Rijbevijs op het vater
nog niet verplicht
Als er geen openheid is,
wordt alles een spelletje
Aantal overvallen
stijgt schrikbarend
STOL WIJK KRIJGT Z'N VUIL
Ondanks meer maatregelen
Iedere koekebakker kan schipper worden
^z.r.:zzïlzl't: mau
GEEN TOEGANG
DE HAVENLOODS, DINSDAG 9 MAART 1971.
„Iedereen, die een boot te pakken kan krijgen, kan zomaar de rivier op. Een
bewijs van bekwaamheid zoals een rijbewijs op de weg, is nog steeds niet vereist.
Elke „koekebakker" kan schipper worden, maar geen enkele schipper mag
zomaar .koekebakker" worden, want dan heeft hij weer de nodige papieren
nodig".
Zo liggen momenteel de zaken voor degenen, die op het water hun brood
verdienen. Alleen, als men vracht gaat vervoeren dient men te worden
ingeschreven voor vervoersvergunningen. In Duitsland liggen de zaken anders enecht niet moeilijk,
beter. Zodra men de Rijn opstoomt moet er bij Lobith een geldig „Rijnpatent" j
getoond worden. In ons land vecht men al jaren tevergeefs voor een dergelijke1
maatregel.
Het is daarom goed, dat verschillende een vertegenwoordiger van de rederij.
grote rederven al geruime tijd.dejus En dat er gewerkt moet worden Jn
stellen dat hun kapiteins de nodige vaststaand feit We hebben eens een
papieren hebben. Enkele andere maat- Mk geworpen in het (verpuchte) werk-
schappijen geven soms nog de voor- boekje K fagem's moet
uit: „Vandaag de woonruimte gesopt,
de ruiten van de stuurhut gezeemd, en
achterdek geboend". Volgende dag:
„In Rotterdam pallets geladen, gevaren
tot Druten, onderweg een nieuwe
plank gelegd, en de luiken geschrobd".
En dan zijn dit zomaar twee dagen.
Want varen is verdienen en stilliggen
kost geld in de vaart.
De lessen werden naar een wal-adres
gezonden, waarvandaan contact werd
opgenomen via de marifoon om te
horen, waar de lessen en post naar toe
gezonden moesten worden. Vaak is dat
een havenmeester of sluiswachter in
een plaats, waar men over twee dagen
hoopt aan te komen. Elke drie maan
den werden de lessen opgestuurd. Een
flink pak materiaal, waarvan elke twee
weken gemaakte lessen ter correctie
opgezonden moeten worden. Om de
drie maanden volgt dan nog een be
zoek van de consulent, die de controle1
heeft op het werkboekje en de eventu-
ele moeilijkheden bespreekt met leer
ling en schipper.
Niet mis
Nu vaart Kees op de „Rambler", een
klein schip van 937 ton. Voor het
examen moest hij vrijaf nemen en
direct na de uitslag moest hij weer
spoorslag naar Straatsburg, waar het
schip ligt. Op onze vraag wanneer hij
weer in Rotterdam zou zijn haalde hij
zijn schouders op. „Och mijnheer, dat
kan wel pas over een maand zijn".
Kees vaart bij een particuliere schip
per. Dat betekent dat hij enkele voor
delen moet missen boven zijn collega's,
die bij grote maatschappijen varen. Die
stimuleren het studeren en het behalen
van het diploma zoveel mogelijk. Elke
maatschappij heeft hiervoor zo zijn
eigen regels. Een particuliere schipper
kan dit heel moeilijk doen, al zal in
sommige gevallen het particuliere initi
atief niet ontbreken.
Het examen voor het matrozendiplo-
ma dat Kees nu behaalt heeft was niet.
mis. Want wat valt er te leren over de
invloed van brak water op de scheeps
huid, of de volgorde van de verflagen.
Dan spreken we nog niet over alle
mogelijke en (bijna) onmogelijke regle
menten en seinen. Kennis van stroom
en wind, bebakening, betonning en
verlichting van de binnenwateren, sta
biliteit en sjorren van lading en kennis
van eb- en vloedstroom in verband met
de maanstand. Voor een leek om van
te duizelen, maar voor jongens, die er
in zijn opgegroeid en opgeleid, toch
aantal kandidaten. Het percentage ge
slaagden ligt meestal rond de 90. Hier
uit blijkt dat het voor jongens met een
gezond verstand best valt vol te hou
den. Het feit dat zij gedurende de
leertijd van het leerlingenstelsel mid
den in de vaarpraktijk zitten is natuur
lijk een punt in hun voordeel.
Zo zal het niet zo lang meer duren of
de grote meerderheid van de schippers
zal vakbekwaam aan het roer staan.
Een eerste vereiste voor de veiligheid
op het water. Men zal zich niet meer
kunnen beroepen op het bekende „ik
wist het niet". Aan het Kon. Onder
wijsfonds zal het echt niet liggen. En
aan jongens als Kees nog minder. Met
recht kan men tegen hen zeggen:
„Goede reis en behouden vaart".
G. Boon.'
Onderhct alziend oog
staaltje „wrikken weggeven.
boven een gediplomeerde. En dan zijn
er natuurlijk de (vaak kleinere) bedrij
ven die ook een ongediplomeerde kapi
tein in dienst nemen. Bijvoorbeeld
iemand die wel gestudeerd heeft, maar
het diploma niet heeft behaald.
De steeds toenemende voortgang der
techniek; de grotere schepen, ook in
de binnenvaart, en de grote duweenhe-
den eisen echter, dat er vakbekwame
handen op het stuur liggen. Die vakbe
kwaamheid kan men verkrijgen bij de
Stichting Kon. Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart. (K.O.F.) Deze stichting
exploiteert een aantal scholen voor de
Rijn-, binnen- en kustvaart onder de
naam „Oranje Nassauschool" en han
teert een leerlingenstelsel als vervolg
onderwijs. Om u een indruk te geven
van hetgeen de jongens op school en
aan boord moeten opbrengen om de
diploma's te behalen hebben wij on
langs de examens bijgewoond voor het
matrozendiploma, een stap tussentijds
vóór het schippersdiploma. Daarbij
hebben wij kennis gemaakt met Kees
Jonkman, één der leerlingen, die op
dat moment examen deed. We hebben
in het kort zijn leerlingentijd gevolgd,
waardoor we een goed inzicht kregen
in de moeilijkheden en mogelijkheden
van de studie. Kees is Rotterdammer
en studeerde aan de Oranje Nassau
school aan de Noorderhelling.
Boenen en leren
Kees Jonkman nu zeventien jaar
kwam in 1966 op de Oranje Nassau
school. Drie jaar lang kreeg hij daar
„lager bedrijfsonderwijs", hetgeen in
houdt dat hij van alles moest leren.
Knopen, splitsen, reglementen, roeien
en wrikken, maar ook bankwerken,
sport en algemene vorming. Hij was
twaalf jaar, toen hij daar op school
kwam en in feite net iets te jong. Het
feit dat zijn ouders varen gaf de
doorslag, hij mocht op school komen.
De cursus kan ook in twee jaar gedaan
worden, als men bijvoorbeeld de brug
klas van de L.T.S. heeft doorlopen, die
gelijk staat met de eerste klas van de
Oranje Nassauschool. Het ging best
met Kees en met goede cijfers en een
getuigschrift vertrok hij naar de „Ja-
co", het schip van zijn ouders. Daar
heeft hij drie maanden op gevaren en is
toen overgestapt op het schip van een
„vreemde" werkgever.
In 1969 begon Kees aan de tweejarige
studie van het Landelijk Leerlingen
stelsel voor Rijn- en Binnenvaart. Dat
betekende dat hü een zogenaamde
Leerovereenkomst moest sluiten met
een werkgever. Aan beide partijen wor
den dan eisen gesteld, die een waar
borg moeten zijn voor een goede stu
diemogelijkheid. Voor Kees moest na
tuurlijk zijn vader de overeenkomst
bekrachtigen, omdat hij minderjarig is.
Maar kan men studeren aan boord? Is
er gelegenheid? Krijg je regelmatig de
schriftelijke lessen op tijd? „Ja zegt
Kees, het kan wel maar je moet er
achter aan zitten. Doe je dat niet, dan
versloft de boel gauw. Ik heb wel eens
tegen de schipper gezegd, dat ik geen
tijd had om te werken, want er lagen
nog lessen te wachten. Dat vond de
schipper natuurlijk niet zo leuk, maar
hij moest wel".
Inderdaad, want ook de schipper heeft
zijn handtekening gezet. Of voor hem
Volgend jaar zal Kees weer verder
studeren. Een klein jaartje voor motor
drijver en nog eens even lang voor het
schippersdiploma. Dit laatste is in feite
een samenvatting van alle geleerde stof
van de afgelopen jaren. Kees hoeft
echt niet zo hard te blokken, want dat
laatste examen mag hij toch niet eer
der doen dan op 20-jarige leeftijd en
vier jaar verplichte vaartijd na zijn
zestiende. Hü heeft dus alle tijd.
Natuurlijk was Kees niet alleen op het
examen. Met hem waren er nog een
Vrijdagmiddag 5 maart kreeg Stolwijk dan zijn tweede raadsvergadering binnen ervoor op de hoogte gesteld waren. Men had kennelijk al wat geleerd van het
een week. Nadat de zaterdag ervoor het door „Progressief Stolwijk" te berde gebeurde op 11 december, want de eigenlijke discussie werd opgeschort naar een
gebrachte punt van de vuilstorting onder tafel was gewerkt, kwam het nu toch later tijdstip.
nog even op de tafel. In feite vond nu een stuk discussie plaats, zoals die vóór het Eén van de eerste dingen die de Stolwijkse raadsleden o.i. gezamenlijk behoren
het raadsbesluit op 11 december 1970 had moeten plaatsvinden. Toen
overviel het college van B. en W. de raadsleden een paar uur voor de vergadering
met het voorstel de sloten in het uitbreidingsplan te dempen met bouwafval. Alle
drie raadsfracties lieten zich toen overhalen tot het nemen van een overijld
besluit.
Zoiets gebeurt regelmatig in Stolwijk. Ook in de vergadering van 27 februari
bleek een punt op de agenda te staan, waarvan de raadsleden nauwelijks 36 uur
vast te stellen is, dat behalve in zeer uitzonderlijke omstandigheden B. en W.
belangrijke agendapunten toch zeker 10 a 14 dagen van tevoren met informatie
omkleed aan de raad dient toe te zenden. Zij dienen het in wezen zeer
ondemocratische spelletje van B. en W. om dingen er snel doorheen te jagen
zonder redelijke mogelijkheden tot meningsvorming te geven, ten scherpste af te
wijzen en niet te accepteren. Anders zullen gebeurtenissen als bij deze
vuilstortingskwestie zich onvermijdelijk herhalen.
De manier waarop B. en W. nu probeerden de zaak meester te blijven vond het niet nodig, de fracties van de
is ronduit verwerpelijk, om het even of men nu voor of tegen Jf1?6 Kiesvereniging en P.C.G deden
het gelukkig wel en moesten erkennen
vuilstorting is. Als burgemeester Cnossen in de vergadering van 27 dat er reden voor ongerustheid was.
februari mevr. Strelitski van Progressief Stolwijk het verwijt maakt Ironisch genoeg vonden B en w het
dat zij uit is op een „politieke rel", dan toont dit aan hoe ver het niet
college van huis geraakt is. De zaak wordt gewoon op z'n kop gezet.
trogressiej Stolwijk deed al in de
vergadering van 11 december het voor
stel het vuilstortingspunt aan te hou
den, omdat de hele raad op dat mo
toeten noch blazen wist. Dit
door te zeggen, dat men hoopte op een
constructievere oppositie van Progres
sief Stolwijk. Iedereen dient echter
veel meer te hopen op een constructie
bestuurlijke inbreng van de Vrije
werd door de Vrije Kiesvereniging en Kiesvereniging, want dan had zij dat
de Prot. Chr. Groep verworpen. Dat gezonde P.S.-voorstel op 11 december
was een grove fout. De Vrije Kiesver- nooit verworpen en had zij zich daarna
eniging, bij monde van de heer Roeper, opener opgesteld ten opzichte van het
zette vrijdag de zaak ook al op z 'n kop streven van Progressief Stolwijk voor
deugdelijker vuilstortingsbesluit.
Arrogantie
dat de heer Booman v
Technisch Bureau Krimpenerwaard
ook op die voorlichtingsbijeenkomst
van 25 januari kwam. Andermaal be
lemmerde het college dus de broodno
dige meningsvorming. Terwijl later
blijkt dat het vooral de meningen van
de heer Booman zijn, die worden
aangevoerd om de bezwarende infor
matie van P.S. te ontzenuwen „Ik
bemoei me niet met de politiek", zei
burgemeester Cnossen in de vergade
ring van 27 februari. Als hij dat werke
lijk meende, kan men alleen maar
concluderen dat hij in ieder geval de
politieke gevolgen van zijn handelen
niet aanvoelt.
Wat gebeurde er nu? Progressief Stol
wijk kreeg na 11 december 1970 infor
matie over mogeUjke gevolgen van
vuilstorting die verontrustend is. Ze aantal door B. en W. opgetrommelde
voelde zich uiteraard verantwoordelijk
voor het óók door haar goedgekeurde
raadsbesluit en verzocht B. en W. en de
twee andere partijen ook kennis te
komen nemen van die gegevens,
n W. hulde zich in arrogantie en
deskundigen aan te horen. De deskun
digen van de werkgroep „Schone
Krimpenerwaard", bron van de onrust
barende informatie, waren niet uitge
nodigd. Die zouden niet objectief,
zün Men vraagt zich in arren moe-
Het aantal bankovervallen de laatste
tijd gepleegd, lijkt tot een onwaarach
tig maximum te zijn gestegen. On
danks een toename van de beveiligings
maatregelen zijn er steeds meer men
sen, die voor een overval niet terug
schrikken. De eisen van de Nederland
se Bankiersvereniging aan de banken
gesteld, kunnen dan ook niet streng
genoeg zijn, want het leven van kas
siers, banklopers en ander kaspersoneel
loopt voortdurend gevaar.
Vorige week heeft de afdeling misdrij
ven van de Rotterdamse gemeentepoli
tie openbare proeven genomen met
pantserglas van de Duitse Libbey
Owens glasfabriek, in ons land verte
genwoordigd door Winter Nederland
N.V. te Utrecht. Het was de eerste
keer, dat dergelijke proeven niet in het
geheim werden gehouden en men wil
de er vooral mee aantonen, dat een
dergelijke glassoort een preventieve in
vloed op het aantal bankovervallen kan
hebben. Immers, een rover zal een
aldus beschermd object niet gauw als
doelwit kiezen. Zonder meer waar, als
u weer dat zelfs een kogel van bijzon
der zwaar kaliber (9 mm. Parabellum)
er niet in slaagde door het uit vier
lagen bestaande materiaal heen te
dringen. Een ster in het glas was het
enige resultaat.
meer getuigen van een verschrikkelijk
verkeerde instelling of inzicht bij het
desbetreffende kader. Een verkeerde
instelling, die ook bij het betrokken
personeel bestaat, „want", zo zegt
adjudant S. Baarda, voorlichtingsman
van de Rotterdamse gemeentepolitie,
„de mentale voorbereiding en het
strikt naleven van de opdrachten laat
nogal het een en ander te wensen over.
Een verandering van de menselüke
instelling is verreweg het belangrijkste.
De verbeteringen van diverse materia
len en omstandigheden is van secun
dair belang. Er moet weliswaar gezocht
worden naar de meest veilige methode
van geldtransport, waarbij we allereerst
aan de bedreigde mensenlevens moeten
denken en in de tweede plaats aan het
geld, maar nogmaals we zouden al een
heel eind geholpen zün als de mentale
voorbereiding van de mensen beter
was. De betrokkenen moeten behept
zijn met een behoorlijke dosis wan
trouwen en zich strikt houden aan de
opdrachten, die zijn gegeven. Het moet
bijvoorbeeld niet voorkomen, dat
transporteurs door een lekke band
verleid worden de auto te verlaten,
waardoor ze een eenvoudige prooi
mie mogelijk zwaar te lijden zal krij
gen.
Misschien waar. inaar voorkomen is
toch altijd nog beter dan misdadigers
te moeten opsporen en ze langdurig in
te sluiten, hoewel hiervan eveneens een
zekere preventieve werking zal uitgaan.
Adjudant Baarda controleert de uit
werking die de diverse kogels op het
pantserglas hebben.
In Duitsland is het pantserglas zelfs
wettelijk verplicht gesteld, terwijl in
ons land de Bankiersvereniging zich
min of meer garant heeft verklaard dit
eveneens zo vlug mogelijk bij alle
bankinstellingen in te voeren.
65 plussers
Het Amsterdamse initiatief - in deze
stad houdt een onderneming zich bezig
met het uitvoeren van geldtransporten
voor derden en met succes - juicht de
heer Baarda toe, maar natuurlijk is
deze hulp van buitenaf niet afdoende.
Er moet vanuit het bankwezen zelf
worden aangepakt. De heer Baarda:
„Enkele jaren geleden was het mis
schien wel zo, dat er achter de feiten
werd aangehobbeld, maar naar mijn
mening is dat momenteel door toe
doen van de Bankiersvereniging wel
Wat het pakket maatregelen bij het anders geworden. Nu wil men alles zo
beveiligen van mensen en geld in een .optimaal mogelijk laten verlopen".
bank zelf betreft, is er dus een toene
mend zoeken naar risicoloos werken,
maar hoe zit het met de zogenaamde Vanuit de „beveiligingshoek van de
geldtransporten, waarbij onbegrijpelij- banken" wilde men liever zo weinig
ke dingen gebeuren. Want wat te den- mogelijk zeggen, omdat „alles wat je
ken van kranteberichten waarin mei- erover in de publiciteit brengt nieuwe
ding wordt gemaakt van overvallen op overvallen kan uitlokken". Wel wilde
65-plussers of nauwelijks volwassenen, men kwüt, dat huidige straffen voor
die net een blauwe maandag bij een bankovervallen in de toekomst drie
bepaalde bank in dienst blijken te zijn. keer zo zwaar moeten worden, omdat
Feiten die er niet om liegen en zonder door deze series diefstallen de econo-
Hoe lang zal het nog duren eer dit
bordje bij de ingang van de bank komt
te hangen?
WACHTEN0P
SCMJCTBEURTl
Jam-
de af waarom iemand nu moet gelo
ven, dat de haastig door B. en W.
gecharterde deskundigen wèl objectief
zün. Het is allemaal zo krom en
onwaarachtig geredeneerd. Want wat is
er nu dienstiger voor een goede me
ningsvorming dan dat een raad kennis
neemt van de opinies van voor- en
tegenstanders? Daarna kunnen de
raadsleden in de vergadering immers
zelf beslissen aan wie zij de meeste
waarde toekennen. Dit was dus de
derde maal, dat B. en W. de democra
tische gang van zaken frustreerden.
Duister
De vergadering van vrijdag zakte af en
toe onder niveau. De heer Boers (Vrije
Kiesvereniging) hield een wat duister
verhaaltje over de voorgeschiedenis.
Samen met partijgenoot Roeper (die
van „Agressief Stolwü'k" sprak) had hij
ook tijd voor zouteloze naam-grapjes.
Hü had het over de „Haveloos" (dit
blad was vanzelfsprekend eenzüdig,
gevaarlijk en wat al niet meer).
„Dan rust op mij de taak het zakelijk
te houden", zei de heer Berkouwer
(Vrije Kiesvereniging). Hij stelde een
aantal zinnige verbeteringen voor op
de uitvoering van het vuilstortingsbe
sluit en hoopte er kennelijk verder
maar het beste van. Duidelijk was dat
hij zich op verschillende punten niet
erg happy voelde met de gang van
zaken. De P.C.G. gaf geen enkel blijk
over de materie ook maar enigszins te
hebben doorgedacht. Wat B. en W.
doen, dat is wel gedaan. Bijdrage in de
discussie werd dan ook nagenoeg niet
geleverd.
Progressief Stolwijk handhaafde haar
bezwaren en pleitte voor de traditione
le demping van de sloten. De heer Van
der Horst wees op de aanzienlijke
vertraging die de woningbouw kan
ondervinden door de bezwaarschriften
via de hinderwetprocedure. Daar kreeg
P.S. bij voorbaat al de schuld van
Merkwaardig
Toen gebeurde aan het slot nog iets
merkwaardigs. De burgemeester kon
digde aan dat cijfers van een verifica
tiebureau zouden uitwijzen, dat de
prijzen van de grond na bouwrijp
maken op de traditionele manier nog
hoger zijn dan in het rapport van het
Technisch Bureau Krimpenerwaard
stond vermeld. De heer Kool (P.S.)
vroeg toen fel hoe na nog geen drie
maanden de cijfers (op basis waarvan
op 11 december het raadsbesluit werd
genomen) nu al weer verouderd kon
den zijn. De heer Booman kreeg gele
genheid te zeggen, dat hij achter zijn
cijfers bleef staan
Dit was de vierde keer dat B. en W.
- en nu speciaal B. - op ontoelaatbare
wijze manipuleerden. Zonder dat con
crete gegevens werden verstrekt, werd
de stemming beinvloed. Eigenlijk zou
men kunnen stellen, dat deze manier
van doen de basis vormt van alle
handelingen van B.enW.: belemme
ring naar de ene zijde, ondoorzichtheid
naar de andere züde.
,De motie van Progressief Stolwijk
waarbij intrekking van het raadsbesluit
van 11 december werd gevraagd, werd
'door de anderen verworpen, dus met 8
tegen 3. Het voorstel van B. en W. om
voort te varen met het oorspronkelijke
besluit, maar nu met meer toezicht en
waarborgen, werd met 8 tegen 3 aange
nomen. Het betekende een schot in de
lucht. Er werd door de voorzitter met
geen woord aangegeven hoe en wat
dan wel zal worden gerealiseerd. De
raad bleef in de mist.
Zo gaat dat wanneer er geen redelü'ke
openheid is. Het is dan gewoon een
spelletje. We weten alleen nog niet of
hier het woord „dom" of „louche" bü
moet.
A.H.
