Vorstelijk toerisme,
geen onverdeeld genoegen
De vakanties van onze koningin
Handtekeningen
Koninklijke trein
Eenvoudig
Sensatie-pers
Nieuwe aanwinsten in
Diergaarde Blijdorp
„Nieuwe stijl"
Dit heeft vrijwel altijd het
te trekken en daar op de In de bergen zochten koning Wilhelmi-
DE HAVENLOODS,
De ingrijpenste vakantie uit het leven van Konin
gin Juliana was haar voorjaarsbezoek aan Igls in
het jaar 1936. in deze Oostenrijkse wintersport
plaats ontmoette zij op skiles— een zekere
prins Bern hard von Lippe Bi ester feid, die sinds
dien niet meer van haar zijde zou wijken.
De wittebroodsweken werden doorgebracht in
het Poolse hooggebergte van Krynica, waar de
zanger-hotelier Jan Kiepura als gastheer fungeer
de. in een vruchteloze poging om journalisten op
een dwaalspoor te brengen. Het het bruidspaar
zich inschrijven als gravin en graaf van Sterren
burg.
Toen ai leidde vorstelijk toerisme tot conflictsi
tuaties, die later een nog grotere bron van
narigheid zouden worden. Sinds de Europese
koningshuizen hun beschermde zomerresidenties
en winterpaleizen hebben verlaten om a/s gewone
mensen op vakantie te gaan, hebben zij de
wereldpers in hun voetspoor. Pogingen om zich
„strikt incognito" aan deze belangstelling te
onttrekken lopen meestal op niets uit. Het
verlangen naar privacy moet telkens wijken voor
de verplichtingen van een publiciteit, die nieuwe
impulsen kan geven aan de verbondenheid tussen
vorstenhuis en volk. Goed gedoseerde publiciteit
leidt tot populariteit.
Juist tijdens de vakanties, als boeiende details uit
het privé/even van de Oranje's gesignaleerd kun
nen worden, hunkeren de thuisblijvers naar
informatie. Men gunt de „moeders des vader
lands" van harte haar vrije dagen, maar wil van
haar doen en laten alsmede dat van prins
Bernhard, de kinderen en kleinkinderen, graag op
de hoogte blijven.
Typerend voor dit wat bemoei
zuchtige medeleven zijn de ge
voelens van verontwaardiging, die
zich van velen meester maken als
de Koningin wordt „teruggeroe
pen" om staatszaken te beharti
gen. Tijdens de dertien kabinets
formaties die H.M. de Koningin
in haar regeringsperiode heeft
meegemaakt, is dat nogal eens
gebeurd. Vorig jaar één keer, in
april 1973 zelfs twee keer achter
een. Het effect op de publieke
opinie is meestal fnuikend voor
onze parlementaire democratie.
De bekende schrijfster van meisjes
boeken Leni Saris heeft veler irritatie
op treffende wijze onder woorden
gebracht in een recent interview met
Vrij Nederland. Zij verklaarde: „Het is
In haar eerste huwelijksjaren bracht
koningin Juliana (toen nog prinses)
met prins Bernhard enkele winter
sportvakanties door in het Zwitserse
Grindelwald. Deze foto van moeder en
kind (prinses Beatrix), met een voor de
wieg-slede gespannen Sint Bernhards
hond, vertederde de lezers van veel
bladen in binnen- en buitenland.
De nieuwe tariefsverhoging ingaande 1
september, bezorgt ons twee nieuwe
postzegelboekjes ter waarde van f 2,-.
Het eerste bevat vijf zegels van 40
cent, het tweede is qua samenstelling
gelijk aan het momenteel verkrijgbare
boekje van f 2,-, dat zeven zegels van
25 cent en vijf van 5 cent bevat. De
tekst is aangepast aan de nieuwe tarie
ven en luidt voor beide boekjes: „40c
brief tot en met 20g/30c brief
kaartje drukwerk tot en met 20g
Op het postkantoor wordt u gaarne
volledige informatie over de tarieven
verstrekt".
Ter gelegenheid van het zilveren rege
ringsjubileum van H.M. koningin Julia
na zullen de postadministraties van
Nederland, Suriname en de Neder
landse Antillen elk op 4 september a.s.
een bijzondere postzegel uitgeven.
Voor deze drie postzegels is de ontwer
per, Pieter Brattinga uit Amsterdam,
uitgegaan van een foto, die Prins Claus
van de koningin heeft gemaakt. Brat
tinga, die ook verantwoordelijk teken
de voor de Statuutzegels 1969 en de
Prins Bernhardzegels 1971 heeft voor
zijn derde „Koninkrijksemissie" een
vierkante zegel (39x39 mm) ontwor
pen. Op de zegels is de beeltenis van de
koningin weergegeven, aan de boven
zijde gemarkeerd door horizontale
banen in de kleuren van de vlaggen van
de drie rijksdelen en aan de rechter
zijde door een vertikale, oranjekleurige
baan.
De Nederlandse zegel, waarde 40 cent,
is uitgevoerd in de kleuren zilver, rood,
wit, blauw, oranje en zwart. De bijzon
dere tekst luidt: „Juliana" en de jaar
tallen „1948" en „1973". Deze jubi
leumzegel zal tot en met 6 oktober
1973 op alle Nederlandse postinrich-
tingen verkrijgbaar zijn en daarna zo
veel langer als de voorraad strekt. De
geldigheid voor de frankering is onbe
paald.
De waarde van de Surinaamse zegel is
30 cent. Zij is, anders dan de Neder
landse, uitgevoerd in de kleuren zilver,
oranje, zwart en wit. Ook is öp deze
zegel een ellips met vijf sterren afge
beeld, symboliserende de vjjf bevol
kingsgroepen van Suriname. De prijs
van de zegel bedraagt in Nederlandse
munt f 0,54; de verkooptermijn ein
digt op 3 september 1974. Ook hier is
de geldigheid voor de frankering onbe
paald.
De Antilliaanse zegel, waarde 15 cent,
zal eveneens tot en met 3 september
1974 verkrijgbaar zijn. Bij deze zegel is
de horizontale baan aan de bovenzijde
wit-blauw-wit met links een vertikale
rode baan en zes sterren symbolise
rende de zes Antilliaanse eilanden. De
geldigheidsduur voor de frankering is
onbepaald. De Antilliaanse zegel kost
in Nederlandse munt f 0,27.
De emissie-datum van de bijzondere
zegel betreffende de Ontwikkelings-
strategie welke aanvankelijk op 14
december 1973 was bepaald, is nader
vastgesteld op 16 oktober 1973.
De waarden van de Nederlandse Kin
derzegels, welke op 13 november a.s.
zullen verschijnen, zijn in verband met
de tariefswijziging van september als
volgt samengesteld: 25 en 15, 30 en
10, 40 en 20 en 50 en 20 cent. Prijs
per serie f2,10. Het Kinderzegelvelle-
tje zal dit jaar bestaan uit zes zegels, te
weten twee van 25 en 15, een van 30
en 10 en drie van 40 en 20 cent. Prijs
■per velletje f 3,-.
De postadministratie van Suriname
heeft medegedeeld, dat de emissie „50
jaar Interpol" welke op 29 augustus
1973 zou plaatsvinden, niet doorgaat.
De uitgiftedatum van de emissie „100
jaar Surinaamse postzegels" is nader
vastgesteld op 12 december 1973.
In Luxemburg verschijnt op 10 sep
tember een serie met motieven uit de
architectuur van dit land. Een kapiteel
uit de byzantijnse zaal van het kasteel
van Vianden en een altaargedeelte van
de Irminenkapel is Rosport staan afge
beeld op de waarden van 4 en 8F, die
door Johan Enschede de Haarlem we
rden gedrukt. 50 jaar Kamer van Ar
beid, de 500-jaar viering van de „Grote
Raad. van Mechelen en het nationaal
monument van Wiltz, dat herinnert
aan het protest van de Luxemburgse
bevolking tegen het Duitse bevel tot
algemene weerplicht in het Duitse le
ger, zijn de motieven van drie zegels
van resp. 3F, 4F en 4F, die eveneens
op 10.9 worden uitgegeven.
Ongetwijfeld zal het nieuwe blokje,
dat Berlijn op 23 augustus j.l. uitgaf,
weer vele vrienden vinden. Het ver
schijnt ter gelegenheid van de „Inter
nationale Funk Ausstellung", die mo
menteel in Berlijn doorgaat. Erop afge
beeld zijn historische motieven uit de
ontwikkelingstijd van de Duitse radio-
omroep. Thans verscheen ook het
tweede gedeelte uit de serie „Berlijnse
verkeersmiddelen": 20Pf: een trolley
bus, 30Pf: een dubbeldeksbus en 40Pf:
een moderne standardbus. Op 30.8
geeft Zwitserland een aantal nieuwe
frankeerzegels, gedrukt in plaatdruk,
met volgende waarden uit: 5, 10, 15,
25, 30, 40, 50, 60, 70 en 80R. De
kantoren van de Wereld Meteorologi
sche Organisatie krijgen nieuwe dienst1
zegels van 30, 40 en 100 R. Een zegel
van 80R wijst op het eeuwfeest van de
WMO. De Internationale Telecommu
nicatie Unie krijgt op 30.8 een dienst-
zegel van 80R als eerste van een serie
van 4, waarop het zojuist in gebruik
genomen hoofdkwartier van de ITU is
afgebeeld.
wee nieuwe katalogi wil ik u op deze
plaats voorstellen: De Michel Duits
land 1974 geeft de nieuwste noterin
gen, die belangrijk van die van vorig
jaar afwijken, nadat vooral voor de
na-oorlogse zegels een sterke prijsstij
ging moest worden geconstateerd. Hij
verstrekt op nagenoeg 450 pagina's
32.000 noteringen in DM netto. Ook
de Zumstein Europa katalogus is met
een apart deel Zwitserland/-
Iiechtensteb/VN-Europa weer precies
op tijd. Hier moesten de prijzen voor
de Europese zegels van tussen de beide
wereldoorlogen drastisch worden ver
hoogd door de alom gestegen navraag.
Ernst R. Hofmann, A.I.J.P.
om dat geleuter van politici aan te
horen. Ze moesten de Koningin, die
boven de partijen staat, veel meer
macht geven". De verstoring van een
vorstelijke vakantie kan dus heftige
emoties wakker roepen. Vele onder
danen zouden nog meer zijn begaan
met het lot van hare majesteit, als wij
wisten dat zij in Porto Ercole en Lech
vrijwel dagelijks enige tijd met staats
zaken bezig is. Koeriers vliegen onop
vallend heen en weer tussen 's Graven-
hage en het vakantieverblijf, met kof
fertjes vol gewichtige stukken.
De Koningin leest de belangrijkste
missives door alvorens ze. te voorzien
van haar handtekening. De direkteur
en secretaris van haar kabinet behoren
tijdens alle vakanties tot het gevolg.
Alle belangrijke gebeurtenissen, waar
bij haar bemoeienis nodig kan zijn,
worden aan de vorstin doorgegeven.
Een regentschap voor de waarneming
van staatszaken kent ons land niet.
Voorstel om de Koningin van alle
vakantiebeslommeringen te ontlasten
door de stukken in Nederland te voor
zien van een gestempelde handteke
ning, heeft zij afgewezen. Zij is in deze
zaken even consciëntieus als haar moe
der en wil weten, aan welke zaken zij
haar sanctie hecht. Ook in de vakanties
blijft ze dus „a regular littel business
woman", zoals de voorzitter van het
Canadese Roode Kruis haar eens heeft
genoemd. Het „terugroepen" van de
Koningin klinkt overigens vrijpostiger
dan het is, omdat zij zelf de beslissing
neemt. „Ik kom" is in noodgevallen
haar conclusie, als ze telefonisch heeft
vernomen wat er aan de hand is. Het
aanbod van politici om zelf naar de
koninklijke vakantie-oorden te komen,
wordt van de hand gewezen, als zij
vindt dat haar aanwezigheid in Neder
land vereist is. Wel zijn eens enkele
staatssecretarissen naar Porto Ercole
gevlogen om zich daar te laten beëdi
gen. De benoeming van dr. M. Ruppert
tot vice-president van de Raad van
State is vorige maand in Porto Ercole
bekrachtigd.
Het is overigens niet alleen een kabi
netscrisis die tot een onderbreking (of
uitstel zoals in 1960)
van de vakantie kan leiden. Nadat In
1962 de tr'eïnrariip bij Hartnelën 85
doden had geëist kwam de Koningin
meteen naar ons land. Toen de burge
meester van Utrecht veler gevoelens
onder woorden bracht met de opmer
king: „U hebt met de onderbreking
van uw vakantie veel goed gedaan" was
haar antwoord: „Maar het was toch
mijn natuurlijke plicht".
Het „thuisfront" leeft altijd sterk mee
met het vorstelijke gestoei in de
sneeuw of zonnen en zwemmen in
warme landen. Het zijn waarschijnlijk
de algemeen menselijke aspecten van
het vakantiehouden en de herkenbaar
heid daarvan - vroeger trokken alleen
bevoorrechten naar bergen en
strand die medeleven en nieuws
gierigheid een stimulans hebben gege
ven. Temeer, omdat ons koningshuis
de voorkeur geeft aan betrekkelijk
eenvoudige geneugten. De vakanties
vormen geen tweede leven, dat zich
afspeelt in hogere en ontoegankelijke
regionen, ook al spelen snelle en dure
sportauto's een rol in het ontspan
ningspatroon, evenals een privé-vlieg-
tuig.
's Winters wordt voor de reis wel ge
bruikt gemaakt van twee privé-wagons
die als „koninklijke trein" worden
aangehaakt, maar hoewel deze wijze
van vervoer wat anachronistisch aan
doet, hoort men er zelden misprijzen
de uitlatingen over. Het wuiven is op
het verstrekstation Baarn en bij aan
komst in Oostenrijk, niet van de lucht.
Als er eens een dienstregeling door in
het ongerede raakt, wordt de N.S. niet
met klachten overstelpt.
De koninklijke familie stelt overigens
weinig bijzondere eisen, beschouwt de
vakanties zoveel mogelijk als strikt-
privé en valt er zo min mogelijk
mensen mee lastig.
Vroeger al trok prinses Julianan met
haar moeder vaak de bergen in, met
een bescheiden gevolg. Koningin Wil-
helmina voelde zich in al te hoog
gelegen verblijfplaatsen niet zo prettig.
Zij logeerde bij voorkeur in dorpjes,
temidden van een ruige natuur en hield
van eenvoudige hotels. Hoewel zjj po
gingen deed om zich tijdens haar va
kanties minder plechtstatig te gedragen
- zij wilde dan geen majesteit maar
mevrouw genoemd worden bleef
haar optreden wat formeel. Zij heeft
nooit de skisport beoefend, hetgeen
begrijpelijk is, als men weet dat haar
vader koning Willem III zelfs schaat
senrijden voor een vrouw hoogst onge
past vond. Het kon ten hoogste door
de vingers worden gezien.
Koningin Juliana dankt haar populari
teit op sportgebied vrijwel uitsluitend
aan haar vakanties. Dan alleen immers
krijgt zij gelegenheid haar talenten als
skiester te ontplooien. Daar moet men
niet te gering over denken. De Konin
gin is, volgens dra. M. G. Schenk, in
een recent boekje zelfs wereldbekend
geworden door haar enthousiasme
voor en vaardigheid in het skiën.
Zij wordt op dat gebied in de Europese
centra wel eens een „first lady" ge
noemd. Toen zij in 1965 een lichte
blessure opliep en zich een „gipsbeen"
liet aanmeten, werd dat tot groot
nieuws uitgeroepen.
De wintersport is ook voor de andere
leden van ons koningshuis trouwens
bepaald geen voorwendsel om de ber-
lauweren te gaan rusten. De skisport
wordt intensief beoefend als gold het
een opdracht.
Lech am Arlberg is de favoriete ver
blijfplaats sinds januari 1961, nadat
voordien lange tijd de voorkeur was
gegeven aan Sankt Anton. Het verblijf
in die wintersportplaatsen heeft van
ouds een toets van betrekkelijke ee
nvoud,' ongedwongenheid en sportivi
teit. In alle toonaarden heeft de inter-
nationale pers deze verschijnselen be
zongen. Het „eten wat de pot schaft"
temidden van de andere hotelgasten en
koninklijke personen, die 's avonds
met overgave het halmaspel beoefenen
en elkaar monopoly-hotels afsnoepen,
dit alles steekt dan ook wel schril af bij
het mondaine après-ski leven.
Gasten van koninklijke bloede, die
geen zeer bijzondere voorrechten voor
zich opeisen, blijven uitzonderingen.
De sjah van Perzië bijvoorbeeld heeft
zo weten de hoteliers heel wat
meer noten op zijn zang, om maar te
zwijgen over allerlei excentrieke be
roemdheden.
In Grindelwald zijn voor Juliana en
Bernhard ooit zestien wagons sneeuw
aangevoerd, omdat men vreesde, dat
skiën anders onmogelijk zou zijn. Op
het nippertje zorgden de elementen
toch nog voor de nodige vlokken.
Waarschijnlijk hebben de hoge gasten
in dit dienstbetoon enige overdrijving
gesignaleerd. Wel heeft Prins Bernhard
eens met een speciaal vliegtuig een
boeket rozen uit Nederland naar Lech
laten brengen. Hij deed dit echter in
zijn functie als gastheer van de sjah en
diens echtgenote Farah Diba.
Over het algemeen overheerst de „Ge-
mütlichkeit" in het wat huiselijke en
romantische hotel Zür Post', waar de
eerste etage voor de Nederlandse gas
ten in xeserye. KQtdt .gehouden.Meu.
leeft er vrij sober.
Er is in de „begeleiding" van de
vakanties via de media wel enige veran
dering gekomen. Vóór de oorlog werd
in een gedragen stijl en met veel
hoofdletters verslag gedaan van de
ervaringen. A.N.P. redacteuren wijd
den soms een heel artikel aan een
kerkgang. Een Nederlands dagblad be
richtte in 1939 vanuit Grindelwald:
„Het was een alleraardigst tafereel, dat
wij te aanschouwen kregen: Prinses
Juliana met Haar Dochtertje op den
schoot en Prins Bernhard, die Moeder
en Dochter filmde. Daaromheen, aah
de fleurige, met bloemen versierde
tafel, de overige gasten. En boven dat
alles een azuurblauwe hemel met een
na en prinses Juliana verpozing. Het
was tijdens zo'n vakantie dat de prin
ses in februari 1936 in Igls haar toe-
Nkomstige man, prins Bernhard von
Lippe Biesterfeld, leerde kennen.
gouden zon, die zich duizendvoudig in
de smetteloze sneeuw weerkaatste".
De toon is veranderd („Wat te zeggen
van een Prinses Juliana die zelf haar
kindje in een kinderwagen-slede mee
uit rijden neemt") in de muziek is
nauwelijks verandering gekomen. De
lezers en kijkers willen weten, hoe
majesteiten en koninklijke hoogheden
gekleed gaan, hoeveel rozen er zaten in
het boeket dat de gezant stuurde en
wat zij 's middags op hun bord krijgen.
Van een incognito kan tegenwoordig
minder dan ooit sprake zijn.
Regelmatig door de koninklijke familie
bezochte vakantieplaatsen verliezen
binnen de kortst mogelijke tijd hun
oorspronkelijke karakter. Zowel gefor
tuneerde beroemdheden uit de interna
tionale society als doodgewone men
sen frequenteren deze vakantie-oor
den. De exploitanten van hotels, Kon-
ditoreien en skiliften stimuleren deze
ontwikkeling. Zelfs in de zomermaan
den stromen Nederlanders naar Lech
om plaatsen te bezoeken waar de
Oranje's zich hebben opgehouden.
In de tijd dat het koninklijk gezin
's zomers een „zwervend bestaan" leid
de - tot 1960 - aan boord van jach
ten, en verblijfplaatsem zich aan de
Rivièra-kusten in Frankrijk en Italië,
alsmede op een aantal eilanden (Sar
dinië, Sicilië, Capri) droegen de
vakanties een wat exclusiever karakter.
Men nam daar deel aan een spelevaart
van de rijken der aarde. Ontmoetingen
met mede-regeerders zoals Paola en
Albert, prins Bertil van Zweden, Gra-
cia en Rainier van Monaco leidden tot
wat luxere genoegens. In 1957 logeer
de men op een steenworp afstand van
- Francoise Sagan's buitenverblijf. Mert
verbleef ook wel in buitenhuizen van
de Italiaanse adel.
De stormachtige ontwikkeling van het
massatoerisme heeft de koninklijke va
kantiegangers nog meer in het isole
ment gedrongen. Aan hotelgasten die
in hetzelfde wintersport-hotel logeren,
verzoekt de directie soms via briefjes
in drie talen op de kamerdeuren zich
discreet te gedragen en het privéleven
van gekroonde hoofden te respecteren.
Na de historische ontmoeting in Igls
verloofde jiet prinselijk paar zich en
bracht een officieel bezoek aan Rotter
dam.
en winter veroorzaken echter dikwijls
een ongewenste belangstelling. Het
„koninginnetje kijken" is enige tijd
een merkwaardig soort sport geweest;
in Porto Ercole ontstond b.v. een run
op bootjes, die langs „De Gelukkige
Olifant" voeren. Het besluit om aan de
Thyrrheense Zee in Toscane deze zo
merresidentie te bouwen heeft de ko
ninklijke familie geen onverdeeld geluk
gebracht. Veel meer dan in de bergen
heeft men hier kennis gemaakt met
genadeloze aspecten van de publiciteit.
Voor het eerst na 32 jaar heeft Blij- leven in het wild in middel- en hoogge-
dorp Sinds kort negen Tahrs, een dier, bergte tot ongeveer 3500 meter. De
dat men ongeveer tussen de gemzen en meest voorkomende vorm is de Hima-
geiten zou kunnen klassificeren. Zij laya Tahr.
De groeiende oplagen van geïllustreer
de bladen, die op gluurders-instincten
speculeren werkte grove concurrentie
in de hand. De schandaalpers met
voorop de keiharde Italiaanse pape-
razzi ging brutaler te werk, naarmate
voor indiscrete foto's hogere bedragen
werden geboden. Men bedient zich van
steeds volmaakter apparatuur, met te
lelenzen, die aan kanonlopen doen
denken. Er verschenen genoeg van dit
soort foto's in de internationale „Dol
ce Vita-pers" om er een dossier van de
Rijksvoorlichtingsdienst in Den Haag
- niet ter inzage - mee te vullen. De
onaangename consequentie was dat na
veel incidenten eens werd zelfs de
auto van de prinsessen Beatrix en Irene
klem gereden door fotografen, die
daarna op hun gemak knipten een
veel zwaardere bewaking moest wor
den ingesteld. Marine-adjudanten heb
ben tegenwoordig een belangrijke taak
in Porto Ercole. Er moet op zee
gepatrouilleerd worden, om nieuwsgie
rigen op een afstand te houden. Men
mag in dit plaatsje dan verguld zijn
met de aanwezigheid van onze Konin
gin (Regina Olandese) en veel bootjes
namen geven uit ons vorstenhuis, met^,,..
de ruS' i§ hef 'jt Slaan.
Het vissersdorp'van 1960tóeen tweedeed
Saint Tropez geworden, waar interna
tionale grootheden als Charlie Chaplin
en Oona, Peter Sellers, Charles Azna-
vour, prinses Ira von Furstenberg,
Jackie Kennedy en Onassis, in de dure
modeboetieks worden gesignaleerd.
Men1 noemt Porto Ercole al de hoofd
stad voor de Romeinse snobs. Foto
grafen komen er op af als vliegen op de
stroop.
Allerlei hele en halve waarheden bege
leiden als tekst hun beeldverhalen. Zo
wist een Deens blad enkele jaren gele
den te melden, dat ons koningshuis
met Chaplin gebrouilleerd was geraakt^
nadat onderhandelingen over aankoop
van de villa door laatstgenoemde (voor
5 1/2 miljoen gulden) waren vastgelo
pen. Geruchten over het voornemeom
„De Gelukkige Olifant" te verkopen
blijven hardnekkig de ronde doen,
hoewel Prins Bernhard's statement, dat
men pas zal vertrekken als de Middel
landse Zee een ijsvlakte is geworden,
tot de gevleugelde woorden is gaan
behoren.
Het heeft er even naar uitgezien, dat
ook de Nederlandse pers zich een
grotere vrijmoedigheid zou gaan per
mitteren, in de verslaggeving over ko
ninklijke vakanties. Terwijl men ach en
wee riep over de vlegelachtigheid van
de paperazzi drong hun invloed tot ons
land door. Uit hun collecties werden
de minst indiscrete foto's aangekocht,
die naar onze begrippen toch een
taboe doorbraken. „Panorama" ver
klaarde in 1963 „een zweem van ou
derwetse schroom" te overwinnen
toen de lezers „informele kiekjes" van
de Koningin, prins Berhard en de
prinsessen werden gepresenteerd. An
dere kranten volgden. Maar ook in dit
opzicht bleken de onderdanen hun
vorstin in bescherming te willen ne
men. Er verschenen nogal wat boze
ingezonden stukken tegen het gebruik
van de candid camera. Toen een da
gblad het uit de duim gezogen verhaal
dat alleen de inrichting van de Italiaan
se villa 9 ton had gekost overnam,
volgde een officiële rechtzetting via
het kabinet van Prins Bernhard. In de
beeldengalerij gingen later de meer
traditionele en geposeerde opnamen
weer overheersen.
Al geruime tijd trachten koningshuis
en RVD een dam op te werpen tegen
de voortdurende bespieding, door
groepen journalisten uit te nodigen in
de villa hun werk te doen en hen te
verzoeken daarna uit de buurt te blij
ven. Dit heeft maar ten dele het
gewenste resultaat.
Een ander schandaal ontstond, toen in
1967 beledigende pamfletten in Porto
Ercole werden aangeplakt, die ten doel
hadden ons koningshuis te doen ver
trekken. Later kwam het dreigement,
dat LSD aan het drinkwater voor de
villa zou worden toegevoegd. Het leek
toen lang geleden dat een journalist
eerbiedig berichtte: „In een rommelig
winkeltje informeerde Hare Majesteit
de Koningin met welwillende eenvoud
naar prijs en kwaliteit van enkele
Hollandse kaassoorten".
Alle belemmeringen en ergernissen ten
spijt blijven de bewoners van Soestdijk
er echter naar streven om in den
vreemde een „Ferien ohne Etikette"
door te brengen, zoals een Duitse
verslaggever hun vakantie-ideaal eens
onder woorden heeft gebracht.
