An Thomassen: Van voetstuk af en werken aan problemen BURGEMEESTERSVROUW ZONDER SHOW krenterig! k'£fP'en90e'> 9e" C f -ncsasssss. Atleten ontmoeten elkaar in Ahoy' WERKERS AAN DE WATERWEG WORDEN TE BOEK GESTELD EN DONDERDAG IN ROTTERDAM RECHTER MAASOEVER - SCHIEDAM - VLAAR RSCHIJNT dinsdag 15 februari 1972 21e jaargang no. 7 'AARD E.O. HOOFDKANT. PRINS HENDRIKKADE 14, ROTTERDAM. TEL. 13.21.70 Het zijn nu niet bepaald de door de goegemeente als, officieel bestempelde gebeurtenissen, waarbij mevrouw Thomassen-Lind op de voorgrond treedt. Zo kan het gebeuren dat ze in het nieuws komt, als zij een abortuskliniek van Stimezo (Stichting medisch verantwoorde zwangerschapsonderbreking) opent, •en nieuwe wereldwinkel in gebruikt stelt of een milieudag bijwoont. Toch zegt ze, dat ze zich aan de vaste gelegenheden als burgemeestersvrouw niet onttrekt. „Als u'mijn jaarlijkse lijstje met openingen ziet - dat zijn er heel wat. Misschien kun je zeggen dat ik het accent op het werk leg en niet op de representatie. Natuurlijk vind ik niet alles wat ik moet doen even leuk. Ik ga liever naar de opening van een bejaardentehuis dan naar de een of andere staande receptie. Ik houd van contact met mensen. Recepties zijn uit de tijd. Maat niemand zal kunnen beweren dat ik me doelbewust aan bepaalde verplichtingen onttrek". voor alle plaatselijke vrouwenorganisa- De zaken, ■Thomassen zich bemoeit, zijn zeker niet voor iedereen gemeengoed. Hoe wel, bijna iedereen interesseert zich anno 1972 voor ons milieu, meer dan de helft van de Nederlanders gaat zo langzamerhand akkoord met het wetti gen van abortus en een steeds grotere groep spant zich in voor een mentali teitsverandering van het denken en doen op wereldniveau. Een aangelegen heid als abortus is bovendien contro versieel. Je kunt op je vingers natellen dat je emotionele reacties losweekt, als je je in het openbaar voor of tegen een dergelijke zaak opstelt. Zeker als je zo in de kijkert loopt als eerste burgeres van een stad als Rotterdam. Moet de vrouw van een burgemeester zich niet in navolging van* haar man neu traal opstellen? Neutraliteit Mevrouw Thomassen: ..Neutraliteit bestaat niet. Mijn man is als socialist aangetrokken en nam een gelijkgeT 'oriënteerde vrouw mee. Met z'n tweeën word je gehuurd. Waarom mo gen wij niet voor onze mening uitko- .men? Ik zie ook niet in dat je die officiële mevrouw Thomassen inoct scheiden van de andere. Dat is niet nodig. Wat men wèl eens moet verge ten is dat ik toevallig ben getrouwd met de burgemeester van Rotterdam. Toen ik in mijn functie van voorzitster van de plaatselijke vereniging voor ontwikkelingssamenwerking met de heer B^sgra van het Angola-comité naar Van Nelle was geweest om over de kwestie van de Angolese koffie te praten, stond er in de krant: vrouw van burgemeester enz. Waarom? Ik wil mijn vrijheid. Dat moeten ze eens een beetje ruimer zien. Op zó'n manier kun je nooit jezelf zijn". „Neem nu die abortus. Iets dat niet één vrouw voor haar plezier doet. Het is een noodoplossing. Alleen de vrouw kan erover beslissen. En zou ik daar voor niet mogen uitkomen? Ik héb na de opening van die kliniek veel nijdige brieven gehad, maar die kunnen mijn houding niet veranderen. Gelukkig staan steeds meer mensen positief te genover de abortus. Alles verandert. #Zo plaatsten de mensen vroeger diege nen met hoge functies in het maat schappelijke leven op een voetstuk. Iets waaraan ik altijd een vreselijke hekel heb gehad. Tot mijn vreugde wordt die heldenverering steeds min der". Belangrijkste problemen voor me vrouw Thomassen zijn de ontwikke lingssamenwerking. de vredespolitiek („daarover verschillen mijn man en ik bepaald van mening") en de instand houding van een gezond milieu. Naast haar hier al genoemde taak ,in de vereniging voor ontwikkelingssamen werking oefent ze o.a. het voorzitter schap van het Rotterdams vrouwen contact uit, een overkoepelend orgaan Muziekstudenten geven reeks middagconcerten Op zo tebruari, 20 maart en 24 april zullen voor bejaarden en andere be langstellenden de bekende concerten door leerlingen van het Rotterdams Conservatoriumworden gegeven. Het programma voor het eerste concert omvat viool- en pianomuziek, terwijl een dansgroep van de dansacademie medewerking verleent. Werken van G. F. Handel, Joh. Brahms, F. Schubert, Fr. Chopin e.a. zullen wor den uitgevoerd. Het maart-concert wordt een passie- cóncert, waaraan zangsolisten, de klei ne koorklasse van het Conservatorium, een vrouwenkoor met orkest en andere instrumentalisten, zullen medewerken. Op het programma komen Voor wer ken van G. P. da Palestrina, M. A. Ingeneri, Joh. Pachelbel, J. S. Bach, A. Vivaldi, G. B. Pergolesi, W. A. Mozart, B. Britten e.a. Een abonnement voor de drie concer ten kost f 4.— en losse kaarten f 1.50 (garderobe en consumptie tijdens de pauze inbegrepen). De kaarten kunnen worden aangevraagd bij de Stichting Raad voor het Maatschappelijk Wel zijn, Pieter de Hoochweg 120. Rotter dam. tel. 010-235290. De concerten worden gegeven in de kleine zaal van dè Doelen in Rotterdam en beginnen alle om 13.45 uur., de verschillende vrouwenverenigingen een milieudag gehouden met als onder werp „De vrouw en de zorg voor het milieu". Mevrouw Thomassen: „We zijn van plan een lijstje samen te stellen met „schone" produkten, zoals enkele wasmiddelen en ongekleurd toiletpapier. Verder raden wij de men sen aan zo min mogelijk plastics te kopen, biologisch-dynamisch voedsel te eten en willen wij trachten rondom de steden gordels van onbespoten tuinen - daarbij denken we vooral aan volkstuinen - te realiseren". Loze opschriften An Thomassen staat ook bij verschil lende organisaties als erepresidente te boek. Zelf zegt ze daarover: „Ach, dat is iets wat zo is gegroeid. Liever wil ik dergelijke loze opschriften niet. Ik wil in besturen zitten waar je iets doet. Het burgermeestersvrouw-zijn is voor mij een halve dagtaak. Voor een groot deel komt dat door mijn eigen activi- Haar kopjes niet-Angolese koffie drinkt mevrouw Thomassen met net- suiker. Ze is zo consequent mogelijk wat het gebruik van produkten uit de derde wereld betreft. De Rotterdamse vereniging voor ontwikkelingssamen werking is voortgekomen uit het Novib-comitè, dat net als in andere plaatsen in de Maasstad pleitte voor hulp aan het arme en verreweg groot ste wereldgedeelte en de collectes orga niseerde. De vereniging heeft twee Indiase projecten onder haar beheer: slump-clearing in New Delhi (het hel pen van mensen in krottenwijkenen een schooltje in Valod met de bedoe ling vooral de mensen van de .laagste niveaus meer ontwikkeling bij te bren gen. Werkgroepen zetten zich in voor een mentaliteitsverandering in ons land; dit jaar in het bijzonder in verband met Unctad III, de wereldhan delsconferentie in Santiago, Chili. Mevrouw Thomassen: „Het praten over de ontwikkelingssamenwerking is nog nauwelijks van de grond gekomen. Daar wordt te weinig aandacht aan besteed. Het is eerst zaak de mensen voor dat werk te motiveren; dan komt die mentaliteitsombuiging vanzelf. Wat T 'V'\ iósV Niet zo maar boren in Waddengebied Staatssecretaris H. J. L. Vonhoff van C.R..M: heeft het gehele Waddenge bied met inbegrip van de eilanden opgenomen in een lijst van gebieden, waar werkzaamheden verband houden de met opsporing en winning van delfstoffen niet mogelijk zijn zonder overleg met een planologische werk- commissie, waarin ook C.R.M. is verte genwoordigd. Alvorens tot definitieve aanwijzing over te gaan. een bevoegdheid die de Staatssecretaris ontleent aan de op grond van de Mijnwet en de wet opsporing delfstoffen verleende con cessies en vergunningen en de daarbij geformuleerde voorwaarden, heeft hij de lijst voorgelegd aan de Rijksplanolo gische Commissie. De lijst omvat be halve het Waddengebied ook andere uit een oogpunt van natuur- en land schapsbescherming en openluchtrecre atie waardevolle gebieden als bijvoor beeld het Friese Merengebied, Het Drents plateau, de Veluwe, het Zuid- Hollands-Utrechtse Merengebied, Zuid-Limburg en delen van N. Bra bant, Overijssel en de Achterhoek. In de lijst zijn begrepen de voormalige zogenaamde meldingsgêbieden (na tuurgebieden, waarop tot 1 augustus 1970 de meldingsplicht rustte.) Tevens heeft de Staatssecretaris met betrek king tot de Waddenzee inhoud gegeven aan de reeds geldende bepaling, dat in vogelbroed- en voedselvindplaatsen de rust niet mag worden verstoord door werkzaamheden samenhangend met exploratie en exploitatie van delfstof fen. Als zodanige rustgebieden zijn aangemerkt: de aan de eilanden gren zende delen van het bij eb droogval lend wad: Griend met Grienderwaard; een strook wad langs de Friese en Groningse kust; slikken van de Dol- lard; de Engelsmanplaat, Rottumer plaat, Rottumeroog; het Eyerlandse gat (zeehondenreservaat); het Balg dat betrèft ben ik „blij" met de sombere voorspellingen van de club van Rome. Want als die mentaliteits verandering er niet komt, geloof ik dat de groei van de rijke landen waanzin nig uitloopt en dat de arme ons nooit meer inhalen". Over een betere verdeling van de wel vaart zegt ze: „Een vereiste daarvoor is het streven naar geringere inkomens verschillen. Dat is voor mij natuurlijk gemakkelijk om te zeggen; wij hebben een goed salaris. Ik vind dat dat salaris minder moet, maar dat te bereiken is minder eenvoudig dan het lijkt. Daar is meer voor nodig dan de goede wil van enkelen". „Ook dient er nationaal zowel als internationaal te worden gestreefd naar een betere industriële verdeling. Of er in het Rijnmondgebied ^een industrieën meer bij mogen is iets wat ik niet durf te zeggen. In elk geval mogen er geen milieu-vervuilende be- Natuurlijk hebben mijn man en ik hier onze eigen ideeën over. En hij zegt wel eens: je zou eigenlijk niet dit of dat moeten doen, maar zus of zo. We zijn echter liberale lieden tegenover elkaar. Het lijkt me bovendien dood saai als je het over alles met elkaar altijd maar eens bent". Eng dilemma „Het is beslist een eng dilemma: wel of geen industrie erbij in het Rijnmondge bied. Je moet een goede overeenkomst vinden tussen arbeidsverdeling, milieu en werkgelegenheid. Maar probeer eens een fabriek te dwingen zich ergens anders te vestigen. Dan stappen ze meteen de grens over en gaan bij een andere gunstig gelegen haven zitten. Beslissingen betreffende de industriali satie moeten dan ook door het rijk worden genomen. Dat kan op interna tionaal niveau overleg plegen". Bokser Ank, een voor dat ras gebruike lijke, goeie lobbes, ligt zwaar snurkend in zijn mandstoel. Buiten is het rustig. Over de Ringvaart, vroeger op Kralings gebied, komt weinig verkeer. Uit het raam is de torenhoge NEH te zien met ervoor de snelweg, die de Brienenoord- brug met de Kotterdamje wijken Alexanderstad ert Ommoord verbindt. Vooral in de zomer, als het lekker wëer voor de tuin is, is het geluid van het snelverkeer onprettig, aldus me vrouw Thomassen. Zij en haar man houden van de rust. De vakantie Wordt dan ook steevast in een berggebied doorgebracht. Over goed twee jaar gaat burgemeester Wim Thomassen met pensioen. En of mevrouw Thomassen het nu leuk vindt of niet, dan is de verdeling van de welvaart er oorzaak van dat de randstad-agglomeratie vaar wel kan worden gezegd. „Of we hier na de pensionering blijven wonen? Ik denk van niet. Afgezien van die con centratie van huizen, mensen en ver keer, wil ik toch niet in een grote stad wor.en. Een hele grote stad is nooit cfize keuze geweest". Henk van Capelleveen vöo? Gn rn 9ewe|de mkrent°os n zijn *0/rna'k gevulde vjefbeterlijk dwars- qebakken BUMS' rbeterlijk bokmon'chep PERSONEEL GEBR. COSTER NAAR TUNESIË Het personeel van de Gebroeders Coster in Rotterdam gaat de traditie van verre vakantiereizen op directie- kosten voortzetten. Na Israël. Ameri ka, Zweden, Engeland en Parijs is nu Tunesië aan de beurt. Op 10 februari is de eerste groep al vertrokken voor een achtdaagse reis. De volgende groepen personeel zullen volgen op 17 en 24 februari en op 2 maart. Alle kosten van deze reis, zowel voor reis, verblijf en alle consumpties zijn voor rekening van de directies, evenals de vele excursies door heel Aanstaande vrijdag, 18 februari, beleeft het Rotterdamse Sportpaleis Ahoy* een uniek feit. Voor de eerste keer in haar bestaan wordt de sporttempel bevolkt door tientallen atleten, die deelnemen aan de indoor-atletiekontmoeting België- D.D.R.-Nederland. Het middenterrein van het Sportpaleis ondergaat momenteel een ingrijpende gedaantewisseling. Waar bij wielerwedstrijden de renners hun tenten opslaan, waar het publiek een pilsje drinkt of aan een tafeltje moeite doet de koersen te volgen; daar venijzen nu de diverse faciliteiten voor de atletiek-sport. Schuin tegen de wielerbaan ligt nu de atletiekbaan, die een lengte heeft van 180 meter: geschikt voor toptijden. In het midden, over de hele lengte van het middenterrein komen de sprintba- nen, en de rest van de vloer wordt in beslag genomen door de kogelstoot- bak met aanloop, en de hoog- en verspringbanen. Ook de polsstokhoog- toestellen vinden hun plaatsje in het Sportpaleis. Wereldklasse De atletiek-ontmoeting belooft een bij zonder evenement te worden. De drie deelnemende landen hebben hun beste atleten ingezet, en vooral de ploeg van de D.D.R.momenteel een der sterkste atletieknaties ter wereld, komt uit met een formidabel veld. Welke kwaliteiten die D.D.R.-ploeg bezit wordt wel be wezen dóór het resultaat van de Euro pese Kampioenschappen, die vorig jaar in Helsinki werden gehouden: men ging naar huis met .12 gouden, 13 zilveren en 7 brpnzen medailles. De Oostduitse ploeg, die op 18 februa ri naar Rotterdam komt, telt vooral bij de dames een aantal deelneemsters van wereldklasse. Op de eerste plaats den ken we aan Renate Stecher, Europees Kampioene op de 100 en 200 meter, wereld-recordhoudster op de 100 me ter 11.0 sec.) en ook Karin Balzer, de beste hordenloopster ter wereld, diver se malen Europees en wereldkampioe ne, staat garant voor top-atletiek. Ook bij de heren zijn atleten van klasse: Manfred Kokot, Dieter From en Max Klaus (Europees Kampioen versprin gen). De Belgische ploeg (de Belgen hebben alleen een heren-afvaardiging) belooft ook uitstekende sport. In de opstelling staan onder meer Borles, Lespagnard en de 3000 meter-cracks Mignon en Ornelis. De Nederlandse ploeg, zonder Mieke Sterk, heeft bij de dames onder meer M. Bruggraag, V.d. Berg en A. de Lange-Stalman in de ploeg. Bij de heren zullen uitkomen P. Tamminga, B. Wassenaar, B. Saris en J. Reijnders. De Oostduitse, Belgische en Neder landse heren komen uit op de 60,400, 800, 1500 en 3000 meter, 60 meter horden, verspringen, hoogspringen en polshoog. De Oostduitse en Nederland se dames komen uit op de onderdelen 60, 400, 800 meter, 60 meter horden, hoog- en verspringen en kogelstoten. De atletiek-ontmoeting in Sportpaleis Ahoy' begint om 8 uur. Kaarten voor dit sportieve evenement kosten f 6.— en f 8.-. Zijn standbeeld staat een beetje verlo ren op het Westplein, het standbeeld van Pieter Caland, de man, die hon derd jaar geleden Rotterdam zijn door steek naar zee gaf en die daarmee de grondslag legdevoor wat Rotterdam nu onder andere is: de grootste haven ter wereld. Eigenlijk zou zijn beeld bij de ingang van de Niéuwe Waterweg moeten staan, uittornend boven de golven, uitstarend over de zee. Maar zover is het in die honderd jaar op gaande lijn van de haven nooit geko- men. Wel gaan we hem op 9 maart herdenken, want op die dag zal het precies honderd jaar geleden zijn, dat de Harwichboot ..Richard Young" als eerste schip via de Nieuwe Waterweg naar zee ging. Dr. A. J. Teychiné Stakenburg, secre taris van de Scheepvaart Vereeniging Zuid en journalist Henk Donia, als producent, gaan dit jaar een andere hommage brengen aan de grondlegger van de Rotterdamse rijkdom. Zij heb ben de taak op rich genomen een geschiedschrijving te geven van de „werkers van de Waterweg", te begin nen bij Pieter Caland zelf en eindigend bij Van der Mandele. Want, zo zeggen zij, het zijn juist die mensen, die van hoog tot laag aan en langs de Waterweg hebben gewerkt, die een vergeten groep vormen. eindredactie van het boek zal voeren, met een dergelijk idee rondloopt, dan geeft hij er altijd een andere dimensie aan. Daarom zal het boek ook geen boek worden in de klassieke betekenis van het woord. Het werk zal bestaan uit tien losse katerns, in elk waarvan een van de „werkers aan de Waterweg" wordt belicht. De tien katerns, die gelijktijdig in het najaar zullen verschij nen, zullen worden aangeboden in een houten palletkistje. Het boekwerk zal niet via de boekhandel te koop zijn. maar dank zij het feit, dat wij het boek zelf uitgeven en rechtstreeks leveren, kunnen we het tegen die belachelijk lage prijs van f. 22,50 aanbieden", zegt Henk Donia. „Dat is dan wel bij inschrijving. Later gaat het dertig gul den kosten, wat natuurlijk nog geen geld is voor.een dergelijk werk. wan neer je alleen al bedenkt, dat er tiental len kleurenfoto's in komen en nog vele andere illustraties. Maar dan moeten we wel minstens tweeduizend inschrij vingen hebben. Dan laten we er in ieder geval drieduizend drukken." Belangstelling Het ziet er nu al naar uit, dat er veel belangstelling voor het boek zal be staan. Vorige maand verscheen „Kunstveem", de culturele bijlage van „Havennieuws" een onder redactie van Henk Donia door de S.V.Z. uitgegeven maandblad, dat speciaal is bestemd voor de huidige „werkers aan de Wa-, terweg", in de vorm van een brochure, gewijd aan de uitgave van het boek. Reeds nu heeft men ongeveer de helft van het benodigde aantal inschrijvin gen binnen en men is pas enkele dagen geleden begonnen met het benaderen van het bedrijfsleven. Verwacht wordt, dat de bedrijven zich meerdere exem plaren van het werk zullen aanschaf- :fen- om weg te geven als relatiege schenk in dit jaar van de (rerdenking van Pieter Caland. Wie zijn, naast Pieter Caland zelf *n de thans al bijna legendarische Van der Mandele. de „werkers van de Water weg? Dr. Stakenburg zegt daarover: „We hebben de keus nog niet helemaal gemaakt, omdat die zo groot is. Maar we hebben er natuurlijk wel enige ideeën over. Zo denken we bijvoor beeld aan Kees Kaak, de eerste leider van de arbeiders aan het eind van de vorige eeuw en aan cargadoors, stuwa doors, een stakingsleider, noem maar op." Werkers aan de Waterweg. Mandele. Over de laatste zal trouwens volgend jaar van zijn hand een boek verschijnen. Over Pieter Caland leest hij thans alles wat los en vast zit, terwijl hij bovendien contacten heeft opgenomen met nabestaanden van deze man, die hoe vreemd het ook moge klinken in zijn tijd werd ver guisd. Onder andere heeft hij de 87-ja- rige kleindochter van Pieter Caland, Adrienne,-. 'opgespoord. Typische mensen „Het waren typische mensen die Calands," zegt de heer Stakenburg, kennelijk genietend. „Zeeuwen. Wij spreken hun naam overigens verkeerd uit, want de klemtoon moet eigenlijk op de tweede lettergreep liggen. Het waren mensen, die altijd bezig waren met dijken. Je kunt je zo voorstellen, dat zij op het laatst nel zo knoestig werden als het rijshout, waarmee ze werkten. Ze hebben altijd tegen de zee gevochten en dat heeft toch wel een stempel op die familie gedrukt. l „Werkers aan de Waterweg" zal overi gens niet alléén bestaan uit profielen van de tien uitverkorenen. Zij zullen door de schrijvers - daarvoor is al een aantal mensen aangezocht worden geplaatst tegen de achtergrond van de tijd, waarin zij leefden. Op die manier zal het boekwerk ook van cultureel- historische waarde worden, waardoor het in belangrijkheid zal stijgen. „Als de belangstelling voot het boek zich doorzet, zoals thans het geval is, kan het best gebeuren, dat er een vervolg op komt," filosofeert Henk Donia, die trouwens al lang met plan nen voor dergelijke publicaties rond liep. „Dan denken we zelfs aan een soort fonds, waaruit we op den duur een reeks boeken in deze stijl kunnen financieren." En die gedachte is een kolfje naar de hand van de heer Stakenburg, doctor in de Nederlandse letteren en middel eeuwse geschiedenis, die al enige boe ken op zijn naam heeft staan en die zo zijn eigen gedachten heeft over het culturele klimaat, zeer zeker op het gebied van de uitgfeverij, in Rotterdam. Gezien de belangstelling, die er nu reeds is voor het boek, een belangstel ling, die zelfs van ver buiten Rotter dam komt, ziet het er wel naar uit, dat het nog zal lukken ook. En dat is alleen maar toe te juichen. Jan Dijkstra, Gesprekken over oude en nieuwe religiositeit Het vormingscentrum Den Alerdinck te Laag-Zuthem (bij Zwolle) zal in de komende maanden drie bijeenkomsten beleggen over oude en nieuwe religiosi teit in de westerse cultuur. Tijdens het weekend van 26 en 27 februari gaat het over „gebed en gods ervaring nü", met o.a. als medewerker rabbijn J. Soetendorp te Amsterdam. Met Pinksteren (20 tot 22 mei) luidt het thema: „vindplaatsen van God". In een programma van gesprek, liedzang, viering en politieke verkenning zal dan een antwoord gezocht worden op de vraag waar de God van Israël in deze tijd zich wellicht laat vinden. Van 15 tot 22 juli wordt een zomercursusweek gehouden met als startvraag: „geloven nil? Deze week bedoelt een speur tocht te zijn naar nieuwe religieuze levensoriëntatie. Voor opgave en inlichtingen: vor- mingscentrum Den Alerdinck, Laag- Zuthem, post Zwolle, tel. 05290 - 284,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1972 | | pagina 1