DE HAVENLOODS
■WoonH
ferenHuis
hdeel
0
Toestand in voormalig Bi af ra
erger dan ooit te voren
P
V
WIE HELPT MEVROUW JANSSEN HELPEN?
H0FDUK
KUNSTGEBITTEN
01
SI HH DE KLERK
Rumoerige verkiezing
wethouders
Eerste fase bouw
nieuwe stadhuis
donderdag, 3 september 1970
19e jaargang, no.44
DE JEUGDHAVEN
SCHIEDAM
WEEKBLAD VOOR ROTTERDAM RECHTER MAASOEVER - SCHIEDAM - VLAARD1NGEN - KRIMPENERWAARD E O. - HOOFDKANTOOR: WESTBLAAK 25, ROTTERDAM. TELEFOON 010-132170 - OPLABE 255.000 -
De Lemkensstraat in Overschie. Een keurige straat met aan weers
kanten flats. Huisvrouwen drinken op hun te kleine balkon, lekker in
het zonnetje het eerste kopje koffie van de dag. Een stoffige, hete
weg in East Central State, Afrika. Een zwarte vrouw loopt 80 mijl om
voedsel te halen voor haar kinderen.
Een groter tegenstelling lijkt niet mogelijk, maar toch bestaat er een
band tussen die Rotterdamse Lemkensstraat en die Afrikaanse
moeder. Die band wordt verpersoonlijkt door mevrouw J. W.
Janssen-Mulder, een gewone puur-hollandse vrouw, die zich als'een
van de weinigen in Nederland het lot heeft aangetrokken van de
mensen in East Central State. Want East Centrel State heette een paar
maanden geleden nog Biafra. Dat klnkt wat bekender in de oren
nietwaar, móet het tenminste klinken bij dat miljoen Nederlanders
die hun handtekening hebben gezet onder de petitie die onze Tweede
Kamer is aangeboden. Zij vroegen daarin steun voor Biafra, dat onder
de voet zou worden gelopen door Nigeria. Biafra werd onder de voet
gelopen en sindsdien is de belangstelling voor het wel en wee van de
Biafranen, die nu weer Nigerianen heten, als een pudding in elkaar
gezakt. Ook bij dat miljoen Nederlanders.
Mevrouw Janssen kan Biafra gewoon
niet vergeten. Daarom schrijft ze
brieven naar bladen en leest talloze
kranten, waaronder het Engelse paci
fistenblad Peace News, waaruit ze
belangrijke berichten haalt en die door
middel van een stencil rondstuurt.
Ze schreef ook ons: „Uit al die berich
ten duikt steeds dezelfde klacht op:
geen geld, dus geen voldoende voedsel
en kleding. Er is momenteel wel dege
lijk voedsel op de markten, maar nu
kunnen de mensen het niet kopen".
In een voorkamertje van haar huis (aan
de muur een grote kaart van Afrika,
met inkt staan plaatsen aangekruist
waar haar vrienden verblijven, planken
en kasten vol met boeken over Afrika
en ordners propvol met corresponden
tie), vertelt ze het relaas.
„Als je die krantenartikelen, de kleine
onopvallende berichtjes en zelfs de
ingezonden stukken aandachtig leest
en combineert,, is de klacht met
heitrekking tot onvoldoende geld verre
weg de voornaamste. Men heeft b.v.
geen geld om de kinderen weer naar
school te sturen; geen geld voor medi-
Hongersnooö
- Wat denkt u van de toestand in
voormalig Biafra? -
„De hongersnood en de ellende
moeten op vele plaatsen nog groter
zijn dan tijdens de oorlog. Er is welis
waar genoeg voedsel op de markten,
maar de mensen kunnen het niet
kopen door geldgebrek. Er komen
steeds meer diefstallen en roofover
vallen voor; zelfs plunderingen van
opslagplaatsen. Ja, neem het ze 'maai
eens kwalijk! Bovendien weet men
niet eens zeker wie het doet: de
burgerbevolking of rondzwervende sol
daten, hetzij federale, hetzij ex-
Biafraanse.
En verder, de werkeloosheid is groot.
In Enugu, dat werd ook wel de kolen-
stad genoemd, bfebben ze de kolen
mijnen gesloten, na een half jaar lang
Begint Uw dag
al dadelijk mis
omdat Uw brood
oudbakken is?
Als U Bums
niet was vergeten
had U zeker
mals ontbeten!
rijjjiti*
DWARSGEBAKKEN
DEZE WEEK VIJF PAGI
NA'S SPORT
Fotoreportage Estudiantes -
Feijenoord
m betaald voetbal
0 gesprek met Jan Bijloo
EN TWEE PAGINA'S
SPORT UIT EIGEN OMGE
VING.
de 4.000 employés niet uitbetaald te
hebben. Meteen na de ineenstorting
zijn alle politiemensen ontslagen en
nog steeds niet terug in dienst. In Port
Harcourt, dat nu tot de Rivers State
behoort, zijn de Ibo's uit East Central
State niet meer welkom, hoewel vroe
ger meer dan 3/4 van het inwonertal
uit Ibo's bestond".
- Waar leven de mensen dan van? -
„Vraag niet hoe ze leven. Ze kreperen
ook bijna. Het is kennelijk erger dan
tijdens de oorlog".
En Nigeria, steekt dat geen hand
meer uit? -
„Kijk, er zijn ook fatsoenlijke Nigeria
nen. Die proberen het een en ander te
doen, maar de indruk is dat die niet
bepaald door de regering gesteund
worden. Het gaat heel moeizaam".
Onbegrip
Nigeria wil kennelijk Se Ibo'S elimi-
Laten we zeggen: het geeft sterk de
indruk. Daar kan je niet aan ontko
men. Het is nu acht maanden na de
ineenstorting en de toestand is erg
slecht. Maar je hebt soms ook het idee,
dat ze in de rest van Nigeria niks van
de toestanden in het oosten afweten.
Ik krijg n.l. ook nogal eens een Nigeri-
aanse krant in handen en dan sta ik
verbaasd over het onbegrip en de toon
van o.a. de Ingezonden stukken. De
buitenwereld is veel beter ingelicht.
Ik heb het idee dat ze er gedeeltelijk
afgesloten van alle nieuws zijn. Er is
een goed voorbeeld van: ik sta in
verbinding met die groep „Moeders
willen vrede" in Amsterdam en die
sturen me af en toe blaadjes. Er is een
vrouwen-organisatie waarvan ik ook
een rapport onder ogen kreeg. Daar
staan allemaal acties in van vrouwen
groepjes.
Onder andere ook van een West-Nigeri-
aanse vrouwengroep die zich druk
maakte over als ik me niet vergis -
het gebruik van gifgas. Nou ja, daar
hadden ze gelijk in, maar ze vergeten
dat voor hun eigen stoep de Oost-
Nigeriaanse kinderen liggen te sterven.
Dan vraag je je af, wat is dat voor een
wezenloos gedoe! Ze wéten het niet
of ze willen het niet weten.
Biafra is in drie stukken verdeeld,
Rivier Staat, die ik al noemde, waar
Port Harcourt nu onder valt; 'Zuid
Oostelijke Staat, waarin Calabar ligt en
dé Oost Centrale Staat, waarin de Ibo's
wonen en waarvandaan nu die alarm-
verhalen komen.
Af en toe mogen er journalisten
komen, maar die kunnen zich niet vrij
bewegen, vooropgesteld dat deze uitge
zochte personen er iets voor zouden
voelen om in de bush te gaan kijken,
want juist daar liggen de mensen te
kreperen. Dat kun je wel nagaan. De
bekende hulporganisaties als Caritasjsn
Wereldraad van Kerken moesten zich
terugtrekken en het Nigeriaanse Rode
Kruis heeft (ondanks sterk protest) het
werk over moeten dragen aan die
rehabilitatie-commissie. Wat een node
loze bureaucratische rompslomp!
Vrouwen
Ik begrijp één ding niet; de houding
van de vrouwenarganisaties. Kijk,
gedurende de oorlog kon je nog
zeggen; een onafhankelijk Biafra, dat
vinden wij een dubieuze zaak en daar
kunnen we politiek niet achterstaan.
Maar het gaat nu om een geïsoleerd
gebied in een land dat genoeg militante
'vrouwen heeft, en die ook georgani
seerd zijn. Waar zitten we met de
Rechten van de Mens, waar zitten we
mat de Rechten van het Kind? Ik
begrijp al die vrouwen-organisaties
niet. Ze doen totaal niets.
Ik heb b.v. in '68 een keer gevraagd
een mogelijkheid te willen onder
zoeken' om ongeveer 15 kinderen van
Biafraanse ouders, die in Londen
woonden, enkele weken voor vakantie
naar Nederland over te laten komen.
Van de Vrouwenbond van het N.V.V.
kreeg ik geeneens antwoord. Van de
P.v.d.A. vrouwenbond kreeg ik te
horen dat ze het zouden onderzoeken,
maar er is niks uitgekomen. Men zal
wel geredeneerd hebben dat die kin
deren niet in levensgevaar waren, maar
men had de trieste behuizing voor
negergezinnen in Londen én de geeste-
Mevrouw Janssen in haar werkkamertje. Op de achtergrond foto 's va
vrienden. Evenals een jaar geleden heeft mevrouw Janssen ook i
Biafraanse student onderdak verleend.
lijke spanning tengevolge van de oor
logstoestand in het thuisland toch wel
in overweging kunnen nemen.
Waar blijf je nou met de solidariteit
van de vrouwen, van de moeders.
Tijdens de oorlog kreeg ik een briej
van een jonge Biafraanse vrouw. Ze
schreef: Mijn moeder is een sterke
vrouw. Ze loopt elke week tachtig mijl
om garri dat is een soort griesmeel,
hun basisvoedsel) te kopen. Dan denk
ik: „God alle vrouwen boven de
40 - en daar behoor ik zelf ook toe,
hebben de Tweede Wereldoorlog
bewust meegemaakt. Hoeveel vrouwen
uit de grote steden hebben zelf niet
eten moeten slepen, helemaal vanuit
Groningen en Friesland, met karretjes.
We wéten wat het is om eten proberen
te vinden voor je kinderen. Dat heeft
niks met politiek te maken.
Niemand steekt zijn hand uit. Ja, ze
hebben misschien wat resoluties aange
nomen, maar het bleef allemaal zo
tam. Of zou het misschien toch zijn
omdat het „maar" zwarte moeders en
zwarte kindertjes zijn?
- Hoe staat het met de medische
hulp? -
„Er zijn artsen, maar er- zijn er niet
genoeg. En de vraag is: hebben ze
genoeg medicijnen. Een tijd geleden
hoorde ik een alarmerend verhaal. Er
was ergens een ziekenhuis, maar in een
omtrek van 5 kilometer was geen
water. Die zieken lagen in hun eigen
vuil te stinken, ik weet er geen ander
woord voor. In sommige hospitalen
liggen de mensen óp het bed en eron
der op een mat; het laatste heeft de
voorkeur want over de spiraal ligt geen
matras.
Meneer Berkhouwer van de VVD heeft
in de Tweede Kamer weer vragen
gesteld en dan zegt meneer Luns zoiets
van „ik heb informaties dat het niet zo
erg is". Dan vraag ik me af wat nou
bijvoorbeeld zo'n mevrouw Luns moet
voelen; ik neem aan dat ze ook moeder
en misschien wel grootmoeder is. Leest
zo'n mens geen kranten waarin hoog
staande en betrouwbare personen hun
bezorgdheid uitspreken over de toe
stand in East Central State?
De vrouw van een zendingsarts, die
vroeger in Nigeria werkte merkte eens
op dat die ongeïnteresseerde houding
misschien toch veroorzaakt werd door
het feit dat het om zwarte mensen
gaat. Neem nu die opmerking eens van
1 pasar nialnni
rouml.im
donderdag, vrijdag en
zaterdag oosterse
sfeer en top-amusement
SANDRA ANDRES
ANN BURTON
STEELBAND 1875
AHOY' HAL
"«■P geopend t/m 5 sept. '70
de heer Beer. Secretaris Van de Liga
van Rode Kruis Verenigingen, in 'een
Zweeds blad. Volgens hem is de toe
stand in Oost-Nigeria weer zo goed als
normaal, als men tenminste van Afri
kaanse toestanden wil uitgaan, want
daar is ondervoeding nu eenmaal een
typerend verschijnsel. Dus de Afrika
nen zijn gewend honger te lijden en
aan ondervoeding dood te gaan en dat
moeten we dan maar niet veranderen".
Is het waar dat ongeveer 4.000
kinderen die in Gabon verzorgd wor
den teruggestuurd worden? -
„Volgens de Daily Telegraph van 16
juli wil men inderdaad die kinderen
voor het einde van dit jaar terugsturen,
om de politieke betrekkingen tussen
Nigeria en Gabon te verbeteren. Die
kinderen worden dus doodgewoon als
pionnen gebruikt.
Misschien spreekt de rassenkwestie
ook in een ander opzicht een woordje
mee. Als het blank Zuid-Afrika of
Rhodesië was dat voor het lijden van
dfe ex-Biafranen verantwoordelijk
gesteld kon worden, zou de Unie van
Afrikaanse eenheid (O.A.U.) beslist fel
protesteren. Nu zijn het Afrikanen die
verantwoordelijk zijn voor de ellende
in een ander deel van Afrika en zij
zwijgen.
Maar het 'is wel een onaangename
vertoning om het zo maar eens te
zeggen, dat de Nigerianen die net vrij
zijn van het kolonialebewind hun
eigen opbouw op deze manier'verpes
ten. Want je hoeft toch echt geen
kenner van Afrika te zijn om te besef
fen dat Nigeria zo'n vijftig .'aar is
achtergeraakt.
Wat er op het ogenblik verwoest en
vermoord is aan intellect (en dan moet
je nog maar niet denken aan het
verdriet en de haat die gezaaid zijn),
verloren aan geïnvesteerd geld en de
opleiding van mensen; dat is door twee
generaties niet te herstellen. Doktoren
die geen werk meer hebben, of die
dood zijn, of volkomen futloos. Bij
verpleegsters hetzelfde, onderwijzers,
noem maar op. De scholen zijn genati
onaliseerd, maar voor elk pijpje krijt
dat ze nodig hebben moet een formu
lier ingevuld worden".
Is er al sprake van redelijk post
verkeer met voormalig Biafra?
„Voorzover ik weet loopt alle post via
Enugu. Zelfs mensen die er meer dan
60 mijl vandaan wonen gaar daarheen
om te kijken of er iets voor hun
binnengekomen is en om brieven af te
leveren. Ik stel me voor dat daar
enorme rijen mensen bij dat postkan
toor zullen staan. Een brief doet er
fjiYjr/jrjitvjt* 4iHKilr.«i>2/r<i>
JAPONNEN
ongeveer een week over, bij voorkeur
gebruikt men luchtpostbladen, waarin
niet zoveel geschreven kan worden,
maar het voornaamste is dat men een
levensteken krijgt".
- Is er ook geldverkeer?
„Via een bank kan men geld sturen, ja.
F 100.- is gelijk aan 11 pond sterling
en dat weer omgerekend in Nigeriaanse
ponden is ongeveer 9.6.-. In tegenstel
ling tot het Engelse pond is het Nige
riaanse geen 20 maar 17 shilling, van
daar het verschil".
- De mensen zeggen wel eens: u geeft
zoveel van uw vrije tijd voor al dat
soort dingen.
„Ik zeg dan altijd: inderdaad, ik geef
van mijnVRIJEtijd. Dat wil zeggen dat
mijn basis niet wordt aangetast. Net
zomifl als dat bij andere mensen hier
gebeurt. Maar als we werkelijk willen
zorgen dat er wat verandert in de
wereld, zullen we bereid moeten zijn
ook een flink stuk van die basis af te
staan. Het bezwaart me echter wél
eens dat ik zoveel onkosten heb voor
de stencils die wij maken. Ik zorg voor
het papier, de stencils, de porto, het
loopt enorm op. En dan de bijkom
stige correspondentie nog. Maar ik kan
het niet nalaten om de kranten op het
bestaan van voormalig Biafra te wijzen.
Het allerergste vind ik het idee dat
men de bewoners van dat gebied totaal
vergeet; dat mag niet, dat kan niet. Zo
vélen in ons land hebben met hun
meegeleefd tijdens de oorlog, nu de
oorlog voorbij is hebben ze onze
sympathie nog eens zo hard nodig".
Wie eens met Mevrouw Janssen praten
wil over het bovenstaande kan altijd
bij haar terecht. Het adres is Lemkens
straat 19 c, Rotterdam-Overschie, geen
telefoon.
Els van der Wal.
JAMES
Watergolf f1.70 I
HEREN Kn'PPen gratis.
S AVONDS NAAR OE KAPPER
19.30 uur en 19.4
Ma, - Di -, Wo -, en
Telefonisch afsprel
131574.
KAPPERSAGADEMIE
Oostzeedijk 232- 242,Rotterdam»
te bereiken met traml. 1,8, 3; bus 48
V, Gogh: Twee Prov.
RiPIRRINS
1ste klas werk vanaf f 5,-- per reparatie
20-karaats GOUDEN KROON f 17.50
U kunt.er op wachten
INSTITUUT DiNTIUA
HOOGSTRAAT 40, ROTTERDAM
TELEFOON (010) 126010
Te bereiken met tram 1, 3, 6, 8 en
met buslijn 32, 34, 38, 45, 49 en 49a
T.V.DEFECT BEL
RADIO „ACTIEF"
■lefo'on OIO - 15.16.04
.41.21: 01899 -5030 en 5874.
WIJ HELPEN DIRECT
CORN. DREBBELSTR
Geborduurde vitrage
uit Zwitserland
Het WoonWarenHuis speelt
spel met prijzen: wij verkopen
nü prachtige, royaal geborduurde
vitrage uit Zwitserland voor de
helft van de'prijs. Omdat wij een
buitenkansje hadden en u daar
graag van mee willen laten
profiteren
Kijk maar:
10,— 13,— wordt 4,80
16,— wordt 7,80; 20,— 25,—
wordt 9,80. Kom snel naar het
WoonWarenHuis en doe mee aan
dit aantrekkelijke prijzenspel
WoonWarenHuis Lijnbaan/Binnenweg
Winkelcentrum Beljerlandselaan-Winkelcentrum Groot IJsselmonde
Vrijdagavond geopend - maandag gesloten
Filialen in Utrecht, Den Haag, Vlissingen, De Lier, Hoorn
VOOR UW VAKANTIEREIZEN
ROTTERDAMSEDIJK 401
TEL.266735-156807
OF 265102
DUTON BOEKT WAT U ZOEKT
SLAAPBANKEN
De verkiezing van wethouders heeft de
gemeenteraad van Schiedam dinsdag
avond tot tegen het middernachtelijk
uur beziggehouden, waarbij in uiterst
felle en rumoerige debatten de reeds
bekende gebeurtenissen rond de wet-
houdersvïrkiezingen en het overleg
nogmaals werden besproken. Het uit
eindelijke resultaat werd als volgt:
mevrouw Verwey-de Graaff, de heer
Bolmers (P.v.d.A.), Houtman (V.V.D.)
en Collé werden gekozen tot wethou
der, telkens met 23 stemmen, terwijl
veertien stemmen werden uitgebracht
op de oud-wethouders Eykenaar en
Van Kinderen. De discussies droegen
vaak een fel en persoonlijk karakter.
"Bijdorp. Door zelfwerkzaamheid van de
leden, is de wijkvereniging Bijdorp in Groen-
oord-Kethel in het bezit gekomen van een
eigen wijkgebouw, dat de gemeente beschik
baar stelde. Het heeft eerst dienst gedaan
tijdens de bouw van het nieuwe ziekenhuis
en werd door de leden van de vereniging op
eigen terrein herbouwd. Zaterdag 5 septem
ber zal burgemeester Roelfsema het gebouw
openen, waarna om half vier het sportterrein
wordt geopend.
Burgemeester H. Roelfsema heeft in
Schiedam de eerste paal in de grond
geheid voor de bouw van het stadskan
toor, het werkgedeelte van het nieuwe
stadhuis. Op het terrein tussen de
Overschiesestraat en Huis te Riviere-
weg, nabij de ruïne van het oude
kasteel, zal het complex in gedeelten
gaan verrijzen. Uiteraard waren veel
leden van het Schiedamse gemeentebe
stuur bij de gebeurtenis aanwezig. Na
dat de paal in de grond was gedreven,
volgde een bijeenkomst, waar de bur
gemeester het woord voerde en de
geschiedenis van het Schiedamse ge
meentehuis schetste. Reeds in 1420
wordt in de archieven van een Schie
dams stadhuis melding gemaakt in de
omgeving van de Korte Dam, later
gevolgd door een stadhuis bij de Grote
Markt en in 1550 in de huidigt vorm
op de Markt. In 1604 brandde dat
stadhuis grotendeels af, doch was een
jaar later hersteld. Er zijn diverse
verbouwingen uitgevoerd in de loop
van de jaren. Nu zijn er dan de nieuwe
plannen voor het stadhuis en de burge
meester sprak de wens uit, dat dit
stadskantoor vlot tot stand zal komen.
De burgemeester ontving van de aanne
mer een boek over de geschiedenis van
de bouwkunst.
