Weg door „groene hel" prestige-object voor Brazilië stencttyp In Ziiid-Amerika wonen „mensen" (6) 5090 f\K vergist De veiligheids-belasting \&L<MeymeM tegai i sübversiviteir..... eywtoW& vd fet Peruviaanse blad march* opruiming r F. BORDEWIJK 'karakter Weesdewerk-wijze kies. voor de werkwijze opruiming DE HAVENLOODS, DONDERDAG 13 JANUARI 1972 omhoog gaat. alleen maar iets bereiken, wanneer de buitenlandse pers onze oppositie steunt", zo verklaarde hij. De M.D.B. wil in de eerste plaats weer een herstel van de democratische en menselijke rechten in Brazilië. De te genhanger van de M.D.B. is de ARENA (Alian9a Renovadora Nacional), de re geringspartij. „Beide partijen zjjn door het militaire bewind in het leven geroe pen om de schijn van democratie op te houden", aldus Dias Maciel Lysameas. „Wij weten dus dat onze partij zich moet schikken naar de regels, die de militairen stellen, maar wij hebben geen andere keus. De leden van onze partij kunnen nooit precies zeggen wat ze willen zeggen. Als een congresman te ver gaat, kan de regering hem zijn politieke en burgerlijke rechten ontne men. Dat betekent dan, dat hij ook geen werk meer kan krijgen. Zelfs kan de regering hem in de gevangenis zet ten". liet Braziliaanse congres telt 3X0 le den, van wie 65 senatoren, eenzelfde inrichting dus als in de Verenigde Staten. In Brazilië wijst men er dan ook graag op, dal de bestuursvorm van dit land geschoeid is op Noordatneri- kaanse leest. De M.D.B. telt slechts 85 afgevaardigden in het congres, van wie zeven senatoren. Wanneer er verkiezin gen zijn, heeft deze partij geen schijn van kans om meer stemmen te halen. In de eerste plaats niet, omdat vele mensen in Brazilië blanco stemmen en in de tweede plaats niet, omdat de M.D.B. tijdens de verkiezingscampag nes „vriendelijke adviezen krijgt" om bepaalde activiteiten na te laten, zoals Dias Maciel Lysameas het uitdrukte. RISICO'S Ik vroeg hem of het onder deze om standigheden niet moeilijk was om toch voor de oppositiepartij lid te zijn voor het congres. „Het betekent een heleboel risico's", was zijn antwoord. „Er zijn dan ook al vele leden van mijn partij uit het congres gestoten en zelfs in de gevangenis gekomen. Maar als we een klein gaatje zien, dan proberen we het steeds weer opnieuw, ook al kun nen we maar heel weinig doen. In 1968 heeft het congres tegen een besluit van de regering gestemd. Het resultaat was, dat het congres voor dertien maanden werd gesloten. In die tijd heeft de regering een wetje ge maakt, waarbij de mogelijkheid werd geopend, dat een congreslid, dat in de ogen van de regering te ver ging, ontzet kon worden uit zijn burgerlijke en politieke rechten. Toen het congres weer werd geopend, zaten er inderdaad verschillende leden van onze partij in de gevangenis". Uiteraard lokt het geweld, dat vooral de militaire kliek in Brazilië gebruikt om oppositie te onderdrukken - mar telingen en moorden - ook weer ge weld uit van de tegenpartij. Bankover vallen en ontvoeringen waren in Rio de Janeiro dan ook aan de orde van de dag. Dat is er dan ook de reden voor, waarom thans alle ambassades op dracht hebben gekregen te verhuizen naar Brasilia, omdat zij daar beter beveiligd kunnen worden dan in Rio de Janeiro, waar men na een bankover val binnen tien minuten spoorloos verdwenen kan zjjn in de bergen rond om de stad. Ondanks al deze overval len kan men toch niet spreken van een georganiseerde revolutionaire beweging in Brazilië. Men schat bijvoorbeeld het aantal groepen terroristen op enkele honderden en van verschillende kanten hoorde ik de mening uiten, dat de Braziliaanse regering deze groepen niet zou willen missen, omdat de bankover vallen en ontvoeringen de regering het excuus opleveren de dictatuur te hand haven zoals zij thans is. Vandaar dat de Bandeirantes, een afdeling militairen, die zich heeft gespecialiseerd in het bestrijden van terroristen, vrij spel heeft. Deze mening lijkt bevestigd te worden door het feit, dat een leider van een groep terroristen die onlangs gevangen was genomen, ontsnapte op een vooraf aangekondigd tijdstip. Vol gens sommigen moet hij hulp hebben gehad van hoge officieren. REVOLUTIE Bang voor een grootscheepse revolutie hoeft men nauwelijks te zijn. Daarvoor lijkt het land te groot en is de bevol king te weinig ontwikkeld. Over deze zaken zei Dias Maciel Lysameas: „Ik ben tegen de guerilla, tegen het ge weld, omdat ik christen ben, maar ik geloof wel, dat het geweld, dat door terroristen in Brazilië wordt gepleegd, een antwoord is op het geweld van de regering, op de onderdrukking en de uitbuiting". Rondreizen door Brazilië en praten met mensen, die proberen de bevol king op een hoger plan te brengen, is een vreemde ervaring. Aan de éne kant de welvaart van een stad als Rio de Janeiro, prachtig gelegen aan de baai met zijn tientallen kilometers lange strand, aan de andere kant de armoede van de plattelandsbevolking, maar ook van de bewoners van de favella's, de krottenwjjken rondom de grote ste den. Dan een stad als Sao Paulo, met zjjn zes miljoen inwoners, zijn wolken krabbers en een verkeer, waartussen' een Rotterdamse of Amsterdamse taxi chauffeur zich een provinciaaltje zou voelen. De rijkdom van liet zuiden en de uitbuiting en slavernij van het noor den en grote andere delen van het land, zoals het Amazonegebied on de Mato (1 rosso. En de-beduchtheid van vele mensen, dat hun naam wordt genoemd in een Nederlands blad. „Want", zo werd mij door verschillen de mensen verzekerd, „alles wat je over Brazilië gaat schrijven, komt via de ambassade in een vertaling naar hier terug. En dan zal men precies proberen na te gaan wie wat heeft verteld. Hoe minder namen je noemt, hoe beter het is voor onze veiligheid". Een Neder landse priester voegde daar nog aan toe: „En vergeet niet, dat vele Brazili aanse studenten op Nederlandse uni versiteiten in feite werken voor de Braziliaanse geheime politie". CENSUUR Die geheime politie is overal, in ver schillende soorten, iedereen en elkaar controlerend. Want in Brazilië laat men niets aan het toeval over om subversieve elementen te ontmaskeren. Dat blijkt wel heel duidelijk op de vliegvelden, waar telkens opnieuw de bagage wordt onderzocht van elke luchtreiziger, waar iedereen, ook de Brazilianen, een identiteitsbewijs moet laten zien en waar men steeds weer wordt gefouilleerd. Brazilië is uiteraard ook geen land, waar persvrijheid heerst. Zelfs op de televisie worden de films voorafgegaan door een kenmerk van de censuur, waaruit blijkt, dat de film voor vertoning is vrijgegeven. De Braziliaanse regering verdedigt deze censuur met de verklaring, dat „in de huidige overgangsperiode, die moet voeren lot ccn volledig herstel van de democratie, persvrijheid nog niet mo gelijk is". Die overgangsperiode duurt nu al zeven jaar. In die tijd is er nog geen stap gezet in de richting van een herstel van de democratie. Integendeel. Jan Djjkstra De beroemde kathedraal van Brasilia. Op de foto ziet men alleen het vrijhan- gende dakgewelf. De rest van de kathe draal is tpndergronds gebouwd. Terwijl elders in dit land - en zelfs in de krottenwijken, die bij Brasilia zijn ontstaan - honger wordt geleden en mensen zelfs in slavernij leven, was en is in deze stad alles mogelijk als het gaat om de stad architectonisch te verrijken. IDe beste Rotterdamse roman looit geschreven. ^Verkrijgbaar in elkeboekhandely •uw eigen inzetbureau voor tijdelijke kantoorkrachten sinds 1947 Groothandelsgeb. A5 Rotterdam Tel. 010-11 31 50 Alle maaltijden leggen gewicht in de schaalOm dit gewicht op peil te houden is een goede weegschaal toch wel onontbeer lijk. Personenweegschaal die ieder pondje nauwkeurig aangeeft, tot een zwaarte van 130 kg, voor nog géén tien gulden. Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij in de kelder deze nauwkeurige personenweeg schalen, in zwaar metalen uit voering, met rubberen opper vlak, vier rubberen anti-slip dop pen en schaalver-^ deling tot 130 kg Wanneer men een bezoek brengt van een dag of veertien aan Brazilië, dan staat dat bij wijze van spreken gelijk aan het doorbrengen van vier dagen in Athene, daarna met het vliegtuig naar Oslo gaan, vandaar na een dag of vier naar Amsterdam vliegen, op dezelfde dag doorgaan naar Berlijn en dan tenslotte na drie dagen terecht komen in Madrid. Wanneer men dan denkt een oordeel te kunnen vellen over het totale leven in Europa, dan moet het wel een oppervlakkige zijn. Brazilië is op zichzelf een werelddeel. Het land beslaat de helft van Latijns-Amerika en is groter dan Europa zonder Rusland. Het klimaat varieert van tropisch tot sub-tropisch, waarbij op de hoogvlakten zelfs een zo sterke afkoeling kan voorkomen, dat het er kan sneeuwen en Niet alleen echter wat het klimaat betreft is Brazilië een land van tegenstellingen. In de eerste plaats is er weer, zetels in alle Latijns-Amerikaanse landen, de afgrijslijk grote tegenstelling tussen rijk en arm. Want hoe modern steden als Rio de Janeiro en Sao Paulo ook zijn, op het platteland heersen middeleeuwse toestanden. vriezen. Het kan dus voorkomen, dat men 's morgens ergens in het Amazonegebied transpirerend rondloopt in de vochtige tropische hitte en 's avonds, na een vliegtocht van enkele uren, gehuld in een dikke trui de overgang van het ene naar het andere klimaat loopt te verwensen. tloge jkits en kantoorgebouwen in de Braziliaanse hoofdstad Brasilia, een van de stokpaardjes van de regering van dit land. „r^silia moet uit de hoogvlakte oprijden als een monument van de grootheid van het Zuid-Ameri kaanse continent. Brazilië bezig is met een sneltreinvaart zijn economische positie te verbeteren. Ook op de Nederlandse ambassade in Rio de Janeiro wees men op het feit, dat de economische groei van Brazilië dit jaar tien procent zal bedragen, waarmee dit land Japan naar de kroon gaat steken. Met dit cijfer wil men aantonen, dat in Brazilië de werkloos heid zal afnemen. Het zijn echter cijfers van een zeer beperkte waarde, want de grote industrieën zijn in han den van buitenlandse ondernemingen. In Sao Paulo staat bijvoorbeeld een grote fabriek van de Volkswagen. De winsten vloeien grotendeels naar het buitenland. Bpvendien worden de fa brieken steeds meer geautomatiseerd. De werknemers, die men nodig heeft, moeten hoog-gekwalificeerd zijn en deze mensen zijn voornamelijk te vin den in het zuidwesten van Brazilië, waar de industrie zich bij voorkeur vestigt. PETROBAS Hoe sterk Brazilië afhankelijk is van buitenlands kapitaal blijkt wel uit de volgende cijfers. De industrie is voor p0 procent in handen van buitenlandse "investeerders. Voor de handel is dat percentage 58, voor het transport 68 procent, voor reclame 90 procent en voor de pers 69 procent. Wel wijst de Braziliaanse regering er trots op, dat zij de exploitatie van 's lands olierijkdom men in eigen handen heeft genomen. Daarvoor is enkele jaren geleden een Braziliaanse maatschappij opgericht, genaamd Petrobras. Ook daarbij wordt weer de halve waarheid verteld. De aandelen van Petrobras zijn slechts voor 51 procent in handen van de Braziliaanse regering. De andere 49 procent is in het bezit van de grote oliemaatschappijen. Reizend door Bra zilië is het dan ook opmerkelijk hoe weinig benzinestations van Petrobras men ziet tegenover de vele andere van de bekende benzinemaatschappijen. Brazilië wordt geregeerd door een mili taire dictatuur, die door een staats greep in 1964 aan de macht kwam. Voor die tijd werd Brazilië bestuurd door een regering, waaronder corruptie welig kon tieren en waarin ook linkse ideeën de kans kregen zich te ontwik kelen. Ongetwijfeld bang voor een tweede Cuba - en dan in dit grootste land van Zuid-Amerika - werd de mili taire staatsgreep met U.S.A.-steun op- AN ALFABET ISME De huidige Braziliaanse regering is di rect begonnen streng op te trederi tegen de corruptie, maar nog genadelo zer tegen allerlei linkse stromingen. Ben progressieve wijze van denken wordt al direct gekwalificeerd als com munistisch, dus ondermijnend, met als gevolg dat vele studenten, priesters en politici in de gevangenis terecht kwa men en daar gefolterd werden. Toch kan men er niet aan voorbij, dat de huidige regering enige resultaten boekt. Zo heeft men een actie opgezet om het analfabetisme tegen te gaan. Bijvoorbeeld de ..MOBAI." werd in het leven geroepen, een organisatie, waarin groepen studenten naar afgele gen gebieden worden gestuurd om de bevolking in zo kort mogelijke tijd te leren lezen en schrijven. Ook via de televisie worden alfabetiseringscursus sen gegeven. Daar blijft het echter bij. Een logische stap na de alfabetisering zou zijn de bevolking bewust maken van de pro blemen, waarvoor zij staat en het zoeken naar een oplossing daarvoor. Onder leiding van de Öraziliaaiise kerk, waarvan ettelijke bisschoppen zich kri tisch opstellen tegenover de regering, wordt er wel wat aan deze bewustwor ding gedaan, iets dat de regering argwa nend gadeslaat. Bewustwording van de massa kan betekenen, dat deze op den duur in opstand komt tegen het on recht, dat haar wordt aangedaan. Vele vormen van ontwikkelingswerk worden dus ook alweer als ondermij- Ook zo wordt er in Brazilië gewoond: een krot, half overwoekerd door suikerriet en de oprukkende jungle. In dit huis „woun. een boerengezin, dat er tot op heden nog niets van heeft kunnen merken, dat de Braziliaanse economie - vrijwel alleen steunend op buitenlands kapitaal - zo sterk nend aangemerkt. Zo is bijvoorbeeld dc methode van Paulo l'reire voor alfabetisering en vorming in Brazilië verboden, l'reire ging uit van de ge meenschap zelf. Zonder op de klassie ke manier het alfabet te onderwijzen, sloot hü aan bij de begrippen, die een gemeenschap aanspraken, begrippen, die voortkwamen uit hun eigen wensen en noden, llij leerde hen de woorden voor die begrippen, maar daarnaast begon bjj zijn leerlingen ook een poli tiek inzicht te ontstaan. Bij de Brazili aanse staatsgreep in 1964 werd Paulo Freire gevangen genomen. Na zeventig dagen kwam hij vrij en hij week uit naar Chili, waar hij thans adviseur is van de ICIRA, een agentschap van de Verenigde Naties, dat zich wijdt aan onderzoek en training van personeel voor de Chileense agrarische omscha- IRONISCH Het is een ironisch feit, dat er onder het fascistoide regeringsbewind in Bra zilië toch nog een oppositiepartij be staat. Dat is de M.D.B., de Braziliaanse Democratische Beweging. In de hoofd stad Brasilia sprak ik met Dias Maciel Lysameas, één van de vertegenwoordi gers van deze partij in het Braziliaanse congres. Hij was een van de weinigen, die vrijuit tegen mij durfde te spreken zonder daarbij het verzoek te doen zijn Brazilië is in feite dan ook een van de meest achtergebleven landen van La tijns-Amerika. Het aantal analfabeten is er hoger dan waar ook en de natuurlijke rijkdommen worden slechts zeer beperkt geëxploiteerd. Ruim tachtig procent van de ongeveer 95 miljoen Brazilianen woont in de kuststreken. De rest is verdeeld over het binnenland, onder andere in het schier onmetelijke Amazonegebied, dat in feite één groot oerwoud is, doorsneden door duizenden rivieren. In die „groene hel" wonen nog India nen-stammen, die in het stenen tijd perk verkeren en die steeds verder weg trekken naarmate de blanken opdrin gen. Thans is men bezig dit enorme gebied open te leggen door de aanleg van de Trans-Amazonica, een weg, die de Atlantische Oceaan, via het Amazo negebied en Peru moet gaan verbinden met de Stille Oceaan. Het is een project, dat door velen wordt gezien als een prestige-object van de Braziliaanse regering, zoals trouwens ook de bouw van de hoofd stad Brasilia dat is. Brasilia en de Trans-Amazonica moeten de wereld tonen tot welke machtige dingen dit land in staat is. Maar dat de Trans- Amazonica wordt aangelegd met Yan kee-kapitaal en dat het uiteindelijke Noord-Amerikaanse ondernemingen zullen zjjn, die zullen profiteren van de natuurlijk rijkdommen van het Amazo negebied, wordt in Brazilië verzwegen. Bovendien zijn velen ervan overtuigd, dat de Trans-Amazonica vooral van belang zal zjjn voor Noordameri- kaanse - strategische doeleinden. Gro te stukken land in het Amazonegebied zijn reeds opgekocht door Noordame rikanen en het vermoeden bestaat, dat men dit gebied wil gebruiken als vluchtmogelijkheid, wanneer het ooit tot een totale atoomoorlog zal komen. Wanneer men met regeringsfunctiona rissen spreekt, krijgt men te horen, dat De basis van een goede nacht rust is een goede matras Tijdens de opruiming koopt U zo'n goede matras nu voor gul dens goedkoper. 1-Persoons polyaether matras sen, licht in gewicht en stofvrij, eenzijdig gestikt, met gebor duurde borders. In goud en paars, afmetingen 80 x 190 cm, 11 cm hoog, nu niet voor f 72,50, maar voor nog géén zestig gulden. Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver kopen wij op de 1e etage deze 1-persoons polyaether matras sen eenzijdig gestikt en met geborduurde borders. In goud en paars, afmetingen 80 x 190 cm, 11

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1972 | | pagina 13