98 5! :29.95 Kastruimte schijnen die ouwetjes vrijwel niet nodig te Confrontatie met Jezus boodschap I CONSTATERING VAN EEN BEJAARDE Verlanglijstje B.J. GERRESE ct j£T| 98 Drie Spanjaarden op straat VONDST OP VUILNISBELT MET FATALE GEVOLGEN EGEN-TIJDSE MEDEDELINGEN ;;/^[UFrMS)fE)n(giniïAmgiRJi AANKONDIGINGEN phiht holise DE HAVENLOODS, DONDERDAG 30 SEPTEMBER 1971 39-512 Bovenaan staat: „Een voorbeeld voor een verlanglijstje van hen, die niet mogen vergen dat op hun veijaarstaart voor elk jaar, dat zij achter hun rug hebben, een kaars wordt gezet, omdat door het bos van kaarsen de taart niet meer te zien is. Deze verlanglijst komt zeer in het bijzonder van de kant van de 65-plus". Onderaan staat als ondertekening „Observator" met de toevoeging „geen naam noe men! Tegenover ons zit de samensteller van het verlanglijstje met zijn echtgenote. Beiden zijn de zeventig al enkele jaren terug gepasseerd. Sinds zjjn pensionering wonen ze weer in hun geboorte plaats. Ze hebben een driekamerwoning in een torenflat, zijn beiden regelmatig onder doktersbehandeling, hebben hun kinderen ver weg wonen en moeten zelf het initiatief nemen om contact te houden met de buitenwereld. overlegging van een doktersverklaring een verzoek voor gratis plaatsing kan worden gedaan bij de directeur van het betreffende telefoondistrict, wordt zijn telefoonrekening niet meer extra belast. De samensteller van het verlanglijstje vraagt op gewone alledaagse dingen aandacht voor de bejaarde mens in onze omgeving. Hij wijst op radio- en t.v.-programma's, waarin Nederlandse artiesten met alle geweld zoveel bui tenlandse teksten moeten doen en over begeleidende musici, die in plaats van zachte achtergrondmuziek te produce ren „een deel van hun longen door de saxofoons de zaal inblazen waardoor het gezongen of gesproken woord on verstaanbaar wordt. „Observator" constateert een groot aantal problemen voor de groep, waar toe hij sinds een aantal jaren behoort. Een groep, waarvoor door zo velen zaken bedisseld worden zonder de betrokkenen te raadplegen. Deze sa mensteller heeft voor de anonimiteit gekozen. Waarom? „Ik veronderstel dat velen met mij er zo over denken en graag willen reageren. Die rompslomp heb ik liever niet". Wij deinzen er niet voor terug, vandaar. Ben van Haren. Op het verlanglijstje staat bovenaan: „Zeer velen van hen (red. 65-plussers) zouden het bijzonder waarderen: Alsdoor de deskundigen of door hen die menen dat te zijn, niet langer over hen, juist zonder hen zou worden gehandeld en beslist". En vervolgens: „Als.... aan al dat geleu ter, dat de meeste bejaarden liever op zich zelf blijven wonen dan hun intrek te nemen in een bejaardencentrum of -huisje, nu eens een eind kwam. Im mers, als die stelling juist zou zijn, zouden de wachtlijsten niet de namen van zo vele honderden gegadigden tel len". De verlangens van „Observator" zijn oprecht en begrijpelijk. Zelf heeft hij destijds gekozen voor een „normale" flatwoning in zijn geboorteplaats. Hij zegt van die keuze: „Mijn standpunt was, dat als ik weg zou vallen mijn vrouw in een haar bekende omgeving zou zitten. Voorts hoopte ik te zijner tijd een plaats te krijgen in een bejaar denflat, maar na acht jaar ingeschreven te staan, heb ik nog nooit iets aangebo den gekregen". Overigens zou dit bejaarde echtpaar thans niet in gereedkomende bejaar denflats willen. Over de kwaliteit daar van zegt de heer: „De betrokken auto riteiten zouden meer begrip moeten opbrengen, wanneer zij bindende ver gunningen afgeven voor de bouw van „Observator" stelt voor de voorberei ding van plannen en bouw plus de exploitatie van de gebouwen voor een zeer voornaam deel in handen te geven van hen, die vrij zeker later zelf ook in een bejaardentehuis hopen te komen". Over de situering: „Waarom worden de bejaardentehuizen niet op zeer korte afstand van winkelcentra gebouwd. Onze flat staat op minder ongunstige afstand van een winkelcentrum dan menig bejaardentehuis, maar het is toch nog tien minuten lopen. Ik ben hartpatiënt en van de winter toen het zo stormde hebben we een keer onze noodrantsoenen moeten opeten, om dat er geen doorkomen aan was. Melk boer en bakker komen niet naar bo ven. Ze bellen en zijn soms al weg voor wij beneden zijn". „Observator" vindt, dat er veel meer bejaarden woningen zonder verzorging gebouwd moeten worden. Afzonderlij ke woningen, echter wel met in hetzelfde complex centrale voorzienin gen. Hij constateert, dat er veel onrecht- verzorgingsflats, dat zelfs een bejaarde vaardigheden zijn. Zo, wijst hij ons man of vrouw niet graag op zijn of A"*1,0 *"1- haar dood zit te wachten in een hokje van zo'n 3x 4 meter, waar bezoekers bij het binnentreden de indruk krijgen in een cel van een zwaar gestrafte te erop, dat hij jarenlang - als hardhoren de - extra betaald heeft voor een versterker op zijn telefoontoestel. Pas nadat hij toevallig in een Arnhemse telefoongids had gelezen, dat onder „Zeer velen van de bejaarden zouden het bijzonder waarderen: Alshet telefoontarief juist voor bejaarden, die meer behoefte aan een gemakkelijk communicatiemiddel hebben, eens gunstiger werd gemaakt. Alsbij verhuizing naar een bejaardenflat of -woning niet dat abnormale hoge PTT-tarief voor verplaatsing van de telefoon betaald moet worden, temeer daar de werkzaamheden meestal slechts bestaan uit het in het bestaande stopcontact steken van het toestelsnoer. Alsde dames en heren, die de pensionprijzen vaststellen, er eens rekening mee wilden houden, dat vrijwel geen enkele AO W-er een zo hoog pensioen naast zjjn AOW geniet, dat hij of zij plm. 12 x f. 1.000,- of zelfs meer kan neertellen, hetgeen zou betekenen dat hij over een jaarlijks inkomen van ongeveer f.15 a f.16.000,- moet kunnen beschikken, in welk geval ook nog zo'n f.2.000,- aan belasting moet worden betaald. Alser in een veel sneller tempo bejaardencentra verrezen, in hoofdzaak zonder verzorging. Geen geld? Och kom! 10 procent afnemen van het verhpogde bedrag van de 900 miljoen gulden, die voor defensie uitgetrokken zijn, en er kan weer een aantal bejaarden gelukkig worden gemaakt, zonder dat wij slapeloze nachten behoeven te hebben over beantwoording van de vraag of daardoor onze paraatheid niet een knauw heeft gekregen. De gelden zouden voor een deel ook gevonden kunnen worden door heel snel ons huidiae „bezuinigingskabinet" weer met 2 ministers plus 1 staatssecretaris terug te brengen, zoals dat vóór de verkiezing het geval was. Daarmede zou dan ruim 4 ton in één jaar bespaard worden (2 ministerssalarissen, 1 idem van een staatssecretaris, 3 secretaressen, 3 kamerbewaarders, 3 chauffeurs plus 3 minder kleine auto's). Alsde politie nu eindelijk eens er voor zorgde (door zeer streng optreden), dat de trottoirs in en bij de winkelcentra niet meer door fietsers en brommers bereden zouden worden, zodat vooral oudere mensen bijna of in werkelijkheid, zelfs vlak bij de winkeldeur, van de sokken worden gereden. Personeelgebrek? Och kom. Hier is de oplossing: enkele politieauto's thuis laten of bemannen met één i.p.v. 2 agenten. De andere agenten (liefst in burger) per fiets of brommer op gezette tijden nauwlettend laten surveilleren. Lach zonder te vrezen met een gebit van Gerrese TANDTECHNICUS 8-18 uur. DINSDAGS DONDERDAGS van 8 tot 20 uur Zaterdag» gesloten. 75 jaar ter meulen We weten best dat U overal voor mini-panties terecht kunten als we een aanbieding mini-pan- ties houden, moet die er dan ook helemaal uitspringen, vin den wij. Daarom verkopen wij naadloze mini-panties met versterkte teen van een bekend merk (waarvan we de naam i.v.m. de lage prijs met mogen noemen) voor een bijzonder laa-: prijsjevoor nog géén één gulden. Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij op de parterre deze naadloze mini-panties, passend voor do japonmaten 36 t/m 44, in de kleuren caresse (normale kousenkleur) en tivolL (middenbruin), nu per stuk Vervuiling Deze week zei iemand mij dat de staking van een uur in Rijnmond, tegen de luchtverontreiniging en de slechte werksituatie, hem deed den ken aan de arbeiders die bij de eerste industriële revolutie de ma chines sloopten om zo mogelijk terug te keren naar het weefgetouw. Toch geloof ik dat deze opmerking ernaast is. Het is wel duidelijk dat wij met onze industriële maatschap pij niet meer terug kunnen. Trou wens dat hebben de mensen in geen enkel stadium van de technische ontwikkelingen gekund. Maar dat neemt niet weg dat we op een punt zijn aangekomen waarop wij wel degelijk bijzonder gewichtige vragen onder het oog hebben te zien. Als niet alleen in de Rijnmond, maar overal in ons land klachten begin nen binnen te komen over onver- dragelijke stank, roetregens en rioollucht, dan wordt het spitsroe- denlopen, naar mijn mening. Dan is het uit met ons vooruit stormen in de aera van de techniek. Dan dient de pas ingehouden te worden. Wij kunnen niet terug. Daarvoor is onze bevolking te zeer gegroeid en hangt er ook van onze welvaart teveel af, mede voor anderen, lar dat hier en daar nu eindelijk drastisch /.al moeten worden inge grepen wordt wel duidelijk. Het is een bevreemdende zaak, wanneer een bedrijf de bevolking moet ver zoeken om de luchtverontreiniging nog maar even te blijven ondergaan totdat het experimentele stadium van de betreffende fabriek beëin digd is. Het lijkt me dan juist tot het experimentele stadium van dit in bedrijf nemen van de installaties te behoren dat de mensen hun uiterste best doen om zo attent mogelijk te zijn op iedere vervuiling van het leefklimaat. Want ongetwij feld zal men later, bij het zwijgen van de bevolking, vanwege de lieve brief, opmerken dat het nog al De berichten die over asthma-patiën- ten binnenkomen vallen in geen enkel opzicht mee. Wanneer het waar is dat bepaalde patiënten de moeilijke dagen stilzittend in hun kamer doorbrengen, omdat ze de „buitenlucht" vrezen, dan vraagt men zich af: wat stellen de vervui lers daartegenover? En intussen wordt het steeds helderder dat hier grote struktuurvragen achterliggen. Want, terwille van wie moeten wij zo nodig altijd blijven uitbreiden? Terwille van de werkgelegenheid? Het groeiende aantal buitenlandse werknemers weerspreekt dit. Die mensen dan maar in hun armoede laten? Natuurlijk niet. Maar waar om dan ter plaatse van hun gezin nen geen investeringen? Daar waar nog zoveel lucht en ruimte is. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat we tot de directe conclusie moeten komen dat de ruimte bij ons een voudig op is, zolang industrieën nog niet „schoon" kunnen werken. En dat zal dan misschien een heel belangrijke stop in onze groeiende welvaart betekenen. Maar waarom zouden we altijd meer moeten heb- Medemens n een cel van n zwaar gestrafte beland 75 jaar ter meulen Een prachtige overgordijnstof deze luxe satin drukstof, die zich in het klassieke inte rieur helemaal thuis voelt. Eenmalige aanbieding satin drukstof van polynosic, dus krimpvrij, kreukherstellend en kleurecht. Deze overgordijnstof uit de duurdere series koopt U nu door kleine drukfoutjes per meter voor nog géén zes gulden. satin drukstof 120 cm breed Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij op de 1e etage deze luxe satin drukstof van polyno sic, bedrukt in een prachtig des sin en mooie kleuren, 12Ó cm breed, per meter Enkele interkerkelijke jeugdbewegin gen hebben samen met jongeren uit diverse jeugdverenigingen het initiatief genomen om een drietal happenings te organiseren. Dit zullen informele bijeenkomsten zijn, waar men die jon geren die geen tiener meer zijn wil confronteren met de boodschap van Jezus Christus. De jongeren die deze avonden hebben opgezet zijn zich ervan bewust dat het juist in onze tijd zo nodig is na te gaan of die boodschap een wezenlijk ant woord geeft. Een cartoon van de be kende peanuts-serie gaat hierover: een figuur loopt met het bord „Christus is het antwoord" en loopt een ander met het bord „Wat is de vraag"? Er wordt speciaal op de „oudere jonge ren" (zo tussen 20 en 30 jaar) gemikt. Zondagavond' 3 oktober is de eerste avond. Dan komt ds. P. Riemersma praten over het onderwerp „gevaarlijke welvaart". Frannie Vink-Faassen zingt daarbij folk- en gospelsongs. Zondag avond 7 november wordt de film van Jan de Hartog „Schipper naast God" gedraaid. Op 12 december werken jongeren van de studentenbeweging „Ichtus" het thema eenzaamheid uit. Alle avonden worden gehouden in de kleinere zaal van gebouw Atrium, Ka- rel Doormanstraat 143, Rotterdam. De zaal is open vanaf half 8. Tot 8 uur kan er dan koffie gedronken worden etc. Het programma loopt dan van 8 uur tot ongeveer kwart over negen. Veel muziek, open sfeer, toegang vrij. Voor eventuele nadere informatie kan men zich wenden tot de organiserende bewegingen: Eben Haëzer, Molenwa terweg 30, Rotterdam, tel. 21.32.38. Ichthus en Youth for Christ, Voor schoterlaan 15, Rotterdam, tel. 14.81.75. Héél de wereld gaat het weten er zijn nu ódk bontmantels voor dierenvrienden, want er is nu Lamatex Lamatex ziet er uit als bont Lamatex is motvrij en regenbestendig Lamatex is zo heerlijk licht en lekker warm Voor Lamatex hoeft geen dier meer te sterven Lamatex is dus pijnloos bont en de prijs is óók zonder pijn voor Lamatex-autoeoats v.a. 189.- Lamatex-mantels va. 219.- ^lTlaióon van OS Reiskosten worden volledig ver I loed. Te bereiken van station af I iet tram 11 of 12 of taxi. Zo'n logemententocht, die wij vorige week in ons blad beschreven, blijft nooit zonder gevolgen. Niet alleen worden de bezoekers bedreigd, maar daarnaast krijgen de buitenlandse werknemers het nog eens te bezuren. Dat ondervonden drie Spanjaarden, die logeren in het pension Katendrechtselaan 20. Zij zijn afkomstig uit Almeria, het deel van Spanje dat een woestijnklimaat heeft en hadden op een vuilnisbelt een oud petroleumkacheltje opgeduikeld, waarmee zij zich in najaar en winter hoopten te warmen. Op het zolderkamertje, waarop zij zijn gehuisvest, waren zij in het afgelopen vooijaar na hun komst uit het zonnige zuiden al verrekt van de kou. Helaas, de vondst op de vuilnisbelt is hun fataal geworden, want kranten maakten er in hun artikelen over de logemententocht melding van. Zo wer den zij voor hun pensionbaas herken baar. Bij hun thuiskomst op vrijdag 24 september ontving deze heer, de Ita liaan Gino Giavara, hen briesend van woede. Hoewel zij recht op huurbe- scherming hebben en een logement houder behoort te weten, dat hij huur ders niet op staande voet op straat mag zetten, gelastte deze de drie Spanjaar den hun koffers te pakken en zijn inrichting te verlaten. Als extra dreige ment vóegde hij hen toe, dat hij tot de gevreesde maffia behoorde en hen overal, waar zjj zouden gaan, wel zou weten te vinden. De andere in het pand gelogeerde Spanjaarden durfden het niet voor hun landgenoten op te nemen. De drie Spanjaarden waren in het pand ondergebracht door de Stichting Aan trekking Buitenlandse Bouwvakarbei ders. Het moest doorgaan voor passen de huisvesting, die in hun arbeidscon tract wordt gegarandeerd. Het Aktie- komitee Pro Gastarbeiders stelde de S.A.B.B.A. meteen op de hoogte van de huisuitzetting van de drie Spanjaar den en deze beloofde de zaak in het oog te zullen houden. Om de dreige menten van de logementhouder moest men alleen maar lachen. „Mentaliteit Het schijnt nog steeds niet door te dringen tot vele mensen, die met de sociale opvang en begeleiding alsmede de huisvesting van de buitenlanders zijn belast, dat onder een aantal loge menthouders inderdaad een onderwe reldmentaliteit heerst. Het gemeente ledereen die is uitgekeken op de ult-de-tijd8e kollektle famlliedrukwerk kan voortaan voor (zoals bijvoorbeeld geboorte-, verlovings-, trouw-, verhuiskaarten) ln de gloednieuwe drukwerkpaplerwarenwlnkel van Printhouse terecht. Daar staat een drukpers, die de door u uitgekozen kleurige kaart snel van uw prlvé-tekst voorziet. raadslid W. Baggerman heeft met deze mentaliteit reeds tweemaal kunnen kennismaken. Leden van Pro Gastarbeiders zijn aan dit soort dingen langzamerhand ge wend geraakt. Op de Claes de Vriese- laan 156 raakte de forse exploitante vorig jaar bijna slaags met leden van het AKPG. Bij al deze incidenten ziet men de gastarbeiders dan dichtklap pen, want zü zijn als de dood, dat er politie bij wordt gehaald. Immers in hun eigen land is hun een heilige angst voor gezag ingeprent. Het gezag heeft altijd gelijk en hij, die zich ertegen verzet trekt onherroepelijk aan het kortste eind. En het gezag is ieder, die een zekere functie bekleedt, van de direkteur tot de ambtenaar aan het loket en de pensionbaas toe. Bakzeil Enkele keren is bü bezoeken aan pes- nions door leden van Pro Gastarbeiders de politie er inderdaad aan te pas gekomen. Meestal stond zij aan de zijde van het Aktiekomitee en haalde de exploitant bakzeil, zoals in het logement op het hofje van de Burge meester Roosstraat. „U heeft verhuurd en hier dus geen rechten", liet de politie deze eigenaar weten, toen hü de leden van Pro Gastarbeiders wilde la ten verwijderen. De Spaanse bewoners hadden echter danig de schrik te pak ken. Eenmaal heeft de politie zich vergalop peerd. In mei 1970 tijdens de huurad viesactie van het AKPG trokken de dienstdoende agenten de partij van de eigenares van de logeerinrichting Hon- diusstraat 24b en brachten de leden van het Aktiekomitee op naar het bureau. Daar kwam men tot het in zicht, dat men zich had vergist. Aan de Marokkaanse gasten werd deze vergis sing van de zijde der politie evenwel nooit meegedeeld. Pro Gastarbeiders bracht de boodschap weliswaar over, maar de huiver bü de Marokkanen kon niet meer worden weggenomen. De zelfde exploitante laat in haar pen sions, o.a. de Jan Porcellistraat 27, in het geheel geen bezoekers toe, maar ook zün er logementen, waar uitslui tend het Nederlandse bezoek niet wel kom is, byvoorbeeld de Heemraadssin gel 185. „Mama en Papa Bont heeft indertijd ook de baas van de Overschieseweg 113 het gemaakt. Eén van de aanwezige Marokkanen werd min of meer geprest aan een radio-reporter te vertellen, dat hij het best naar zijn zin had en de boer en zijn vrouw „mama" en „papa" noem de. Toen de reporter van het erf wilde wegrijden, kwam dezelfde Marokkaan achter hem aan en stortte hij zijn hart uit over de ware gang van zaken op de zolder van de boerderij. De dag daarop luisterde de boer naar de bewuste uitzending en hoorde toen zijn ont maskering. Hij greep naar een ijzeren staaf en wilde de ongehoorzame Ma rokkaan te lijf. Twee van zijn broers en een vriend sprongen voor hem in de bres en dankzij de inmiddels gealar meerde politie vielen cr geen doden of gewonden. De buitenlanders zochten maar liever een ander onderdak, het geen verre van gemakkelijk was. Telefonisch en schriftelijk zijn de le den van het AKPG verschillende malen tot en met de dood toebedreigd en één logementhouder heeft zich zover laten gaan, dat hü bij een van de leden van het Aktiekomitee op de buitendeur een trommelsolo weggaf. Behalve dit soort intimidatie zün het Aktiekomitee ook een aantal gevallen bekend, waarin logementhouders chè- ques inzake kinderbüslag voor hun gasten inden. De centen kregen de buitenlanders nooit te zien. Slechts in één enkel geval heeft een bevriende advokaat de terugvordering voor elkaar gekregen, maar pensionbazen zün har de jongens, die eerst voor de rechtbank moeten worden gesleept. Voor de bui tenlanders zün dergelijke lange tüdro- vende processen onbegrijpelijk en het enige wat zü eigenlijk ervaren is, dat zij zijn bestolen en de maatschappij, waar voor zü werken hén laat stikken. Wie neemt het voor de gastarbeiders op? De vakbond, de kerk, de over heid? Tot nu toe zün het alleen nog de actiecomité's, die hun stem hierte gen verheffen. Iedere instantie belüdt met de mond waardering voor hun werk, maar subsidie om dit werk befer aan te kunnen pakken vragen zü ver geefs. Als er mensen zijn die een persoonlijke „subsidie" willen toeken nen: Stichting Pro Gastarbeiders, Jaco- busstraat 45a, Rotterdam. Giro 2401313. 75 jaar ter meulen Deze elektrische kachel geeft niet alleen warmte, maar wat heel belangrijk is, door het ven- tilatorsysteem verspreidt hij ook de warme lucht, zodat 't vlug in de hele kamer behaaglijk warm wordt. Ventilatorkachel, instelbaar op warme of koude luchtstroom en regelbaar op 1000 of 2000 Watt. Deze geheel beveiligde bijverwarming, in een modern kompakt model in diverse kleu ren, nu bij ons voor nog géén drie tientjes. Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij in de kelder deze elektrische ventilatorkachel, in stelbaar op warme of koude luchtstroom, de verwarming is regelbaar op 1000 en 2000 Watt, geheel beveiligd, in diver se moderne kleuren, nu met 1 jaar

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1971 | | pagina 35