Amerika wonen „mensen" (l)
In Zuid
i
Exotisch Bogota kan grauwe
ellende niet verdoezelen
7.
sbbbbm
V
I 19_95
V
Jjlê |f|f
95
elpee surprise jdee:
Pistolen
los in
de holsters
1
11111
E i;!,ïli S| I:
DE HAVENLOODS, DONDERDAG 25 NOVEMBER 1971
47-513
In de reisfolder staat, dat Bogota, de hoofdstad van
Columbia, waar Juan Valdes zo gelukkig de koffiebonen
plukt van de plant, die hij gepoot heeft, toen zijn zoon werd
geboren, een mooie, moderne stad is, met daarnaast vele
mooie gebouwen, daterend uit de tijd van voor Simon
Bolivar, de grote man uit de geschiedenis van Columbia.
Maar de reisfolders vermelden niet de onuitsprekelijke
armoede.van de meeste mensen, die dagelijks verder leven
op de rand van het bestaan. De folders spreken ook niet
over de onbeschrijfelijke stank, die wordt veroorzaakt door
het verkeer, zodat men soms een zakdoek voor de mond
moet houden om niet te stikken. Zij spreken ook niet over
de oorverdovende herrie van de duizenden alsmaar toeteren
de automobilisten, die als razenden door de stad stormen,
zodat het oversteken van een straat levensgevaarlijk is.
Natuurlijk, er zijn prachtige", moderne gebouwen in Bogota,
hoog uitstekend boven de armoede en de stank daaronder.
Het zijn voornamelijk bankgebouwen of grote kantoren van
Amerikaanse maatschappijen, terwijl men hier en daar hoog
tegen de lucht afgetekend namen ziet van bekende Neder
landse fabrieken. Maar het doet wel cynisch aan, wanneer
men in de buitenwijken van Bogota, waar de mensen wonen
in krotten, ruwweg in elkaar getimmerd van bijeen geraapte
planken, plotseling een groot reclamebord ziet van een grote
gloeilampenfabriek in het zuiden des lands, zoals dat heet,
waarop staat, dat het een feest is om een. televisietoestel,
een radio of een lamp van Philips te hebben.
heeft zo zijn aantrekke-
Rijk en arm. Er lijkt in Bogota geen tussenweg te bestaan. Of men woont in een
van de torenhoge flatgebouwen met een riant uitzicht op de bergen rondom de
stad en dan is het leven goed. Of men woont ergens in een Calle (straat) in de
oude stadswijken en dan is het leven niet goed. Natuurlijk zijn er vele mensen
met een normale baan, op een kantoor, in een winkel, als taxi- of buschauffeur,
maar op straat lopen honderden mensen, mannen, vrouwen en ook kinderen
- vaak op de leeftijd voor de kleuterschool die met een naar onze begrippen
zielig handeltje aan de kost proberen te komen. En als ze geen handel hebben,
dan bedelen ze. Soms is het een in lompen geklede man, die met een kind op zijn
arm ergens op een van de brede boulevards zit te wachten tot iemand hem iets
geeft. Soms zijn het kinderen, die je blijven achtervolgen. De meest geliefde
handel op straat is die in „cigarettos Americanos" en die handel wordt bedreven
door jonge mannen, en je kunt geen stap verzetten, zonder hun kreten te horen.
Of de handel in loten voor de nationale loterijen, waarbij het een wonder is, dat
elke handelaar er nog iets aan kan verdienen, omdat ze bij tientallen op de straat
lopen.
Dat is de „derde wereld", die zo ver
weg is van onze rijkdom, waarover wij
zo graag ontevreden zjjn. Die derde
wereld, waarin kinderen leven, die
's nachts op straat liggen te slapen, zo
maar ergens tegen een muur aan, be
dekt met een krant. Kinderen van een
jaar of tien, maar ook volwassenen, die
hun poncho wat steviger om zich heen
hebben getrokken.
En temidden van dat alles wemelt het
van politie, bewapend met pistolen,
die los in de holsters zitten en zwaai
end met knuppels van een meter leng
te. Of militaire patrouilles, zwaar be
wapend met geweren en automatische
-if
t
"Ir
Bogota, mooi en modern van een afstand
pistolen, die plotseling auto's aanhou
den en doorzoeken en de inzittenden
fouilleren. De mensen op straat vjnden
het niet vreemd, want iedereen weet,
dat er onrust is in het land. Niet zozeer
bij de arme bevolking, die eigenüjk
niet weet, dat het leven ook anders
kan zijn, omdat velen van hen nooit
hebben leren lezen of schrijven. Maar
wel onder de studenten op de vele
universiteiten, die de stad heeft. Zij
weten, dat het anders kan en zij willen
het land hervormen. Maar zolang radio
en televisie in handen van de regering
zjjn en de dagbladen geen woord van
kritiek op die regering afdrukken, om
dat zij anders verboden worden, blijft
het grootste gedeelte van de bevolking
doorleven in onwetendheid. De enige
troost is, dat de kerk zegt, dat armoe
de een zegen kan zijn en dat er na dit
leven een beter komt, vooral voor hen,
die arm zijn. Hoe het dan moet met de
rijken, die leven van het werk van de
een vraag, die kennelijk
niemand wil beantwoorden.
Kermis
De politie is overal. Bogota ligt aan de
voet van de Monserrate, een berg, die
3400 m boven de zeespiegel ligt. Bo
ven op de berg staat een kerk en op
zondag trekken duizenden en duizen
den mensen uit Bcgota, maar ook uit
de omgeving, naar die kerk. Zij, die het
kunnen betalen, nemen de kabelbaan
of de trein naar boven. De anderen
lopen, een tocht tegen de berg op van
een uur. Sommigen maken er een
pelgrimstocht van, anderen doen het
om de stank van de stad te ontvluch
ten en weer anderen om deel te nemen
aan het kermisachtige gedoe, dat altijd
bij dergelijke gelegenheden lijkt te
Toen ik naar boven wilde gaan en
probeerde met het weinige Spaans dat
ik in mijn bezit heb, uit te dokteren
met welk vervoermiddel ik naar boven
kon gaan, werd ik aangesproken door
een politieman. Hij zag, dat ik een
sinterklaas
Slingeren de kiekjes van de va
kantie nog steeds los rond in de
lade van Uw bureau?Daar
brengt Sint Nicolaas dan snel
verandering in door U dit fijne
foto-album te geven.
Foto-album met 16 pagina's
zwaar karton in een hip bedruk
te omslag met goudkleurige spi
raal. Licht het statisch geladen
plastic beschermvelletje op, leg
de foto op het karton, rol het
beschermvelletje terug (plakt
automatisch) en Uw foto zit
muurvast en beschermd! Nu
van f 9,95 voor nog géén acht
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij in de kelder dit
fotoalbum waarbij U geen lijm
en fotohoekjes nodig heeft (de
foto's kunt U er dan ook weer
in een wip uithalen), afme
tingen ong. 30 x_
24 cm, nu
Ook maandagmorgen open
Géén tel. of schrift, best.
lijkheid
buitenlander was en sprak me aan in
het Engels. Toen ik hem had verteld,
dat ik naar de top van de Monserrate
wilde, werd hij heel erg actief. Hij liep
naar het loket, waar tientallen mensen
in de rij stonden en kocht voor mij
met voorrang een kaartje. Zonder ver
der iets te zeggen, ging hij met mij mee
naar boven en leidde me daar rond.
Vol trots vertelde Manuel Bernal, zoals
hij|heette, dat hij lid was van de Police
de Turismo. Hij was een vriendelijke,
jonge man, die erg zijn best deed om
het mij naar de zin te maken. Maar het
pistool op zijn heup gaf mij een nare
bijsmaak. Ik bood hem een kop koffie
aan, die hij gretig accepteerde. Maar de
jongeman, die aan het tafeltje zat,
waaraan wij ook gingen zitten, stond
onmiddellijk op en verdween. Kenne
lijk voelde hij er niets voor om plotse
ling, zonder opgave van reden, gefouil
leerd te worden.
Zakkenrollers
En dat de politie achterdochtig is,
bleek mij enkele uren later, toen ik bij
de kerk stond, waar de uitvaartplech
tigheid plaatsvond van Guillermo Leon
Valenciz, dievan 1963 tot 1966 presi
dent is geweest van Columbia. Plotse
ling duwde een politieman de menigte
om mij heen opzij, greep een jongen
beet en fouilleerde hem. Toen hij niets
verdachts vond, stuurde hij hem weg.
Hij vroeg mij naar mijn papieren. Ik
liet hem mijn paspoort zien en hij
werd ineens vriendelijk. Uit wat hij
tegen mij zei, maakte ik op, dat ik
mijn papieren en geld goed moest
bewaken. Zakkenrollers zijn er kenne
lijk in overvloed in Bogota. Sindsdien
loop ik met mijn hand op mijn binnen
uit zjjn slechts enkele indrukken uit
Bogota, de hoofdstad van een land in
de derde wereld. Het zijn over het
algemeen geen prettige indrukken, on
danks het feit, dat de bevolking vrien
delijk en hulpvaardig is. Voor de toe
rist mag het allemaal exotisch zijn,
vooral wanneer je kijkt naar de in
kleurige poncho's geklede Indianen uit
de Andes, die met hun ezeltjes naar de
stad komen om hun koopwaar te
slijten. Maar wanneer je achter die
toeristische aspecten kijkt, zie je de
grauwe ellende van de meerderheid, in
stand gehouden door voornamelijk A-
merikaans kapitaal.
Ontwikkelingshulp
En, hoe vreemd het ook moge klinken,
in stand gehouden door het geld, dat
de regering ontvangt als ontwikkelings
hulp. Het is een bekend feit, dat elk
rijk land verdient aan de gelden, die als
ontwikkelingshulp worden uitgegeven.
Iemand van het ministerie voor com
municaties, waaronder ook radio en
televisie ressorteert, die ik toevallig
ontmoette tijdens de begrafenis van de
ex-president, vertelde mij, dat het geld,
dat de regeringen van de rijke landen
uitgeven aan ontwikkelingshulp, gaat
naar de regeringen van de arme landen.
En die regeringen doen met dat geld
wat hen goeddunkt. Niet om de arme
bevolking van het land een beter leven
te geven, maar wel om de rijken nog
rijker te maken.
Juan Valdez mag dan gelukkig zijn als
hij koffiebonen plukt. En zijn zoontje
mag dan vrolijk huppelend naar zijn
moeder gaan met de eerste koffiebo
nen van de plant, die bij zijn geboorte
werd gepoot. Maar dat is het beeld, dat
de rijke landen graag zien. Want als
Juan Valdez een koffieplant de zijne
mag noemen, moet hij nog maar af
wachten wat de eigenaar van het land
hem voor zijn koffiebonen wil betalen.
En het systeem is er niet op gericht om
Juan Valdez met die prijs gelukkig te
maken. Want de eigenaar van het land
weet, dat Juan nog harder zal werken
als zijn gezin aan de rand van de
honger verkeert. En daarom is de
landeigenaar tevreden met het sy
steem. Zolang Juan maar niet in op
stand komt. En daar is voorlopig niet
veel kans op.
Jan Dijkstra
WANDELING DOOR
KRALINGERHOUT
De Rotterdamse afdeling van het Insti
tuut Voor Natuurbeschermingseduca
tie organiseert een wandeling door het
Kralingse Bos, op zondag 28 november.
Het verzamelpunt is de ingang van het
bos, naast de manege aan de Kralingse-
weg, waar men om 9.30 uur vertrekt.
Deze wandeling, die ca. 11/2 uur zal
duren, staat onder leiding van een
natuurgids. Ieder, die belangstelling
heeft voor de natuur, is op deze
wandeling welkom.
sinterklaas
Juist nu is het de tijd voor
extra gezelligheid thuisen
is zo'n fraaie onyx lamp dan
geen ideaal Sintkado?
Luxe onyx tafellamp op een
sierlijk koperen voetje met
een satijnen paraplukap, ge
heel afgewerkt met goud galon
en voorzien van een fluwelen
sierstrik. Deze lamp uit de prijs-
serie van f 32,50 koopt U nu
kompleet met snoer en stekker
voor nog géén twee tientjes.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de 1e etage deze
onyx tafellamp op 'n koperen
voetje met satijnen paraplukap.
In de kleuren goud, ivoor, oud-
rose, oranje en lichtrose,
totale hoogte 36
veen zei. or scnnrr. oesr.
nts f 8,90
ENWe hebben nog véél
