'Valt wel mee',zeiden ze...
59.75
WILT U.... 1
DE HAVENLOODS DONDERDAG 14 JANUARI 1971
Ét5'* - i.-/
machinaal
smyrna
135x165cm
opruiming
opruiming
Ik was van mening: dat kan nooit iets
worden, temeer daar ik 'n zeer slecht
spreker ben en daardoor de dingen
soms verkeerd zeg of slecht kan uiten.
Men heeft de films bij ons eerst voor-
gedraaid. Mijn medebroeders waren er
voor het merendeel bij en de kritiek
die erop volgde was niet mals. Zo
merkte iemand op dat dit leven hier op
aarde teveel inspiratie. Moderne ver
schijnselen als druggebruik zijn voor
een deel een reaktie hierop; een
krachttoer als 't zo is, zou ik dit graag
hier wat recht willen trekken. Vooral
daarom, omdat ik altijd zo blij en
dankbaar ben voor 't leven reeds hier
op aarde. Geen woord van Christus
heb ik in m'n leven zo duidelijk
ervaren als: „Wie vrouw en kinderen,
vader en moeder, huis en akkers etc.
om mijn Naam verlaat, zal het hon
derdvoud ontvangen en 't eeuwige
leven hiernamaals". Dat laatste moet
ik natuurlijk nog afwachten, maar dat
eerste ja, hoe waar is dat
Is deze correctie sterk genoeg?
Dr. K. J. Kraan
Twee weken geleden ontstond er bij de
elektriciteitscentrale van de PNEM te
Geertruidenberg een lek in een tank,
waardoor dikke stookolie in de Amer
vloeide. Aanvankelijk verklaarde men,
dat er niets aan de hand was, omdat de
olie te dik was om zich zodanig te
verspreiden, dat het water in ernstige
nate vervuild zou worden of dat de
vogels gevaar liepen. Dat was twee
veken geleden. Nu zijn er op en langs
le Amer geen vogels meer te vinden.
Volgens de heer L. Jans, coördinator
van de actie om de vogels te redden,
lijn alle vogels omgekomen.
Dp vele manieren heeft men getracht
de olie uit de rietkragen langs de Amer
te krijgen. Men is de smurrie met grote
grijpers te lijf gegaan, maar het mocht
niet baten. Maandag werd een nieuwe
poging ondernomen. Rijkswaterstaat
had op de olie een middel gestrooid,
waardoor de brij beter brandbaar
moest worden. Toen werd de zaak
aangestoken. Het resultaat was een
dikke roetende rookwolk, erger dan
honderd fabrieksschoorstenen tegelijk
kunnen produceren. Het resultaat was,
dat slechts enkele kilo's olie over een
afstand van nauwelijks dertig meter
verbrandden. Toch moest men ook
deze poging stopzetten.
Ook in een ander opzicht zijn de
sussende woorden, die men aanvanke
lijk sprak, geloogenstrafd. In de haven
van Hank heeft men ook reeds olie
aangetroffen, die daar via de Biesbos
moet zijn gekomen. Twee weken gele
den werd beweerd, dat dit niet zou
gebeuren.
Met een triest gezicht zit de heer J.
Vos, beheerder van het Vlaardings
dierentehuis voor olieslachtoffers, bij
enige vogels, die slachtoffer zijn gewor
den van de olie en niet meer te redden
waren. Meer geluk hebben de witte
ganzen - dat zijn die zwarte vogels -
die in het dierentehuis zitten bij te
komen van de schrik.
PRATEN OVER LIJST EN SCHILDERIJ
De N.C.R.V.-uitzending „Bomans in Triplo", die zondag werd herhaald, was één
van de beste Nederlandse t.v.-programma's die we de laatste tijd hebben gezien.
Godfried Bomans interviewde zijn broer Arnold, die tientallen jaren in het
Trappistenklooster in Rucphen bij Zundert is opgenomen en zijn zuster Wally,
die sinds 1929 lid is van de Borromeüs-congregatie in Maastricht en
ziekenhuiswerk doet.
Juist door de familie-relatie kon Bo-
5 diep en kritisch vragen, zonder
onbeschaamd te wezen of te schijnen.
En de herinnering aan een belevenis uit
hun ouderlijk huis of een geestige
woordspeling bracht telkens even ont
spanning, als de sfeer al te zwaarwich
tig en geladen zou kunnen worden.
We zouden deze uitzending van Jan
van Hillo op één lijn willen stellen met
het programma, dat Bregstein maakte
met wijlen prof. Presser en dat terecht
onderscheiden werd. Het lijkt dat via
de televisie vaak personen veel beter
zijn over te brengen dan zaken.
Mij trof vooral het feit, dat concentra
tie op het gebed een menselijke adel en
een diepe zekerheid, een groot geluk
en een volhardende offerbereidheid
blijkt te kunnen wekken, die niet
alleen uit een sterk karakter kan wor
den verklaard. Het meef t bleven mij bjj
de opmerkingen, die Wally (in het
klooster zuster Borromée geheten),
maakte over haar deelname aan ver
schillende gespreksgroepen.
Op de vraag van Godfried, of ze alle
ontwikkelingen volgt, antwoordt zij:
„Ja, zoveel mogelijk. Ik lees erover, in
boeken, tijdschriften en kranten, ik
doe mee aan discussiegroepen. Soms
intiem, je wordt of onbegrijpelijk of je
stelt je aan. Ook moet je niet denken
dat ik die discussies niet nodig of
vruchtbaar vind. Als ik inzien dat het
zo niet langer meer kan, dan geef ik
toch toe dat er iets gebeuren moet.
Maar daar heb je het nu. Die correcties
moeten vanuit de warmte komen. Je
moet voelen als zo iemand opstaat:
Die is vol van God.' Is hij dat niet, dan
kan alles wat hij zegt waar zjjn, maar
het helpt niet. Hij spreekt vanuit een
afwezigheid. En die blijft, ook al gaat
het allemaal door wat hij voorstelt.
Hetzelfde heb ik als ik over zulke
dingen lees. Wat is dat knap bedacht,
denk ik, ik wou dat ik het zo zeggen
kon, maar dat is weer niet voldoende.
Alleen als zijn woorden bljjven door
werken wanneer ik bid is het voldoen
de. Hij moet iets in mijn relatie tot
God veranderd hebben".
Zelfbediening
„Komt dat wel voor?
„O ja, als je de grote mystieken leest".
„Nee, in de theologie van nu".
„Het komt wel voor dat ook daar een
bezielde spreekt of schrijft. Ik heb dat
wel meegemaakt. Maar vaak sta je
opeens in een winkeltje, waar bijna
moeilijkheid is dat ik die moderne
getourmenteerdheid (gekweldheid)
eigenlijk zelf niet ken. God is voor mij
geen probleem. H(j is vlak bij me. En
het valt niet mee om me hem als heel
veraf voor te stellen, want dat moet je
wel doen, wil je die beschouwingen
volgen Soms denk ik weieens: Was
ik maar wat ingewikkelder, dan ging 't
me gemakkelijker af".
Vanuit de warmte
Godfried probeerde in het interview
haar gevoel te verduidelijken met een
beeld. „Stel, een vrouw is reddeloos
verliefd op een man. Dan zal ze over
van alles praten, behalve over de rede
nen waarom ze van hem houdt. Praten
over iets is iets discutabel stellen en
dat kan ze in dit geval juist niet. Die
man staat vast. Niets is zo moeilijk te
verdedigen als dat waarvan we hele
maal overtuigd zijn. Ben ik er zo
ongeveer?
„Ja, heel precies. Daarom word ik ook
van dat gepraat. Niet nu
meer kan, dan geef ik toch toe dat
iets gebeuren„Toch een coulante be
diening".
„Ja. Maar daar kom ik niet voor. Die
theologen zijn soms zo royaal, dat ze
bijna handen tekort komen om het
allemaal weg te geven. Maar vaak is er
helemaal geen personeel. Je zoekt het
zelf maar uit. Bevalt het je niet, dan
breng je het weer terug".
„Zelfbediening dan".
„Maar dat kan in de kerk niet. De kerk
is geen winkel".
„Wat is ze dan?
„Laten we zeggen een schatkamer. Zo
is ze toch altijd gezien?
„Dat is geen reden om het nu niet
anders te bekijken".
„Vind je?
„Ik vind dit. De kerk kan niet blijven
bewaren waar niemand behoefte aan
heeft en wat ook niemand meer heb
ben wil. 't Is geen museum".
„Nee. Maar ook geen winkel".
„De kerk is er toch voor de mensen?
En ook in haar bedienaren is ze de
speciaal, hoewel ik het daarnet ook uitdrukking van wat er nu leeft. Ze
even had, maar meer in het algemeen, kan niet blijven zitten met onverkoop-
Vooral in discussiegroepen over het hare dingen. Ze wordt dan een maga-
geloof heb ik dat. Het is dan net of ik zij", waar niemand meer komt. Er gaat
verraad pleeg aan iets heel innigs Ik ook niemand meer achter de toonbank
weet niet hoe ik het zeggen moet", staan. De zaak is dicht".
„Je zegt het heel goed". ,Jk zie in die opvatting toch een
„Ja? Ik hoor allerlei bezwaren en met gevaar. Ze kan wel wegdoen waar de
mijn hoofd volg ik die ook wel, ze zijn volgende generatie juist een grote be
soms ook heel redelijk, maar in mijn r""
hart denk ik: Waar hebben we het
eigenlijk over? Het staat voor mij zO|
vast, ik heb het zo dicht bij me, ik ben
er zo gelukkig mee en dan moet ik
daarover denken. Ik zou willen bidden.
Niet dat ik daar nou zo erg goed in
ben, maar het is mijn element. Ik zou
soms willen dat zo'n hele zaal dat
deed. Dat kan natuurlijk niet, want er
wordt een referaat gehouden en dat is
ook heel goed. Maar toch. Ik geloof
dat ik weer vastloop".
„Helemaal niet".
„Ik heb dan het gevoel: „We praten
over de lijst en over 't schilderij zegt
niemand wat. Je kunt er ook moeilijk
wat van zeggen. Het zich verbonden
voelen met God is zo persoonlijk en
hoefte aan heeft'
Godgegrepenheid
Tot zover zuster Borromée. We gelo
ven dat intussen die volgende generatie
zich al gemeld heeft. Bij velen van de
jongeren doet zich een sterke behoefte
aan verinnerlijking en aan verruiming
van het geestelijk leven gelden. Het is
niet toevallig dat onlangs het oecume
nische contactblad „De Open Deur"
als titel had: „Binnenwerk". Ds. W. W.
Verhoef van Vlaardingen schrijft daar
in:
„De wereld is praktisch geworden. Wat
nuttig is en zichtbaar, wat effekt heeft,
beheerst ons leven. Dat is de maatstaf
voor onze waardering. En daarom
komt innerlijk leven er niet best af.
Bovendien: meegenomen in de haast
van het leven, in de onrust van het
bestaan, blijft ons weinig tijd voor een
kuituur van de vroomheid. We zouden
het ook amper meer kunnen. We heb
ben het verleerd. En om nog even
negatief verder te gaan: De meeste
vroomheid die we tegenkomen is niet
inspirerend. Ze doet wereldvreemd
aan, is nogal eens moraliserend of
dogmatisch, bepaald niet funktioneel.
Soms met de bijsmaak van een zelfge
richtheid om het hiernamaals. De vro
men zijn niet progressief.
Tegelijk komt er in onze tijd een
nieuwe drang naar gegrepen innerlijk
heid. Zoals we nu leven voltrekt zich
een uitholling. Het is leven met een
leegte. Leven zonder zingevende ge
loofservaring. Ook voor veel heden
daagse gelovigen wordt de gegrepen-
heid voor de wereld (protestakties,
ontwikkelingshulp) steeds minder de
oorspronkelijke geloofsgegrepenheid
We slaan los van de bron van inspiratie.
Moderne verschijnselen als drggebruik
zijn voor een deel een reaktie hierop;
een krachttoer voor nieuwe, subjektie-
ve ervaring. Mystiek als protest. Vanuit
deze achtergronden ontstaat de vraag
naar innerlijk leven, naar persoonlijke
inspiratie. Godsgegrepenheid.
Het zou opjuist zijn nu op te roepen
tot een terugkeer naar de klassieke
vroomheid zonder meer. Die zou, hoe
groots ook, toch weer de traditionele
kwalen hebben. Onze tijd betekent een
herontdekking van de wereld, ook in
geloofsvisie, is verstaan vanuit de bij
bel. Een tijdloze vroomheid is niet
meer mogelijk, is in ieder geval onecht.
Innerlijk leven is Godgegrepenheid.
Maar God is de aktueel bezig zijnde
God van de wereld. In bidden en
mediteren, in stilzijn en nadenken,
mogen we deze God ontdekken. Hij
wordt geloofservaring, tot bron van
inspiratie.
Hij is God en goed bij de tijd: van
Israël, van Jezus Christus, daarom van
voortzettende geschiedenis met de
mensen. In dat drama van God met de
mensen zijn we opgenomen. Dat moet
ons hevig aanpakken, als intieme Gods
ontmoeting en als betrokkenheid bij
de aarde. God is niet te beleven los van
de wereld. Als we zo zoeken te leven
met God dan is de wereldvreemde
vroomheid voorbij. Want de Godserva
ring is tegelijk de manier waarop ik in
het geloof de wereld ervaar.
Dit is mystiek als bewogenheid om de
aarde, delend in de nood van Christus
in Gethsémané toen alles op Hem af
kwam, mystiek als mede-lijden in de
nood van de aarde, als zijn tegelijk in
Gods nood om de aarde. Gelovend
worden wjj betrokken in deze verbon
denheid van God met zijn schepping.
Dit is leven. Dit is innerlijk leven dat
inspireert tot gebed en daad. Het is
diepe emotie en heldere visie. En wat
zo op ons afkomt wordt tot eigentijds
gebed. Want zo gaat de wereld door
ons heen, door ons heen naar God".
Aarde trouw
Onze kritiek op de inhoud van de
interviews, speciaal met broeder Ar
nold was, dat hier het „Broeders, blijft
de aarde trouw" toch wel erg scheen te
ontbreken. Het leven hier beneden
werd alleen maar als toeven in een
wachtlokaal gezien, als voorbereiding
op een eigenlijk leven hierboven en
hierna. Broeder Arnold heeft hierop in
De Volkskrant enigszins een correctie
gegeven. Hij schrijft: „U begrijpt dat
het voor iemand die dertig jaar z'n
mond moest houden, 'n hele opgaaf
was, zo maar onvoorbereid vragen van
z'n broer Godfried te beantwoorden.
In een klassiek interieur hoort
een Smyrna kleed op tafel en
de prijs kan tijdens deze
speciale opruimingsaanbieding
geen bezwaar zijn.
Deze machinaal geknoopte
Smyrna tafelkleden hebben de
luxe allures van een handge
knoopt kleed, maar zijn stuk
ken goedkoper in prijs.
Nu koopt U zo'n Smyrna tafel
kleed in fraaie kleuren, wegens
kleine weeffoutjes extra voor
delig, voor nog géén zes tien-
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij op de eerste etage deze ma
chinaal geknoopte Smyrna ta
felkleden in fraaie kleuren, bij
zonder mooi afgewerkt met
franje,maat 135 x 165 cm
of 135 cm doorsnede,
Duur van de opruiming
14 januari tot 4 februari
I
een zomerhuisje in NOORWE- I
GEN of ZWEDEN?
een fjordentocht langs de
NOORSE KUST?
met Uw auto door één van de I
prachtige SCANDINAVISCHE
landen?
Informeert U dan bij:
I
reisburo- schiedrecht|
keerweer4
rotterdani
010 - 137455 I
J
Vrijdag en zaterdag verkopen
wij op de parterre deze royale
boodschappentassen met voor
vak en ritssluiting, een tas waar
heel wat in kan, kleuren
zwart, cognac t
blauw
Duur van de opruiming
14 januari tot 4 februari
Géén tel. of schrift, best.
Speciaal voor de vele huisvrou
wen die toch zeker een paar
keer in de week boodschappen
doen (en dan misschien met
een te kleine tas of boodschap
pennetje tobben) verkopen wij
deze ideale tas.
Grote skai boodschappentas
met voorvak met rits, 2 solide
handvattenen beschermdoppen
op de bodem.
