'MIJN SOCIALE BETROKKENHEID
IS NIET UIT IDEALISME GEGROEID'
DE (01 HAVENLOODS
STA
Ir. Bart
Wilton
nam
afscheid
Bart Wilton: 'Nu pas tijd voor Das Kapital'
ter meulen
natuurlijk
'hop DE totale
mm
MW
ter meulen
natuurlijk
ter meulen
natuurlijk
BOTERLETTER
DONDERDAG 3 DECEMBER 1981
49-586
Het huis voldoet niet aan de
x verwachtingen. Geen grote, statige
villa. De weliswaar indrukwek-
x kende bungalow-achtige woning,
heeft tevens een bescheiden oprij-
laan. We staan voor het domicilie
van Bart Wilton. Een naam en een
x persoon die als begrippen in de
Rijnmondse regio gekenschetst
x kunnen worden. Aanvankelijk
directeur van een scheepswerf,
ij Later voorzitter van de Kamer van
ij Koophandel en Fabrieken voor
x Rotterdam en Beneden Maas.
S Hij ontvangt ons joviaal. Niets
S wijst op de gevolgen van de
'Rotterdam ademt
een speciale sfeer'
„Weet je, hier gaan wonen was een
idee van mijn vrouw. Ze vond dat we
niet meer dichtbij de haven of de
werf moesten blijven. En ze heeft
gelijk gehad, zoals vrouwen dat vaak
door hun nuchtere kijk op dingen,
hebben. Ik wandel graag door de
bossen. Maar die bomen zijn iedere
dag hetzelfde. Heel wat anders dan
de haven, het water, de zee. Er zijn
twee manieren om Rotterdam binnen
te komen. Via de Coolsingel en
buitenom. Iedere keer opnieuw,
vraagt m'n chauffeur, die ik tegen
woordig heb, „buitenom meneer
Wilton?". Als ik dan die witte
pluimpjes op de golven zie, dan gaat
m'n hart open. Rotterdam ademt een
speciale sfeer uit die je nergens
anders aantreft. We worden nog
steeds met de natuur geconfronteerd.
Een storm kan bijvoorbeeld ervoor
zorgen dat een stakingsactie wordt
afgelast omdat het schip later
binnenkomt. Zulk soort dingen
gebeuren. Je legt ook gemakkelijker
contacten. We hebben iets van die
dorpssfeer gehouden, nooit de grote
stad willen zijn. Waarschijnlijk ook
omdat we dat niet konden.
Toch is afstand nemen een goede
zaak en tegelijkertijd gevaarlijk.
Dankzij m'n baan bij de Kamer was
ik overal nog zijdelings bij betrokken.
Je moet alleen donders goed oppas
sen dat je je niet teveel met dingen
gaat bemoeien. Want je staat "na
verloop van tijd steeds verder van de
praktijk. Hoe meer dat het geval is en
hoe minder verantwoordelijkheid,
des te beter je het gaat weten. Dat
merkte ik vroeger reeds als kleine
jongen. Wanneer de ouderen meen
den dat iets wit was terwijl het
duidelijk de kleur zwart betrof, bleef
het wit. Te lang doorgaan is daarom
niet goed. Je houdt alles maar tegen.
Die „challenge" iets op de werf te
bereiken zou ik nu weer oppakken.
In feite zou ik "er net zo weinig
vanaf weten als toen ik begon. De
problemen zijn anders dan vroeger.
Technische moeilijkheden zijn over
wonnen. Techniek zou in kookboek-
vorm op de markt kunnen worden
gebracht. Je hebt nu te maken
met een complex van factoren. Een
persoon kan iets niet meer oplossen.
Een Edison is definitief uitgestorven.
De samenleving is te gecompliceerd.
Als ondernemer word je geconfron
teerd met ondermeer overheden en
actiegroepen. Die situaties kunnen
slechts door een team worden
opgelost. Een idee krijgen is niet
moeilijk. De gedachte overdragen
wel. Je stuit in toenemende mate op
Voor een miniprijsje!
Unieke aanbieding babymail
lots van makkelijk wasbare
80/20% acryl/polyamide. In
een keur aan kleuren zoals
wit, marine, beige, rose of
bleu. Maten 68-74-
Per stuk
van 5,95
voor
hersenbloeding die hem enkele
maanden geleden heeft getroffen,
waardoor hij een deel van zijn
gezichtsvermogen moet missen.
Pas aan het einde van het gesprek
roert hij zijn gezondheidstoestand
aan. Wilton omschrijft de noodge
dwongen aanpassingen als „een
dreun". Niettemin zegt hij: „M'n
hefe leven ben ik hiet ziek
geweest, dus mopperen mag ik
eigenlijk ook niet." Voor dit
moment van bezinning passeert in
het Driebergse groen een scala van
Rijnmondproblemen de revue.
De studeerkamer doet dienst als
decor. Aan de muren hangen
illustraties en voorwerpen, die net
als alle andere kleinoden in het
huis, stille getuigen zijn van
talloze herinneringen. Momento's
uit vervlogen dagen, toen Wilton,
vanwege de sociale betrokkenheid
met zijn personeel door
collega-ondernemers smalend
„Rooie Bart" werd genoemd.
Ingewijden trokken eveneens een
vergelijking met Ollie B. Bommel,
vooral dat laatste blijkt een juiste
typering. Zijn manier van benade
ren en zijn eerlijkheid ontwapent
iedereen. Een .heer van stand' die
de Kamer in vier jaar een nieuw
gezicht schonk. De grond vrucht
baar maakte voor de oogst.
Zelfs het wantrouwige
Rotterdamse gemeentebestuur,
André van der Louw voorop,
ontdooide. De tijden van voor
ganger Van Schaick, die met
stemverheffing uitriep, „die socia
listen hoeven hier niet over de
drempel te komen", waren voor
goed voorbij. Er werd weer ,off
the record' gepraat. Genoeglijk
met een hapje en een glaasje
eikaars problemen en gedachten
uitwisselen. Een taktiek die een
weerstandei Een op het eerste
gezicht goede beslissing kan voor een
andere categorie bijzonder ongunstig
voorbeeld: we hebben
te kampen met een groot heroine-
probleem, maar er zijn een hele reeks
speciaal voor dit doel opgeleide
deskundigen die niet willen dat de
verslaafden beter worden. Zij worden
dan namelijk werkloos. Het is dus
niet onredelijk dat mensen zich aan
bepaalde zekerheden vastklampen.
Die opstelling is mede afhankelijk
van het feit aan welke kant van de
toonbank je bevindt. Werkgevers en
werknemers staan tegenover elkaar.
Dat geeft een spanningsveld. Het is
de taak van de maatschappij alles
op een»rijtje te zetten en de samen
leving leefbaarder te maken.
Het is één is veelal afhankelijk van
het ander, zoals mijn sociale betrok
kenheid met het personeel niet uit
idealisme is gegroeid. Hoewel tijdens
mijn studentenperiode in Delft
professor Pekelhaar een overtuigd
socialist, die bedrijfskunde doceerde,
indruk op me maakte. Ik stond
eigenlijk in de menie. En rood vond
ik niet zo'n gekke kleur. Tevens had
ik op de werf snel door dat wanneer
mensen onder prettiger omstandig
heden werkten, ze ook betere presta
ties leverden. Door de aandacht kreeg
je respect voor elkaar. Er groeide een
stuk teamgeest. Het had tegelijkertijd
nadelen. Bij conflicten traden ze
eveneens als een team naar buiten. Ik
heb overal de première van gehad.
Stakingen en bedrijfsbezettingen
meegemaakt. De bezetting breken
heb ik nooit gedurfd. Collega's raden
me die stap aan en riepen dan dat de
politie dat moest doen. Ze vergaten
echter dat een staking altijd voorbij
gaat. Daarna moet iedereen weer met
elkaar samenwerken. Ook de agent
met de werknemers. Eventuele klap
pen worden in zo'n geval nooit
vergeven.
'Staken is een spel
geworden'
Stakingen gingen in die tijd voorna
melijk om hogere lonen. In een later
stadium kwamen de vakbonden erbij
en werden de sociale verbeteringen
aangeroerd. Die nam men dan in één
moeite mee. Tegenwoordig wordt
een staking van bovenaf gedirigeerd.
Het overleg wordt gevoerd door
werknemers- en werkgeversorganisa
ties. Loopt het fout dan zegt de
vakbond nu moet bedrijf X staken.
Misschien is een dergelijke taktiek
nodig om aan te tonen hoeveel
invloed men nog kan uitpefenen.
Desondanks vind ik het een ontwik
keling die me zorgen baart. Het is een
spel geworden en daar worden de
bedrijven voor gebruikt. Ik begrijp
dat je niet om een staking heen kunt.
Spanningen moeten zich immers
ontladen.
Zulk soort situaties hebben me vaak
tot wanhoop gedreven. Gelukkig had
ik mijn gezin, waar ik de accu weer
kon opladen. Onmisbaar, daarom heb
ik het gezin nooit verwaarloosd.
Natuurlijk brengen opgroeiende
kinderen problemen met zich mee.
Het is dan eenvoudig je daar wegens
drukke werkzaamheden aan te ont
trekken. Wanneer je dan later tegen
ze moet zeggen: Sorry er is niets van
jullie terecht gekomen, ik heb
me teveel met m'n werk bemoeit,
dan heb je dat werk niet goed ver
richt.
Mijn zoontje trouwens is er onlangs
eveneens achter gekomen dat een
regering van welke samenstelling dan
ook weinig kan veranderen. De
verhoging van de collegegelden,
waarvoor hij aanvankelijk dacht
gespaard te blijven moet hij toch
betalen. Eens temeer een bewijs dat
het niet veel uitmaakt wie er minister
is. Politici praten en praten. Best
hoor, kunnen ze tenminste ook geen
kwaad doen. Het ambtenarenappa
raat draait intussen rustig door.
Daarom hoeven we niet zo geweldig
somber te zijn.
Op gemeenteniveau is de invloed van
„Ik heb tijdens mijn leven talloze fouten gemaakt
een topfunctionaris daarentegen
groter. Wethouder Mentink bijvoor
beeld heeft een eigen visie die
weieens strookt met die van zijn
ambtenaren. Hij is geen bindende
kracht. Persoonlijk kon ik goed met
hem praten. Je bereikte echter weinig
bij 'm. Toen hij hoorde dat ik voor
zitter van de Kamér zou worden,
waarschuwde hij me tijdens een
lunch dat de tijden van Van Walsum
en Van der Manderle nimmer zouden
terugkeren. Hij heeft ten dele onge
lijk gekregen. Er wordt weer in de
informele sfeer van gedachten gewis
seld. Aan de andere kant zijn die
tijden inderdaad niet teruggekomen,
want als ik geld nodig had kon ik
ernaar fluiten. Ach, het probleem
Mentink is toch bijna opgelost? Hij
gaat toch weg? Nou ja, in die geest
heeft hij zich enkele malen uitgela
ten. Hoewel een dergelijke belofte
weinig inhou- Niettemin krijgt ook
hij langerzamerhand door dat ie in
eigen vlees snijdt. Rotterdam loopt
leeg en zijn inkomen is gekoppeld
aan het inwonertal. Daarom hoop ik
da» hij bijdraait. Zo'n argument telt
zwaarder dan welk ander. En zo gek
is ie nou ook weer niet!
Dat de sfeer tussen de Kamer en het
gemeentebestuur is verbeterd
gebeurde niet zonder slag of stoot.
De aanzet was een nieuwjaarsrede die
ik in 1978 hield. Daarin zei ik
ondermeer dat het een schande was
dat burgemeester en wethouders een
delegatie van een Braziliaans oplei
dingsschip weigerde te ontvangen,
terwijl men tevens protesteerde tegen
appeltjes uit Chili. Burgemeester Van
der Louw is niet kwaad geworden.
Maar wethouder Van der Ploeg heeft
toen een bijzonder felle brief
geschreven. Het heeft ons een maand
gekost die te beantwoorden. Gevolg
was dat ik bij de eerste ontmoeting
met Van der Louw opmerkte:
Laten we nu eens stoppen met ruzie
maken en bekijken met welke landen
we wel willen samenwerken. Want
die haven moeten we samen verko
pen.
Al spoedig bleek bij het gesprek dat
In de afgelopen periode hebben we
Rotterdam goed verkocht. In Brazi
lië bijvoorbeeld, was men bijzonder
onder de indruk van de aandacht die
de delegatieleden hadden voor alle
problemen waarmee het land te kam
pen heeft. Een van onze eisen was na
melijk praten met vertegenwoordi
gers van allerlei politieke stromingen
in het land. Je kunt niet met mensen
werken als je niet weet hoe moeilijk
o o__rhet ze thuis hebben. Van der Louw is
Zestienhoven steen des aanstoots talloze malen voor televisie, radio en'
s. Ik vond het een gemakkelijk
vliegveld. Je kon snel naar Londen.
Veel meer wist ik er niet van. Van
der Louw stak een veel beter verhaal
if. Op dat moment zat ik in doods-
krant geïnterviewd. Hij deed dat per
fect. Bereidde zich samen tnet Ivo
Blom tot diep in de nacht voor. En
het sloeg aan. Een plaatselijke jour
nalist die al dertig jaar het vak uit
nood. Ze verwachten namelijk als oefende vertelde ons dat hij een der
voorzitter dingen van je, die je niet
hebt. Uiteraard wilde ik niet toege
ven dat m'n kennis over deze materie
beperkt was, dus antwoordde ik na
het betoog van Van der Louw met:
Burgemeester lucht dat nou op? Ja,
was het oprechte antwoord. Nou
gelijke belangstelling nog nooit had
meegemaakt. Veelal hadden zulk
soort delegatie slechts een doel voor
ogen, geld verdienen. Gedurende die
BABYSHOP....
3 Etages babymeubelsshow
Aparte showroom voor kinderwagens,
U kunt vrijblijvend zonder enige verplichting onze showrooms be
zichtigen
5CHIEDAMSEWEG 52 - ROTTERDAM-WEST.
Tel. 010-76.28.68. Vrijdagavond koopavond.
Rechte en kromme plastic buizen
Rioleringsbuizen - regenwaterbuizen
polyester golfplaten - electrische
buizen p.v.c. golfplaten dakgoten
uitsparingsbuizen - hulpstukken
KROMMENHOEK*"
IJZER- EN KUNSTSTOFFENHANDEL
Linschotenstraat 43-21,
Rotterdam
Tel 010-370933i
positieve werking had op de
relatie tussen bedrijfsleven/Kamer
en het gemeentebestuur. Een
ontwikkeling wellicht door wet
houder Mentink (verantwoordelijk
voor grondbeleid, verkeer en
Zestienhoven) als enige binnen het
college met lede ogen aanschouwt.
In een bijna drie uur durend
gesprek met JAAP DEYBEL weet
Bart Wilton op vertrouwde
humoristische en charmante wijze
belangrijke thema's uit te diepen
en te ontwijken. Soms is de
68-jarige Rotterdammerfilosofisch
Vaak put hij uit een lange reeks
belevenissen. Anekdotes van
vroeger, iets wat zijn vrouw, die
bij conflictsituaties een belang
rijke stem had, hem met klem
heeft ontraden.
Door het personeel destijds ter
afscheid de poort uitgedragen.
Dezelfde werknemers waarmee hij
voor dezelfde poort, met het
zweet in de handen, stakingen had
„uitgevochten". Een bijzondere
man, sterk in het sociaal contact.
„Toch iemand met een beperkt
denkraampje", geeft hij enkele
malen in alle oprechtheid toe.
dan hoef ik niets meer te zeggen,
repliceerde ik. Vanaf die tijd waren
we in staat over Zestienhoven
ondanks de meningsverschillen te
praten zonder het in de persoonlijke
sfeer te trekken. We konden er
grapjes over maken. Wel domme
grapjes die je zelf begrijpt in de hoop
dat de ander ze ook snapt. Immers
een grote haven zonder vliegveld, is
als van Gend zonder Loos. Je mist
het uitstralingseffect, een stuk good
will.
Je vraagt ook niet aan Amsterdam
zijn haven op te heffen en die bij
Rotterdam te voegen. Maar de
concurrentiestrijd met de hoofdstad
moet blijven. Rotterdam is groot
geworden omdat het steeds meer
wilde bereiken evenals Amsterdam.
Kijk naar de verbreding van het
Noordzeekanaal. Daar kunnen ze nu
met vier bakken varen. Wij zijn bezig
over zes bakken. Misschien is dat
door het verwijderen van enkele
hobbels in de Rijn niet nodig.
Binnenkort zal er ongetwijfeld door
Amsterdam om geld worden gevraagd
voor aanpassing van het kanaal. We
moeten echter oppassen voor over
dreven chauvinisme. Dat roept weer
standen in de rest van het land op.
Rotterdam is bekend in de gehele
wereld. Delfzijl en Harlingen niet.
Het is juist onze taak die mee te laten
profiteren. Met één tent maakt je
immers geen kermis.
'Bewondering voor
Van der Louw'
hele reis heb ik een enorme bewonde
ring voor Van der Louw gekregen.
Bovendien was het college een team.
Van der Louw zag Mentink bijvoor
beeld niet zitten. Naar buiten heeft
hij dat echter nooit laten blijken.
Weet je, ik heb tijdens m'n leven tal
loze fouten gemaakt. Ook in mijn
kamerperiode. Ja, het miljoen van
Wilton onder andere. Dat ging fout
omdat wij als Hollanders nooit meer
willen uitgeven dan (nodig is. De ge
bruikers van de haven hebben dat be
drag door middel van de verhoogde
havengelden, betaald. Leuk is dat na'-
tuurlijk niet. Het was ook niet de be
doeling. De herkomst van de gift
moest anoniem blijven. Ik heb me
toen verkeken op de weerstand in de
gemeenteraad. Je bent weieens opti
mistischer dan verantwoord is. Ook
met het spreken namens de kamer.
Verrekte moeilijk, hoor.
'Rijnmond is een
extra hobbel'
Temeer daar je geregeld met verdeel-
heid hebt te maken. Of het hier dan
een minderheid betreft is onbelang
rijk. Dan zei je soms dingen die in te
genspraak waren met uitlatingen van
kamerleden in een later staduim. Der
gelijke situaties heb ik onderschat
toen ik destijds nogal impulsief in
stemde met het voorzitterschap.
Eigenlijk had ik beter bedenktijd
kunnen vragen. Aanvankelijk dacht
ik, dat wordt toch een ander. Maar
die konden ze niet vinden dus moes
ten ze noodgedwongen met mij ge
noegen nemen.
Van m'n taak had ik op dat moment
geen flauwe notie. Natuurlijk was ik
achttien jaar voorzitter van Beneden
Maas geweest. Iedere vergelijking
daarmee loopt eigenlijk mank. Het is
net zo'n groot verschil als juffrouw
van de Retirade zijn of Hilton onder
je beheer hebben. Terug kon ik iiiet
meer. Pas op het moment dat een
journalist me vroeg of ik iets dacht
te kunnen veranderen, ben ik over
die taak gaan nadenken.
Achteraf gezien was het vervullen van
de functie niet gemakkelijk maar wel
leuk. Moeilijke dingen zijn vaak span
nender. Er is ook wat bereikt. De
contacten met de gemeenten en Rijn
mond zijn verbeterd. Men pleegt ten
minste overleg. Hoewel Rijnmond ge
regeld, volgens mij, met opzet rap
porten te lartg vasthoudt. Zodat het
voor ons bijzonder moeilijk wordt ge
degen commentaar te geven. Net als
de manier waarop het besluit Zestien
hoven te sluiten plaatsvond triest is.
Maar ja, Oele kan het ook niet alleen
hé. Momenteel is Rijnmond niet
meer dan een extra hobbel die je
dient te nemen. Het zou bijzonder
snel een provincie moeten worden.
Het verwijt dat binnen de Kamer
Rotterdam teveel aandacht krijgt
vindt ik niet terecht. Alleen de ande
ren zijn veelal moeilijk mee te krij
gen. Het contact met Beneden Maas
is mede dankzij mijn goede relatie
met ondermeer de burgemeesters van
Vlaardingen, Schiedam en Maassluis
versoepeld. Toch blijven het in feite
twee verschillende kamers.
De rol die de Kamer in de toekomst
moet gaan bekleden is bij de gemeen
tebesturen, Rijnmond en Provinciale
Staten de totale problematiek van
het bedrijfsleven, dus van werkne
mers en werkgevers aan te kaarten en
oplossingen aan te dragen, los van de
politiek. Geen strijdorganisaties,
maar ook geen club waar werkgevers
het voor het zeggen hebben. Een der
gelijke situatie zou ideaal zijn. En als
men dan vindt dat zoiets het beste
bereikt kan worden met een verhou
ding een derde werknemers en twee
derde werkgevers heb ik daar geen
bezwaar tegen. Open staan voor alles
dat doet in toenemende mate het ge
meentebestuur. Een goede ontwikke
ling want situaties kunnen met de
dag veranderen. In Amerika bijvoor
beeld zijn de kleine bedrijven heront
dekt. Ze blijken een belangrijke func
tie te hebben. Natuurlijk zijn multi
nationals, buiten de nadelen als de
grote invloed waarover ze beschik
ken, eveneens onmisbaar. Ze hebben
een enorme technische know-how.
Die techniek is nu ook binnen bereik
van de kleine bedrijven gekomen..
Een computer bijvoorbeeld. Iets waar
vroeger niet aan gedacht werd, want
je gebruikt geen stoomhamer om een
noot te kraken
mits het gecombineerd gebeurd.,De
vooruitzichten zijn goed. Er vinflen
besprekingen plaats met bankinstel
lingen. Ook de overheden hebben een
open oor. Je moet wel met een goed
onderbouwd verhaal komen. Zodat
ze financieel geen buil kunnen val
len.
Het overheidsapparaat is zo slecht
nog niet. Het is weieens te log. Dat
komt omdat net zoals bij de werf er
mensen bij betrokken zijn die niet
dezelfde ideeën hebben, hetgeen tijd
kost. Slechts Rijkswaterstaat kan'
zich werkelijk van alles veroorloven,
met alle gevolgen vandien. Niettemin
ben ik over het algemeen optimis
tisch gestemd. Men komt er langza
merhand achter dat het ,to be or
not to be' Nederland is. Rotterdam
speelt daarbij een belangrijke rol.
De actieve rol voor ir. Bart Wilton is
uitgespeeld. Hij heeft het dringende
advies gekregen het kalmer aan te
doen. Tijd voor zichzelf die hij voor
namelijk zal benutten met wandelen,
luisteren naar muziek, en lezen. Een
nieuwe ervaring voor hem. Wilton:
„Das Kapital heb ik onlangs van een
vriendje van de club ontvangen. Daar
kun je nog iets van leren" was zijn
commentaar.
XXL panty-
Met een per-
fekte pasvorm
en ruim tussen
stuk. 20 der
nier. Maat 44
t/m 52. In mid
den grijs, ca
mel, charmbei
of misty. Van
3,95 voor
grandiose sortering van tientallen ver
schillende groepen vanaf 14,95 tot
4.300,-. Uitgevoerd in hardrubber,
gips, houtvezel, kunsthars en hout-
snijwerk. Bijpassende stallen, grotten-
papier en mos zijn apart verkrijgbaar.
Voor gezinnen met kleine kinderen:
onbreekbare, 20 delige groepen in
mooie kleuren uitgevoerd vanaf
44,50.
Loco-burgemeester Van der
Ploeg spelt ir. Bart Wilton de ver
sierselen op behorende bij de Ko
ninklijke onderscheiding Officier
in de Orde van de Nederlandse
Leeuw".
ROTTERDAM - Een zichtbaar
ontroerde ir. Bart Wilton heeft
dinsdag jongstleden uit handen
van loco-burgemeester Van der
Ploeg een hoge Koninklijke onder
scheiding ontvangen. Het behaag
de de Koningin om de ridder tot
officier in de Orde van de Neder
landse Leeuw te benoemen. Een
geste voor een man die zijn haven
zal missen.
De versierselen werden hem opge
speld ter gelegenheid van zijn gé-
dwongen afscheid - om gezond
heidsredenen - als voorzitter van
de Kamer van Koophandel en Fa
brieken voor Rotterdam en de Be
neden Maas. Wilton heeft halver
wege de zittingsperiode de hamer
moeten overdragen,
behalve de hoge Koninklijke on
derscheiding kreeg de scheidende
voorzitter uit handen van waar
nemend voorzitter Biersma ook de
zilveren ere-penning van de Ka
mer. De inscriptie bevatte de woor
den waarmee Bart Wilton treffend
is weergegeven: „Bindende
kracht".
Ook de twee aftredende vice-voor-
zitters van de Kamer van Koop
handel ontvingen deze penning. A.
Bosnak, groot kenner van export
en haven, en A.J. Fibbe, die op
zijn door mevrouw Fibbe in ont
vangst genomen penning, de woor
den „Rotterdam en de Kamer: in
zijn hart besloten" kreeg gegrift.
Leuke verrassing-
Degelijke kassetterekorder
voor opname en weergave.
Speelt op lichthet of batterij
en. LED opname-indikator, au
tomatische bandstop, inge
bouwde mikrofoon en Din
aansluiting voor externe ap
paratuur. Kompleet met licht-
netsnoer en 1 jaar garantie.
Adviesprijs 129,
Bij ons
Kunsthandel I. Jutte
afd. religieuze kunst
Pannekoekstraat 49/51
Rotterdam-C. - 010-139759.
ZATERDAG 5 DECEMBER voor iedere
Klant een
"zolang de voorraad strekt. Kom dus tijdig!!
Selfservicestations G.J. CHRISTIAANSE
's Gravendij'kwal 175 bij de Maastunnel
V
