tijd tot tijd of voorgoed leven". Principe Toen Abigail geboren werd voel den we ons niet verdoemd en we wil den ook niet dat het ons leven ging domineren. We hebben ons erbij neergelegd. Het was een ongeluk, zo iets als een auto-ongeluk. Maar het leven is gewoon verder gegaan. Abi gail is zo geworden omdat ze niet genoeg zuurstof naar haar hersenen kreeg. En dat kun ie niet compen seren met sentimentaliteit, met gol ven van moederliefde en je moet er ook geen mysterie van maken". Mevrouw Nichols zegt: „Abigail was een stralende baby, met beeldi ge, zachte handjes. Ik kan het niet helpen, maar ik blijf me afvragen hoe ze zou zijn geworden als ze nor maal geweest was. In het begin moest ik vaak huilen. Toch was dat deel van ons leven toen we alleen nog maar Abigail hadden niet triest. Als ik er aan terugdenk was het een warme, gelukkige tijd". Een Nederlandse zenuwarts heeft het volgende bij het stuk aangete kend. ,,Hoe onmogelijk moeilijk alle as pecten van en rond dit kind zijn be wijzen de medici in dit stuk. Het in alle opzichten tekort schieten is hun voornaamste kenmerk: in hun diag- nubeduidend goedkoper Een ongehoorde aanbieding mogen wij dit wel noemen, een bedbank met ombouw en compleet met Polyaether matras, honderd gulden voor deliger dan normaal. Een prachtige combinatie voor de zit-slaapkamer en ideaal voor een jongens-of meisjeskamer, in fraaie Mahonie-uitvoering. Bedbank met antihernia, geper foreerde hardboard plaat en uit- schroefbare poten, de ombouw met practlsche opbergvakjes, 't hele stel, compleet met ma tras, voor nog géén honderd zestig gulden. In een toelichting op de sociale as pecten zegt de zenuwarts „Door de wetgeving ten aanzien van zware ge neeskundige risico's en de bijstands wet is in principe iedereen in staat zijn gehandicapte nakomeling onder te brengen in goede of minder goe de inrichtingen, maar altijd: te wei nig, te vol, vaak kwantitatief óf kwa litatief slecht bemand. Maar het kernprobleem is gelijk. De ouders, die de volle verantwoor delijkheid voor hun kind willen dra gen, staan alleen, in de kou. Nie mand subsidiëert hen voor de onnoe melijk vele extra uitgaven voor voe ding, speciale ligging, de vele was bij onzindelijkheid, voorzieningen om het kind bij vakantie of andere uit stapjes mee te nemen of verant woord onder te brengen. Parado xaal en onmenselijk wordt het dan, wanneer deze sociale en financiële druk te ontldpen is door het kind te offeren aan een inrichting. De gemeenschappelijke conclusie uit het stuk en de situatie van hier en nu is, dat van overheidswege die ouders die bereid blijken tot het of fer van hun eigen bestaan, zoals de ouders van Loewietje (Wiesje in het stuk), hiervoor een ruime compen satie geboden moet worden in de vorm van aanzienlijke belastingfaci liteiten of een directe toelage. Het ware te hopen dat de verschillende ouderorganisaties op dit gebied snel le en ruime successen boeken, zodat Loewietje, behalve fysieke verzor ging, ook een voor mensen en nieJ alleen voor planten leefbaar psy chisch milieu kan krijgen". Hoe luidt nu het verhaal van een Rotterdams ouderpaar van een jon getje met spastische symptomen? Beiden zijn 39 jaar. Hun jongetje, Ron. is nu 11. Ze vertellen gemak kelijk, rustig, zonder opstandigheid, zonder verdriet. Hier en daar een grapje, zoals die ook in het toneel stuk worden gemaakt. Gezonde baby „Ron is, volgens ons tenminste, normaal geboren. We hadden niets bijzonders met hem meegemaakt. Een gezonde baby. Hij was ons der de kind. Hij ontwikkelde zich gewoon Toen hij twee jaar was zijn we met hem naar de dokter gegaan, omdat hij nog niet liep. We maakten ons niet ongerust, maar toch, je denkt, wat kan er aan de hand zijn. De huis arts onderzocht hem, maar hij kon niets vinden. Wij dachten dus dat het goed was. Maar niet lang daar na werd hij echt ziek. Hij ging bra ken en zo. De dokter vond het toen nodig, dat hij werd onderzocht in het kinderzie kenhuis. Dat gebeurde vrij gauw, maar de uitslag van het onderzoek liet erg lang op zich wachten. Wij hoorden maar niets. We begrepen niet wat het kon zijn. Toen de huis arts. nadat wij daarom hadden ge vraagd. er achteraan belde, werd hij opgenomen in het kinderziekenhuis. Twee dagen later, op zondag, moes ten we hem naar het Westerzieken huis, dat bestond toen nog, bren gen. Hij werd meteen onderzocht. Die zelfde zondag nog kwam aan het licht dat Ron een hersentumor had. De dinsdag daarop werd hij geope reerd. Het bleek dat hij teveel her- senvocht had. Dat namen ze weg. Hij ging goed vooruit. Tien dagen later, even na Pasen, moest hij aan die hersentumor wor den geopereerd. Die werd gedeelte lijk weggenomen. Toen de huisdok ter hoorde van die operatie zei hij tegen me dat Ron er dan maar be ter in kon blijven. Dat heb ik hem erg kwalijk genomen. Zo denk ik er nog over. We hadden wel het idee dat die operatie vreselijk ge vaarlijk zou zijn. Wij dachten: hij haalt het of hij haalt het niet. Haait hij het, dan wordt hij weer normaal. Wat wisten we er ten slotte van. Na de operatie sprak hij niet meer. Voor die tijd sprak hij gewoon. De dokter zei hij hij wel weer zou gaan praten. Hij zei kinderen te hebben geopereerd aan een hersentumor die nu op de hbs zitten, maar ook kinde ren, die daarna babies bleven. Wat er toen gebeurd is, die beel den, vergeet je nooit meer. Na de operatie ging hij steeds achteruit. Hij werd ook kunstmatig gevoed. Verzwakt Toen moest hij een kuur van 33 bestralingen volgen in het Bergweg ziekenhuis. Ze zeiden dat hij er goed op reageerde. Maar Ron was na een Van het netto bedrag van f670.000, dat de Zomerpostzegelactie 1967 heeft opgebracht zal voor het eerst twintig procent worden bestemd voor de rea lisering van projecten in de Rijksde len overzee. Voor een bedrag van 134.000 zullen vier objecten op de Nederlandse Antillen en in Suriname geheel of gedeeltelijk kunnen worden gefinancierd. Het betreft hier steun aan de Stichting Jeugdwerk „De Ole ander" op Curacao ten behoeve van iet nieuw te bouwen jeugdcentrum „De Oleander" en aan de Stichting Bevordering Maatschappelijk werk .n Paramaribo voor de uitvoering van ;en bijstandsproject. Voor restauratie van uistorisc..e jouwwerken gaan bijdragen naar ue Stichting Openluchtmuseum hort Nieuw Amsterdam in het district Com- mewijne in Suriname en naar ue Stichting Monumentenzorg Curacao, die hiermede respectievelijk het twee de kruithuis van het Fort Nieuw Am sterdam en een 17e eeuws huisje in Willemstad in hun oorspronkelijke staat zullen brengen. De overige 80 procent van de op brengst van de Zomerpostzegelactie 1967 wordt gelijkelijk verdeeld over landelijke en regionale instellingen die hun steun verlenen op de terrei nen van de volksgezondheid, de cul tuurbevordering en de sociale zorg. Bij enkele vooraanstaande porselein fabrieken kochten wij serviezen met kleine foutjes tegen zeer aantrekke lijke prijzen. Dit is Uw kans om Uw servies te vervangen. 12-persoons thee-, ontbijt- eetservies, 60-delig v a. Korte Hoogstraat 14 - Rotterdam telefoon 010 - 13.77.60. VRIJDAGAVOND GEOPEND Showterrein RIJKSWEG E 36 afslag Nieuwerkerk a.d. IJssel, Tel 01803 - 3137. VERKOOP - VERHUUR - OCCASSIONS. paar xeer zo verzwakt dat hij de be stralingen niet meer kon verdragen. Als we op bezoek kwameh lag hij stil; het was net of hij dood was. In het totaal heeft hij toen drie maan den in het ziekenhuis gelegen. We moeten zeggen dat de medische bege leiding goed is geweest. Hij lag in een gemeenteziekenhuis, dat is belangrijk. We hebben het idee dat daar idealis ten rondlopen. In een particulier zie kenhuis, dat idee hebben we hoor, willen ze veel meer aan ie verdienen. De tumor had op Ron's evenwichts orgaan gedrukt. Daardoor heeft hij spastische symptomen. Hii praat bij voorbeeld heel langzaam. Ik weet niet of u wel eens een plaat van 78 op 33 toeren hebt gezet. Zo praat Ron Toen hij thuis kwam, als een baby, moesten we vooral in het begin veel improviseren. Hij groeide gelijk op met de baby, die we toen net hadden. Zijn twee oudere broertjes vonilen het niet zo bijzonder. Ze waren zelf nog kleuters. Nu zijn ze wel eens opstan dig, maar nooit lang. Wij weten dat we altijd aan dit kind gebonden zul len zijn. Ach, je groeit er langzaam in. Je bent wel eens opstandig, maar het lijkt ons toch erger als je een gezond kind hebt dat ineens, door een aanrijding of zo, zo wordt. Én dat ge beurt toch elke dag. Als we op de school van de andere jongens zijn, denken we wel eens dat we nog in een andere klas hadden moeten zijn, voor hem. Laatst kregen we een briefje of hij drukker wilde worden. Dan denk je wel eens... Daar blijf je toch mee bezig. Voor ons is een handicap dat als we bijvoorbeeld naar de markt in Ant werpen gaan op zondagmorgen, je hem mee moet nemen in een invali dewagen. Je krijgt van allerlei op merkingen naar je hoofd. Maar het ergste is dat als je met hem op straat loopt in de wagen iedereen hem na kijkt. Dat is erg. Onze jongens gaan de mensen dan aankijken. Dat is een goed middeltje. Vandaar dat we hem dat schildje hebben opgedaan: Kijk naar je eige! En dan alle mensen, die hem koekjes willen geven. Hij heeft z'n vaste wijk. Weetje, hij heeft zijn gezicht mee. Aan de andere kant is het goed, dat de buurt een beetje op hem let. Als hij valt op straat, dan worden we meteen gewaarschuwd. Gewoon Natuurlijk hpbben we extra kosten door Ron. Hoeveel is- nooit te becij- A BEENHAKKER TEL. 23 75 23 feren. Dat zijn dingen die je gewoon gaat vinden. Om een voorbeeld te ge ven. We hebben nieuwe meubelen ge kocht, extra stevige stalen, om Ron. Daar let je niet meer op. In kleren is hij duurder dan de andere kinde ren. Hij heeft onnoemelijk veel lange broeken versleten. Daar zet ik dan weer zakken op. Hij vindt het nog best ook. Een ander voorbeeld. Ron heeft spe ciale schoenen nodig. Hoge schoenen. Maar er is geen zaak in Rotterdam die hoge schoenen in zijn maat heeft. We moeten er voor naar Gouda. We zijn oók speciaal naar de jaarbeurs geweest om voor hem een goede skel ter te vinden. Die skelter is heerlijk voor hem. We merken echt dat hij plezjer in zijn leven heeft. Hij heeft een groot gevoel voor humor. Hij is gek met de televisie. Vooral de reclame. Dat is ook goed voor hem, omdat hij de reclamespot hele maal nagezegd wil hebben voordat er een volgende komt. Zo wordt zijn tem po opgevoerd. Zoveel nodig Ron is op de Tyltylschool. Die school is fantastisch. Daar zijn idea listen. Hij gaat er ontzettend graag heen. De school is gratis. Dat is toch ideaal. Daarom alleen al zouden we Rotterdam niet uitkunnen. Weet je wat nodig is voor die school: meer donateurs. Er is zoveel nodig. Er is een schoolbusje dat de kinde ren komt op halen. Maar Ron wordt met een taxi gehaald. Hij wil liever met het busje mee. Hij at een tijdje nogal veel. Toen zei hij: ik heb een veel te dikke buik, dat is geen ge zicht meer in die taxi. Met de vakantie gaan we altijd kam peren. In Zuid-Fr ankrijk. Op het strand, dat mag daar. We nemen Ron altijd mee. Je mag niet zeggen dat we ons aan hem aanpassen. Je kan hem overal mee naaT toe nemen. Wat dat betreft zijn we bevoorrecht. Dat helpt je vaak, dat je eens kijkt naar een ander, die het beroerder heeft. Als je naar „normale" gezin nen kijkt, ja, dan ben je weg. De moeilijkheid is natuurlijk wel, dat je gauw ergens teveel bent met zo'n kind. In warenhuizen bijvoor beeld. Je loopt in de weg. Maar in het Evoluon in Eindhoven zijn we weer fantastiscn geholpen. Ron kon alles zien. De suppoosten brachten hem overal heen. Dat maak je zelden mee". JAN HEIN DE GROOT Wegens drukke werkzaamheden heelt prof. dr. ir. J. P. Mazure op 1 april zijn functie ais voorzitter van de besturen van de stichtingen Bouwcentrum en Ratiobouw, neergelegd. Hij was bijna 25 jaar betrokken bij het werk van Bouwcentrum en Ratio bouw. Tot zijn opvolger is benoemd jhr. mr. M. L. de Brauw, lid van de raad van be- Mr. Duehemin voorzitter gemeente-ambtenaren Bij de behandeling van het huishou delijk gedeelte tijdens de ledenver gadering van de afdeling Rotterdam van de Nederlandse Bond van Ge meente-ambtenaren is met algemene stemmpn de heer mr. J. G. Duehe min, toekomstig hoofd van de secreta rie-afdeling Sport en Recreatie geko zen tot voorzitter. Tot bestuursleden zijn herkozen mej. J. W. Wilkeshuis en de heer A. L. Groeneveld. Tevens vond de vaststelling- plaats van de jaarrekening 1967 en de he- groting 1968. Na de pauze hield de heer P. Bijl. commies bij Sport en Recreatie een causerie over het the ma „Humor in de journalistiek en het staatsrecht". Deze voordracht behels de o.a. de eigenaardige maar toch lachwekkende verslagen, berichten en advertenties, die ontstaan door inkor ten. onduidelijk of telefonisch door gegeven en meer van dergelijke fac toren. Het Nederlandse kinderbescher- mingswerk één van de grootste so ciale instellingen die ons land kent zal één dezer dagen wederom een be roep doen op de vrijgevigheid van de bevolking. De ruim 400 particuliere instellingen voor kinderbescherming zijn niet alleen verantwoordelijk voor een goede en liefdevolle opvoeding van 45.000 kinderen, maar moeten ook de hieraan verbonden financiële consequenties mede of soms ge heel dragen. Zonder overheidssubsidie zou dit een onmogelijke taak zijn. Toch blijft er ieder jaar een tekort van f 2.250.000,- over. De Stichting Samenwerkende Kin derbescherming Organisaties „SA- KOR" waarin de gehele Nederland se kinderbescherming is opgenomen zal voor de negende maal een na tionale collecte houden om deze te korten te kunnen dekken. Het vorige jaar werd f 750.000,- voor dit doel bij eengebracht. Men rekent dit jaar op één miljoen. De collecte wordt dit jaar gehouden van maandag 8 tot en met zaterdag 20 april. Men kan de bijdrage ook overmaken op giro 404040 van de Stichting „SAKOR" te Utrecht. Laat anderen een gulden of meer betalen voor deze schattige aar dewerk kopjes - onze klanten kopen ze per 6 stuks voor nog géén drie gulden. Aardewerk kop en schotels, in smaakvol decor en mooi mo del, dat stevig staat - voor koffie of thee, in diverse kleurstellin gen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 19