Portret van eigentijds vakman afspeelapparatuur Gecombineerde bus-boottocht Betalen in 5 keer kost niets meer ill§fe! slijtvaste anti-slip zool fr«i;i»in»ir«d SIMON HEYNDIJK (42) nan ifln beroep vragen Is een beetje moeilik. Dan aegt htf: garagehouder. Inderdaad is hfl dat al jaren, maar met die simpele aanduiding hoeft een insider niet tevreden te ijjn. Immers, Heyndijk behaalde vele triomfen in rally's en races. HU haalde relfs de omslag van het Engelse autotijdschrift „Autosport" (Britain's Motor Sporting Weekly) en *ijn bekers en andere ereprijzen zijn niet meer te tellen. Hij noemt dat coureurschap een hobby, maar ook dat is een tikkeltje te bescheiden uitgedrukt, want Simon Heyndijk was tot vorig jaar een gevrees de tegenstander op het circuit en hy ging voor zijn (meestal veel jongere) tegenstanders geen centime ter opzy. met res roltrappen naar boven en naar beneden Als U het binnenwerk en da- pasvorm van deze schoenen be kijkt, dan weet U dat Uw man een paar schoenen koopt, waar hij een hele tijd plezier van zal hebben. Een kwaliteitssciioen van het IJzersterke vinyl, met ademend binnenwerk en extra dikke anti- sllp-zool, die zó slijtvast is, dat U er haast niet door komt. Deze stoere herenschoen In zwart en bruin met lederprint of glad bovenmaterlaal koopt U In de maten 40 t/m 45, per paar voor nog géén negen gulden. Hij beheerst het vak, dat is duide lijk en hij weet met zijn Hillman Imp opmerkelijke dingen ta doen. Zo schreef Auto (KNAC) eens: „Jam mer, hij was met zijn Imp de En gelse fabriekswagens ver voor en dat moge een eerbetoon zijn voor een man die weet wat hij doet en weet waar aan hij sleutelt." „Ja, die dag werd Rose Marie Smith winnaar, ook al in een Imp. Dat had mooi geweest als ik één was gewor den want dan hadden wa twee Imps in de prijzen gehad", zegt Heyndijk. „Bevroren carburateurs maakten een eind aan de illusies van David van Lennep en mij. Niemand had trouwens op dat traject sneeuw of ijs verwacht, maar goed het was nu eenmaal zo. Het was wel mooi toen in die Tulpenrally. We lagen niet al leen op kop in onze eigen klasse, maar op kop van het gehele veld en dat betekent natuurlijk wel iets." Coureur De teleurstelling ls nu natuurlijk allang vergeten en er zijn nog zoveel andere prijzen in de kast waaraan prettige herinneringen verbonden zijn. waarm Daar komt The Trophy of the Dunes haalde, (winnaar 1966), de NAC Zandvoort Trophy, achtste ln internationale en ook ruwe rally Tour de Belgique, winnaar van de in 1966 verreden Elndhoven-Lulk-Eindhoven Rally, enz. In september '66 schreef men: „De Hillman Imp heeft het weer uit stekend gedaan en is ln de GT-klassa tot 1300 cc als eerste geëindigd met de heer Heyndijk als bestuurder. In het algemeen klassement eindigde Heyndijk als vierde ln een groot veld ven uitgesproken racewagens. Bij de JCNAO-Meuvelkllm te Vaals eindigde Heyndijk als eerst* met zijn Imp voos een Porsche US die 0,2 seconde meer nodig had." Waarom blaaf Heyndijk ln 1967 weg van de rallies an reces, waarom deed hij setts niet aan aan luttele klasse mentsproef mee? „Zelfs de kleinste rally ben ik dit Jaar maar vergeten, maar ik hab niet stilgezeten «n ben doorgegaan. Verder heb ik een heel Jaar gehad om de kat uit da boom te kijken. ïk heb groep V toerwagens en de Imp die ik onderhanden heb gehad ls opgevoerd tot 88 Din PK- •en gewone standaardmotor zo van de fabriek ls ongeveer 30 Din pk, dus werd praktisch het driedubbele be reikt. Ik hoop aan het einde van dit Jaar 100 pk te hebben. Dan zou be gin 1969 de tijd rijp zijn om snelle wagens, 1 Formule 4 wagen tot 1000 cc en een Groep V toerwagen tot 1000 cc, op de baan te brengen. met zes roltrappen naar boven en naar beneden Als U 's zomers de hele dig In een zomerjurk heeft gelopen... dsn trekt U natuurlijk ook 's avonds een luchtig nechthamd Zoek zo'n licht en luchtig nylon nachthemd uit, U heeft keus uit heel veel modellen, in diver se mooie dessins en kleuren. Prachtige nylon nachthemden voor nog géén drie gulden. Maar het ie een geld verslindende hobby. Daarom heb je een sponsor nodig, die hoop ik nog te vinden. Er bestaan daarover al beDaalde contac ten, maar je weet natuurlijk nooit of dat zich nou gunstig ontwikkelt of niet. Dan leef je dus met een bepaalde spanning, terwijl het nu toch zo ge makkelijk gemaakt is. We mogen nu immers gepaste reclame voeren en ik begrijp eigenlijk niet waarom fa brikanten daarvan niet zouden profi teren. Ja, als ik zelf het geld had, zette ik mijn eigen naam op de wa gens, maar dat is helaas niet moge lijk. Neem nou die laatste Imp eens die ik noemde, de Groep V tot 850 cc, die wagen kan zeer hoge ogen gooien en het zou op z'n minst geno men jammer zijn als die niet op de baan kwam, maar sponsors zijn in ons land dun gezaaid. In Amerika is dit werk allemaal vanzelfsprekend. Daar bellen de zaken je zelf op". Simon Heyndijk, een eigentijds vak man van wie wij eens schreven: „Rallyrijder wordt sportwagenfabri- kant. Hij (S.H.) fabriceert en ver koopt een supersnel gemaakte Imp; een vervolmaakte versie van de Imp waarmee hij al vele successen be haalde." En verder: „Zo maakte Heyndijk zelf een speciale cylinder- kop met afwijkende verbrandingska mers en lnlaatpoorten. Hij fabriceer de speciale in- en uitlaatspruitstuk ken en hij zette een eigen twee-traps- carburateur op de motor. Verdere eisen waren: wegligging, geschikt ook voor gewoon gebruik, hoge acce leratie en een niet te hoog brandstof verbruik." Na een uiteenzetting over de tech nische kant van de zaak sluit het ar tikel met de lovende woorden: „Op een hoge kruissnelheid gekomen zingt de motor het uit. Bij dit alles ligt de Imp als een blok ijzer en laat hij zich uiterst plezierig besturen. Ik heb in geen tijden meer zo'n plezier aan autorijden beleefd als in de Heyndijk- Imp, al wist ik na afloop niet wat ik het meest bewonderde, Heyndijk's kunstgrepen aan de motor of aan het onderstel." Garagehouder Als dertienjarige jongen was Simon al niet onder de motorkap van een auto weg te slaan. Zijn vader, een klein boertje, wilde dat zijn zoon ko- perslager-bankwerker zou worden, het zou allemaal iets anders uitpak ken. Na zijn schooltijd was hij in de garage te vinden. Tot de Tweede We reldoorlog blijft dit zo en dan vinden de bevrijders Simon Heyndijk in 1944 in Frankrijk terug. Hij trekt mee met de zegevierende legers en wordt oor logsvrijwilliger. Bij de strijd in het zuiden van ons land wordt hij ge wond en naar Engeland gestuurd. Daar zou hij uiteindelijk ook de ver dere studies afmaken die tot het ga ragehoudersschap leiden. Hij werd garagechef van de Neder landse Ambassade en kreeg in die hoedanigheid ook de wagens van Prins Bernhard onderhanden. Tot 1951 blijft hij dan In Engeland en leert in dit autoland zo grondig zijn vak dat wanneer hij in 1957 zijn eigen garage aan de Lupinehof 3 te Schie- Simon Heyndijk voor een kleine behandeling werd al les eerst schoongemaakt en beproefd. Daar gaat tijd inzitten en tijd is geld. Zelfs die mensen die je jarenlang safe had laten rijden hadden geen waar dering. Wie zegt dat dit door mijn behandeling kwam?! Geen waarde ring en moeilijkheden bij betalingen leverde dit misverstand maar al te vaak op, daarom stapte ik over op de meer technische kant van de garage. Dan krijg je vanzelf een hele specia le klantenkring, een geselecteerde club, die, zoals het nu nog is, er niet tegenop ziet om uit Eindhoven of uit Amsterdam naar je toe te komen om een euvel in de wagen te verhelpen. i sterk bezet veld, waarbij uitgesproken racewagens, duikt de snelle Imp op de derde plaats op. Tuner Kaïa^c aan vass broek begint, er geen andere proble men meer zijn dan de financiële. Im mers met vierduizend gulden op zak mag men niet te veel verwachten. Hier begint hij, met enige assistentie, aan een speciale werkwijze die onder de noemer „preventief onderhoud uitsluitend en degelijk werk aan de klant wil afleveren. In de loop der jaren wordt het Heyndijk dan duide lijk dat deze werkwijze niet vol te houden is. „Je zat meer onder de wa gen dan erin", zegt hij, „en niemand begreep waar die paar uur extra ar beidsloon vandaan kwamen, want men kijkt bijna nooit onder zijn wa gen. Als iemand blikschade heeft dan zegt hij bij de aflevering: Fantas tisch, zoals dat er weer bijstaat, en grijpt naar zijn portefeuille. Bij dat preventieve onderhoud zat dat anders. Mijn klanten bleven vei lig rijden. Als de wagen binnenkwam „Onze garage, met als bedrijfsleider Jan de Neef, die nu al tien jaar bij ons is, werd Sunbeam-expert met als hoofdschotel de Imp. Daarnaast kun nen we met de Sunbeam Tiger na tuurlijk ook wel een potje breken. Daarin hebben we ons vakmanschap bewezen en het is nu zo dat we door een té kleine bedrijfsruimte veel klan ten moeten teleurstellen. Ik hoop nog dit jaar de contracten te kunnen te kenen die onze zaak aan 1000 m2 be drijfsruimte in Schiebroek kunnen helpen. Gelukkig zijn die plannen al in een vergevorderd stadium. Ik zoek geen directeursstoel, want ik hou het toch liever bij mijn stofjas. Ik wil er graag altijd bij zijn. Daarnaast ben ik bijna altijd bezig met speciale dingen. Het prepareren van snellere versies ep het uitdokteren van de ver betering van de wegligging. Dat zijn trouwens twee dingen die samen moe ten gaan. Zo ben ik al vier volle ja ren met de Imp bezig en niet zon der succes gelukkig. Daarmee heb ben we een naam opgebouwd die niet alleen in Nederland genoemd wordt. Ik ben nu weer bezig met een nieu we carburateur om iets op de markt te kunnen brengen dat iedereen be talen kan. Peperdure opvoersets aan brengen heeft weinig zin, wij bren gen er op een betaalbare manier veel meer power in en wat ook een ding is, we staan er volledig achter. In die, stellen we, tweehonderd weken, hebben we wel zo'n honderd opge voerde Imps afgeleverd. Dit „tunen" (motorprestaties verbeteren) is in feite mijn lust en mijn leven. Daar uit is destijds ook het partnership „Heyndijk's Competition" ontstaan, we hadden dan wagens in de baan die gevreesd werden. Maar dat is een kostbare kwestie, zoals ik al stelde, dat kun je niet volhouden, je loopt leeg als een fietsband. Tóch heb ik die speciale liefhebbe rij niet vergeten. Nu wéér staat zo'n stel wagens klaar om erop uit te trek ken en denk erom, ik zeg je, daar zitten hoge ogen in. Ook met het zoe ken van bestuurders voor die wagens heb ik geen moeite. Ze rijden deze Imps graag en weten dat achter hen mijn viermans montagestaf staat." Team-man agar In die laatste enthousiast gespro ken woorden stelt Heyndijk zich dui delijk op als team-manager. Een har- tewens die hem niet los zal laten voordat hij een sponsor gevonden heeft. De wagens staan klaar, be roemde namen van coureurs in de Nederlandse autosportwereld die in een Imp willen stappen staan geno teerd. De pitstop is bemand met jon ge mensen die reeds in de praktijk bewezen hebben er niet tegenop te zien een paar uur onbetaald extra werk te verrichten als het om het sportieve element ging en daarnaast zullen er andere, oudere liefhebbers komen, die Heyndijk met raad en daad kunnen bijstaan. Als er dan een manager als Simon voor een derge lijke volledige accommodatie klaar staat, dan kan succes niet uitblijven. Stuurmanskunst en rijtechniek; de grote troef van een coureur. Hier schuift Heyndijk langs de Volvo- tegenstander Op onze lingerie-afdeling ver kopen wij deze nylon nacht hemden, In vele modellen, dessins en kleuren (met kleine foutjes) In de maten 38 t/m 48 Vrijdagavond tot 9 uur open. Ctên ui. of schrift, bait. „Kijk, het is met die reclame een, moeilijke en toch gemakkelijke zaak" zegt Heyndijk, „meestal gaat het over grote budgetten en ligt de planning al vast. Toch vormt de auto sport een niet te onderschatten ele ment. Steeds meer mensen raken ge ïnteresseerd, elk jaar zijn er meer bezoekers. Daar ligt volgens mij de gemakkelijke kant van de zaak, er staat immers tegenover dat de wa gens de naam van de sponsor dragen, en, indien dit gewenst wordt, kunnen ze zelfs in een speciale kleur gespo ten worden. Dan dragen de rijders die naam op de overall terwijl uiter aard ook het verzorgingsteam een op vallend visitekaartje meedraagt. Mij dunkt dat er dan wel iets geboden wordt en zeker als er successen be haald zijn. Er zijn op dit ogenblik fijne teams. Nu, sinds kort, zelfs één van Rob Slotemaker voor het Alge meen Dagblad en dit jaar kwam ook de Gulf met een team. Ik heb een jaar rust gehouden en nu lijkt de tijd rijp om in te springen. De motoren zijn beproefd (nou ja, daar ben je na tuurlijk nooit mee klaar. Nu staat er weer een bij Prof. De Rooy van de Technische Hoogeschool te Delft, die bezig is met de verdere ontwikkeling daarvan) wagens en mannen popelen tot de startvlag valt." Organisator Nu, ongeveer vier jaar geleden, ging Heyndijk over tot het organise ren van cursussen voor automobilis ten onder de titel: „Rijstijl verbete ring". Die cursussen duurden 45 maanden en waren gratis. De nadruk kwam te liggen op een verbetering van de rijstijl, maar ook een beter technisch begrip werd bij de cursis ten aangewakkerd." Een man die technisch op de hoogte is met de ca paciteiten van zijn wagen is een veel veiliger rijder", stelt Heyndijk vast. „Veel automobilisten zijn bang van hun wagen, dit betekent in feite dat zij de wagen niet in hun macht heb ben. Toen ik me dit realiseerde ben ik tot die cursussen overgegaan. Sa men met de Schiebroekse Gemeen schap hebben we deze cursussen vo rig jaar afgewerkt. Daarnaast ontving ik van de Ver eniging voor Veilig Verkeer van de afdeling Berkel en Rodenrijs het ver zoek ook daar een cursus te geven. Dat is fijn gegaan en we hebben mo gen vaststellen dat een groot aantal automobilisten de cursus gevolgd heeft en dat dit tot goede resultaten heeft geleid. Voor die mensen die ik daar gehad heb. kan ik als het ware in staan. Die heb ik iets bijgebracht, want vergeet niet al ben ik daneen liefhebber van snelheid. 1e hebt ie in het normale stadsverkeer maar aan de bepalingen te houden. Die bepalin gen vind je ook op de racebaan. Ais iedereen daar maar deed wat hij wil de dan werd het een grote chaos. Overigens durf ik te zeggen dat het daar veiliger is Ik rii liever een race, in Zandvoort dan dat ik met mijn wagen van Schiebroek naar Rotter dam Zuid moet. In de stad mis je een heleboel zelfdiscipline bi.i de auto mobilisten. Dat heb ik met die cur sussen willen verhelpen zij het op kleine schaal. In het najaar zullen we het weer proberen met een uitgebreider cur sus. Deze keer tegen betaling. Ik wil alleen de kosten eruit hebben, winst hoef ik daarbij niet te maken. Het liefst zou ik dan de iongeren hebben, mensen die pas hun riibewiis behaald hebben. Ik zou ze een betere rii-men- taliteit willen aanmeten. Natuurlijk zou het fijn zijn als iedereen daar aan meedeed. Dan pas zou het re sultaat gaan doorwerken. Dus ook de rijschoolhouder en de taxichauffeur. De goeden niet te na gesproken zijn er toch ook onder die laatste cate gorieën automobilisten te vinden die het vak niet verstaan. Neem nou die rijschoolhouder die met vlakkers ov de voorruit en een schommelende mascotte aan de bin nenspiegel zijn klanten aan het lessen zet. Zelfs die taxichauffeur die mis schien zou teaensputteren van: „Man ik zit al 40 jaar achter het stuur, wil jij me wat leren", zou ik willen be praten om desondanks de cursus te volaen. Het gaat om mensenlevens en om wellevendheid, om het samenspel en begrip. Als we dit zouden berei ken konden we de politie wat rust verschaffen, die moeten nu soms voor een wissewasje uitrukken. Ik zou die opleiding de Engelse stijl willen noe men. In Engeland ken je de major roads, alle kleine weggetjes die daar op uit komen, zijn ondergeschikt. Bij ons is het altijd weer het stereotype „Ik kwam van rechts", hoe? dat doet er niet toe. die van rechts komt heeft maar al te vaak aelijk. Zo is nu een maal onze wet. maar ook die kan. in de gunstige zin. ontdoken worden. Als er hier een grote weg is en er schiet een auto van rechts dwars voor de wagen, dan moet de grote weg gebruiker stoppen. Ik zou willen zeg gen: „Mensen, geef die grotere weg voorrang. Di* móet voorgaan, uit ver keerstechnische overwegingen. Als we dit gefundeerd zouden onderwij zen, dan zou dit als een sneeuwbal effect kunnen werken. Dat zou ik al leen natuurlijk nooit kunnen bereiken. Het begin ligt bij die grondprincipes. De rvj-instructie houdt zich in het al gemeen teveel bij het boekje. O, van rechts? Dan heb je voorrang! Je mag niet eens doorrijden, je móet doorrij den. Daar ligt de fout. Er is verder teveel beunhazerij, mensen die even in de avonduren wat bij verdienen en ook, maar al te vaak, mensen die de grondbeginselen van een soepeler ver keer verwerpen. „Oud-politieman geeft rijles", las ik eens in een ad vertentie. Wat zegt dat nou?! Daar zijn natuurlijk veel goede rijinstruc- teurs bij, maar dat soort kreten slaat nergens op. De rijles-gedachte deugt maar al te vaak niet. Het verkeer gaat in ons land over het algemeen teveel mank aan: ik-ik-ik!" JOOP MEKES Op onze afdeling Schoenen op de parterre verkopen wij deze ijzersterke vinyl herenschoe nen, met kleine schoonheids- foutJes die niet van Invloed zijn :>p de kwaliteit, in lederprint of ?l»d bovenmateriaal, kleuren zwart of bruin en S\ f en ln<fe maten fBÜh 40 t/m 45. &W Vrijdagavond tot 9 uur open Céin tel. af (chr/ft. b Zaterdag, 20 juli, kunnen de lief hebbers weer profiteren van een ge combineerde bus-boottocht, georgani seerd door ons blad. De tocht voert ons naar Zeeland, waar een busrlt zal worden gemaakt over Walcheren en Zeeuwsch-Vlaanderen. Een dergelijke tocht maakten wij ook op Hemel vaartsdag. 's Morgens om 8 uur vertrekt de Spidoboot „Prlnsesseplaat" naar Zij- pe met de reizigers die per bus uit de verschillende vertrekplaatsen zijn aangevoerd. De tocht voert over de Nieuwe Maas langs IJsselmonde en de Stormstuw. naar de Noord, waar Alblasserdam en Dordrecht worden gepasseerd. Dan steekt de Prinsesse- plaat af naar Dordtse Kil, Hollands Diep om via Hellegat, Volkerak, Krammer en Mastgat het plaatsje Zijpe te bereiken. Daar staan de bussen klaar voor een prachtige rondrit, waarin een be zoek aan plaatsen als Veere, Middel burg, Vlissingen, Domburg, Westka- pelle enz. op het programma staan. Om 21.30 uur hopen de buschauffeurs de gasten weer op hun vertrekpunt af te leveren. Een tweede groep maakt dezelfde reis, echter in omgekeerde richting. De kosten voor deze unieke dag uit zijn zeer laag gehouden, nl. ƒ14,75 per persoon. Aanmelden op ons kan toor. Westblaak 25. Rotterdam, tele foon 132170. Dienst voor iedereen. In gebouw „Atrium", Karei Doormanstraat 143, aanvang half twaalf. Spreker: dr. K. J. Kraan. Na afloop gelegenheid tot discussie. Kinderoppas aanwezig. E.D.N.A.-leden en belangstellenden. De E.D.N.A. (Eenzaam Doch Niet Al leen) is een club-sociëteit voor men sen die alleen zijn en contact zoeken met andere leeftijdgenoten (40-60 jr.). De samenkomsten worden gehouden in het buurthuis „De Vink", Vinken- straat 70, zaterdagavond 13 juli om half acht. Er wordt dan het een en ander besproken over uitstapjes van één en meer dagen. Gekostumeerd kinderfeest m Alexandersfad Op zaterdag 10 augustus, aanvang twee uur zal er een gekostumeerd kinderfeest worden gehouden in da speeltuin aan de Hanrathstraat. Er zullen diverse attracties zijn. De kin deren moeten tijdig zorgen voor een passend kostuum. De toegang is gratis voor alle kin deren, die gekostumeerd zijn. Het be looft een groot feest te worden. KEUS UIT EEN GROTE COLLECTIE è^AN DE BEKENDE MERKEN DUAL, GARRARD, LENCO en TRIOTRACK DE HAVENLOODS DONDERDAG 11 JULI 1968

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 17