ctazo
zeeg
H
uitverkoop
kortingen
van
20 tot 60%
Wat moet
je doen?
juwelier
Reinier v.d. Berg
Ut HAVENLOODS DONDERDAG 24 NOVEMBER 1977
ALGEMEEN-
Het is ontzettend wann in de
grote winkel. Warm en vrese
lijk vol. Heel veel grote mensen,
maar nog veel meer kinderen staan
in een lange rij te wachten tot de
l deur opengaat en ook zij naar binnen
mogen. Jeroen staat er ook. Samen
met zijn zusje, zijn vriendje Martijn
en zijn vader. Ongeduldig wipt hij
van het ene op het andere been.
„Mogen we nou Sinterklaas een
handje geven papa", vraagt hij wel
voor de tiende keer. „Natuurlijk",
zegt zijn vader, ook voor de zo-
veelste maal. ..Maar je moet even
wachten, er zijn nog een heleboel
andere kinderen ook hè". Jeroen
knikt. Ja natuurlijk, dat is waar.
Sinterklaas is maar één middag in
hun dorp. Dat kan ook niet anders,
hij moet naar zo verschrikkelijk veel
kinderen toe.
Uiteindelijk zijn ze aan de beurt.
Sinterklaas zit op een grote stoel en
naast hem staan wel tien Pieten.
Vroeger, toen hij zo klein was als
zijn zusje nu, was hij altijd een beet
je bang voor die zwarte gezichten.
Toen heeft zijn moeder hem verteld
dat zwarte Pieten juist heel erg
aardig zijn. Trouwens, in zijn klas
zit nu ook een leuk donker jongetje.
Die maakt steeds grapjes. Daar moet
Jeroen altijd erg om lachen. „Zo
jongen", zegt Sinterklaas, „ik vind
het leuk dat ik je weer zie. Jij hebt
dit jaar goed je best gedaan op
school en daarom zal ik mijn Pieten
vragen vannacht een mooi cadeau
in je schoen te stoppen".
Jeroen moet weer doorlopen.
Achter hem wachten wel honderd
kinderen. Als hij de deur uit
stapt, ziet hij nog net hoe een kleine
Piet met een stapel van wel tien.
dozen door de zaak loopt zonder
dat ze vallen. Tjonge, denkt Jeroen,
wat moet je knap zijn, om een
zwarte Piet te worden.
Het is zes uur en buiten is het al
helemaal donker. Sinterklaas staat op
uit zijn grote stoel en wuift naar het
laatste meisje dat de deur uit gaat.
De Pieten volgen de Sint, die snel
naar buiten stapt, zijn schimmel
staat al te wachten. Sinterklaas
heeft haast. Zo snel als hij kan
galoppeert hij in de richting van
de haven, waar zijn stoomboot
vrolijke rookwolken de lucht in
blaast. Als Sint-Nicolaas aan boord
is, rennen al zijn knechten naar
het grote ruim. Daar liggen wel
honderd zakken vol met speelgoed.
Grote dozen staan er ook en er
is een aparte hoek met cadeau
tjes voor vaders en moeders.
De knechtjes zoeken de cadeautjes
uit. Natuurlijk kun je nooit alles
krijgen wat je hebben wilt, maar
Pieten doen altijd hun best voor
iedereen iets heel leuks te vinden. De
zwarte Pieten werken heel hard Ge
kunt je niet voorstellen hoe snel
dat gaat) en daarom ook misschien
hebben ze helemaal niet in de gaten
dat er een knechtje ontbreekt. Eén
Pietje, die vanmiddag wel bij Sinter
klaas in de winkel was...
Kleine Pedro, een van de jongste
zwarte Pieten, die door zijn
vriendjes altijd een beetje ge
plaagd wordt omdat hij zo nieuws
gierig is, staat in de grote winkel.
Sinterklaas is al weg. Hij moet op
schieten, want straks moet hij weer
cadeautjes gaan uitzoeken en daarna
nog rondbrengen ook. Het is best
leuk om zwarte Piet te zijn, maar zo
vlak voor 5 december is het wel
moeilijk. Vooral als je nog zo klein
bent als hij. Pedro heeft al een hele
boel geleerd. Hij kan nu erg goed
op zijn handen lopen en als hij
boven op de daken klimt is hij hele
maal niet bang. Soms haalt hij heel
gevaarlijke kunstjes uit. Dan krijgt
hij op zijn kop van de grote Pieten.
Het allerleukste vindt hij eigenlijk
nog om aan de schoorsteen te luis
teren. De verhalen die hij dan soms
hoort! Soms moet hij zo verschrik
kelijk lachen, dat hij bijna naar
beneden rolt. Maar een enkele "keer
is hij ook verdrietig. Wanneer er
beneden een ziek kind is
de mensen ruzie hebben.
Pedro denkt aan dat alles, terwijl
hij vlug de deur uit stapt. In de
Verte hoort hij de andere Pieten
nog praten. Er vlug achter aan denkt
hij, maar dan ziet hij een deur die
half open staat. Als hij naar binnen
gluurt, ziet hij een heleboel pakken
en dozen en achter in die grote zaal
staan wel tien glimmende race-fiet
sen. Pedro vergeet opeens wat hij
allemaal nog doen moet en loopt
naar binnen. Zo'n fiets zou hij wel
willen hebben. Een glanzend rooie,
met wel zes versnellingen. Hij heeft
hem op zijn eigen verlanglijstje ge
zet, helemaal bovenaan, maar ja, of
hij zo'n duur cadeau krijgen zal?
Pedro loopt weer verder, want hij
ziet nog veel meer. Grote sleeën
staan op een rijtje tegen de muur.
Hij kijkt er verbaads naar. Wat zijn
dat nou voor dingen. Bij hem in
Spanje heb je die niet. De zaal is
heel groot. Nog véél groter dan het
ruim van hun eigen schip. Hij loopt
verder en verder langs alle rekken
die van boven tot onder met spullen
gevuld zijn. Daar ziet hij een hele
stapel vol feesthoedjes en gekke
neuzen. Hij zet er eentje op en moet
er hard om lachen, terwijl hij zijn
eigen gezicht niet eens ziet. Dan
bedenkt hij opeens dat hij de andere
Pieten kwijt is. Hoe lang zou hij
hier zjjn? Hij rent terug, langs alle
rekken, pakken en dozen, naar de
deur, maar die is nu dicht...
...Jt m ,:l i
Pedro blijft verbluft staan. Dan
pakt hij de deurknop met allebei
zjjn handen beet en drukt zo
hard hij kan. De deur blijft dicht.
Hij rent de hele ruimte door, naar de
andere kant. Misschien is daar ook
een uitgang. En ja, ook daar zit een
deur, Pedro rukt er aan; die is ook
op slot. Pedro begint te roepen.
Heelhard, zo hard als hij nog nooit
geschreeuwd heeft. Hij bonst met
zijn vuisten op de deur. „Help, help,
ieke vast, ieke Pedro, help, help".
Heus, Pedro kan verschrikkelijk hard
roepen en bonzen kan hij ook als
de beste, maar niemand kan hem
horen. Alle lichten zijn al uit in de
grote winkel en alle mensen zijn
naar huis, maar dat kan Pedro na
tuurlijk niet weten. Daarom blijft
hij roepen en bonzen en trappen
tegen die dikke deur, die maar niet
open wil.
Na een tijdje begint hij bang te
worden. Misschien is iedereen
weg denkt hij, dan moet ik hier
voor altijd blijven. O, was ik maar
weer niet zo nieuwsgierig geweest.
En dan denkt hij verder aan de pakjes
die hij klaar moest maken. Aan alle
kinderen die nu helemaal niets in
hun schoen zullen krijgen. Pedro
is altijd een hele flinke Piet, maar ja,
ook Pieten kunnen bedroefd zijn en
nu stromen de tranen over zijn wan
gen. O, wat zal Sinterklaas kwaad
zijn en wat zullen de kinderen ver
driet hebben. Dat is allemaal zijn
schuld..
J.Heroen kan die avond maar niet
in slaap komen. Hij woelt in zijn
bed en als zijn vader het hem niet
zo streng verboden had, zou hij zeker
naar beneden gelopen zijn, om eens
in zijn schoen te kijken. Je krijgt een
mooi cadeau, had Sinterklaas gezegd
en hij had er zo vriendelijk bij ge
lachen. Als Jeroentje eindelijk in
slaap gevallen is en droomt van
Zwarte Pieten die boven op het dak
een rondedansje doen, lopen er door
de straten van zijn dorp donkere
mannen met zware zakken op hun
rug. Het zijn de knechten van Sint-
Nicolaas en ze brengen overal een
cadeautje. In de wachtende schoenen
naast de verwarming leggen ze de
mooiste dingen. Ze gaan steeds ver
der, want een nacht is maar kort en
er zijn zoveel mensen en kinderen.
Zo brengen de Pieten samen met
Sinterklaas pakjes in alle huizen van
het dorp. Maar vreemd, een paar
straten worden overgeslagen. De kin
deren die daar wonen krijgen hele
maal niets. Zouden die allemaal heel
stout geweest zijn.
De volgende morgen, als een klein
en waterig zonnetje net boven
de daken kijkt springt Jeroen
zijn bed uit. Hij rent naar beneden.
Daar staat zijn schoen, maar die is
leeg... Grote tranen schieten in zijn
ogen. Sinterklaas had het hem echt
beloofd en nu... dat is helemaal niet
eerlijk. Hij gaat naar boven waar
zijn ouders nog slapen en huilend
vertelt hij het verhaal van zijn lege
schoen. Ze kunnen het niet geloven.
Sinterklaas doet toch immers altijd
wat hij belooft. Maar als ze gaan
kijken zien ze dat alle schoenen leeg
zijn en dan begrijpen ze er ook niets
meer van.
Iedereen is erg teleurgesteld en héél
verbaasd. Jeroen's mama heeft een
goed idee. „Weet je wat, het is van
daag zondag, we gaan gezellig naar de
dierentuin, die is ook in de winter
heel mooi", zegt ze. Jeroen mag zijn
vriendje Martijn meenemen, dat is
dubbel leuk. Hij rent naar buiten,
zijn vriendje halen, maar natuurlijk
kan hij zijn lege schoen nog niet
vergeten. Zie je, daar is de grote
winkel, waar Sinterklaas gisteren nog
gezegd heeft... „Help, help. ieke
vast", hoort hij dan opeens. Waar
komt dat geluid vaqdaan? Jeroen
luistert nog eens heel goed.
Hij snaapt er niks van. Dan ziet
hij twee zwarte handen achter
een klein kelderraampje omhoog
steken. Dat is een zwarte Piet denkt
hij. Wat doet die daar nou? Veel tijd
om te denken heeft Jeroen niet. Hij
moet het raam Open maken, maar
hoe? Dan doet Jeroen iets wat eigen
lijk verschrikkelijk gevaarlijk is. Hij
pakt een grote steen en smijt die
dwars door de ruit. Rinkeldekinkel,
hij hoort de scherven vallen en dan
ziet hij weer die handen. Nu voor
het grote gat. Jeroen pakt ze, en
trekt zo hard hij kan. Kleine Pedro
staat weer buiten. „Jij mij helpen",
zegt die. „Jij mijn vriend". „Ben je
een échte Piet", vraagt Jeroen, een
beetje verlegen. „Ja" knikt Pedro.
„En ieke benne hiel erg verschrikke
lijk dom". Dat durft Jeroen niet
tegen te spreken. Pedro moet nu snel
terug naar de boot, maar Sinterklaas
zal vast heel erg boos op hem zijn.
„Ieke durve niet", zegt hjj, maar
Jeroen geeft hem gewoon een duwtje
en samen gaan ze naar de haven.
Gelukkig, de boot ligt er nog en
Jeroen mag mee aan boord. Na
tuurlijk krijgt Pedro een flink
maar eigenlijk is iedereen veel te blij
dat hij weer terug is, om écht kwaad
te zijn.
Jeroentje wordt bij Sinterklaas ge-
VOOR BEDRIJVEN
gedrukt geleverd
binnen
dagen
phiht holise
roepen. Die zegt hem dat hij een
flinke jongen geweest is (al was het
wel heel gevaarlijk om een ruit in
te gooien) en dan krijgt Jeroen tóch
zijn cadeaus. Een nieuwe locomotief
voor zijn trein en een échte duikbril.
Hij is er stil van, maar het allermooi
ste vindt hij nog dat hij nu weer een
vriendje heeft die een échte zwarte
Piet is, en dat hebben maar heel
weinig kinderen.
CORRIE VAN HAASTEREN
Jullie hebben de laatste weken de
krant misschien al doorgebladerd
op zoek naar onze jaarlijkse grote
kleurenplaat. Hier staat hij dan!
Je weet waarschijnlijk wel wat je
met deze plaat moet doen: kleu
ren natuurlijk en wel zo mooi als
je maar kunt, want je kunt er een
mooie prijs mee winnen.. Maar er
moet nóg meer met deze tekening
gebeuren. Bekijk hem maar eens
goed. Zie je dat er ergens een lege
plek is? Op die plaats mag jij zelf
iets heel leuks maken. Je kunt
daar iets tekenen natuurlijk (en
weer kleuren) of iets plakken, of,
of..., nou ja, dat moet je zelf maar
verzinnen. Als je er maar iets leuks
van maakt.
De kleurenplaten moeten uiterlijk
donderdag a.s. bij ons binnen zijn.
Dan gaat een jury proberen er de
allermooiste uit te kiezen, die dan
een prijs krijgen. Je kunt de teke
ning in een gesloten enveloppe,
met een postzegel van 55 ct. er op
op sturen naar de redaktie van De
Havenloods, Postbus 1980 te Rot
terdam. Je mag hem ook inleveren
bij het kantoor vah het Zuiden
aan de Dordtselaan 139/141 in
Rotterdam of bij het kantoor van
De Havenloods, Prins Hendrikka
de 14 te Rotterdam (2e verdie
ping). Natuurlijk moet je niet ver
geten om je naam, adres en leef
tijd in te vullen.
Wij hebben, om het zo eerlijk mo
gelijk te maken, vier leeftijdsgroe
pen ingesteld. Groep A is voor
kinderen tot en met 5 jaar. Groep
B is voor kinderen van 6 en 7 jaar,
Groep C is voor kinderen van 8, 9
en 10 jaar en groep D is voor kin
deren van 11 en L2 iaar.
Voor de mooist gekleurde platen
zijn er per groep vier prijzen be
schikbaar. Er is een hoofdprijs van
f.50,-, een tweede prijs van f,25,-
en een derde prijs van f.20,- en
een vierde prijs van f.15,-. Of je
iets gewonnen hebt kun je lezen in
de krant van donderdag 8 decem
ber, dan maken wij namelijk de
prijswinnaars bekend. Veel succes
met je kleurplaat. En vergeet je
lege plek niet?
Na de brand en waterschade
hebben wij besloten tot een totale
De Kamer van Koophandel heeft ons hiervoor
toestemming verleend.
Periode: 21 oktober 1977 t/m 31 januari 1978
Onze gehele voorraad gouden en zilveren
sieraden, klokken, horloges en vele
geschenkartikelen bieden wij aan met
West Kruiskade 51-53- Rotterdam-Tel. 125608
Plaats
Adres
Leeftijd
