Langlaufen Is ouder dan de weg naar Rome SP©RT v* ,i SNELLE GROEI VAN 'NIEUWE'WINTERSPORT Thuis op skischoen Zeven tips 'Zuigkracht van Rotterdamse clubs houdt de basis smal' Vreemde ogen dwongen Spirit GRAAG MEER PUBLIEK VOOR SPARTA 33-573 Sneeuw, hoe heeft het ons altijd bekoord! Door een speling der natuur valt uit de lucht geen gewoon water, geen hard ijs, er wordt geen waterdamp omlaag geblazen, maar er valt sneeuw! Flinterdunne vloeipapiertjes van glinsterend kristal die op een warme hand waterdruppels worden. Grote vlokken als witte hapklare brokken, over het land uitgestrooid door een onzichtbare hand, alles bedekkend met een witte deken. Sneeuw maakt het meest ruige landschap liefelijk omdat het zo onschuldig aandoet en de werkelijkheid lijkt een prent briefkaart met één hoofdkleur: wit. Wie zich echter door diezelfde sneeuw moet verplaatsen om in zijn direkte levensonderhoud te voorzien, zal minder be koord worden door de schoonheid en onschuld van het witte goedje. Waarschijnlijk zullen wij nooit weten wie de uit vinder van de ski is geweest, evenmin als wij de geestelijke vader van het wiel zullen kennen. Maar één ding is zeker, hij ontdekte dat wanneer zijn lichaam gedragen werd door een groter oppervlak dat zijn twee voetzolen samen, hij minder diep wegzakte in de sneeuw. En of dit toen resulteerde in iets wat op een soort tennisracket leek, of dingen die enigszins de vorm hadden van onze lange latten, wij weten het niet. Maar in ieder geval zijn er rotsteke ningen gevonden op het Noorse eiland Rodox, die ons duidelijk maken dat men zich in dat gebied zo'n vierduizend jaar geleden al op ski's verplaatste. En het zijn ook de Noren geweest die het skiën als sport hebben ontdekt: ongeveer in het jaar 1850 gaven jonge boerenzoons uit de Telemark (het berggebied in de driehoek Oslo- Bergen-Stavanger) een proeve van hun bekwaamheid op de ski's in de hoofdstad Oslo hetgeen een sensa tie was. Toch duurde het nog gerui me tijd voordat het skiën als sport zijn weg vond: pas na de avontuur lijke tocht van Fridtjof Nansen door Groenland begon het skiën zijn op mars. De Noren beschouwen Nansen daarom ook als de man die de ski- sport in Europa introduceerde, en eren dat met een standbeeld aan de voet van de beroemde Holmenkollen- skischans even buiten Oslo. Vreemd is echter dat daarna de ski- sport zich splitst in ontwikkeling. Via het Zwarte Woud komt de spor tieve beoefening van het skiën in de Alpenlanden terecht, waar men zich al drommels goed wist te bewegen op lange latten. Het karakter van de landstreek bracht met zich mee dat het accent kwam te liggen op steile afdalingen, d.w.z. een hoogteverschil van de besneeuwde alpenwei naar het in het dal gelegen dorp overbruggen via de flanken van de berg. Het is begrijpelijk dat in zo'n gebied de Alpine-skinummers zijn ontstaan, zoals de afdeling, de slalom en de reuzenslalom. Het zijn de Zwitsers en de Oostenrijkers geweest, die Nan- sens opvattingen over skisport heb ben uitgewerkt naar hun omstandig heden, later geperfectioneerd door de Italianen en Fransen. Het was deze vorm van skisport, met het accent op de techniek, die een zege tocht door de gehele wereld zou gaan maken. Noorwegen In de Scandinavische landen maakte de skisport een andere ontwikkeling door. Dunbevolkt, lange afstanden, langgerekte uitgesneden dalen, logisch dat de Noorse lijn meer de kracht in de sport zocht dan de tech niek. Het uithoudingsvermogen en de athletische prestatie meer dan de korte inspanning, de snelheid en wendbaarheid. Zo ontstonden de Noorsenummers: 20 en 50 km lang lauf en de cross-country. Ook het ski springen werd in Finland, Zweden en Noorwegen waanzinnig populair, veel eerder dan in het Alpine-gebied. En dan, in de zestiger jaren gebeurt er iets bijzonders. Of het komt door de televisie, die de landen dicht bij elkaar brengt, door de toenemende welvaart, die een wintersportvakantie voor een breder publiek bereikbaar maakt, door het toenemend aantal internationale sportontmoetingen, door de promotie van het toerisme op bijna wetenschappelijke basis, of wellicht een combinatie ervan? De Noren, tuk om ook op de markt van het wintertoerisme hun graantje mee te pikken, gaan hun skigebieden in het buitenland propageren, en maken daarbij flink reklame voor de mogelijkheid Alpine-skiën te beoefe nen, op prachtig aangelegde pistes. Lillehammer aan het begin van het Gudbrandsdal en Voss achter Bergen zijn al vele jaren geliefde wintersport- Van oudsher kende men in de wintersportplaatsen in de Alpen twee soorten wintersporters: zij die de ski kunst meester waren en zij die dat niet waren. Deze laatsten zagen er meestal geen brood in om bijvoor beeld vanwege hun leeftijd nog po gingen te ondernemen het skiën onder de knie te krijgen en trokken er, met stevige bergschoenen aan, op uit om wandelend de streek te leren kennen, van de natuur te genieten en hun portie gezondheid op hun wijze binnen te halen. En ziet, hier en daar waagde een skileraar in de Alpen het juist aan deze categorie winterspor ters les te gaan geven in de langlauf. Schuchter werd een parcoursje uitge- 'Langlaufen is een sport voor jong en oud en stamt uit Noorwegen, waar het skilopning heet. (Foto Noors Verkeersbureau). oorden, evenals Geilo in het Hard- angergebied. Het is daar dat een groot aantal toeristen kennis heeft gemaakt met het langlaufen, terwijl men er kwam voor een „gewone" wintersport. En in het Alpengebied zet en de belangstelling groeide snel. En dat was nodig, want de winter sport heeft altijd behoefte aan nieuwe impulsen, omdat de concur rentie van de zomervakantie zo groot is. En denk nu niet dat het langlaufen De ontwikkeling van de skischoen heeft de laatste jaren niet stilgestaan Tien jaar geleden droeg men nog voor 80% veter schoenen. gemaakt van leer met een Jtunststof onderzool. Al snel deden de schnallenschoenen hun intrede, waarbij het aantrekken van de skischoen aanmer kelijk werd vereenvoudigd. In eerste in stantie gold: hoe meer schnallen. hoe mooier. Het lederen bovenwerk werd ver vangen door kunststof en de schacht van schoenen werd hoger schalenscho 3oen kwam d£ binnenschoenen zelfvormend materiaal dat de skischoen op zich nog comfortabeler maakte Geleidelijk werd het aantal schnallen ver minderd en op de allernieuwste modellen zien we nog slechts één schnal. Ook het gewicht van de skischoen werd onder de loupe genomen. Natuurlijk blijft de pasvorm van de ski- het belangrijkst. Vandaar dat men tegenwoordig onderscheid maakt tussen dames- en heren-skischoenen en natuur lijk ook schoenen met een smalle of brede leest, een hoge en lage wreef en een half hoge of hoge schacht U moet er op letten dat de binnensphoen zich volledig aanpast aan de vorm van de voet, zodat de bewe ging van de voet via de schoen op de ski volledig plaatsvindt. Met de tegenwoordige technieken op het gebied van fabrikage moet het dragen van een skischoen met ergernis tot het verle den behoren. Nieuw is dat bij het passen van de skischoen de binnenschoen ver warmd wordt, waardoor deze zich nog beter en sneller kan zetten naar de voet Om er zeker van te zijn dat u de juiste schoenen gekocht heeft, moet U de nieuwe schoenen thuis een of twee avon den aantrekken om eventuele oneffen heden te ontdekken. Twijfelt u. ga dan in ieder geval even terug naar de zaak waar u de schoenen gekocht heeft. alleen voor ouderen een aantrekkelij ke vorm van wintersport is! Ook steeds meer jongeren gaan langlaufen, en met een beetje goede wil heb je de kunst zó ónder de knie. Zo ontstond langs twee lijnen het ideale winter sportgebied: pistes van verschillende moeilijkheidsgraden voor het Alpine skiën: „loipen" om te kunnen lang laufen, een wandelgebied en après- ski faciliteiten. Voor een groot aan tal plaatsen betekende dit slechts een kleine aanpassing van de bestaan de mogelijkheden, voor andere iets geheel nieuws. Langlaufen Juist de oudste van alle ski-technie ken, de oorsprong van de hele sport, geeft op dit moment de wintersport een nieuwe impuls. Skiën zoals de vader van de skisport, Fridtjof Nan sen, deed wordt nu een rage. Komen de winter zullen nog meer wandelaars voor het eerst lange latten en ski schoenen aandoen, zij het anders van vorm dan bij het Alpine-skiën. Ko mende winter ook zullen nog meer „gewone" skiërs, voor wie het eigen lijk toch niet zó hard hoeft, overstap pen van de piste naar de loipe, en vergeten dat zij bij de skilift in een lange rij moesten wachten om om hoog te mogen, om dan op een veelal overvolle piste in een korte tijd naar beneden te komen en opnieuw aan te sluiten in de rij. Bij het langlaufen hoeft dat allemaal niet, je trekt de natuur in en laat je door niemand opjagen, en je hoeft ook niet te wachten tot je een loipe op mag of kunt. Je hoeft geen sportfiguur te zijn, maar een redelijke conditie is aan te bevelen. Als je een goed wan delaar bent heb je de techniek zó onder de knie. Het is net ais bij het marcheren van soldaten: het linker been en de rechterarm tegelijk naar voren zwaaien, gevolgd door het rechterbeen en de linkerarm, enzo voort. In dat ritme wordt ook steeds het gewicht van het éne been op het andere gebracht. Met behulp van stokken wordt in hetzelfde ritme nog eens een extra zetje gegeven, maar het accent ligt op het benen- werk. Omdat de ski's langer en smal ler zijn dan de Alpineski's en de schoenen lichter, is het voor iemand met ski-ervaring wel even wennen aan de langlaufuitrusting. Voor de begin ner is het aan te raden, wanneer hij er alleen of althans zonder leraar op uittrekt na een paar lessen, een reeds gebaande loipe te nemen en zijn ski's te laten glijden door de gootjes die zijn voorgangers hebben gemaakt. Zelf sporen maken is te vermoeiend en kan altijd later nog. Bovendien, een beginner heeft al zijn energie nodig om vooruit te komen, want wil je van een heuveltje afglijden, dan zul je er eerst op moeten komen! En bochten maken gaat ook niet van zelf, evenmin als remmen. Daarom is het echt nodig een paar lessen te nemen. Uitrusting Vergeleken bij het alpine-skiën is de uitrusting zeer eenvoudig. Geen flit- sendsnelle nylonpakken en aërody namisch gevormde schoenen. Ge woon een winddicht jack met daar onder een trui, maar niet van kunst stof. Als broek wordt een knicker bocker aangeraden, omdat deze de meeste bewegingsvrijheid geeft. Ver der vanzelfsprekend een warme muts, handschoenen en kousen. Om wat Koopt uw ski's en skischoenen ii Nederland. Laat u hier deskundig voor lichten, dan hoeft u niet ter plaatse overhaast te beslissen. Ook bent u dar in de gelegenheid uw skischoenen eer paar avonden op het droge te testen er daarna eventueel nog te ruilen. Laat uw binding voordat u vertrekt vakkundig afstellen met behulp van af- stelapparatuur. goedgekeurd door de Ned. Skivereniging. Zorg ervoor dat gebruikte ski's goed onderhouden worden. Laat indien no dig ieder jaar het belaag repararen, de kanten slijpen en het loopvlak wachsen; alleen dan blijven draai-1 glijeigenschappen gewaarborgd. Bescherm uw binding tijdens het transport op het autodak met een bin dingshoes of nog beter; koop een ski hoes voor uw ski's. Ski's die tijdens het transport in het midden tegen elkaar gebonden zijn, zo sjxredig mogelijk weer losmaken. Blijkt tijdens het skiën de afstelling van uw binding te licht te zijn, verhoog uw spanning altijd met maximaal een halve slag. Zwaardere instelling, gro- ter risico. Let er bij de aankoop van de ski's op dat de mogelijkheid van vakkundige reparatie en onderhoud aanwezig i: spulletjes mee te kunnen nemen voor onderweg zijn handige tasjes te koop, zoals ze ook wel gebruikt worden door wandelaars en die om het middel gaan. De ervaren langlaufer, die de gebaande paden verlaat en de ongerepte sneeuw opzoekt, zal meer gebaat zijn bij een klein rugzakje, waarin hij o.a. zijn wachsen en klisters kan meenemen. Dit zijn was- soorten om op de sneeuw van ver schillende kwaliteit, nl. oude en jonge sneeuw, en sneeuw bij verschil lende temperaturen, een goede grip te houden. De langlaufschoenen zijn meestal van laag tot halfhoog model, waterdicht en soepel. Wat betreft de ski's en stokken het volgende: gaat men voor het eerst dan is het aan te raden te huren. Zelf aan schaffen kan altijd nog wel. Zowel in Nederland als in het land van be stemming is de uitrusting te huren, ook de schoenen. Het huren van langlaufski's, -schoenen en -stokken komt in de verschillende landen op 50 tot 80 gulden per week. Deel nemers aan lessen krijgen vaak reduc tie, en ook bij reserveren via een reis bureau in Nederland is vaak korting te krijgen. Prijzen van skilessen voor de langlauf variëren sterk, voor zes dagen achter elkaar iedere dag twee uur betaalt men 40 tot 80 gulden. Het grote verschil komt door afwij kingen in grootte van de lesgroepen en door kwaliteitsverschillen bij de skileraren. Meestal is zes dagen voldoende om de langlauf goed te gaan beheersen, 's Morgens les en 's middags oefenen waf. geleerd is blijkt in de praktijk een fijne combinatie. Langlaufen, de nieuwe rage in de watersport, is in ieder geval ouderwets gezond! ROEL VELDWIJK JUVENTUS-DAMES DEGRADEERDEN UITERE-DIVISIE Degraderen kan niet leuk zijn. Nimmer. Toch maakten de dames van Juventus er geen drama van toen ze al na één competitie de ere-divisie moesten verlaten. De overmacht was duidelijk te groot geweest. „We beschikken over een te kleine basis", verklaart wedstrijdsecretaris Peet van der Stel. „Uiteraard hebben we desondanks getracht zo hoog moge lijk te eindigen, maar we wisten, dat de dames het zwaar zouden krijgen. Het was een gok. Die calculatie was al ge maakt en mocht het mislopen, dan zou het geen ramp zijn". Juist dit besef maakte de Schie- damse basketball-dames mentaal ijzersterk. Het is immers niet |euk om bijna iedere wedstrijd te ver- BASKETBALL liezen. Ze maakten geen stampei en rondden het seizoen af met de al verwachte degradatie. Van der Stel: „Juventus heeft altijd meer de nadruk gelegd op de recreatieve kant van de sport. De sfeer staat voorop. Wanneer die er niet ge weest was, dan had het team mogelijk slechts kort compleet gebleven. Prestatie-sport is g- schoeid op overwinningn en die waren er vorig jaar zo zelden". Uit de selectie vertrekken nu al leen Ingrid Kant en Arja van de Heuvel. Ze stoppen met basket ball. Twee junior-speelsters komen de gaten opvullen. Verdere ver sterkingen zijn er niet en zo blijft de basis net zo smal als voorheen. Grijpstuiver „In onze omgeving spelen promi nente clubs. Het spelen in een team als Rotterdam-Zuid is veel interessanter", meent Peet van der Stel. „Wanneer we eenzelfde zuig kracht willen gaan uitoefenen, dan zal de vereniging via welk kanaal dan ook, aan een flinke hoeveel heid geld moeten zien te komen. Dan komen we in de sfeer van reiskostenvergoedingen en derge lijke. Trouwens, dan zal er ook een trainer van naam moeten komen. Zo'n man komt ook niet voor een grijpstuiver Juventus mijdt dergelijke toestan den. Daarom ook trok men „slechts" Emiel van Heumen aan om Ton van Velzen, die in Wer kendam een eerste divisie heren team kon gaan trainen, op te vol gen. Van der Stel: „Wij zullen dadelijk met het damesteam weer tot de sterkste eerste divisie clubs gaan behoren. In kracht ver schillen de teams uit de staart van de ere- en de top van de eerste divisie niet veel". De heren van Juventus staan voor Jan Start het derde seizoen onder leiding van de Haagse politieman Jan Start. „En dat gaat tot volle te vredenheid", zo heeft Peet van der Stel geconstateerd. „Vorig jaar is het ons net niet gelukt de tweede divisie uit te komen. Misschien dat we de lessen van Start dadelijk eens kunnen honoreren". Vreemde ogen dwingen. Spirit draagt coach Cor de Bruyn op handen. Hij kwam van het Delftse Ring Pass, zag en overwon. De Schiedamse herenhockeyers - eigenlijk al drie jaar rijp voor promotie naar de tweede klas hadden in het recente verleden te snel het hoofd laten hangen op momenten dat juist door een in zet van alle krachten nog iets van de titelaspiraties gered had kun nen worden. Twaalf maanden geleden vergaarde men de moed en de nodige centen en trok De Bruyn aan. Nu zegt eerste team speler Ad van Leeuwen: „De start van de competitie mag dan rede lijk geweest zijn, daarna kwam de terugslag en wanneer De Bruyn HOCKEY gekomen. Hij is echter immer in de goede afloop blijven geloven en heeft dat op ons kunnen over brengen. Wanneer hij er niet ge weest was, dan hadden we het ik weet het zeker - weer niet ge haald". Het Spirit-elftal zal zich - volgens Ad van Leeuwen - makkelijk in de tweede klas kunnen handhaven. Maar in sportpark Harga kijken ze ook verder. „Vooral tevreden zijn we over de klasse-indeling, want we krijgen dadelijk ook te maken met nog enkele gepromoveerde derdeklassers", aldus Ad van Leeuwen. „Hetgeen tot gevolg kan hebben, dat we aan de opbouw kunnen gaan denken. Kom je in een afdeling met alleen gerouti neerde tweedeklassers terecht, dan kan het wel eens vechten worden tegen de degradatie. Dan valt er ook weinig te experimenteren, omdat dan alle mankracht gewoon keihard nodig is. Dan sta je nog met hetzelfde team als vorig jaar in het veld. Spirit heeft vol doende jeugdig talent, dat een kans moet krijgen en dat kan nu. Daarom was die promotie eigen lijk ook noodzakelijk. De jeugd kan zich nu beter ontplooien". 1 Boogie - woogie... dreunt de radio in de Charley Bar en één van de jongens, die zo lastig kunnen doen met de V.V.D.M. (de Vereniging van Dienstplichtige Militairen) bekijkt aan dachtig of zijn borstharen al groeien. Want de zon schijnt over de militaire kampementen in De Lier - een kazerne mid den tussen de tomaten van het Westland - en de stemming is allesbehalve krijgslustig. Om geen doofheid of zonnesteek op te lopen besluiten Wim Meutstege en schrijver dezes een achtervertrek van deze .Charley Bar op te zoeken en ons bij een flesje prik in de perikelen van SPARTA te storten, waar van deze jongeman in zijn uniform de aanvoerder is. Niét lang meer, hoopt Wim, want de grasmat roept. Hij - Wim Meutstege - heeft trou wens toch niet te klagen, want iedere middag om kwart over drie trekt hij zijn khaki uit om zich ijlings naar het Kasteel in Rotter dam te begeven en zich onder de discipelen van Cor Brom te scha ren. En na afloop van de training hoeft hij niet naar De Lier terug, maar mag hij in Den Haag gaan slapen, waar hij met een lieve vriendin samenwoont. Zo slechts is het dus niet meer om 's konings rok te dragen. Maar Wim wil er toch graag vanaf, tiaar om gymnastiekleraar te worden (hij heeft met goed gevolgde Sport Academie in Den Haag doorlopen) zich met hart en ziel aan Sparta te geven en., last but not least - een plaatsje in de selectie van Ernst Happel te veroveren, die - naar iedereen hoopt - volgend jaar zal mee strijden om het wereldkampioenschap voetbal in Argentinië. Een ambitieus programma, zal iedereen zeggen, die het leest. Dat is Wim Meutstege ook. ambitieus. Hij ziet er zo jongensachtig uit, hij is al vijfentwintig jaar (mocht eerst zijn studie afmaken) en hij wil, in de voetbaljaren, die hem resten, nog heel wat berei ken. In het Nederlands elftal, bij Sparta, dat hem wel niet zoveel betaalt, maar dat hem altijd bij zijn studie heeft geholpen en dat is ook wat waard. Want Wim Meutstege is voor alles een nuchtere jongen, die niet voor niets uit het Oosten van het land komt en zich niet blind staart op het „grote geld", dat sommige voetballers verdienen. „Een goede baan", zegt hij, „is op de lange duur meer waard". Van Wim Meutstege zul je dan ook over Sparta geen kwaad woord horen. Hij is ook niet, zoals andere Spar tanen, dwars gaan liggen, maar heeft spontaan voor een jaar bijge tekend. Hij vindt, dat hij als semi- prof niet zo slecht verdient. Pechjaar Over het afgelopen seizoen praat hij maar liever niet veel. Een pech jaar, met blessures (een gebroken teen) en slechte wedstrijden. De rillingen lopen hem nog over de rug als hij terugdenkt aan die wed strijd tegen Feyenoord (thuis) die met 3-1 werd verloren. Tot twee keer toe vloog Jan Verhey'en, die bij Feyenoord geen goed kon doen, langs hem heen of hij er niet stond. En uit beide rushes kwam een doelpunt. Wim was de zondebok, maar hij was toen net in militaire dienst, had veel in de kou en in de regen gestaan en verkeerde allesbehalve in een top-conditie. Toevallig is Feyenoord de twee tegenstander in het nieuwe seizoen. Sparta be gint op 14 augustus thuis, tegen NAC en speelt reeds de woensdag daarna in de Kuip. Revanche...? Wimt Meutstege waagt zich niet aan voorspellingen. Hij zegt al leen „Sparta moet het dit jaar maken!" Vorig seizoen hebben de Kasteelheren al meer publiek ge kregen en dat moet dit seizoen nog meer worden. En hoe kun je de mensen weer naar het Kasteel lokken? Eenvoudig door attrac tief voetbal te spelen - Engels voetbal! „Men zegt wel, dat er in Engeland slechter wordt gespeeld dan op het continent, maar er komen veel mensen kijken", en daarom is Wim Meutstege blij, dat Sparta in de plaats van de naar Roda JC vertrokken Lees in Phil Henson weer een nieuwe Brit heeft aan getrokken. „Als het aan mij ligt", zegt Wim Meutstege, „gaan we er iedere wedstrijd tegenaan. Maar dan moet de tegenpartij wel mee werken en niet met z'n elven voor de pot gaan hangen". Nog meer nieuwe spelers? Pim Verbeek is terug van een knieblessure en aan winsten zijn ook Michel Valke (een UEFA-speler) en Geoffry Oost, beiden uit de stallen van Sparta. International Wim Meutstege speelt uiteraard in het militaire elftal van Zwartkruis. Door nederlagen tegen Frankrijk (0-3) en Algerije (0-1) zijn zij uit de voorronden van het wereld kampioenschap gewipt, maar er wordt alweer voor de nieuwe w.k. geoefend. Vijf keer stond de Spar taan in Jong Oranje en één keer speelde hij met het Nederlands elf tal mee. bij de Europese kam pioenschappen in Joegoslavië, toen hij voor Wim Jansen inviel. Maar... als het Nederlands elftal volgend jaar naar Argentinië gaat, voor de wereldkampioenschappen, hoopt Wim Meutstege van de par tij te zijn. En dat zal hij dan voor Sparta waar moeten maken. Wim Meutstege heeft op alle plaat sen gespeeld. Op het middenveld, in de voorhoede, in de verdedi ging. Hij is bij Sparta linksback, een terrier als hij in vorm is, ver dedigend en aanvallend. Zijn voet balcarrière begon in Lochem, waar hij geboren en getogen is. Van Lochem verhuisde hij naar Deven ter, naar het b-elftal van Go Ahead en toen hij besloot om op de Sport Academie in Den Haag te gaan studeren zorgde Barry Hughes ervoor, dat hij bij Excel sior kwam. Na twee jaar op Woudesteyn verhuisde hij naar het Kasteel, waar nu alweer zijn vijfde seizoen ingaat.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1977 | | pagina 25