Soms geef ik iets
liever weg dan
het te verkopen
■êf.m
Lampusiak, handelaar in
„oud-papier"
183 aanmeldingen
.voor jeugdorkest
IJsdansen is niet alleen
voor de sterren weggelegd
Oriëntatie organiseert
cursussen voor volwassenen
HOOFDKANTOOR:
REDACTIE:
8 STADSEDITIES ROTTERDAM
172.500
EDITIE SCHIEDAM:
Schiedam Kethêl. Oplage 30.000.
EDITIE VLAARDINGEN:
dijk. Hoek «en Holland. Oplage 37.000
EDITIE KRIMPEN ER WAARD:
Oplage 15.500.
GROOT-ROTTERDAM:
Lampu-
Poolse
lie na de
Rotter-
geduldig
tak weer
Wegblij-
foto:
Lampu-
jeten uit.
VERSCHIJNT OP DINSDAG EN DONDERDAG IN ROTTERDAM RECHTER MAASOEVER - SCHIEDAM - VLAARDINGEN KRIMPENERWAARD E.O.- HOOFDKANT. PRINS HENDRIKKAÓE 14, ROTTERDAM. TEL. 13.21.70,
EDITIE
SCHIEDAM
Dinsdag 9 november 1971
20e jaargang no. 45
De enige
Michael Lampusiak is een uniek man
netje. Allereerst, omdat hij een Lam
pusiak is („Ik ben misschien de enige
op de hele wereld met deze naam. Mjjn
zoon in Israël heeft een andere naam
aangenomen. Er kwam hier eens een
brief aan, die was geadresseerd aan
Lampusiak, Nederland"), maar vooral
door zijn handelshartstocht beter
gezegd: zijn liefde voor boeken, want
voor de centen hoeft hij niet meer
door te gaan - die zijn hele doen en
laten beïnvloedt. Zelfs op ernstige mo
menten kan Lampusiak zijri boeken
niet wegsluiten.
„Een paar jaar.geleden heb ik last van
mijn hart gehad. Nadat de dokter me
had onderzocht hoorde ik hem toeval
lig zeggen, dat het wel eens verkeerd
met me kon aflopen. Toen zei ik:
dokter haal me erdoor, dan krijg je een
goed boek van me. Onlangs kwam ik
weer bij hem, omdat ik een pot thee
op mijn been had laten vallen. Allebei
en we mijn belofte nog niet verge
en het boek heeft ie dan ook
alsnog gekregen
Aan de andere kant is Michael Lampu
siak de betrekkelijke waarde van zijn
tweede hands handelsartikel gaan in
zien. ,,Er verschijnen per jaar alleen in
Nederland al zo'n 4.000 nieuwe boe
ken. Wat is goed en wat is slecht en
wie maakt dat uit? En wat maakt het
studeren en lezen van veel boeken uit?
Een paar zinnen van een Pools schrij-
r zijn me altijd bij gebleven. Hij zei:
n Pool, een Jood en een Rus woon-
:n aan eenzelfde hofje. Op een dag
kwam er een muzikant langs met een
buikorgel. De Pool en de Rus wilden
hun nationale volksliederen als eerste
horen en de Jood de Kolnidree. Van
zelf kregen ze een vreselijke ruzie. Nou
was Edison een knappe vent, maar hij
was pas een uitvinder, als hij deze
ïsen met elkaar kon verzoenen.
te spreken of in elk geval een fors
vraagteken achter zijn leefwijze te zet
ten. „Ik kan die drang naar het willen
weten niet verklaren. Als je het ene
boek gelezen hebt, verlang je alweer
naar het volgende. En je blijft ontevre
den. Ik heb een neef gehad en die had
nog nooit een boek in zijn handen
gehouden. Een gelukkiger man dan hij
heb ik in mijn leven nog nooit gezien."
Henk van Capelleveen.
Postduivenshow
in de Rivierahal
De Nederlandse Tentoonstellings Club
„De Postduif" organiseert op 20 en 21
november in de Rotterdamse Rivièra-
hal een postduivenshow. De grootste
bezienswaardigheden zijn de eerste
prijswinnaars van de nationale en inter
nationale concoursen vanuit Orleans
tot Barcelona, waarbij een afstand van
J200 kilometer werd afgelegd.
Twintig keurmeesters staan klaar om
uit te maken welke duiven er het
mooist uitzien: ieder, die een duif
bezit, kan deelnemen aan de wedstrijd.
Zaterdag 20 november is de jeugddag.
De tentoonstelling is op zaterdag van
9-22 uur geopend; op zondag van
9-17 uur.
f De belangstelling voor een Rotter- f
i dams Jeugdorkest blijft groeien.
A Sinds verleden week de aanmel- A
dingstermijn werd verlengd tot 10 I
november hebben zich meer dan
A veertig jonge musici opgegeven, A
I zodat het totaal nu is gegroeid tot I
V 183. En elke dag melden zich f
A nieuwe mensen aan. a
I Iedereen die een muziekinstrument
kan bespelen kan zich aanmelden
A als lid van het Rotterdamse Jeugd- A
I orkest. Mits zijn of haar leeftijd I
f ligt tussen de i2 en 25 jaar. (Voor
A uitvoerige informatie zie onze a
A krant van'19 oktober j.l.). 1
Er is nog plaats. Tot en met 10
A november kunnen jonge mensen A
I zich opgeven bij het Sekretariaat I
f van de Doelen, Kruisstraat 2, Rot- f
e' m. Naam, leeftijd, adres en a
Met het winterseizoen in het vooruitzicht beginnen velen weer aan schaatsen te
denken. Veel ijsclubs doen hun best om het de leden zoveel mogelijk naar de zin
te maken. Meestal echter bewegen zij zich uitsluitend op het gebied van het
hardrijden, instructie aan kinderen en in enkele gevallen het kunstrijden voor
Voor de zogenaamde middengroep is
er bij deze ijsclubs meestal niet veel te
doen dan vrij schaatsen op door hen
geëxploiteerde banen of deelname aan
toertochten', als strenge vorst vlieten
en vaarten van een stevige ijslaag heeft
Om vragen uit allerlei hoeke# van het welzijnswerk te beantwoorden heeft de
stichting Oriëntatie een training opgezet, die bestaat uit één voorbèreidende
avond, twee weekends, en een nabespreking.
Op 14 januari '72 is de eerste bijeen
komst van de deelnemers in de ruimte
Oriëntatie, gebouw „De Heuvel".
Laurensplaats 5. Rotterdam. Samen
met juffrouw N. Voltelen van vor
mingscentrum „Oud Poelgeest" in
Oegstgeest en een staflid van Oriënta
tie worden de diverse werksoorten van
de deelnemers met hun specifieke
wensen bekeken.
Op zaterdag 29 januari om 15 uur
begint het eerste weekend op „Oud
Poelgeest" te Oegstgeest. Het duurt tot
zondagavond 19 uur. Naar aanleiding
van het op 14 januari besprokene, zal
vooral op de techniek van het pro
gramma worden ingegaan. Opgedane
ervaringen en kennis kunnen nadien
thuis - in het eigen werk worden
uitgewerkt en toegepast.
Met de thuis-ervaringen komt men op
26 en 27 februari (dezelfde tijd en
plaats) weer terug. De praktijk van
„thuis" zal worden doorgepraat en aan
verdere theorie getoest worden. Als de
deelnemers dit wensen, kan na enkele
weken é'en nabespreking van het
geleerde worden gehouden in de
ruimte van Oriëntatie te Rotterdam,
waarbij mej. N. Voltelen weer aanwe
zig zal zijn.
Voor inlichtingen of opgave Ineke
Heestermans, tel. 129501.
Verder organiseert Oriëntatie de cursus
Gezin in beweging; zes avonden samen
zoeken naar mogelijk nieuwe wegen in
de opvoeding. De cursus duurt zes
avonden en wordt vanaf 16 november
een keer per 14 dagen, (elke dinsdag
avond 8 uur) gehouden. Mevrouw
Fineke Post-Peulen zal het gesprek
leiden in gebouw De Heuvel, Laurens
plaats 5 in Rotterdam. De kosten
bedragen f 5,- per avond.
Inlichtingen en opgave bij Oriëntatie,
Laurensplaats 5, Rotterdam, tel. 010-
129501.
Toch is er een organisatie die
juist voor die middengroep goede
mogelijkheden biedt. Dat is de Neder
landse IJsdans Club, die in Den Haag
haar dpmfeilie heeft en al 15 jaar
bestaat.
De NIJC bevordert in hoofdzaak de
beoefening van het ijsdansen. Een tak
van de schaatssport, die vooral popu
lair is bij mannen en vrouwen van 20
tot 50 jaar. Gedurende de wintermaan
den heedt de NIJC elke dinsdagavond
van negen tot elf uur op de Hokij in
Den Haag ruimte gehuurd, waar leden
van deze club het ijsdansen kunnen
beoefenen.
Van zijde van het bestuur van de NIJC
werd ons meegedeeld, dat men graag
schaatsliefhebbers in de gelegenheid
wil stellen met het ijsdansen kennis te
maken. Daarvoor stelt men iedereen in
de gelegenheid hoewel men er wel op
wijst dat men niet een te gemakkelijke
vergelijking moet maken tussen het
normale zaaldansen en ijsdansen.
Toch is het niet zo, dat men een
uitgesproken „ster" moet zijn om aan
ijsdansen te kunnen deelnemen De
enige eis is, dat men zich eningszins
kan voortbewegen op kunstschaatsen.
Iedereen, die interesse heeft in deze
tak van schaatsen is dinsdag van 21 tot
23 uur welkom op de Hokij-baan in
Den Haag, waar leden en instructeur
gaarne bereid zijn informatie te
verschaffen. Daar echter slechts een
beperkt aantal plaatsen" beschikbaar is,
wordt men aangeraden zich vooraf in
verbinding te stellen met mevrouw
Schmidt (010-285080) of de heer F.
van Oudenaarde (010-346658). Deze
kunnen ook ruimere informatie ver
schaffen over de Nederlandse IJsdans
Club.
DE HAVENLOODS
„Mij. tot uitg. van periodieken
DE HAVENLOODS N.V."
TOTALE OPLAGE:
255.000
Michael
emigrant, c
oorlog in
tweede ha
ken is bi
Hij is nu 7
voelt ziel
ten nog sl
beste thuis
Verdienen
handel;
kosten mi
den gede
handelt ui
Heeft hij
of wordt
winterse 1
te erg, dai
de zaak v<
tijd. Zijn
weten c
wachten
opengaat,
ven doen
Op de
ten. waarop ik eigenlijk niet meer
begrijp waarom ik dit alles nog doe.
Overigens kun je je sbms lelijk vergis
sen in het uiterlijk van mensen. Op een
dag kwam hier een man binnen, die er
net nog niet uitzag als een bedelaar.
Hij vroeg of' ik voor hem het complete
werk van Schopenhauer had. Kan u
dat dan betalen, vroeg ik vol wantrou
wen. Hij had me daarvan nog niet
kunnen overtuigen, toen een vrouw
gekleed in een peperdure Persianer
bontmantel binnenstapte (als ex-kleer
maker kon ik die op een fiks bedrag
schatten), die de echtgenote van de
armoedig geklede man bleek te zijn.
n de berm hebben opgemerkt.
een jaar van je leven kost), daar kan ik
veel geld voor krijgen. Ik heb het al
drie keer gelezen, maar ik kan het niet
over mijn hart verkrijgen het weg te
doen. Want ik krijg zoiets nooit meer
in handen. Als ik aan iets gehecht ben,
geef ik het liever weg aan familie of
kennissen die er interesse voor hebben,
dan het te verkopen".
eel kennissen
In zijn tweede hands boekenhandel
verkoopt de Poolse emigrant van alles;
van huis-tuin-en-keuken boekjes tot
klassieke werken. Door zijn eerlijkheid
heeft hij zich veel vrienden gemaakt.
(„Er komen hier meer kennissen dan
kopers"). Toen hij jaren geleden zijn
drie zusters in Argentinië eens opzocht
en zijn zaak zomaar zes maanden
sloot, was hij zelf nog het meest
verbaasd nauwelijks na zijn thuiskomst
- hij had zijn jasje net uitgetrokken -
al klanten in de winkel te krijgen. „Als
ik wegga, dan sluit ik de zaak. Het is
tenslotte niet zo, dat ik van deze
handel moet leven. Ik wil alleen maar
contact blijven houden met de buiten
wereld. Wanneer mijn kosten worden
gedekt ben ik tevreden. Vandaar dat ik
even graag mensen ontvang, die voor
een kwartje komen besteden, als men
sen, die iets voor f.100,- kopen. Mijn
standpunt is, dat ik alles voor iedereen
verkoop. Collega's vonden, dat ik me
zelf daarmee verlaagde. Nou, ze kun
nen beter over me roddelen dan van
Mensen, die hier komen kopen, kijk ik
altijd even aan. Zijn er bij, waarvan ik
denk dat ze het niet al te breed
hebben, dan geef ik iets soms goedko
per. Want nogmaals: ik hoef niet te
verdienen aan deze handel. Mijn pen
sioen en mijn AOW zijn voor mij
voldoende. Er zijn wel eens momen-
Rijen tot het plafond opgetaste boeken hebben muurverf en behang reeds lang
tot een overbodige luxe gemaakt, terwijl de stapels ingebonden en gekafte
pagina's die in de verkoopruimte als barricades zijn opgeworpen, je helemaal het
idee geven een opslagplaats in plaats van een boekhandel binnen te komen.
Michael Lampusiak, eigenaar van het antiquariaat en de handel in tweede hands
boeken, aan de Rotterdamse Vierambachtsstraat, zie je met zijn gebogen gestalte
en warrige krans van grijze haren zelfs over het hoofd als je de winkel
binnenstapt, zo overweldigend is de eerste indruk van dit voorlopige eindstation
van neergepende denkbeelden. Lampusiak die uiterlijk doet denken aan David
Ben Goerion: „Ik weet het. 'tls hardstikke gek. Je spaart alles, 't Wordt veel te
veel. En het moeilijke is: ik kan van sommige dingen geen afstand doen.
Werkelijk, ik ben nog steeds zo blij als een kind als ik iets bijzonders op de kop
heb getikt. (Laat vol trots een eerste uitgave van Voltaire zien). Voor geen geld
van de wereld wil ik daar afstand van doen. Een mens heeft niks nodig, maar
bewaart alles.
van handelsgeest, doorzettingsvermo
gen en lectuurinteresse. Vooral boeken
over psychologie, filosofie en geschie
denis hadden zijn aandacht. Alles wat
hij maar over de Franse revolutie („dit
tijdperk heeft ons de beschaving ge
bracht, hoevéel Napoleon een grote
moordenaar was") te pakken kreeg
heeft hij gelezen en voor het grootste
deel in eigen bezit gehouden. Verder
interesseert hij zich voor oude munten
en antiek. Ook zijn privéleven begint
daarom zo langzamerhand winkelvor-
men aan te nemen. Alle beschikbare
kasten puilen uit van de boekruggen.
In de slaapkamer heeft hij alles maar
weer opgestapeld.
Lampusiak: „Wat ik in mijn winkel
heb weet ik drommels goed. Het lijkt
een geweldige wanorde, maar mijn
geheugen is daar gelukkig nog goed
genoeg voor. Maar wat ik thuis heb.
zou ik lang niet allemaal weten. Het
gebeurt dat ik dingen tegenkom, waar
van ik alweer war vergeten dat ik ze
had. Dat boek (wijzend op een vrese
lijk dik en groot exemplaar, dat zeker
De tot Nederlander genaturaliseerde
Pool van Joodse afkomst, die 52 jaar
geleden op 21-jarige leeftijd zijn land
ontvluchtte met als reisdoel Amerika,
maar ir. de havenstad Rotterdam bleef
hangen, is niet wat je noemt een
gemakkelijke prater. Hij is daar te
bescheiden voor. Toch wil hij een
ochtend vrij maken om met zijn grap
pige accent een beetje te babbelen over
zijn leven en zijn interessante handel in
„oud-papier"'. Hij wil er zelfs zijn
winkel voor sluiten, „want mensen
komen er pas tegen enen".
Ereschuld
Van zijn vak was Michael Lampusiak
kleermaker. Na zijn vlucht uit de
Poolse textielstad Ledz vestigde hij
zich in de Maasstad, waar hij de jaren
'40 -'45 doormaakte. Een episode, die
hem het gevoel heeft gegeven een
ereschuld tegenover de Rotterdammers
te hebben. Ondanks de hulp van velen
bleven er veel.nare herinneringen. Om
te vergeten ïette hij een handel in
tweede hands boeken op. Hij wilde
onder de mensen zijn. Overigens moest
hij het kleermakerswerk er in het begin
bij büjven doen om de schulden te
kunngn betalen.
De gok slaagde dankzij de combinatie
