Vrede moet
gemaakt
worden
Kans op verrassingen bij
raadsverkiezingen van '70
-m
Nog steeds geen
geld
voor..
KUNSTGEBITTEN
DE HAVENLOODS
18e jaargang no. 46, donderdag 18 september 1989
Weekblad voor Schiedam en Kethel.
Directie: W. van der Giessen
Kantoor: Westblaak 25. Rotterdam; Postbus 1980,
Telefoon 132170 (8 lflnen), postgiro 18344.
Uitgave Stichting „De Jeugdhaven"
„Naar vrede streven is prachtig, maar voorlopig doen we er goed aan
te rekenen met oorlog en te zorgen dat we daarvoor klaar zijn.'' Dat is
zo onze gangbare redenering. Blijkbaar vinden we de oorlog vanzelf
sprekender dan de vrede. De vrede houden we voor een onbereikbaar
ideaal, maar de oorlog is een dagelijkse werkelijkheid die we van dicht
bij kennen. Van de oorlog hebben we dan ook een duidelijker voorstel
ling dan van de vrede.
We spannen ons enorm in om klaar te zijn voor een oorlog. Elk land
houdt er legers op na, die de hoogste graad van geoefendheid moeten
hebben in het oorlog voeren. Duizelingwekkende sommen gelds worden
in het militaire apparaat gestoken om het op peil te houden. De meest
afschuwelijke vernietigingswapens worden vervaardigd en nog verder
ontwikkeld om dienst te doen in een oorlog en om, zolang de oorlog
nog geen feit is, de „tegenstander" af te schrikken.
Zijn we echter op dezelfde manier klaar voor de vrede? Hebben we
een apparaat opgebouwd, dat voorbereid is op het „voeren" van vrede?
Een „wit leger" dus dat te allen tijde beschikbaar is om ingezet te
worden voor maatschappelijke opbouw, hulpverlening, ontwikkelings
projecten, enz. Steken we nog gigantischer bedragen (dan voor ver
nietigingsdoeleinden) in onderwijs, cultuur, recreatie, maatschappelijk
werk? Kennen we de „wapens" de middelen die de vrede maken?
Hebben we een vredesstrategie ontwikkeld?
mm
,lilB»i»««««;ï2-ï
Waar het meeste voor over?
Een eenvoudige vergelijking van de
kostencijfers maakt al duidelijk, dat
we ons meer inspannen voor de oorlog
dan voor de vrede. In de meeste ge
vallen, en zeker bij de grote mogend
heden, staan de defensie-uitgaven het
hoogst genoteerd op de nationale be
grotingen. Ze zijn bijna altijd hoger
dan die voor onderwijs of gezond
heidszorg. De gelden, in de Verenigde
Staten beschikbaar voor de oplossing
van de nijpende sociale problemen
(honger, armoede, werkloosheid, huis
vesting), vormen slechts een fractie
van wat becteed wordt aan de oorlog
in Vietnam of aan de maanprojecten.
Het wezenlijke probleem, waar het in
Vietnam om gaat, nl. de landhervor
ming (de herverdeling van de grond
onder kleine boeren en pachters) had
met minder geld opgelost kunnen
worden (door het land van de groot
grondbezitters op te kopen) dan nu in
de gevoerde oorlog gestoken is (die
bovendien de oplossing niets dichter
bij heeft gebracht).
En om nog even hete dicht bij huis
te blijven: kort nadat we hadden ge
hoord dat er niet meer geld voor het
onderwijs beschikbaar was (Om klei
nere klassen te creëren) en evenmin
voor een aantal andere nuttige zaken
was er ineens wèl meer geld voor dé-
fensie (de 225 miljoen in het najaar
van 1968). Voor defensie hebben we,
zonder er lang óver te praten, zomaar
geld over, terwijl het er voor andere
dingen gewoon niet is (zeggen we)
Vanzelfsprekende vrede
Het eerste dat gebeuren moet, wil
er werkelijk vrede komen in de we
reld, is: dat we weer in de vrede gaan
geloven, en dat we het geloof in de
oorlog afzweren. We moeten gaan le
ven bij de gedachte, dat niet oorlog,
maar vrede vanzelfsprekend is. We
moeten geen dingen meer doen die bij
de oorlog horen. Oorlogsdienst weige
ren. We moeten alleen maar dingen
doen die bij de vrede horen. Vredes-
dienst vervullen.
Een Amerikaanse socioloog heeft
ontdekt, dat er in het sociale leven
een wetmatigheid is die hij genoemd
heeft ,,de profetie die zichzelf ver
vult". Bij ons handelen laten we ons
leiden door onze verwachtingen. En
door ons handelen zó af te stemmen,
bewerken we, dat wét we verwachten,
ook werkelijkheid wordt. Als we oor
log verwachten en ons handelen daar
op afstemmen zal de oorlog niet uit
blijven. Als we vrede verwachten en
ons handelen daarop richten zal de
vrede niet uitblijven.
Oorlog is geen noodlot
Een van de grootste struikelblokken
op weg naar vrede is de gedachte, dat
je „d'r niks an kan doen". Oorlog is
een soort noodlot, waar je gewoon
niet aan ontkomt, waar je geen greep
op hebt: het komt over je of het wordt
over je gebracht, door een of andere
duistere macht. De een zegt daar
noodlot tegen, de ander zegt dat God
de oorlogen over ons brengt. Sommi
ge kerkmensen kunnen dan quasi-
vroom zeggen: „....als er oorlog
komt, wat God genadig moge verhoe
den...." Oorlog is dus iets waar wij
mensen de hand niet in hebben.
Langzamerhand begint het tot ons
door te dringen, dat dit gewoon ape
kool is. In oorlogen hebben mensen
SLAAPBANKEN
CENTRALE
Industriegebouw Goudsesingel 66,
wel degelijk de hand. Ze worden door
mensen gevoerd. Het zijn echt mense
lijke activiteiten. Wij allen met elkaar
maken oorlogen. Dat betekent ook,
dat we er wat aan kunnen doen. Bij
voorbeeld ermee ophouden.
De haven van Rotterdam blijft ligt er ook een kolos te wachten op se koopvaardij, nv, gebruikt om nieuwe medische {ac^e*> dat
altiid ZcinerZ hoe je het ook zijn volgende zeereis. Op de voor- luxe mensen te vervoeren die luxe voorlopig wel het sdhouet van de
Vrede als daad
We kunnen als mensen oorlog
maken. We kunnen ook als mensen
vrede maken. Het is maar wat we
kiezen en waar we ons op richten. De
oorlog komt niet over ons. En de vre
de wordt ons niet in de schoot gewor
pen. Ze komt niet uit de lucht vallen.
De vrede moet gemaakt worden.
Daar moeten we aan werken, daar
moeten we ons voor inspannen.
De profeten in de bijbel spreken
over een vrederijk dat komt. „Dan
zullen zij hun zwaarden tot ploegscha
ren omsmeden en hun speren tot
snoeimessen". Dat is niet iets, dat we
maar moeten afwachten, tot God
dat ooit eens voor ons opknapt. Nee,
het is een opdracht: we moeten dage
lijks doende zijn om de vernietigings
wapens om te zetten in werktuigen
des vredes.
(vervolg op pag. 11
Er mag worden gesteld, dat de ge
meenteraadsverkiezingen, die volgend
jaar plaatsvinden, ook in Schiedam
met bijzondere belangstelling tege
moet worden gezien. Er is nl. een
aantal factoren, dat zeer waarschijn
lijk een geheel nieuw beeld zal geven
aan het bestuur van de stad. Dit is
-niWatteen het gevolg- van het ook
landelijke streven naar nauwere
samenwerking door enikele partijgroe
peringen, ook hebben zich in Schie
dam bepaalde situaties ontwikkeld,
die weieens onverwachte politieke
verschuivingen tot-''' gjfVolg kummen
hebben. Met name betreft dit de twee
grootste fracties, die van PvdA en
KVP, hoewel ook in de kleinere groepe
ringen wijzigingen niet onwaarschijn
lijk zijn. Met name in de laatste twee
jaar hebben zich binnen de fractie
HET NATIONALE KWALITEITSMERK
VAN WARME RAKKERS
>Y<rYl
Langs de noordelijke rijbaan van
Rijksweg 20. voor het Beatrixpark
wordt een parallelweg aangelegd voor
een snellere verbinding, ook naar het
sportcomplex Harga.
correctorftrice]
Nederlands (thuiswerk);
iongaklenOff-SetdrUkker
of iemand die daarvoor omgeschoold
wil worden.
aankomend typiste
Afwisselend prettig werk. Nederlands.
Kom eens praten!
DRUKKERIJ „TYPCO"
Emmastraat 40. Lekkerkerk.
Telefoon 01805-340, na 17.30 uur
01805-808.
van de PvdA in Schiedam merkwaar
dige feiten voorgedaan. Daarvan mag
worden genoemd het vijfmaal veran
deren van fractieleider.
Het eerste naar buiten hoorbare
gerommel in de fractie betrof de
toenmalige wethouder Mr. P. van
Bochoven, die na enkele malen in
openbare raadsvergaderingen zeer
duidelijk met de portefeuille te neb
ben gerammeld, deze tenslotte met
een vrij harde slag op tafel legde en
zich vervolgens uit het plaatselijke
politieke leven terugtrok. Het inne
men van de leeggekomen wethouders
plaats bracht uiteraard ook
moeilijkheden met zich mee, doch de
heer Scheffers bleek bereid de wankel
geworden zetel te bezetten. Wankel
ock, omdat de heer Van Bochoven
geen twijfel had gelaten omtrent zijn
motieven om zich uit het plaatselijke
politieke leven terug te trekken. Voor
hem was er het principiële conflict,
min of meer aan de ledband te mioeten
lopen van zijn fractie dan wel als wet
houder zich naar eigen inzicht niet-po-
litiek op te stellen; hij wenste het eer
ste beslist niet.
Sindsdien zijn er wat de beide
PvdA-wethouders betreft, naar buiten
geen meningsverschillen meer geble
ken, hetgeen evenwel allermihst bete
kent, dat het al politieke' vrede is. De
heer Dijkstra mag dan kort geleden
hebben meegedeeld wegens de beken
de „drukke bezigheden" voor het
raadslidmaatschap te moeten bedan
ken, het wekt niettemin opnieuw de
veronderstelling, dat het nog steeds
„binnenshuis" niet erg vredig is. Of
men enthousiast is over de huidige
wethouders, is ock een vraag waarop
verschillende antwoorden kunnen
worden verwacht.
Reeds enkele malen speelde het me
ningsverschil omtrent een al of niet
„full time"-wethoudersehap een rol,
zcwel bij PvdA als bij KVP en andere
fracties. Hoe dan ook, de moeilijkhe
den op politiek terrein laten plaatse
lijk de PvdA niet ongemoeid, hoewel
het jongste NIPO-onderzoek deze par
tij nog steeds als de sterkste aanwijst.
Het is begrijpelijk dat de PvdA met
zijn 14 zetels in de raad niet alleen het
meest aan kritiek bloot staat, doch
ook aan de meeste zetelwisseiingen.
Van een sterk beleid in de welhaast
afgelopen zittingsperiode, kar dan
ook niet worden gesproken.
De KVP met 9 zetels is evenmin
zonder kleerscheuren door déze perio
de gekomen, zij het dan, dat er naar
buiten niet zoveel van is gebleken.
Een opvallende gebeurtenis was het,
toen mevrouw M. A. C. Taverne-van
Campen tot leidster van deze fractie
werd benoemd. Mogelijk dat mede als
gevolg daarvan, haar naam wel wordt
genoemd als toekomstig wethouder.
Hetgeen niet eens zo erg onbegrijpe
lijk is. Reeds meermalen heeft de
fractieleidster door haar optreden het
idee gewekt die moeilijke taak wel
aan te kunnen en een vaste koers te
willen volgen.
In de overige fracties is men met
wat horten en stoten tot dusver de pe
riode doorgekomen. Bij de VVD is de
„derde man" naast de heren Hout
man en Verhulsdonk, nl. de heer
Hoek vaak absent en de tweemans
Boerenpartij-fractie, later Binding
Rechts, splitste zich. Met brokstukken
zo hier en daar en met een ietwat
angstig vooruitzicht op wat de kiezers
er straks van zullen zeggen, is het be
grijpelijk, dat men wat meer hulp en
steun bij elkaar gaat zoeken teneinde
in elk geval tot een zo stevig mogelijk
front in de raad te kunnen komen.
De schaduwen van de verkiezingen
lieten zich reeds begin van dit jaar
gelden, toen in navolging van el
ders ook in Schiedam de aanvanke
lijk voorzichtige toenaderingspogin
gen werden ingezet. Op initiatief van
de Politieke Partij Radicalen (PPR),
momenteel nog Biet in de gemeente
raad vertegenwoordigd, zijn de „pro
gressieve" groeperingen, waartoe de
PvdA. de PSP, D'66 en PPR. zich re
kent L, om de tafel gaan zitten om te
zien hoever men gezamenlijk zou kun
nen komen. Het is een moeizame
gang geworden; na drie maanden is
men nog steeds niet veel verder dan
een „aftasten" van mogelijkheden en
wenselijkheden met betrekking ook
tot de gemeenteprogramma's. Ieder
heeft wensen en verlangens daarom
trent opgeschreven en zo is dezer da
gen een soort voorlopig rapport ver
schenen van PAK, het „Politiek Ak
koord".
Dit betekent echter allerminst, diat
er een akkoord is bereikt. Er zijn pun
ten, waarover iedereen het wel met
iedereen eens kan zijn, algemene con
clusies, zoals meer openheid, meer in
spraak van de burgerij, voorlichting,
samenwerking in bestuursvormen,
ruimtelijke ordening, woningbouw en
volkshuisvesting, verkeer en vervoer,
welzijnszorg, onderwijs, financiën, be
lastingen en nog diverse andere on
derwerpen, waaromtrent ook tot dus
ver in het algemeen geen grote me
ningsverschillen tussen de huidige
fracties bestonden. Niettemin, er is
een duidelijk verschil tussen de hier
voor genoemde „progressieven" en
KVP-Prot. Chr. Groep.
De neer Lansbergen (KVP) deelde
mee in de Groep van Zestien aan het
overleg in Schiedam deel te nemen,
doch grote verwachtingen heeft hij
evenmin van het PAK. „Wij nemen
aan de besprekingen niet deel, we
blijven liever onszelf, anders wordt
het helemaal niet meer duidelijk wel
ke politiek men wenst te voeren",
deelde de heer Verhulsdonk (VVD)
ons mee. Als vrijwel enige in de raad,
is hij de man van de Schiedamse mid
denstand en hoewel de heer Verhuls
donk buiten de Handelsraad staat, is
hij toch wel de man die op het terrein
van de middenstand volkomen thuis
is.
Verschilpunten
verwachtingen niet te hoog gespan
nen. Afgezien van de grote lijnen zijn
er veelal toch wel sterke principiële
verschilpunten, die de samenwerking
niet al te hecht en sterk maken en die
haar op de meest ongelegen ogenblik
ken zouden kunnen doen afbreken.
Zeer merkwaardig is de uitspraak
door dr. B. M. S. van Praag, voorzit
ter van D'66 gedaan, n.l. dat het nog
lang niet zeker is dat zijn partij aan
de komende raadsverkiezingen zal
deelnemen, omdat het nog niet vast
staat, dat men geschikte kandidaten
zal vinden.
En mevrouw mr. Spier-Wal raven
gaf te kennen dat het niet eerlijk zou
zijn tegenover de kiezers, om met
tweede rangs krachten eventuele
raadszetels te gaan bezetten. Men zou
zich aan de hand van deze uitspraken
kunnen afvragen, welke zin het dan
heeft om met een programma van
wensen en beloften te kometn, indien
men zelf twijfelt iets te kunnen doen
teneinde die in vervulling te laten
gaan!
Is dus binnen het PAK de steen der
politieke wijsheid nog niet gevonden,
ook KVP en Prot. Chr. (Schiedam)
zijn nog niet tot een beslissing geko
men, zoals b.v. in Rijswijk (Z.H.) het
geval is. Binnen het raam van de NI-
PO-voorspellingen, staat de KVP een
teruggang te wachten, bij het opgaan
in een gezamenlijke lijst komt het er
niet uit, wie nu eigenlijk de klap heeft
gekregen. Doch anderzijds zal zich te
genover het PAK-front, toch een an
dere zo sterk mogelijke groepering
moeten opstellen, wil in de volgende
periode de uitvoering van de gemeen
telijke bestuurstaak niet geheel aan
één groepering in handen vallen, met
een mogelijke „wip" van VVD en
„eenmansfracties
Met dit alles voor ogen is het niet
onwaarschijnlijk, dat de behandeling
van de gemeentebegroting 1970 straks
een politie „voorpostengevecht" zal
worden om te zien, tot hoever men zal
kunnen gaan. Waarbij het overigens
nog sterk de vraag is, of de ge
dwongen samenwerking tot enig re
sultaat zal leiden!
Ged. Staten hebben het gemeente
bestuur van Schiedam bericht de be
slissing te hebben verdaagd op de vol
gende raadsbesluiten: Verlenen van
een krediet van f 100.000 in kosten res
tauratie monumenten, f 31.000 voor
aanleg parkeerruimte in sportpark
Harga, krediet van f 165.000 voor aan
schaffing van twee persvuilnisauto's,
krediet van f 8.100.000 voor uitvoering
rioolbemalingsplan en f 443.000 voor
uitbreiden en verbouwen l.e.a.o.-
school, Oude Kerkhof.
REPARATIES
1e klas werk vanaf f 5,—
per reparatie
20-karaats GOUDEN KROON f 17,50.
U kunt er op wachten
INSTITUUT DENTILIA
HOOGSTRAAT 40, ROTTERDAM.
TELEFOON 010-12.60.10.
Te bereiken met tram 1, 3, 6; 8 en
buslijn 32, 34, 38, 45, 49, 49a.
De heer P. C. van der Lubbe
(PvdA) heeft zijn benoeming tot lid
van de gemeenteraad, in de vacature
J. Dijkstra aangenomen.
Leerlingen van dc Schiedamse
scholen zullen van 19 september tot 9
oktober in het Stedelijk Museum een
tentoonstelling houden van hun teke
ningen.
De kerk van nu
en haar prediking
De vereniging tot behartiging van
de belangen der Hervormde gemeente
te Schiedam, houdt vrijdagavond 19
september in gebouw Irene een alge
mene vergadering. Over het onder
werp „De kerk van nu en haar predi
king" spreekt prof. dr. G. C. van Nif-
trik. Mej. Marjan Zorg zingt enkele
liederen, begeleid door Jan Koppert
jr. op het elektronische orgel. Na de
toespraak van prof. Niftrik, volgt een
discussie.