'De Beerput moet open' Poolse jazz 75.- 'Niet alleen in de eredivisie wordt goed gespeeld' DE «Kl HAVENLOODS Archeologen in Boymans-van Beuningen: ter meulen Drie kunstenaars in Galerie NRP SLAAPBANKEN FASTO Dsnkvlamgeiser HL NESTOR Weer schrijfster in Warenhuis ter meulen iooc i- c f I L boo ft h o oVo o ol o°o0A°o0qU [o o oïo OjJ MET ROMSOMLAAR GAAT U GRAAG OP De meeste mensen denken, dat archeologen een soort schatgravers zijn. Dat is niet waar. Je maakt ze pas blij met een fikse vuilnisbelt, want door hun afval laten de mensen zich kennen. „De beerput moet open", werd dan ook her haaldelijk geroepen op het symposium „De Middeleeuwse stad en de kwali teit van het bestaan", dat archeologen uit Nederland, België, Frankrijk, Enge land en Duitsland verleden week in het museum Booymans van Beuningen hielden. Op 25, 26 en 27 oktober sprak een keur van onderzoekers, die voor het grootste deel deze oproep ook hadden waargemaakt. Het talrijke publiek - archeologie is een geliefde hobby in Nederland - beloonde hun verhande lingen steevast met een hartelijk applaus. Op het congres heerste een eerlijk enthousiasme, dat menig blasé hooggeleerdengezelschap op ander gebied al lang niet meer vermag op te brengen Het was geen „algemeen" congres. Uitgenodigd waren slechts archeolo gen die zich bezighouden met het stadsleven in de middeleeuwen. Hun vondsten zijn erg belangrijk voor onze kennis van het leven in die tijd, want de schaarse geschreven bronnen maken zelden meer mogelijk dan het schetsen van een fragmentarisch beeld. Als je dan de beschikking hebt over de nodige archeologische vondsten, dan kun je je kennis over het dage lijks leven in die verre tijd behoorlijk aanvullen. Rotterdam nu is het Ne derlandse Mekka van de stadsarcheo logie. Het bombardement legde de oudste wijken braak en meteen in 1940 al is begonnen met het archeo logisch onderzoek van de bodem. La ter zijn ook andere steden begonnen met de studie van wat er aan mense lijke resten in de grond zat, maar dat gebeurde pas veel later, toen de na oorlogse welvaart renovatie van de stadscentra mogelijk maakte. Nog steeds zitten beroeps- en amateurs- archeologen achter vondsten aan, die bij der afbraak van één of ander oud pandje tevoorschijn komen. Vaak Naar aanleiding van het sympo sium „De Middeleeuwse stad en de kwaliteit van het bestaan" is in Boymans een kleine tentoonstel ling georganiseerd van in de grond gevonden gebruiksvoorwerpen. Aanbevolen! ROMSOMLAARZEN SCHIEWEG 97 Oa's voordelig! Bijzondere aanbieding nylon bouclé tapijt, van een oerdegelijke kwaliteit, met tientallen guldens voordeel per meter, door piep kleine schoonheidsfoutjes Met schuimrubber of jute rug. In groen bruin of beige. 400 cm breed Nu per meter van 132,- voor slechts genoeg vinden ze talloze sporen van vroegere bewoning en dan is het zaak de bouwactiviteiten van de moderne aannemer een paar dagen stop te zet ten om te redden, wat er te redden valt. Dat dit niet altijd lukt, bleek on langs nog in Vlaardingen, waar ijlings beton werd gestort op resten van boerenhoeven uit de tijd van Karei de Grote en daarvóór. De plaatselijke amateurarcheologen hebben nog achter vrachtwagens met stort van die bouwplaats aangejaagd. Tevergeefs. Het beton heeft voor altijd materiaal bedekt, waar de stad misschien nog een heel museumzaal- tjevvol aardige gebruiksvoorwerpen van meer dan duizend jaar terug aan had overgehouden. Zo gaat nog steeds veel interessant oudheidkundig materiaal verloren. Onze generaties zijn zo op de toekomst gericht, dat aandacht voor het verleden vervaagt. De heer Pijperlaan directeur Musea, Monumenten en archieven op CRM, die het congres verleden week don derdagochtend opende klaagde daar dan ook over. Historisch besef is van grote betekenis, zo stelde hij, en dat zou meer bij de mensen moeten wor den aangekweekt, vooral in het vol wassenenonderwijs Liefhebben Voorlopig moet de geschiedenis het echter doen met een kleine, zij het groeiende schare enthousiaste be langstellenden, die veel voor hun lief hebberij over hebben. Het sympo sium in Boymans werd helemaal uit entreegelden betaald. Het museum zorgde voor gratis huisvesting en begeleiding, maar de overige kosten kwamen geheel voor rekening van de deelnemers. Verscheidene sprekers weigerden zelfs hun onkostenvergoe ding. „Wij hebben ook niet om sub sidie gevraagd", zegt organisator H.J.E. van Beuningen, de meeste Rotterdammers beter bekend als havenbaron, „We proberen in de geest van Bestek '81 kostendekkend zijn". Van Beuningen is al twintig jaar voor zitter van de zogenaamde Co-ördi- natie Commissie van Advies inzake Archeologisch Onderzoek binnen het Ressort Rotterdam, dat zo'n beetje het Rijnmondgebied bestrijkt. Het voorzitterschap van die coördi natie-commissie heeft Van Beuningen aan het slot van het symposium neer gelegd Vraag aan hem wat is de voorge schiedenis van het symposium? Van Beuningen: ,,ln 1966 hebben we hier ons eerste internationale symposium gehoudendat ging over stadsarcheo logie. Dat was een groot succes en er klonk al gauw een roep om herha ling. Toen hebben we in 1973 een tweede symposium gehouden over „Woning en huisraad" in de middel eeuwse stad". En nu dan hebben wij het over de kwaliteit van het bestaan. Dr. J.G.N. Renault, wetenschappe lijk adviseur van het symposium en in vakkringen bekend als de „vader" van de middeleeuwse archeologie in Nederland, zegt „Je ziet in historisch onderzoek twee soorten strevingen. De ene gaat in de richting van de dingen, de andere in de richting van de levensomstandig heden van de mensen. Een histori cus, die met schriftelijke bronnen werkt, stuit natuurlijk het meest op de levensomstandigheden. Een archeoloog ontdekt vooral dingen". Van Beuningen „Het is bijvoorbeeld heel verhelderend om eens een indruk te krijgen van de inhoud van een middeleeuwse porceleinkast" Vuilnisvat Die indruk krijg je merkwaardig ge noeg juist door het analyseren van het middeleeuwse vuilnisvat. De archeoloog van heden vindt, wat de mens eeuwen geleden weggooide. Want bruikbare dingen komen niet in de grond terecht. Die bewaarden de mensen vroeger ook net als u dus. De kapotte schalen, de gebroken borden. de botjes en etensresten gingen linea recta de straat op of - als de overheid het voorschreef - de beerput in die vlakbij het huis was gegraven. En ook al zeggen veel wijsgeren het omgekeerde: 's mensen werken be klijven in het licht van de eeuwig heid wél. Alleen blijft het niet al tijd bewaard, waar hij zuinig op is. Die middeleeuwse beerputten en vuilnishopen zjjn eeuwen met rust ge laten. Zij komen pas te voorschijn, als de moderne sloper zijn werk uoet en dat gaat de archeoloog heel voor zichtig aan het graven. Hij vindt scherven, die h(j met eindeloos ge duld aan elkaar weet te passen, hij analyseert oude botjes, wat hem een inzicht geeft in het menu van de eige naars van de beerput, hij duikelt Uit het afval kent men de geschiedenis soms zelfs heel bijzondere dingen op, zoals de oude schoenen van een rijke familie, die in Dordrecht te voor schijn kwamen. Je kunt met zulke vondsten heel wat doen. Wie de herkomst van de pot scherven vaststelt, kan een kaart te kenen met middeleeuwse handels verbindingen. Je krijgt er gegevens uit over de stand van de techniek en de welvaart van de omwonenden. En soms blijf je voor een raadsel staan, zoals de man die in de buurt van die middeleeuwse schoenen de scherven vond van 31 pispotten. Hoe kwamen die bijelkaar? en daar? Soms ook gooit de archeoloog door een gelukkige vondst een hele we tenschappelijke theorie aan gruzele menten. Dat overkwam A. Bruyn, die op het symposium vreselijk veel succes had met een lezing over een vondst van hem in Enkhuizen. Daar blijkt een schotelbakkerij gestaan te hebben die eind zestiende eeuw aan heel Holland leverde. En laten de archeologen nu altijd gedacht hebben dat die prachtige schotels allemaal uit Wanfried in Duitsland kwamen, waar je toen óók een dergelijk be drijf had! „We gaan niets meer we ten" zei Stephan Vandenberghe uit Brussel tegen zijn collega's. Want Bruyn heeft in de wereld van de archeologen voor een klein revo- lutietje gezorgd. Dat moet u maar aannemen. En toen het applaus voor zijn ont dekking verklonken was, hebben vele aanwezigen ongetwijfeld ge dacht aan het onofficiële motto van hun symposium: „De beerput moet open". Wij analyseren het leven van ons voorgeslacht uit hun vuilnis. Wat zullen latere generaties denken van de vuilnisbelt die wij hén nalaten? Han van der Horst ROTTERDAM Drie Rotterdamse kunstenaars bijeen in één en dezelfde expositieruimte. Een niet geheel onbekend verschijnsel zeker niet in Galerie NRP, gevestigd aan de Eendrachtsweg 35. De naam NRP staat immers niet voor niets voor Nieuw Rotterdam Peil. De drie Rotterdamse kunstenaars, Pauline van Os (opleiding aan de Aca demie voor toegepaste kunsten in Maastricht), Henk de Vos (als ze nu nog niet weten wie ik ben) en Joost Minnigh, Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam, hebben uiter aard zeer verschillende manieren van werken. Dat is echter één van de aan trekkelijkheden van deze tentoon stelling. Pauline van Os probeert een contrast aan te geven tussen enorme huizen blokken, zoals flats, en de natuur. „In het begin was ik gewoon bang van flatwijken, overal in heel ons land zie je die huizenmassa's oprijzen uit het landschap. Nu vind ik het niet zo erg meer. Je kan ze na vatten. Wanneer ze groter worden is het pers pectief steeds belangrijker, dat moet je er in kwijt" Pauline van Os heeft een veertiental sieraden ligge, gemaakt van alpacca en perspex. Pauline van Os: „Het zijn echt siera den om te dragen. Ik heb geprobeerd om ze zo te maken dat ze ook van een afstand herkenbaar zijn. De siera den teken ik eerst en daarna ga ik ze pas maken, het wordt dan niet pre cies zoals je denkt, maar ik vind ze wel mooi zelf. Sommige mensen vin den dat ik op moet passen dat het geen kleine schilderijtjes worden. Zelf vind ik dat niet erg, als het maar duidelijk herkenbaar blijft" Hydrographies Henk de Vos heeft een twaalftal wa terverfschilderijen hangen aan, de niet meer geheel witte muren van de Galerie. Hij noemt ze zelf Hydrogra phies omdat zij gebaseerd zijn op het zeemansattributen. Henk de Vos: „Ik kom zelf uit een zeemansgeslacht, de zee heeft mij altijd geintrigeerd. Iedere koopvaar- dijman weet wat getijdetabellen en Dilotgidsen zjjn. Die boeken zijn onmisbaar om goed te kunnen navigeren; iedere vuurtoren, fabrieks pijp en dergelijke herkenningspunten staat in deze gidsen. Ik heb getracht om datgene wat in letters staat om te zetten in aanvaardbare beeldende vormen. Ik ben zelf op het land gaat staan zodat ik de scheiding tussen zee en lucht scherper kon laten uitko men. De titels van mijn schilderijen geven ook exact weer wat te zien is. Een „Tunafish Factory" bestaat dan ook echt in dat haventje, dus ook op mijn schilderijen" Joost Minnigh is de derde kunste naar. Hij heeft tekeningen, etsen en een litho in deze ruimte hangen. Op één daarvan staat Henk de Vos in Rome. Op de overige staan weinig personen. Joost Minnigh schijnt geobsedeerd te zijn van bouwwerken. Een aantal etsen zijn gemaakt in de bouwpunt van waar eens vroeger, de Hallen stonden in Parijs. Heel klein staat daar de werkmensen op met licht gekleurde helmen op het hoofd. Niet alleen in musea hangt kunst. Eén van de kunstenaars merkte tref fend op. Het hoeft niet altijd eredi visie te zijn. In de lagere regionen wordt ook uitstekend gespeeld En zo is het maar net. VERKOOPTENTOONSTELLING "n SCHILDERIJEN tekeningen en aquarellen van Ne derlandse schilders - 19e en 20e eeuw, ANTIEK EN ANTIEKE MEUBELEN en schilderijen van Elisabeth Roeleveld (geb. 1954) ca. 40 st. Te houden van 5 t/m 10 novem ber 1979, dagelijks van 12-22 UU SMELIK STOKKING Lagendijk 3 en 7 - Ridderkerk. Toegang gratis. Vrijdagavond speelt in de Harbour Jazzclub het Jazz Band Ball Orches tra uit Krakau in Polen, één van de oudste en tegelijk meest succesvolle bands uit Oost-Europa. In de vele jaren van zijn bestaan is het Jazz Band Ball Orchestra zijn eigen muzikale weg gegaan en heeft zich een stijl ontwikkeld, die kan worden gekenschetst als swingende, modern gearrangeerde dixieland, op gefrist met eigen composities en ele menten uit de rock-pop en folklore. Het waren studenten van de muziek school te Krakau die de band in 1962 oprichtten. Al spoedig behaalden zij met het orkest successen in heel Oost-Europa. Toernees door Oost-Duitsland, Joe goslavië en de Sovjet Unie volgden en in 1966 werd de eerste LP opgeno men (Polish Jazz Vol. 8). Tijdens het festival 'Jazz na Odra' in Breslau veroverde de band de eerste plaats. Het duurde toch tot de jaren '70, voor het Jazz Band Ball Orches tra door West-Europa werd ontdekt. Toen dat eenmaal het geval was maakte het spoedig concertreizen naar Skandinavië en alle E.E.G.-lan- den. De jonge muziekstudenten zijn in middels tot ervaren professionals uit gegroeid, die het in muzikale be gaafdheid, maar ook in show en en- tertainement tegen elke West-Europe- se band kunnen opnemen. Op de eerste plaat volgden er nog acht, zo dat het totaal nu op negen staat. Vijf daarvan werden in Polen opgeno men, waarvan eén met George Pobert en zangeres Angie Domdey. Eén ver scheen er in Oost-Duitsland op Ami ga, één in Oostenrijk op Philips en twee in West-Duitsland op Metrono me en Joke Records. Het gerenommeerde Poolse merk 'Muza' heeft onlangs - na negen jaar - een tweede plaat van het orkest uitgebracht in hun serie Polish Jazz. Het is de eerste keer dat een band een tweede plaat in deze serie mag volspelen. In ons land kreeg het Jazz Band Ball Orchestra bekendheid door hun op treden tijdens het Horth Sea Jazz Festival 1979. slaapbankstellen, enorme sortering. Vr.folder.Fabriekstoonzalen Industriegebouw, Goudsesingel 66, R'dam, tel. 010-13.80.18 Fasto.de veilige geiser, Voor 2.25 liter heet- of 5.4 liter badwarmwater per minuut. Thermo-electrisch beveiligd. BIJ ONS SLECHTS BADGEISER 2500 BADGEISER 4000 Rotterdam: v. Noortwijckstraat 36 Groene Hilledijk 223 Zwart Janstraat 110 Vierambachtsstraat 15 Schiedam: Grote Markt 3 tel. 010-156140 Dordrecht: Vriesestraat 25 tel. 078-148504 schoonmakers van professie Nestor - een jonge en dynamische dienstverlener - zoekt voor mogelijke inzet door het gehele land: DAGKRACHTEN m/v SCHOONMAKERS VLOERONDERHOUDSPECIALISTEN Standplaats Rotterdam. Wij kennen variabele werktijden en een 40-urige werkweek Heeft u belangstelling? Belt u dan 010-135280. U kunt vragen naar Marianne van Veen. ROTTERDAM - Magazijn de Bijen korf is langzamerhand bezig een geheel andere traditie en dus ook een andere clientele op te bouwen. Bin nen dat kader past uitermate goed het uitnodigen van schrijvers op de boekenafdeling van de verschillende Bijenkorfvestigingen. Morgen signeert Aritha van Herk haar roman op de boekenafdeling van de Bijenkorf. Aritha van Herk woont in Canada, maar is een dochter van een uit Wierden geëmigreerd boeren echtpaar. Zij is nog steeds onbekend in Neder land, maar werd op slag beroemd door haar eerste roman, getiteld Ju dith. Het lijkt ongelooflijk maar zij incasseerde 50.000 dollar als lite raire prijs voor deze roman. De Nederlandse vertaling is inmid dels verschenen, daarom signeert zij, haar eigen werk morgen van 12.00 14.00 uur in de Bijenkorf. Dat staat modieus... Fraaie knoopsjaal van 100% acryl. Ook fijn om bij wat kouder weer om te slaan. In camel, bruin, bor deaux en groen. Ook in drie- kleurig(o.a. Bordeaux/camel/olijf). Maten: 160x25 cm. Nu van 16,95 voor DONDERDAG 1 NOVEMBER 1979 44-570

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1979 | | pagina 15