Austin 1500 HL
moet Allegro
doen vergeten
De Grand Altair
Inspuitmotor
voor Ascona
BI
EXPERIMENTELE, SUPER-AERO DYNAMISCHE FORD
DONDERBAC 24 AERIL 198Q 17-570
■■T"'
Jegin van dit jaar heeft Austin tijdens de autotentoonstelling
van Brussel de Austin Series 3 geïntroduceerd. Een auto waarop
achter nog wel de naam Allegro staat vermeld en die ook qua
uiterlijk onmiskenbaar een Allegro is maar waarvan British
Leyland toch graag ziet dat er niet teveel verband tussen deze
nieuwe Series 3 en de oude Allegro wordt gelegd.
Omdat de Allegro op een aantal punten een wat minder goede
naam heeft verworven en BL claimt dat al die fouten er bij het
type 3 uit zijn. Vandaar dat van hogerhand is besloten dat de
naam Allegro langzaam maar zeker dient te verdwijnen en dat
voortaan zal worden gesproken over Austin 1100, Austin 1300 en
Austin 1500, al naar gelang de inhoud van de nog immer dwars
voorin geplaatste machine.
De Austin Allegro 1.5 HL Series 3
zoals de testwagen volledig wordt
genoemd, is niet zomaar een Allegro mm i i—mmnm
waar een paar andere koplampen in
zijn geschroefd en waar wat nieuwe
strips op zijn geplakt. Nee, het is
duidelijk een auto waar geld in is
geïnvesteerd ten einde een beter pro
duct te kunnen maken. Wat is geble
ven, dat zijn de gunstige prijzen die
Leyland voor de verschillende uitvoe
ringen vraagt. Prijzen die uiteenlopen
van nog net geen 12 mille voor de
eenvoudigste uitvoering, de 1100, tot
15.490,- voor de 1500 HL.- -
Autotest door
Fred v.d. Vlugt
VORMGEVING
EN UITVOERING
Hoewel de Allegro alweer de nodige
jaartjes meeloopt en de wagen een
type koetswerk heeft - schuine achter
zijde - dat in deze klasse veel wordt
toegepast, moet toch worden gesteld
dat de Austin een duidelijk eigen
gezicht heeft. De wagen valt vooral op
ttoor de rondingen van de koets.
Rondingen op plaatsen waar tegen
woordig veelal vrij scherpe hoeken
worden toegepast. Rondingen ook,
zoals bij de deuren bijvoorbeeld, waar uitgebreid instrumentarium aange-
door die spoiler bepaald erop vooruit
gegaan. De Allegro 3 toont markanter
dan zijn voorganger. Een gunstige
bijdrage tot het moderner uiterlijk
van de Allegro 3 leveren ook de fraaie
wieldoppen die standaard op de L en
HL modellen worden gemonteerd. In
de om de hoeken grijpende achterlich
ten zijn standaard achteruitrijlampen
opgenomen. Het mistachterlicht
wordt onder de bumper opgehangen.
In het interieur valt het nieuwe
dashboard op dat compleet en over
zichtelijk mag worden genoemd. Di
rect achter het stuur is onder een
reflectie tegengaande overkapping een
elders veelal vlak plaatwerk wordt
'gebruiktJe zou dus kunnen zeggen
dat de Allegro wat eigengereid is,
hetgeen zijn makers maar al te graag
willen.
Eigengereid is de wagen ook waar
het de achterzijde betreft. Daarin is
nog altijd geen plaats ingeruimd voor
[een royale achterdeur die in combina
tie met een wegklapbare achterbank
een hoogst praktische gebruikssedan
oplevert. Nee, Leyland houdt vast
(han een aparte stationcar voor wie
(zonodig af en toe de grote vervoerder
wil uithangen. Een standpunt dat
bracht. Standaard heeft de HL onder
meer een kwartsklokje en toerenteller.
Tussen de grote snelheidsmeter met
dag- en totaalteller en de toerenteller
in is een serie waarschuwingslichtjes
gemonteerd. In het midden van het
dashboard zijn de bedieningshendels
voor het kachel- en ventilatiesysteem
ondergebracht. Ook is daar plaats
voor de radio en wat minder belangrij
ke schakelaars. De belangrijkste orga
nen worden moeiteloos vanaf het
stuur bediend door middel van een
tweetal hendels links en rechts op de
stuurkolom. De korte vloerpook staat
valt te billijken, ook al hebben wij wel goed onder handbereik en de pedalen
erg veel moeite met de piepkleine zitten ook op de juiste plaats. Daarom
toegang tot het bagagecompartiment, valt het destemeer op dat het stuur in
Wie geregeld krachtig zijn hoofd wil de Allegro ten opzichte van de be
stoten, moet vaak wat bagage achter
in de Allegro zetten. Of het eruit
halen uiteraard
Aan de neus van de nieuwe Allegro
is een aantal veranderingen te consta
teren waaraan is te zien dat er dege
lijk is nagedacht voor de Series 3 op
de markt is gebracht. Op de zwarte
bumpers zijn rubberen hoekstukken
aangebracht die een betere bescher
ming bij parkeren bieden. De grille is
matzwart geworden en bevat niet
langer het embleem en onder de
bumper is een spoiler verschenen die
stuurdersstoel scheef staat, hetgeen
de nodige gewenning vraagt en eigen
lijk niet juist is. Het moet toch
werkelijk mogelijk zijn ook in deze
auto het stuurwiel gewoon recht voor
de bestuurder te plaatsen.
Op het dashboard kan het nodige
worden opgeborgen en wie de spullen
graag uit het zicht legt, kan daarvoor
het dashboardkastje benutten. Dat
kastje is bovendien afsluitbaar. Aan
de kant van de bestuurder is er onder
het dashboard nog plaats in een open
bergvak. De kleine spulletjes kunnen
volgens officiële gegevens van Verkeer dus gemakkelijk mee. Zonder meer
en Waterstaat in Engeland een ver- luxueus is de uitvoering van het
mindering van het brandstofverbruik
tien procent Inderdaad komt dat
verschil er bij constante snelheden
uit. Er moet echter wel worden be
dacht dat het voordeel van deze
spoiler in de stad bijvoorbeeld nauwe
lijks aantoonbaar is
Maar goed, we hebben het over het
uiterlijk van de wagen en dat is mede
topmodel van de Allegro 3-reeks, de
1.5 HL. Deze wagen beschikt onder
meer over een fraai soort vloerbedek
king, goed verstelbare voorstoelen met
opgebouwde hoofdsteunen (ook ver
stelbaar). Een behoorlijke geluidsiso
latie houdt het ergste rumoer tegen.
Bij hogere snelheden is de wagen
desondanks toch vrij lawaaierig. Stoe
len en achterbank bieden een goede
De in november verleden jaar
reeds op de Tokyo Motorshow
geïntroduceerde nieuwe Datsun
Bluebird komt in mei in Nederland
op de markt. De Bluebird is de al
lang verwachte opvolger van de
160/180 B serie, de middenklassers
van Datsun, die respectievelijk met
een 1,6 en 1,8 liter motor als
vierdeurs sedan en als stationcar al
heel wat jaartjes meedraaien. De
Datsun new look voor de jaren 80,
dat wil zeggen: meer Europees
gelijnde modellen van deze Japan
se fabriek, die al eerder bij de
Violet, Sunny en Cherry waren
waar te nemen, is nu ook bij de
Bluebird doorgevoerd. De ronde
carrosserie-vorm, de afgeknotte
voorzijde en de hoogoplopende tail-
lelijn aan de achterzijde zijn ver
dwenen en daarvoor in de plaats
brengt Datsun een nieuwe midden
klasser, die modern en faai gesty-
leerd is, die qua uiterlijk direct de
modelijn van concurrent Toyota
met de nieuwe Carina volgt, maar
ook bijvoorbeeld de Ford Taunus in
z'n vormgeving dichter benadert.
Naast het veranderde koetswerk is
ook het interieur van de auto ver
nieuwd en zijn tal van extra's
standaard in de auto aangebracht.
Zoals een in de hoogte verstelbaar
stuur, ruitewissers met een varia
bele intervalstand, een digitaal-
klokje met datumaanduiding, een
in de hoogte verstelbare bestuur
dersstoel en een elektro
nisch comtrolepaneel
dat onder meer het uitvallen
van de verlichting signaleert, het
ruitesproéier- en accuvloeistofni-
veau aangeeft en het niet goed
gesloten zijn van de portieren aan-
lidt. Natuurlijk is een radio stan
daard in deze auto. Wat de tech
niek betreft heeft Datsun alles bij
het oude gelaten. Het onderstel van
de vernieuwde Bluebirds is prak
tisch niet veranderd rondom
onafhankelijke wielophanging
en wat de motoren betreft wordt de
wagen geleverd met de bekende 1,6
en 1,8 liter viercilinders, die ook al
in de 160/180 B series huisden.
Datsun heeft echter wel besloten
het accent bij deze middenklassers
hoofdzakelijk te leggen op de 1,8
liter modellen. Alleen het basismo
del wordt nog als 1600 GL op de
markt gebracht, in de 1800 serie
komen een 4-deurs GL met
5-versnellingsbak en lichtmetalen
wielen, een versie voorzien van een
automatische bak en een stationcar
uitvoering. Het Coupé model staat
voorlopig nog niet op het program-
comfortabele zitplaats en een behoor
lijke hoofd- en beenruimte vóór en
voldoende ruimte voor twee volwasse
nen achter.
RIJ-EIGENSCHAPPEN
Ook de Allegro 3 heeft, net als zijn
voorgangers, het nog immer unieke
hydragas veersysteem dat bestaat uit
veerelementen die zijn gevuld met gas
en vloeistof en die voor en achter in
verbinding staan met elkaar. Veert
een voorwiel krachtig in, dan geeft het
veerelement van dat voorwiel de druk
door aan het veerelement van het
achterwiel opdat de wagen zoveel
mogelijk horizontaal blijft. De vering
door middel van gas en vloeistof
verloopt soepel zonder dat er sprake is
van deinen.
Ook op slechtere wegdekken kan de
unieke onafhankelijke vering van de
Allegro het allemaal de baas, zodat
het rijcomfort van deze 3,9 meter
lange, 1,61 m brede en 1,39 meter
hoge wagen zonder meer op een vol
doende hoog niveau staat.
De ver op de hoeken geplaatste
wielen met 155 SR 13 radiaalbanden
geven volgens origineel mini-recept de
Allegro een goede wegligging. Als
voorwielaandrijver met de dwarsge-
plaatste motor en versnellingsbak zo
.ongeveer boven de voorwielen en dus
een gewichtsverdeling over voor en
achter die rond de 60/40 zal liggen, is
de Allegro tamelijk onderstuurd. Dat
wil zeggen dat de wagen van nature
liever rechtuit gaat dan de bocht om.
Last van zijwind heeft deze koersvas
te Brit dan ook hoegenaamd niet.
Wordt een bocht snel ingezet dan wil
de neus de buitenkant van die bocht
opzoeken zodat wat meer moet wor
den ingestuurd dan normaal gespro
ken het geval zou zijn. Door in zo'n
geval even gas los te laten, richt de
neus zich naar binnen en gaat alles
verder vanzelf. Kortom, de bekende
karakteristiek van de goede voorwiel-
aandrijver die voor de normale stuur
man onder normale'omstandigheden
een geweldig stuk veiligheid omvat.
Immers, gaat het fout dan is de
schrikreactie gewoonlijk gas los en dat
is precies wat je met een goede
voorwielaandrijver dient te doen als
het fout gaat.
Besturing en remmen van de Alle
gro zijn zonder meer zoals je dat
verwacht bij een auto uit deze klasse
De draaicirkel is met 10 meter aan de
grote kant, hetgeen ook al voor reke
ning van de voorwielaandrijving
komt. Wat een beetje tegenvalt is het
rumoer op hogere snelheden. Vooral
van de 1.5 HL zou je op dit punt iets
meer (of liever gezegd wat minder)
verwachten.
De Allegro 1500 HL heeft een verbe
terde 1500 motor die in combinatie
met de vijfversnellingsbak (de auto
maat is niet langer leverbaar) tot
goede prestaties en een gunstig brand
stofverbruik komt. De motor perst uit
zijn exacte inhoud van 1485 cm3 58,1
kW (78 pk) bij slechts 5400 toeren per
minuut van de krukas. Het maximum
koppel bedraagt 116,7 Nm bij 3250
toeren. De motor is van het lange slag
type, wat gewoonlijk wil zeggen dat
het om een soepele werker gaat die
gewoonlijk minder heil ziet in gewel
dig hoge toerentallen.
In combinatie met de vijfversnel
lingsbak die prettig schakelt en het
redelijke gewicht (900 kg) van de
Allegro 1500 HL brengt de 1,5 liter
vierpitter het tot zeer behoorlijke
prestaties. De topsnelheid bedraagt
149 echte km/uur en de acceleratie
van 0 tot 100 vergt ruim 14 seconden
En dat zijn cijfers waarmee deze
wagen in zijn klasse heel goed kan
meekomen. Wat het verbruik betreft,
kan worden gesteld dat de verbeterin
gen inderdaad op de buitenweg effect
sorteren. Bij een constante snelheid
van 120 km/uur verbruikt de Allegro 1
op 11,7 en bij constant 90 km/uur is
het verbruik 1 op 15,4. Het verschil in
stadsverbruik is te verwaarlozen, het
geen ook logisch is, want de winst
wordt voor een belangrijk deel ge
boekt door een betere stroomlijn en
die speelt pas op snelheid een rol. Eén
op 10 in de stad is overigens niet
slecht.
Uiteraard is de vijfde versnelling
van grote invloed op het verbruik.
Wie rustig rijdt en zodra het mogelijk
is de vijf inschakelt, zal bemerken dat
het verbruik danig zakt. In de vijfde
versnelling loopt de Allegro per 1000
motortoeren 32,4 km/uur tegen 28,2
km/uur per 1000 toeren in de vierde
versnelling. Een flink verschil derhal
ve. Noteren we tenslotte als gemid
deld verbruik over de gehele testperio
de 1 op 11,8 dan komen we met een
tankinhoud van 48 liter liefst 566 km
ver.
Opeis middenklasser, de Ascona
die alweer heel wat jaartjes meeloopt
en ongetwijfeld volgend jaar ver
nieuwd zal worden, zal voor 1980 ook
leverbaar worden met een 2 liter
injectiemotor. Het is de krachtbron
die Opel al eerder, monteerde in de
Manta GT/E en de Rekord E en
voorzien is van het bekende Bosch L
Jetronic inspuitsysteem. Met een
exacte inhoud van 1979 cm3 levert
deze injectiemotor in de Ascona een
vermogen van 81 kW (110PK), aan
zienlijk meer dan de normale Ascona
1.6, nl 55,5 kW 75 PK en is goed
voor een topsnelheid van 182 km/u en
een acceleratie van stilstand tot
100 km/u in 10 sec. Aldus de opgaven
van de fabriek, die ook vermeldt, dat
het brandstofverbruik van de Ascona
E bij 90 km/u op 1 op 14,2 ligt en bij
Het onderstel van de Ascona is
enigszins gewijzigd om aan die hogere
prestaties de maximale veiligheid te
kunnen meegeven, bovendien is een
voorspoiler aangebracht en staat de
auto thans op bredere 185/70 HR 13
radiaalbanden. Een interessant
nieuwtje is, dat Opel - gezien de
steeds groter wordende produktie van
injectiemotoren en de daardoor lager
wordende kostprijs van het injectie
systeem - besloten heeft om de prijs
van alle modellen, die uitgerust zijn
met een inspuitmotor gemiddeld
een 700,-te v
de nabije toekomst meer en meer
een wat tot nu genoemd werd
futuristisch aanzien krijgen. Zoals
,alle fabrikanten komt ook Ford
regelmatig met wat experimenteels
op carrosseriegebied aandragen. Op
de autotentoonstelling in Frankfurt,
verleden jaar toonde
Ford een zeer primaire toekomstge
dachte van een super-aerodynami-
sche automobiel voor het jaar 2000.
Op die basis heeft de Italiaanse
carrosseriebouwer Ghia, de man die
al jarenlang de luxueuze Fords aan
kleedt, thans een wat tastbaarder
model vervaardigd, afgeleid van de
Ford Granada. De wagen is Altair
genaamd en heeft zo is duidelijk
op de plaatjes te zien een domi
nerend pijlvormig koetswerk meege
kregen. De Altair is uitgevoerd als
4-deurs model en is 5 cm langer dan
de normale Granada, 10 cm breder
en 7,6 cm lager. Opmerkelijk is dat
Ghia van deze auto geen fastback
model met een openslaande achter
deur heeft gemaakt, maar vastge
houden heeft aan de conventionele
vormgeving met een kofferbak. De
auto zoals het bij toekomstmo
dellen behoort is uitgevoerd in
opvallende zilver en bronzen kleu
ren met brede strepen langs de
zijflanken. Natuurlijk biedt zo'n
droomauto ook binnenin een zee
van luxe en apartheden, zoals een
fraaie Ghia interieurbekleding, spe
ciale airconditioning en deurpane
len van doorzichtig plexiglas om het
ruimte-effect in de wagen te verho
gen. Onder de motorkap de normale
2,8 liter V6 injectiemotor uit de
Granada, die uiteraard veel minder
brandstof gebruikt, want Ford
claimt een luchtweerstandvermin-
dering tot een coëfficiënt van 0.35
tegenover 0.44 van de normale
In het kader van de steeds sterker
wordende behoefte aan economi
scher, dus zuiniger, brandstofver
bruik is er welhaast geen automo
bielfabrikant meer ter wereld, die
z'n produkten niet aanprijst met:
„betere en vernieuwde aërodynami
ca". Vermindering van luchtweer-
stand is natuurlijk essentieel voor
het brandstofverbruik, zo ook een
vermindering van de rolweerstand
en het gewicht van de auto. De
strijd om km/liter is er zo langza
merhand een geworden van lucht-
weerstandcoëfficiënten en om de
haverklap komen wat dat laatste
betreft nieuwe opzienbarende cijfers
uit de bus. De nieuwe Mercedes S-
serie claimde een coëfficiënt van
0.36, de pijlvormige moderne Re
nault Fuego moet volgens opgave
van de fabriek alle records breken
met 034, maar Volvo geeft hetzelf
de luchtweerstandscijfer op voor de
wat hoekige experimentele nieuwe
Concept Car. Hoe dan ook, er wordt
druk gewerkt in de automobielbran
che aan de vermindering van lucht -
weerstand. Of de meest ideale car-
rosserievorm daarvoor nu pijlvormig
of wat hoekig met een afgeknotte
achterzijde moet zijn zal de toe
komst moeten bewijzen. In ieder
geval komt er geen nieuwe perso
nenauto meer op de markt of het
model is uitvoerig in de windtunnel
beproefd en om die reden zal de
carrosserievorm van onze auto's in
