vrouwen
Steeds meer
bij metaalindustrie
79.
Ook emoties hebben
opvoedingnodig
Schilderen met Oriëntatie
Baby
-sitten, auto's wassen
en concerten geven voor
ontwikkelingslanden
Leclanché
knelpunten
Bedrijfstak met grootste
'ct
Kontaktadres
65-plussers
DE HAVENLOODS DONDERDAG 19 FEBRUARI 1970
beduidend
goedkoper
In 10 minuten een fraai gol
vend kapsel, zonder Uw haar
nat te maken, zonder dat U
een droogkap nodig heeft.....
dat zijn de voordelen van warm-
tekrullers.
Op onze. parfumerie-afdeling
koopt U nu 5 prima kwaliteit
warmtekrullers met klemmen
en duidelijke gebruiksaanwij
zingvoor nog géén acht dubbel
tjes.
Het gehele Rijnmondgebied wordt gekenmerkt door een zeer grote
krapte op de arbeidsmarkt; dat wil zeggen de behoefte aan arbeidskrach
ten is veel groter dan het beschikbare aanbod. Een karakteristiek beeld
hiervan geven de grote aantallen buitenlandse werknemers, die hier te
werk gesteld zijn en de moeite die wordt gedaan om inkomende pendel
te bevorderen. Bovendien verschillen deze vraag en aanbodsverhoudin
gen nog per economische sector, beroep en beroepsniveau. Aldus is er
niet alleen sprake van een kwantitatief, maar ook van een kwalitatief
probleem.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de parterre de
ideale krullers, warmtekrullers
met klemmen om in een wip
een keurig verzorgd
kapsel te hebben,
5 stuks
Elke vrijdagavond tot 9 uur open
Géén tel. of schrift, bi
In Rotterdam komen de grootste
knelpunten in de metaalindustrie
voor. Hier was een aanbod van 384
mannen en een vraag van 4207 man
nen gedurende de maand januari, al
dus gegevens van het Gewestelijk Ar
beidsbureau Rotterdam. Onder deze
384 mannen zit natuurlijk wel een aan
tal friktie-werklozen, dat wil zeggen
mensen die door toevallige omstan
digheden op de dag van de telling
stonden ingeschreven. Ook moet een
aantal minder geschikten in de cijfers
berekend worden. De vraag naar ar
beid ligt in de metaal in alle beroe
pen, zowel de geschoolde als de onge
schoolde. De bulk van de vraag ligt
bij de scheepswerven, die honderden
buitenlanders in dienst genomen heb
ben. Bij hen bestaat behoefte aan
aanbouwers, ijzerwerkers, plaatwer
kers, draaiers, frezers en noem maar
op.
De procesindustrie heeft daar
entegen veel minder moeite met het
aantrekken van personeel. Dit zouden
we voornamelijk willen verklaren uit
de aard van de werkzaamheden, uit
het feit dat aan het werk minder in-
conveniënten verbonden zijn en uit de
aantrekkingskracht van het nieuwe.
In de metaalindustrie zijn welis
waar alle opleidingen aanwezig, maar
het scala van beroepen dat in deze
sector is ontstaan is niet meer te
overzien. Al met al vragen nogal wat
knelpunten de aandacht in de metaal
industrie.
Wat kan het G.A.B. hieraan doen?
Volgens adjunct-directeur Schuma
cher staan het G.A.B. verschillende
mogelijkheden ten dienste. Zo zal de
klemtoon gelegd worden op verande
ringen in het produktieproces, waar
bij minder arbeidskrachten noodzake
lijk zijn, aandacht moet besteed wor
den aan scholing, herscholing en om
scholing, vrouwen moeten ook in de
metaal ingeschakeld worden, er zul
len nog meer buitenlandse arbeids
krachten aangetrokken moeten wor
den en de mogelijkheid tot het deelne
men aan migratieregelingen moet
worden uitgebreid.
Speciale cursus
De laatste tijd wordt vooral de aan
dacht gericht op het inschakelen van
vrouwen in de metaalindustrie. Hier
voor is een speciale scholingscursus
gecreëerd bij het Centrum Voor Vak
opleidingen. Deze cursus is over het
algemeen sneller dan de bestaande
cursus en het fysiek zware is er uitge
haald. De bedrijven hebben, volgens
zeggen van het G.A.B., over het alge
meen zeer goede ervaringen met deze
vrouwelijke draaiers, frezers en an
dere „verspanende" metaalbewerk
sters. Ook voor oudere werknemers
(boven de 65) is in de industrie de mo
gelijkheid weer aan het werk te gaan.
Een goed metaalbewerker wordt met
open armen binnen gehaald.
Bij de soholingsmogelijkheden
wordt een meer individuele benade
ring toegepast. Voor iedere man die
ingeschreven staat wordt een arbeids
bemiddelingsplan gemaakt en wordt
nagekeken hoe zijn bekwaamheden
het best kunnen worden aangewend.
Indien het voor iemand niet mogelijk
is op grond van bestaande vaardighe
den en ervaringen wederom in het ar
beidsproces te worden opgenomen,
kan hij via een cursus bij het Cen
trum Voor Vakopleiding, een studie
kostenregeling of een trainingstoeslag-
regeling, weer een plaats in het ar
beidsproces innemen. Hieruit blijkt
dat het niet alleen de aantallen zijn
die de aandacht van het G.A.B. vra
gen, maar dat ook bewust wordt ge
streefd naar dë verbetering van de
kwaliteit der werknemers.
NOTEN
BUITENLANDSE
KAAS
SPECIALITÉS
EN
WIJNEN
„DE GASTROVIN"
DE NIEUWE AFDELING VAN
WIJNHANDEL
„De Beurs van Schiedam"
Kijkdag bij politie
Bij de Rotterdamse politie staat een
groot aantal rijwielen en bromfietsen,
waarvan de eigenaar niet bekend is.
Zij die hun vervoermiddel missen,
kunnen op zaterdag 21 februari tussen
negen en tien uur op het hoofdbureau
van politie, afdeling rijwielcontrole
komen kijken of hun rijwiel of brom
mer erbij is.
De stichting Oriëntatie stelt
zich voor een „cursus" schilde
ren te geven onder leiding van
Joop van Meel. Het is de bedoe
ling dat gedurende 13 weken, te
beginnen in maart, op woens
dagavond van 19.30 tot 22 uur.
te laten plaatsvinden.
De werkplaats is in de Ossewei-
straat 34 (achter de Binnenweg)
Inschrijfgeld bedraagt 25
een cursusgeld van 3 per
avond (meteriaal inbegrepen).
Men kan zich opgeven bij me
vrouw C. Bosch-Stokman, Mas-
kerbloemstraat 15a, Rotter-
dam-12, tel. 189211.
Automatisering
Omtrent de toekomstige arbeids
plaatsen vindt de heer Schumacher
het moeilijk een uitspraak te doen,
omdat dit geheel afhankelijk is van de
ontwikkeling van Botlek en Maasvlak
te. Dienaangaande verstrekken de
bedrijven te weinig informaties. Om
dat het nog steeds niet mogelijk is su
per-tankers in Limburg te bouwen is
wel een concentratie van de grote
vraag in dit gebied te voorzien. De
met deze industriële ontwikkeling ge
paard gaande vergroting van handel
en dienstensector biedt voorlopig geen
perspektief voor een meer ontspannen
markt. Misschien biedt een verder
gaande automatisering uitkomst, of
zal door goede verbindingswegen een
verschil tussen woon- en werkomge
ving mogelijk worden. Bij het plannen
Voor velen is de kunstenaar een
heel apart menselijk wezen. Nog
steeds. Hij wordt dan ook ofwel
mateloos bewonderd ofwel voor
min of meer abnormaal versleten.
Is hij musicus of schrijver dan ^,iiim
geldt dat nog het minst. Wellicht keerdheid
omdat zij ogenschijnlijk het verst niet onbekend
van het dagelijkse leven staan. De
beeldhouwer en schilder treft dit
lot het sterkst, althans naar
hun verwantschap met „gewone"
mensen en vragen zich af of opzette
lijk kunst vervaardigen mogelijk is en
allerlei andere mensen ervaren bij
zichzelf mogelijkheden tot schepping
van dingen, die niet louter en alleen
nuttig zijn.
De schilderkunst in al zijn gescha-
terrein, dat velen
Op dat terrein
waagt men zich wel eens. Toch
maar schijn, dat de problemen die
zich op dat terrein voor kunnen doen,
zoveel eenvoudiger zouden zijn dan
op zowel planologisch, als sociaal-eco- horen kan uit de mond der goege- 0p andere terreinen van kunst. In
-«U nnKinrl hot T"lOH7QIrpllik t-, 1 A I rtnliilrïnrr oohtor mof V»Q+ Tirnrlz
Aksief'-groep wan Mam ix-HA VO
„Een weekje actief betrokken
zijn bij een probleem, is niet vol
doende; wij, de aktiegroepmensen,
gaan door". Dit is de aanhef van
een stencil dat enige tijd geleden
verspreid werd op de Havo-afde
ling van de Marnix Scholenge
meenschap aan de Essenburgsingel
in Rotterdam. De actiegroep, ofwel
de groep Josje Bos, ontstond vorig
jaar oktober. Een groep meisjes uit
de derde en vierde klas nam het
initiatief. Zij wilden iets gaan
doen. Bezig zijn met de problemen
van de ontwikkelingslanden-
nomisch gebied blijft het noodzakelijk
de mogelijkheden van de toekomstige
beroepsbevolking onder ogen te zien.
Zij zijn van mening dat de
die leven in de technisch-economisch
hoog ontwikkelde landen van de we
reld zich het lot moeten aantrekken
van de mensen die allerlei leed onder
gaan als gevolg van de onderontwik
keldheid en steeds verder achter ra
kende ontwikkeling van hun land.
Als project werd India uitgekozen.
De eerste activiteit van de groep was
het organiseren van een Indiaweek,
die begin van dit jaar werd gehouden.
Er werden contacten gelegd met de
NOVIB en met allerlei andere instan
ties om voorlichting te verkrijgen
over India.
In een stencil aan de docenten van
de school, zegt de wis- en natuurkun
de leraar Lengkeek, die de groep be
geleidt: „Binnen de „rijke" landen
moet o.a. aan de volgende voorwaar
den zijn voldaan om te komen tot ont
wikkelingssamenwerking i.p.v. con
currentie met de „arme" landen. Er
moet zoveel mogelijk bekendheid zijn
bij de mensen met de aard en om
vang van de problemen van de ont
wikkelingslanden. Er moet een men
taliteit van internationale solidariteit
ontstaan op grond waarvan men be
reid is zich in te zetten voor het heil
van de wereld als geheel. De voor
waarden liggen op het gebied van
kennisoverdracht en opvoeding. Daar
om kan de school niet buiten schot
blijven als er aan de school een actie
wordt gevoerd voor ontwikkelingssa
menwerking met India".
Tijdens die week besteedden alle
docenten één les aan de ontwikke
lingsproblematiek of aan India. Er
werden lezingen georganiseerd, films
vertoond en er was een show van kle
ren uit India. Eén van de meisjes
van de actiegroep: „De resultaten
van die week, waren per klas heel
verschillend. Maar het belangrijkste
was, dat we met het project bezig wa
ren, er over konden praten.
We hebben die week zelf een India
se maaltijd verzorgd, de rijst was een
beetje te nat, maar verder smaakte
het heerlijk. In die week viel ook een
concert in het Museum voor Land en
Volkenkunde van Indiase muziek. Fi
nancieel bracht de week nog niet zo
veel op. Maar het was het begin nog
maar. We hebben nu allerlei andere
acties voorbereid."
De groep heeft een programma sa
mengesteld voor de komende maan
den, waarbij de leerlingen geld kun
nen verdienen voor het waterboorpro-
ject in India. Er zijn verschillende
groepen gevormd, die allemaal op
pad gaan om geld bij elkaar te bren
gen. Zo is er een groep die gaat baby
sitten, een groep die auto's wast, een
andere die foldertjes rondbrengt en
het schoolorkest gaat optreden in zie
kenhuizen, bejaardentehuizen, voor
verenigingen enz.
Een van de actiegroepmeisjes:
„Het probleem is echter dat we nog
niet voldoende adressen hebben voor
onze plannen. We kunnen nog massa's
adressen gebruiken. Het babysitten
loopt al een beetje, maar de andere
groepen hebben nog niet zo veel te
doen gehad. Laten de mensen ons
maar bellen: voor het schoolorkest is
dat Bernadette Lengkeek, tel. 286814,
auto's wassen, Wil van Roon, tel.
154418 en Marga Fabrie, tel. 154018,
mensen die een babysit nodig hebben
kunnen terecht bij Els de Goede, tel.
282013 en bij Catrien Ketting, telefoon
234220. Wat betreft het foldertjes rond
brengen: Driekske Bakker, tel. 371751,
zorgt dat het voor elkaar komt. Tele
foontjes liefst na 4 uur".
Als afsluiting van de actie wordt I
*-ga-
- -ii
ook
Op verzoek van de Stichting Ideële
Reclame, die de actie 65+ heeft ge-
lanceerdt treedt het Dienstencentrum
Walenburg vanaf nu op als contacta
dres voor Rotterdam.
Alle 65-plussers, die nog wat om
handen willen hebben worden ver
zocht zich schriftelijk te wenden tot
het Dienstencentrum Walenburg aan
de Walenburgerweg 31 te Rotterdam.
In de brief gelieve te vermelden:
naam, adres, woonplaats, geboorte
datum, eventuele opleiding(en), laat
ste werkkring en laatste functie. Ook
dient te worden vermeld hoeveel uur
per week de 65-plusser actief wil zijn.
Misschien willen gegadigden links bo
ven op de enveloppe vermelden: 65
Belangstellenden kunnen ook ge
bruik van telefoonnummer 246999 ma
ken. Van maandag tot en met vrijdag,
uitsluitend van 9.00-11.00 uur.
meente. Een en ander moet wel- gelijking echter met het werk
licht worden toegeschreven aan de ^ser^ kunstenaarr'd^Vv^r
onuitgesproken mening van die- stracter bezig zijn, zijn we wel een
zelfde goegemeente, dat kunste- voudiger.
naars iets hebben wat zij niet
hebben.
Nu is dat in zekere zin wel waar.
De kunstenaar heeft bepaalde gaven.
Maar, en dit vergeten veel mensen,
hij heeft bepaalde aanleg in sterkere
mate dan zij zelf. Dat wil zeggen, dat
ook veel „gewone" mensen beschik
ken over dezelfde aanleg, maar in
veel minder sterke graad. Ook komt
het voor, dat mensen die aanleg wel
in hoge mate bezitten maar dat zij
nooit in de gelegenheid waren om iets
aan de ontwikkeling ervan te doen.
Op het ogenblik wordt het hier en
daar duidelijk dat er geen principieel
verschil bestaat tussen het talent van
de kunstenaar en de aanleg van de
gemiddelde mens. Dit gebeurt van
twee kanten: kunstenaars ontdekken
Batterijen 5
gaan een eeuwigheid mee.
ONVOLDAANHEID
Voor veel mensen is het belangrijk
dat ze hun eigen mogelijkheden op het
gebied van de kunst leren kennen en
ontwikkelen. Niet om de officiële titel
kunstenaar te kunnen gaan voeren,
maar gewoon omdat het voor hen
zelf belangrijk is. Dikwijls is hun
schoolopleiding zeer eenzijdig gericht
geweest op een maatschappelijke
functie. Zij voelen een grote onvol
daanheid. Zij zijn nooit in de gelegen
heid, door de aard van hun werk, een
werkstuk af te leveren dat geheel
door hun toedoen tot stand kwam.
Het is goed als zij hun eigen moge
lijkheden leren kennen buiten de
„produktieve" sfeer van hun dage
lijks werk. Enerzijds, omdat zij daar
mee zichzelf een dienst bewijzen, an
derzijds omdat zij door een vollediger
ontplooiing van zichzelf kritiek leve
ren op de nu te verrichten arbeid. In
wijder verband betekent dat kritiek
op een maatschappij die niet inge
richt is op het samenleven van har
monisch ontwikkelde mensen die zich
bewust zijn van hun menselijke moge
lijkheden.
Het is zaak dat niet alleen kun
stenaars en intellectuelen, studenten
en scholieren zich teweer stellen te
gen de dagelijkse beledigingen die
hun menszijn worden aangedaan
d.m.v. gewelddadige structuren,
maar dat iedereen dat doet, met name
zij die zich tot de „gewone" mensen
rekenen en die dat „gewone" dikwijls
gebruiken als een verontschuldiging
om zich overal buiten te houden.
het Marnix-HAVO die aan de
ONTWIKKELING
Hoe meer een mens zichzelf wordt,
hoe duidelijker hij ervaart dat de gro
tere verbanden waarin hij leeft hem
onvoldoende recht doen. Het is daar
om goed dat iedereen elke kans aan
grijpt zichzelf te ontwikkelen. En dat
niet alleen op het gebied van de ken
nis, maar vooral ook op het terrein
van de emoties, de gevoelens. Want
als er ene gebied is dat in ons aller op
voeding en onderwijs zwaar tekort ge
komen is, dan is het wel ons gevoels
leven. Ook gevoelens, emoties, hebben
opvoeding nodig, of zo men wil ont
wikkeling.
Voor wie dat inziet en constateert
hoe gebrekkig dat is geschied bij
hem- of haarzelf en laat niemand
zich schamen, wij kunnen elkaar wat
dit betreft allemaal een hand geven
die vraagt zich af of daar nog iets aan
te doen valt. Het antwoord is natuur
lijk ja, want het betreft slechts enkele
uitzonderlijke gevallen (mensen) bij
wie dit niet meer mogelijk is. Zeer
toepasselijk is hier het gezegde: zo
lang er leven is, is er hoop. Een mens
kan altijd nog ontwikkelen, verande
ren.
Een volgende vraag luidt: hoe kan
men dat doen? Wel, één van de moge
lijkheden om zich gevoelens, emotie
bewust te worden en ze daardoor te
ontwikkelen is het bezig zijn met
de materie. Oermaterie is natuurlijk
de aarde, de grond. Een mens tracht
zichzelf daarin uit te drukken. Hij
bouwt bijvoorbeeld. Hij tracht ook in
kleiner bestek, op een stuk linnen,
karton of hout met behulp van stoffen
uit die aarde, verf, water, vet, krijt,
hout zichzelf te worden, door zich uit
te drukken.
Wie zou durven beweren dat zijn ei
gen emotionele en creatieve ontwikke
ling een volmaakte is geweest? Heden
ten dage wordt in het onderwijs aan
dit aspect meer aandacht geschonken,
maar nog bij lange na niet zoveel als
nodig is. Het is duidelijk, dat velen,
die hun schooltijd al geruime tijd ach
ter de rug hebben van deze meerdere
aandacht beslist niet geprofiteerd
hebben. Toch is het zaak, dat ieder
een die maar even de behoefte heeft
om bezig te zijn op linnen, papier enz.
dit ook werkelijk doet.
JOOP VAN MEEL
Joop van Meel nu is een van die
mensen, die niet alleen aanleg hadden
en hebben tot schilderen in al zijn ge
varieerdheid, maar talent. Hij heeft
dit al bij diverse tentoonstellingen ge
toond en er zijn hem dan ook verschil
lende prijzen ten deel gevallen. Wat
velen niet weten is, dat hij een tijdje
les heeft gegeven aan kinderen die
door een of andere oorzaak een stoor
nis hadden opgelopen in hun ontwik
keling. Eén van de middelen om tot
communicatie en dus tot verdere ont
wikkeling te komen met deze kinde
ren, was het bezig zijn op het gebied
van de schilderkunstige expressie.
Van Meel ontdekte toen, dat hij een
zeker vermogen bezat om deze kinde
ren te stimuleren, om er uit te halen
wat er in zat. En wat meer zegt: hij
doet het ook graag.
Van Meel geeft op het ogenblik ook
les aan volwassenen en is bereid dit
nog een avond te doen voor de stich
ting Oriëntatie. Hij vindt echter wel,
dat wil men iets bereiken, dat wil zeg
gen: ervaren dat men voor zichzelf
verder is gekomen, per week min
stens één avond gewerkt zal moeten
worden.
Wie weet hoe revolutionair het een
voudig en plezierig schilderen; teke
nen enz. kan zijn door de mogelijkhe
den die dat biedt tot zelfverwerkelij
king en bewustwording. Want de eer
lijk van zichzelf bewuste mens staat
altijd dwars op de gevestigde orde,
die er slechts op uit is hem rustig, dat
wil zeggen, een radertje in het pro
duktieproces, te laten zijn.
R. KROOSWIJK
Er gaat over 12
iets gebeuren met
De Havenloods!
