'Zonder Pasen zou ik
het niet uithouden'
OPREIS
115.50
zfADAMSON,
termeulen
Zuster Hildegardismissie in Oude Westen
MESHEDvoorBED-KASTEN
Geref. vrouwen bijeen in Ahoy'
lialï?
Cruise-reis naar Engeland voor lezers De Havenloods
termeulen
Meen
tjez>
ke
termeulen
meditatie
Tekenen van hoop
DE HAVENLOODS DONDERDAG 7 APRIL 1977
ALGEMEEN
Heerlijk relaxen-
in zo'n zalig zachte kussenfauteuil.
Deze stoej is verstelbaar in 4 stan
den, heeft een hoge rug voor opti
maal zitkomfort. De kussens
zijn van 4 cm dik polyaether
en bekleed met een zonnig
dessin. Geheel inklapbaar dus
makkelijk mee te nemen op
vakantie. Keus uit diverse des-
an kleuren. Nu
f 45,00 voor
We zitten in een hoek van het speellokaal, temidden van kleutermeu
belen en speelgoed. De personeelskamer van de kleuterschool ..De
H. Engelbewaarders" is prijsgegeven. ,.We moeten ook ergens kun
nen stencillen en spullen opbergen" zegt zuster Hildegardis van Gurp.
„Deze oude schoolgebouwen hebben geen personeelskamers". Ze
zit tegenover me, een vriendelijke vrouw die een grote rust uitstraalt.
„Zou u niet liever eens een kleuter
school in Hillegersberg of Kralingen
willen leiden?" vraag ik onnozel. Ze
kijkt me verbaasd aan. „O nee, nooit.
Hier ben ik thuis. Ik houd van deze
kinderen, ze zijn lief en dankbaar. Je
hebt het gevoel dat je iets voor ze
kunt doen. Het gaat hier niet alleen
om schoolwerk, de kinderen brengen
heel wat meer problemen mee en daar
kun je wat aan doen."
Zuster Hildegardis heeft heel bewust
juist voor deze school en deze buurt
gekozen. En ze blijft daar voor kie
zen ook nu er weer heel andere pro
blemen spelen dan toen ze hier begon.
We komen op het.onderwerp „buiten
landse kinderen". Ik mag raden hoe
veel Hollandse kinderen er nog op
haar school zitten. Het blijken er nog
minder te zijn dan ik met mijn laag
ste schatting aangeef. „Er zijn nog
12 Hollandse kinderen op de 100!
We moeten oppassen dat nu niet de
Hollandse kinderen als minderheid
worden gediscrimineerd. We moe
ten nu om heel andere redenen bij
zondere aandacht juist aan die Hol
landse kinderen geven. Daar hebben
de ouders recht op."
Als ik vraag of zoveel verschillende
kinderen elkaar wel verdragen, wordt
mij snel duidelijk gemaakt dat discri
minatie en rivaliteit door volwasse
nen zijn uitgevonden. Op de kleuter
school wordt niet gediscrimineerd.
Kinderen aanvaarden elkaar zonder
problemen. Later komt dat pas, op
de lagere school, als kinderen de ou
ders gaan napraten.
Zuster Hildegardis en haar „tien nationaliteiten
door B. TER HAAR
„Bewaarschool"
De moeilijkheden liggen op andere
gebieden. Bij voorbeeld bij het feit
dat een school als deze met dezelf
de maten wordt gemeten door de
schoolinspecties als andere scholen.
Dat betekent dat gewerkt moet wor
den met groepen van maar liefst 25
kinderen van soms 10 nationaliteiten.
Daardoor kom je haast niet verder
dan „bewaarschool", terwijl er zoveel
meer moet gebeuren. De overheidsbe-
palingen zijn niet aangepast. Je moet
hier met veel kleinere groepen kun
nen werken.
Bovendien ben je hier niet alleen on
derwijskracht, je moet ook maat
schappelijk werk doen, voorlichting
geven, verzorging bieden, talloze klus
sen doen.
„Jij een beetje dokter" zegt een kind
als zuster Hildegardis voor de zoveel
ste maal een wat verwaarloosde wond
verbindt. „Er gaan hier hele pakken
verband doorheen", zegt ze en voegt
er aan toe dat er meer personeel moet
zijn om het allemaal te kunnen doen
met meer zorg en respect.
Ik probeer ook eens die vervelende
en afgesleten kritische vraag"die zo
vaak aan het bijzonder onderwijs
wordt gesteld: „Als er zo weinig ka
tholieke kinderen zijn, hoe kan deze
school dan katholiek worden ge
noemd?" De zuster gaat niet in de
verdediging maar maakt me opvallend
bescheiden en voorzichtig duidelijk
waarom ze heel overtuigd is van het
goed recht van een katholieke school,
\OUDE BINNENWEG 137 - ROTTERDAM - TEL. 010-135993
De Bond van Gereformeerde Vrou
wenverenigingen houdt dinsdag 3 mei
in het sportpaleis Ahoy' in Rotter
dam een Ontmoetingsdag. Het thema
van deze bijeenkomst, die een jubi
leumkarakter draagt, is "Samen kom
je verder". Het zal worden verwoord
door de dames M.J. van der Veen-
En dat valt op in deze geneurotiseerde buurt. Wie is er in het Oude
Westen nog zo rustig?
Ze is hier al lang en hoopt ook nog lang te blijven. AI meer dan 25
jaar, met een korte onderbreking toen ze de taak van overste in
haar Franciscanesserorde moest vervullen. ,,Ik wilde graag in de mis
sie maar politieke omstandigheden lieten het niet toe".
hier vooral dat kinderen leren respect
te hebben voor elkaar. Dat ze voelen:
wij tellen ook mee, ook wij mogen er
zijn.
Zuster Hildegardis is dus eigenlijk toch
nog in de missie terecht gekomen.
Want de situatie in het Oude Westen
is in geen enkel opzicht anders dan
die in Afrika. „Als je onder missie
tenminste verstaat: een bijdrage leve
ren aan de menswaardigheid van het
leven," zegt ze. „Godsdienst begint
daar waar mensen voor elkaar en met
elkaar werken aan de menswaardig
heid. Zonder die menswaardigheid
kun je niet over godsdienst praten.
Met nadruk voegt zuster Hildegardis
er aan toe: „Denk niet dat ik dat alle
maal hier alleen doe. Zonder mijn col
lega's zou ik het absoluut niet uithou
den."
Omvorming
Als ik probeer aan de zuster duidelijk
te maken dat alles wat ze doet „na
tuurlijk toch niks helpt", omdat het
een druppel op een gloeiende plaat is,
en als ik daar stoer aan toevoeg dat
we niet met dit soort kruimelwerk
bezig moeten zijn, maar moeten wer
ken aan de omvorming van de hele
maatschappij, blijkt ze het roerend
met me eens te zjjn. „Natuurlijk"zegt
ze „de structuren van de samenleving
moeten totaal anders worden, alléén
ik kan dat niet. Ik heb ook iets aan
die structuren gedaan als ik probeer
deze kleine mensjes en hun ouders
het gevoel tg geven dat ze iemand
zijn, iemand die de moeite waard is,
iemand met zelfrespect en respect
voor de ander.
Trouwens, als je in het kleine niet be
gint, hoef je van het grote niets te
verwachten". Het lijkt me een zin die
zo maar in het evangelie had kunnen
staan.
„Heeft uw bezig zijn hier ook iets
met Pasen te maken?" vraaa ik. Er
komt geen fraai geformuleerde volzin.
Integendeel, heel direct en zonder aar
zelen'zegt ze: „Ik denk dat ik het
zonder Pasen niet zou uithouden".
Eigenlijk zou ik het hierbij hebben
moeten laten, maar ik zeur nog wat
door over wat ze daarmee bedoelt en
„Als Pasen er niet is, als Christus niet
zou zijn verrezen, maak het je dan
maar wat gemakkelijker in je leven.
Laat dan alles maar gebeuren, dan
heeft het allemaal toch geen zin.
Christus was in zekere zin, „de groot
ste mislukkeling". Maar hij koos voor
het mindere en voor het zwakke en
Hij ging daarmee door, ook toen Hij
werd gekruisigd. Pasen is: Hij is door
gegaan met te gaan staan aan de kant
van wat niet meetelt."
Als ik naar de deur loop, valt het me
op hoe schoon alles is in deze school
en hoe ordelijk en rustig: een stukje
oase in de Josephstraat.
Wat we proberen is onze diepste o-
vertuiging hier vorm te geven. Voor
mij is deze school katholiek omdat
we samen proberen onze kinderen
een levenshouding bij te brengen die
- volgens onze overtuiging, een goede
levenshouding is. En dat betekent
Schenkeveld te Krimpen a.d. IJssel
en J.G. Kraaijeveld-Wouters te
Heerhugowaard. Medewerking ver
leent de R.E.T. Harmonieën Drum
band te Rotterdam o.l.v. A. Goudka
de. Om 10.30 uur worden de gerefor
meerde vrouwen verwelkomd door
presidente mevrouw D. de Jong-
Bakker te Drachten.
INBRAAK-BRAND
EN BEDRIJFS-
Ipsll BEVEILIGINGSSYSTEMEN
"Landelijke Installatie en Adviesgroep
Beveiligingssystemen
Batenburg BV, Rotterdam, 010-136500
In samenwerking met Interim Reizen
b.v. te Rotterdam organiseren wij van
dinsdag 26 april t.m. donderdag 28
april een speciale cruise-reis naar En
geland. De prijs is slechts f 199.- per
persoon. Het programma is als volgt:
Dinsdag 26 april om 17.00 uur in
schepen in het luxe cruiseschip
Calypso, gelegen aan de Wilhelmina-
kade te Rotterdam. Afvaart om
19.00 uur. Diner en overnachting aan
boord. Twee orkesten voor dansen en
de mogelijkheid om een gokje te wa
gen. Uiteraard is de nachtclub ge
opend.
Na het ontbijt ontscheping te Tilbury
en daarna het vervoer naar London,
waar de dag ter beschikking staat om
op eigen manier London te verken
nen of inkopen te doen! In dit ver
band is het nuttig te denken aan de
lage koers van het Engelse pond. In
de namiddag volgt het vervoer van
London naar Tilbury waar het schip
klaar ligt om de terugreis naar Neder
land te aanvaarden. Afvaart 19.00
uur.
Diner en overnachting aan boord. De
zelfde mogelijkheden tot vertier zijn
ook nu aanwezig, aangevuld met ca
baret. Om 08.00 uur op 28 april
meert het schip af aan de Wilhelmina-
kade te Rotterdam en na het ontbijt
volgt de ontscheping om plm. 09.00
uur.
Inbegrepen:
n boord
Rotterdam-Tilbury v
- de befaamde verzorging a:
van cruise-schepen:
- diner en ontbijt zowel op de heen
als terugreis;
- entertainment aan boord:
- vervoer van Tilbury-London vv:
- voldoende parkeermogelijkheden
voor gratis parkeren te Rotter
dam.
Niet inbegrepen:
- de verzekeringen:
- uitgaven van persoonlijke aard zo
als fooien, drankjes e.d.
Inlichtingen en boekingen voor deze
reis bij Interim Reizen B.V., Boter-
sloot 44a, Rotterdam, telefoon 010-
142044/142652.
Nog geen drie gulden
per stuk...
Donkerblauwe konifeer (Cham
laws Alumi) pyramidaal groei
end. Geschikt als haagplant.
's-Winters kleurhoudend, maat
40-60 cm, met forse aardkluit,
winterhard. Normaal f 6,48
Brem in pot (Cytisus-Genista)
doet het op iedere grond. De
hele plant geeft in het voorjaar
een fontein van bloemen. In
rood of geel.Normaal f 5,98
Japanse Azalea (Azalea Japo-
nica) met kluit. Komt zowel
binnen als buiten tot bloei. Is
winterhard en laagblijvend. Een
sieraad voor tuin, border en bal-
con. In rose of rood.
Normaal f 6,48
Nu per stuk
Pak AStF stalmest (gedroogde
koemest) f 2,
3n
Hij fwam héél langzaam de
trap op.
Ik ben ontslagen, zei hij dof.
In de keuken huilde stilletjes
Maar hij vond niets, hij was
vijftig.
's Nachts hingen er vreemde
spoken
Boven zijn bed
Zodat hij het benauwd kreeg.
De dagen werden leeg.
's Morgens sloeg de klok ver
geefs acht slagen.
De zondagen verdwenen.
De aanloop werd miniem
De telefoon werd zwijgzaam.
De telefoon bij haar van boven
Had het des te drukker.
Nou zijn ze weer uit!
Met de auto, ja. Hoe vind je ze!
Ze lagen aan het strand te zon-
Het is gewoon brutaal.
a-sociaal!
Zij heeft een nieuwe jas ge
kocht!
Waarvan? Van de uitkering na
tuurlijk!
Wij zullen de premies wel beta
len!
Gisteren kwam ik hem tegen.
Hij wou me groeten!
Ik keek gauw een andere kant
op.
Ze dronken samen koffie op 't
balkon.
Wat hadden ze erbij! Een ge
bakje!
Profiteurs! Wij zullen wel een
kaakje nemen.
Zeg, ik moet ophangen.
Ik hoor m 'n man aankomen.
Die is niet te lui, hoor!
En hij is al 58, de goeierd!
Hij maakt nog dagen van twaalf
..ik ben ontlagen, zei hij dof...
LEEN DE ZWART
Het RAI Motorweekend '77, on
langs gehouden in het Amsterdamse
éVenementencomplex, heeft 75.060
bezoekers getrokken, een toename
van bijna 20.000 in vergelijking met
1975. Het nieuwe aantal belangstel
lenden betekent een record.
Een luxe-
die u zich best wel eens mag permiteren en u zult
er jarenlang plezier van hebben. Boogmodei 'Paris' van
100% Franse Tergal voile met extra royale macramé kant van
28 cm hoog en volant van 20 cm. Aan de bovenkant afgewerkt
met schuifje en hoofdje, dus kan zo opgehangen worden. Keus
uit wit of ivoor.
240 cm breed - 160 cm hoog
350 cm breed - 185 cm hoog f 190,--
450 cm breed 215 cm hoog f 256,
600 cm breed - 215 cm hoog f 340, -
ïmfcj'i i U I I U-
Henk woont al weer vier jaar op kamers in
Rotterdam. Hij komt uit een goed, maar wel
wat beschermd milieu. Zijn ouders wonen in
Oostvoorne. Henk studeert economie. Toen hij
in Rotterdam kwam wonen, had hij het al gauw
moeilijk. Hij voelde zich erg alleen. Hij had
weliswaar kennis gekregen aan Anneke, maar
had zich sterk afhankelijk van haar gemaakt. In
alles paste hij zich aan haar aan, bang haar gunst
te verliezen. Zonder dat Anneke dit besefte,
ergerde zij zich aan zijn slappe houding. Zij
uitte dit door voortdurend op hem te fitten.
Niets was goed. En Henk verweerde zich niet.
Zijn studieresultaten werden al maar slechter.
Hij verloor alle zelfvertrouwen. Anneke greep
dit slechts aan om hem te kleineren.
Henk werd het allemaal te veel. Hij „zag het
niet meer zitten". Na weer voor een tentamen
gezakt te zijn, waagde hij het zijn leraar aan te
spreken. Henk bofte. Het was een verstandige
man. Deze liet hem uitpraten. Toen hij zijn hart
gelucht had, zag de wereld er al veel vriendelij
ker uit. Was alles er vóór somber en zwart, nu
zag hij weer licht. Hij kreeg hoop." In de volgen
de gesprekken begon Henk te zien, dat hij met
zijn komst naar Rotterdam voor de opgaaf om
daar een leven op te bouwen, weggelopen was.
Deze opgaaf was hem te zwaar voorgekomen.
Hij was ervoor teruggeschrokken. Zijn verhou
ding met Anneke was eigenlijk een vlucht. Wat
bazig van aard liet hij zich in alles door haar
gezeggen.
Henk treedt nu zelfbewuster op. Aan de angst
Anneke te verliezen probeert hij niet toe te
geven. Hij gaat wat hij zelf denkt en vindt
ernstiger nemen. Anneke maakt niet meer
alleen uit, of ze naar de film gaan, hun ouders
bezoeken of dat „hij niet eens fatsoenlijk de
tafel kan dekken". Hij heeft ook zijn ideeén en
wensen.En bij onenigheid nodigt hij Anneke
uit tot overleg. Hij neemt zijn leven in eigen
handen. In het begin was Anneke in de vyar.
soms zelfs geraakt. Maar op de duur ontdekt ze
een mefer zelfbewuste Henk en groeit haar waar
dering.
Henk had er niet op gerekend dat zijn leven een
dergelijke hoopvolle wending zou nemen. Ook
Anneke moet toegeven dat ze blij is. Ook zijn
ouders en zijn medestudenten ontgaat deze
verandering niet. Henk was eerst onzeker, bang
en schuw„dood". Nu komt hij meer uit
de verf. Hij komt met ideeën op de proppen.
Hij kan fris uit de hoek komen. Je ziet dat hij
beter weet wat hij wil. Dat wil niet zeggen dat
hij eigenwijs geworden is. Gelukkig niet. Je
kan heel goed over de dingen met hem praten.
Waar het omgaat is, dat je kunt zeggen, dat hij
„leeft".
Er is telkens hoop, wanneer een mens ontdekt
dat hij zijn lot in handen kan nemen. De dag
van vandaag voelen veel mensen zich machte
loos, hopeloos. De Rotterdammer wordt voor
ondernemend aangezien.
Niet-Rotterdammers denken dat hier de over
hemden met opgerolde mouwen in de etalages
liggen. Toch nemen ook vele in onze stad de
uitdrukkingen in de mond: ik zie het niet meer
zittenen: voor mij hoeft het niet meer.
Ook voor ons geldt de vraag: laten we ons lam
slaan door de wereld- maatschappelijke- en
levensproblemen? Of stellen we ons positief op?
Leven we met hoop, met vertrouwen? Zeggen
we tegen onszelf: Kom laat ik eens kijken, wat
kan ik eraan doen? Welk steentje kan ik bijdra
gen? Het betekent wel dat we het gekanker over
wat anderen allemaal niet doen of fout doen
achterwege laten. De vraag wordt: wat doen
wij? Staan wij op? Of blijven wij bij de pakken
neerzitten?
Hoop toont een bejaarde die na een heupbreuk
niet wegzakt in een niets doen. Zich niet uit
levert aan de omstandigheden, maar opkrab
belt, iets doet, innerlijk vitaal blijft. Hij doet
iets met zijn moeilijke lot. Zijn dagelijkse oefe-
ningen hoeven niet te beogen dat hij weer goed
ter been wordt. Op een gegeven moment legt de
mens het toch af tegen het aardse leven. Maar
hij kan zijn innerlijke kracht erin uitdrukken.
Hij kan laten zien dat hij geestelgk niet dood is.
Hij blijft zijn--dag ordenen, mensen ontvangen,
nadenken over allerlei vraagstukken enz. Hij
weigert te zeggen, dat hij „niets meer kan", om
dat zijn lichaam niet goed meer wil. Hij weigert
af te haken en te verzuchten: ik zie het niet
meer zitten.
Hoop toont de vrouw die tegenover de rotsfeer
op kantoor een goede instelling zet. Natuurlijk:
zelf zal zij ook vaak falen. Ze zal meekankeren,
mensen achter de rug zwart maken en verstrikt
raken in ergenis om -pesterijtjes. Maar zij zal
zich steeds hernemen. Zij zal zich niet mee
laten sleuren door de omstandigheden, maar
een eigen zuivere houding daartegenover zoe
ken. Dat is leven, dat is leven met hoop. Dat is
zich niet laten verleiden tot gezapigheid, slap
heid, de geestelijke „dood", maar innerlijk op
staan en leven.
Deze boodschap vertelt mij het paasfeest. De
man van Nazareth heeft laten zien dat Hij zich
niet heeft laten verleiden om het op te geven,
zich gewonnen te geven of mee te huilen met de
wolven in het bos. Integendeel. Hij liet zich
voor geen gat vangen. Denk maar eens aan zijn
gesprekken met de schriftgeleerden die hem in
de val wilden laten lopen. Innerlijk bleef Hij
staan. Geestelijk bleef Hij leven. Zelfs de dood
kon dit leven niet te niet doen. De goede zaak
waarvoor Hij stond bleef.
Ook voor ons, voor elke Rotterdammer, blijft
de geestelijke dood erger dan de lichamelijke.
De angst voor de laatste vindt zijn bron in ons
innerlijk dood zijn. Blijf geestelijk vitaal. Blijf
innerlijk leven, opstaan uit de slaap, opstaan
uit de dood.
PAUL VAN DAM
Sikkens heeft
ons als dealer
erkend. Dat betekent
dat wij bekende
produkten van Sikkens
voeren, zoals Flexa verf.
Redpoint behang,
Cöta-Bever beitsen en
lijmen. Servant verf-
gereedschap.
Neem nu FLEXA:
honderden kleuren op
de kleurenmengmachine.
7
Te zien bij:
Boone
Noordmolenstraat 68
Rotterdam
Hooykaas
Kerstroosstraat 6,
Rotterdam.
Jonas
Laan van Bolnes 21
Schiedam
