Vrede moet gemaakt worden Kans op verrassingen bij raadsverkiezingen van '70 -m Nog steeds geen geld voor.. KUNSTGEBITTEN DE HAVENLOODS 18e jaargang no. 46, donderdag 18 september 1989 Weekblad voor Schiedam en Kethel. Directie: W. van der Giessen Kantoor: Westblaak 25. Rotterdam; Postbus 1980, Telefoon 132170 (8 lflnen), postgiro 18344. Uitgave Stichting „De Jeugdhaven" „Naar vrede streven is prachtig, maar voorlopig doen we er goed aan te rekenen met oorlog en te zorgen dat we daarvoor klaar zijn.'' Dat is zo onze gangbare redenering. Blijkbaar vinden we de oorlog vanzelf sprekender dan de vrede. De vrede houden we voor een onbereikbaar ideaal, maar de oorlog is een dagelijkse werkelijkheid die we van dicht bij kennen. Van de oorlog hebben we dan ook een duidelijker voorstel ling dan van de vrede. We spannen ons enorm in om klaar te zijn voor een oorlog. Elk land houdt er legers op na, die de hoogste graad van geoefendheid moeten hebben in het oorlog voeren. Duizelingwekkende sommen gelds worden in het militaire apparaat gestoken om het op peil te houden. De meest afschuwelijke vernietigingswapens worden vervaardigd en nog verder ontwikkeld om dienst te doen in een oorlog en om, zolang de oorlog nog geen feit is, de „tegenstander" af te schrikken. Zijn we echter op dezelfde manier klaar voor de vrede? Hebben we een apparaat opgebouwd, dat voorbereid is op het „voeren" van vrede? Een „wit leger" dus dat te allen tijde beschikbaar is om ingezet te worden voor maatschappelijke opbouw, hulpverlening, ontwikkelings projecten, enz. Steken we nog gigantischer bedragen (dan voor ver nietigingsdoeleinden) in onderwijs, cultuur, recreatie, maatschappelijk werk? Kennen we de „wapens" de middelen die de vrede maken? Hebben we een vredesstrategie ontwikkeld? mm ,lilB»i»««««;ï2-ï Waar het meeste voor over? Een eenvoudige vergelijking van de kostencijfers maakt al duidelijk, dat we ons meer inspannen voor de oorlog dan voor de vrede. In de meeste ge vallen, en zeker bij de grote mogend heden, staan de defensie-uitgaven het hoogst genoteerd op de nationale be grotingen. Ze zijn bijna altijd hoger dan die voor onderwijs of gezond heidszorg. De gelden, in de Verenigde Staten beschikbaar voor de oplossing van de nijpende sociale problemen (honger, armoede, werkloosheid, huis vesting), vormen slechts een fractie van wat becteed wordt aan de oorlog in Vietnam of aan de maanprojecten. Het wezenlijke probleem, waar het in Vietnam om gaat, nl. de landhervor ming (de herverdeling van de grond onder kleine boeren en pachters) had met minder geld opgelost kunnen worden (door het land van de groot grondbezitters op te kopen) dan nu in de gevoerde oorlog gestoken is (die bovendien de oplossing niets dichter bij heeft gebracht). En om nog even hete dicht bij huis te blijven: kort nadat we hadden ge hoord dat er niet meer geld voor het onderwijs beschikbaar was (Om klei nere klassen te creëren) en evenmin voor een aantal andere nuttige zaken was er ineens wèl meer geld voor dé- fensie (de 225 miljoen in het najaar van 1968). Voor defensie hebben we, zonder er lang óver te praten, zomaar geld over, terwijl het er voor andere dingen gewoon niet is (zeggen we) Vanzelfsprekende vrede Het eerste dat gebeuren moet, wil er werkelijk vrede komen in de we reld, is: dat we weer in de vrede gaan geloven, en dat we het geloof in de oorlog afzweren. We moeten gaan le ven bij de gedachte, dat niet oorlog, maar vrede vanzelfsprekend is. We moeten geen dingen meer doen die bij de oorlog horen. Oorlogsdienst weige ren. We moeten alleen maar dingen doen die bij de vrede horen. Vredes- dienst vervullen. Een Amerikaanse socioloog heeft ontdekt, dat er in het sociale leven een wetmatigheid is die hij genoemd heeft ,,de profetie die zichzelf ver vult". Bij ons handelen laten we ons leiden door onze verwachtingen. En door ons handelen zó af te stemmen, bewerken we, dat wét we verwachten, ook werkelijkheid wordt. Als we oor log verwachten en ons handelen daar op afstemmen zal de oorlog niet uit blijven. Als we vrede verwachten en ons handelen daarop richten zal de vrede niet uitblijven. Oorlog is geen noodlot Een van de grootste struikelblokken op weg naar vrede is de gedachte, dat je „d'r niks an kan doen". Oorlog is een soort noodlot, waar je gewoon niet aan ontkomt, waar je geen greep op hebt: het komt over je of het wordt over je gebracht, door een of andere duistere macht. De een zegt daar noodlot tegen, de ander zegt dat God de oorlogen over ons brengt. Sommi ge kerkmensen kunnen dan quasi- vroom zeggen: „....als er oorlog komt, wat God genadig moge verhoe den...." Oorlog is dus iets waar wij mensen de hand niet in hebben. Langzamerhand begint het tot ons door te dringen, dat dit gewoon ape kool is. In oorlogen hebben mensen SLAAPBANKEN CENTRALE Industriegebouw Goudsesingel 66, wel degelijk de hand. Ze worden door mensen gevoerd. Het zijn echt mense lijke activiteiten. Wij allen met elkaar maken oorlogen. Dat betekent ook, dat we er wat aan kunnen doen. Bij voorbeeld ermee ophouden. De haven van Rotterdam blijft ligt er ook een kolos te wachten op se koopvaardij, nv, gebruikt om nieuwe medische {ac^e*> dat altiid ZcinerZ hoe je het ook zijn volgende zeereis. Op de voor- luxe mensen te vervoeren die luxe voorlopig wel het sdhouet van de Vrede als daad We kunnen als mensen oorlog maken. We kunnen ook als mensen vrede maken. Het is maar wat we kiezen en waar we ons op richten. De oorlog komt niet over ons. En de vre de wordt ons niet in de schoot gewor pen. Ze komt niet uit de lucht vallen. De vrede moet gemaakt worden. Daar moeten we aan werken, daar moeten we ons voor inspannen. De profeten in de bijbel spreken over een vrederijk dat komt. „Dan zullen zij hun zwaarden tot ploegscha ren omsmeden en hun speren tot snoeimessen". Dat is niet iets, dat we maar moeten afwachten, tot God dat ooit eens voor ons opknapt. Nee, het is een opdracht: we moeten dage lijks doende zijn om de vernietigings wapens om te zetten in werktuigen des vredes. (vervolg op pag. 11 Er mag worden gesteld, dat de ge meenteraadsverkiezingen, die volgend jaar plaatsvinden, ook in Schiedam met bijzondere belangstelling tege moet worden gezien. Er is nl. een aantal factoren, dat zeer waarschijn lijk een geheel nieuw beeld zal geven aan het bestuur van de stad. Dit is -niWatteen het gevolg- van het ook landelijke streven naar nauwere samenwerking door enikele partijgroe peringen, ook hebben zich in Schie dam bepaalde situaties ontwikkeld, die weieens onverwachte politieke verschuivingen tot-''' gjfVolg kummen hebben. Met name betreft dit de twee grootste fracties, die van PvdA en KVP, hoewel ook in de kleinere groepe ringen wijzigingen niet onwaarschijn lijk zijn. Met name in de laatste twee jaar hebben zich binnen de fractie HET NATIONALE KWALITEITSMERK VAN WARME RAKKERS >Y<rYl Langs de noordelijke rijbaan van Rijksweg 20. voor het Beatrixpark wordt een parallelweg aangelegd voor een snellere verbinding, ook naar het sportcomplex Harga. correctorftrice] Nederlands (thuiswerk); iongaklenOff-SetdrUkker of iemand die daarvoor omgeschoold wil worden. aankomend typiste Afwisselend prettig werk. Nederlands. Kom eens praten! DRUKKERIJ „TYPCO" Emmastraat 40. Lekkerkerk. Telefoon 01805-340, na 17.30 uur 01805-808. van de PvdA in Schiedam merkwaar dige feiten voorgedaan. Daarvan mag worden genoemd het vijfmaal veran deren van fractieleider. Het eerste naar buiten hoorbare gerommel in de fractie betrof de toenmalige wethouder Mr. P. van Bochoven, die na enkele malen in openbare raadsvergaderingen zeer duidelijk met de portefeuille te neb ben gerammeld, deze tenslotte met een vrij harde slag op tafel legde en zich vervolgens uit het plaatselijke politieke leven terugtrok. Het inne men van de leeggekomen wethouders plaats bracht uiteraard ook moeilijkheden met zich mee, doch de heer Scheffers bleek bereid de wankel geworden zetel te bezetten. Wankel ock, omdat de heer Van Bochoven geen twijfel had gelaten omtrent zijn motieven om zich uit het plaatselijke politieke leven terug te trekken. Voor hem was er het principiële conflict, min of meer aan de ledband te mioeten lopen van zijn fractie dan wel als wet houder zich naar eigen inzicht niet-po- litiek op te stellen; hij wenste het eer ste beslist niet. Sindsdien zijn er wat de beide PvdA-wethouders betreft, naar buiten geen meningsverschillen meer geble ken, hetgeen evenwel allermihst bete kent, dat het al politieke' vrede is. De heer Dijkstra mag dan kort geleden hebben meegedeeld wegens de beken de „drukke bezigheden" voor het raadslidmaatschap te moeten bedan ken, het wekt niettemin opnieuw de veronderstelling, dat het nog steeds „binnenshuis" niet erg vredig is. Of men enthousiast is over de huidige wethouders, is ock een vraag waarop verschillende antwoorden kunnen worden verwacht. Reeds enkele malen speelde het me ningsverschil omtrent een al of niet „full time"-wethoudersehap een rol, zcwel bij PvdA als bij KVP en andere fracties. Hoe dan ook, de moeilijkhe den op politiek terrein laten plaatse lijk de PvdA niet ongemoeid, hoewel het jongste NIPO-onderzoek deze par tij nog steeds als de sterkste aanwijst. Het is begrijpelijk dat de PvdA met zijn 14 zetels in de raad niet alleen het meest aan kritiek bloot staat, doch ook aan de meeste zetelwisseiingen. Van een sterk beleid in de welhaast afgelopen zittingsperiode, kar dan ook niet worden gesproken. De KVP met 9 zetels is evenmin zonder kleerscheuren door déze perio de gekomen, zij het dan, dat er naar buiten niet zoveel van is gebleken. Een opvallende gebeurtenis was het, toen mevrouw M. A. C. Taverne-van Campen tot leidster van deze fractie werd benoemd. Mogelijk dat mede als gevolg daarvan, haar naam wel wordt genoemd als toekomstig wethouder. Hetgeen niet eens zo erg onbegrijpe lijk is. Reeds meermalen heeft de fractieleidster door haar optreden het idee gewekt die moeilijke taak wel aan te kunnen en een vaste koers te willen volgen. In de overige fracties is men met wat horten en stoten tot dusver de pe riode doorgekomen. Bij de VVD is de „derde man" naast de heren Hout man en Verhulsdonk, nl. de heer Hoek vaak absent en de tweemans Boerenpartij-fractie, later Binding Rechts, splitste zich. Met brokstukken zo hier en daar en met een ietwat angstig vooruitzicht op wat de kiezers er straks van zullen zeggen, is het be grijpelijk, dat men wat meer hulp en steun bij elkaar gaat zoeken teneinde in elk geval tot een zo stevig mogelijk front in de raad te kunnen komen. De schaduwen van de verkiezingen lieten zich reeds begin van dit jaar gelden, toen in navolging van el ders ook in Schiedam de aanvanke lijk voorzichtige toenaderingspogin gen werden ingezet. Op initiatief van de Politieke Partij Radicalen (PPR), momenteel nog Biet in de gemeente raad vertegenwoordigd, zijn de „pro gressieve" groeperingen, waartoe de PvdA. de PSP, D'66 en PPR. zich re kent L, om de tafel gaan zitten om te zien hoever men gezamenlijk zou kun nen komen. Het is een moeizame gang geworden; na drie maanden is men nog steeds niet veel verder dan een „aftasten" van mogelijkheden en wenselijkheden met betrekking ook tot de gemeenteprogramma's. Ieder heeft wensen en verlangens daarom trent opgeschreven en zo is dezer da gen een soort voorlopig rapport ver schenen van PAK, het „Politiek Ak koord". Dit betekent echter allerminst, diat er een akkoord is bereikt. Er zijn pun ten, waarover iedereen het wel met iedereen eens kan zijn, algemene con clusies, zoals meer openheid, meer in spraak van de burgerij, voorlichting, samenwerking in bestuursvormen, ruimtelijke ordening, woningbouw en volkshuisvesting, verkeer en vervoer, welzijnszorg, onderwijs, financiën, be lastingen en nog diverse andere on derwerpen, waaromtrent ook tot dus ver in het algemeen geen grote me ningsverschillen tussen de huidige fracties bestonden. Niettemin, er is een duidelijk verschil tussen de hier voor genoemde „progressieven" en KVP-Prot. Chr. Groep. De neer Lansbergen (KVP) deelde mee in de Groep van Zestien aan het overleg in Schiedam deel te nemen, doch grote verwachtingen heeft hij evenmin van het PAK. „Wij nemen aan de besprekingen niet deel, we blijven liever onszelf, anders wordt het helemaal niet meer duidelijk wel ke politiek men wenst te voeren", deelde de heer Verhulsdonk (VVD) ons mee. Als vrijwel enige in de raad, is hij de man van de Schiedamse mid denstand en hoewel de heer Verhuls donk buiten de Handelsraad staat, is hij toch wel de man die op het terrein van de middenstand volkomen thuis is. Verschilpunten verwachtingen niet te hoog gespan nen. Afgezien van de grote lijnen zijn er veelal toch wel sterke principiële verschilpunten, die de samenwerking niet al te hecht en sterk maken en die haar op de meest ongelegen ogenblik ken zouden kunnen doen afbreken. Zeer merkwaardig is de uitspraak door dr. B. M. S. van Praag, voorzit ter van D'66 gedaan, n.l. dat het nog lang niet zeker is dat zijn partij aan de komende raadsverkiezingen zal deelnemen, omdat het nog niet vast staat, dat men geschikte kandidaten zal vinden. En mevrouw mr. Spier-Wal raven gaf te kennen dat het niet eerlijk zou zijn tegenover de kiezers, om met tweede rangs krachten eventuele raadszetels te gaan bezetten. Men zou zich aan de hand van deze uitspraken kunnen afvragen, welke zin het dan heeft om met een programma van wensen en beloften te kometn, indien men zelf twijfelt iets te kunnen doen teneinde die in vervulling te laten gaan! Is dus binnen het PAK de steen der politieke wijsheid nog niet gevonden, ook KVP en Prot. Chr. (Schiedam) zijn nog niet tot een beslissing geko men, zoals b.v. in Rijswijk (Z.H.) het geval is. Binnen het raam van de NI- PO-voorspellingen, staat de KVP een teruggang te wachten, bij het opgaan in een gezamenlijke lijst komt het er niet uit, wie nu eigenlijk de klap heeft gekregen. Doch anderzijds zal zich te genover het PAK-front, toch een an dere zo sterk mogelijke groepering moeten opstellen, wil in de volgende periode de uitvoering van de gemeen telijke bestuurstaak niet geheel aan één groepering in handen vallen, met een mogelijke „wip" van VVD en „eenmansfracties Met dit alles voor ogen is het niet onwaarschijnlijk, dat de behandeling van de gemeentebegroting 1970 straks een politie „voorpostengevecht" zal worden om te zien, tot hoever men zal kunnen gaan. Waarbij het overigens nog sterk de vraag is, of de ge dwongen samenwerking tot enig re sultaat zal leiden! Ged. Staten hebben het gemeente bestuur van Schiedam bericht de be slissing te hebben verdaagd op de vol gende raadsbesluiten: Verlenen van een krediet van f 100.000 in kosten res tauratie monumenten, f 31.000 voor aanleg parkeerruimte in sportpark Harga, krediet van f 165.000 voor aan schaffing van twee persvuilnisauto's, krediet van f 8.100.000 voor uitvoering rioolbemalingsplan en f 443.000 voor uitbreiden en verbouwen l.e.a.o.- school, Oude Kerkhof. REPARATIES 1e klas werk vanaf f 5,— per reparatie 20-karaats GOUDEN KROON f 17,50. U kunt er op wachten INSTITUUT DENTILIA HOOGSTRAAT 40, ROTTERDAM. TELEFOON 010-12.60.10. Te bereiken met tram 1, 3, 6; 8 en buslijn 32, 34, 38, 45, 49, 49a. De heer P. C. van der Lubbe (PvdA) heeft zijn benoeming tot lid van de gemeenteraad, in de vacature J. Dijkstra aangenomen. Leerlingen van dc Schiedamse scholen zullen van 19 september tot 9 oktober in het Stedelijk Museum een tentoonstelling houden van hun teke ningen. De kerk van nu en haar prediking De vereniging tot behartiging van de belangen der Hervormde gemeente te Schiedam, houdt vrijdagavond 19 september in gebouw Irene een alge mene vergadering. Over het onder werp „De kerk van nu en haar predi king" spreekt prof. dr. G. C. van Nif- trik. Mej. Marjan Zorg zingt enkele liederen, begeleid door Jan Koppert jr. op het elektronische orgel. Na de toespraak van prof. Niftrik, volgt een discussie.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1969 | | pagina 1