Fiom:'vrouw beslist uiteindelijk zelf'
mog&SL
pSoF/TgÖï
mMF
MULTIBONT
ËE
E
Problemen bij zwangerschap:
Consult
1978-79
4
WRJ1J SLINKT Sm.
fork
KAREL DOORMANSTRAAT 358
JONKER FRANSSTRAAT 128 A
Volksmuziek in'Matrix'
Het Blijdorp
winter
abonnemcnt
laat u niet
in de kou
staan!
Aantal donors van
bloed neemt toe
Erasmus viert 65-ste Dies
óteen
tjec>
keilt
termeulen
Schaarste beter verdelen
DE HAVENLOODS DONDERDAG 2 NOVEMBER 1978
I ALGEMEEN-
„Een stichting voor maatschappelijke hulpverlening bij problemen naar aanlei
ding van zwangerschap en/of alleenstaand ouderschap". Dit is de omschrijving
die de onlangs verschenen gids voor eerste-lijns hulpverleners, getiteld
Consult, geeft van de Fiom. Bij die instantie geven maatschappelijk werkers,
eventueel bijgestaan door een pedagoog, een psycholoog en een psychiater,
directe hulp aan zowel gehuwde als ongehuwde mannen en vrouwen, meerder
jarigen en minderjarigen.
Kloeg en Margreet Bridié: „De
„De problemen die wij hier krijgen",
zegt de coördinatrice van de Fiom,
Tinie Kloeg, „kunnen op drie ter
reinen liggen, maar hebben altijd te
maken met een onbedoelde of onge
wenste zwangerschap. In principe
zijn er voor alle dergelijke zwanger
schappen drie oplossingen. Er kan
gekozen worden om het kind te be
houden, er kan voor abortus gekozen
worden en men kan afstand van het
kind doen".
Waarmee de kern aangegeven is van
het werk van de Fiom. De instantie is
ontstaan uit een fusie van de COM-
Rotterdam, de Hendrik Pierson
Stichting en de Fiom, overigens een
afkorting die vóór de fusie Federatie
voor Instellingen van Ongehuwde
Moederzorg betekende, maar die er
na uitsluitend als herkenbare roep
naam verder ging. De Fiom is een
stichting op particulier initiatief.
Opvallend is dat van het totaal aantal
geholpen mensen in 1977 ruim een
derde doorverwezen werd naar abor
tusklinieken. Welk deel daar weer van
uit minderjarigen bestond is niet
precies duidelijk maar het moet een
groot percentage geweest zijn. Daar
komt nog bij dat de Praktijkvoor
beeld uit Consult: „Meisje, 17 jaar,
zwanger na eerste seksueel contact,
wil beslist abortus. Haar ouders mo
gen niets weten, zegt ze, want dan
zou ze het huis uitgeschopt worden.
De jongen, min of meer vaste vriend,
heeft echter grote bezwaren tegen
abortus".
Duidelijk zal zijn dat het aantal min
derjarigen dat zonder medeweten van
de ouders een abortus wenst groot is.
De oplossing die de Fiom vond voor
het probleem dat b.v. de Rotterdam
se abortuskliniek een handtekening
van de ouders vroeg voordat tot abor
tus overgegaan werd (wat tot gevolg
had dat veel minderjarigen nooit
meer naar de kliniek terug kwamen)
bestond uit een uitgebreid gesprek
met de mensen in de problemen. Na
een uitgebreid doorpraten van het be
sluit om abortus te plegen geeft de
Fiom een brief mee naar de kliniek,
waarna er op sociale indicatie een
abortus uitgevoerd kan worden.
„Maar de uiteindelijke beslissing ligt
toch altidj bij de minderjarige. Dat
is net zo goed een uitgangspunt van
de Fiom als het feit dat we volstrekt
anoniem werken. Een huisarts heeft
toch ook zijn beroepsgeheid".
Pratend over de Fiom met Tinie
Ploeg en Margreet Briedé betekent
tot de ontdekking komen dat het
werk van de Fiom veelomvattend is.
Wat weer inhoudt dat hulp verlenen
op alle terreinen even gewenst als
moeilijk is. In Consult is terug te vin
den dat de Fiom een enkele maanden
of zelfs jaren durende individuele
begeleiding wil geven. Maar dat de
Fiom op een gegeven moment ook
tiet verder kan is duidelijk. Het pro-
tleem van de huisvesting, „dankzij"
iet beleid van de Rotterdamse ge-
neente een bijna onmogelijke zaak,
maakt het in veel gevallen onmoge
lijk om iemand verder te helpen, daar
een woning een eerste eis is. Uitstel
len van hulp in geval van ongewen
ste zwangerschap is al even goed on
mogelijk, reden waarom er ook geen
wachtlijsten zijn.
Er worden vanzelfsprekend in de ver
ste verte niet uitsluitend minderjari
gen geholpen. De problemen van
meerderjarige ongehuwden zijn bij
een onbedoelde zwangerschap wel
vergelijkbaar met die van jonge on
gehuwden en ook met die van gehuw
den. Ook de laatstgenoemde groep
terwijl afstand ervan doen net zo min
gaat, een abortus in de ogen van de
vrouw in weerwil van wat dan ook
volkomen legaal is. „Wij maken voor
ze duidelijk waarom ze een beslissing
nemen. Een beslissing nemen moeten
ze uiteindelijk toch zelf doen. Daar
om wordt het ook moeilijker wan
neer iemand twijfelt aan een abortus.
Maar ook dan moet de cliënt zelf
kiezen".
i Gevraagd naar de rol die de man
speelt bij het hulp verlenen van de
x Fiom: „We geloven niet dat er speci
fieke problemen voor de man zijn.
Het is gelukkig zo dat hij de laatste
jaren steeds meer met de vrouw
meekomt, meepraat. Hij wordt zeker
niet als gesprekspartner onder tafel
geschoven. Een man praat soms ver-
standelijker over de problemen van
een ongewenste zwangerschap dan
de vrouw. Hij hoeft dan ook niet
geaborteerd te worden, is er min
der emotioneel bij betrokken".
De al diverse keren genoemde gids
Consult is ontstaan omdat er bij
verschillende hulpverleningsor
ganisaties op het gebied van seksuele
en zwangerschapsproblemen de be
hoefte leefde om meer aandacht aan
voorlichting te besteden. Daarvoor
was extra geld en mankracht nodig.
CRM wilde alleen dan subsidie geven
wanneer er een samenwerking tussen
de verschillende organisaties tot
stand kwam. Dat werd het SSH, het
„Gespreks en Samenwerkingsverband
op het gebied van Seksuele voorlich
ting, voorlichting, vorming en Hulp
verlening".
De bedoeling is dat eerste-lijns hulp
verleners, als huisdokters, maatschap
pelijk werkers, maar b.v. ook de po
litie aan de hand van de gids mensen
door. kunnen verwijzen naar de juiste
instanties. Tot voor kort wisten de
weet de vrouw in deze situatie niet instanties zelf nog niet wie precies
Rotterdamse gids voor eerste-! ijne
hulpverleners bij problemen
- zwangerschap
seksualiteitsbeleving
- relatiebeleving
beslist uiteindelijk toch zelf'.
behoort tot de „clientèle" van de
Fiom. „Redenen waarom een gehuw
de vrouw", aldus Consult, „onbe
doeld zwanger kan raken zijn er
legio. Zo'n zwangerschap kan geac
cepteerd worden of de vrouw kan
deze als ongewenst ervaren. Vaak
goed wat ze eigenlijk wil. Een
gesprek met een ervaren deskundige
kan de vrouw helpen bij het verdui
delijken van haar eigen motieven en
haar begeleiden bij het zoeken naar
de beste oplossing in haar situatie"
Tiny Ploeg en Margreet Briedé leg
gen er de nadruk op dat, wanneer het
niet mogelijk is in de ogen van de
vrouw om het kind zelf op te voeden,
wat deed. Waardoor het kon gebeu
ren dat een zwanger meisje of naar de
Sociale Dienst of naar de Kinderbe
scherming verwezen werd, in plaats
van de hierboven besproken Fiom.
Consult is een uitgave van de SSH, onder
auspiciën van de GG en GD, Rotterdam.
De gids kan besteld worden via de GG en
GD, Schiedamsedijk 95, 3011 EN Rotter-
KLEUREN: BRUIN EN MIDDENBRUIN W
Rotterdam, 010- 127546.
Rotterdam, 010-138065, ma 13-18 uur, di t/m za9-18 uur.
vrijdag tot 21 uur
Multibont ook in Amsterdam - Eindhoven - Arnhem - Leeuwarden.
VOORDPT JE WET WEET
ben je sr/NKyr
In Rotterdams eerste en enige folk-
club, Matrix aan de Mauritsstraat 68,
treedt zaterdagavond de eerste
buitenlandse groep op. Het zijn de
Trunkles, een uit Engeland afkomsti
ge groep die traditionele muziek
maakt..
De groep werd in 1976 samenge
bracht door solist John Goodluck,
wiens droom het was een groep te
vormen van musici, die zouden kun
nen spelen in gelegenheden van
iedere afmeting en voor een publiek
van elke omvang of nationaliteit dan
ook. In minder dan geen tijd zjjn ze
een veelgevraagde groep geworden,
die werkt in folk clubs en dorpshui
zen, theaters en nachtclubs, met toe
nemend werk voor T.V. en radio en
een uiterst succesvolle introductie in
Nederland toen ze optraden op het
mini-festival in Groningen in maart
van dit jaar. Hun eerste LP als groep
samen zal in de zomer van dit jaar
worden uitgebracht.
Een typische Trunkless-avond bevat
niet alleen zang, maar ook dans (met
John's vrouw Danielle, die als caller
optredt en de passen uitlegt) en zelfs
een Morris optreden. Maar Trunkles
zijn evengoed thuis op een concert en
een unieke kwaliteit van de groep is
dat ze een repertoire kunnen kiezen
dat is afgepast op iedere denkbare ge
legenheid.
Aanvang in Matrix: 20.30 uur.
't 2e hoogseizoen
in Blijdorp van 1 november
'78 tot 1 maart '79
Wie denkt dat juist nu
de diergaarde kompleet in
een diepe winterslaap
verkeert, heeft 't mis.
Het is verbazend, zoveel als
in de winter, volledig
overdekt, te zien en te
beleven valt. De exotische
flora en fauna van de
tropische kas, de mensapen
en de dikhuiden.
De unieke
aquarium tentoonstelling
En wat u vooral niet aan u
moet laten voorbijgaan is de
grote aquarium tentoon
stelling. Met het unieke
paludarium, het grote
Noordzee-aquarium en de
Amazonehal met de
reusachtige arapaima's uit
Zuid-Amerika.
Alles overdekt en lekker
warm, slechtst 10.-
Neem een Winterabonnement
of geef er één weg.
Voor 'n tientje! Dat is deprijs
voor een volwassene.
Senioren (65+ers) en
junioren (tot 14 jaar) betalen
f5.- voor zo'n Winter
abonnement. U koopt ze aan
de kassa. Een pasfoto is
niet nodig. Geldig van
1-11-1978 tot 1-3-1979
HOEAND
INTERNATIONAL
„Met de KERST 5 dagen
naar het sfeervolle
BUDAPEST
Prijs f.695,- incl. vele extra's
Vertrek 23 dec. 1978.
inl.: Rotterdam.
Karei Doormanstraat 300
Tel. 010- 130840. Spec. Reizen".
binnen
Pfetjei
n ons land zijn momenteel ruim driehonderd duizend donors, die regelmatig
bloed afstaan. Een kleine moeite voor de donor, maar van grote betekenis
voor onze zieke medemens. Door de toenemende kennis kan met bloed steeds
meer worden gedaan. Steeds meer zieken kunnen met bloed, of met daaruit
bereide geneesmiddelen worden geholpen.
Iedere gezonde volwassene tussen 18 zucht, een andere ernstige operatie,
en 65 jaar, die niet al als „vaste" do- of een bevalling heeft doorgemaakt
nor bij een andere bloedtransfusie
dienst of bloedbank is ingeschreven
en die in het afgelopen jaar geen geel-
De Erasmus Universiteut Rotterdam
viert op acht november haar 65ste
Dies. Mr. L.J. Brinckhorst, lid van de
Tweede Kamer en oud-staatssecreta
ris van buitenlandse zaken zal de
diesrede uitspreken. De titel van deze
rede is „Nederland in de Europese
Gemeenschap, terugblik en vooruit
zicht". OP dezelfde dag zullen ere
doctoraten worden verleend aan ver
scheidene mensen.
en die niet onder regelmatige behan
deling van een arts is, kan zonder be
zwaar wat bloed afstaan. De normale
hoeveelheid bloed van een volwasse
ne is ongeveer 5 liter en de afgestane
hoeveelheid wordt binnen enkele we
ken weer in het lichaam aangemaakt.
Maandag 13 november bloedafname-
avond in de Meao-school aan de
Baan weg 15 te Overschie.
Men kan zich opgeven bij mevr. P.
Snaathorst, Torenlaan 52, telefoon
157678 of 's avonds (tijdens de
bloedafname-avond) aan de Meao-
school.
2H
Vroeger had de jeugd de toe
komst
Vandaag heeft in alle westerse
landen
de jeugd het heden in handen.
Handel en industrie weten dat
De totale reklame richt zich
dan ook
op de jeugd. Daar ligt de
markt voor:
patat, spijkerbroeken, platen-
pelers, mode,
alles voor de jeugd.
Draag je ouder-zijn gelaten
Je hebt geluk wanneer je ergens
nog slagen kunt in je smaak
of in je maten.
Wind je niet op, wees bedaard
bejaard
en niet proberen nog na je veer
tigste
te solliciteren, dat riekt ver
dacht
en na je vijftigste, dan ben je
toch
een ouwe zak
Na je vijfenzestigste is 't hele
maal
verkeken, Wen er dan aan dat
de eerste
de beste hufter je met opa aan
gaat spreken.
In deze tijd zijn 't jongelieden
die regeren, dikteren en doen
en laat ze maar,
zij regelen de zaken...
alleen die nieuwe telefoongids
78/79
die hadden ze niet moeten
mogen maken:
die telefoongids is een onbe
zonnen misser
maar helaas, hij is er
zonder hoofdletters en in mini-
mini-minidruk
Je moet er niet aan denken
dat ouderen, in nood misschien,
plotseling die telefoongids no
dig hebben,
een naam een nummer zoeken.,
dat gaat mis, dan helpt geen
brilletjelief.
Nog geen tientje...
Heerlijk warme huispantoffel,
om zo aan te schieten...
In een rood/marine, kleurig
gebreid Scandinavisch dessin.
Maten 36/41.
Van 24,95
Ter overweging
„Wie vandaag de dag de kranten leest, de radio
beluistert of de televisie bekijkt krijgt de indruk
dat Nederland is bevolkt met veertien miljoen
klagende, zeurende, uitsluitend aan hun eigen
belang denkende mensen die panisch bezig zijn
hun aandeel in de welvaart veilig te stellen, die
geen cent over hebben voor milieubeheer, ver
keersveiligheid of andere zorgen van de over
heid, die diep ongelukkig zouden zijn als ze
volgend jaar hetzelfde en niet een hoger inko
men dan dit jaar zouden hebben".
Met deze lange maar veelzeggende volzin begon
dr. Jan Terlouw onlangs zijn aandeel in de „al
gemene politieke beschouwingen" in de Tweede
Kamer. Hij voegde er direct aan toe dat dit
beeld niet klopt met de werkelijkheid. Er zijn
immers wel degelijk heel veel mensen tevreden
met wat ze hebben, tal van Nederlanders zijn
ook bereid een offer te brengen als het er om
gaat de nood elders te lenigen. Het punt is dat
de ontevredenheidsbetuigingen het in de publi
citeit winnen. Het zijn de belangengroepen, niet
het minst de vakbeweging en de werkgeversor
ganisaties, die het hoogste woord hebben; tel
kens als zij zich roeren krijgt de waarnemer de
indruk dat er alom ontevredenheid heerst.
Dat geldt zeker de laatste jaren: er is als gevolg
van de economische situatie bijzonder weinig te
verdelen en wat er nog aan ruimte is wordt door
allerlei groeperingen in de samenleving gretig
belaagd. Wie de uitspraken van de belangen
groepen naast elkaar legt lijkt te moeten conclu
deren dat veel mensen in dit land ten koste van
anderen méér willen hebben. Maar nogmaals:
dat beeld klopt niet. Ook Terlouw trok deze
conclusie: „Ik kan massa's mensen, werkgevers
en werknemers, jongen en ouden, hoger en min
der hoog beloonden, die best bereid zijn om iets
in te leveren. Mensen die niet zitten te springen
om een paar gulden meer, maar om beklemto
ning van andere prioriteiten". Wie met open
ogen door de samenleving gaat weet dat Ter
louw gelijk heeft.
Dat is trouwens één van de zaken die met name
dit jaar sterk opvallen. In grote delen van de
maatschappij is men bereid om een stukje wel
vaartsgroei in te leveren ten behoeve van de
aanpak van wat thans volksvijand nummer één
is: de werkloosheid. De grote vakcentrales ge
ven ditmaal een uitstekend voorbeeld door hun
looneisen aanzienlijk te matigen. Wat dat be
treft is het beeld dat Terlouw schetste ditmaal
te somber.
In deze weken vergaderen alom de plaatselijke
afdelingen van de grote vakbonden over het ar
beidsvoorwaardenbeleid voor 1979. Ook op die
vergaderingen is matigingsbereidheid duidelijk
aanwezig.
Het pleidooi van de Nederlandse kerken voor
een „Nieuwe levensstijl dringt door in de sa
menleving. Ook buiten de kerken raken veel
mensen er van overtuigd dat een groteie sober
heid op z'n plaats is. Mensen die het materieel
goed hebben vinden in steeds grotere getale dat
ze wat moeten opofferen ten behoeve van de
velen in dit land en daarbuiten die het beslist
NIET goed hebben. Niet alleen kampt een groot
deel van de wereld nog met honger, dorst en
ziekte, maar ook in ons land treft men nog heel
wat schrijnende „gevallen" aan. Wie daarvan
nog niet ten volle overtuigd zou zijn moet maar
eens contact opnemen met een gemeentelijke
sociale dienst. En al mogen onze sociale voor
zieningen op een redelijk niveau zijn gekomen,
toch zijn het helaas nog vaak minimumvoorzie
ningen.
De samenleving, nationaal en internationaal,
heeft enorm veel geld nodig: om honger, dorst
en ziekten te bestrijden, om werkgelegenheid
te scheppen, om de mensen een aanvaardbare
huisvesting te geven. We zullen offers moeten
brengen, niet één jaar, maar lange tijd, om
voorzieningen te scheppen en te verbeteren die
het leven van velen aangenamer kunnen maken.
Het is te dol dat we meer dan 33 jaar na de
tweede wereldoorlog nog met sen onaanvaard
baar grote huisvestingsnood kampen. Het is te
gek dat, terwijl de niet-materiële nood steeds
groter wordt, er niet genoeg geld is om aan de
toenemende behoefte om die nood aan te pak
ken tegemoet te komen. Het is ellendig dat er
een ontzaglijk groot gebrek is aan geld om men
sen aan te trekken voor wezenlijke voorzienin
gen als de gezinsverzorging, de wijkverpleging
en de kinderverzorging. Instituten die tot taak
hebben jongeren die met grote problemen kam
pen te helpen zitten met enorme wachtlijsten,
in feite een volstrekt onaanvaardbare zaak.
Op de samenleving, op ons allen, wordt een be
roep gedaan om mee te denken over en, waar
enigszins mogelijk, mee te werken aan de aan
pak van al die problemen. Is dat teveel
gevraagd? Zeker niet! Overheid, organisaties en
burgers hebben hierbij een erg belangrijke taak.
E.J. MATHIES
