169.-
9.'
1.
m
32
Lange klokrokken en gebreide
mutsen bepalen modebeleid
Koffie voor Moppie
'Wijs mij de plaats
waar ik woonde'
69.80
AcnHcal
95
RADIO LEO
AFZUIG-
Mannenmode blijft sober
95
Jeugd tekent
bij feest
op Zuidplein
Zo kunt u ook bestellen
109.80
DE HAVENLOODS, DONDERDAG 30 AUGUSTUS 1973
35-512
Een dagje Amsterdam. Kleine zonnige terrasjes, waarop
de vermoeide Amsterdammer zich neervlijt en waarlangs
hippies in drommen voorbij komen. Geen gejacht,
waarom zou men zich drukmaken? Slecht voor het hart.
Zo redeneren ook de obers op het Rembrandtplein.
Neen, beslist geen zelfbediening, maar de dame moet effe
geduld hebben, want om het half uur is de ronde over het
terras. Wanneer er dan een kwartje in een parkeer meter
wordt gedaan door de welwillende ober denk je, dat is
mijn kans en heel voorzichtig vraag je dan of er misschien
nog een kopje koffie te versieren valt. Een brede glimlach
van vermaak. De ober stelt zich vóór het terras op, legt
de armen breeduit over het lage glas van de afrastering en
zegt voor iedereen verstaanbaar: „Voor zo'n lekker
moppie is dat toch altijd mogelijk".
Schuchter kijk je voor je uit en je hoopt dan dat de
koffie snel arriveert zonder teveel omhaal, want tenslotte
heb je maar een kwartiertje de tijd. En inderdaad keert
hij binnen drie minuten terug met de koffie en de
opmerking: „Zo lieve schat hier is dan je kopje koffie".
En met een haal door je haar vervolgt hij zijn weg.
De rust duurt slechts kort. Een oude gedistingeerde dame
uit Den Haag, valt bij het weggaan languit over twee
tafeltjes heen, en belandt half op de schoot van de
daarachter zittende heren. Glazen breken rinkelend en
tafeltjes vallen om. Groot tumult. „Ik word zo duizelig,
dat heb ik nog nooit gehad", kreunt mevrouw. Behulpza
me handen, waaronder die van de nu direct toegeschoten
ober, hijsen haar omhoog. „Blijft u vooral rustig me
vrouw, u kunt er toch niets aan doen. Wij zullen de GGD
wel waarschuwen", maar daar wil mevrouw niets van
weten. Haar schoondochter moet worden gewaarschuwd,
zij wil niet in Amsterdam blijven. Dus wordt zij neergezet
met een aantal natte theedoeken onder haar hoofd en
adviezen van diverse kanten. Niemand kijkt er meer. De
rust is weer hersteld.
Wat is toch het verschil tussen een Rotterdammer en een
Amsterdammer? Is het de aard van het beestje? De
uitspraak dat een Rotterdammer alleen maar aan werken
denkt en nooit ontspanning zoekt, is toch wel achter
haald. Of is het de jovialiteit en behulpzaamheid van de
Amsterdammer die de ene keer zeer irriterend is en de
andere keer erg welkom?
Teruggekeerd in de warme auto, waar je met het raam
wijd open je probeert te oriënteren; op het volgende
stukje Amsterdam, afgebeeld op een kleine plattegrond,
hoor je een stem aan je oor: „Je komt er toch nooit uit.
Geef dat ding nou maar hier en vertel me dan eens waar
je allemaal naartoe moet". En dan volgt een zo op het
oog heldere uitleg met aan het slot de vraag of het nu
helemaal duidelijk is. Tja denk je dan, Utrechtsestraat
door, bij de Nederlandse Bank rechtsaf, Stadhouderskade
op. Allemaal bekend. Maar wat bedoelt hij toch met dat
omkeren en weer terugrijden om over de Amstel te
komen, 't Is allemaal leuk gezegd, maar als je nu niet
weet van welke richting je eigenlijk komt. Je overweegt
dan even snel: vragen of niet vragen. Toch maar even
vragen. Een begrijpende glimlach en na nogmaals de
situatie te hebben uitgelegd, de bemoedigende opmer
king: „Veel plezier vandaag enne... het lijkt allemaal wel
erg ingewikkeld, maar in werkelijkheid valt het reuze
mee... "Ja, ja. Ik arriveerde maar vijfentwintig minuten te
laat op de plaats van bestemming.
Hanny V.
60 cm breed
roestvrij staal
met verlichting
2 snelheden
verwisselbare filter
1 jaar garantie
NU
RADIO LEO
Vooreen overwegend mannelijk publiek toonde Vroom Dreesmann zogenaamde country-style en uit de romantische stijl „met een
vorige week in haar hypermodern hoofdkantoor in Amsterdam haar tikkeltje nostalgie" zoals V. D. het uitdrukt. Deze nostalgie gaat
nieuws najaars- en wintercollectie. Een goed samengestelde collectie, dan uit naar materialen uit de jaren 50. Vee! stoffen met glanseffec-
waarmee je veie kanten uit kunt. De kleuren variëren van fel-contras
terend tot zeer donker.
Er kan een keuze gemaakt worden uit de sportieve stijl, geënt op de soepelvallende rokken.
ten zoals satijn, zijde en fluweel en shantung. Voor avondkleding zien
we weer de zilveren en gouden blouses, van lurex gecombineerd met
spaar nu
geld uit
Sporters, sprinters e
nemen nu een run naar Ter Meu-
len om te profiteren van deze
aanbieding.
Canvas veldsport- of hockey-
schoen met rubber noppenzooi
en extra versterkte randen en
neus. Deze zwarte sportschoe
nen je ziet er geen vuil op)
kost nu nog géén tientje.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de tussenverdie-
ping parterre deze canvas veld
sport- of hockey schoen in de
maten 36 t/m 46,
kleur zwart,
Géén tel. of schrift, best.
Corsages zijn er van alle mogelijk
materialen, zoals lak, zijde en plastic.
De schoenen worden minder plomp en
hebben twee kleurencombinaties. De
leest is slank en de hakken zijn hoger
en stijler. De zool mag niet te dik zijn.
Voor de avond zijn er weer schoenen
met open teenstukjes, smalle riempjes
op de voet en hielbandjes.
De hoofdbedekking varieert van ge
breide en gehaakte mutsen met omge
slagen smalle randen tot een zoge
naamde „pot de chambre", een soort
strak om het hoofd sluitend deksel.
Baretten en turbans zien we voor de
oudere vrouw.
De pantalon blijft gehandhaafd. De
pijp is recht en wijd, veelal met brede
omslag (de zogenaamde Higgins panta
lons). Ze zijn er van ruitstoffen (pied
de poule), camel, tweeds en shetlands
kwaliteiten, ook voor de herenpanta-
Lang
Op de pantalons worden zowel voor
dames als heren veel pullovers en
débardeurs gedragen in diverse kleuren
en dessins (diagonale strepen, ruiten,
effen kleuren etc.) naast la nge vesten
met ceintuur, kabels en sjaalkraag.
Ook lange rokken en jurken zijn weer
„in". De rok al of niet klokkend,-
geplisseerd of met overslag ziet men
veel gecombineerd met overhemd
blouses in felle kleuren'of lurex-mate-
rialen. De manchet van de blouse is
breed en wordt van enkel of dubbele
stof vervaardigd.
Het overhemdmodel is trouwens naast
een aantal mooie overgooiers die
V. D.. combineerde met chemisiers-
blouses ook terug te vinden bij de
japonnen, die vaak worden gedragen
met een daarbij kleurende jas.
Een greep uit de avondkleding van V D
Oud-aandoend
De lengte is over het algemeen ever, op
de knie of eronder. V. D. heeft in
haar nieuwe collectie veel japonnen
met maag- of middentaille-stukken, die
met en zonder ceintuur kunnen wor
den gedragen. Ook hierbij zien we
weer de klok-, plooi- of banenrokken,
die op de heup echter altijd glad zijn,
zodat ook dames met grotere maten
deze modellen kunnen hebben. Voor
het jonge meisje is er de jurk uit
vroeger tijden met pofmouwtjes en
sterk geaccentueerde tailles, gemaakt
van oud-aandoende stoffen, waarbij
vooral de kleuren zwart/wit favoriet
zijn. Deze kleuren komen ook terug in
de deux-piece* met kopmouwen en
smalle tailles. Het is eventjes wennen
maar het -doei wei apart aan. Ook de
stof mousseline wordt voor verschil
lende japonnen zowel lang als kort
gebruikt.
spaar nu geld uit I
De eerste verjaardag van Winkel
centrum Zuidplein zal 26 septem
ber met allerlei evenementen wor
den gevierd. Een van de onder
delen van de viering is al van start
gegaan: een teken- en boetseer-
wedstrijd voor de jeugd. De werk
stukken (dat mogen ook bijvoor
beeld schilderijen en naaldsier-
kunstwerken zijn) moeten „het
kuipje" van Nederlands eerste
overdekte winkelcentrum uitbeel
den. Overigens mogen de deeln
emers hun fantasie de vrije loop
laten.
In drie leeftijdsgroepen kan naar
attractieve prijzen worden meege-
dongen: kleuters tot en met 4 jaar,
de jeugd tot en met 12 jaar en een
derde groep van 13 tot en met 16
jaar. Een deskundige jury beoor
deelt de inzendingen die VOOR 20
september bij het informatiecen
trum van Winkelcentrum Zuidplein
moeten zijn. Van 23 tot en met 30
september worden alle werkstuk
ken in het winkelcentrum geëxpo
seerd. Op de laatste dag van de
expositie is de uitslag.
en grote kraag zien we de ruime
modellen geihspireerd op het tentjasje.
De ruggen vallen wijd met plooi, aan
de mouwen brede manchetten, de zak
ken worden opgestikt.
•De geshowde mantels waren zeer
mooi van kleur, zowel de effen kleuren
als de goed op elkaar afgestemde rui
ten. De jasjes kunnen door hun lengte,
die varieert van kort tot 7/8 en soms
langer, zowel op rokken als op panta
lons worden gedragen.
Suèdejassen zijn er afgebiesd met leer
of imitatie bont. Voor de heren zien we
korte jacks met breed tricot boord in
de taille en aan de mouwen of leren
halve nappa jasjes. Deze jasjes zouden
in de show wat beter tot hun recht zijn
gekomen als de mannequin een grotere
maat aangetrokken had. Nu leek het of
hij erin was opgehangen.
Sober
Voor de heren blijft overigens het
costuum sober. Er is niets opzien
barends. Niet zo geslaagd vond ik de
poging van V. &D. de combinaties
weer uit de kast te halen.
Daarnaast zien we costuums met pied
de poule ruitjes en visgraten. De revers
van de cqlberts zijn breed en vele jasjes
worden enkel gesloten. Ook werd het
witte overhemd weer in ere hersteld,
zij het wel enigszins aangepast.
Nogmaals een goede collectie, waar
mee te combineren valt. Het is alleen
jammer dat de prijzen niet bekend
werden gemaakt, zoals dit bij andere
shows gebruikelijk is, maar dit komt<
waarschijnlijk door het feit dat deze
keer de hele modepers was uitgenodigd
en niet de klantenkring.
Over enkele weken zal V. D. ook
haar nieuwe stoffen aan het publiek
presenteren. Een leuke hint is mis
schien voor vrouwen die zelf hun
kleren maken, dat van de getoonde
modellen op de show (vele uit Neue
Mode) patronen in de zaak verkrijg
baar zijn.
Hanny Vroegh
Jonge werknemers
Gaarne wil ik in dit artikel reageren op
een in De Havenloods van 16 augustus
geplaatst stuk aangaande de werkende
jongeren. De heer Jans Maatje, gesala
rieerd bestuurder voor de industrie
bond NKV in het Rijnmondgebied,
zegt hierin: „De jonge werknemers
willen meedoen, meepraten en mee
denken, maar door onervarenheid en
te weinig kennis van zaken worden ze
nog als schooljongens in de hoek gezet.
Tijdens de stakingen, die er geweest
zijn om de centen-procenten kwestie,
bestond ongeveer een kwart van de
stakenden uit jongeren. En dat niet om
uitsloverig te doen, maar omdat het
voor een goede zaak was".
Deze uitlatingen van de bondsbestuur-
der Maatje zijn op z'n zachtst gezegd
verwarrend. Dat jonge werknemers
mee willen doen is al jarenlang het
geval, aangezien er anders geen sprake
zou zijn van werknemers. U begrijpt
dat ik meedoen versta als het mee
draaien in het arbeidsproces en niet,
zoals de heer Maatje zal bedoelen, als
het systematisch in gevaar brengen van
de werkgelegenheid. Dat jonge werkne
mers willen meepraten is op zichzelf
een zeer verheugende zaak. Minder
verheugend wordt dit als het praten
omslaat in schreeuwend voor de fa-
briekspoort staan om met stakingen je
zin door te drijven.
Dat jonge werknemers mee willen den
ken is eveneens geen slechte zaak.
Maar om mee te kunnen denken over
problemen op economisch en finan
cieel gebied zijn hersens nodig en die
hebben de jonge werknemers nu een
maal niet in ruime mate toebedeeld
gekregen, anders waren het geen jonge
werknemers. De heer Jans Maatje stelt
verder dat jonge werknemers niet kun
nen meedoen, praten en denken door
hun onervarenheid en te weinig kennis
van zakep.
Even later stelt hij echter dat tijdens
de stakingen om de centen-procenten
kwestie de stakers voor een kwart uit
jongeren bestonden die in het besef
waren (aldus de heer Maatje! dat ze
voor een goede zaak streden. Ik vraag
me af hoe iemand met goed besef kan
deelnemen aan een staking, als hij nog
niet eens (door onervarenheid en te
weinig kennis van zaken) kan meepra
ten en meedenken. Immers pas nadat
er door die jongeren gepraat en ge
dacht is zouden ze eventueel kunnen
beslissen te gaan staken.
Ik concludeer uit het betoog van de
heer Maatje het volgende: 1. men stelt
domweg dat iedere jonge werknemer
wil meepraten, doen en denken, terwijl
er genoeg tevreden jonge werknemers
zijn. 2. men wil het arbeidsproces
vertragen door werkende jongeren, die
niet kunnen en/of niet willen, kennis
bij te brengen op een voor hen te hoog
niveau. 3. een kwart van de stakers bij
de centen-procenten kwestie, legde het
werk ongemotiveerd neer.
De heer Eugène Bonefaas, lid van een
bedrijfsledengroep bij Wilton
Feyenoord droeg het volgende bij in
het artikel: „De opleiding, gegeven op
de bedrijfsschool, staat geheel en al in
het teken van het bedrijf. In het
lesrooster is geen tijd ingeruimd voor
wat algemene ontwikkeling en in
spraakmogelijkheden zijn er helemaal
niet. Alles wordt van bovenaf gere
geld".
Het doel van- een middelbare school,
bv de HAVO, is er op gericht een
KLEDINGBEURS
LEGER DES HEILS
leerling zo snel en goed mogelijk het
einddiploma van die school te laten
halen. Het doel van de bedrijfsschool is
er op gericht een leerling zo snel en
goed mogelijk klaar te stomen voor het
werk in het bedrijf. Het verschil tussen
middelbare en bedrijfsschool is dat de
middelbare school „theoretisch" on
derwijs geeft en de bedrijfsschool prak
tisch. Een jonge werknemer nu, was öf
niet goed genoeg om, öf wilde niet op
een middelbare school studeren. Dit
houdt dus in dat als hij werkelijk tijd
wil besteden aan zijn algemene ontwik
keling, hij dat tijdens zijn vrije uren
moet doen. Meestal blijkt dan dat de
jonge werknemer niet zo geïnteres
seerd is in zijn algemene ontwikkeling.
Het geven van algemene ontwikkeling
op een bedrijfsschool zou voor beide
partijen bijzonder vertragend werken.
Dat alles van bovenaf geregeld wordt
moet de heer Bonefaas welbekend zijn.
Als lid van eep vakbond weet hij dat
de top van die vakbond ontwerpen
maakt die voor haar leden haast niet te
begrijpen zijn. Het komt dus neer op
een vertrouwen van de leden in het
bestuur. Ik vind dat als een vakbonds
lid vertrouwen heeft in het vakbonds-
bestuur wat betreft het tot stand
brengen van sociale verbeteringen, dat
vakbondsüd eveneens vertrouwen mag
hebben in de leiding van het bedrijf
waar hij werkt. Deze leiding is immers
uit op een zo goed mogelijke organisa
tie van het bedrijf en van de bedrijfs
school. De toevoeging van de heer
Bonefaas dat „alles van bovenaf gere
geld wordt" is volkomen juist en daar
om volkomen overbodig.
De derde avantgardist, de heer Wim
van Seters, landelijk medewerker jon-
gerenzaken van de industriebond
NKV, brengt de volgende sociale wan
toestanden naar voren: „In veel bedrij
ven wordt de onwetendheid van de
werkende jongeren uitgebuit en de
honger naar geld opgevoerd door pres
tatiebeloningen op grond van een pun
tentelling. Door het duwen in de rich
ting van specialisme wordt een ver-
deel-en-heers-systeem gehanteerd om
zoveel mogelijk rendement te halen uit
de jonge arbeidskrachten".
De heer Van Seters spreekt hier van
„opvoering van de geldhonger" door
prestatiebeloningen. Nu is het een feit
dat veel jongeren graag hard willen
werken om zodoende meer geld te
verdienen. Via het puntentelling
systeem kan dit. De vakbonden echter
willen de groep jongeren die harder
willen werken voor meer geld (en deze
eigenschap heb je of heb je niet!
doodgewoon laten vallen om plaats te
maken voor de (vaak kleinere) groep
werknemers, die uit principe dit
systeem niet accepteren. Ik vind dat
als iemand harder wil werken dan een
ander, hij èn de mogelijkheid moet
hebben dit te kunnen doen èn meer
moet verdienen.
Wat de heer Van Seters bedoelt met
zijn opmerking dat „met een verdeel-
en-heers-systeem zoveel mogelijk
tracht te worden behaald uit de jonge
arbeidskrachten is mij niet geheel dui
delijk, maar ik denk dat hij liever een
systeem zou zien waarin geen taakver
deling bestond, maar waarm iedereen
öf van alles wat öf precies hetzelfde
deed. De wantoestanden die er dan in
de bedrijven zouden heersen, behoeven
geen nadere toelichting. Grotere werk
loosheid zou het gevolg zijn.
Uit dit artikel komt de wens naar
voren van de drie hierboven genoemde
heren, dat zij graag meer en beter
onderwijs voor de werkende jongeren
zouden zien. Uit mijn kanttekeningen
bij de uitspraken van deze heren komt
een verwarde en niet bepaald geheel en
goed doordachte kritiek van de vak
bond op de bestaande toestand bij de
werkende jongeren naar voren. Ik vind
dat het probleem werkende jongeren
sterk overdreven wordt en enige ophel
dering van mijn kant vond ik daarom
bitter noodzakelijk.
De mens leeft niet van brood alleen en
dat hebben de jonge werknemers ,,met
hun beetje hersens" beter begrepen
dan de briefschrijver (-red.).
Zoals aangekondigd op de voorpagina verschijnt het tweede deel (192 pagina's)
van het fotoboek over oud-Rotterdam, samengesteld door Joop Mekes, per 1
septepiber. Vanaf deze datum is deze nieuwe uitgave verkrijgbaar aan ons
kantoor Prins Hendrikkade 14 of bij één van onderstaande agentschappen. In
1969 brachten wij een fotoboekje uit met bijna tweehonderd foto's van
oud-Rotterdam onder de titel „Wijs mij de plaats waar ik woonde". Dit boekje
(deel 1) - in groen-wit-groene omslag - heeft nu de vierde druk gehaald.
Er bleek echter grote behoefte te bestaan aan een tweede deel. Dat tweede deel
met een rood-wit-rode omslag bestaat uit meer dan tweehonderd foto's en
afbeeldingen van Rotterdam zoals het was, maar ook met afbeeldingen van een
domiciliekaart uit 1920, een broodkaart uit '14-'18, een tabakskaart uit 1940 en
de zeldzame prent van „Eén cent een duikelaar".
Ook dit boekje is samengesteld door Joop Mekes, die jarenlang de Oud-Rotter
dam-rubriek in dit blad verzorgde. De nieuwe uitgave (deel 2 dus), waarin op vijf
pagina's een plattegrond van Rotterdam omstreeks 1930 is opgenomen, kost
maar f 9,- (garengenaaid, formaat 18 x 22 cm.)
Vanaf 1 september verkrijgbaar bij de bijkantoren: Vlaardingen, Hoogstraat 122,
tel. 010- 341071; Krimpen a/d IJssel, Veld en Beemd 25, tel. 01807- 6899. Bij de
agentschappen: Nic. v.d. Spek, Nw. Binnenweg 456-460; Sig.mag. De Bokser,
Zwaanshals 245; boekh. Bokhorst, Vierambachtsstraat 109; boekhandel Van
Dordrecht, Benthuizerstraat 84, boekhandel Bokhorst, Peppelweg 128; boekhan
del Bokhorst, Schubertlaan 183. In Schiedam: boekhandel Hanou, Hoogstraat
50. In Capelle a.d. IJssel: boekhandel Bokhorst, De Koperwiek 61-63.
De nieuwe uitgave (deel 2) door storting van f 11,25 (verzendkosten zijn dan
inbegrepen) op postrekening 18344 ten name van De Havenloods, Rotterdam
met vermelding „Fotoboek".. x
De vierde en verbeterde druk (deel 1) door storting van f 10,— op postrekening
1 8344 ten name van De Havenloods met vermelding „Deel 1".
Beide delen kunnen ook besteld worden door overschrijving van f 19,- op
postrekening 18344 ten name van De Havenloods met vermelding „Beide delen".
Oud-Rotterdam
Bladerend in het eerste boek over
oud-Rotterdam herleeft er veel uit je
herinnering. De intimiteit en gezellig
heid van de stad van toen, wordt nu
gemist. Want al mag dan het nieuwe
centrum helemaal zijn opgebouwd,
wat ook zjjn charme heeft, voor ons
oudere mensen blijft de drukte van
Hoogstraat, Blaak, Coolsingel, Binnen
weg en Kruiskade zoals die vroeger
was, nog voortleven. Ook de mensen
zijn veranderd, 's Avonds zie je in de
stad niemand meer. Naar de oude
steegjes moeten we niet meer terugver
langen. De armoede, die daar heerste,
zou in deze maatschappij niet kunnen
bestaan. Er was veel moois zoals de
oude kerken, de huizen aan de Nieuwe
Haven en de Leuvehaven, de gebouwen
van het Oost Indische Huis en de
synagoge.
Ons huis in Ommoord is voor ons een
juweel, het uitzicht ruim en mooi,
maar het gebouw is rechtlijnig als een
blokkendoos. Het groen is mooi, de
jeugd heeft de ruimte, maar 's avonds
is er niemand op straat. Ik verlang naar
het tweede deel van het fotoboek
omdat ik de oude stad goed heb
M. J. v.d. Bosch-Koomans v.d. Dries,
Rotterdam.
spaar nu
geld uit
U zult het zo langzamerhand
door de advertenties wel weten
poly aether is licht in ge
wicht, geeft geen stofboel en
garandeert een prima vlakke
ligging.
Polyaether matrassen in goud
en blauw, aan 2 zijden doorge
stikt. Deze 13 cm dikke ma
trassen zijn er in de maten
80x190, 90x190, 120x190 en
130x190 cm.
vM 80x190
90x190 cm 80
20x190 cm gg QO
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de 1e etage deze
polyaether matrassen in 4 ma
ten en in de kleuren goud en
blauw.
2 Fiberfill kussens f. 23,80
Géén tel. of schrift, best.
spaar nu
geld uit
Een aanbieding die meteen in
't oog springtherenanklets
van een onvoorstelbaar mooie
kwaliteit, die wij onder ons
eigen merk verkopen.
Acryl/mousse herenanklets in
14 kleuren w.o. bruin, marine,
camel en wit. Deze ankiets
passend voor alle herenmaten,
nu voor nog géén twee gulden
per paar.
Vanaf vrijdagmorgen 9 uur ver
kopen wij op de parterre deze
herenanklets in 14 kleuren, pas
send voor alle herenmaten,
nu per paar
Slaapkamer uitgevoerd in wit slijplak met moderne bruine
knoppen. Deze slaapkamer bestaat uit een ledikant van
140x190 cm of 140x200 cm, 2 nachtkastjes, 2 opzet
kastjes en een boekenplank. Normaal rond de f.500,-
nu (zonder matras en spiraal)
Bijpassende
3-deurs kast
f. 219.--
tei
