An Thomassen: Van voetstuk
af en werken aan problemen
BURGEMEESTERSVROUW ZONDER SHOW
krenterig!
k'£fP'en90e'> 9e"
C f -ncsasssss.
Atleten ontmoeten
elkaar in Ahoy'
WERKERS AAN DE WATERWEG
WORDEN TE BOEK GESTELD
EN DONDERDAG IN ROTTERDAM RECHTER MAASOEVER - SCHIEDAM - VLAAR
RSCHIJNT
dinsdag 15 februari 1972
21e jaargang no. 7
'AARD E.O. HOOFDKANT. PRINS HENDRIKKADE 14, ROTTERDAM. TEL. 13.21.70
Het zijn nu niet bepaald de door de goegemeente als, officieel bestempelde
gebeurtenissen, waarbij mevrouw Thomassen-Lind op de voorgrond treedt. Zo
kan het gebeuren dat ze in het nieuws komt, als zij een abortuskliniek van
Stimezo (Stichting medisch verantwoorde zwangerschapsonderbreking) opent,
•en nieuwe wereldwinkel in gebruikt stelt of een milieudag bijwoont. Toch zegt
ze, dat ze zich aan de vaste gelegenheden als burgemeestersvrouw niet onttrekt.
„Als u'mijn jaarlijkse lijstje met openingen ziet - dat zijn er heel wat. Misschien
kun je zeggen dat ik het accent op het werk leg en niet op de representatie.
Natuurlijk vind ik niet alles wat ik moet doen even leuk. Ik ga liever naar de
opening van een bejaardentehuis dan naar de een of andere staande receptie. Ik
houd van contact met mensen. Recepties zijn uit de tijd. Maat niemand zal
kunnen beweren dat ik me doelbewust aan bepaalde verplichtingen onttrek".
voor alle plaatselijke vrouwenorganisa-
De zaken,
■Thomassen zich bemoeit, zijn zeker
niet voor iedereen gemeengoed. Hoe
wel, bijna iedereen interesseert zich
anno 1972 voor ons milieu, meer dan
de helft van de Nederlanders gaat zo
langzamerhand akkoord met het wetti
gen van abortus en een steeds grotere
groep spant zich in voor een mentali
teitsverandering van het denken en
doen op wereldniveau. Een aangelegen
heid als abortus is bovendien contro
versieel. Je kunt op je vingers natellen
dat je emotionele reacties losweekt, als
je je in het openbaar voor of tegen een
dergelijke zaak opstelt. Zeker als je zo
in de kijkert loopt als eerste burgeres
van een stad als Rotterdam. Moet de
vrouw van een burgemeester zich niet
in navolging van* haar man neu
traal opstellen?
Neutraliteit
Mevrouw Thomassen: ..Neutraliteit
bestaat niet. Mijn man is als socialist
aangetrokken en nam een gelijkgeT
'oriënteerde vrouw mee. Met z'n
tweeën word je gehuurd. Waarom mo
gen wij niet voor onze mening uitko-
.men? Ik zie ook niet in dat je die
officiële mevrouw Thomassen inoct
scheiden van de andere. Dat is niet
nodig. Wat men wèl eens moet verge
ten is dat ik toevallig ben getrouwd
met de burgemeester van Rotterdam.
Toen ik in mijn functie van voorzitster
van de plaatselijke vereniging voor
ontwikkelingssamenwerking met de
heer B^sgra van het Angola-comité
naar Van Nelle was geweest om over
de kwestie van de Angolese koffie te
praten, stond er in de krant: vrouw
van burgemeester enz. Waarom? Ik wil
mijn vrijheid. Dat moeten ze eens een
beetje ruimer zien. Op zó'n manier
kun je nooit jezelf zijn".
„Neem nu die abortus. Iets dat niet
één vrouw voor haar plezier doet. Het
is een noodoplossing. Alleen de vrouw
kan erover beslissen. En zou ik daar
voor niet mogen uitkomen? Ik héb na
de opening van die kliniek veel nijdige
brieven gehad, maar die kunnen mijn
houding niet veranderen. Gelukkig
staan steeds meer mensen positief te
genover de abortus. Alles verandert.
#Zo plaatsten de mensen vroeger diege
nen met hoge functies in het maat
schappelijke leven op een voetstuk.
Iets waaraan ik altijd een vreselijke
hekel heb gehad. Tot mijn vreugde
wordt die heldenverering steeds min
der".
Belangrijkste problemen voor me
vrouw Thomassen zijn de ontwikke
lingssamenwerking. de vredespolitiek
(„daarover verschillen mijn man en ik
bepaald van mening") en de instand
houding van een gezond milieu. Naast
haar hier al genoemde taak ,in de
vereniging voor ontwikkelingssamen
werking oefent ze o.a. het voorzitter
schap van het Rotterdams vrouwen
contact uit, een overkoepelend orgaan
Muziekstudenten geven
reeks middagconcerten
Op zo tebruari, 20 maart en 24 april
zullen voor bejaarden en andere be
langstellenden de bekende concerten
door leerlingen van het Rotterdams
Conservatoriumworden gegeven. Het
programma voor het eerste concert
omvat viool- en pianomuziek, terwijl
een dansgroep van de dansacademie
medewerking verleent. Werken van
G. F. Handel, Joh. Brahms, F.
Schubert, Fr. Chopin e.a. zullen wor
den uitgevoerd.
Het maart-concert wordt een passie-
cóncert, waaraan zangsolisten, de klei
ne koorklasse van het Conservatorium,
een vrouwenkoor met orkest en andere
instrumentalisten, zullen medewerken.
Op het programma komen Voor wer
ken van G. P. da Palestrina, M. A.
Ingeneri, Joh. Pachelbel, J. S. Bach, A.
Vivaldi, G. B. Pergolesi, W. A. Mozart,
B. Britten e.a.
Een abonnement voor de drie concer
ten kost f 4.— en losse kaarten f 1.50
(garderobe en consumptie tijdens de
pauze inbegrepen). De kaarten kunnen
worden aangevraagd bij de Stichting
Raad voor het Maatschappelijk Wel
zijn, Pieter de Hoochweg 120. Rotter
dam. tel. 010-235290. De concerten
worden gegeven in de kleine zaal van
dè Doelen in Rotterdam en beginnen
alle om 13.45 uur.,
de verschillende vrouwenverenigingen
een milieudag gehouden met als onder
werp „De vrouw en de zorg voor het
milieu". Mevrouw Thomassen: „We
zijn van plan een lijstje samen te
stellen met „schone" produkten, zoals
enkele wasmiddelen en ongekleurd
toiletpapier. Verder raden wij de men
sen aan zo min mogelijk plastics te
kopen, biologisch-dynamisch voedsel
te eten en willen wij trachten rondom
de steden gordels van onbespoten
tuinen - daarbij denken we vooral aan
volkstuinen - te realiseren".
Loze opschriften
An Thomassen staat ook bij verschil
lende organisaties als erepresidente te
boek. Zelf zegt ze daarover: „Ach, dat
is iets wat zo is gegroeid. Liever wil ik
dergelijke loze opschriften niet. Ik wil
in besturen zitten waar je iets doet.
Het burgermeestersvrouw-zijn is voor
mij een halve dagtaak. Voor een groot
deel komt dat door mijn eigen activi-
Haar kopjes niet-Angolese koffie
drinkt mevrouw Thomassen met net-
suiker. Ze is zo consequent mogelijk
wat het gebruik van produkten uit de
derde wereld betreft. De Rotterdamse
vereniging voor ontwikkelingssamen
werking is voortgekomen uit het
Novib-comitè, dat net als in andere
plaatsen in de Maasstad pleitte voor
hulp aan het arme en verreweg groot
ste wereldgedeelte en de collectes orga
niseerde. De vereniging heeft twee
Indiase projecten onder haar beheer:
slump-clearing in New Delhi (het hel
pen van mensen in krottenwijkenen
een schooltje in Valod met de bedoe
ling vooral de mensen van de .laagste
niveaus meer ontwikkeling bij te bren
gen. Werkgroepen zetten zich in voor
een mentaliteitsverandering in ons
land; dit jaar in het bijzonder in
verband met Unctad III, de wereldhan
delsconferentie in Santiago, Chili.
Mevrouw Thomassen: „Het praten
over de ontwikkelingssamenwerking is
nog nauwelijks van de grond gekomen.
Daar wordt te weinig aandacht aan
besteed. Het is eerst zaak de mensen
voor dat werk te motiveren; dan komt
die mentaliteitsombuiging vanzelf. Wat
T
'V'\ iósV
Niet zo maar boren
in Waddengebied
Staatssecretaris H. J. L. Vonhoff van
C.R..M: heeft het gehele Waddenge
bied met inbegrip van de eilanden
opgenomen in een lijst van gebieden,
waar werkzaamheden verband houden
de met opsporing en winning van
delfstoffen niet mogelijk zijn zonder
overleg met een planologische werk-
commissie, waarin ook C.R.M. is verte
genwoordigd.
Alvorens tot definitieve aanwijzing
over te gaan. een bevoegdheid die de
Staatssecretaris ontleent aan de op
grond van de Mijnwet en de wet
opsporing delfstoffen verleende con
cessies en vergunningen en de daarbij
geformuleerde voorwaarden, heeft hij
de lijst voorgelegd aan de Rijksplanolo
gische Commissie. De lijst omvat be
halve het Waddengebied ook andere
uit een oogpunt van natuur- en land
schapsbescherming en openluchtrecre
atie waardevolle gebieden als bijvoor
beeld het Friese Merengebied, Het
Drents plateau, de Veluwe, het Zuid-
Hollands-Utrechtse Merengebied,
Zuid-Limburg en delen van N. Bra
bant, Overijssel en de Achterhoek. In
de lijst zijn begrepen de voormalige
zogenaamde meldingsgêbieden (na
tuurgebieden, waarop tot 1 augustus
1970 de meldingsplicht rustte.) Tevens
heeft de Staatssecretaris met betrek
king tot de Waddenzee inhoud gegeven
aan de reeds geldende bepaling, dat in
vogelbroed- en voedselvindplaatsen de
rust niet mag worden verstoord door
werkzaamheden samenhangend met
exploratie en exploitatie van delfstof
fen. Als zodanige rustgebieden zijn
aangemerkt: de aan de eilanden gren
zende delen van het bij eb droogval
lend wad: Griend met Grienderwaard;
een strook wad langs de Friese en
Groningse kust; slikken van de Dol-
lard; de Engelsmanplaat, Rottumer
plaat, Rottumeroog; het Eyerlandse
gat (zeehondenreservaat); het Balg
dat betrèft ben ik „blij" met de
sombere voorspellingen van de club
van Rome. Want als die mentaliteits
verandering er niet komt, geloof ik dat
de groei van de rijke landen waanzin
nig uitloopt en dat de arme ons nooit
meer inhalen".
Over een betere verdeling van de wel
vaart zegt ze: „Een vereiste daarvoor is
het streven naar geringere inkomens
verschillen. Dat is voor mij natuurlijk
gemakkelijk om te zeggen; wij hebben
een goed salaris. Ik vind dat dat salaris
minder moet, maar dat te bereiken is
minder eenvoudig dan het lijkt. Daar is
meer voor nodig dan de goede wil van
enkelen".
„Ook dient er nationaal zowel als
internationaal te worden gestreefd
naar een betere industriële verdeling.
Of er in het Rijnmondgebied ^een
industrieën meer bij mogen is iets wat
ik niet durf te zeggen. In elk geval
mogen er geen milieu-vervuilende be-
Natuurlijk hebben mijn man en ik
hier onze eigen ideeën over. En hij zegt
wel eens: je zou eigenlijk niet dit of
dat moeten doen, maar zus of zo. We
zijn echter liberale lieden tegenover
elkaar. Het lijkt me bovendien dood
saai als je het over alles met elkaar
altijd maar eens bent".
Eng dilemma
„Het is beslist een eng dilemma: wel of
geen industrie erbij in het Rijnmondge
bied. Je moet een goede overeenkomst
vinden tussen arbeidsverdeling, milieu
en werkgelegenheid. Maar probeer eens
een fabriek te dwingen zich ergens
anders te vestigen. Dan stappen ze
meteen de grens over en gaan bij een
andere gunstig gelegen haven zitten.
Beslissingen betreffende de industriali
satie moeten dan ook door het rijk
worden genomen. Dat kan op interna
tionaal niveau overleg plegen".
Bokser Ank, een voor dat ras gebruike
lijke, goeie lobbes, ligt zwaar snurkend
in zijn mandstoel. Buiten is het rustig.
Over de Ringvaart, vroeger op Kralings
gebied, komt weinig verkeer. Uit het
raam is de torenhoge NEH te zien met
ervoor de snelweg, die de Brienenoord-
brug met de Kotterdamje wijken
Alexanderstad ert Ommoord verbindt.
Vooral in de zomer, als het lekker
wëer voor de tuin is, is het geluid van
het snelverkeer onprettig, aldus me
vrouw Thomassen. Zij en haar man
houden van de rust. De vakantie Wordt
dan ook steevast in een berggebied
doorgebracht. Over goed twee jaar gaat
burgemeester Wim Thomassen met
pensioen. En of mevrouw Thomassen
het nu leuk vindt of niet, dan is de
verdeling van de welvaart er oorzaak
van dat de randstad-agglomeratie vaar
wel kan worden gezegd. „Of we hier
na de pensionering blijven wonen? Ik
denk van niet. Afgezien van die con
centratie van huizen, mensen en ver
keer, wil ik toch niet in een grote stad
wor.en. Een hele grote stad is nooit
cfize keuze geweest".
Henk van Capelleveen
vöo? Gn rn 9ewe|de
mkrent°os n zijn
*0/rna'k gevulde
vjefbeterlijk dwars-
qebakken BUMS'
rbeterlijk
bokmon'chep
PERSONEEL GEBR. COSTER
NAAR TUNESIË
Het personeel van de Gebroeders
Coster in Rotterdam gaat de traditie
van verre vakantiereizen op directie-
kosten voortzetten. Na Israël. Ameri
ka, Zweden, Engeland en Parijs is nu
Tunesië aan de beurt.
Op 10 februari is de eerste groep al
vertrokken voor een achtdaagse reis.
De volgende groepen personeel zullen
volgen op 17 en 24 februari en op 2
maart. Alle kosten van deze reis, zowel
voor reis, verblijf en alle consumpties
zijn voor rekening van de directies,
evenals de vele excursies door heel
Aanstaande vrijdag, 18 februari, beleeft het Rotterdamse Sportpaleis Ahoy* een
uniek feit. Voor de eerste keer in haar bestaan wordt de sporttempel bevolkt
door tientallen atleten, die deelnemen aan de indoor-atletiekontmoeting België-
D.D.R.-Nederland. Het middenterrein van het Sportpaleis ondergaat momenteel
een ingrijpende gedaantewisseling. Waar bij wielerwedstrijden de renners hun
tenten opslaan, waar het publiek een pilsje drinkt of aan een tafeltje moeite doet
de koersen te volgen; daar venijzen nu de diverse faciliteiten voor de
atletiek-sport.
Schuin tegen de wielerbaan ligt nu de
atletiekbaan, die een lengte heeft van
180 meter: geschikt voor toptijden. In
het midden, over de hele lengte van
het middenterrein komen de sprintba-
nen, en de rest van de vloer wordt in
beslag genomen door de kogelstoot-
bak met aanloop, en de hoog- en
verspringbanen. Ook de polsstokhoog-
toestellen vinden hun plaatsje in het
Sportpaleis.
Wereldklasse
De atletiek-ontmoeting belooft een bij
zonder evenement te worden. De drie
deelnemende landen hebben hun beste
atleten ingezet, en vooral de ploeg van
de D.D.R.momenteel een der sterkste
atletieknaties ter wereld, komt uit met
een formidabel veld. Welke kwaliteiten
die D.D.R.-ploeg bezit wordt wel be
wezen dóór het resultaat van de Euro
pese Kampioenschappen, die vorig jaar
in Helsinki werden gehouden: men
ging naar huis met .12 gouden, 13
zilveren en 7 brpnzen medailles.
De Oostduitse ploeg, die op 18 februa
ri naar Rotterdam komt, telt vooral bij
de dames een aantal deelneemsters van
wereldklasse. Op de eerste plaats den
ken we aan Renate Stecher, Europees
Kampioene op de 100 en 200 meter,
wereld-recordhoudster op de 100 me
ter 11.0 sec.) en ook Karin Balzer, de
beste hordenloopster ter wereld, diver
se malen Europees en wereldkampioe
ne, staat garant voor top-atletiek. Ook
bij de heren zijn atleten van klasse:
Manfred Kokot, Dieter From en Max
Klaus (Europees Kampioen versprin
gen).
De Belgische ploeg (de Belgen hebben
alleen een heren-afvaardiging) belooft
ook uitstekende sport. In de opstelling
staan onder meer Borles, Lespagnard
en de 3000 meter-cracks Mignon en
Ornelis.
De Nederlandse ploeg, zonder Mieke
Sterk, heeft bij de dames onder meer
M. Bruggraag, V.d. Berg en A. de
Lange-Stalman in de ploeg. Bij de
heren zullen uitkomen P. Tamminga,
B. Wassenaar, B. Saris en J. Reijnders.
De Oostduitse, Belgische en Neder
landse heren komen uit op de 60,400,
800, 1500 en 3000 meter, 60 meter
horden, verspringen, hoogspringen en
polshoog. De Oostduitse en Nederland
se dames komen uit op de onderdelen
60, 400, 800 meter, 60 meter horden,
hoog- en verspringen en kogelstoten.
De atletiek-ontmoeting in Sportpaleis
Ahoy' begint om 8 uur. Kaarten voor
dit sportieve evenement kosten f 6.—
en f 8.-.
Zijn standbeeld staat een beetje verlo
ren op het Westplein, het standbeeld
van Pieter Caland, de man, die hon
derd jaar geleden Rotterdam zijn door
steek naar zee gaf en die daarmee de
grondslag legdevoor wat Rotterdam
nu onder andere is: de grootste haven
ter wereld. Eigenlijk zou zijn beeld bij
de ingang van de Niéuwe Waterweg
moeten staan, uittornend boven de
golven, uitstarend over de zee. Maar
zover is het in die honderd jaar op
gaande lijn van de haven nooit geko-
men. Wel gaan we hem op 9 maart
herdenken, want op die dag zal het
precies honderd jaar geleden zijn, dat
de Harwichboot ..Richard Young" als
eerste schip via de Nieuwe Waterweg
naar zee ging.
Dr. A. J. Teychiné Stakenburg, secre
taris van de Scheepvaart Vereeniging
Zuid en journalist Henk Donia, als
producent, gaan dit jaar een andere
hommage brengen aan de grondlegger
van de Rotterdamse rijkdom. Zij heb
ben de taak op rich genomen een
geschiedschrijving te geven van de
„werkers van de Waterweg", te begin
nen bij Pieter Caland zelf en eindigend
bij Van der Mandele. Want, zo zeggen
zij, het zijn juist die mensen, die van
hoog tot laag aan en langs de Waterweg
hebben gewerkt, die een vergeten
groep vormen.
eindredactie van het boek zal voeren,
met een dergelijk idee rondloopt, dan
geeft hij er altijd een andere dimensie
aan. Daarom zal het boek ook geen
boek worden in de klassieke betekenis
van het woord. Het werk zal bestaan
uit tien losse katerns, in elk waarvan
een van de „werkers aan de Waterweg"
wordt belicht. De tien katerns, die
gelijktijdig in het najaar zullen verschij
nen, zullen worden aangeboden in een
houten palletkistje. Het boekwerk zal
niet via de boekhandel te koop zijn.
maar dank zij het feit, dat wij het boek
zelf uitgeven en rechtstreeks leveren,
kunnen we het tegen die belachelijk
lage prijs van f. 22,50 aanbieden", zegt
Henk Donia. „Dat is dan wel bij
inschrijving. Later gaat het dertig gul
den kosten, wat natuurlijk nog geen
geld is voor.een dergelijk werk. wan
neer je alleen al bedenkt, dat er tiental
len kleurenfoto's in komen en nog vele
andere illustraties. Maar dan moeten
we wel minstens tweeduizend inschrij
vingen hebben. Dan laten we er in
ieder geval drieduizend drukken."
Belangstelling
Het ziet er nu al naar uit, dat er veel
belangstelling voor het boek zal be
staan. Vorige maand verscheen
„Kunstveem", de culturele bijlage van
„Havennieuws" een onder redactie van
Henk Donia door de S.V.Z. uitgegeven
maandblad, dat speciaal is bestemd
voor de huidige „werkers aan de Wa-,
terweg", in de vorm van een brochure,
gewijd aan de uitgave van het boek.
Reeds nu heeft men ongeveer de helft
van het benodigde aantal inschrijvin
gen binnen en men is pas enkele dagen
geleden begonnen met het benaderen
van het bedrijfsleven. Verwacht wordt,
dat de bedrijven zich meerdere exem
plaren van het werk zullen aanschaf-
:fen- om weg te geven als relatiege
schenk in dit jaar van de (rerdenking
van Pieter Caland.
Wie zijn, naast Pieter Caland zelf *n de
thans al bijna legendarische Van der
Mandele. de „werkers van de Water
weg? Dr. Stakenburg zegt daarover:
„We hebben de keus nog niet helemaal
gemaakt, omdat die zo groot is. Maar
we hebben er natuurlijk wel enige
ideeën over. Zo denken we bijvoor
beeld aan Kees Kaak, de eerste leider
van de arbeiders aan het eind van de
vorige eeuw en aan cargadoors, stuwa
doors, een stakingsleider, noem maar
op."
Werkers aan de Waterweg.
Mandele. Over de laatste zal trouwens
volgend jaar van zijn hand een boek
verschijnen. Over Pieter Caland leest
hij thans alles wat los en vast zit,
terwijl hij bovendien contacten heeft
opgenomen met nabestaanden van
deze man, die hoe vreemd het ook
moge klinken in zijn tijd werd ver
guisd. Onder andere heeft hij de 87-ja-
rige kleindochter van Pieter Caland,
Adrienne,-. 'opgespoord.
Typische mensen
„Het waren typische mensen die
Calands," zegt de heer Stakenburg,
kennelijk genietend. „Zeeuwen. Wij
spreken hun naam overigens verkeerd
uit, want de klemtoon moet eigenlijk
op de tweede lettergreep liggen. Het
waren mensen, die altijd bezig waren
met dijken. Je kunt je zo voorstellen,
dat zij op het laatst nel zo knoestig
werden als het rijshout, waarmee ze
werkten. Ze hebben altijd tegen de zee
gevochten en dat heeft toch wel een
stempel op die familie gedrukt.
l
„Werkers aan de Waterweg" zal overi
gens niet alléén bestaan uit profielen
van de tien uitverkorenen. Zij zullen
door de schrijvers - daarvoor is al een
aantal mensen aangezocht worden
geplaatst tegen de achtergrond van de
tijd, waarin zij leefden. Op die manier
zal het boekwerk ook van cultureel-
historische waarde worden, waardoor
het in belangrijkheid zal stijgen.
„Als de belangstelling voot het boek
zich doorzet, zoals thans het geval is,
kan het best gebeuren, dat er een
vervolg op komt," filosofeert Henk
Donia, die trouwens al lang met plan
nen voor dergelijke publicaties rond
liep. „Dan denken we zelfs aan een
soort fonds, waaruit we op den duur
een reeks boeken in deze stijl kunnen
financieren."
En die gedachte is een kolfje naar de
hand van de heer Stakenburg, doctor
in de Nederlandse letteren en middel
eeuwse geschiedenis, die al enige boe
ken op zijn naam heeft staan en die zo
zijn eigen gedachten heeft over het
culturele klimaat, zeer zeker op het
gebied van de uitgfeverij, in Rotterdam.
Gezien de belangstelling, die er nu
reeds is voor het boek, een belangstel
ling, die zelfs van ver buiten Rotter
dam komt, ziet het er wel naar uit, dat
het nog zal lukken ook. En dat is
alleen maar toe te juichen.
Jan Dijkstra,
Gesprekken over oude
en nieuwe religiositeit
Het vormingscentrum Den Alerdinck
te Laag-Zuthem (bij Zwolle) zal in de
komende maanden drie bijeenkomsten
beleggen over oude en nieuwe religiosi
teit in de westerse cultuur.
Tijdens het weekend van 26 en 27
februari gaat het over „gebed en gods
ervaring nü", met o.a. als medewerker
rabbijn J. Soetendorp te Amsterdam.
Met Pinksteren (20 tot 22 mei) luidt
het thema: „vindplaatsen van God". In
een programma van gesprek, liedzang,
viering en politieke verkenning zal dan
een antwoord gezocht worden op de
vraag waar de God van Israël in deze
tijd zich wellicht laat vinden. Van 15
tot 22 juli wordt een zomercursusweek
gehouden met als startvraag: „geloven
nil? Deze week bedoelt een speur
tocht te zijn naar nieuwe religieuze
levensoriëntatie.
Voor opgave en inlichtingen: vor-
mingscentrum Den Alerdinck, Laag-
Zuthem, post Zwolle, tel. 05290 - 284,