Cimade helpt buitenlanders uit de eerste, grote nood PL „'t Is gewoon leuk met deze mensen contact te 55 Clubhuizen in Parijs KT^BiIjnil MBBUl f s U Droomreis met de Rotterdam DE HAVENLOODS DONDERDAG 14 NOVEMBER 1968 33 nu.o beduidend goedkoper DE HKVEN100DS Weekblad De Havenloods wordt deze week in twee gedeelten be zorgd. Het kan dus zjjn dat men eerst een krant krjjgt van 10 pagi na's omvang. Dat is niet de volle dige krant. Het andere deel wordt later bezorgd. PARIJS in de herfst is een geweldige stad. De Seine, de Place de la Concorde het Quartier Latin met als hoofdader Boulevard St.Michel, de Parijzenaren, de toeristèn, een mengeling van kleu ren, dat alles maakt Parijs in deze tijd van het jaar een boeiende stad. Een stad waarin alles zo op het eerste gezicht op rolletjes lijkt te gaan,waarin iedereen zorgelpos leeft en niemand haast schijnt te hebben. Wij hebben Parijs ook een beetje van een an dere kant leren kennen, een kant waar je als toerist niet zo snel mee in aanraking komt. Dat nas tijdens een werkbezoek dat jeugdleiders- en leidsters van de Stichting Clubhuizen „De Jeugdhaven" uit Rotterdam aan Parijs brachten. Het is moeilijk om in een paar dagen iets meer te weten te komen van het sociale en in het bijzonder het clubhuiswerk in Parijs, omdat tal van organisaties vele verschil lende onderdelen van dit werk bedrijven en daarom is t'en clas sificatie heel moeilijk. Het werd dan ook niet meer dan een enkele indruk, wat impressies van wat er in een miljoenenstad als Parijs op dit terrein wordt gedaan. Parijs op beide oevers van de Sei ne gelegen, heeft een oppervlakte van ruim 10.000 ha, waarbij inbegrepen de bossen van Boulogne en Vincen- nes. De omtrek van Parijs is 36 km, de doorsnee van oost naar west 12 km en die van noord naar zuid 9 km. Met de randsteden mee telt Parijs ruim 7 miljoen inwoners. Een belangrijke en steeds groter wordende groep daarvan zijn de bui tenlandse arbeiders. Wat wordt er in Parijs voor deze mensen gedaan, die vaak volkomen berooid naar een vreemd land trekken? Naar een land waarvan ze de cultuur en de manier van leven vaak totaal niet kennen en ook helemaal niet begrijpen. Zoals ook bij ons zijn tal van organisaties werkzaam op dit gpbied. Eén van de ze organisaties is Cimade (Comité In- ter-Mouvements auprès des eva cués), opgericht in 1939 vlak voor de oorlog door een groepje protestantse jongelui die in Zuid-Frankrijk vluchr telingen in kampen onderbrachten. Interkerkelijk Cimade is een interkerkelijke orga nisatie, die uitgaat van de Wereld raad van Kérken, die 1/3 van de kosten voor haar rekening neemt, 1/3 van het geld is afkomstig van de overheid en de resterende 13 wordt betaald door particulieren. Cimade heeft 80 vaste medewerkers en ongeveer 600 vrij willigers, verspreid over Parijs, Al giers en in Senegal. Het hoofdbureau is gevestigd in Parijs. Voor alle bandrecorder lief hebbers, die steeds meer mu ziek, reportages, enz. op willen nemen, uren experimenteren en altijd streven naar de beste geluidsweergaveeen unieke aanbieding. Dubbellangspeelband BASF, een vertrouwde naam én een vertrouwde kwaliteit. Deze banden uit de topklasse met uren meer speelduur, koopt U nu in de originele verzegelde fabric .verpakking, voor nog minder dan de halve prijs. dubbellangspeelband 15 cm 540 m. Vrijdag en zaterdag verkopen wij BASF dubbellangspeelband in 3 maten, verpakt in plastic doos, voor prijzen om nu kilo meters band aan te schaffen. Elke vrijdagavond tot 9 De manier van werken van Cimade is: kijken waar de situatie urgent is en wat er gedaan kan worden, er middenin gaan zitten met een equipe ep bekijken wat allereerst noodzake lijk is. Daarna kan eventueel het pro ject overgedragen worden aan an dere instanties. Zo hebben medewer kers van Cimade o.a. geholpen tij dens de oorlogsjaren, in 1956 tijdens de opstand in Hongarije en in 1957 tij dens de Algerijnse revolutie. Ook nu nog, na de onafhankelijkheid, werkt eén equipe van Cimade samen traet de huidige regering in Alge rije. Vanaf 1955 werkt men ook in Dakar, waar samengewerkt wordt met een franco-Senegalse organisa tie. Men is daar vooral werkzaam op het gebied van het onderwijs aan Senegalezen. Het werk van Cimade breidt zich steieds meer uit. Nieuwe soorten vluchtelingen komen het land bin nen. Waar men zich op het ogenblik bij Cimade mee bezig houdt is het probleem van de politieke vluchtelin gen. Men onderzoekt de mogelijkheden die' er voor hen zijn. Dan zijn er van af 1960 de repatrianten uit Indochi na, Cambodja, Laos, vluchtelingen uit de vroegere Franse koloniën, uit Xoord-Afrika. Zuid-Amerika en voor al de laatste jaren veel Portugezen. De meeste buitenlanders komen nyiar Frankrijk omdat de arbeids voorwaarden in .hun land slecht zijn. Zij denken in Frankrijk een enorme rijkdom te vinden. Ze komen meestal onvoorbereid, ze spreken geen Frans, kunnen niet lezen of schrijven. Daar komt nog bij dat Ze in een geheel an- dbre cultuur terecht komen. Dat brengt oneindig veel problemen met zich mee. Problemen ook vooral wat betreft de huisvesting en de werkver schaffing. Problemen die Cimade ti'acht op te lossen en te overbruggen. Individueel In die paar dagen dat we in Parijs vjaren hebben we bezoeken gebracht aian één équipe van Cimade in St. Denis, aan een clubhuis van- „L'Ac- qeuil et Promotion", een organisatie die in het oude Belleville zich bezig houdt met de buitenlanders en aan een echtpaar, dat, weer in een andere wijk van Parijs, Afrikanen les geeft in lezen en schrijven. De lessen wor den individueel gegeven, omdat ie dere Afrikaan een eigen begeleiding nodig heeft. Tweemaal in de week komen ze, overigens helemaal vrij willig, naar het (oude en vervallen) leslokaal om de eerste beginselen van de Franse taal machtig te wor den. De lessen zijn het initiatief van par ticulieren, die de lessen in een be paalde wijk zelf opzetten. Zij krijgen dun als Cimade er achter komt dat ze het doen, technische adviezen van Cimade wat betreft leermethoden en lesmateriaal. Verder worden er voor dezie vrijwilligers weekends georga niseerd. De jonge Fransman en zijn vropw die wij bezochten vertelden dat de contacten met de buitenlanders de eerfete maanden vrijwel nihil zijn, na een half jaar of soms nog langer ont staat er een band een bepaalde vriend schap, hoewel zeer beperkt. In het algemeen zijn ze erg een zaam, kunnen ze zich nog moeilijk uiten. Als ze eenmaal iets meer van de taal en gewoonten in Frankrijk af weten, nemen ze deel aan eenvoudi ge vormingsbijeenkomsten waar tilmS worden vertoond en discus sies mogelijk zijn. Voor de vrouwen worden films over hygiëne enz. ver toond. Eén van de allereerste dingen die de buitenlanders geleerd wordt, is het invullen van een werkvergunning en het leren zich met de metro te ver plaatsen. Zij zijn vaak verantwoorde lijk voor een hele familie thuis. On der die druk komen ze aan in een wereldstad waar vrijwel niemand zich iets van hen aantrekt. Ook het gemeentebestuur doet weinig. Daar kan ook de équipe in het noor den van Parijs in het sombere St. De- nis over meepraten. In een oud ka tholiek weeshuis werken daar twee meisjes en een jongen. Eén van de meisjes is Nederlandse, afkomstig uit het noorden van ons land. Ze is afgestudeerd aan de Sociale Academie ,,De Horst" in Driebergen. Sinds enkele weken getrouwd met de heer Fouchier, die ook deel uitmaakt van de equipe. Blikken stad Sinds november werkt ze in St. De- nis, waar een heleboel buitenlanders wonen. Ten noorden van Parijs lig gen de bidon villes", als het ware Afrikanen en Arabieren zitten samen aan een tafel en krijgen les. Eenvou dige lessen in Frans lezen en schrij- tegen de stad aangeplakt, Omd;;: hej moeilijk is een woninkje krijgen pro beert men er zelf eén té maken van blikken, planken en kisten, dicht bij elkaar op een braak liggend stuk grond. Dit wordt bidonville genoemd (letterlijk blikken stad). Alle bewoners van zo'n bidonville zijn buitenlanders en ook wel zigeu ners. Echter geen Fransen. In het algemeen trekt niemand in Parijs zich iets van deze mensen en hun le vensomstandigheden aan. In de bi donvilles wordt door Cimade weinig gedaan aan het meer leefbaar maken. Dit zou immers voor het stadsbestuur aanleiding kunnen zijn er helemaal geen aandacht meer aan te besteden. Van tijd tot tijd wordt er een bidon ville opgeruimd: de bewoners worden een week van te voren ingelicht en dan ondergebracht in een ,,cité de transité, waar het meestal veel beter is dan waar ze vandaan komen. De overheid in St. Denis dift commu nistisch is, is niet zo blij met de bui tenlanders, omdat men bang is dat ze blijven. Nieuwe immigranten zijn op dit ogenblik Portugezen, die met hele families naar Parijs komen en «in de bidonvilles gaan wonen. Het contact van de équipe bestaat hierin dat ze proberen de mensen in een ,,cité de transité" te plaatsen, van waar ze een plaats in de maatschap pij kunnen krijgen. Madame Fouchier zegt erover: „Wij coördineren alleen, we gaan er heen om te zeggen wat we weten. Het is werken op korte termijn, we kij ken welke organisatie deze mensen beter kan helpen. We sijn een groep van buitenaf en moeten ons ook weer kunnen terugtrekken. Jfet is vooral de taak van de Franse families hier in de wijk deze mensen op te vangen en er mee samen te werken. Daarom zoeken wij ook contact met de arbei- dersfainiltes hier in St. Denis. Alleen de Franse arbeider kan met de buiten landse arbeider praten. Wij als équipe kunnen alleen contact zoeken met an dere organisaties. Bij grote acties werken we wel sa men, alleen als ze ideologisch begin nen te worden stoppen we ermee. We werken in het straatje van De Gaulle, hoewel we te-gen hem zijn, maar hij subsidieert ons. Er zijn 500.000 Algerijnen in Frankrijk. In Algerije heeft 1 op de 4 Algerijnen werk, 4500 mensen moeten daar soms met vier waterputten doen waar ze uren voor te paard moeten. Hele dor- Mevrouw Schokking over buitenlandse arbeiders In Nederland kennen we het verschijnsel van de bi donville niet. maar de le vensomstandigheden waar in onze gastarbeiders le ven verschillen in vele ge vallen nauwelijks van de Franse toestanden. We spraken hierover met mevrouw M. Schokking, die een jaar lana in de di rectie van Cimade heeft gewerkt en nu weer enige tiid in Rotterdam woont. Zii heeft eerst twee jaar voor Cimade in Algiers ge werkt en daarna een jaar ov het hoofdbureau. Zij wil nu gaan bekijken wat zij in ons land en in Rotterdam voor contacten kan gaan leggen. Verder is zij bezig met de voorbereiding van de uitzending van een niéu we equipe naar het Mid den-Oosten en Corsica. Zij zegt: ,,Wat ik vooral belangrijk vind is de op vang van de privê-moeilijk- heden van de gastarbeiders. Veel en veel meer Neder landers moeten gaan besef fen dat het gewoon leuk is met deze mensen in aan raking te komen. De voor stelling die men er van heeft is vaak helemaal ver keerd. De voorlichting trouwens ook. Oké, ze heb ben een andere cultuur, ze denken anders, maar is dat nu juist niet interessant Hoe weinig mensen denken aan het feit, dat velen een zaam zijn en zich moeilijk kunnen aanpassen. Het zijn heus geen zielige men sen. Ze hebben twee grote, problemen. Dat zijn het enorme materialisme waar- Mevrouw M. Schokking, die in Parijs en Algiers werk zaam is geweest bij de buitenlandse arbeiders. Ook hier in Rotterdam zou meer kunnen gebeuren komen e hier in aanraking emancipatie van ae vrouw. Als ze naar hun land terug keren is dat een probleem. Wij kunnen hen daarbij helpen. Er zijn natuurlijk plaatselijke ver die al veel werk verrichten. Zo is in Rotter dam werkzaam de „Stich ting hulo aan buitenlandse werknemers", die verschil lende centra heeft in Rot terdam. Zo is er een o.a. Italiaans, een Portuqees, een Spaans, een Marok kaans centrum waar de gastarbeiders de gehele daa terecht kunnen en waar hun kranten en tijdschrif ten te vinden zijn en waar ze met hun problemen te recht kunnen bij de maat schappelijk werker verbon den aan de Stichting. In het Rijnmondgebied gaat het om een groep van on geveer 15.000 buitenlandse werknemers. Het is in ons land niet meer mogelijk sinds juni van dit jaar (de zogenaam de Roolvink-stop) om op eigen houtje werk te gaan zoeken. Huisvestingspro blemen zijn er natuurlijk altijd. Dit komt vooral om.- dat de buitenlanders het liefst bij elkaar wonen, zo dat ze gezamenlijk kunnen koken omdat ze het Neder landse eten niet zo lekker vinden. In de avonduren worden er in de verschillen de centra cursussen gege ven in Nederlands en En gels. Ook zijn er wel excur sies en filmavonden. Maar er zou nog zo veel meer gedaan kunnen wor den voor deze mensen, tie vaak heel eenzaam zijn. Daarom zijn vrijwilligers altijd welkom. In Amster dam bijvoorbeeld is zo maar spontaan een groep geweest die iets wilde qaan doen. Er zijn nu twee club huizen die heel fijn draaien Zoiets kan in Rotterdam beslist ook. Mevrouw Schok king wil graag iets organi seren. Haar telefoonnum mer is 227185. Zelf een kousenwinkeltje heb- kunt realiseren. Ragfijne naadloze nylons met hiel- en teenversterking. 4 Paar nylons - eerste keus - in modieuze tinten, voor nog géén twee en een halve gulden. Prachtige kousen, vergelijkbaar met de beste op kousengebied, 4 paar (als (J met 1 paar begint houdt U nog altijd 6 nylons over voor ongelukjes). nu voor minder dan de helft van de normale prijs. naadloze teen en hiel versterkt eerste keus Vrijdag en zaterdag verkopen wij deze kwaliteits nylons in modieuze kleuren en in de maten 8V2 t/m 11, alle 4 paar in dezelfde maat per 4 paar Elke vrijdagavond tot 9 uur open Ook maandagmorgen open Gtén tel. of schrift, best pen leven van wat Algerijnen hier verdienen. Om maar een voorbeeld te noemen, een jongen van 19 jaar die f 400,- verdient, stuurt dit iedere maand naar zijn familie die uit 17 personen bestaat. Zelf iets doen In het weeshuis waar de équipe ze telt hangen in de foyer foto's aan de wand van feestavonden. De foyer is door de buitenlanders zelf een beetje opgeknapt en er worden allerlei acti viteiten georganiseerd. Een groep die bijvoorbeeld een jaar geleden nog an alfabeet was organiseert nu avonden en excursies. Ze willen zelf in hun vrije tijd iets gaan doen, dat verge makkelijkt de teruggang naar de maatschappij. Voor de terugkeer naar de maat schappij zorgt ook „L'Acceuil et Pro motion" een zeven jaar oude organi satie die is opgezet om o.a. te probe ren een relatie te kweken tussen de buitenlanders en de autochtone be volking. Bij de organisatie werken tien man full-time en er is een bu reau waar men nieuwe methoden be studeert voor bestrijding van het an alfabetisme. Wij brachten een be zoek aan één van de lokalen in Belle ville, een oude stadswijk van Parijs waar voor 80 procent buitenlanders wonen. Helaas gaat de oude wijk bin nenkort verdwijnen omdat er een nieuwe stadswijk zal worden opge trokken. Jammer van deze oude volksbuurt, waarover Victor Hugo in ,,De ellendigen" spreekt en waar Maurice Chevalier en Edith Piaf ge boren zijn. Het is een levendige wijk waar Is raëli's, Armeniërs, Grieken en Afrika nen op straat leven. Midden in deze wijk staat het clubhuis waar iedereen zomaar binnen mag komen, waar kranten en tijdschriften liggen en waar in de avonduren lessen worden gegeven. Ook weer door vrijwilligers. Lessen aan mensen die nog niet we ten wat een a, een e of i is. Met ein deloos geduld wordt ze dat bijge bracht. DE HAVENLOODS heeft qig enke le plaatsen voor de DROOMREIS met het vorstelijk schip 'dé» Rotter dam naar Londen. Op 9 December vertrekt het schip naar Southamp ton. Gedurende de overtocht hebben de passagiers ruimschoots gelegen heid het pas verbouwde' en gemoder niseerde schip te bezichtigen, want zij zullen bijna een dag en een nacht op zee zijn. Dinsdag, de tweede dag, zal het schip in Southampton aanko men. De passagiers zullen daar over stappen in een comfortabele bus en naar Londen worden gebracht. Voor het uitgebreide programma verwijzen wij u naar onze kraiit van vorige week. Ook kunt u bij onze verkoop adressen een programma ophalen. De vierde dag 's avonds zullen de deelnemers per KLM naar Rotter dam worden gevlogen. Deze luxe vier daagse reis kost 398. Onze verkoopadressen zijn: Week blad De Havenloods, Westblaak 25, Rotterdam, telefoon 132170; Reisbu reau Prisma, 's-Gra ven wijkwal 123, Rotterdam; Weekblad De Havenloods Bijkant, v.d. Driftstraat 4a, Vlaardln- gen; Reisbureau Duton, Rotterdam- sedijk 401, Schiedam, na 18 uur tele foon 010-247909.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1968 | | pagina 1