modehuis
modeshow
Parkieten veroverden
i n één eeuw de wereld
Opening
M
voor service: goed onder dak bij de koster
Het goede
huis-aan-huisblad
Is de kortste weg
naar de
consument
BUS...
DE HAVENLOODS
zegt
de lezer wat!
Algemene Bank Nederland
receptioniste/telefoniste
DE HAVENLOODS, DINSDAG 28 SEPTEMBER 1971
OP MAANDAG 4 OKTOBER, AANVANG 20.15
UUR. DE ZAAL IS OPEN 19.30 UUR. TOEGANGS
PRIJS f 3,50. INCL. KOFFIE MET GEBAK EN EEN
KONSUMPTIE IN DE PAUZE. KAARTEN VER
KRIJGBAAR 'S AVONDS AAN DE ZAAL VANAF
7 UUR - ELKE DAG AAN DE ZAAK OP BROERS-
VELD.
MARLENS
irene
Zodra een Renault is verkocht begint onze
service. Want ook een ruime Renault met voor
wielaandrijving heeft af en toe een servicebeurt
nodig. Door geschoolde Renaultmonteurs en met
moderne apparatuur. We werken'met vaste repa
ratietijden. Een extra zekerheid voor u. Welkom
Renaultrijders en... toekomstige Renaultrijders.
Elke Renault H
heelt I
TECTYL-ML 1
(Prijswijzigingen voorbehouden - Inclusief BTW af importeur).
Burg. Honnerlage Gretelaan 273, Schiedam. Tel. 707777
Met
DE HAVENLOODS
steekt U
iedereen
de loef af
Vele foren hadden er in Australië reeds
Europese kolonisten gewoond, alvo
rens zij voor het eerst parkieten zagen.
Toch is de grasparkiet een vogel, die
alleen in Australië in het wild voor
komt. Waarom werd hij dan pas zo laat
(circa 1803) ontdekt? Het antwoord
luidt: omdat de parkiet zich slechts bij
uitzondering in de kustgebieden op
houdt en de eerste Europeanen zich
vrijwel uitsluitend in de Australische
Pas toen zjj doordrongen in de binnen
landen en deze gingen verkennen, 'ont
dekten' zij de parkiet en bemerkten zij
al spoedig, dat die vogel zeer, zeer
talrijk was. De ontdekking van de
parkiet ging gepaard met bewondering
voor zijn prachtige kleuren, zijn gratie
en zijn 'chic'. Die kolonisten zagen
wilde parkieten: Overwegend groen-
achtig-geel van kleur, zwarte strepen
op de rug, geel bij de kop, violette
vlekken op de wangen, blauw en geel
op de staart.
Naam en export
De grasparkiet, stelden de kolonisten
vast, leek veel op een kleine papegaai.
Zij noemden de vogel daarom zebra
papegaai, kanarie-papegaai of schelp
papegaai, terwijl zij hem ook wel
aanduidden als 'love-bird'. De inboor
lingen noemden de parkiet 'budgerigar'
of 'betcherrygah' ('goede vogel of
'goed eten*). Het is opmerkelijk, dat de
nheemse namen geleidelijk steeds
meer ingang hebben gevonden. 'Budge
rigar' won het op de duur van 'betcher
rygah'. Thans is 'budgerigar' in Austra
lië de gangbare benaming voor parkiet.
Europa maakte pas kort na 184U
kennis met de parkiet. En wel dank zij
een in zijn tijd bekend Engels vogeldes-
kundige, Gould geheten. Gould be
zocht Australië in de jaren 1838-1840.
Onmiddellijk nadat hij zwermen par
kieten in het binnenland had waarge
nomen, had hij zijn hart aan die vogel
verloren. Het zijn - zei hij - alleraar
digste vogels, die niet slechts hogelijk
te waarderen zijn wegens hun prachti
ge kleuren, maar ook wegens hun
'elegance', hun opgewekt humeur en
hun levendige, ja, tintelende wijze van
doen. Geen wonder dus, dat Gould een
aantal levende parkieten meenam naar
Engeland. In Londen stelde hij ze ten
toon. Deze „papegaaitjes" - voorspel
de hij kort na 1840 - zullen weldra als
kooivogels bijzonder in trek zijn.
Gould kreeg voor meer dan de volle
honderd percent gelijk. Reeds een jaar
nadat hij de vogel in Engeland had
ingevoerd, werd de parkiet daar te
lande bijna evenveel gefokt als de
kanarie. Na Engeland volgde het vaste
land van Europa spoedig. Het begin
was bescheiden, maar het houden van
parkietjes werd gaandeweg meer en
meer populair. Daardoor ontstonden
fokbedrijven op commerciële basis. De
handel in parkieten ontlook. De Ne
derlanders en de Belgen waren de
eersten, die op grote schaal parkieten
gingen fokken. Na hen kwamen de
Duitsers en de Fransen, alsmede ande
re volken. In onze eeuw kwamen er in
sommige landen grote 'parkieten-
farms'. Vooral in Japan besteedde men
veel aandacht en deed men veel aan
het fokken van die bontgevederde Au
stralische inboorlingen.
De populariteit van de parkiet steeg
zeer, toen het mogelijk bleek, tal van
kleurvariëteiten te fokken. Sommige
'nieuwe soorten* waren in het begin
erg duur. De prijzen gingen echter
•weer omlaag, toen met de beschikking
kreeg over een voldoende aantal exem
plaren van de nieuwe soorten om de
vraag te bevredigen. Tegenwoordig is
het aantal variëteiten zeer groot. Zij
omvatten alle kleuren, met uitzonde
ring van rood en zwart.
Een tweede sprong omhoog maakte de
populariteit van de parkiet, toen men
ontdekte, dat die vogel gesproken
woorden kon nabootsen. In Australia
wist men dat eigenlijk al heel lang.
Daar had de ervaring geleerd, dat men
sommige parkietensoorten kon leren
'praten'. Daar te lande leefden de
vogels in het wild steeds in zwermen,
zodat ze onder en met elkaar konden
„babbelen". Al heel vroeg hielden
sommige kolonisten ze in kooien en
toen bemerkten zij, dat de vogels
menselijke woorden napraatten. Te
genwoordig zijn 'sprekende parkieten'
vrijwel alom ter wereld bekend.
Praten
Hoe leert men de vogels praten? Een
jonge parkiet (circa twee maanden
oud) zet men in een kooi. Alleen.
Nadien praat men veel tegen hem of
met elkaar in zijn tegenwoordigheid.
Aldus kan de vogel in een paar jaar
tijds een tamelijk grote>s.woordenschat
verwerven. Er zijn parkieten, die hele
versregels kunnen citeren. In Nieuw-
Zeeland is een geval bekend van een
parkiet, die in vijf jaar tijds bijna
zevenhonderd woorden leerde. In Au
stralië laat men parkieten wel optreden
voor de radio. De met hun eigenaardi
ge stemmetjes gesproken woorden en
zinnetjes komen uitstekend door.
Hoeveel menselijke talen worden er
door de wereldparkietenbevolking ge
sproken? Voorzichtige schattingen
•wijzen uit, dat het er minstens tien
zijn. Onder die talen zijn heel moeilij
ke, bij voorbeeld Japans. Toch zijn er
parkietjes, die een aardig mondje Ja
pans 'spreken'!
Enige tijd geleden heeft men in Austra
lië (Sydney) een wel zeer uitzonderlijk
beroep gedaan op de praatkunst van
parkietjes. Men heeft namelijk op een
school vooor kinderen met spraakge
breken enige van die vogels aangesteld
als 'hulponderwijzer'. Hoe? De leraar
draagt het meisje of de jongen met een
spraakgebrek op, een parkietje te leren
praten. Deze lessen versterken het zelf
vertrouwen der kinderen. Zowel de
leraren als de ouders en de kinderen
zelf zijn bijzonder tevreden over de
'goede diensten' der kleurige vogeltjes.
Miljoenen
De parkiet veroverde niet alleen de
wereld; hij veroverde ook de harten
der mensen. In Australië alleen reeds
leven ongeveer tien miljoen parkieten
of 'budgerigars' in volières en kooien.
Buiten Australië komt de parkiet even
eens in ettelijke miljoenen exemplaren
(in gevangenschap) voor. Men kan zon
der overdrijving zeggen, dat 'big
business' zich meester heeft gemaakt
van de parkieten. De fokkers, de han
delaren, de makers van volières en
kooien, de verbouwers van voer, zij
allen verdienen jaarlijks miljoenen gul
dens aan die Australische 'papegaai
tjes'.
Australië nog steeds in het wild
Grasparkieten
Al zijn er dus zeer, zeer veel parkieten
uit Australië naar andere landen geëmi
greerd, toch is het aantal parkieten in
Australië niet kleiner geworden. Overal
in de binnenlanden kan men ze zien,
mits er voldoende voer voor hen te
vinden is. Als zo'n zwerm neerstrijkt
op de takken van een boom, is het, of
die boom plotseling volop in bloei
komt. Het is dan een ware orgie van
kleuren en schittering!
Parkieten zijp leerzaam. Men kan ze
zelfs 'dresseren' en kleine wagentjes
laten trekken. Doch die dressuur is een
hoofdstuk apart. In ieder geval staat
het vast, dat de 'Australische papegaai
tjes' de „Goede Vogeltjes" zeer intelli
gent zijn en beschikken over een groot
aanpassingsvermogen. Deze eigen
schappen en hun kleurige schoonheid
hebben ze alom ter wereld populair
gemaakt.
Eén ding is er, waartegen de parkiet
niet bestand is: Droogte. Enige
jaren geleden heerste er een hittegolf
in Midden-Australië. Bij twee (uitge
droogde) drinkplaatsen vond men zeer
veel dode parkieten. Ja, zeer veel,
namelijk 30.000 bij de ene en 60.000
bij de andere. Toen echter een expedi
tie een jaar later door dat rampgebied
trok, maakten de cineasten en filmop
name van zwermen parkieten. Het leek
wel of zij een zonsverduistering veroor
zaakt hadden!
Nederland en België waren de eer
ste landen, die de parkiet op grote
schaal importeerden. Geen enkel
ander Australisch exportprodukt
boekte zoveel succes als de kleurige,
levendige, intelligente grasparkie
ten, die wij kortweg parkieten
noemen en die in hun stamland
„budgerigars" („Goede Vogels")
heten.
Alleen in Australië is de grasparkiet
inheems. Alleen daar kan men wilde
parkieten in vrijheid zien. Uit medede
lingen uit andere landen is echter
gebleken, dat men er hier en daar in
geslaagd is, tamme parkieten zo op te
voeden, dat zij des daags vrij uitvliegen
en tegen zonsondergang in hun voljères
terugkeren. Een voorbeeld. Mevrouw
Rosemary Upton (woonachtig in het
Engels graafschap Essex) opent 's och
tends de deuren van haar volières om
haar ongeveer driehonderd parkieten
uit te laten. De vogels brengen de dag
in vrijheid door, eten wat veld en bos
hun bieden en keren tegen het vallen
der duisternis terug naar hun veilige
vogelwoningen.
De Havenloods
en daarmee
óók uw reklame-
boodschap).
woensdag 29 september 1971
Nieuwe vestiging van de
Algemene Bank Nederland
te Kethei, Schiedamseweg 41 d.
Telefoon (010) 71 0022 en 71 0334.
Geopend:
van maandag t/m vrijdag
van 9.00 tot 16.00 uur,
en tevens elke donderdagavond
van 17.00 tot 19.00 uur.
Het kantoor beschikt over
safeloketten en een moderne
nachtkluisinstallatie.
Ubent wel kom bij de
Kethei, Schiedamseweg 41 d,
telefoon (010) 71 00 22 en 71 03 34.
Voor ons kantoor aan
de Heemraadssingel vragen wij een
pientere jongedame met
verantwoordelijkheidsgevoel en goede
omgangsvormen die de functie van
receptioniste/telefoniste zodanig kan vervullen
dat zij een „visitekaartje" voor ons bedrijf is.
Een aantrekkelijk salaris en
goede sociale
voorzieningen worden aangeboden.
Sollicitaties
in eigen handschrift
met volledige
inlichtingen worden
ingewacht bij de
chef Personeelszaken van
Dura Woningbouw N.V.,
Heemraadssingel 277,
