CMwaboranI(e>
Bruine bonen eten
met Gerritje en Bert
in een ouderwetse
Drentse kamer
\lC2i
In Rotterdam kun je bij
de belastingen lachen
w
CHIEDAM
nolet ziekenhuis Schiedam
/ff/HERCURIUS
DE HAVENLOODS
kent geenabonnées
MAAR LEZERS!
afdelings
secretaresse
WwM \W k
R.K. Vereniging voor Ziekenverpleging, Stadhouderslaan 98, Tel. 010-260080
waaruit Gerritje heerlijke koffie tapt
die natuurlijk moet worden gezoet
met een paar bruine klonten. Om U
tegen te zeggen!
GASTENBOEK
Veel Nederlanders hebben daarvoor
al een speciale reis naar het noorden
gemaakt. Wie in het gastenboek van
het tweetal kijkt komt daarin notities
tegen van mensen uit alle delen van
de wereld.
„Lots of love from us all" schreef
een Australische familie na een bo-
nenmaal. Er zijn echter ook notities
van mensen uit Curacao, Griekenland
en Israël. Een grapje maakte een be
zoeker die na een forse maaltijd aan
het gastenboek deze regels toever
trouwde:
De bonen zwellen in mijn buik
Ik vraag me af hoe ik straks
Ja dezer: ruik. Dat staat echt in het
gastenboek. Iemand anders schreef
(en kennelijk na een glaasje te hebben
genuttigd):
Ikke pikke porretje
ikke wil nog een boerenjongen
maar nu met een snorretje
Iemand uit Voorburg schreef:
Ik ben een boon als ik weet
hoe ik weg moet stoppen
wat ik bet.
t,en Engelsman genoot zo zeer, dat
hij zich zelfs drie keer ten bord vol
schepte en in het Papiamento schreef
iemand uit Curacao: Masha masha
dankie pa boontjie cora i e carni por-
ko.
Wat het betekent? Gerritje en Bert
weten het niet, maar ze gaan ervan
uit dat het een complimentje is.
MARKTKRAAM
De bonen-zaken gaan zo goed, dat
men vorig jaar besloot een markt
kraam aan te schaffen en er in kille
tijden „de boer" mee op te gaan. In
Westerbork beleefden ze de première
van hun bonenkraam en een belang
stelling dat men had
Plasticbakje vol lekker zachte brui
ne bonen en daarover een scheut
spekvet. We kunnen er niet tegen ko
ken zegt Gerritje en ze glunderde. Be
grijpelijk, want fijne ideetjes tref je
niet zo heel dikwijls meer aan. Op het
gezicht van Bert stond het succes ook
al te lezen. En het was alsof hij dacht:
Ik mag een boon worden, als ik er iets
van snap.
Wie het tweetal eens wil opzoeken
kan gewoon schrijven naar de mu
seumboerderij „In de ar" te Wester-
bork. Want daarin woont de familie
Klomp, bestaande uit vader en moe
der Bert en Gerritje en hun kinderen.
Parkeerplaats fiets
Her Duitse parlementslid Claus
Grobecker uit Bremen heeft voor zijn
assistente Ilse Rohleder een vouwfiets
aangeschaft om haar wat mobieler te
maken. En dat niet alleen, hij zorgde
er ook voor dal voor deze fiets op de
parkeerplaats bij het parlementsge
bouw in Bonn een plaats werd gere
serveerd De portier is daarbij zo at
tent de fiets als het regent binnen te
zetten zodat Ilse geen last heeft van
een nat zadel.
In ons ziekenhuis start op 13 augustus 1979 een opleiding voor het
Vjv diploma radiologisch laborant(e).
V
Voor deze opleiding kunnen wij enkele leerlingen plaatsen.
V. '!V Zij die irf het bezit zijn van een HAVO-diploma kunnen solliciteren
naar de funktie van
Meerling radiologisch
4 *>4, op de röntgenafdeling.
Zij die wiskunde, natuurkunde en biologie in hun keuzepakket hebben
tjk. genieten de voorkeur.
V Er is een introduktieperiode die duurt tot 1 oktober 1979,
j Belangstellenden verzoeken wij hun sollicitaties te richten aan de
direktie. Burgemeester Knappertlaan 25,3116 BA Schiedam.
Nadere inlichtingen worden verstrekt door de heer G. de Reus,
röntgenoloog, telefoon 010-269126, toestel 240.
VOORLICHTINGSBIJEENKOMSTEN
DAG/AVOND HAVO EN MAVO
VOOR VOLWASSENEN
m worden gehouden van 20.30 TOT 21.30 UUR in
.4 'SCHIEDAM
'VLAARDINGEN
schoolgebouw Spalandlaan 2
OP WOENSDAG 16 MEI A.S.
Bartje is het Drentse jongetje, dat zoals veel mensen inmiddels wel weten niet voor bruine bonen
wilde bidden, zoals zijn vader van hem verlangde. Bruine bonen, zeiden de twee uit Westerbork.
Daar zit eigenlijk veel meer in dan we tot nu hebben geweten. Er worden te weinig bruine bonen
gegeten. Als wij nu eens
Belastingplaatjes bij de vleet. Maar
ook allerlei andere „rijwielmerken"
dat je er best een ochtend in kunt
doorbrengen. Natuurlijk is het van
belang alles eens goed te bekijken en
er niet achteloos aan voorbij te gaan.
Zo is het ook in al die andere ka
mers. Hebt u wel eens van schoor-
steengeld gehoord, van vuurgeld, van
aanslagbiljetten op papyrus, urinebe-
lasting? Ook herinneringen aan de
tijd van de tiende penning zijn er.
Maar de Nederlandtsche Gedenck
Clanck uit 1626 ligt er ook. Er is ook
eens een belastingheffing geweest op
geld. Het geld moest gestempeld wor
den. anders mocht het niet worden
uitgegeven.
BELASTINGPLAATJES
Natuurlijk is er ook veel over zegels,
zijn er belastingplaatjes, hondepen
ningen en speelkaarten. Er is ook een
loterijkamer, een accijnskamer, zijn
er roeistokken voor het roeien en pei
len dei- drankvaten en fijnere instru
menten om het suikergehalte en de
sterkte van alcohol te kunnen meten.
Het is een machtig museum waar je
niet uitgekeken raakt, tenminste/wan
neer je echt wilt kijken.
Tot 31 maart loopt er nog een spe
ciale tentoonstelling riiet als onder
werp Rotterdams Oude Belastingge
zicht.
- Op 1 april van dit jaar gaat een nieu
we expositie lopen „Gein en Pijn",
300 jaar spotprenten op de schatkist.
Tegenwoordig is het museum ook
opgenomen in het dagtochtenpro
gramma van de Nederlandse Spoor
wegen.
Maar hoe je er ook komt: eenmaal
bezocht betekent: enthousiast zijn en
tegen weer anderen zeggeA: daar moet
je eens gaan kijken.
Lachen joh
DE HAVENLOODS DONDERDAG 10 MEI 1979
Het is nu vijfjaar geleden, dat twee inwoners van het Drentse Westerbork een lumi
neus idee kregen. Ze wisten zo het een en ander van Drenthe en onder meer ook van het
boek Bartje, dat jaren geleden werd geschreven door de schrijver Anne de Vries.
De twee hadden in Westerbork een
prachtige boerderij. Op de deel had
den ze allerlei antieke voorwerpen uit
gestald maar er was ook nog een erg
mooie kamer, een Drentse kamer met
bedsteden, met olielampen, met een
ouderwetse kakstoel, met kraantjes-
potten, fijne oude kachel en
Kijk zeiden de twee, die Gerritje en
Bert heten, als wij nu eens in die oude
Drentse kamer op bestelling bruine
bonen gaan serveren aan hongerige
mensen. Hoe zou dat dan gaan? Zou
dat geen specialiteit zijn waar veel
mensen naar verlangen?
Gerritje en Bert gingen aan de slag.
Er werd reclame gemaakt voor het
plan, ze zorgden ervoor echte Drentse
kostuums aan te schaffen en Gerritje
begon een flinke voorraad in te slaan
van die bruine bonen.
Nu, vijf jaar later kunnen ze terug
zien op geweldige belevenissen. Het
ideetje van toen is een succesnummer
van nu. Enorm veel mensen hebben in
die vijf jaar - komend uit alle delen
van Nederland - een afspraak ge
maakt om in Westerbork bruine bo
nen te eten.
Ze worden in die schitterende ou
derwetse kamer op tafel gezet met in
een kom lekkere spekjes, maar ook
staat er op tafel allerlei zuur, zoals
augurkjes en uitjes en wie dat wenst
kan stroop over de bonen krijgen.
Echt waar: ook dat is een lekkernij.
Gerritje en Bert hebben geen hotel
of café-bedrijf, maar ze hebben ge
woon een lumineus idee gehad en dat
goed weten aan te kleden. Vooraf krij
gen de gasten een deftig glaasje
(schitterend glaswerk) met boerenjon
gens en als toetje is er een gezellige
kraantjespot die op tafel komt en
maals een machtige collectie bijeen te'
kunnen brengen. In 1949 was dat al
het geval en zelfs zo, dat het nodig
werd een huis aan te trekken, waarin
alles kon worden opgeborgen.
Dat herenhuis werd gevonden aan
de Parklaan 14. En toen in 1967 pro
fessor Van der Poel afscheid nam van
de belastingdienst werd de naam
„Nederlands, belastingmuseum" ver
anderd in „Belastingmuseum prof.
dr. Van der Poel". Het is niet te gelo
ven, dat zo'n museum aantrekkelijk
moet worden genoemd voor iedere Ne
derlander.
Wat valt daar nu te bekijken dat in
teressant mag worden genoemd? Dui
zenden dingen zijn er, die of gewoon
interessant zijn of boeiend en soms
ook gewoon lachwekkend.
SMOKKELEN
In de hal van het gebouw en nog
eens in tien kamers zijn al die herin
neringen aan tollenaars op indruk
wekkende wijze te bekijken. Om even
met het meest spectaculaire te begin
nen: er is hier ook een smokkelkamer!
Deze is in het souterrain. In de gang
passeer je allerlei afbeeldingen, die
het douane- en smokkelleven alvast
inleiden.
Er zijn hier heel veel voorwerpen en
methodes bijeengebracht van bijvoor
beeld het dubbelbodemsysteem.
Daarmee benadeelden smokkelaars
vroeger de schatkist. Kleintjes ge
bruikten soms heel simpele voorwer
pen, maar er werd ook gewerkt met
pantserwagens.... Natuurlijk is er ook
een smokkelfiets.
Een op het oog duur kamerscherm
werd gebruikt om op Schiphol hasj
binnen te smokkelen. Het werd ook
geprobeerd met leren ballen uit Pakis
tan, met sier-olifanten uit India, in de
hakken van Tibetaanse laarzen en...
Alleen al in die kamer is zoveel te zien
Piet Hein, Piet Hein,
Zijn naam is klein,
Zijn daden zijn groot,
Hij heeft gewonnen, de zilvervloot
Zo ongeveer zijn een paar regels uit
een van onze nationale volksliederen.
Het wordt immers bij allerlei gelegen
heden gezongen. Ook in Nederlandse
stadions als daar een uiterst belangrij
ke wedstrijd wordt gespeeld. Maar
weet u ook waar die zilvervloot is ge
bleven, toen die destijds door Piet aan
land werd gebracht?
Bij vadertje Staat en de kist waarin
een deel van die schat zich bevond, is
nu te vinden in Rotterdam. Het is een
kist waarin zich een ingenieus mecha
niek bevindt met maar eventjes acht
sloten!
Waar in Rotterdam? Wel: in het
belastingmuseum
Dat staat aan de Parklaan, vlak bij
de Euromast en het is voor zover men
bij de belastingen in Nederland weet,
het enige belastingmuseum in de ge
hele wereld waar men alle onderdelen
van dat dienstvak kan vinden!
De geldkist is een van de duizenden
herinneringen die men hier in de loop
der jaren heeft weten te verzamelen.
BOMBARDEMENT
Voor het museum staat deze paal
met rijksrechten opgesteld.
Zelfs twee keer, want er was - voor
de oorlog - al een aardige collectie bij
eengebracht door professor dr. J. van
der Poel uit Rotterdam, Hij was er in
1937 mee begonnen. Toen, in 1940,
kwam het verschrikkelijke bombarde
ment op onze machtige havenstad en
daarbij ging ook het belastinggebouw
van Rotterdam aan de Boompjes ver
loren. In dat gebouw bevond zich de
collectie.
Met ongelooflijke vitaliteit begon
professor Van der Poel opnieuw. Hij
was de enige, die erin geloofde nog-
Nadere informatie over de funktie wordt u
graag gegeven door mevrouw J.H. Slegt-Koyck,
hoofd verpleegkundige dienst, tst. 120.
Sollicitaties te richten aan de afdeling
Personeel Organisatie van het ziekenhuis,
onder kode U tos
Voor de afdelingen Interne Ziekten (tesamen
68 bedden) komt de funktie vakant van
Zij zal met een kollega afdelingssekretaresse
belast worden met de sekretariaatswerkzaam-
heden van de beide verpleegafdelingen.
Voor deze verantwoordelijke funktie denken
wij aan een sekretaresse die een adequate
vooropleiding heeft gevolgd.
