69:
21
Een tonische zuil en
het rapport ran
de club ran Rome
Ah we voor
onze ekonomie
ons vruchtwater
zouden moeten
bevuilden wet ook.
AFGEWERKTE PAARDEN GENIETEN
VAN EEN RUSTIGE LEVENSAVOND
Majgssli
98
80
Fa. J. van Mastrigt
DE HAVENLOODS, DONDERDAG 14 SEPTEMBER 1972
37-512
In Amsterdam kan het gebeuren dat je midden in de afbraakrommel van een op de gracht geplaatste puinbak
een Ionische zuil ziet liggen. Mijn medewerkers zagen het en dankzij hun reddingspogingen is die zuil nu in mijn
werkkamer opgesteld. Zij is gewoon „schoon", wel wat beschadigd, maar dat hindert niet, wat eraan ontbreekt
was ook schoon en dat kan je in je fantasie gemakkelijk aanvullen. De sfeer die ze uitstraalt kan niemand
negeren, als je daarbij tenminste de slopers, die haar even gemakkelijk afstonden als in het puin wierpen, maar
verwaarloost.
Tegenwoordig wordt niet alleen in Amsterdam, maar ook in ons hele land zoveel waardevols opgeruimd dat de
gehele affaire voor mijn gevoel een soort symbolische betekenis kreeg. Dat hing vermoedelijk wel samen met het
feit dat gelijktijdig met de komst van die Ionische kolom eindelijk het Rapport van de Club van Rome in
boekvorm uitkwam.
Die zuil als teken is één van de voorbeelden waartoe de mens in staat is wanneer hij in rust en met liefde kan
werken. Het Rapport van de Club van Rome verstrekt gegevens over de consequenties van de huidige menselijke
activiteiten. Activiteiten die nu niet bepaald door rust, bezinning en liefde geadeld worden, maar wel door
materiële en technologische belangen worden opgejaagd.
Door de aandacht en rust ontstaan kunstwerken en
tevens dingen die in vormgeving „schoon" zijn. Wan
neer Socrates en Hippias lang debatteren over de vraag
„wat is het schone?beëindigt Socrates de vele
mislukte definities van Hippias met de woorden: „nu
meen ik de betekenis te verstaan van het spreekwoord:
„Het schone is lastig". Dat dit inderdaad het geval is en
niet alleen voor het geven van een definitie geldt,
ondervinden thans sommige organisaties in ons land,
die hun plannen opgehouden of gedwarsboomd zien
door actiegroepen die opkomen voor landschappelijk,
natuur- en stedeschoon. Bovendien gebruiken wij het
woord „schoon" ook nog om de vereiste kwaliteit van
lucht, water en grond aan te duiden.
Vrij veel mensen hebben nu wel ontdekt dat „wht
schoon is" in ons land heel weinig in tel is bij de grote
meerderheid van de organisaties die grondbezit, ver
keer, industrie en woningbouw tot winstobject of
arbeidsveld gekozen hebben. De recreatie- en toeristen
industrie kan daar ook nog bij geteld worden. Diezelfde
mensen beseffen ook dat wij fantastisch knap zijn in
technische zaken en dat die kennis nog steeds vermeer
dert, maar dat enig begrip voor de onderlinge samen
hang van alle problemen, het menselijk milieu betref
fende, in hetzelfde snelle tempo verminderde als
waarmee wij technisch vooruitgingen. Bij de meeste
beslissingen, die in de laatste decennia genomen zijn,
blijkt de mens, waar nota bene al die hulpmiddelen
voor bestemd zijn, of het voor de mens noodzakelijke
ecologisch evenwicht, helemaal geen gewicht meer in
de schaal te werpen.
Wetenschapsmensen en politici konden hier weinig
invloed op uitoefenen. Wetenschappelijke rapporten
behoren door een zichzelf respecterend wetenschaps
man in wetenschappelijke tijdschriften gepubliceerd te
worden en zijn daardoor hoogstens aan insiders be
kend. Politici zijn altijd wel de minst vrije mensen die
er zijn: aan hun kiezers gebonden is het weerhaan
spelen van wat de achterban wil welhaast onvermijde
lijk en is meestal de grootste zorg het kunnen blijven
„zitten Wakker schudden
collegae natuurlijk wel geschokt, maar, gezien de
ernstige situatie waarin wij verkeren de wereld een
geweldige dienst bewezen.
Het was de enige manier om vele mensen wakker te
schudden en onze politici hierdoor een kans te bieder
de belangen van de „polis" zwaarder te laten wegen
dan de gebruikelijke korte-termijn-successen. Volgens
insiders zal na deze populaire publicatie nog een
wetenschappelijk rapport van Meadows binnenkort
verschijnen.
Dat er grenzen zijn aan ons doen en laten is wel de
belangrijkste conclusie van het Rapport. Er is een
maximum aan het aantal mensen dat op onze aarde
onder menswaardige omstandigheden kan leven. De
beschikbare bewoonbare grond, de aanwezige grond
stoffen en de maximale belasting van het ecologisch
evenwicht zijn bepalend voor dat maximum. In minde
re mate is de stand van de technologie hiervoor van
gewicht.
Het toegepaste wereld-simulatie-model blijkt, ondanks
van verschillende zijden ingebrachte twijfels, stabiel van
uitkomst te blijven, ook met verschillende „input".
Ook een toekomstige toepassing van een energie, die
niet vervuilt geeft een te verwaarlozen verschil op de
uitkomst.
Misplaatst vertrouwen
Die uitkomst voorspelt een wereldramp. Wanneer wij
op dezelfde voet doorgaan kan men thans hoogstens
nog wat twisten over de tijd wanneer dat zo ongeveer
zal plaatsvinden. Om de gevolgen van de te verwachten
catastrofe te verminderen zal een wereldwijd weten
schapsbeleid allereerst noodzakelijk zijn, waarbij vooral
strijd gevoerd zal moeten worden tegen de benauwend-
dodelijke specialisatie-ziekte van de huidige weten
schap. Het is niet de enige menselijke kwaal waartegen
front gemaakt moet worden, ook de sfeer van ,Jiet zal
wel niet zo'n vaart lopen" of „ze hebben dat al zo
dikwijls voorspeld", behoort tot de ergste belemmerin
gen voor een goede toekomstige samenleving.
„De technologie lost immers alles op! zit er heel diep
in. Dat misplaatste vertrouwen kan alleen maar het
gevolg zijn van gebrek aan tijd of aan onvermogen om
over onze situatie na te kunnen denken. Zowel in onze
lagere als in onze hogere opleidingen werd altijd zoveel
gewicht gehecht aan techniek en feitenkennis, dat men
nu de rekening gepresenteerd krijgt voor het gebrek aan
ruimte voor verdieping in filosofie en ethische proble
men.
Is het een wonUer wanneer er zjo plotseling gelijktijdig
met het Rapport een ionische zuil naast je komt staan,
dat de gedachte opkomt: Wat hadden zij en wat missen
wij?
Kenmerkend voor de Griekse beschaving was de ruime
mogelijkheid om zich in menselijke problemen te
verdiepen. De Kunst van het „nietsdoen" werd nooit
zo grondig bestreden als bij ons. Iedere dromer in een
klas werd al van jongsaf gemanipuleerd met „zit niet te
Naar ik hoorde zou er volgens Meadows maar één
bedrijf in ons land zijn, waar medewerkers de gelegen
heid krijgen zich te verdiepen in de toekomstige
problemen van de mens; alle overige bestuderen slechts
de mogelijkheden van vervangende materialen of toe
passingen van andere energiebronnen!
Mag de mens alles te gronde richten in een kortzichtig
beleid van geforceerde economische expansie?
Het ethische aspect van de plaats van de mens is ons
probleem. De Club van Rome acht een fundamentele
herziening van het menselijk gedrag een eis.
Grote menselijke instellingen als kerken, staten of
politieke bewegingen zijn er tot nu toe niet in geslaagd
het „heb uw naaste lief als u zelve" als richtinggevend
in de wereld te doen aanvaarden. Het zijn nota bene de
„rijke landen" die altijd zo trots waren op hun
culturele erfenis!
Een verjaagd godsbegrip, een verdwenen hiernamaals en
de ruimtelijke expedities naar de maan hebben wonder
lijk genoeg onze wereld niet ruimer gemaakt, maar wel
het gevoel versterkt dat ons gemeenschappelijk leven
op aarde in de eerste plaats het terrein is dat al onze
aandacht vereist.
De door de Club van Rome gestelde fundamentele
wijziging van het menselijk gedrag deed mij denken aan
het door Erich Fromm geschreven boek over de
ontplooiing tot creatief mens-zijn, namelijk Liefheb
beneen kunst, een kunde". Volgens Fromm blijkt de
actieve aard van de liefde, behalve uit het kenmerk
„geven", eveneens uit de volgende andere fundamente
le kenmerken welke alle vormen van liefde gemeen
hebben, namelijk zorg, verantwoordelijkheid, respect
en inzicht. Liefde met zijn kenmerkende facetten past
allesbehalve in de keiharde managerssfeer, die ons naar
de bedenkelijke wereldsituatie heeft gevoerd. Onze
huidige samenleving is er ook niet in geslaagd om de
beoefening van zelf-discipline, concentratie en geduld
te stimuleren, die toch noodzakelijk zijn om de kunst
van liefde te verwerkelijken. Het zenuwen-gejakker
dat bij onze radio en televisie zo overheerst geeft meer
een beeld van ons cultuurbeleid.
Een rauwe kreet van protest tegen onze aanbidding van de economie.
die nu juist wel geschapen werd door alle fundamentele
kenmerken van de liefde. Dat geldt voor alle waarlijk
goede architectonische scheppingen en is ook de reden
dat zij blijvend voor de mens van waarde zijn. Waf-men
van puur technische of materieel,bepaalde dingen niet
kan zeggen. De Club van Rome stelt dat wij moeten
terugkeren tot het maken van duurzame gebruiksgoede
ren. Een theoloog heeft vroeger eens gezegd dat het
niet de institutionele kerken, maar vooral de moeders
zijn geweest, die het essentiële van het christendom
hebben weten te behouden door het op hun kinderen
over te dragen.
Op grond daarvan zou je nu ook wel wensen dat het
kennelijk te klein gebleken denkraampje van onze
beslissingscentra snel zal worden open gestoten door
een toenemende invloed van het vrouwelijk element
om een waarlijk menselijke samenleving op aarde te
verwezenlijken.
ir. G. Treep
(ontleend aan maandblad „De architect")
u heeft gelijk...
wel een. belangrijke reden om
ook Uw tapijt bij ons te kopen,
want daar wilt U tenslotte weer
een hele tijd plezier van hebben.
Kamerbreed nylon tapijt, 400
cm breed, van een zeer mooie
kwaliteit met schuimrubber rug
(dus geen ondertapijt nodigin
een zeer mooie kleur berber.
Dit tapijt koopt U nu niet voor
f 99,50 maar voor nog géén
zeven tientjes per meter.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de 1e etage dit
kamerbreed nylon tapijt, 400
cm breed, met schuimrubber
rug en in een mooie kleur
berber, nu pej^
Bij aankoop van tenminste 2%
strekkende meter wordt dit ta
pijt gratis gelegd.
Géén schrift, of tel. best.
„In het begin dachten de mensen dat zijn van die oude mannetjes die
wat met zieke paardjes rommelen". Er is enorm tegen ons geageerd.
Maar al die mensen zijn nu onze grootste vrienden". Cornelis 't Hart
is voorzitter van de Stichting „De Paardenkamp" in Soest, een
nationaal rusthuis voor paarden. Aan de weg van Soest naar
Amersfoort het is wel even zoeken, want de gemeente is nog steeds
bezig met de wegwijzering voor het paardenkamp - ligt boerderij
„Vosseveld" aan de Birkstraat 96. Bejaarde paarden van diverse
„pluimage" zoals schillenpaarden, orgelpaarden, ex-circus paarden,
ren- en rijpaarden hebben hier een rustige oude dag.
Cornelis 't Hart werkte reeds jaren bij
de Dierenbescherming in Soest toen hij
een artikel over een paardenpension in
Londen las dat 75 jaar bestond. Bij
hem ontstond toen het idee dat zoiets
toch ook in Nederland te verwezenlij
ken moest zijn. In januari 1962 bracht
hij zijn idee in het bestuur van de
Dierenbescherming die er wel oren
naar had. Zo ontstond de Stichting
„De Paardenkamp", onderafdeling van
de Dierenbescherming maar met een
zelfstandig 7-tallig bestuur. „Het was
toen wel geregeld", vertelt Cornelis 't
Hart, „maar paarden hadden we nog
niet. Tot op een gegeven ogenblik de
NOS-televisie op de stoep stond die
opnamen wilde maken. Geen paarden,
was voor hen geen bezwaar. Ze leen
den er ergens één. Dat NOS-program-
ma was eigenlijk de duw in de goede
richting. Onze eerste „bejaarde" kwam
op 14 april 1962 uit het plaatsje
Markelo in Overijssel. Het was een
Russische pony. Deze dag houden wij
daarom ook als officiële datum aan".
namelijk zo dat wanneer een paard
naar het slachthuis gebracht wordt de
eigenaar er altijd nog een aardig bedrag
voor krijgt (variërend van duizend tot
dertienhonderd gulden) en voor een
paard dat naar het rusthuis gaat moet
geld worden bijgelegd. Zieke paarden
worden dan ook niet opgenomen. Bij
goedkeuring door een dierenarts moet
door het bestuur unaniem besloten
worden of het paard al dan niet wordt
opgenomen.
tiehulpen nemen wij ook niet aan, ook
al kunnen we deze wel gebruiken. Aan
st,emmen die om de paar dagen wisse
len, kunnen paarden niet wennen".
HAPPENING
Op 14 april 1972 bestond het paarden
kamp tien jaar. „Wij hebben toen een
soort paardenhappening gehouden. Al
le dieren en stallen waren feestelijk
versierd. De belangstelling is altijd erg
groot. We hebben zondagen van dertig
bezoekers maar ook van 6 a 700. In
1971 telden we tussen de 12 en
14.000 belangstellenden.
Ieder paard heeft zijn eigen stal met
daarboven zijn naam en geboorteda
tum. Hieronder ziet men veel wellui-
DOEL
Het doel dat de Stichting „De Paarden
kamp" nastreeft is aan oude, afgewerk
te paarden, die anders naar het slacht
huis gaan, een rustige levensavond te
verschaffen. Wanneer men een aan
vraag krijgt voor opname van een
paard wordt alles terdege nagegaan.
Hoe oud het paard is, hoe groot, wat
hij gedaan heeft en of er een afkoop
som betaald moet worden. Het is
BONTSHOW MODE 1972/ 73
te houden in onze salon Kleiweg 145 op
MAANDAG 18 SEPTEMBER en DINSDAG
19 SEPTEMBER A S. AANVANG 14.30 EN
20.00 UUR.
ndien U één der shows wilt bezoeken is telefonische reser-
rering verplicht, waarna U een plaatsbewijs zal worden toege-
onden.
BONTHUIS LYA MURRIS B.V.
Tel. (010) 22 66 72. Toegang tot de show is vrij.
„De Paardenkamp" bestaat dan ook
geheel op basis van vrijwilligheid en
van legaten die mensen nalaten aan het
rusthuis. Laatstgenoemde gelden wor
den gereserveerd voor de aankoop van
nieuwe hectaren land. Momenteel
strekt het kamp zich uit over 5 hecta
ren Weiland40 stallen bieden huisves
ting aan 31 paarden en twee bejaarde
geiten. Volgens de statuten van de
stichting mag het kamp n.l. ook geiten,
ezels en schapen opnemen.
Het personeel van het rusthuis bestaat
uit drie mensen, die belast zijn met de
verzorging van de dieren. Vier a vijf
maal in de week worden de paarden
geroskamd. „Laatst zei iemand mij dat
de gemiddelde leeftijd van een paard
tussen de 22 en 24 jaar ligt", vertelt
een trotse Cornelis 't Hart, „onze
oudste ponies zijn 45, 40 en 35 jaar en
de leeftijd van het grootste paard ligt
op 34 jaar. Het ligt er natuurlijk wel
aan of hij heel hard heeft moeten
werken of dat hij alles op zijn dooie
akkertje heeft kunnen doen. „Vakan-
DAF5S ZTPTPy
DAF MINERVA
Gedeputeerde Staten hebben goed
keuring verleend aan het raadsbesluit
tot het verlenen van een aanvullend
krediet van f.9.473.736,36 ten behoe
ve van de realisering van het polderbe-
malingsplan, waarin is opgenomen de
demping van de Poldervaart. Voorts is
goedgekeurd het raadsbesluit tot het
voteren van een krediet van
f.11.145.173 voor de bouw van 182
portiekwoningen in het oostelijk deel
van Woudhoek-Zuid.
POSTZEGELVERZAMELAARS
VRIJDAG 15 SEPT. A.S. OPE
NING POSTZEGEL- EN MUNT-
HANDEL
mi HETEN U VAN HARTI
WELKOM EN WIJ TONEN U)
GAARNE ONZE UITGEBREIDE
SORTERING POSTZEGELS-AL-
BUMS EN MUNTEN.
„Artiestenpalet in
sporthal Margriet
Op verzoek van de Stichting Lente
feest verzorgt „Artiestenpalet" op
zaterdag 16 september een ontspan
ningsprogramma voor ongeveer 300
patiënten in de sporthal Margriet.
Aanvang 2 uur. Medewerkenden zijn:
de Rotterdamse accordeonist Will
Couré, de Rapido's, goochelaar Nico
Burco en de zangeres Marjan Kampen
met gitarist Gerard van Bommel.
dende namen als: Chopin, Moonlight,
Zippy, Marie-Louise, Donald en Filou.
De laatste naam die vorige week zater
dag hieraan is toegevoegd is Rola, het
Rotterdamse paard van Willem Bax,
dat afgelopen zaterdag feestelijk is
binnengehaald. Cornelis 't Hart: „Het
gebeurt nooit dat een paard geen naam
heeft, zelfs de slechtste eigenaar geeft
zijn paard wel een naam mee. Wij
krijgen ook wel eens mishandelde paar
den, maar in doorsnee hebben zij een
vrij behoorlijke baas gehad".
Door de pedicure (hoefsmid) worden
de paarden bekapt, d.w.z. dat de
hoornlaag van de voeten gehaald wordt
omdat de paarden anders „schoenen"
krijgen. Wanneer door de regelmatig
controlerende dierenarts wordt gecon
stateerd dat een paard een ernstige of
ongeneeslijke ziekte heeft, wordt in
overleg met het bestuur en de vorige
eigenaar het paard m het kamp afge
schoten ter voorkoming van een lang
lijden. Ook daarna wordt volgens het
principe van het paardenkamp, het
paard niet naar een slachthuis ge
bracht, maar overgebracht naar een
destructiehuis in Schiedam.
VOEDSEL
De kosten van het voedsel liggen hoog.
Een groot paard kost, inclusief alle
lasten f. 300,- per maand; voor een
klein paard bedraagt dit f. 150,-. Heel
oude paarden krijgen bovendien nog
Zelfgemaakt speelgoed
op tentoonstelling
in Lijnbaancentrum
De Rotterdamse Kunststichting organi
seert van 17 december 1972 tot 29
januari 1973 in het Lijnbaancentrum
de tentoonstelling „Ontroerend
Goed". Op deze expositie zal speel
goed, zoals poppen(huizen), blokken
dozen, auto's, vliegtuigen, boten, hijs
kranen enz. te zien zijn, dat door
ouders of grootouders is gemaakt. De
Kunststichting wil graag de produkten,
die gemaakt zijn door nijvere ouder- en
grootouderhanden aan een breed pu
bliek laten zien.
Zij, die iets voor deze tentoonstelling
in bruikleen willen afstaan worden
opgeroepen een beschrijving en liefst
een foto van het betrokken speelgoed
op te sturen naar de Rotterdamse
Kunststichting, Kruisplein 30, Rotter
dam, vóór 16 oktober. Het ingezonden
speelgoed zal verzekerd worden.
De drie oudste ponies
krachtvoer, omdat ze niet goed meer
kunnen kauwen. Het voedsel bestaat
uit hooi, stro, winterpenen, biks (paar-
denbrokjes) en haver. Om nog enkele
andere getallen te noemen in de win
terperiode (vanaf begin oktober tot en
met eind april) gebruikt men: 60 a
70.000 kg. stro, 50.000 kg. hooi,
25.000 kg. wortelen, buiten haver en
biks. Cornelis 't Hart: „Wij hebben dan
ook nog een lange wachtlijst met
paarden, precies eender als bij de
bejaardenhuizen voor mensen. Maar als
we meer paarden aannemen, betekent
dit meer land en meer personeel. Daar
om is elke bijdrage, hoe klein ook, van
harte welkom".
Degenen, die jaarlijks begunstiger wil
len worden van de Stichting „De Paar
denkamp" krijgen driemaal per jaar
een circulaire, waarmee zij op de hoog
te worden gehouden met de AOW-
paarden. Het gironummer van de
Stichting is 63.16.24 t.n.v. „De Paar
denkamp" in Soest.
Boerderij Vosseveld is voor bezoekers
het gehele jaar door geopend van
9.00-12.00 uur en van 13.30-16.00
uur. Op zon- en feestdagen van 10 tot
16.30 uur.
Hanny Vroegh
NU 45,
koop-avond
Lange Kerkstraat 66
u heeft gelijk.
niet alleen kleren maken
de vrouw, want wanneer U niet
de juiste foundation draagt, ver
liest het mooiste jurkje haar ef-
fekt.
Stretch beha met 3-delige fiber-
fill cups en stretch panden en
bandjes. Deze beha in een assor
timent kleuren verkopen wij nu,
in B-cup (70 t/m 90), niet voor
f 6,95 maar voor nog géén drie
gulden per stuk.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de parterre deze
stretch beha in diverse kleuren
w.o. wit, huidkleur en bruin,
nu in B-cup (70
t/m 90), per
stuk
Géén tel. of schrift, best.
