Nog steeds geen onderkomen voor honderden paria's UITVALLERS VAN DE MAATSCHAPPELIJKE RACE mBÊSmmBÊBamBSm VREDE BIJ UTHUIS 'mmfëm I totale opheffings uitverkoop bij Juwelier Regli I ACHT VAN CHAAM VOOR 75e KEER VAN EDISONROL TOT STEREOWEERGAVE dinsdag 24 juli 1973 22e jaargang no. 30 EDITIE SCHIEDAM DONDERDAG IN ROTTERDAM RECHTER MAASOEVER - SCHIEDAM - VLAARDINGEN KRIMPENERWAARD E.O.- HOOFDKANT. PRINS HENDRIKKADE 14, ROTTERDAM IEL. 13.21.70 ïr.: Gezin op een vlot door Brazilië Als vervolg op de uitzending van „Drie dagen respijt", de korte dokumentaire van de Nederlandse cineast George Sluizer, die de KRO-televisie gisteren uitzond, zijn maandag 30 juli opnieuw twee korte dokumentaires van deze cineast op het scherm te zien. Het zijn „Het Vlot" en „Zeca". De dokumentaire „Het Vlot" is een reisverslag van een tocht van duizend kilometer over de Braziliaanse wateren met een vlot, waarop zich een gezin, bestaand uit vader, moe'der en twee kinderen, bevindt. In dit' land is het vlot de aangewezen manier om goede ren te vervoeren. „Zeca is het portret van een Brazi liaanse cowboy in het noordoosten van het land. Deze dokumentaire geeft een beeld van het leven van de Braziliaanse cowboys, die een uitermate hard be staan leiden. De dokumentaire „Het vlot" werd op het filmfestival voor korte films te Krakau (Polen) dit jaar beloond met de grote prijs van de F.A.O., de voed sel en landbouworganisatie van de Verenigde Naties. uncle charley Nat. Jeugdvierdaagse in en rond Breda Van 31 juli t/m 4 augustus organiseert de Stièhting Nationale Jeugdvierdaagse voor de 17e maal een vakantieweek, voor jongens en meisjes van 6 tot 16 jaar. Vanaf het SAB terrein aan de Tuitersboslaan beginnen dagelijks te 14 uur de 5, 10 en 15 km. lange wandeltochten door de mooie omge ving van Breda. Elke morgen kunnen de deelnemers meedoen aan een aantal leuke activiteiten, waaronder mini- zeskamp, etalagewedstrijden en bowling. De deelnemers overnachten in boerderijen in en rond Breda. Zij gebruiken daar ook de maaltijden. De organisatoren hebben kampeercentra voor groepen beschikbaar. Kampeer- materiaal, .zoals stretchers, pannen, branders enz. zijn te huur bij de Stichting. Het inschrijfgeld voor deelname be draagt f 5.- p.p. Uitgebreide inlichtin gen bij het secretariaat, p/a de heer F. Hakkaart, Meerhoutstraat 1, Breda, tel. 01600- 43937. Een verhaal over ellende in Rotterdam, over dingen, waar „fatsoen lijke" mensen niet graag over horen, laat staan over spreken. Een avond, een stuk van de nacht rond het Centraal Station, samen met onze fotograaf. Een stille avond was het, guur en regenachtig en door de ramen van de woonhuizen gaf het blauwe beeld van de buis het idee van gewone huiselijke geborgenheid. Samen met onze gids, Bennie, een bekende figuur van het Centraal Station, huiverden wij over hét Weena. Het was zo tegen elf udr 's avonds en langzamerhand werd het bedtijd. Bedtijd.... voor iedereen, behalve de honderden losgeslagenen, die in iedere wereldstad ergens aan de zelfkant van het leven bestaan, voor wie er geen huis, voor wie er geen bed is. Zeg het maar: voor losgeslagen jongeren, voor zwervers en alcoholisten. Voor een aantal diep ongelukkige mensen, voor wie er geen warmte, weinig begrip en nog minder kans op geluk meer schijnt te bestaan. Eenzame stakkers, die ademen, maar waarvan je nauwelijks meer kunt zeggen, dat ze „leven". Het is geen probleem van vandaag of gisteren. Er is aan gedokterd en nog altijd wordt er op sommige plaatsen door mensen met idealen geprobeerd wat hulp te bieden, wat opvang mogelijk te maken. Het is een vraagstuk, dat in iedere wereldstad een rol speelt. Rotterdam is geen uitzondering op de regel. In de afgelopen jaren heeft zich bij de gezeten burger een vernietigend oordeel gevormd over de „samenrot tende zwervers en alcoholisten", die het Centraal Station onveilig maken. Er patrouilleert spoorwegrecherche met honden, de politie draagt er een steentje toe bij om de nutteloze kashba-winkeltjes aan het Weena 's nachts leeg te houden, als er iemand warmte en beschutting heeft gezocht om 's nachts te kunnen slapen. nog altijd geen bedden in Rotterdam, waar deze paria's 's nachts even hun hoofd kunnen neerleggen. Moeten we beschrijven, wat er omgaat bij die paar jonge vrouwen, die met de regelmaat van een klok bij het CS opduiken, weggelopen van huis, ont snapt uit een inrichting, stuurloos, zonder huis en zonder bed? Losgesla gen mensen zijn het, die geen uitweg zien, geen geld hebben, die proberen hun verdriet te vergeten door in een roes van drank vergetelheid te vinden en te schenken aan lotgenoten, aan mannen, voor wie het woord liefde een vloek uit een schimmig verleden is. Tot ze even snel en spoorloos verdwijnen, als ze kwamen, vaak meegelokt door „bikkers", door pooiers, om voorgoed tussen de wal en het schip te verdwij nen. En steeds weer komen er nieuwe, die de weg zijn kwijtgeraakt en bijna nooit meer terugvinden. De waarheid rond het CS is geen opwekkend verhaal. Goed, er wordt geroofd, er wordt gestolen. Fietsen en bromfietsen zijn nog altijd handels waar. Er wordt gezopen, want alcohol dooft in het begin de pijn van binnen, al verdwijnt het laatste greintje zelf respect. Maar de maatschappij wil hen immers niet Daarom zoeken ze elkaar, ze vormen een groep geslagenen, deel genoten in ellende, in machteloze wan- Hoogstraat 139 Rotterdam010-131500* Zij zijn de uitgeworpenen van onze samenleving, waarover het oordeel al is uitgesproken: een bende werkschuwe elementen, die lanterfantend door het leven willen gaan, waarover in de laatste maanden al weer enkele sappige verhalen zijn verschenen in verschillen de Rotterdamse dagbladen. Een koud kunstje om met wat schokkende de tails, momentopnamen van een ijverige journalist, een „lekker" stukje te schrijven. Het is trouwens dankbaar werk om via de ellende van dakloze zwervers, die zichzelf niet kunnen ver dedigen een brok journalistieke sensa tie weg te geven. Het is waar, dat er zich rond het CS al vele jaren geleden een toestand had ontwikkeld, die zeker niet paste bij de „image", die Rotterdammers zo graag hun stad meegeven. Er waren mensont erende situaties ontstaan. De tunnel gang werd berucht als broedplaats voor een bierzwelgende afpersersbende. Vrouwen en meisjes werdén er lastig gevallen met exhibitionisme. Er wer den mensen aangeklampt om wat geld, •een kwartje of een gulden, er werd met verfijnde techniek gewerkt aan het „bommen", waarbij voorbijgangers werden aangeklampt en geld werd los- gepraat voor de tram of de laatste trein naar een zieke moeder. STUURLOOS Er is het een en ander veranderd in de laatste jaren, verbeterd zelfs. Politie en spoorwegrecherche hebben ervoor ge zorgd, dat er wat minder „aanstoot gevend" gedrag is rond het CS. Je ziet het wat minder aan de buitenkant. Maar men vergisse zich niet: de proble men zijn gebleven. Ze zijn alleen wat dieper weggestopt. De lijdensweg duurt voort. Moeten we vertellen over de mensen, die huiverend in elkaar kruipen op een bankje tegenover het luxe Hilton-ho tel, tot de politie ze er af jaagt? Moeten we schrijven over de zwerver, die koud en miserabel opgekruld lag op de achterbank van een geparkeerde auto? Hoe kunnen we de toestanden beschrijven in de luxe-verblijven, in de kraakpanden, die we zagen, gereser veerd voor wat oudere rotten met Mniim onder de groep? Want er Tü" DAGVERBLIJF En toch... er is de laatste jaren vooruit gang geboekt. Er is ergens in de bin nenstad een dagverblijf, waar ze over dag voor weinig geld wat warm eten kunnen krijgen, waar een douche ij, een stoel om in te slapen, een scheer mes voor diegenen, die nog proberen weer wat op de been te krabbelen. Er wordt vandaar uit soms ook wel ge werkt. Een „nachtje gepikt" bj} de koppelbazen, die vroeger alleen aan het CS hun klanten oppikten, hebben er nu ook de weg naar toe gevonden. Zo'n dertig, veertig man kun je er overdag wel vinden, maar iedere mid dag om vijf uur gaat de deur op slot en moet het zwerven opnieuw beginnen. Die avonden, die nachten: dat is een probleem, waar nu eindelijk eens een goede oplossing voor zou moeten ko men. Goed, het Leger des Heils doet goed werk. Er zijn daar zo'n 45 bed den, waar kan worden geslapen. Maar... niet langer dan tien nachten. Daarna mag je pas een maand later terugkomen. Er wordt in de komende weken gesproken over de noodzaak aan deze mensonterende toestand weer opnieuw wat te dokteren. Do winter staat al bijna voor de deur, regen en kou zijn slechte bedgenoten. Op de manier, waarop het nu wordt aangepakt, is het een stoomcursus om steeds meer slachtoffers binnen korte tijd tot afgestompte alcoholisten te degraderen. Bij het CS blijven hangen betekent een vrijkaart haar het on ontkoombaar einde om als „opberg- mannetje" van inrichting naar inrich- Woensdag 25 juli wordt er in Chaam (nabij Breda) weer de vermaarde wielerwedstrijd „De Acht van Chaam" gereden, traditiegetrouw op de eerste woensdag onmiddellijk na afloop van de Tour de France. De „Acht van Chaam" vindt dit jaar voor de 75e keer plaats. Alle grote vedetten komen dan naar dit Brabantse dorp om hier hun krachten nog eens te meten. Het pro gramma begint te 8.30 uur met de start van de aspiranten voor een wed strijd over 24 km. Te 9.45 uur starten de nieuwelingen over een afstand van 80 km. De amateurs volgen om 12 uur. Daarna komen de „Profs" te 15 uur. De wedstrijden worden in de kom van het dorp gehouden. De entreeprijzen bedragen voor volwassenen f 4.— kin deren betalen f 1.50. De jaarlijks terugkerende Vredesweek heeft een bijdrage geleverd tot vermeerde ring van de bezinning op oorlog en vrede, een bezinning die in het kerkelijk leven een voorname plaats heeft ingenomen. Ook dit jaar zal weer een Vredesweek worden gehouden en wel vanaf zondag 23 tot en met zondag 30 september. Het thema voor dit jaar zal luiden: Vrede bij u thuis". Met „bij tt thuis" kan het eigen huis worden bedoeld; men kan er ook woon- en leefomgeving onder verstaan. In de woon- en leefomgeving van Rotterdam verkeren momenteel duizenden buitenlandse werknemers. We zouden ons de vraag kunnen stellen 'of er sprake is van vrede tussen hen en ons. Een werkgroep van de Gemeenschap van Kerken te Rotterdam houdt zich bezig met „discriminatie in eigen omgeving", dus o.a. ook met de maatschappelij ke problematiek van de buitenlandse werknemers. Deze werkgroep wil graag hulp bieden aan kerken, voorgangers, pastores, gespreksgroepen e.d., die tijdens de vredesweek iets wensen te doen in gemeente of parochie aan voorlichting over het probleem van de buitenlandse werknemers in Rotterdam. ting voorgoed uit de maatschappij te verdwijnen. Er is één prijs voor alle rangen: betaal met het laatste restje menselijke waardigheid, vergeet dat je er als mens nog ergens bij hoort. 48 GULDEN Hoe kan dit alles eigenlijk bestaan in ons zo sociaal-verzorgd Nederland, waar Drees de weg opende voor bege leiding van de wieg tot het graf en waarbij het Rijk zichzelf de plicht oplegde iedere Nederlander via de Al gemene Bijstandwet de helpende hand te bieden? Niet als gunst, nee, als récht voor ieder Nederlanders, die in nood is of dreigt te geraken, zo staat er in de wet Zo'n CS-figuur krijgt geen normale uitkering volgens de norm van de Bijstandwet. Ieder ambtenaar van So ciale Zaken kan dat vertellen. Er be staat nL alleen recht tot bijstand, als de aanvrager heeft getoond over een voldoende mate aan verantwoordelijk heidsbesef te beschikken. Dus voor de alleen de caféhouder ziet wat in zwervers, voor de alcoholisten van het CS geen bijstand. Zij krijgen zwervers- steun: f 48,— per maand, om van te leven, te eten, te drinken en te slapen. Iedere medaille heeft twee kanten. Akkoord: de waarheid rond het CS is geen probleem, dat in een handom draai is op te lossen. Er zijn gelukkig op dit ogenblik mensen, die bereid zijn zich met energie in te zetten om althans de eerste stappen te zetten op de weg naar een menswaardige oplos sing. Het is te hopen, dat ook de overheid inziet, dat de allereerste stap op de lange weg zal moeten zijn: geef ze een bed om te slapen, geef ze in die koude winternachten een dak boven hun hoofd, een matras, een deken en een kussen. Of zou zelfs dat teveel gevraagd zijn van onze medemenselijk heid? Zij snakken ernaar, dat kan ik u uit hun eigen mond en naar waarheid verzekeren. TONNY BOK Tot en met 20 augustus wordt in het Nederlands Postmuseum, Zeestraat 82, Den Haag, een tentoonstelling gehou den over de geschiedenis van de geluidsregistratie onder de titel „Van Edisonrol tot stereoweergave". Met de meest uiteenlopende geluidsregistratie- en -weergavetoestellen wordt een dui delijk beeld geschetst van de ontwikke ling op dit gebied. Men ziet er o.a. één van de eerste „spreekmachines" van Edison, de eerste grammofoon, een uitvinding van de naar Amerika geëmigreerde Duitser Emil Berliner (1851-1929), wiens broer Josef naderhand de Deutsche Grammophon Gesellschaft zou vesti gen. Verder ook de staaldraadmagneto- foon, de voorloper van de huidige bandrecorder. Bijzonder interessant en instructief is de diapresentatie met klankbeeld die in 25 minuten de ontwikkeling schetst, die geluidsregistratie heeft doorge maakt sinds bijna een eeuw geleden Edison de rollenphonograaf uitvond. Maar ook om de vaste tentoonstelling is het postmuseum een bezoek meer dan waard. De verzamelingen van dit museum géven de bezoeker een over zicht van het werk van het Staatsbe drijf der PTT in heden en verleden. Naast ultra-modeme telecommunica- tie-apparatuur, ziet hij er ook herinne ringen aan de goede oude tijd, toen een kwade of goede tijding zich net zo snej verplaatste als de brenger ervan. Vele modellen en afbeeldingen van diligences, schepen, postkarren, treinen, auto's en vliegtuigen laten zien hoe het toen was en nu is. Originele toestellen die bedrijfsklaar zijn opge steld (en nog werken ook! illustreren de geschiedenis van de telegrafie, telefonie, radio en televisie. Zo toont het Postmuseum b.v. de eerste Neder landse omroepzender uit 1919. Hoe PTT de dagelijkse massale hoeveelhe den post verwerkt, wordt verduidelijkt door maquettes en levensechte wer kende machines, waarmede geoefende handen de post zijn weg laten volgen. Automatische demonstraties geven de bezoeker in beeld en klank informatie over vele aspekten van het werk van de PTT, die minder bekend zijn, maar toch voor het snelle kontakt met de medemens onontbeerlijk zijn. In de postzegelgalerij kan men o.a. een com plete verzameling postzegels van Nederland en de overzeese rijksdelen zien, evenals de verschillende druk technieken, die bij het vervaardigen Het museum is geopend op werkdagen van 10-17 uur, zondag en feestdagen van 13-17 uur. Toegangsprijs: f 0,50, kinderen t/m 14 jaar f 0,25.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1973 | | pagina 1