Cimade helpt buitenlanders
uit de eerste, grote nood
PL
„'t Is gewoon leuk met deze
mensen contact te 55
Clubhuizen
in Parijs
KT^BiIjnil MBBUl
f s
U
Droomreis met
de Rotterdam
DE HAVENLOODS DONDERDAG 14 NOVEMBER 1968
33
nu.o beduidend
goedkoper
DE HKVEN100DS
Weekblad De Havenloods wordt
deze week in twee gedeelten be
zorgd. Het kan dus zjjn dat men
eerst een krant krjjgt van 10 pagi
na's omvang. Dat is niet de volle
dige krant. Het andere deel wordt
later bezorgd.
PARIJS in de herfst is een geweldige stad. De Seine, de Place
de la Concorde het Quartier Latin met als hoofdader Boulevard
St.Michel, de Parijzenaren, de toeristèn, een mengeling van kleu
ren, dat alles maakt Parijs in deze tijd van het jaar een boeiende
stad. Een stad waarin alles zo op het eerste gezicht op rolletjes
lijkt te gaan,waarin iedereen zorgelpos leeft en niemand haast
schijnt te hebben. Wij hebben Parijs ook een beetje van een an
dere kant leren kennen, een kant waar je als toerist niet zo snel
mee in aanraking komt. Dat nas tijdens een werkbezoek dat
jeugdleiders- en leidsters van de Stichting Clubhuizen „De
Jeugdhaven" uit Rotterdam aan Parijs brachten.
Het is moeilijk om in een paar
dagen iets meer te weten te komen
van het sociale en in het bijzonder
het clubhuiswerk in Parijs, omdat
tal van organisaties vele verschil
lende onderdelen van dit werk
bedrijven en daarom is t'en clas
sificatie heel moeilijk. Het werd
dan ook niet meer dan een enkele
indruk, wat impressies van wat er
in een miljoenenstad als Parijs op
dit terrein wordt gedaan.
Parijs op beide oevers van de Sei
ne gelegen, heeft een oppervlakte van
ruim 10.000 ha, waarbij inbegrepen
de bossen van Boulogne en Vincen-
nes. De omtrek van Parijs is 36 km,
de doorsnee van oost naar west 12 km
en die van noord naar zuid 9 km. Met
de randsteden mee telt Parijs ruim
7 miljoen inwoners.
Een belangrijke en steeds groter
wordende groep daarvan zijn de bui
tenlandse arbeiders. Wat wordt er
in Parijs voor deze mensen gedaan,
die vaak volkomen berooid naar een
vreemd land trekken? Naar een land
waarvan ze de cultuur en de manier
van leven vaak totaal niet kennen en
ook helemaal niet begrijpen. Zoals
ook bij ons zijn tal van organisaties
werkzaam op dit gpbied. Eén van de
ze organisaties is Cimade (Comité In-
ter-Mouvements auprès des eva
cués), opgericht in 1939 vlak voor de
oorlog door een groepje protestantse
jongelui die in Zuid-Frankrijk vluchr
telingen in kampen onderbrachten.
Interkerkelijk
Cimade is een interkerkelijke orga
nisatie, die uitgaat van de Wereld
raad van Kérken, die 1/3 van de kosten
voor haar rekening neemt, 1/3 van het
geld is afkomstig van de overheid en
de resterende 13 wordt betaald door
particulieren. Cimade heeft 80 vaste
medewerkers en ongeveer 600 vrij
willigers, verspreid over Parijs, Al
giers en in Senegal. Het hoofdbureau
is gevestigd in Parijs.
Voor alle bandrecorder lief
hebbers, die steeds meer mu
ziek, reportages, enz. op willen
nemen, uren experimenteren
en altijd streven naar de beste
geluidsweergaveeen unieke
aanbieding.
Dubbellangspeelband BASF,
een vertrouwde naam én een
vertrouwde kwaliteit.
Deze banden uit de topklasse
met uren meer speelduur,
koopt U nu in de originele
verzegelde fabric .verpakking,
voor nog minder dan de halve
prijs.
dubbellangspeelband
15 cm 540 m.
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij BASF dubbellangspeelband
in 3 maten, verpakt in plastic
doos, voor prijzen om nu kilo
meters band aan te schaffen.
Elke vrijdagavond tot 9
De manier van werken van Cimade
is: kijken waar de situatie urgent is
en wat er gedaan kan worden, er
middenin gaan zitten met een equipe
ep bekijken wat allereerst noodzake
lijk is. Daarna kan eventueel het pro
ject overgedragen worden aan an
dere instanties. Zo hebben medewer
kers van Cimade o.a. geholpen tij
dens de oorlogsjaren, in 1956 tijdens
de opstand in Hongarije en in 1957 tij
dens de Algerijnse revolutie. Ook nu
nog, na de onafhankelijkheid, werkt
eén equipe van Cimade samen
traet de huidige regering in Alge
rije. Vanaf 1955 werkt men ook in
Dakar, waar samengewerkt wordt
met een franco-Senegalse organisa
tie. Men is daar vooral werkzaam op
het gebied van het onderwijs aan
Senegalezen.
Het werk van Cimade breidt zich
steieds meer uit. Nieuwe soorten
vluchtelingen komen het land bin
nen. Waar men zich op het ogenblik
bij Cimade mee bezig houdt is het
probleem van de politieke vluchtelin
gen. Men onderzoekt de mogelijkheden
die' er voor hen zijn. Dan zijn er van
af 1960 de repatrianten uit Indochi
na, Cambodja, Laos, vluchtelingen
uit de vroegere Franse koloniën, uit
Xoord-Afrika. Zuid-Amerika en voor
al de laatste jaren veel Portugezen.
De meeste buitenlanders komen
nyiar Frankrijk omdat de arbeids
voorwaarden in .hun land slecht zijn.
Zij denken in Frankrijk een enorme
rijkdom te vinden. Ze komen meestal
onvoorbereid, ze spreken geen Frans,
kunnen niet lezen of schrijven. Daar
komt nog bij dat Ze in een geheel an-
dbre cultuur terecht komen. Dat
brengt oneindig veel problemen met
zich mee. Problemen ook vooral wat
betreft de huisvesting en de werkver
schaffing. Problemen die Cimade
ti'acht op te lossen en te overbruggen.
Individueel
In die paar dagen dat we in Parijs
vjaren hebben we bezoeken gebracht
aian één équipe van Cimade in St.
Denis, aan een clubhuis van- „L'Ac-
qeuil et Promotion", een organisatie
die in het oude Belleville zich bezig
houdt met de buitenlanders en aan
een echtpaar, dat, weer in een andere
wijk van Parijs, Afrikanen les geeft
in lezen en schrijven. De lessen wor
den individueel gegeven, omdat ie
dere Afrikaan een eigen begeleiding
nodig heeft. Tweemaal in de week
komen ze, overigens helemaal vrij
willig, naar het (oude en vervallen)
leslokaal om de eerste beginselen
van de Franse taal machtig te wor
den.
De lessen zijn het initiatief van par
ticulieren, die de lessen in een be
paalde wijk zelf opzetten. Zij krijgen
dun als Cimade er achter komt dat
ze het doen, technische adviezen van
Cimade wat betreft leermethoden en
lesmateriaal. Verder worden er voor
dezie vrijwilligers weekends georga
niseerd. De jonge Fransman en zijn
vropw die wij bezochten vertelden dat
de contacten met de buitenlanders de
eerfete maanden vrijwel nihil zijn, na
een half jaar of soms nog langer ont
staat er een band een bepaalde vriend
schap, hoewel zeer beperkt.
In het algemeen zijn ze erg een
zaam, kunnen ze zich nog moeilijk
uiten. Als ze eenmaal iets meer van de
taal en gewoonten in Frankrijk af
weten, nemen ze deel aan eenvoudi
ge vormingsbijeenkomsten waar
tilmS worden vertoond en discus
sies mogelijk zijn. Voor de vrouwen
worden films over hygiëne enz. ver
toond. Eén van de allereerste dingen
die de buitenlanders geleerd wordt, is
het invullen van een werkvergunning
en het leren zich met de metro te ver
plaatsen. Zij zijn vaak verantwoorde
lijk voor een hele familie thuis. On
der die druk komen ze aan in een
wereldstad waar vrijwel niemand
zich iets van hen aantrekt. Ook het
gemeentebestuur doet weinig.
Daar kan ook de équipe in het noor
den van Parijs in het sombere St. De-
nis over meepraten. In een oud ka
tholiek weeshuis werken daar twee
meisjes en een jongen. Eén van de
meisjes is Nederlandse, afkomstig
uit het noorden van ons land. Ze is
afgestudeerd aan de Sociale Academie
,,De Horst" in Driebergen. Sinds
enkele weken getrouwd met de heer
Fouchier, die ook deel uitmaakt van
de equipe.
Blikken stad
Sinds november werkt ze in St. De-
nis, waar een heleboel buitenlanders
wonen. Ten noorden van Parijs lig
gen de bidon villes", als het ware
Afrikanen en Arabieren zitten samen
aan een tafel en krijgen les. Eenvou
dige lessen in Frans lezen en schrij-
tegen de stad aangeplakt, Omd;;: hej
moeilijk is een woninkje krijgen pro
beert men er zelf eén té maken van
blikken, planken en kisten, dicht bij
elkaar op een braak liggend stuk
grond. Dit wordt bidonville genoemd
(letterlijk blikken stad).
Alle bewoners van zo'n bidonville
zijn buitenlanders en ook wel zigeu
ners. Echter geen Fransen. In het
algemeen trekt niemand in Parijs
zich iets van deze mensen en hun le
vensomstandigheden aan. In de bi
donvilles wordt door Cimade weinig
gedaan aan het meer leefbaar maken.
Dit zou immers voor het stadsbestuur
aanleiding kunnen zijn er helemaal
geen aandacht meer aan te besteden.
Van tijd tot tijd wordt er een bidon
ville opgeruimd: de bewoners worden
een week van te voren ingelicht en dan
ondergebracht in een ,,cité de transité,
waar het meestal veel beter is dan
waar ze vandaan komen.
De overheid in St. Denis dift commu
nistisch is, is niet zo blij met de bui
tenlanders, omdat men bang is dat
ze blijven. Nieuwe immigranten zijn
op dit ogenblik Portugezen, die met
hele families naar Parijs komen en
«in de bidonvilles gaan wonen. Het
contact van de équipe bestaat hierin
dat ze proberen de mensen in een
,,cité de transité" te plaatsen, van
waar ze een plaats in de maatschap
pij kunnen krijgen.
Madame Fouchier zegt erover:
„Wij coördineren alleen, we gaan er
heen om te zeggen wat we weten. Het
is werken op korte termijn, we kij
ken welke organisatie deze mensen
beter kan helpen. We sijn een groep
van buitenaf en moeten ons ook weer
kunnen terugtrekken. Jfet is vooral
de taak van de Franse families hier in
de wijk deze mensen op te vangen en
er mee samen te werken. Daarom
zoeken wij ook contact met de arbei-
dersfainiltes hier in St. Denis. Alleen
de Franse arbeider kan met de buiten
landse arbeider praten. Wij als équipe
kunnen alleen contact zoeken met an
dere organisaties.
Bij grote acties werken we wel sa
men, alleen als ze ideologisch begin
nen te worden stoppen we ermee.
We werken in het straatje van De
Gaulle, hoewel we te-gen hem zijn,
maar hij subsidieert ons. Er zijn
500.000 Algerijnen in Frankrijk. In
Algerije heeft 1 op de 4 Algerijnen
werk, 4500 mensen moeten daar soms
met vier waterputten doen waar ze
uren voor te paard moeten. Hele dor-
Mevrouw Schokking over buitenlandse arbeiders
In Nederland kennen we
het verschijnsel van de bi
donville niet. maar de le
vensomstandigheden waar
in onze gastarbeiders le
ven verschillen in vele ge
vallen nauwelijks van de
Franse toestanden.
We spraken hierover met
mevrouw M. Schokking,
die een jaar lana in de di
rectie van Cimade heeft
gewerkt en nu weer enige
tiid in Rotterdam woont.
Zii heeft eerst twee jaar
voor Cimade in Algiers ge
werkt en daarna een jaar
ov het hoofdbureau. Zij wil
nu gaan bekijken wat zij in
ons land en in Rotterdam
voor contacten kan gaan
leggen. Verder is zij bezig
met de voorbereiding van
de uitzending van een niéu
we equipe naar het Mid
den-Oosten en Corsica.
Zij zegt: ,,Wat ik vooral
belangrijk vind is de op
vang van de privê-moeilijk-
heden van de gastarbeiders.
Veel en veel meer Neder
landers moeten gaan besef
fen dat het gewoon leuk is
met deze mensen in aan
raking te komen. De voor
stelling die men er van
heeft is vaak helemaal ver
keerd. De voorlichting
trouwens ook. Oké, ze heb
ben een andere cultuur, ze
denken anders, maar is dat
nu juist niet interessant
Hoe weinig mensen denken
aan het feit, dat velen een
zaam zijn en zich moeilijk
kunnen aanpassen. Het
zijn heus geen zielige men
sen.
Ze hebben twee grote,
problemen. Dat zijn het
enorme materialisme waar-
Mevrouw M. Schokking, die in Parijs en Algiers werk
zaam is geweest bij de buitenlandse arbeiders. Ook hier
in Rotterdam zou meer kunnen gebeuren
komen e
hier in aanraking
emancipatie
van ae vrouw. Als ze naar
hun land terug keren is dat
een probleem. Wij kunnen
hen daarbij helpen. Er zijn
natuurlijk plaatselijke ver
die al veel werk
verrichten. Zo is in Rotter
dam werkzaam de „Stich
ting hulo aan buitenlandse
werknemers", die verschil
lende centra heeft in Rot
terdam. Zo is er een o.a.
Italiaans, een Portuqees,
een Spaans, een Marok
kaans centrum waar de
gastarbeiders de gehele
daa terecht kunnen en waar
hun kranten en tijdschrif
ten te vinden zijn en waar
ze met hun problemen te
recht kunnen bij de maat
schappelijk werker verbon
den aan de Stichting. In
het Rijnmondgebied gaat
het om een groep van on
geveer 15.000 buitenlandse
werknemers.
Het is in ons land niet
meer mogelijk sinds juni
van dit jaar (de zogenaam
de Roolvink-stop) om op
eigen houtje werk te gaan
zoeken. Huisvestingspro
blemen zijn er natuurlijk
altijd. Dit komt vooral om.-
dat de buitenlanders het
liefst bij elkaar wonen, zo
dat ze gezamenlijk kunnen
koken omdat ze het Neder
landse eten niet zo lekker
vinden. In de avonduren
worden er in de verschillen
de centra cursussen gege
ven in Nederlands en En
gels. Ook zijn er wel excur
sies en filmavonden.
Maar er zou nog zo veel
meer gedaan kunnen wor
den voor deze mensen, tie
vaak heel eenzaam zijn.
Daarom zijn vrijwilligers
altijd welkom. In Amster
dam bijvoorbeeld is zo
maar spontaan een groep
geweest die iets wilde qaan
doen. Er zijn nu twee club
huizen die heel fijn draaien
Zoiets kan in Rotterdam
beslist ook. Mevrouw Schok
king wil graag iets organi
seren. Haar telefoonnum
mer is 227185.
Zelf een kousenwinkeltje heb-
kunt realiseren.
Ragfijne naadloze nylons met
hiel- en teenversterking.
4 Paar nylons - eerste keus -
in modieuze tinten, voor nog
géén twee en een halve gulden.
Prachtige kousen, vergelijkbaar
met de beste op kousengebied,
4 paar (als (J met 1 paar
begint houdt U nog altijd 6
nylons over voor ongelukjes).
nu voor minder dan de helft
van de normale prijs.
naadloze
teen en hiel versterkt
eerste keus
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij deze kwaliteits nylons in
modieuze kleuren en in de
maten 8V2 t/m 11, alle 4 paar
in dezelfde maat
per 4 paar
Elke vrijdagavond tot 9 uur open
Ook maandagmorgen open
Gtén tel. of schrift, best
pen leven van wat Algerijnen hier
verdienen. Om maar een voorbeeld
te noemen, een jongen van 19 jaar
die f 400,- verdient, stuurt dit iedere
maand naar zijn familie die uit 17
personen bestaat.
Zelf iets doen
In het weeshuis waar de équipe ze
telt hangen in de foyer foto's aan de
wand van feestavonden. De foyer is
door de buitenlanders zelf een beetje
opgeknapt en er worden allerlei acti
viteiten georganiseerd. Een groep die
bijvoorbeeld een jaar geleden nog an
alfabeet was organiseert nu avonden
en excursies. Ze willen zelf in hun
vrije tijd iets gaan doen, dat verge
makkelijkt de teruggang naar de
maatschappij.
Voor de terugkeer naar de maat
schappij zorgt ook „L'Acceuil et Pro
motion" een zeven jaar oude organi
satie die is opgezet om o.a. te probe
ren een relatie te kweken tussen de
buitenlanders en de autochtone be
volking. Bij de organisatie werken
tien man full-time en er is een bu
reau waar men nieuwe methoden be
studeert voor bestrijding van het an
alfabetisme. Wij brachten een be
zoek aan één van de lokalen in Belle
ville, een oude stadswijk van Parijs
waar voor 80 procent buitenlanders
wonen. Helaas gaat de oude wijk bin
nenkort verdwijnen omdat er een
nieuwe stadswijk zal worden opge
trokken. Jammer van deze oude
volksbuurt, waarover Victor Hugo
in ,,De ellendigen" spreekt en waar
Maurice Chevalier en Edith Piaf ge
boren zijn.
Het is een levendige wijk waar Is
raëli's, Armeniërs, Grieken en Afrika
nen op straat leven. Midden in deze
wijk staat het clubhuis waar iedereen
zomaar binnen mag komen, waar
kranten en tijdschriften liggen en
waar in de avonduren lessen worden
gegeven. Ook weer door vrijwilligers.
Lessen aan mensen die nog niet we
ten wat een a, een e of i is. Met ein
deloos geduld wordt ze dat bijge
bracht.
DE HAVENLOODS heeft qig enke
le plaatsen voor de DROOMREIS
met het vorstelijk schip 'dé» Rotter
dam naar Londen. Op 9 December
vertrekt het schip naar Southamp
ton. Gedurende de overtocht hebben
de passagiers ruimschoots gelegen
heid het pas verbouwde' en gemoder
niseerde schip te bezichtigen, want
zij zullen bijna een dag en een nacht
op zee zijn. Dinsdag, de tweede dag,
zal het schip in Southampton aanko
men. De passagiers zullen daar over
stappen in een comfortabele bus en
naar Londen worden gebracht. Voor
het uitgebreide programma verwijzen
wij u naar onze kraiit van vorige
week. Ook kunt u bij onze verkoop
adressen een programma ophalen.
De vierde dag 's avonds zullen de
deelnemers per KLM naar Rotter
dam worden gevlogen. Deze luxe vier
daagse reis kost 398.
Onze verkoopadressen zijn: Week
blad De Havenloods, Westblaak 25,
Rotterdam, telefoon 132170; Reisbu
reau Prisma, 's-Gra ven wijkwal 123,
Rotterdam; Weekblad De Havenloods
Bijkant, v.d. Driftstraat 4a, Vlaardln-
gen; Reisbureau Duton, Rotterdam-
sedijk 401, Schiedam, na 18 uur tele
foon 010-247909.