bosman
OVE viert
binnenkort haar
IS-jarig bestaan
Geen nieuws
van de
Nieuw Amsterdam
I Profiteren van meubels met
feestprijzen en tevens kans hebben
op een begerenswaardige schat
Mevrouw Boekesteyn zag initiatief betoond
DE HAVENLOODS, DINSDAG 7 SEPTEMBER 1971
Kompleet modern bankstel uit de -s
jubileumkollektle voor notabene sli
n Bankstel dat elders honderden gu
Intermeubeltoonzalen
Rijswijk, Herenstraat 35-36-37, Tel: 070-987377
Schiedam,Strickledeweg 105-107(Spaanse Polder)Tel:010-151504
's Gravenzande, Havenstraat 8-10, Tel: 01748-2547
,ia Schiedam en-'s Gravenzande vrijdagfcJtoopavond.yaa, 7.-9 uur
Royaal Intermeubel jubileert! Dat kunt u onmiddellijk aan uw portemonnee merken...
Profiteer van de speciale jubileumkollektie met keiharde sensatieprijzen!
En als u dan toch in de woonwinkel bent, hebt u onderwijl nog kans, grote kans zelfs,
op een begerenswaardige schat. Daarvoor ligt de geheimfolder voor u klaar.
Trek de I van Intermeubel los en ontdek de winnende schat daarachter...
maar liefst 50.000,- aan schatten wachten zo op uw komst. Komaan,
laat deze krant de krant en haast u!
De geheim-folder met 50.000,- aan schatten ligt veelbelovend op u te wachten bij
In een woning aan de West-Varkenoordseweg te Rotterdam-Vreewijk hangt een
ingelijste oorkonde en wat daar op staat maakt de trots uit van de heer en
mevrouw Boekesteyn. Het papier vermeldt namelijk dat „mevrouw C. Boeke-
steyn-Schorel in vele opzichten op uitnemende wijze voor de vereniging O.V.E. Mevrouw Boekesteyn, initiatiefneem-
werkzaam is geweest, weshalve zij met ingang van 8 juni 1969 het predikaat: ster van de vereniging Ouders
„Lid van verdienste" verkrijgt.
Dat alles duidt er bijvoorbeeld op, dat
de bewoonster van het huis op no. 457
zich vanaf de oprichting van O.V.E.
dag en nacht heeft ingezet om deze
zaak van de grond te krijgen. En wat
dat betekent weet ieder die wel eens
heeft geprobeerd een landelijke vereni
ging op te richten voor een liefst zo
groot mogelijk pubhek. Dat zij hierin
geslaagd is, zodat O.V.E. nu maar liefst
zeventienduizend leden telt in Neder
land is, vooral in die eerste tijd beslist
haar verdienste. Van haar en haar
echtgenoot die zijn vrouw altijd trouw
terzijde stond.
Maar hoe kom je er als huisvrouw en
moeder nu eigenlijk toe om een vereni
ging als O.V.E. wat de afkorting is van
„Ouders van Emigranten", op te rich
ten? Welnu, dat ging als altijd weer
„vanzelf", zoals alle min of meer grote
zaken als je de oprichters hoort „van
zelf" begonnen zijn. De inspanning,
het doorzetten en het soms vechten
tegen de-bier-kaai-in, die zoiets kost,
haal je er als buitenstaander echter
töch we' uit.
Idee
Mevr. Boekesteyn begint haar verhaal
als volgt: „Indertijd was ik propagan
diste van de B.O.S.K., de Bond ter
bevordering van de belangen van
spastici. Een van onze dochters was
toen juist geëmigreerd en natuurlijk
speelden mijn man en ik toen al mèt
de gedachte haar op te zoeken.
Maar..... hoe ging dat allemaal in z'n
werk en wat zou zoiets wel gaan
kosten: Bovendien spraken we beiden
nauwelijks een woord Engels en ja, je
dient je toch wel verstaanbaar te ma
ken, als je naar het buitenland £aat. Al
prakkizerend kwam ik toen op het
idee, een vereniging in het leven te
roepen met als doel:
a. Het contact te bewaren tussen
ouders en hun geëmigreerde kinderen
en/of andere familieleden en dit con
tact indien verbroken te helpen her-
b. Ouders van geëmigreerden met el
kaar in kennis te brengen, zodat zij
ervaringen konden uitwisselen en waar
nodig steun aan elkaar konden hebben
bii het oplossen van problemen.
c. Ouders in de gelegenheid te stellen
hun kinderen weer te zien, waarbij de
vereniging hulp kon bieden.
Wat punt drie betreft zag ik het zo, dat
de ouders in drie jaar tijd zoveel
mogelijk dienden te sparen voor hun
reis. De vereniging zou dan zien of er
voor hen iets gedaan kon worden. Zij
zou o.a. contact opnemen met autori
teiten op reisgebied. Ik zag dit allemaal
als een driejarenplan van opbouwen,
uitbreiden en plannen maken
Toen ik dit allemaal goed had door
dacht maakte ik een concept van mijn
plannen. Ik mocht die bespreken op
een voorlichtingsavond voor aanstaan
de emigranten en ja, zo ging de zaak
eigenlijk pas goed aan het rollen. De
eerste die zich als lid meldde was
mevrouw E. van Oostrom-de Raadt.
Aan haar heb ik veel steun gehad. Ze is
trouwen nog steeds üd van het afde
lingsbestuur Rotterdam".
Veel vrouwen
Op 8 ..oer 1956, na een voorbe
reidende tijd van besprekingen en
..stukkies schrijven" in dag- en week
bladen, werd in een zaal van de Indu
strieflat aan de Goudsesingel de vereni
ging O.V.E. opgericht met honderd
leden. Mevrouw Boekesteyn lacht:
„In die begintijd leek het trouwens wel
een vrouwenvereniging. Het waren na
melijk vooral moeders die veelal uit
emotionele overwegingen lid werden.
De vaders keken eerst de kat uit de
boom. Maar nu staan ze volkomen
achter ons, hoor!
Emigranten.
Hoewel het niet in de bedoeling lag
van mevrouw Boekesteyn werd zij op
die oprichtingsvergadering gekozen tot
voorzitster van de LANDELIJKE
Nederlandse Vereniging Ouders van
Emigranten. Helaas moest zij deze veel
tijd vergende functie echter na 2 1/2
jaar intensief werken om gezondheids
redenen neerleggen.
„We hadden toen al vijf afdelingen,
Rotterdam, Amsterdam, Den Haag,
Vlaardingen en Tilburg. Natuurlijk ben
ik wel blijven werken voor de vereni
ging. Ik werd propagandiste".
De O.V.E. bestaat thans uit twee
verenigingen met een overkoepelende
federatie waarbij eerstgenoemde vere
niging op het Westelijk halfrond is
gericht, en de in 1968 opgerichte
O.V.E.-ANZAB zich meer zuidelijk be
weegt (Australië, Nw. Zeeland, Zuid-
Afrika, Brazilië). Heel wat ouders heb
ben inmiddels door toedoen van de
vereniging een bezoek gebracht aan
hun kinderen overzee. Verder organi
seert zij nog voor de leden contact
avonden en cursussen in de Engelse
taal. Beide verenigingen zijn inmiddels
bij koninklijk besluit goedgekeurd.
Waf de vereniging óók nog heeft is een
noodfonds om in spoedgevallen de
ouders in no-time bij hun kinderen te
krijgen. Zij telt thans 31 afdelingen.
Over enkele maanden is het feest voor
OVE-ANZAB. Omdat de oprichting,
plaats had in Rotterdam zal namelijk
ook het vijftienjarig bestaan daar
gevierd worden en wel in de Doelen
waar de leden een geweldig feestpro
gramma zal worden voorgeschoteld.
Mevrouw Boekesteyn verheugt zich
daar nu al op. En wie, die kennis nam
van haar pioniersarbeid voor deze
bloeiende vereniging, zal haar daarin'
niet kunnen volgen?
K. Dam-van den Berg.
N.B. Inlichtingen over „Ouders van
Emigranten-Anzab zijn te verkrijgen
aan het centrale kantoor Glashavenflat,
Glashaven 56, Rotterdam-1, op werk
dagen van 9-12 uur v.m.
Nieuws is het beslist niet. Het s.s.
Nieuw Amsterdam van de Holland
Amerika Lijn. De tewaterlating
vond al op 10 april 1937 plaats.
Een doop. die indertijd nog door
koningin Wilhelmina werd verricht.
Ook het feit, dat de Nieuw Amster
dam gedurende de gehele oorlog
troepentransport op zich heeft ge
nomen is bekend. Het bericht dat
Nederland in oorlog was bereikte
het schip tijdens een vakantiereis
naar West-Indië. De kapitein keerde
onmiddellijk naar New York terug,
waar het verschrikkelijke bombar
dement van Rotterdam werd verno
men. Als troepentransport werden
A ustraliërs, Nieuw-Zeelanders,
Zuid-Afrikanen en Amerikanen
heelhuids naar de vuurlinies ge
bracht. Slechts een keer ontsnapte
het schip aan de ondergang, toen de
Duitse U-boot, die hem belaagde in
1944 even buiten Halifax door es
corterende torpedoboten met diep
tebommen vernietigd werd.
Ook het'feit, dat de Nieuw Amster
dam na de oorlog anderhalf jaar het
dok in moest om weer helemaal
opgekalefaterd te worden, is ouwe
koek. Regelmatig - zonder ophef -
vaart het schip jarenlang tussen
Rotterdam, Le Havre, Southamp-
torr, Cobh en New York v.v., terwijl
er cruises vanuit New York en
Rotterdam worden ondernomen.
Tot eind dit jaar. Najaar '71 zal
voor de Nieuw Amsterdam een to
tale omwenteling betekenen. Voor
taan zullen er slechts cruises onder
nomen worden. Begin volgend jaar
vanuit Port Everglades en later in
dat jaar vanuit New York naar de
Westindische eilanden. Eerst zullen
nog een paar Atlantische reizen
worden ondernomen. Na augustus
zal Rotterdam voorlopig niet meer
als thuishaven dienen. Dat gaf pas
nog aanleiding tot nieuws, ook zo
als de. meesten nog zullen weten.
Maar waarom dan de Nieuw Am
sterdam? En al die foto's ervan.'
Eerlijk gezegd moet u dat aan de
fotograaf vragen. Hij had er nu
eenmaal zin in om zich op dit
onderwerp uit te leven. Het is dus
alleen voor zijn plezier. Laten we
hopen, dat iets daarvan overkomt,
als u de foto's bekijkt. Dat is de
enige pretentie (als u het zo noe
men wilt) van deze reportage van
onze fotograaf Eppo Noteboom.
