Vijf mensen aan tafel maakten tv-kerkdienst Schmieren in de zomer HERINNERINGEN VAN JAN LEMAIRE SLECHTHOREND? Nederlands schip gaat hulp bieden in Nigeria opruiming DE HAVENLOODS DONDERDAG 29 JANUARI 1970 Zondagavond was er een televisie-dienst, die weinig meer had van wat men zich meestal van een kerkdienst voorstelt. Geen orgel of enige zang. Geen „volle bak", zelfs geen voorganger in het een of ander ambtsge waad. Alleen maar vijf mensen om een ronde tafel. We lezen in de Omroepgids: In een daartoe speciaal ingerichte studio maken vijf mensen een halve kring in de verwachting, dat de andere helft zich vormt in de huiskamer, zodat de „kring zich sluit". En om die tafel alleen maar een gedachtenwisseling, waar de voorganger slechts gespreksleider is. Eerst verschijnt op de beeldbuis de tekst, waarover het die avond zou gaan. Men wil het kaarblijkelijk niet op een koopje doen. want het bijbel woord is lang. En het strijkt ons, mo derne mensen, tegen alle haren in: „Gij', huisslaven, weest in alle vreze uw meester onderdanig, niet alleen d> goede en vriendelijke, maar ook de verkeerde. Want dit is genade, indien iemand, omat hij met God rekening houdt, leed verdraagt, dat hij ten on rechte lijdt.... Want hiertoe zijt gij ge roepen, daar ook Christus voor u gele den heeft en u een voorbeeld heeft na gelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden;.... die als Hij geschol den werd, niet terugschold en als Hij leed niet dreigde, maar het overgaf aan Hem die rechtvaardig oordeelt; die zelf onze zonden op het hout ge bracht heeft, opdat wij, aan de zonden afgestorven, voor de gerechtigheid zoudeh leven(Eerste brief van Petrus). Als je zo'n bijbelgedeelte ziet en hoort', krijg je echt de kriebels. Wordt hier geen doffe berusting gepreekt? Dekt hier het evangelie niet met een vermaning tot lijdzaamheid de „esta blishment", de bestaande orde, waar in nog altijd weinigen veel te veel, en velen veel te weinig hebben? Geldt van zo'n woord niet het oude verwijt van Marx en Lenin: Godsdienst is volksopium? De socioloog in het gezelschap dr. Dekker, vraagt zich dan ook af, of dit woord nog wel past in onze tijd. Men ging er in de tijd van Petrus blijkbaar vanuit, dat allerlei situaties nu een maal onveranderlijk waren. Terwijl wij eindelijk aan het leren zijn, hoe we allerlei situaties kunnen en moe ten veranderen. Maar de wil tot ver andering sluit in de vastbesloten be reidheid de dingen niet meer te ne men voor wat ze zijn. Het blijkt in het gesprek, dat alle deelnemers een paar weken lang bij zonder met dit bijbelwoord bezig zijn geweest, en dat ze zich allemaal met dit bijbelwoord in een slop hebben ge voeld. Maar door ermee hezig te blij ven, zijn er toch wel openingen geko- IN DE STAART I Het heil zit bij dit bijbelwoord in de I staart. Petrus komt hierop uit, dat Je zus ons de mogelijkheid geeft, in wel ke hopeloze situatie dan ook, voor de gerechtigheid te leven. Je bent dus nooit slaaf van de omstandigheden. Je bent door Jezus altijd vrij om het gop- de te doen. Als je maar net als Hij het lijden wil riskeren. Daartoe in spireert Hij je met Zijn voorbeeld en Zijn Geest. De socioloog zegt dat hij toch in dit woord de vuurvlam mist, dié wat ver rot en vermold is en onze wereld ra dicaal in de fik zet. We hebben lang, te lang geduld gehad. Moeten we er nu niét fel op los? Er is geen loons verbetering begonnen zonder staking. Er is geen democratisering in het on derwijs zonder het Maagdenhuis. Er is geen recht voor de negers dan via Black Power. We hebben alle bewon dering voor iemand als Martin Luther King met zijn geweldloze weerbaar heid. Maar we hebben toch ook het gevoel, dat hij het niet gehaald heeft. Niet alleen omdat hij ontijdig ver moord is, maar ook omdat hij tenslot te vastliep in het slop van de gevestig de orde. Weer gaan we naar het bjbelwoord terug. En dan wordt het opeens duide lijk, dat het „vrijgemaakt om voor de gerechtigheid te leven" in de kern tel kens hetzelfde is, maar toch ook in elke situatie verschilt. Het betekent in Petrus' tijd voor de huisslaven: zon der bitterheid en wrok goed zijn en goed doen. Maar het kan voor ons be tekenen: actief verzet en georgani seerd protest. Maar ook bij actief ver zet gaat het allereerst om een revolu tie in jezelf: niet handelen uit groeps belang of ressentiment. En vooral: Bereidheid tot volhardend lijden, want ook in het actief verzet is succes allerminst gewaarborgd. De vakbondsman uit Twente (ma gazijnmeester), merkt hierbij op, dat het in alle protest vaak zo is, dat je eerst als een tarwegraan in de aarde lijkt te vergaan, terwijl veel later pas een nieuwe oogst gaat groeien. Een practische huisvrouw (tevens sohrijfster) zegt dat ze in haar ver beelding in haar auto met allerlei fi guren kan zitten praten. Daar komen pittige fansatie-gesprekken van. Zo is ze al rijdend ook met Petrus in dia loog getreden. DIENST IN KAMER Ik las in een recensie dat de criticus dit experiment mislukt vond: „De po ging om de kijkers mee „in de kring" op te nemen, leek ons niet geslaagd, want in feite werden zij nergens bij betrokken. Wel kunnen ze achteraf schrijven en deze post zal op 8 februa ri via de radio worden behandeld. Waarom zaten er aan de tafel geen jongeren om mee te spreken? Mis schien was men dan minder in het ah- stracte gebleven... In feite was er trouwens meer sprake van een forum gesprek dan van een televisiedienst. Had men de kring werkelijk willen sluiten, waarom werd er dan geen ge- Curro Velez, sterdanser van Fiesta Gitana, is samen met de rest van het gezelschap op vrijdag 30, zaterdag 31 januari, zondag 1, vrijdag 6, vrijdag 13, zaterdag 14, zondag 15 en vrijdag 20 februari in de Lantaren in Rotter dam te bewonderen. Fiesta Gitana da Silva no 13 bestaat ditmaal uit dertien artiesten, allemaal solisten. De laat ste jaren heeft Da Silva, de man die de groep altijd samenstelt in Spanje en naar ons land haalt, vooral aan dacht geschonken aan het aspekt van de samengestelde dansen; dit jaar wordt het accent meer verlegd naar de individuele dans. De onafzienbare toeristenstroom in Spanje maakt dat de kunst van de Flamenco, het individuele element steeds meer op de achtergrond raakt om vervangen te worden door een .schools" optreden, afgestemd op de smaak van de toerist. In de individue le dansen komt vooral het wilde'zi geunerelement sterk naar voren. Fiesta Gitana heeft gemeend de Fla menco en het publiek te'dienen door voortaan een belangrijk gedeelte van het programma te reserveren voor dit soort uitingen. Waarschijnlijk zal deze kant van de Flamenco de volgen de generatie praktisch verdwenen zijn De avonden in de Lantaren begin nen om kwart over acht. legenheid gegeven om op-te bellen en mee te spreken?" Ik begrijp wat deze recensent be doelt, maar wil toch graag meer posi tief waarderen. Allereerst apprecieer ik in deze uitzending, dat men duide lijk geprobeerd heeft, de kerkdienst helemaal in te passen in het kader van het medium televisie omdat dit medium nu eenmaal zijn eigen grote mogelijkheden en ook zijn eigen be grenzingen heeft. In de film dachten ze eerst, dat ze eenvoudig een toneel stuk konden opnemen, zoals het in de- schouwburg werd gebracht. Pas gaandeweg ontdekte men, dat de film een heel ander medium is dan het to neel. Zo zullen wij eraan moeten wen nen, dat een kerkdienst voor de t.v. toch eigenlijk niet meer kan bestaan in het opnemen van een dienst in een kerkgebouw, hoe mooi de ruimte ook is en hoe verzorgd men ook preek en liturgie weet te brengen. Iedereen die 'n spannende voetbalwedstrijd in een stadion heeft bijgewoond weet hoeveel er van de hele sfeer en van het dyna misch gebeuren verloren gaat voor de t.v. En zo is het ook met de kerk dienst. Vandaar de poging zo'n dienst helemaal in en voor de huiskamer te brengen. Niettemin de bijbel lag open op ta- 'fel. Niet als een liturgisch versiersel, maar als een boek dat duidelijk func tioneerde, dat de hele zaak op gang- bracht en hield. Dat de voorganger als gespreksleider fungeerde, was nieuw en tegelijk oer-oud. Va'nouds wordt immers de preek in de chris tenheid een „homilie" genoemd, en dat betekent samenspraak, .gesprek. De oudste christelijke samenkomsten waren echt tafelgesprekken en vie ring van een maaltijd. Pas toen de kleine groepen grote menigten wer den, werd het gesprek veel meer (en veel te veel) een rede, een monoloog. Het was een kerkdienst. Want hier waren duidelijk „insiders", Kerkmen sen, in gesprek met de 'Heer en met elkaar over Zijn Woord en over hun eigen actuele situatie. Ik geloof, dat het heel goed was, dat men de halve kring maar niet direct aanvulde met Jan en alleman, die fris van de lever ook nog een duit in het zakje moeten doen. De kring bleef open, zoals de zaak van God en de mensen een open zaak is en blijft... Mijn grote vraag is echter: „Was de zaak open genoeg? Was het bijbel woord niet te lang. om echt aan te ha ken bij mensen, die niet zo vertrouwd zijn met Petrus als de gespreksgeno ten? Is het niet mogelijk, van te voren iedere kijker in de gelegenheid te stel len, over zo'n bijbelwoord wat na te denken? Nu waren de mensen op de beeldbuis ons vele ronden voor. DR. K. J. KRAAN OLIEVERFSCHILDERIJEN Gijs van Bemmel exposeert met zijn olieverfschilderijen tot 13 februari in galerie Maas, Oudedijk 159. Rotter- dam-16. De galerie is op werkdagen geopend van 1017 uur en maandag van 13—17 uur. HAR SANDERS Van zaterdag 31 januari tot en met vrijdag 20 februari worden schilderijen en tekeningen van Har Sanders geëxposeerd in 't Venster, Gouvernestraat 129, Rotter dam. Tob er niet langer mee Ga naar ACOUSTICON Audicien F. M. Bruijns (F.I.D.A. gediplomeerd) HOORTOESTELLEN U bent slechthorend en U denkt dat U niet te helpen bent? Acous- ticon heeft al in zoveel moeilijke gevallen uitkomst gebracht! Waar om zou U die kleine stap niet eens maken? Aarzel niet langer, maar neem eens kontakt met ons op Wij laten U vrijblijvend luisteren hoeveel beter U kunt horen en verstaan met een hoortoestel en geven U graag alle nodige adviezen Schiedamseweg 209 ROTTERDAM-WEST Makkelijk bereikbaar met de lijnen 1: halte Marconiplein; 6 en 8: halte voor de deur. Of belt U liever, ook goed. TEL. 25.75.99 VOOR ROTTERDAM-ZUID Polderlaan 13 TEL. 17.80.39 Onze zaken zijn maandagsmorgens tot 1 uur GESLOTEN. Zaterdagmiddag, vijf uur precies, is met de Rode-Kruisvlag in top het 700 ton metende m.s. „Breewijd" ver trokken naar Nigeria voor hulpverle ning aan de noodlijdende gebieden in het voormalig Biafra. Het schip heeft een achtkoppige bemanning aan boord (een kapitein twee werktuig kundigen een kok en vier matro- De „Breewijd" is door het Neder- landsche Roode Kruis voorlopig voor vier maanden gehuurd van de Rotter- damsche rederij P. A. van Es en Co. N.V. en voor die tijd ter beschikking gesteld aan het Nigeriaanse Rode Kruis, wat het Nederlandsche Rode Kruis een brag van ongeveer f 400.000,— kost. Het Nederlandse schip zal op 6 fe bruari in Lagos (Nigeria) aankomen en daar haar van het Nigeriaanse Rode Kruis haar definitieve opdracht krijgen wat betreft haar werkzaam heden. Deze werkzaamheden zullen met grote waarschijnlijkheid bestaan uit het vervoer van voedsel en medica menten naar de noodlijdende gebie den in het voormalig Biafra. Vóór het vertrek van de „Bree wijd" is bij het Rotterdamse Haven bedrijf nog een lading zout van 60 a 70 ton ingenomen. Daar bestaat in Nige ria op het ogenblik grote behoefte aan. Het zout is geschonken door de N.V. AKZO. Ze waren die winter aardig doorgekomen. „De Jantjes"* „Bleke Bet" en „Oranje Hein" hadden hun geld wel opgebracht. Nu was het half mei. De zon stond al hoog en die hield er geen rekening mee dat Herman Bouber het Rozentheater had ge huurd en dat wij daar tij dens de zomermaanden ons brood moesten ver dienen. We belegden een vergadering. Nu kan ik u van te voren wel zeggen, als komedianten gaan vergaderen dan was het altijd mis met de ping ping. Dan was het delen jongens, maar meestal was er dan niets te delen. Een van de spelers kwam met een geweldig idee op de proppen. Weet je wat we moeten spelen zei hij, een feuilleton uit de krant, daar komen de men sen altijd op af. Door de al gemene bijval die dit voor stel kreeg, toog ik aan het werk en ik maakte van een avondfeuilleton een toneel stuk. Het ding heette „De galeiboef van het bagno Ro- chefort". Een veel beloven de titel; daar zou Jan Pu bliek toch wel op afkomen, dachten we. Maar op de smaak van het publiek is geen peil te trekken. Waar men de ene keer storm voor loopt, daar tilt een ahdere keer geen hond zijn poot voor op. Het was en bleef warm zomer weer en er kwamen maar weinig mensen voor „De galeiboef". Spelen voor lege zalen is mogelijk, maar dan moet het een stuk zijn met een waardevolle inhoud. Maar wanneer het een prul is, zoals deze „Galeiboef" er een was, dan is het uitge sloten dat de spelers ern stig blijven. Daar gaan ze grappen maken en ver draaien ze de tekstèn. U be grijpt het al: dat gebeurde met „De galeiboef". Het derde tafereel speelde in de nacht. De galeiboef ligt op zijn brits en slaapt. Het to neel is schemerig belicht. Twee andere bandieten ko- Gr a aiube dir ij ven werken tarnen N.V. Aug. de Meijer Zonen te Ter- neuzen en de Graan Elevator Maat schappij (G.E.M.) N.V. te Rotterdam hebben gezamenlijk de aandelen ver worven van de N.V. Terneuzense Graansilo Maatschappij. Beide bedrijven zullen hun over slag- en andere activiteiten ten dien ste van het graanverkeer over Ter- neuzen bundelen met de activiteiten van de N.V. Terneuzense Graansilo Maatschappij. Aan de graanstroom, die via Terneuzen wordt geleid, kan daardoor een optimale service wor den geboden. Eind 1967 stationeerde de G.E.M. een drijvende elevator in Terneuzen. Later gevolgd door een tweede machi ne. De N.V. Terneuzense Graansilo Maatschappij werd in 1961 opgericht door enkele firma's uit de graanhan del en de graanverw.érkende indu strie. Door de nieuwe combinatie kunnen ten behoeve van het graanverkeer over Terneuzen alle diensten worden geboden, zoals overslag en opslag van granen en derivaten, drogen en scho nen. denatureren, declareren en be vrachten. Herman Bouber. men in het half duister het toneel opsluipen met glin sterende messen in de hand. De galeiboef moet vermoord worden; hij weet te veel van enkele voorna me lieden. De twee bandieten wer den gespeeld door Joh. El- sensohn en Herman Bou ber. Bij de opkomst zegt de eerste bandiet fluisterend „Daar ligt hij. Kom, aarzel nu niet, maar geef hem de steek". De tweede bandiet antwoordt (in afwijking van de tekst natuurlijk): „De steek? Die staat onder het bed". De eerste bandiet trekt krampachtige gezich ten om niet in lachen uit te barsten. De galeiboef op de brits is intussen wakker ge worden en richt zich in doodsangst half op. Op dat ogenblik doorsteekt de tweede bandiet hem. Nu moest ik (ik speelde de boef op de brits) achter over vallen en sterven. Maar de eerste bandiet be let mij dat achterover val len door zijn hand stevig in mijn rug te drukken, zodat de boef niets anders over bleef dan zittende de eeu wigheid in te gaan. Hij doet dit krampachtig lachend en fluisterend: „Ik sterf, maar de markies Mourmoitier zal mij wreken". Einde van het derde be drijf. Pauze. In de pauze werd er in de kleedkamer van de arties ten een zware boom opge zet, want bij deze vrolijke moord was een fout ge maakt. De galeiboef had gelachen toen hij overhoop gestoken werd. Men lacht niet in een drama als een van de spelers een grapje maakt. Dat was onvakkun dig. De spelers kankerden daarover, maar de onuitge sproken wrevel was natuur lijk dat het slecht ging en dat er niet verdiend werd. Kort en goed, er ontstond een wedstrijd. We gaan nu de laatste acte spelen en de eerste die lacht betaalt een rondje voor de hele cast. En nu begon de scène al dus: Mourmoitier binnen. De markies droeg een bontjas, die hij van de costumier had gehuurd, want zijn ei gen garderobe was allesbe halve markieselijk. Ze tra den dus op met de gedach te: hoe krijg ik mijn mede- - spelers aan het lachen? De eerste die binnenkwam stond nog met een voet in de deur, toen hij een onfat soenlijk geluid liet horen. Niemand lachte. De volgende richtte het woord tot de markies, die, diep in zijn pels gehuld, midden op het toneel stond en hevig transpireerde. Deze acteur liet elke zin die hij zei voorafgaan door een fluittoontje. Zo van: „Jij - tuut - smerige markies - tuut - jij bent - tuut - een - tuut - moordenaar en tuut - een dief". Niemand lach te, maar ze trokken wel kiespijn-gezichten. Toen kwam de volgende boef aan het woord. Een ac teur die in het hartje van Amsterdam geboren was. Een natuurtalent. Hij stond bekend om zijn Hooghaar- lemmerdijkse humor en dat stak hij geenszins onder stoelen of banken. Het stuk speelde in Frankrijk, maar daar trok hij zich geen snars van aan. In in plat Amsterdams richtte hij het woord tot de mar kies de Mourmoitier. „Hé, zeg, markies in-dew-war, wat mot je, wat zie je er raar uit met al dat haar op je bast (dit sloeg op de pels). Hei je de kat ge mold? Dure kattemepper. Je lijkt precies een duiveltje uit een doosje. Je hebt meer haar op je borst dan op je knar. En de perma nent is d'r finaal uit. Enfin, haar of geen haar, kammer maar. En met een lollie in je hand, kom je door het ganse land". De markies plofte het eerst. En toen er eenmaal één lachte, was het ook met het uithoudingsvermogen van de andéren gedaan. Ie dereen brulde, schaterde, gierde. Ook de weinige be zoekers in de zaal. De in- specient liet het doek zak ken. Van het rondje is nooit iets terecht gekomen, want de markies was geen cent rijk. JAN LEMAIRE Nieuwe directie bij Ter Meulen benoemd In verband met het overlijden van Tie heer E. H. ter Meulen, directeur van H. ter Meulen nv.. te Rotterdam, werden in de aandeelhoudersvergade ring tot directeuren benoemd: de heer J. S. van Buchem, commercieel direc teur, en de heer J. Jongeneel, econo misch directeur. Tevens zijn aange- steld als adjunct-directeur: drs. E. H. B. ter Meulen, voor het postorderbe drijf; de heer H. E. C. ter Meulen voor de in- en verkoop en de heer G. E. J. ter Meulen voor de verkoopbe vordering. Al sneeuwt, hagelt of vriest het buiten..... bij U thuis is 't al een beetje voorjaar met deze heerlijk geurende hyacinten. Deze speciaal voorbehandelde spruithyacinten staan binnen enkele dagen in bloei. U koopt nu zo'n hyacint, kompleet op vierkant groeipotje, voor nog géén zeven dubbeltjes. Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij in ons tuincentrum, 2e etage, deze hyacinten in de kleur rose, kompleet op Elke vrijdagavond twt 9 uur open Duur- van de opruiming 15 januari tot 5 februari Géén tel. of schrift, best

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1970 | | pagina 17