e De Endatteme Jugband krijgt langzamerhand meer ,,heet" 1 Ted de Braak wil nog eens een eigen show CONTACTLENZEN Deze week in de bioscopen TELE-focus op: i/mr idn nyl j Koor van King's College Chapel verplaatsbare combinatie met polyaether matras Voor iedere auto hebben wij een plaid en in Iedere Rotterdamse auto kan nu ook zo'n gezellige sportieve autoplaid liggen, want wij gaan ze verkopen voor de helft van de normale prijs. Leuke, gezellige autoplaids, In schotse ruitmotleven, niet alleen voor de auto, maar ook voor camping, picknick en extra deken zijn ze ideaal. Schotse auto-plaids van fijne garens geweven in een flinke maat, 140 x 165 cm, In vier ver schillende kleuren, voor nog géén zeven gulden. [uto - Plai 140x165 cm Vrijdag en zaterdag verkopen wij deze autoplaids, In vier verschillende kleuren. 140 x165 cm, jt/1/1 per stuk M voor#1» In Amerika ontstond rond 1920 een door blanke musici gebrachte Dixie land. De arme negerbevolking ging dit met geïmproviseerde instrumen ten ook doen. Maar dit bracht toch een ander soort muziek waarbij de Dixieland het moest stellen met een portie blues. Die jugbands behaalden in feite de zuivere Dixielandsfeer en er waren er die nog verder gingen en dat werd de „skiffle" (eenvoudige muziek gebaseerd op blues). Wij spe len nu met dezelfde instrumenten, met uitzondering van de viool, die soms gebruikt wordt. De pure blues durven we niet te brengen, daar zijn anderen, veel gro teren, voor. Stel je voor dat je negers uit New Orleans een Hollandse klom pendans ziet uitvoeren, dat zou toch te gek zijn!? De jug is een heerlijke muziek die uitnodigt tot meezingen en meeklappen, de echte blues is veel moeilijker". Het geluid van het wasbord lijkt op de drum, de jug is de tuba of bas in het gezelschap. Vervanging van een instrument hoeft geen verslechtering te zijn, dat heeft de „Endatteme Jug- band" nu wel bewezen. Overal krij gen deze jongens de handen op el kaar. Zij willen ook iets zeggen met deze muziek, zij willen zich er mee vereenzelvigen. Daarom trokken zij twee bij twee liftend door Europa. Overal muziek brengend waar men dit maar op prijs stelde. In München bleven zij, via leuke contracten wat langer werken, maar van hun plannen om naar Joego-Sla- vië en later naar Engeland te gaan kwam niets. Antwerpen trok hen naar zich toe met veelbelovende overeen komsten, veel tijd om aan het zwer ven te blijven was er toen niet meer, maar ook al heeft men zich nu min Aanpassing in samenwerking met de oogarts. Geheel pijnloos en onzichtbaar. CONTACTLENSPRACTICUS C. J. STUIJ Optiek "de Lens" SCHIEDAMSEWEG 64 - TEL. 236055 PEPPELWEG 131 TEL. 188465 ROTTERDAM Onze Maasstad zal met Haarlem, 's-Hertogenbosch, Arnhem en Am sterdam het voorrecht genieten, het wereldberoemde Renaissance- en Barokkoor van King's College Chapel uit Cambridge op bezoek te krijgen. Op 9 september zal het koor, geleid door zijn dirigent Da vid Willcocks en geassisteerd door zijn organist John Wells, onder auspiciën van de British Council in de Laureniskerk zijn tournee door Duitsland en Nederland be sluiten, alvorens naar Cambridge terug te keren. Dit in 1441 door koning Hendrik VI gestichte knapenkoor is, wat zijn oor spronkelijke samenstelling betreft, authentiek gebleven, nl. 16 koorkna pen. Alleen het door de koning voor geschreven aantal van zes assisteren de voorzangers is in de loop der eeu wen uitgegroeid tot twaalf volwassen studenten van het College. Het koor, dat in de 500 jaar van zijn bestaan, bijna zonder onderbre king de diensten in King's College Ohapel begeleidt, heeft een spectacu laire staat van dienst achter de rug. Vele oorlogen, abdicties en daaruit voortvloeiende stakingen in de bouw van de Chapel heeft het koor over leefd en heeft het zijn uitzonderlijke prestaties onverzwakt weten te handhaven. Naast de Engelse en Europese Re naissance- en Barokmuziek schenkt dirigent David Willcocks ook aan dacht aan werken van eigentijdse componisten. Zo ziet het programma voor Rotterdam er als volgt uit: Ave Maria van Robert Parsons t 1570) Psalm 122 van Richard Woodward (1744-1779). Mass for five voices van Joh. Seb. Bach (16851750). Jesu, meine Freude van Joh. Seb. Bach. Jubilate van Benjamin Britten (1913). Psalm 150 van Goodenough. De aan het koor verbonden organist John Wells zal als solist optreden met de Prelude en fuga in e van Bach. Het concert wordt door de Britse Nederland bijge- Nederlands Kamerorkest ambassadeur woond. Toegangskaarten a f 3 zijn nu reeds aan het gebouw de Nieuwpoort ver krijgbaar en, voor zover nog beschik baar, op de avond van het concert in de kerk. Hoofdstadoperette De operette „Wiener Blut", die tot en met 24 augustus door de Hoofd stad Operette in de Rotterdamse Schouwburg wordt gegeven, laat ge nieten van goed spel, mooie zang, ver zorgde decors en weelderige costuums Het orkest is niet groot, maar musi ceert helder en met Schwung. John Kapper leidt het met overgave; de ze heeft ook de partituur adequaat aangepast. Adolf Müller stelde het ge heel samen uit muziek van Joh. Strauss Jr. en regisseur Walter Koch- ner is nog eens aan het bewerken ge gaan. Het resultaat is een potpourri van meer en minder bekende, zeer gelief de melodieën. Afgezien van het lied „Wiener Blut" staat „An der schonen blauen Donau" centraal. Het wordt met verve gezongen door de solisten met de koorleden (die allen een fraaie geschoolde stem hebben). Ava Lind- qvist (Gravin Zedlau), Nora Zoon (de buterend als Franzi) en Lizzi Schöff- mann (Pepi) steken elkaar naar de kroon met haar mooie stemmen en aardig spel. Claire Clairy is een komische spreekrol toebedeeld. Karl Frey en Franz Stanner zingen hun kleine partijen welluidend. Bij Rudolf Vogler is het acteren be ter dan het zingen, maar hij voldoet goed in de rol van kamerdienaar. Frits Silberbauer, gehandhaafd als hoofdrolspeler, heeft de verschijning en allure van gezant met een gade en twee geliefden, maar zijn stem faalt nogal eens. Herman Valsner maakt 'n vaderlijke figuur van veearts Kag- lër. De beste zanger van de groep is wellicht Antoni Wink. Hij heeft het met zijn grime niet erg getroffen, maar speelt de premier Ypsheim heel amusant. Het moet gezegd, dat Lizzi Schöff- mann met haar charme en levendig heid de show steelt. Het publiek toon de zich zeer dankbaar voor het gebo- dene. Het Nederlands Kamerorkest, dat zich in 't muziekculturele leven van onze stad een vaste plaats heeft we ten te veroveren, komt in het concert seizoen 1968-1969 met een drietal abon nementsseries uit van in totaal 16 con certen. Deze concerten vinden deels in de kleine, deels in de grote Doe lenzaal plaats en vangen 1 oktober aan. Dirigenten zijn Szymon Goldbey en David Zinman. Als solisten treden op: Tamas Va- sary, Theo Bruins, Gerard Hengeveld, piano; Szymon Goldberg, Thomas Ma gyar, viool; Janos Starker, cello; Adriaan van Woudenberg, hoorn en Peter Pears, zang. Uitgevoerd worden werken o.ai; van Purcell, Haydn, Mozart, Bach, Cou- perin, Schubert, Hellendaal, Hinde- mith, Alban Berg, Strawinsky, Luto- slawsky, Cassuto en Maw. De abonnementsprijzen zijn: serie's I en II elk f22,- (V.U.-leden f 17,-). Serie III f 14.50,- (V.U.-leden f 12,-). Dagelijks van 10.00 tot 16.00 uur kun nen aan de kassa van „de Doelen" Schouwburgplein 50, de abonnementen worden besproken en afgehaald. Per V.U.-lidmaatschapskaart zijn maximaal twee abonnementen ver krijgbaar. Agenda Rotterdamse Schouwburg Vrijdag 23 en zaterdag 24 augustus, 20.00 uur: Hoofdstad Operette met „Wiener Blut". Openluchttheater „Dijkzigt". Woensdag 28 augustus, 20.15 uur: The Endatteme jugband. Stadhuis. Woensdag 28 augustus, 20.00 uur: Beiaardconcert Leen 't Hart. Orgelconcerten ft Onder auspiciën van het Orgel centrum „Schielandkring" wordt op donderdag 29 augustus a.s. in de Goe de Havenkerk aan de Westfrankeland- sedijk nr. 1 te Schiedam een orgel concert gegeven door André Ver woerd, organist van de Pauluskerk te Rotterdam. Het programma vermeldt werken van J. P. Sweelinck, J. G. Walther, W. A. Mozart, L. Vierne, J. L. Krebs en J. S. Bach. Aanvang 20 uur. DE HAVENLOODS DONDERDAG 22 AUGUSTUS 1968 Het is vooral in het buitenland en met name in België dat de „En datteme Jugband" furore maakt, naast het opmerkelijke succes dat deze band vorig jaar in Loosdrecht boekte. Maar ook in ons land is men niet ongevoelig voor de spe ciale muziek die Piet van den Hoven (19), Wil van der Sman (30), Karei de Groot (20) en Frits Linnemann (22) brengen. Woens dag 28 augustus speelt deze Jug band onder auspiciën van de Kunst stichting in het Openluchttheater bij Dijkzigt en aanstaande vrijdag avond geeft men een auditie voor het Rotterdamse publiek in arties tencafé Tekkel aan de Beijerlandse- laan 21. In Loosdrecht werd de Jugband vo rig jaar winnaar Oude Stijl en tevens algemeen winnaar van dat festival. „Toen dachten we misschien wel dat we er waren", zegt Frits Linnemann. die de 12-snarlige gitaar bespeeld en enige zangnummers voor zijn reke ning neemt. „Het is allemaal een beetje anders gelopen, maar omdat we dit werk zuiver als liefhebberij beschouwen, doet het ons niet zoveel. Trouwens als wij een goede manager zouden hebben, zou die er veel meer uitgehaald hebben, daar zijn we zeker van. We doen nou eenmaal zeer wei nig aan publiciteit en dat zal onze fout zijn. Nu we wat meer succes boeken in België, krijgen we ook steeds meer Nederlandse contracten aangeboden, maar toch spelen we niet voor iedere prijs, zoals kleine verenigingen hier vaak denken". „Dat heeft dan weer te maken met onze instrumenten", mengt wasbord speler Piet van den Hoven (elektri cien van beroep) zich in het gesprek. „De mensen denken: O, die jongens spelen op geïmproviseerde instrumen ten, die kunnen we wel even voor on ze feestavond inschakelen". Nou dat doen we graag, maar dan natuurlijk voor de gage die bij ons gerekend wordt voor een éénmalig optreden en dat is ƒ350. Men vergeet dat we naast de mondaccordeon en het was bord en de kruik, toevallig ook een gitaar bespelen die 1500 heeft ge kost. Maar in België brengt men dat begrip beter op, daar treden we mo menteel tweemaal per week op. Daar is ook het Mekka van alle Folksin- gers". Pluspunt „Kijk, we staan ingeschreven bij Polygram en zouden misschien al lang leuke plaatsuccessen hebben ge kend, als we daar niet met een paar duizend groepen en groepjes inge schreven stonden. Men trekt alles maar aan in de hoop eens goede za ken te kunnen doen als die jongens zichzelf beroemd gemaakt hebben", aldus Karei de Groot, die naast de mondharmonica, ook het schippers- ■klavier en de jug (kruik) bespeelt, terwijl hij buiten die bezigheden ook nog lessen aan de Academie voor Beeldende Kunsten volgt. De band werd in februari 1966 opgericht en sinds die tijd hebben we samenge werkt. Bij ons loopt men niet zo ge makkelijk weg en daarom kunnen we ook veel beter werk leveren. We vor men een homogene groep en dat is, volgens mij, een enorm pluspunt". De creatief therapeut uit dit gezel schap, Wil van der Sman, die wél het praatje tussen de nummers verzorgt, maar toch niet de leider is, zegt: „We deden het eerst voor de lol. We hadden er zelf heel veel plezier in, maar toen de vierde man kwam werd het menens. We hadden een moeilijke start, de jongens hebben al het één en ander gezegd over die managers kwestie, maar nu verzorgen we toch ongeveer 75 optredens per jaar en dat is niet slecht. Verleden jaar augustus zijn we in feite pas goed begonnen, we kwamen ook voor de Belgische tv en daaruit volgden weer andere contracten. We zijn een eigen stijl op gaan bouwen, we gingen ons toeleggen op het zelf componeren en het tekst schrijven, maar dat neemt niet weg dat we ook vaak improviseren. Eén van ons heeft een bepaald thema en daar bouwen we dan op voort. We slaan niet blin delings een muziekblad open en gaan dan maar een beetje spelen. Zo is het niet. Dat is ook niet de aard van de ze muziek". Daarover wil de kunstschilder Frits nog wel even iets zeggen. „Kijk het zou geweldig zijn als we eens beroeps konden worden, daar werken we wel voor, maar we doen daarom nog geen concessies aan de muziek. Er zijn na ons Loodrecht-succes nog wel andere Jugbands in ons land ontstaan, maar daar ontbreekt het beslist aan kwali teit en vooral mentaliteit. Wij doen ons uiterste best een ware jugband te zijn en dan moet je iets van de ge schiedenis van deze muziek weten. Ander soort V.l.n.r. Piet van der Hoven, van der Sman, Karei de Groot Frits Linnemann. Zondagsdiensten Weekenddienst tandartsen: 25 aug. W. Beyn, Boezemsingel 183a, mevr. E. J. Henderson-de Vries, Heinweg 200b. Ted de Braak is bekend geworden door zijn plaat „Een glaasje Madeira my dear". Nu heeft hij een eigen te levisieshow. Ted had dit nooit durven dromen toen hij, uit Arnhem, in Am sterdam kwam wonen. Hij was toen 20 jaar en volgens hem begon hij toen pas met leven. Vele idealen had hij en langzaam gingen ze één voor één in vervulling. Nu is Ted 33 jaar en zijn grootste ideaal is een eigen show voor het theater. Ted begon zijn carrière als bassist. „Ik heb altijd cabaret gedaan, maar omdat je niet alleen van je idealen kunt leven, maar ook geld nodig hebt, ben ik muziek gaan maken". Ted speelde en zong veel in „Caroussel". Begin 1966 kwam hij plotseling in de bekendheid te staan, want zijn plaat „Madeira my dear" stond toen nage noeg aan de top van de hitparade. Sindsdien treedt hij veel meer op in het land en zingt hij liedjes in een soort cabaret-programma voor ver enigingen. Voor de „goede" boterham spreekt hij teksten bij reclamespots. Ted zegt zelf: „Theater is voor mij de hoofd zaak. Ik beschouw radio- en tv-werk als „schnabbel". Veel heeft hij geschnabbeld vóór hij zijn radioprogramma op Hilversum III had „Draaijijofdraaiik" en het tv-programma waar hij aan meedeed „Farce Majeur". In zijn vrije tijd kan hij lang filoso feren over zijn vak. Erg veel tijd heeft hij er niet voor. Maar op die spaarzame ogenblikken luistert hij naar platen, liefst pianomuziek: Cho pin, maar ook Oscar Peterson, Louis van Dijk\ of Peter Nero. Als het maar swingt! Met Bella, zijn vrouw, kan hij lang praten over zijn vak en ze begrijpt het ook. En voor een creatie ve artiest is het noodzakelijk een goe de weerklank te vinden voor zijn ideeën. Zo vertelt hij dan dat hij niet ge looft in opsplitsen van publiek in „massa" en „het betere publiek". Het publiek wordt gemaakt door de sfeer in het theater, door de voorstelling. Kortom door de plaatselijke omstan digheden. Zo zit je de ene keer met een raak en is iedereen in. terwijl de andere keer het publiekmoeilij ker te raken is. Met collega's kan Ted behalve goe de „witzen" vertellen, lang discussi eren. Het is 's avonds in de kleedka mers altijd levendig tussen de bedrij ven als Ted in de buurt is. Hij vindt het niet erg dat zijn leven erg onge regeld is, „Altijd ben je wel bezig met iets creatiefs. Dat is en blijft mijn ideaal". „Tête Ted" kunt u zien vrijdag a.s. 23 aug. om 21.45 uur op Ned. II. Als U te kampen hebt met ruimtegebrek, als U de kinder kamer ook als speelkamer, of de logeerkamer ook als werkkamer voor Uw man wilt gebruiken..., dan is deze combinatie de ideale oplossing. 1-persoons wentelledikant van grijs gemoffeld metaal met 3 elastische banden, die Uw bed keurig op zijn plaats houden, ook als U het ledikant opklapt. Dit solide ledikant, compleet met stofvrije en lichtgewicht polyaether matras, afmetin gen 80 x 190 cm., koopt U nu voor nog géén zes tientjes. Vrijdag en zaterdag verkopen wij voor alle klanten die hun woonruimte beter willen be nutten, dit stevige 1-persoons wentelledikant met poly aether matras. Deze makkelijk te verplaatsen combinatie, 80 x 190 cm, die opgeklapt heel weinig ruimte inneemt, koopt U, w

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 18