lm WE L
JLWELfEZEN
Met Andere Woorden
oo
oö
Ik hou van
dit dorp
00
QQ
QQ
QQ
ZUS:
QQ
OO
QQ
QQ
00
00
QQ
00
OO
OO
OO
Q
O
QQ
00
QO
00
OO
00
00
00
OO
00
QQ
OO
QQ
QQ
00
00
QQ
OO
00
QQ
OÖ
00
QQ
QO
Brigadier Piet en de semi-prof
WASAUTOMAAT?
DE HAVENLOODS DONDERDAG 8 AUGUSTUS 1968
Wie ia hij
We hebben allemaal op een gege
ven moment wel eens een hoge amb
tenaar op het stadhuis oi op net mi
nisterie willen spreken. Meestal komt
het er niet van: we durven gewoon
niet of we weten dat deze figuren zo
afgeschermd worden door hun onder
horigen, dat we er maar niet aan be
ginnen.
Een oude dame van tegen de tach
tig had van deze bedenkingen echter
geen last. Zij vroeg aan een loket in
Apeldoorn onbekorhmerd een hele ho
ge sinjeur te spreken. Een hele ploeg
wapendragers kwam aan het loket
om het vrouwtje duidelijk te maken,
dat zij te hoog had gegrepen. De man
die zij spreken wilde kon onmogelijk
zo maar aan het loket verschijnen,
dat was een hiërarchieke fantasterij
zonder we<.-ga. Er zijn grenzen.
Het mocht niet baten. Het vrouw
tje vroeg in opperste verbazing: ,,Wie
is die man dan wel? Onze Lieve Heer
is ieder ogenblik van de dag voor
mij te spreken. Wie is die chef, dat
hij zich hoger waant dan Onze Lieve
Heer?"
Zij kreeg de chef te spreken.
IkH^U* V8n di zoaIs het hier
Ugt tussen de akkers en de bossen.
Met is geen mooi dorp. Het hepft
geen indrukwekkend dorpsplein met
een patatkraam. Het heeft geen
kerk waaraan iets anders te bele-
te1?Jal»d,an dat het er binnen kos
telijk stil kan zijn. Het heelt niet
eens een gemeentehuis tot roem
van de een of andere initiatiefne-
niende burgemeester, want het is 'n
kerkdorp en valt onder de toevoe
ging „c.a. wat zoveel wil zeggen
„alle gehuchten, buurtschappen en
l er omheen liggen",
wij hebben eigenlijk niets in ons
dorp. Geen beroemde koekjes, ver-
aierd met de naam van ons dorp,
of iets van dat slag. Wij hebben
hier niets. Wij zijn alleen maar een
stil dorp met boerderijen en een
paar burgerhuizen. En niets is hier
uitzonderlijk mooi. De man van de
kleine zelfbedieningszaak heeft de
grootste moeite om ansichtkaarten
te laten maken, want wat moet je
er in vredesnaam op zetten? Hier
is niemand van enige bekendheid of
beroemdheid geboren, zelfs geen
j wielrenner. En in het register van
)de bisschop in Den Bosch moet de
kaart van ons dorp zoekgeraakt
zijn, want de pastoor staat hier al
meer dan veertig jaar. Maar meen
niet dat iemand uit ons dorp om die
reden Den Bosch zal helpen zoeken.
En toch hou ik van dit dorp. Niemand
weet het te vinden. Iedereen die
mij wil opzoeken moet ik uitvoerig
bescheid geven aangaande de te
nemen weg. Mijn post wordt door
gestuurd ein nog nooit heeft de be
steller in de stad de naam van ons
dorp er goed opgezet. Soms maken
mijn brieven hele reizen door ons
land voordat ze hier zijn. Maar ze
worden geleid en komen als late
duiven op de til terug.
En toch hou ik van dit dorp met z'n
pastoor met wie ik af em toe een
goed glas wijn drink onder het toe
zien van zijn voorgangers aan de
wand van de pastorie-huiskamer. De
wijnflessen zijn oud, net als de pas
toor en hebben dezelfde charme.
Altijd weer gaan onze gesprekken
over de buurt en de mensen, 'n
Goeien mens, is meestal zijn res
pons, als ik iemand ter sprake
breng. En ik ben het ook altijd met
hem eens. Want hier wonen goeie
mensen en die worden zelden be
roemd of vinden iets uit om hun
dorp in de vaart der dorpen omhoog
te stoten. Die leven alleen maar,
voor hun werk en voor hun kinde
ren.
En 's avonds staan ze naar de lucht
te kijken en met elkaar die kleine
praat te voeren die het leven te
rugbrengt tot enige zeer eenvoudi
ge zaken. Want er zijn geen dingen
die hier niet uiteindelijk en tenslot
te gevangen worden in enkele kor
te en veelzeggende uitdrukkingen.
Soms is zo'n uitdrukking alleen
maar een woord. Vietnam is „ver
schrikkelijk" en daarmee is alles
gezegd. En de grote heren zijn niet
wijzer, en ook dat is waar, hier tus
sen het koren en de hemel. Een
plotseling sterfgeval, „daar is niks
aan te doen". Een vast geloof in
een soort wrekende gerechtigheid
doet hen medelijdend spreken over
alles wat hoog en rijk is. Zelden valt
hier een woord van jaloezie. Want
wie is er rijker dan die hier woomt,
waar iedere week in een ander na
burig dorp kermis ls? En waar
'szondagsmiddags de kinderen en
kleinkinderen bij vader en moeder
op bezoek komen en koffie en koek
krijgen? Ik hou van dit dorp. Om
dit en om nog heel veel meer.
MEDEMENS
Pil I
Nee, wij zullen u niet lastig vallen
met verhandelingen over de pil. Waar
schijnlijk hebt u uw oren er al mee
dichtgestopt. Maar wij moeten natuur
lijk wel oog hebben voor allerlei con
sequenties van de pauselijke encv-
cliek. Neem nu bijvoorbeeld die fa
briek van Organon in Oss. Midden in
het roomse land staat deze floreren
de business waar „ovulostaticum
lyndiol" (de „pil") halen de poort
uitgaat. In het jaarverslag over 1967
wordt gemeld, dat dit produkt „op
nieuw 'n belangrijke bijdrage tot de
omzetgroei leverde". Men kan zeggen
dat de aandeelhouders van Organon
de gebruiksters van de pil zegenden
vóór de verschijning van de ency
cliek. Maar hoe moet dat nu?
En wat moet de werknemer nou
zeggen als de kapelaan belangstellend
vraagt wat ie daar bij Organon doet?
Pillen inpakken? Hij kijkt wel mooi
uit, moet-ie gelijk biechten. Nee, het
is allemaal niet zo eenvoudig als de
paus wel denkt.
PU II
Men moet de héle encycliek gele
zen hebben om te begrijpen hoe ge
rechtvaardigd deze reactie van een
meneer in Den Haag was in De Volks
krant: „Wat zullen alle „beminde ge
lovigen" die geen kinderen kunnen
krijgen, zich mooi overbodig voelen
na het lezen van de encycliek. Zij
kunnen hun huwelijk meteen wel op
doeken."
On-gebeurtenia
Of Malcolm Muggeridge, oud-tioofd-
redacteur van „Punch", in zijn arti
kel „Het bankroet van het christen
dom". versohenen in het links-socia
listische weekblad „New Statesman",
de deelnemers aan de grote vergade
ring van de Wereldraad van Kerken,
onlangs gehouden in Uppsala. volle
dig recht doet, is de vraag. Het ia
niet licht mogelijk aan de indruk van
eenzijdigheid te ontsnappen. Het
hier willen doorgeven, het overden
ken meer dan waard zijn.
„Een bezoek aan de Wereldraad
van Kerken te Uppsala in Zweden
bevestigde mijn gevoel, dat het ge
organiseerde christendom zich zelf
kalm maar onverbiddelijk vernietigt.
In op zijn hoogst enkele tientallen ja
ren zal het in zijn huidige vorm
goeddeels verdwenen zijn. Oecumene
is naar mijn mening voornamelijk
een reactie op dit gevoel van op het
punt staan te verdwijnen, eerder dan
behoefte aan eenheid op zichzelf".
Autoritair, ongetwijfeld, maar on
waar?
Verder: „De meest vitale elemen
ten in het christendom zijn altijd ge
leverd door afvalligheid en niet door
overeenstemming Franciseus van
Assisi. Ignatius van Loyola, Luther,
Pascal, Wesley. Kierkegaard, Simo-
„Als er ooit in de geschiedenis van
de mensheid een on-gebeurtenis was
dan was het deze wel. Ik kan niet
zien hoe, behalve door het gebruik
te hooi en te gras van het kruis als
symbool en de gewaden van sommi
ge afgevaardigden, het mogelijk zou
zijn. dat de affaire iets te maken had
met het christelijk geloof. De logi
sche veronderstelling zou zijn, dat
het een vergadering was van welwil-
lenden die zich bezig hielden met en
kele van de wereldproblemen als
honger en racisme, maar zonder hel
der idee wat men er mee aan moest
en in ieder geval zonder gezag of
hulpmiddelen, die evenredig zijn aan
de taak. Het is heel natuurlijk lijkt
mij, dat de kerken in hun uiterste
verval zich aldus concentreren op
hun sociale verantwoordelijkheden
met verontachtzaming van hun gees
telijke. Dat klopt met de geest van
de huidige tijd; iedereen kan er de
verdienste van inzien een hongerend
mens eten te geven, of de slachtof
fers van napalm of apartheid te ver
dedigen, maar de taal van mystiek of
transcendentie is niet langer begrij
pelijk."
„Zelfs de heiligen vonden het moei
lijk de christelijke deugden na te le
ven, maar iedere baardige student
kan zich een aureool van rechtscha
penheid verwerven door een pot verf
over een bezoeker van de Ameri
kaanse ambassade of het Zuid-Afri-
kahuis om te keren. Er worden tij
dens een mooi weekend meer men
sen gedood of gewond op 's werelds
wegen dan in een maand Vietnam-
oorlog, maar wie heeft ooit van een
protestmars daarover gehoord? Om
de slachting op de wegen tegen te
gaan zou het nodig zijn het autorij
den te beperken, hetgeen de kerken
moeilijk kunnen aanbevelen. En hoe,
vraag ik mij af, zal het in de ge
schiedenisboeken staan de toepas
sing van uitgebreide medische be
kwaamheid en uitrusting om een tand
arts van middelbare leeftijd een paar
maanden of jaren in leven te hou
den in een werelddeel, waar de ele
mentaire medische zorg en de medi
cijnen ontbreken?
Daar hoorde men in Uppsala niets
Een schop tegen een zeer been ver
koopt Muggeridge aan de kampioe
nen van de toenadering tussen chris
tendom en marxisme, door deze toe
nadering „zo iets onzinnigs als een
poging een fusie aan te gaan tussen
een vegetarisch genootschap en een
bond van slagers" te noemen.
Muggeridge stelt dat de kerken in
het veramerikaniseerde deel van de
wereld deelnemen „aan het najagen
van het geluk. Zij aanvaarden vreug
devol het aanbod van de duivel voor
een koninkrijk op aarde, dat natuur
lijk uitloopt op de verplichting hem
te aanbidden".
Tot zover. Een preek zit er altijd
In.
2
i
3
3
H
4
S
5
6
6
7
7
8
8
9
9
10
10
II
II
li
12
li
13
N
IV
15
15
Ié,
Ié
17
17
IS
18
19
19
20
20
21
21
22
22
23
23
21
2H
25
25
2Q
2(>
Orgelconcerten
Vrijdag 9 augustus geeft Dirk
Jan&z. Zwart een concert in de Lau-
renskerk. Het programma bestaat uit
werken van Joh. Seb. Bach en zijn
leerlingen HomiHus, Krebs en Kim-
berger. Aanvang kwart voor één.
Er zijn weer heel wat briefkaartjes
bij ons binnengekomen deze week.
De goede oplossing was dit keer de
namen van vier bomen. Juist was:
wilg, berk, spar, palm. De gelukkige
Kunstgebit-reparaties klaar in een half uurl
Tandtechnische Inrichting Adem fris**
waren over bijna alles, omdat
zij in bijna niets geloofden."
Wie dit verwerkt heeft kan aan het
volgende citaat beginnen.
nu... beduidend
goedkoper
Een zeer solide kwaliteit Ny
lon Tapijt, dat door de rubber
wafelrug een extra lange levens
duur heeft... en U hoeft geen
ondertapijt meer te laten leggen.
De voordelen van dit kamer
brede Nylon tapijt zijn lang
zamerhand overbekend: ...zeer
sterk en slijtvast, geslaagde kleu
ren. en bovendien llefst.'370 cm
breed.
in onze. tapijtafdeling boven
zoekt U het uit, om ook in Uw
woning meer comfort en luxe
te hebben... Nylon kamer
breed tapijt, per meter voor
nog géén tachtig gulden.
kamerbre
nylon tapu«
370 cm breed
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij dit Nylon kamerbrede ta
pijt, met rubber wafel rug,
in groen, goud, cognac en beige,
370 cm breed, i -
per meter,
Vrijdagavond tot 9 uur open
Ook msamdêgmorgen
of schrift, best
Frederik J. Zaagmeel, alias melige Freek, zette zich in
positie en liet een vreugdeloos lachje om zijn dorre lippen
krullen. „Uit mijn hoofd weet ik het niet", zei hij. „Maar
als u me vraagt het na te zien, dan kan ik dat verzoek
natuurlijk in overweging nemen. Toe danvróóg het
me danI" Brigadier Piet slaakte een zucht en zei:
„Zou u het misschien even voor me kunnen nakijken?"
„Ja zeker! Dat kan", juichte Freek en verheugd stortte
hij zich op een aantal ordners, mappen en dossiers. Ge
wichtige stukken vlogen alle kanten op en temidden van
al dat onbegrijpelijke spoorweggedoe klonk de stem van
de melige Freek die de meest vreemde dingen zei. „Loc
Q 173eh; nachtdienst vrachttractie en mate
rieelzie dossier 14, map 6, juistblad 37
kolom 3 sub c met verwijzing naar het klappertje
C 12, weg en werken lager personeelHermanus
Olyrookjuist, dat klopt eh a hé!" BIJ
deze laatste uitroep „aha" keek de heer Zaagmeel trots
op. „Het klópt!" zei hij. „Wat Klopt?" vroeg Piet.
„De trein, waarover u het had", antwoordde de Ijverige
ambtenaar voldaan. „U had gelijk. Het staat hier in mijn
mapjes allemaal precies genoteerd. Hermanus Olyrook
had nachtdienst en heeft persoonlijk de briefjes opgeplakt.
Er ls inderdaad een goederentrein via Parijs naar Italië
vertrokken. Een trein met ingevroren groente en fruit.
Dat spul gaat allemaal naar Italië. Precies om drie uur
tien is deze trein de grens bij Zevenbergen gepasseerd.
Ja ja, wij van het spoor vergissen ons niet gauw."
Brigadier Piet nam toen afscheid van de werkzame heer
Zaagmeel, doch op de trap vroeg hij: „Weet u bij geval
ook naar welke plaats in Italië deze trein moest?"
winnares van deze week Is mevrouw
J. Knol-Reinders, Sportlaan 90, Vlaar-
dingen.
Deze week weer iets heel anders.
Goede oplossingen (vier versregels)
zien wij gaarne tegemoet voor dins
dag 13 augustus, 12 uur aan ons adres
Puzzelredactie „De Havenloods",
Westblaak 25 te Rotterdam. Vergeet
u niet op de briefkaart in de linker
bovenhoek te vermelden: M.A.W.-24.
Op elke genummerde regel komen
twee woorden van resp. 6 en 4 let
ters, die per tweetal worden omschre
ven. Het woord van 4 letters ls sa
mengesteld uit het voorgaande woord
van 6 letters en de 2 overblijvende let
ters komen in de zelf te vinden volg
orde In de beide cirkeltjes middenin.
Voorbeeld: zou de omschrijving lui
den „pugilist - japon", dan moest
worden ingevuld „bokser - robe" en
kwamen in de cirkeltjes de overblij
vende twee letters S en K of K en S.
Bij juiste oplossing leest men fn de
cirkeltjes per tweetal letters van bo
ven naar beneden een berijmde uit
spraak.
LINKS: 1. zedelijk - uitkijk; 2. ka
meraad - beest; 3. godendrank - Ned.
munt; 4. gratie - vogel; 5. landstrook
aan zee - weke grond; 6. ouderwets -
zijde; 7. vissersvaartuig - breiterm;
8. berisping - peulvrucht; 9. muziek
gezelschap - loot; 10. zetel van gees
telijk gevoel - Venetiaanse titel; 11.
deel van Overijsel - kampeergerei;
12. smakelijk - deel van mond; 13.
halve; 15. kosmos - telwoord; 16.
plotseling - gerecht; 14. zintuig - der-
taaloefening - deel van arm; 17. vol
doende - aanw. v.n. woord; 18. stort
bad - weerklank; 19. schelpdier -
steenmassa; 20. kalm - schalk; 21.
windstreek - inkeping; 22. graf -
naad; 23. ingedijkt land - strook; 24.
mals - bekende Italiaanse stad; 25.
verwaand - deel van vork; 26. eier-
gerecht - grondsoort.
RECHTS: 1. kerkdienaar - vrucht;
2. onderwijsinrichting - Europ. hoofd
stad; 3. zaak van minder belang -
merk in vaarwater; 4. Nederlandse
dichter - streven: 5. wettig - feestkle-
dij; 6. warmwaterbron - roofvogel;
7. bijna - vorstentitel8. onverwachts
- teken; 9. preekstoel - speer; 10.
soort platform - loper; 11. erfdeel -
nakomeling; 12. afgeknotte boom
stam - stel vruchten; 13.roofdier -
vervoermiddel; 14. rond dak - ver
grootglas: 15. rund - emmer; 16. ge
reed, vlug - schop; 17. bekwaam mens
in zijn beroep - persoonsaanduiding;
18. Amerikaanse munt - Engelse ti
tel; 19. drassige grond - minnegod;
20. Mozes' 4e boek - puur; 21. opge
wekt, vrolijk - Europ. hoofdstad; 22.
tuingerei - zoogdier; 23. visoogst -
knijpwerktuig; 24. wijs koning - sap
pig; 25. rookgerei - eentonig; 26.
vroom - deel van been.
„Ja zeker!" lachte de heer Zaagmeel droogjes. „Ik heb
het toevallig zien staan. Een deel van die wagens moet
naar Florenza. Naar Florenza gaan de koelwagens met
ingevroren fruit. Wij plakken altijd briefjes op die wagens,
zie je. Dan weten we precies waar ze heen moeten."
„Naar Florenza! Wel verdraaid! Dót is hem natuurlijk!"
viel brigadier Piet de ijverige melige Freek in de rede.
„Hartelijk bedankt, heerschap! Je inlichtingen konden wel
eens van groot belang zijn voor ons onderzoek!" Piet rende
vrolijk weg en melige Freek wreef zijn bijna tot moes ge
knepen, krachteloze ambtenarenhandje. „Florenza! Hoe
bestéót het!" juichte Piet, toen hij vrolijk over rails en
wissels sprong, zodat hij alweer gauw het ons reeds be
kende hekwerk bereikte, dat het spoorwegterrein afsloot
van de opslagplaatsen van Sjouwerman en Vrachtjes. De
brave chauffeur stond daar nog steeds te wachten en
vroeg: „EnNog wat bereikt, brigadier?" „Ik ge
loof van wel", antwoordde Piet. „Het belang van het
onderzoek eist natuurlijk, dat ik niet te veel loslaat, maar
een beetje kan ik je wel vertellen. Er is vannacht een trein
vertrokken naar Florenza. Een trein met ingevroren
groente en fruit. Ik wed om wat je maar wilt, dat de
vluchtelingen met hun slachtoffer daarin zaten. We heb
ben dus voor niets al die soeza aan ons hoofd gehaald van
trein- en verkeerscontroles. Maar jawie kon ook
weten, dat het jullie vrachtauto zou zijn, die de schurken
ongehinderd naar het spoorwegemplacement vervoerde."
„Misschien had ik het wel kunnen wetenmerkte
de waarheidslievende chauffeur droevig op. „Ik was er
namelijk zeker van, dat ik de klep van mijn vrachtauto
opengelaten had, maar toen ik gisteravond kwam kijken,
was hij dicht
Wordt vervolgd
Welk merk? Welk type?Welke prijs?
En weer krijg >kde hoogde korting
Vraag de volledige brochure van
alle wasautomaten van het Con
sumenten Voorlichtingsbureau.
Onderstaande bon Invullen en
opplakken op briefkaart of In ge-
bureau (C.V.B.) Posthui 207
