rONDHOMB
W I
y4.
Leen
Zwart
Pllll
65.-
füOU tl
uniska
parket
28*
termeulen
«CTt,.
<&<M
t Wikte
h~"
JEANNE
BERCEAU
Informatie - avond
Guinee - Bissau
Gelukkig
PERZISCHE TAPIJTEH
DERAG
termeulen
DE HAVENLOODS, DONDERDAG 7 FEBRUARI 1974
6-510
Bijdragen: lezers van De Havenloods.
Redactie: Ben van Haren
Ik wil eens de groeten doen aan Leen
de Zwart
gewoon, als collega, de complimenten
nee, zelfs als lezer, die wel wat gewend
ervaar ik zijn stukjes als stukjes apart
hij weet het niet eens, maar hij stemt
zijn gevoel af
op duizenden dingen waar ik over
die anderen raken; wat anderen krenkt
want hij keilt zijn steentjes precies op
het doel af
ik noem hem collega en hoop dat dat
mag
wellicht is ie ouder dan ik en wat
dat móét wel haast want zeer beslist is
te oordelen aan wat 'k aan werk van
hem zag
hij heeft mij aan 't denken gezet Leen
de Zwart
wie weet zal ik hem nooit een keer
„life" ontmoeten
dus wilt u hem via uw blad van mij
groeten?
en zeg er maar bij: ,,'t Is een man naar
mijn hart"
Joop Vos
We denderen langs de wegen
Heen en weer,
Hebben geen oog meer voor heg noch
steg,
In 8 mooie kleuren!
Ongetwijfeld raakt u in een "voeten
van-de-vloer-stemming" bij het zien
van dit tapijt. En dat terwijl u er
juist over zou willen lopen! Een
nylon tapijt met schuimrubberrug
(geen ondertapijt nodig, geluid
dempend) in 8 moois, licht ge
mêleerde kleuren w.o. lila, groen,
tabac, berber, fraise en oranje,
380 cm breed. Bovendien hebben
we de vloer al aangeveegd met de
prijs, nu per meter 9m
Dit tapijt wordt gratis gelegd.
itK- 1
We zijn nog maar weinig heer op de
weg,
Waarom, kunnen we niet met een
beetje meer fatsoen,
Wat rustiger doen?
Met al dat vliegen en racen, we willen
morgen toch ook beleven?
Dus laten we zijn,
„Heer in 't verkeer"
Maar, iedere dag weer!
Ik kwam laatst in een drankwinkel.
Voor mij was een echtpaar van een jaar
of zestig aan de beurt. Ze waren
kennelijk aan het inslaan voor een
verjaardag of zo.
De man: „Een grote fles Cola".
Zij: „Wie drinkt er dan Cola?
Hij, twijfelend „Piet en Corrie".
Zij, snibbig „Doen we niet, als zij het
niet drinken zitten wij met die fles
Cola".
De man zuchtte en keek verontschuldi
gend naar de winkelbediende die de
fles Cola weer terugzette.
Na een half flesje jonge jenever en een
hele fles jus d'orange deed de man een
voorzichtige poging om een fles bran
dewijn te bestellen.
Zij „Voor wie?
Hij, naar de grond kijkend „Mijn zus
ter Ans".
„Doen we niet, die drinkt hoogstens
twee glaasjes en daar ga ik geen hele
fles voor kopen".
Nadat er uiteindelijk vier flessen op de
toonbank stonden vroeg ze hem: „Wil
jij nog iets?
„Whisky" zei hij en zijn gezicht klaar
de op.
„Dat mag je niet hebben met je medi
cijnen, dat weet je toch!
Nadat zij de winkelbediende verteld
had dat de bestelling bezorgd moest
worden in flat Zeeland zevenhoog ver
trok het echtpaar.
Toen de vrouw de winkeldeur open
trok liep de man snel naar de toon
bank en fluisterde een bestelling.
„Wat heb je besteld? klonk het door
de zaak.
„Een flesje Underberg" zei hij voor-
„Odat is goed", zei zij.
„Gelukkig" dacht iedereen in de in
middels volle winkel.
- handelaars en de Regeer-
In de St. Laurenskerk wordt maandag 11
februari 's avonds om kwart over acht een
concert gegeven door Jet Dubbeldam. Toe
gangsbewijzen (inclusief programma) ad
f2,50 (tot 18 jaar, houders van jeugd- en
bejaardenpaspoorten en leerlingen van het
Rotterdams Conservatorium f 1,50) verkrijg
baar aan het Kerkekantoor, Grote Kerkplein
3 en 's avonds aan de kerk.
't Woord olie-crisis werd bedacht
't welk d' auto-loze zondag bracht
wat heerlijk rustig,
waar men ging, waar men liep
geen benzine-stank, geen rem-gepiep
wel heerlijk rustig,
niet om de profane zin
was d'auto-loze zondag in
maar om 't heerlijk rustig,
voorheen toog men er op uit
te voet per post-koets, of per schuit,
deez' auto-immobiliteit
van auto onbeweeglijkheid
was toch wel rustig, bij het door de
straten gaan
zag men z' aan trottoir gekluisterd
staan
genietend van hun zondag-rust
van olie-crisis onbewust
zo rustig rustend.
De distributie werd een feit
d'r is nog geen auto die op water rijdt
maar op benzine,
met vijftien liter in de tank
nog meer lawaai en nog meer stank
weg heerlijk rustig,
distributie weer voorbij
rijden zondags weer in lange rij
het tankje berstens vol gevuld
Pa die haast barst van ongeduld
in lange files
Waarom nu HONDERD keren Steentjes Keilen
HONDERD keer de vloer aandweilen
Met toestanden en hebbelijkheden
Waarom nu HONDERD keer op tenen trappen
Soms ironisch, soms met grappen
Vaak sarcastisch, bitterheden.
Waarom nu HONDERD keer moraliseren
Met 'n ondertoon van protesteren
Waarom met medemensen spotten?
Waarom? Om 'n héél klein steentje bij te dragen
Bewogenheid, begrip te vragen
Bezinning, Inkeer, Reedlijk denken!
De mens die leeft bij brood alléén is Niemand
Protest is goed! Protest is.....IEMAND
Protest zal altijd érgens krenken.
Dat kan niet anders. Altijd zijn 't de lauwen
Die 't willen „houwe bij het ouwe"
Maar 't mensdom is tóch onderweg
Via primaat naar rechtopgaan, belust
Op roof en macht en winstbejag
...tot echte mens... een lange weg.
Leen de Zwart
NATIONAAL
VOORLICHTINGSINSTITUUT
Geeft u gratis advies waar u naast
een goede service met de hoogste
korting onderstaande artikelen in
uw omgeving.kunt kopen
O autobanden
O diepvriezers
O televisie kleur/zwart-wit
O wasautomaten
O koelkasten
O gashaarden
O afwasautomaten
O film/fotoapparatuur
Zet een kruisje in het betreffende
vakje en zendt deze coupon aan:
Nationaal Voorlichtingsinstituut,
Postbus '616 te Hilversum
Adres
Plaats
GELD - geld en pog maar weer geld!
Wat is het nog droef met de mensen
gesteld.
Dit kost een tientje: dat kost een riks.
Alleen onze ZON schijnt gelukkig voor
niks!
Ja, 't draait bij de meesten nog steeds
om de centen.
De werkman krijgt loon en zij trakte
menten
die door hun geleerdheid „hoogop"
zijn geklommen
(verdienen daarmede aanzienlijke som-
Het is eigenlijk wel jammer
dat de Heer geen spreekuur heeft,
waarop iedereen kon komen
die hem wat te vragen heeft.
Lieve Heer vertel me eens
vindt U het ook niet raar,
dat Christenen in Ierland
bakkelijen met elkaar?
En die ouwe Paus in Rome.
heeft U daar nog wat aan?
Of heeft U liever dat hij
uitziet naar een an'dre baan?
En vindt U niet dat dominees
vaak te hoogdravend spreken,
zodat ze weinig mensen
kunnen boeien met hun preken?
Ik ben een van die mensen
die geloven in Uw werk.
Maar vindt U mij nu slecht,
omdat ik nooit kom in Uw kerk?
Het is eigenlijk wel jammer
dat de Heer geen spreekuur heeft,
opdat iedereen kon zeggen:
GOD....die is niet dood....
LEEFT!
Makelaars
Aandeel-bezitters - Huizenbeheerders.
De advokaat en ekonomen
zij kunnen er allen geweldig van ko-
Natuurlijk: geen mens kan nog zonder
Centen (dat moet) die zijn nog steeds
alleen' de BEGERIGHEID blijft over-
Die jagers op winst (enfin, noem maar
op):
zij vormen tezamen de „schatrijke
Nee, geld moet alleen een ruilmiddel
blijven.
We moesten die winstzucht voorgoed
eens verdrijven!
In onze aarde groeit geen geld.
Wel is het zó met de bodem gesteld,
dat we er heel veel uit kunnen halen:
Kolen - aardgas - OLIE - metalen.
Ook tarwe, vruchten, groenten en
bloemen.
Enfin, teveel om op te noemen!
Dit alles wil ons toch heel wat zeggen.
Waarom dan op 't GELD zo de nadruk
leggen?
Zou er totaal geen geld bestaan;
we zouden TOCH Teven, want 't komt
erop aan,
dat men met wijsheid en liefde ziet
naar ALLES wat God in 't Heelal aan
ons biedt.
Zo zouden we eigenlijk, zonder beve
len
ALLES op aarde kunnen verdelen!
Heeft U dan niet gezien hoe
de orde wordt verstoord,
de leefsfeer wordt verpest,
het landschap wordt vermoord?
Wie heeft het bij dit sterfproces
nu eigenlijk voor het zeggen,
degenen die ontwerpen
of degenen die beleggen?
Wp< Andere Woorden
„Waar kikkers zijn, zijn ook ooievaars'
was de oplossing van de vorige puzzel.
Winnaars werden: Johan Groenhard,
Belevoystraat 76A, Rotterdam-3;mevr.
J. Spee, Lange Hilleweg 6B, Rotter-
dam-25 en mevr. P. van Wijngaarden,
Lijsterstraat 4, Papendrecht. Zij krij
gen een tientje thuis gestuurd.
Verkoopfiliaal Schiedam
's-Gravelandseweg 956
Telefoon 010-7034 76
f
COSMETIQUE PARIS
CURSUS ZELFVERZORGING
VAN UW HUID
De cursus bestaat uit 6 lessen van elk 3 uur praktijk.
Ochtend-, middag- en avondcursus,
resp. 9.00 uur, 14.00 uur en 19.00 uur.
Cursusgeld: f 75,- (inclusief de op de cursus
te gebruiken cosmetische producten).
SPECIALE JEUGDCURSUS
(12-18 jaar); f 40,- incl. cosm. prod.
KLEINE CLUBS
Cursus omvat:
spec, aandacht v.h. reiniger» eri beschermen v.d. huid.
Gelaatsverz. en make-up: epilatie, maskers,
moderne ontharingsmethode etc.
TIJDIG AANMELDEN
CURSUS BEGINT 4 maart 1974.
SCHOONHEIDSINSTITUUT
JEANNE BERCEAU
Mauritsweg 55 - Rotterdam - tel.: 010-12 59 36
meubelsfeer verkopers van de korenaarstraat 45
KORENAARSTRAAT 45. ROTTERDAM
TELEFOON 010 23.49.85
v/h OVERSCHIESE KLEIWEG 780.
Deze week arriveert in Nederland
een delegatie van de PA1GC, de
bevrijdingsbeweging voor
Guinee-Bissau. De delegatie zal
gesprekken voeren met minister
Van der Stoel en staatssecretaris
Kooymans van Buitenlandse
Zaken en minister Pronk van
Ontwikkelingssamenwerking,
uiteraard met het doel de Neder
landse regering zo ver te krijgen
dat ze eindelijk Guinee-Bissau
gaat erkennen. Er zal ook gepraat
worden met kamerleden, vakbon
den en kerkelijke organisaties.
Op dinsdag 12 februari komt de
PAIGC-delegatie naar Rotterdam, voor
een openbare bijeenkomst voor
Guinee-Bissau in het Trefcentrum.
Deze avond wordt georganiseerd door
het Angola-comité, Oecumenical
Research Exchange (een internationale
kerkelijke instantie die zich met
vredesvraagstukken bezighoudt) en
plaatselijke afdelingen van D'66, PvdA,
PPR en PSP (de confessionele partijen
dubben nog over deelname).
De partijafdelingen zullen een verkla
ring afgeven waarin de regering wordt
opgeroepen tot erkenning over te gaan;
hetzelfde doen de plaatselijke afdelin
gen in Amsterdam. Tot nu toe hebben
reeds 73 staten Guinee-Bissau erkend
en het land heeft ook al enige interna
tionale status: het is lid van een
dochterorganisatie van de VN, de
Voedsel en Landbouw Organisatie
(FAO).
Het programma voor 12 februari: na
een film die een team van Brandpunt
in Guinee-Bissau maakte zal de
PAIGC-delegatie het woord voeren.
Nederlandse sprekers zijn de PPR-
fractieleider in de Tweede Kamer Bas
de Gaay-Fortman en misschien het
AR-kamerlid Scholten die onlangs in
Guinee-Bissau is geweest. Tenslotte zal
een groep van de PAIGC uit Parijs een
culturele manifestie geven waarin de
bevrijdingsstrijd wordt gesymboliseerd.
Het Angola-Comité verzorgt een stand
met volop informatie over de Portu
gese (ex-)koloniën in zuideüjk Afrika.
De avond begint dinsdag in het Tref
centrum Rotterdam (in de oude
Jamin-fabriek, Generaal v.d.
Heydenstraat 40), om 20 uur.
Leen de Zwart. Vandaag staat voor de honderdste maal in onze
rubriek Kukeleku die naam onder een pittig stukje proza, onder het
kopje „Steentjes keilen". Wie is toch die Leen de Zwart, wat doet die
man, wat bezielt hem?
Leen de Zwart is 62 jaar en woont in een van de hoge betonmassa's, die in het
vroegere weideland van Capelle aan den IJssel zijn opgetrokken.
Leen de Zwart is een Rotterdamse volksjongen. Zijn wieg stond in Katendrecht,
in een arbeidershuis waar nog vijf kinderen een calvinistische opvoeding kregen.
Leen de Zwart was daar de uitverkorene. De eenling, waarvoor - zoals vaak in de
twintiger jaren gebeurde - ondanks alle armoede de mogelijkheid werd gevonden
„door te leren". Zelf zegt hij: „Je weet wel degene, die uiteindelijk werd ingezet
in de toen heersende zucht naar het witte boordje".
Leen de Zwart stelde zijn ouders niet teleur. Hij haalde het witte boordje, hij
werd kantoorklerk op zijn zestiende jaar. Niet voor lang echter, want de crisistijd
werd ook in de voor hem uitgestippelde carrière spelbreker.
Leergierig
Leen de Zwart is een leergierige doorzetter. Hij kon niet blijven stilzitten. Hij
voelde zijn verantwoordelijkheid voor het gezin, waarin hij die uitzonderingsposi
tie had verkregen. „Er moest geld verdiend worden in die tijd en ik heb toen van
alles gedaan, zoals bijvoorbeeld met stofzuigers colporteren Zijn laatste baan in
'die crisistijd was pursersklerk op een schip van de HAL.
Leen de Zwart breidde in al die donkere jaren wel zijn kennis uit. Hij bleef
studeren, las „hele bibliotheken" uit, deed veel mensenkennis op en keek ver
over de grenzen van ons land. Met zijn broer besloot hij in die jaren ook te gaan
wandelen naar Afrika. Spelend op mandoline en gitaar verdienden zij onderweg
hun brood. Lange tijd brachten zij door in Frankrijk, waar ze - met name in
Parijs - een vaste verschijning werden op de terassen. Afrika bereikten ze niet,
want in Spanje werden ze gearresteerd tot men had vastgesteld dat ze niet tot de
als staatsvijanden bestempelde communisten behoorden.
Leen de Zwart kon in 1938, toen er weer aanbod van arbeidsplaatsen was met
enorme reiservaring en in dit tijd opgedane kennis van maar liefst vijf vreemde
talen (naast Engels, Frans en Duits ook Spaans en Italiaans) op een kantoor
terecht als correspondent. Hij trouwde in 1940, werd driemaal vader en leek een
gelukkigé toekomst tegemoet te gaan.
Leen de Zwart werd echter ondanks zijn goede baan in de loop der jaren
ongelukkiger. Steeds meer ergerde hij zich aan de regentenmentaliteit van zijn
toenmalige werkgever. In 1954 barstte de bom. Hij zegt: „Ik was het zat. Ik
wilde geen sloof zijn Zijn baas wilde gewoontegetrouw ook hem een keer goed
de les lezen. De Zwart vertelt: „Dat deed hij vaak bij iedereen en dan had hij de
gewoonte keihard op een grote glasplaat te slaan, waardoor deze menigmaal
sneuvelde. Op zeker moment ging hij tegen mij tekeer, zoals zo vaak weer
onterecht. Toen dacht ik: wat jij kan, kan ik ook en sloeg ik die glasplaat aan
diggels".
Leen de Zwart kon zijn verontschuldigingen aanbieden, maar verdomde dat. Hij
zegt: „Ik heb mijn ontslag genomen. Ik laat mij niet uitkafferen door iemand, die
toevallig meer geld heeft". Zijn vrouw schaarde zieh achter haar man in die tijd,
toen hun kinderen alle toch studeerden. Mevrouw De Zwart zegt: Mijn man
voelde zich ongelukkig bij die baas. We hebben gewoon wat minder gedaan, maar
waren wel veel gelukkiger". Zelf voegt hij daaraan toe: „Als je alles slikt kan je
wel 40 jaar bij zo'n baas zitten, maar ik voel er niks voor iemands lijfeigene te
Leen de Zwart koos hierna voor een commerciële functie bij de NRC voor halve
dagen en ging daarnaast studeren voor een onderwijsbevoegdheid. Toen hij op het
punt stond examen te doen kreeg hij daar het aanbod in volledige dienst te
komen. Hij was toen bijna vijftig jaar en liet de studie schieten voor de vaste
baan. Achteraf zegt hij: „Dat was een verkeerde keus. De baan, die me in het
vooruitzicht was gesteld op het moment dat ik moest kiezen, kreeg ik niet en na
twee jaar heb ik een topfunctie in een middelgroot scheepvaartbedrijf aangeno
men. Dat was een fijne tijd. Want al had ik toen geen tijd meer vrij voor creatief
werk (wat ik altijd gedaan had) was ik toch erg gelukkig. Tijdens de recessie in
1964/1965 moest dat bedrijf verdwijnen. Ik heb nog even voor mezelf gewerkt,
maar werd toen leraar aan een talenpracticum, waarvoor ik complete cursussen
schreef".
Creatief
Leen de Zwart moet het sinds enige tijd op dokters advies rustiger aan doen. Zijn
functie als leraar mag hij niet meer uitoefenen. En zoals bij deze dynamische en
creatieve man in zijn gehele leven is voor gekomen in tijden van gedwongen rust
is hij nu weer enorm actief. Aan een cursus neemt hij niet meer deel, hoewel hij
lang heeft geweifeld. Uit zijn „sprekende" handen komen nu echter prachtige
schilderijen en beeldjes. Zij bespelen zo nu en dan weer de piano énzij
bespelen de toetsen van de schrijfmachine om bijdragen voor „Steentjes keilen"
te maken.
Leen de Zwart doet dat vandaag voor de honderdste keer en hij wil het graag nog
veel langer doen. Niet uit persoonlijke ijdelheid, maar zoals hij dat zelf zegt: „Om
de mensen aan het denken te zetten, om ze van stommiteiten af te helpen en te
wijzen op de betrekkelijkheid van het streben
Leen de Zwart is 62 jaar, maar hij voelt zich een met protesterende jongeren. Hij
zegt: „Het geeft niet of ze geen direct alternatief hebben. Het pretest heeft een
nuttige functie. Als er nooit geprotesteerd was, liepen we nu nog in dierenvellen
en was ik nog lijfeigene
Ben van Haren
Het streven, om de mensen meer „na-
tuurbewust" te maken, vind ik zeer
loffelijk. Maar laat de voorlichting op
dat terrein dan wél juist zijn! De
foto's bij uw stukje „ontluikend
groen" van donderdag tonen o.a. een
boom met paddestoelen, zo te zien
zijn het oesterzwammen, maar zonder
kleur (ze zijn blauw) is het niet met
zekerheid te zeggen. Het is echter wèl
zeker, dat het geen elfenbankjes zijn.
Het elfenbankje is een gaatjeszwam,
heeft heel fijne poriën, daarbij is het
een houtachtige paddestoel, de afbeel
ding toont een vlezige paddestoel met
duidelijke plaatjes aan de onderkant.
Ik stuur u hierbij het échte elfenbank-
Koop uw
rechtstreeks bij de importeur.
Een vertrouwd adres met 100 pet.
garantie.
HO TOT 40 VOORDELIGER
Wja. DERAG
Rotterdam: Hillegersberg: Schiedam:
1 Boezemweg 136 -138 Freericksplaats 9 Rubensplein 12]
■tel. 14.06.19 tel 18.77 nn tel. 26.19.75 i
Koopavonden geopend.
Voor nu en later!
Dit is een kinderstoel waarvan u
lang plezier beleeft, want als uw
baby peuter wordt, houdt hij er
een leuke stöel aan over. Kinder
stoel met zwaar verchroomd
onderstel, een formica speelblad
en een voeten plankje. Het zitje
is bekleed met een eerste kwaliteit
suwide. Nu in diverse kleuren en
it de normale garantie
