Handjevol dapperen houdt
dienstverlening overeind
Carrière '71 licht voor en helpt
sollicitanten over de brug
sScriptui
Oranje Vrijstaat Rotterdam is niet meer
Internationale
koren in Kurhaus
te Scheveningen
Experimentele beurs in Den Haag
DE HAVENLOODS.
DINSDAG 8 JUNI 1971
23-300
Na de uitgebreide beroepenvoorlich-
ting voor scholieren, die enige weken
geleden in de Doelen is gegeven, staat
er in Den Haag een beurs op stapel, die
nog een stapje verder gaat. Niet alleen
de jongelui, die de school voor het
bedrijfsleven gaan verwisselen kunnen
er namelijk terecht, maar ook degenen,
die gestudeerd hebben, werkloos zijn
of niet tevreden zijn met de werkkring,
waarin ze zich bevinden, kunnen op de
beurs, Carrière '71, terecht. Bovendien
krijgen ze daar niet alleen voorlichting,
maar kan er tevens gesolliciteerd wor
den. Een geheel nieuwe vorm van
personeelswerving wars van alle moge
lijke en vooral ook onmogelijke tele
foontjes en brieven.
Jos Verheul en Bart van de Velde zijn
de jonge organisatoren. Ze hebben de
kloof tussen werkgever en werkzoe
kende goed aangevoeld. En eigenlijk
ook niet zo moeilijk. De personeelsad
vertenties in allerlei bladen spreken
voor zich. Geen manier wordt door de
personeelsafdeling van welke grote
zaak dan ook onbeproefd gelaten. Het
is van „kom even langs op je plof en
drink met Jan de personeelschef (hij is
zo'n beetje van jouw leeftijd dus het
zal wel klikken) een lekkere cook".
Maar wat nu vreemder is - de adver
tentie met de geijkte termen of met de
hippe tienertoon - valt moeilijk te
gen. Het blijft onpersoonlijk.
zeggenr
Jos Verheul: „Je blijft met een barriè
re zitten. De angst voor brieven met
taalfouten of het opzien tegen een
dure meneer in een grote kamer. Als
sollicitanten in spé, die vaak ook niet
weten in wat voor nest ze terecht
komen, op hun gemak voorgelicht
worden, een keus kunnen maken en
bovendien een informatief gesprek met
een man uit de personeelssector kun
nen hebben, is de kans op succes veel
groter".
De beurs wordt gehouden van 18 tot
en met 20 juni in de Houtrusthallen te
Den Haag. Veel grote bedrijven, zoals
bankinstellingen, accountantskanto
ren, chemische en electro-technische
bedrijven, computermaatschappijen en
ziekenhuizen, hebben al ingeschreveir.
Ook de rijksoverheid en het Geweste
lijk Arbeidsbureau zullen met stands
aanwezig zijn.
Alle bedrijven - er is nog wat ruimte
beschikbaar - zitten in de Randstad
Holland. Scholen uit Rotterdam en
omgeving, die voor dit experiment
belangstelling hebben, kunnen via het
Organisatieburo Verheul
(070-55.34.25.) gratis busvervoer krij
gen.
Carrière '71 is op 18 en 20 juni
geopend van 14 tot 22 uur en op 19
juni van 14 tot 18 uur. Op 20 juni
treedt bovendien van 22 tot 24 uur de
popgroep Focus op. Bij een slagen van
de beurs zal het een jaarlijks terugke
rende gebeurtenis worden.
Nu onze PTT zich officieel bereid heeft verklaard, de rol-zegels voor de
verzamelaars verkrijgbaar te stellen (zie vorige Post Scripta), bestaat wellicht de
kans, dat de samenstellers van onze zogeheten „speciale" catalogus deze zegels
niet langer meer zullen kunnen negeren. Zou dit wel het geval zijn - en we
kunnen dit aan de hand van de komende catalogus nagaan dan is het woord
aan de verzamelaars om hiertegen iets te ondernemen. De catalogus is er voor ons
en niet voor de Nederlandsche Vereeniging van Postzegelhandelaren. Het is al erg
genoeg, dat een catalogus door handelaren wordt uitgegeven, die hiermede een
middel in de hand hebben, prijzen te dicteren. Het is te meer droevig, omdat niet
alleen goedbedoelde brieven van deze zijde, doch ook die van vele lezers, zoals uit
talrijke correspondentie blijkt, tot nog toe niets anders waren dan de stemmen
van roependen in de woestijn. Welgemeende voorstellen, wat betreft de
verbetering van dit werk, worden door de Vereeniging zonder meer terzijde
gelegd, hetgeen ook blijkt uit de stereotiepe opmaak van dit sedert vele jaren
monopolistische standaardwerk.
Ook ben ik benieuwd, wanneer een begin wordt gemaakt met de vermelding van
de verschillende postzegelboekjes met de tekst-, watermerk- en papierverschillen.
Plaatsruimte hiervoor kan verkregen worden door eindelijk het hoofdstuk
„Indonesia", dat in een overzeecatalogus thuishoort en niet in een „Nederland"-
-catalogus, eens weg te laten. Vele lezers onder u zullen zich nog wel herinneren,
dat ik vanaf het allereerste begin melding heb gemaakt van rol-zegels en boekjes,
omdat deze nu eindelijk eens de mogelijkheid bieden, echte filatelie te bedrijven,
hetgeen iets anders betekent dan plaatjes-kopen-aan-het-loket, iets dat geen
inspanning kost. Boekjes, rol-zegels, stempels (die men kan onderverdelen in
hand-, speciale, vlag- resp. machinestempels etc.) bieden mogelijkheden met veel
minder geld veel meer filatelie te bedrijven en .werkelijk interessante verzameling
en samen te stellen, waarbij aan de fantasie van de betreffende geen grenzen zijn
gesteld. Nog iets: hebt u er al eens op gelet, dat veiranden u alles kunnen
vertellen? Neemt u eens de markeerboogjes, de opeenvolgende etsingnummers;
met de telnummers kunt u zelfs plaatfoutjes nauwkeurig lokaliseren. Ook is niet
elk postzegelboekje een postzegelboekje. Er zijn telblokjes op de vouwnaad van
de kaft, drukkerstekens op de marges en markeerkruisjes op de binnenzijde
achter de zegels. Deze bijzonderheden aan het loket te vinden kost u geen extra
geld doch hoogstens een vriendelijk woord tegen de loketambtenaar op een
tijdstip, dat het er eens niet druk is. Ik weet uit eigen ervaring, dat men u dan
graag zal helpen uw hobby wat meer kleur te geven.
Over postzegelboekjes gesproken, vorige maand (mei) is er een nieuw boekje
verschenen met de tekst: „Verhuist u? Vul tijdig op het postkantoor een
VERHUISBERICHT in voor de nazending van uw post". Het boekje met 4 x 25
ct. zegels op normaal papier zonder watermerk zal een groene kaft hebben, dat
met fosforpapier is blauw. Beide dragen het bestelnummer PB 9-h. Onbegrijpe
lijk, dat de PTT geen verschil maakt tussen wel en niet fosforescentie nu men de
boekjes al van bestelnummers gaat voorzien. Filatelie heet niet voor niets
postzegelKUNDE!
Drie bijzondere zegels van 15, 20 en 25 ct. komen in SURINAME op 17 mei,
naar aanleiding van de Wereld Communicatie Dag, aan de loketten. Dit
gebiedsdeel herdenkt overigens met de ANTILLEN de verjaardag van Prins
Bernhard met eenzelfde ontwerp, dat ook in .ons land verschijnt. De Antilliaanse
cijferserie wordt verschoven tot 14 juli.
De Olympiade-uitgifte van de BONDSREPUBLIEK van 4 juni verwijst dit jaar
naar de winterspelen van Sapporo in Japan in 1972. Men liet ze ontwerpen door
Kohei Sugiura uit Tokyo. De zegels van 10 plus 5, 20 plus 10, 30 plus 15 en 50
plus 25 Pf. worden ook samengevat tot een blokje. Hier is evenwel uiterste
attentie geboden, want men heeft bekendgemaakt, dat het een oplage van slechts
7,5 miljoen stuks zal hebben, hetgeen betekent dat het blokje in 1972 wel niet
meer verkrijgbaar zal zijn in tegenstelling tot alle andere Olympiade-series vanaf
1968. Het zal wel binnen de kortste tijd zijn uitverkocht. Verzekert u zich er
bijtijds van. Desgewenst neem ik het op mq, voor u alle zegels (dus ook dit blok)
Om nog even in Duitsland te blijven: de 150e veiling van HANS GROBE, 3
Hannover, Theaterstrasse 7 belooft iets bijzonders te worden. Van 9-11 juni
komen er op deze jubileumveiling meer dan 5.000 kavels met waarden tussen
60,- en 28.000,— (dus voor elck wat wils) onder de hamer. Uiteraard zijn er
weer de grootste zeldzaamheden van klassiek Europa, zoals Zwitserse Kanton- en
Rayonpost, zittende en staande Helvetia, foutdrukken (221) in blok van vier van
Bulgarije alsmede een bijzonder grote en interessante post klassieke zegels uit de
Britse gebieden. De Duitsland-verzarnelaar vindt ditmaal uiterst zeldzame
veldpost uit 1914-1918 der voormalige Afrikaanse bezittingen.
De VERENIGDE NATIES zetten de
vele jaren geleden begonnen gebou
wen-reeks voort met de afbeelding van
het gebouw der Wereldpostvereniging
te Bern. De in New York verschijnen
de zegel van 20 cents draagt het
inschrift „Universal Postal Union
Headquarters Bern, Switzerland", de
Geneefse uitgifte van 75 Rappen de
zelfde tekst in het Frans. De eerste
bijeenkomst die uiteindelijk leidde tot
de stichting van de UPU had plaats op
22.9.1874 en werd bijgewoond door
22 landen. Het verdrag zelf trad pas in 1878 in werking.
De „Landesmutter", zoals Vorstin Gina van LIECHTEN
STEIN door haar landgenoten teder wordt genoemd
vindt men afgebeeld op een 2.50 franc zegel, vervaardigd
door de vermaarde graveur Adalbert Pilch van de
Oostenrijkse Staatsdrukkerij. Deze zegel komt met de
Europazegel van 50R en een aanvullingswaarde van 40R
uit de serie Kerkvoogden op 11 juni aan de loketten van
dit sympathieke vorstendom. Hierbij verwijs ik u naar de
leerrijke boekjes, die door de PTT van Liehctenstein ten
bedrage van SF 1,- verkrijgbaar worden gesteld met elke
nieuwe postzegeluitgifte (doorgaans niet meer dan drie
per jaar). Vooraanstaande schrijvers lichten de zegels toe
en verschaffen een inzicht in de bewogen historie van dit land, gelegen op de
oude Europese handelswegen.
Voor de MUNTverzamelaars onder u heb ik interessant nieuws. Voor het eerst
sedert 1900 verschijnt er in de Verenigde Staten weer een herdenkingsdollar.
Bovendien wordt het de eerste zilveren dollar sinds 1935;het laatste jaar, waarin
een dollar van het bekende Peace-type werd geslagen. Deze dollar, ter ere van
President Eisenhower, zal in drie uitvoeringen verkrijgbaar worden gesteld. De
eerste als proefslag (proof), waarvan de prijs werd vastgesteld op 10 dollar. De
tweede uitvoering, eveneens zilver, kost „uncirculated" 3 dollar. De derde
variatie is voor de omloop bestemd en wordt van een koper-nikkel legering
vervaardigd. Deze komt ergens in de herfst van dit jaar in de roulatie. Bent u in
de beide zilvermunten, dan wel één ervan geïnteresseerd (zilvergehalte
400/1000), dan gelieve u een „order form" aan te vragen bij het Department of
the Treasury, Bureau of the Mint, Washington DC 20220, U.S.A. Voor de
„proof" en „uncirculated" is elk een eigen orderformulier vereist; bestellingen
worden tot vijf van elk beperkt. De bestelformulieren worden vanaf 1 juli (niet
eerder! geaccepteerd en worden in volgorde van binnenkomst behandeld.
Vraagt u bij deze gelegenheid toch ook gelijk eens naar het interessante boekje
„The Mint Story" en naar further particulars and nottifications about US coins.
Mocht u al vakantieplannen hebben dan wens ik u een heel prettige en
ontspannen vakantie en vergeet u de postzegelcatalogus niet en let op gave
munten!
E R Hofmann
Anna Blamanprijs
voor literatuur
In verband met de toekenning van de
jaarlijkse Anna Blamanprijs voor litera
tuur maakt het bestuur van het Anjer
fonds Rotterdam bekend, dat literato
ren, die woonachtig of werkzaam zijn
in het Rijnmondgebied, hun hiervoor
in aanmerking komend werk kunnen
inzenden aan het fonds, Pieter de
Hoochweg 110, Rotterdam.
Onder literatoren worden verstaan zij,
die in essayistische (geen dag- of week
bladkritiek), verhalende, biografische
of poëtische vorm in de Nederlandse
taal hebben geschreven en wier werk
hetzij op enigerlei wijze in druk is
verschenen, hetzij in typescript aanwe
zig is.
De jury houdt de mogelijkheid open
een bepaald gedurende de laatste drie
jaar verschenen literair werk te bekro
nen of een geheel oeuvre, mits dit een
recent werk bevat.
Inzendingen, die het eigendom blijven
van de auteurs en te zijner tijd aan hen
worden teruggezonden, dienen vóór 30
juni binnen te zijn.
De jury, bestaande uit Mevrouw C.
Lührs-Vrugt en de heren Mr. J. A. J.
van Gorkom, Drs. A. J. van der Staay,
Prof. Dr. R. Wentholt en Dr. A. J.
Teychiné Stakenburg als secretaris, zal
de prijs in het najaar van 1971 uitrei
ken.
Oranje Vrijstaat Rotterdam is
niet meer. De groep jongeren, die
in navolging van de Amsterdamse
voorbeelden zich kabouters
noemden en allerlei zaken in de
maatschappij even wilde verande
ren, ligt op haar rug. Alleen het
departement van dienstverlening
zwaar uitgedund staat nog
overeind. Maar dan wel in een
heel andere vorm. Het is sinds
kort zazo geworden.
Nadat de eerste geestverwanten van
Roel van Duyn in de Maasstad van zich
deden spreken, bleek al spoedig, dat de
politieke inspiratie hier minder fana
tiek was. Natuurlijk, er kwamen acties.
Het Staelduynse Bos was er een. En
het ontsmetten van de marinier op het
Oostplein. Maar het bleven maar flau
we aftreksels van de activiteiten, die in
de hoofdstad B. enW, grijze haren
bezorgden. Het was domweg in Rotter
dam allemaal anders. Er vormden zich
diverse departementen met kleine ker
nen van werkelijk geïnteresseerden,
maar van de 1.000 die zich op een
ogenblik als kabouter ingeschreven
wisten, werd de overgrote meerderheid
gevormd door enthousiaste meelopers.
Het kabouterdom was in de mode. En
daar moetje nu eenmaal aan meedoen.
Anders ben je uit.
enige juiste beslissing was de zaak op
te doeken. Rob: „Na overleg met de
RRJJ kwamen we tot de conclusie ons
terug te trekken. Voor degenen, die
alleen bjj ons rondhingen of kwamen
slapen kwam de opheffing als een
schok. Voor ons was het ook niet leuk,
maar het kwam in elk geval min of
meer voorbereid. Op de dag van de
uitzetting hebben we een vergadering
gehouden". Joep: „Onder die 20 a 25
jongens en meisjes, die er tenslotte nog
maar waren overgebleven, ontstond
een splitsing. Iets meer dan de helft,
waaronder ikzelf, wilde doorgaan met
een soos, terwijl de overigen, met Rob,
door wilden gaan met het dienstverle-
ningswerk. Afgesproken is wel nauw
contact te houden en elkaar te blijven
helpen, als er grote klussen gedaan
moeten worden, waarbij veel man
kracht vereist is".
Maar toch een scheiding der geesten.
Joep legt het zo uit: „Ik heb dag in
dag uit in dat dienstverleningswerk
gezeten en daar ben ik afgestompt van
geraakt. Zo waren er nog enkelen. Wij
wilden wat anders. En wat gebeurt er?
Je vrienden gaan met je mee. Rob
daarentegen heeft het dienstverlenings
werk alleen tijdens het weekend ge
daan en is er niet op uitgekeken".
Rob: „Om er geen sleur van te maken
en niet met werk overbelast te worden
hebben we dan ook afgesproken alleen
zaterdags en zondags (zazo) te wer
ken". Joep: „Die soos, waar we de
ruimte overigens nog voor moeten
vinden (misschien wordt het wel een
mobiel theehuis) heeft voor mij even
idealistische motieven als het dienst
verleningswerk. We willen een opvang
centrum zijn voor mensen, die het
nergens kunnen vinden".
Zazo
Medio april, toen de puntmuts defini
tief aan de kapstok werd gehangen en
het laatste groepje getrouwen zich
afsplitste, werd dus zazo in het leven
geroepen. Weliswaar voortgekomen uit
kaboutetkringen, maar er niets meer
mee te maken hebbend. De zazogroep
vond in tegenstelling tot de soosgroep
onderdak. De RRJJ stelde de oude
ruimte weer beschikbaar. Ook bevindt
zich hier iemand, die voor de zazo's op
donderdagmiddag tussen 2 en 5 uur de
telefoontjes aanneemt (tel. 361376 of
366507). Na de nieuwe start zijn er
echter pas 4 telefoontjes voor hulp
gekomen. Rob: „Natuurlijk bestaat
nog altijd die drempelvrees. Men be
gint aarzelend een praatje en vraagt
eens langs te komen om wat verder te
babbelen. Geheid dat daar een of
ander klein karweitje achter steekt,
waar men niet zo een-twee-drie mee
voor de dag durft te komen. In het
verleden hebben we veel mensen vaak
met kleine dingen geholpen. En het is
een voldoening te zien hoe gelukkig je
de mensen dan maakt. Besodemieteren
willen ze ons ook nog wel. Lekker
goedkope arbeidskrachten om het huis
van onder tot boven op te knappen,
terwijl de spaarpot uitpuilt. Maar dat
hebben we gauw genoeg in de gaten.
Wat ons vrij lange haar betreft: daar
hoor je ze wel eens over denken. Het
gezegde: „ik heb die langharige jon
gens eigenlijk altijd wel gemogen"
spreekt in deze boekdelen. Dat er sinds
april nog zo weinig aanvragen voor
hulp binnengekomen zijn, wijt ik al
leen maar aan het feit, dat men ons
niet (meer) weet te vinden. Maar ieder
een weet nu, dat we opnieuw begon
nen zijn".
H. v. C»
Links Rob, die nog in het dienstverle
ningswerk zit (zazo) en rechts Joep,
die met enkele anderen een soos wil
vormen, maar nog zonder onderkomen
zit.
Twee jongens, die de ontwikkelingen
zo'n beetje vanaf het begin (omstreeks
april vorig jaar) hebben meegemaakt,
zijn Rob Griskes en Joep Slot. Beiden
zijn ze 17 en willen ze naar de sociale
academie om voor jeugdleider opgeleid
te worden.
Rob: „Het was allemaal te voorzien,
dat de zaak hier uit elkaar zou spatten.
Onder de meeste kabouters heerste
geen echte animo om zich vrijwillig en
voor niets in te zetten voor diverse
goede doelen. De meesten hobbelden
maar een beetje mee en waren alleen in
naam kabouter. Op een goed ogenblik
wisten we waar we aan toe waren: er
bleven in ons departement van dienst
verlening maar 30 tot 40 jongens en
meisjes over, terwijl de overige depar
tementen helemaal in het niets verdwe-
nen. Alleen het departement'vari ver
keer heeft het nog een poosje uitge-
1 houden. En eerlijk gezegd weet ik niet
l of het momenteel nog bestaat of weg
i is. Het kan best zijn, dat sommigen
nog doorwerken, hetzij gecombineerd,
hetzij alleen".
De situatie, zoals die nu is, wordt door
deze woorden nog het beste geschetst.
Er is helemaal geen organisatie meer.
Mettertijd hebben de diverse groepen
onderling het contact verloren en zijn
misschien wel voordat ze het zelf
beseften- uiteengevallen. Slechtste
mensen van dienstverlening bleven
wankelend rechtop. Hevige stormen
konden dit departement niet slopen.
Uit de hand
Zo omstreeks september zaten deze
kabouters voor huis-tuin-en-keuken
diensten ingekwartierd bij de Rotter
damse Raad voor Jeugd en Jongeren.
De zaken floreerden aardig, maar lie
pen reeds na korte tijd uit de hand.
Wat gebeurde er namelijk? Er vormde
zich een sociëteit van jongeren, die
gewoon een prettig thuis zochten.
Steeds meer zoekenden wisten dit a-
dres te vinden. Op een gegeven ogen
blik kon het niet meer. Het geboden
onderdak werd te klein. Maar weer was
het de RRJJ, die de kabouters een
oplossing in handen speelde. Het oude
schoolgebouw aan de Goudse Rijweg
135 werd als honk aangeboden. In
januari werd er ingetrokken. Het
woord departement werd geschrapt.
Het zou voortaan alleen „dienstverle
ning" zijn.
Joep: „En toen is de ellende pas goed
begonnen. Het groeide ons compleet
boven het hoofd. Tijdens de periode,
dat wij bij de RRJJ zaten hadden we
het al moeilijk om nog wat sociaal
werk te doen, omdat we door de
overige soosleden gehinderd werden -
nu bleek het compleet onmogelijk te
worden naar buiten op te treden. Er
kwamen steeds meer zitters bij, die
niets aan dienstverleningswerk deden.
We werden niet gebonden maar gere
geerd". Rob: „Alle werk werd ons
onmogelijk gemaakt. Er waren gewoon
anderen, die de lakens uitdeelden".
Joep: „Het werd nog erger, toen de
diverse instellingen ons ook allerlei
buitenlanders zonder dak boven het
hoofd en van thuis weggelopen of uit
pensions weggestuurde jongeren stuur
den. In feite was het een commune
geworden".
Dat het zo niet verder kon werd al
spoedig duidelijk. Een gesprek met de
RRJJ onderstreepte de pessimistische
gedachtengang van de kabouters. De
De Grote Prijs der Lage Landen, die op
zondag 27 juni voor de zeventiende keer op
de renbaan Duindigt in Wassenaar wordt
gehouden, behoort tot de grote internatio
nale klassieke draverijen in Europa. Dit jaar
is het bedrag aan prijzen op de recordhoogte
gebracht van f 140.000.-, waarvan de helft
is bestemd voor de eigenaar van de winnen
de draver. Mede door het enorme bedrag,
dat wordt verreden, worden vele buitenland
se cracks aan de start verwacht. Deelneming
van Zweedse dravers en rijders is al toege
zegd, evenals uit Duitsland en Italië.
Onder auspiciën van de Federatie van
Nederlandse Zangersbonden, wordt dit
jaar voor de vierde maal het Internatio
naal Koorfestival georganiseerd. Onge
veer 60 koren uit de gehele wereld
(onder andere Amerika, Canada, Bul
garije, Joegoslavië, Hongarije, Duits
land, Tsjechoslowakije en Finland) ne
men aan dit festival deel. Het festival
bestaat uit twee gedeelten: een con
cours- en een concertgedeelte.
Het concoursgedeelte wordt gehouden
vanaf dinsdag 8 juni t/m zaterdag 12
juni, tussen 14 en 17 uur in de Kurzaal
te Scheveningen.
De internationale concerten op 8, 10,
11 en 12 juni in de Kurzaal en op
woensdag 9 juni in de Oude Kerk te
Scheveningen. Aanvang van deze con
certen 's avonds 20.00 uur. Kaarten
voor alle evenementen verkrijgbaar aan
de kassa van het Kurhaus, telkens 2
dagen van te voren. In de jury voor het
festival hebben zitting: Felix de Nobel
(Nederland) prof. Luigi Dallapiccola
(Italia) en prof. dr. Siegfried Borris
(Duitsland).
Aansluitend aan het koorfestival
wordt, eveneens in het Scheveningse
Kurhaus, het jaarlijks congres gehou
den van de „Arbeitsgemeinschaft Eu-
ropaischer Chorverbande". Dit is een
overkoepelende organisatie, waar vele
landen in Europa lid van zijn, met als
doel: uitwisseling van gegevens met
betrekking tot de amateurkoorzang. In
het kader van dit congres worden de
den, waarvoor elk land een goed koor
afvaardigt. De concerten vinden plaats
op zondag 13 en maandag 14 juni om
20 uur in de Kurzaal te Scheveningen.
Aan deze concerten nemen koren deel
uit: Italië (Süd-Tirol), Zwitserland,
Finland, Duitsland, België, Nederland
en Noorwegen.
Kaarten voor deze concerten eveneens
verkrijgbaar aan de kassa van de kur
zaal.
t
