proef
wel eens
maar spuug 't uit"
„Ik
vlug, veilig
Ik noemde mezelf de V.V.V.-kapper
en voordelig
Kuiper Jan is achtenzeventig
Instuif in
vernieuwd
CO-OP pand
termeulen
BIJ DAAN DEN OUDSTEN 110 KILO D'R AF
75-jarige kapper Van Dam houdt ermee op
DE HAVENLOODS, DONDERDAG 4 APRIL 1974
14-556
Voor vele Rotterdammers is kapper Van Dam een goede bekende. 34
jaar geleden begon hij, nadat zijn vorige dames- en herenkapsalon op
de Schiedamsedijk in mei 1940 was gebombardeerd, een „noodzaak"
oji de hoek van de Schiedamsesingel en de Zwarte Paardenstraat in
het hartje van Rotterdam. Hij is daar tot vandaag aan de dag gebleven.
de plukken haar op houtjes, die in
water in een ketel gekookt werden.
Hetzelfde deed men later op het
hoofd, maar dan met gebruik van
vloeistof".
Het publiek, dat kapper Van Dam
bezocht, was zeer gemêleerd. Van
Dam: „Ik kreeg van alles door elkaar.
Dokters, advocaten èn jongens uit de
garage. Ik had een democratische zaak.
Voor iedereen was ik een soort ver
trouwensman. Verhuisde er iemand,
dan kwamen ze mij eerst goeiedag
zeggen".
Voor de kinderen uit de buurt hield
Van Dam 's woensdagsmiddags van 2
tot 5 uur een speciale knip-kinderuur-
tje. Maar buiten dat knippen hield Van
Dam zich ook verder met deze buurt
kinderen bezig. Jarenlang organiseerde
hij voor hen voetbalwedstrijden op het
veld voor zijn zaak, waarvoor dan
bekers werden uitgeloofd- ,,Ik kon
deze wedstrijden zelf alleen maar van
uit mijn zaak bekijken. Maar het be
langrijkste voor mij was dat er voor
deze kinderen in een buurt die zo
verpaupert, wat werd gedaan en dat
ook de ouders hiervoor zo enthousiast
waren. Zij speelden weer voor pu
bliek".
Kapper Van Dam is nog een man van
het goede oude stempel, 's Morgens
om half zes stond hij op, want om
kwart voor zeven kreeg hij zijn eerste
klanten al in de zaak. Dit waren dan
meestal mensen die in het centrum
werken en buiten Rotterdam wonen
en in hun woonplaats een afspraak
zouden moeten maken, bijvoorbeeld
op zaterdag, om hun haar te laten
knippen. „Ik heb nooit van afspraken
gehouden", merkt Van Dam op, „wie
iet eerst komt, wie het eerst maalt, zie
k altijd. Ik hield er geen spoorweg
boekje op na, met een speciaal pro
gramma".
Alleen kort
loe denkt kapper Van Dam eigenlijk
>ver de langharigen van tegenwoor
dig?
/an Dam grijnst. „Als ze er netjes
litzien en hun haar niet te vies is, vind
k het niet zo erg. Maar wanneer ze
uil binnenkomen, vroeg ik: En knaap,
10e wil je het geknipt hebben? Was
lan het antwoord: alleen een klein
iuntje eraf, dan vertelde ik hem dat ik
Jleen maar korte modellen kon knip-
>en. Tenslotte had ik een naam óp te
louden in mijn zaak".
Kapper H. C. van Dam: Ik had een
democratische zaak...
Jver de tarieven, die kapper Van Dam
:ijn klanten berekende, wil zijn vrouw
cwijt: „Mijn man werkte veel te veel
jnder spanning. En met de AOW erbij
hadden we het best kunnen redden,
wanneer hij de helft van zijn klanten
had gehouden tegen een wat hoger
tarief in plaats'van f 4,25 per keer. Wat
dat betreft is hij helemaal niet zake
lijk".
Van Dam lacht maar eens. „Ik wilde
geen klant kwijt", merkte hij op, „ik
noemde mezelf altijd de V.V.V.-kap^
SCHIEDAM - Op vier april wordt de
antiekbeurs „Schiedam" aan de Lange
Haven 97 geopend. De beurs is gevestigd in
een mooi historisch pand. De antiekbeurs
staat bij het publiek beter bekend onder de
naam „Old England". Voorwerpen die ver
kocht worden zijn o.a. schilderijen, porse
lein, gouden en zilveren sieraden, munten,
oude boeken, etc.
SCHIEDAM - Gisteravond is er in de
CO-Op supermarkt aan de Laan van
Bol'es een instuif geweest ter gelegen
heid van de afronding van de verbou
wing van het pand. De"instuif, die door
veel mensen werd bezocht, duurde van
half acht tot negen uur.
De bezoekers konden zien wat er
allemaal veranderd was met de winkel,
die een vloeroppervlakte heeft van 300
vierkante meter. De looppaden zijn
breder gemaakt en ook is er een
afdeling voor vleeswaren bijgekomen.
Deze verbouwing is de derde van
CO-OP panden in het Waterweggebied
in één jaar. Twee panden in Vlaar-
dingen hebben al een opknapbeurt
gehad en nu is in Schiedam ook een
.pand klaar. De bedrijfsleider van de
supermarkt aan de Laan van Bol'es is
de heer H. A. Winkel, die al 17 jaar in
het vak rit.
per: Vlug, Veilig en Voordelig en dat is
in al die jaren nooit veranderd".
De reactie van de klanten op zijn
weggaan (de kapsalon verdwijnt name
lijk helemaal) was: „Van Dam, wat
doe je ons nu aan. Dat kan toch niet.
Maar er is een tijd van komen en een
tijd van gaan. Ik ga nu eens op mijn
lauweren rusten. Wij hopen binnenkort
naar Schiebroek te kunnen verhuizen,
waar ik fijn kan gaan vissen en wande
len. Alleen zal ik wel aan die hele
overgang moeten wennen".
HANNY VROEGH
KERKDIENSTEN
Ned. Prot. Bond Westvest 10 uur ds. A.D.
Klaassen.
Oud Katholieke kerk. Dam 28. pastoor F.
Smit. 19 uur dienst.
Evang. Luth. Gemeente. L. Nieuwstraat 10.
10 uur. de Heer J.M. Hudepohl uit CapeUe
a.d. lJssel.
Leger des Heils. L. Haven 27. kapt. Helde-
rop, samenkomst 10 en 19.30 uur. Woens
dagavond 20 uur. Samenkomst.
Apostolisch Genootschap. Lindeyerstraat.
Kethel 9.30 uur dienst.
Gebedsaktie Schiedam. Iedere donderdag
avond om half acht in de kapel. Warande
155.
Zondags 18.30 uur gebedsdienst.
Baptisten Gemeente Warande 30, 9.30 en
16.30 uur dienst.
Geref. kerk (Vrijgemaakt) Westvest. 9.00 en
16.30 uur ds. L.W.G. Blokhuis.
Geref. kerk (Vrijgemaakt) Schiedam-
Overschie. Gebruik gebouw Evang. Unie,
Oranjestraat 8.15 uur. dienst.
Zevende dag Adventisten. Luth. kerk, West
vest, za. 10-11 uur Bijbelstudie, 11-12 uur
Volle Evangelie samenkomst, gebouw de 4
Molens, Burg. Gijsenlaan, 10 uur dienst.
Chr. geref. kerk. Warande 9.30 en 16.30
uur, ds. W. van Sorge.
Ned. herv. Evangelisatie, gebouw Irene,
Nieuwe Haven, 10 uur de heer L. Stuurman
uit Vlaardingen, Grote kerk 17.00 uur. ds.
E.M. Bakker uit Nieuwerkerk a.d. IJssel.
Grote kerk 10.00 u. ds. M.C. Baart, 17.00 u.
ds. E.M. Bakker, Nieuwerkerk a/d IJssel.
Bethelkapel 10.00 u. dr. L.J. Cazemier,
Voorschoten. Opstandingkerk 10.00 u. ds.
W.D.J. van der Kaaden, Rockanje. Aula
Pinasplein 10.00 u. ds. A. van der Most,
Rotterdam. St. Martinuskerk 9.30 u.ds. P.
Magré. Dorpskerk 10.00 u. ds. S. Gerbrandy
Bev. van nieuwe lidmaten, 19.00 u. geen
dienst. De Rank 19.00 u. ds. T. Aris,
Vlaardingen jeugddienst.
SCHIEDAM - In gebouw de Rank in
Kethel, Schiedamseweg 112, wordt vrijdag
avond 19 april het jaarfeest gehouden van de
wijkvereniging Groenoord.
Medewerking wordt verleend door de to
neelgroep „Groeten", dat het blijspel De
Hoekse- en Kabeljouwse twisten zal op
voeren. Aanvang 20.00 uur.
„Ze vragen wel eens: Kuiper hoe heb je nou geleefd? Dan zeg ik altijd: ais je net
zo oud ben als ik moet je ouwe klare drinken. Maar als je jong wiIt blijven moet
je een jong borreltje nemen lacht Jan van der Heyden die als 78-jarige nog steeds
bij Hulstkamp's distilleerderijen op de loonlijst staat. Hij heeft juist een groepje
bezoekers, leden van een biljartvereniging uit Bennebroek, even laten weten dat
het vak van Kuiper eigenlijk niets voorstelt.
„Je moet het in je vingers hebben. Eerst de duigen. Dan hollen en ballen en
vervolgens in vieren dei en", vertelt hij rad. Termen als vergaring, vuren,
aanhouwelen, koppen en uitfoksen horen ook nog ergens in de story hoe nu
precies zo'n houten fust tot stand komt. Maar wat voor Jan gesneden koek is
komt op het gezelschap heren over als een bezoek aan het reservaat van Paul van
Vliet. „De patroon zegt ook altijd. Heren, volgt u maar" verkneutert Jan die mijn
gedachten kennelijk raadt.
Jan van der Heyden is dus juiper. En
dat vak doet hij nu precies 66 jaar.
Eerst heeft hij 26 jaar bij diverse
kuiperijen gewerkt de laatste 38 jaar is
hij dagelijks van acht uur tot kwart
over vijf aan de Maaskade te vinden.
Dat hij op een leeftijd waarin de
meesten genieten van een welverdiende
rust nog steeds actief is in het bedrijfs
leven, vindt hij zelf niet vreemd.
„Van thuis zitten ga ik. dood. Hier heb
ik mijn werk en 's avonds in de Per
soonsstraat ben ik bezig met mijn
hobby. Het maken van kleurenfilms
met geluid. Dat is eigenlijk mijn leven.
En natuurlijk ook het bezoek aan de
kinderen waar ik om de beurt naar toe
ga".
Na deze uiteenzetting vindt Jan het
eigenlijk welletjes en wat hem betreft
mag het vraaggesprek zijn afgelopen.
Steels kijkt hij naar een half afgemaakt
fust op de draaibank. Al dat gevraag
hoeft voor hem niet. („Ik heb al een
keer in uw krant gestaan" herinnert hij
zich plotseling. Hij duikt ergens achter
in een soort kleedkamertje en komt
met een krantenknipsel terug uit 1959.
„Ik was toen wel wat jonger, zie je
dat?
Toch is de werkwijze van Kuiper Van
"der Heyden in de loop der tijden wel
veranderd. Houten fusten worde.n nau
welijks meer gemaakt omdat de distil
leerderijen langzamerhand overschake
len naar plastic jerrycans.
„Maar ik ruik er wel aan. Dat leer ik
niet af. Ik heb tenslotte ook altijd aan
mijn houten fusten geroken. En als de
kleur van de drank goed is, is de smaak
ook goed".
Wel krijgt hij veel fusten ter reparatie
terug. „Als je ziet hoe ze met die
dingen omgaan. Soms met kleiqegaat-
jes erin waar ze stiekum de drank
hebben uitgezogen".
Op de zaak zal Jan geen druppel drank
aanraken. Wel thuis, bij zijn kinderen,
neemt hij wel eens een borreltje. „Ik
moet hier af en toe proeven. Maar ik
spoeg hét gelijk weer uit. Anders ben
je onbekwaam voor je werk. Je moet
in dit vak sterke benen hebben" weet
hij. Dat er niemand is om hem te
volgen stemt Jan een beetje droevig.
„Ik voel me net een antiquair. Ik weet
niet hoeveel ik waard ben en er is
niemand om me te vervangen".
Omdat op hetzelfde moment een aan
tal plastic fusten wordt binnengedra
gen leek het ons een geschikt moment
het kuipersvak te laten rusten en te
praten over Jan's tweede liefde: de
film.
„Ik heb een hele kast vol staan met
kleurenfilms. Van dier£ntuinen, bloe
mencorso 's en de mariniers. Die waren
een paar jaar terug ter herdenking van
de strijd om de Maasbruggen op
bezoek en bootsten een actie na. Man,
ik rende straat in en straat uit om alles
op te nemen. Daar heb ik veel succes
mee gehad. Er zijn zelfs generaals
komen kijken".
De 78-jarige Rotterdammer is welis
waar in het bezit van een kostbaar
filmapparaat met casette-recorder
maar heeft een scherp qog voor nieu
wigheden. „Binnenkort komt een film
camera op de markt met ingebouwde
casette-recorder. Loopt de film
synchroon met het geluid. Misschien
dat ik zoiets nog eens ga aanschaffen".
Jan's interesse blijkt overigens veelzij-
diger. „Ik heb me rot gelachen toen
Ajax verloor en Feyenoord naast zich
moest dulden". Hij kijkt ook graag
naar een pittig bokspartijtje en is
gefascineerd door het biljartspel hoe-
Nog geen vijf tientjes.
Scheveningen. Tot Van Dam uiteinde
lijk op deSchiedamsedijk nummer 21
belandde, bij een dames- en herenkap
per, die in het pand van boekhandel
Bolle was gevestigd.
Verdiend
Van Dam: „Ik heb daar zeven jaar
voor een weduwe gewerkt. Toen zij
hertrouwde, kreeg ik de zaak van haar,
omdat zij vond dat ik hem verdiende.
Ik heb daar nog ruim 11 jaar gewerkt
tot aan het bombardement. Toen vond
ik de ruimte, waar ik tot nu toe heb
gezeten. Het- dameskappen heb ik in
die tijd opgegeven, omdat er vlakbij
nog een dameskapsalon zat en dat
vond ik niet eerlijk".
Kapper Van Dam weet alles van het
kappersvak. „De toupetjes, die man
nen tegenwoordig dragen, maakte ik al
toen ik 18 jaar was", vertelt hij. „In de
dameskapsalon maakten wij erg veel
haarstukjes van haar, dat de vrouwen
zelf van hun haar verzamelden en dat
dan bij ons brachten om er een stukje
of vlecht van te maken.
De permanent is dan ook voortgek
omen uit deze haarstukjes. Wij rolden
Forse prestatie van Schoonhovenaar
SCHOONHOVEN - „Letterlijk als herbo
ren" voelt de heer C. den Oudsten uit
Schoonhoven zich. Hij presteerde het om in
9 maanden tijds 110 kilo in gewicht af te
nemen. In de sfeervol en gezellig ingerichte
huiskamer van zijn ouderlijk huis - gezeten
in de indertijd speciaal voor hem gemaakte
stoel, waarin hij nu verloren dreigt te gaan -
vertelt de thans 26 jaar oude Daan den
Oudsten, het haast ongeloofwaardige verhaal
van zijn enorme gewichtsvermindering,
waarbij zijn doorzettingsvermogen en wils
kracht een grote rol hebben gespeeld naast
de medische begeleiding.
Van stevige baby, groeide hij uit tot een
mollige kleuter, maar met het verstrijken der
jaren, nam zijn eetlust meer en meer toe en
daarmee zijn omvang. Het eten werd voor
hem een obsessie. Hij groeide uit tot de op
één na zwaarste man van Nederland: 200
kilo!
Het feit dat hij thuis wat het eten betreft,
zeer kort werd gehouden, werd volkomen te
niet gedaan door zgn. „vrienden" die hem
buitenshuis steeds opnieuw in verleiding
brachten, dit vooral tot grote wanhoop van
zijn moeder. Denkt u zich eens in wat een
dergelijke omvang - naast het gevaar voor
de gezondheid - voor een problemen met
zich mee brengt. Kleding in een dergelijke
maat is nergens te koop, het meubilair
moest worden aangepast en vandaag nog
spreken de barstjes in de tegels van de
keukenvloer op de plaats waar zijn stoel
stond, boekdelen!
Het was duidelijk dat het zo niet langer door
kon gaan. Als gevolg van zijn enorme om
vang verloor Daan den Oudsten zijn fut en
levenslust, terwijl het reële gevaar bestond
dat zijn hart het niet lang meer zou volwer-
ken. In april 1973 werd de knoop doorge
hakt en in overleg met de wijkzuster, de
huisarts en de psychiater werd hij opgeno
men in het Stads- en Academisch ziekenhuis
Toen brak een ontzettend zware tijd aan. De
eerste drie weken mocht hij alleen water en
thee zonder suiker drinken, waarna een
week volgde van 600 calorieën per dag, en
dit afwisselend gedurende drie maanden.
Daarna werd overgeschakeld op afwisselend
14 dagen water en thee en 14 dagen zeer
streng dieet houden. Dat hij dit heeft
kunnen volhouden is mede mogelijk gewor
den door de uitstekende medische en
psychische begeleiding van de sterk met hem
meelevende artsen. Praktisch elke dag wer
den hem de resultaten verteld en wanneer
hij een - overigens zeer belangrijke - inzin
king kreeg liet men hem via video-appara-
tuur naar beelden kijken en gesprekken
luisteren, die waren opgenomen voordat hij
In de laatste maanden ging het zó goed, en
had hij z'n eetlust zover onder controle, dat
hij de weekenden thuis mocht doorbrengen.
Toen het streefgewicht van 100 kilo bijna
was bereikt, werd hij geopereerd, waarbij
een „schort" van hardgeworden vet werd
weggenomen.
23 januari van dit jaar was een grote
dag voor het hele gezin Den Oudsten. Een
herboren zoon kwam thuis. Een onherken
baar veranderde, energieke jongeman in een
modern confectiekostuum, 90 kilo „licht".
Een man die zo vlug mogelijk aan het werk
wil gaan, het liefst als vrachtwagenchauf
feur, waarvoor hij alle benodigde rijbewijzen
heeft.
U mag uw douche voortaan gerust
badkamer noemen als dit fijne zit
bad erin staat. Van onbreekbaar
wit plastic en met verhoogd zitje.
In de maat 105x70x60 cm. Om uw
douche erg voordelig kompleet te
maken voor nog geen vijf tientjes.
Dat Van Dam het kappersvak koos,,
was geen kwestie van willen, maar van
moeten. Komende uit een gezin met
zeven kinderen, waarvan de vader als
machinist op de vaart een karig week
loontje verdiende, moest hij wel op
11-jarige leeftijd wat bijverdienen. „Ik
begon bij kapper De Haan in de
Gouvernestraat", vertelt Van Dam,
„waar ik moest inzepen, want scheren
hoorde er destijds helemaal bij. Dat
betekende elke dag direct na schooltijd
naar die zaak toe tot 's avonds 9 uur.
Zaterdags werd er tot 12 uur 's nachts
gewerkt en zondagsmorgens tot een
uur of één". Later werden deze tijden
enigszins veranderd, doordat er wetten
kwamen.
En er werd toen gewerkt. Het was niet
even zitten. Constant werd je aan je
haren erbij gesleept. Kijken, zei de
baas, daar leer je alleen van. Want een
opleiding aan een kappersvakschool
zoals men die tegenwoordig kent, was
er vroeger niet bij.
Zo leerde Van Dam zijn vak. Bij
kapper Zolf in de Nieuwstraat, bij
Grondel in de Schietbaanlaan, bij Wil-
lemsen op de Middensteiger en verder
tijdens seizoenwerk in Noordwijk en
wel hij geen van beide ooit gedaan
heeft. „Ik ga niet eens meer trimmen".
In juli gaat hij met het gezin van zijn
oudste dochter mee naar Spanje. Zelf
was hij liever naar Oostenrijk gegaan
want dat blijft voor' hem één der
mooiste landen. „Maar dat leek zo
moeilijk met die benzineschaarste.En
m'n dochter wilde ook eens een keert
je vliegen". De kuiper is benieuwd of
hij daar zijn natuurmethode Engels in
praktijk kan brengen want dat is één
van de diploma's die hij heeft behaald.
Kuiper Jan is voorts nog gediplomeerd
in het rondschrijven, machineschrijven,
electrisch lassen en.... boekhouden.
„Zelf heb ik het kuipersvak van mijn
vader geleerd en mijn zoon is boekhou
der geworden. Voel je 'm", zegt Jan.
Ik voel 'm.
Eén, nee, twee dingen blijven nog te
wensen over in het arbeidzaam leven
van Jan van der Heyden. „Ik hoop
natuurlijk de veertig jaar hier vol te
maken. Bij leven en welzijn is dat over
twee jaar. En dan wil ik een safari-reis
gaan maken naar Zuid-Afrika. Tenslot
te ben ik al ouder dan de statistieken
aangeven". We krijgen stellig de indruk
dat Jan ook dat nog wel gaat
WIEGER DAM
Kuiper Van de Heide, vakmanschap h
meesterschap.
llElllllii:.::
ll? Mm; v r v
„Ik ga nu eindelijk maar eens op mijn lauweren rusten. Toen ik 70
jaar was, vroeg mijn vrouw me ermee op te houden, maar ik hield zo
van mijn werk en mijn klanten, dat ik het nog niet kon. Wel, heb ik
haar toen beloofd op mijn 75ste jaar te stoppen. En dat is nu zover",
vertelt kapper H. C. van Dam, die een half jaar geleden en dat was
echt niet zo makkelijk zoals hij zegt definitief tot dit besluit kwam.
