'Zingen is een heerlijk vak
je maakt anderen gelukkig7
Actie Gast aan tafel
voor Bangla Desh
DE Q HAVENLOODS
9?5
VISNIEUWS
ter meulen
Soreo-concert
in De Doelen
Kersverse moeder geeft eerste concert
ter meulen
PRQM
ter meulen
r-
'n Koopje...
deze suède lederen schouder
tassen van het merk Jetbag
nu met geweldig voordeel! Ge
voerd en met meerdere rits
vakken. In zwart, bordeaux,
bruin, blauw of beige.
voor
JIETBAG
KRIMPEN In de Rotterdamse
Doelen geeft Soreo, seniorenorkest
voor Rotterdam en omstreken, dins
dag 13 maart een concert in samen
werking met een 160 leden tellend
gemengd koor. De uitvoering begint
1/1 nn Kaarten zijn tegen
om 14.00 _6W.
betaling van vijf gulden verkrijgbaar
bij de heer P. Tanis, Waalstraat 57
in Krimpen aan de IJssel. Telefoon
01807-19380.
WENEN De grote zaal van de
Doelen is traks, zaterdag 18
februari gevuld met Weense
klanken. Muziek van grote
operettemeesters als de gebroe
ders Strauss, Franz Léhar, Karl
Millöcker 'en Robert Stolz
wordt dan uitgevoerd door de
musici van het Rotterdams
Philharmonisch Orkest en de
puur-Weense dirigent Walter
Weller. Bijna-Weens is de soliste
die een groot deel van de avond
op de planken zal staan: de in
Valkenburg geboren sopraan
Marjon Lambriks, die echter nu
al ruim 12 jaar in de Oostenrijk
se hoofdstad woont.
Marjon zingt ondermeer: „Einer wird
kommen" uit der Zarewitsch van
Léhar, „Ich schenk' mein Herz'"
uit Grafin Dubarry van Millöcker,
„Du solist der Kaiser meiner Seele
sein" uit der Favorit van Stolz en het
„Vilya lied" uit Die Lustige Witwe
van Léhar.
Dit concert samen met het R.Ph.O.
wordt voor Marjon het eerste in Ne
derland, sinds de geboorte van haar
dochtertje Carolien. De geboorte van
dit eerste kind'heeft het leven van de
gevierde opera-en operettester ingrij
pend veranderd.
Ze vertelt met een zangerig licht Lim
burgs accent: „Voor ik Carolien tje
kreeg was ik heel erg gericht op mijn
beroep; ik werkte enorm hard. Nu
heb ik geleerd dat er belangrijker din
gen zijn. Het wordt allemaal een
beetje relatief.
Er komen in ons beroep zoveel uiterT
lijkheden bij, dat word ik me nu veel
sterker bewust. Dit kind geeft me
nog meer intensiteit. Man en kind op
de eerste plaats, pas als het met hen
in orde is kan ik goed musiceren.
Heerlijk kind
Ik heb trouwens een hele goede
zwangerschap gehad; het was een
heerlijke tijd. De geboorte was moei
lijk, Carolien was ook een erg zware
baby, ruim acht pond en ik ben niet
zo'n flinke vrouw dat ik dat maar
eventjes achteloos doe. Maar ik vind
het zalig, dat kind. Ze verandert zo
snel, ik kan er constant naar blijven
kijken. Voor Carolien hebben we een
Nederlands kindermeisje geriomen,
dan leert ze meteen twee talen. Mijn
man is tandarts, dus die kan ook
moeilijk voor haar zorgen wanneer
ik moet werken. Ik kan haar ook op
reis bij me hebben en dat is natuur
lijk fantastisch".
Marjon Lambriks, die haar opleiding
begon aan het Maastrichts Conser
vatorium en die voltooide aan het
Mozarteum te Salzburg is er de
vrouw niet naar om stil te blijven zit
ten, zelfs niet tijdens haar zwanger
schap.
Zo kwam ze reeds acht maanden
zwanger, naar Nederland gevlogen
om daar een concert te geven in te
genwoordigheid van mr. Pieter van
Vollenhoven.
Vier weken na de bevalling begon ze
al weer met haar zanglessen. („Je
moet het cultiveren, zo gauw .je
denkt dat je het kunt, gaat het mis
en 14 dagen geleden werd ze ge
vraagd in te vallen voor een zieke zol-
lega. Het ging prima.
„Door de geboorte heeft mijn stem
niet geleden, in tegendeel, de stem is
gerijpt, voller geworden. Na het con
cert in de Doelen begint het allemaal
weer; Ik heb een enorm druk pro
gramma voor de boeg, mijn agenda is
al vol tot eind 1986.
In Wenen ga ik bijboorbeeld „Der
Zarewitsch" van Léhar doen, daarna
„Der GraEydh Luxemburg". In april
volgt dan een grote televisieshow die
in Nijmegen wordt opgenomen voor
de AVRO. Ik ga het programma ook
presenteren en er treden gasten uit
Wenen en Nederland in op.
Op 13 april wordt op de Nederlandse
televisie een in Wenen opgenomen
show van mij Uitgezonden. Dan be
gint na de zomervakantie, in septem
ber weer het seizoen. Ik ga dan een
grote, nieuwe opera doen.
Ik vind het fantastisch om weer zo'n
volle agenda te hebben. Natuurlijk,
je moet steeds bezig blijven, altijd
weer studeren, maar dat valt -me niet
zwaar want ik heb er voor gekozen.
Het is een deel van mijn leven, net
zoals mijn kind dat is".
Actrice
De frêle, blonde zangeres die nu be
hoort tot de meest gevraagde arties
ten in haar genre, dacht overigens
vroeger beslist met aan een carrière
in de muziek. Nee, Marjon wilde
actrice worden, maar haar vader, die
zélf acteur en zanger was, vond dat
bepaald geen goed idee. Hij vond
dat zij toneelspelen als een hobby
moest zien en een vak moest leren.
Maar natuurlijk, ook hier kroop het
zangersbloed waar het niet gaan kon
en - Marjon werd notabene tijdens
een uitvoering van haar vaders
operettevereniging - ontdekt. Een
studie op het Conservatorium volgde
al snel en toep ze haar eerste succes
sen op de internationale podia had
behaald zei haar in inmiddels helaas
overleden vader apetrots: „Ik heb al
tijd wel gezegd dat je talent hebt".
Over haar samenwerking straks met
Walter Weller zegt Marjon Lambriks:
„Ik heb nog nooit met hem gezongen
maar ik ken hem wel.
Ik heb trouwens ook weinig ervaring
met het R.Ph.O., maar ik heb al wel
vaak in de Doelen gezongen. Ik vind
het altijd heerlijk om weer in Neder
land te zijn. Het publiek is gewoon
fantastisch, misschien wel omdat er
niet zoveel is op opera- en operette-
gebied.
De Nederlanders geven me het gevoel
dat ze van me houden, zalig us dat!
Wanneer ik het Vilya lied zing wor
den ze helemaal razend enthousiast.
In .Wenen merken we ook direct wan
neer er Hollanders in de zaal zitten.
Ze applaudiseren keihard en staan na
afloop altijd op. „Ach, Deine Freu-
den aus Holland sind wieder da" zeg
gen mijn collega's dan aitijd.
Ja, soms mis ik Nederland wel eens
maar als ik er een poos ben, dan wil
ik toch graag weer terug naar Wenen.
Het is zo'n prachtige stad, met zo'n
fantastisch muziekleven, alle
gróten van de aarde komen hier. De
mensen zijn ook erg vriendelijk en
STADSKRONIEKSCHIEDAM
Het wordt tijd, dat ik eens verliefd
word. En goed ook. En voor een
leven lang. „Je bent hardstikke
gek", zeggen mijn vrienden. „Zo
iets kun je niet organiseren. Als je
maar niet bewust zoekt
„Nou", dacht ik, „ik zoek al vier
endertig jaar niet bewust en er is
nog weinig van terecht gekomen.
Zou ik mijn schoenen te weinig
poetsen? Of misschien dassen en
vlinderstrikken van de verkeerde
kleur dragen? Moet ik die brede
glimlach handhaven of voortaan
juist een wijs soort melancholie
uitdragen? Verkeer ik wellicht in
de verkeerde kringen?
Zou ik meer moeten handballen
of figuurzagen in plaats van aan
mijn stamtafels de wereldwijze
intellectueel uit te hangen? Kort
om, wat wil een vrouw? En ook:
zou ik bereid zijn om mijn levens
stijl in te ruilen vanwege de juiste
mate van verliefdheid, want het
kan natuurlijk niet van één kant
komen. "Verliefd zijn is afzien",
zegt een andere vriend. "Het is
inleveren".
Hoeveel wil ik eigenlijk mieveren?
Die vraag moet Schiedam zich in
deze tijd ook stellen. Je kunt zeg
gen wat je wilt -en ik doe er graag
in het openbaar somber over-maar
we hebben een zekere stijl en tra
ditie. We zijn een nijveTe industrie
stad met weinig pretenties. De
industrie gaat echter kapot en dus
moeten wij andere bestaansmidde
len vinden. Het is tijd om behaag
ziek rond te kijken en dan moet
ook een stad bepalen, hoe ver zij
daarin wil gaan.
Niet zo ver, vermoed ik. De men
sen willen de zekerheid van het
heden niet voor anders inruilen.
We klagen wel, dat er nooit wat
gebeurt, maar au fond is iedereen
daar best tevreden mee. Schiedam
mers willen hun rustZij wonen in
een stille straat. Zij bekijken de
werkelijkheid door de ruiten van
hun gerieflijk ingerichte woning
en dan wensen zij geen onverwach
te dingen te zien. Deze stad houdt
niet van verrassingen.
Een arme stad -wie wel eens reist,
weet dat- ziet zich altijd een eco
nomisch alternatief opgedrongen.
Ze gaat de mensen amuseren. Het
wordt een uitgaanscentrum met
gokken, zang, dans, snarenspel en
andere vermaken die ik in deze
nette rubriek niet nader aan de
orde zal stellen. Die mogelijkheid
heeft Schiedam ook. De resten
van de binnenstad zien er best ro
mantisch uit. Ze is vrij centraal ge
legen. Er is het begin van een ge
renommeerd restaurant wezen. We
hebben dicht bij elkaar twee thea
tertjes. Voor de rest bestaan best
investeerders. Maar de gemeen
schap wil dat niet. Zelfs de jon
geren in het Proveniershuis zijn al
oudachtig genoeg om het de café
houder in hun achterhuis lastig te
maken. „Ik wil mijn rust", zegt de
jeugdige revolutionaire activist
Piet Penning. Zelfs hij. En op die
leeftijd. Voor het argument, dat
leven in het centrum van een
stad nu eenmaal zekere ongemak
ken met zich ipee brengt, heeft hij
geen begrip. En de rest van de
Schiedammers evenmin.
We willen de zekerheid van platge
treden paden. We laten ons niet
verontrusten door het onverwach
te. Eigenlijk zijn we typische bui
tenwijkbewoners, allemaal. En
Schiedam wordt dam ook steeds
meer een buitenwijk. Kalm, be
daard, de schijn ophoudende. Met
goede tram- en busverbindingen
om de inwoners over de gemeente
grens te voeren naar alle dingen
die het leven de moeite waard ma
ken.
Han van der Horst
Pantylette...
Een zeer voordelige pantylet
te van satinette-polyamide
met stretch panden rondom
de cups; dubbele heuppanden
en driedubbel buikpand. Ma
ten A 75 t/m 90, B 75 t/m 95,
C 75 t/m 100. In huidkleur.
van Er
voor
Aan het Verversingskanaal werd
afgelopen zondag de tweede vis
wedstrijd gehouden uit een serie,
van drie. Deze wedstrijden worden
georganiseerd door „de Hebberds".
Bij deze concoursen is- het toege
staan om te vissen met de vaste
hengel, matchhengel, WinklePicker
en swingtip. In tegenstelling tot
de eerste wedstrijd werd afgelo
pen zondag goed vis gevangen.
De Schiedammer Huub van Zetten
wist met de matchhengel ruim elf
kilo voorn en brasem aan de kant
te brengen. Over het gehele par
cours met uitzondering van de eer
ste tien plaatsen werd vis gevangen.
Bij deze wedstrijden wordt in sec
ties gevist. Dat betekent in dit ge
val vier secties, waarvan de win
naars één punt krijgen, de num
mer twee, twee punten enz. De
totaalwinnaar is degenen met 't
minste aantal punten en het mees
te gewicht. Na twee wedstrijden
ziet het klassement er als volgt uit
eerste Mar Jansen (Vlaardingen) 3
punten en 12.025 gram, tweede
Huub van Zetten (Schiedam) 5
punten en 14.700 gram, derde
Jelle Schrijver (Utrecht) 6 punten
en 8.875 gram, vierde Martin
Nachtegaal (Utrecht) 7 punten en
5.750 gram, vijfde Chris van
Nieuwburg 8 punten en 8.275
gram. De derde en laatste wed-
strijd wordt gehouden op zondag
11 maart aanstaande van 09.00
uur tot 13.00 uur. De prijsuitrei
king wordt gehouden in café 't
Slot, Dorpsstraat in Capelle aan
den IJssel.
SNOEKCLUI^^^^^
In de grote zaal van „Het Wapen
van Grootebroek" wordt op 10
maart aanstaande de oprichtings
vergadering gehouden van de
Snoekclub Nederland-België. Jan
Eggers, de snoekman van Neder
land, is de man achter dit initia
tief. Waarom een snoekclub? Het
voorlopig werkcomité heeft een
aantal punten en feiten op een rij
tje gezet:
Het tijdig signaleren van misstan
den in de hengelsportwereld be
treffende de snoek; het signaleren
van onnodige biotoop vernieling;
het geven van juist voorlichting
over hoe weidelijk op snoek te
vissen en met welke materialen
dit het beste gaat; instructie te
geven aan de snoekvissers van mor
gen: de jeugd, over de belangrijk
heid van de snoek in een gezonde
waterhuishouding en ze de juiste
informatie te geven over het van
gen, onthaken en terugzetten; uit
wisseling van gegevens met zuster
organisaties in het buitenland; ge
sprekspartner zijn in overleg met
allerlei instellingen, instanties en
landelijke organisaties over onze
sportvis de snoeken. Het werkco
mité bestaat uit, Kees Ketting,
Oscar van Nooten, Ad Swier, Hans
van Loenen. Chris Hoviele en Jan
Eggers. Tijdens de vergadering
wordt de bestuursverkiezing ge
houden. Gedacht wordt aan een
dagelijks bestuur van drie perso
nen, voorzitter, secretaris, penning
meester, aangevuld met vier com-
misarissen. Verschillende mensen
uit het comité zijn al druk bezet
met hengelsportactiviteiten en
daarom doet men het dringende
verzoek aan mensen die capabel
zijn om een bestuursfunctie te ver
vullen zich aan te melden voor 3
maart aanstaande bij Jan Eggers,
telefoon 02285-13213. De zaal
is geopend vanaf 09.00 uur.
Er wordt gesproken door de Engel
se snoekvisser Fred Buller en de
president van de Engelse Pike An
gers Club, Vic Bellars. Belangstel
lenden zijn welkom in Groote
broek (nabij Enkhuizen), Zesste-
denweg 206De vergadering begint
om 10.00 uur.
DOOR PIERRE BRONSGEEST
charmant en dat is iets wat je soms
mist in Holland. De natuur is hier
ook prachtig, we gaan graag
langlaufen in de omgeving van
Wenen en jagen.
Ik ga dan mee met mijn man, zelf
schiet ik nooit, maar het is heer
lijk zo in de natuur te zijn. Dat ja
gen betekent hier trouwens lang niet
altijd schieten, maar ook het voede
ren en verzorgen van de dieren.
Zoals ik al zei, wanneer je musicus
bent is Wenen een fantastische stad.
Je kunt hier zóveel leren, want de
allerbesten treden hier op. Toen ik
bij Karajan zong heb ik trouwens
gemerkt dat zulke grote mensen
meestal heel eenvoudig zijn. Van
Karajan zelf heb ik ook heel veel
geleerd, hij kan zijn visie erg goed
overbrengen. Zulke grote mensen
hebben een enorme uitstraüng en
tevens zijn ze erg bescheiden. Ze ga
ven me helemaal het gevoel dat ik
bij hen vergeleken maar een klein
meisje ben".
Concurrentie
Het „kleine meisje" Lambriks die in
1971 de Sangerförderungspreis van
de stad Salzburg won, daarna respec
tievelijk bij de Weense Kamerope
ra, de Weense Volksopera en de
Weense Staatsopera zong, bovendien
diverse grammofoonplaten eh tele-
visieshow's maakte zegt: „Het leuke
van het zingen vind ik dat je zowel
muziek als tekst brengt. Het is niet
eenvoudig om te doen, eerst moet je
enorm studeren om te maken dat het
heel makkelijk, als vanzelf gaat. Ik
heb overigens helemaal geen angst
voor concurrentie, gezonde concur
rentie is zelfs heel goed. Vooral jonge
mensen hebben de neiging om ande
ren te- imiteren, maar dat is fout.
Sommige dingen passen nu eenmaal
wel bij de een en niet bij een ander.
De grote kracht van een artiest ligt
in het feit dat hij op de bühne zich
zelf kan zijn en blijven.
Ik vind zingen heerlijk en je maakt
er duizenden mensen gelukkig mee.
Ik bof, ik heb toevallig een tamelijk
goede stem meegekregen".
Voor het Weense promenadecon
cert op zatgrdag 18 februari in de
Doelen waaraan hét R.Ph.O., diri
gent Walter Weller en soliste Marjon
Lambriks meewerken, kunnen le
zers van Het Zuiden en de Haven
loods een aantrekkelijke reductie
krijgen.
Tegen inlevering van onderstaande
bon betaalt men namelijk voor
maximaal twee personen f9,- in
plaats van f 11,- per plaats.
Het Zuiden/Havenloods
reductiecoupon Promenadeconcerten Rotterdams Philhar
monisch Orkest 1983/1984.
Naam:
Adres:
Postcode
Plaats:
Ontvangt tegen overlegging van deze coupon aan de kassa van De Doe
len
een/twee toegangskaart(en) voor het Promenadeconcert van zater
dag 18 februari tegen de gereduceerde prijs van f 9,-.
doorhalen wat niet van toepassing is.
WATERWEG-NOORD - Deze week
introduceert Gast aan Tafel haar
achtste partnerorganisatie in Neder
land: de organisatie BRAC in Bangla
desh. BRAC steunt de landlozen van
Bangladesh bij hun vrijwel onmoge
lijke opgave om van hun armoede
één dubbeltje per week opzij te leg
gen. BRAC doet dat door het opzet
ten van spaargroepen, het geven van
cursussen op het gebied van land
bouw, textielnijverheid en gezond
heidszorg.
BRAC (Bangladesh Rural Advance
ment Committee) is in 1972 opge
richt om de armste bevolkingsgroe
pen op het platteland te helpen bij de
opbouw van een menswaardig be
staan.
Meer dan de helft van de bevolking
heeft geen eigen land, het aantal
landlozen groeit nog steeds. Hun in
komen is vaak niet hoger dan 8 tha-
ka's per dag, ongeveer een gulden.
Uitzicht op verbetering is er nauwe
lijks. Voor een lening van de overheid
tegen .een lage rente komen zij niet
in aanmerking. Zij hebben geen be
zit, en dus geen onderpand. Geld
voor eten en medicijnen moet men
dan ook tegen woekerrentes van de
dorpsgeldschieters worden geleend.
Ontwikkelingsprogramma's van de
overheid gaan over hun hoofd heen,
want driekwart van de bevolking kan
niet lezen of schrijven en weet daar
om niets van deze voorzieningen af.
Ook mislukken overheidsprogram
ma's door corruptie in het bestuurs
apparaat. Voor gezondheidszorg, die
zogenaamd gratis is, moeten de ar
men toch betalen, en voedselzendin-
gen verdwijnen op de zwarte markt.
De ontwikkelingsorganisatie BRAC
verzet zich tegen deze praktijken en
gebruikt daartoe een uniek middel:
spaargroepen van de armen zelf.
Medewerkers van BRAC leggen con
tacten met de armste groepen in een
dorp, en proberen deze te organise
ren in spaargroepen. Er worden we
kelijkse bijeenkomsten gehouden,
waar iedereen één thaka (12 cent) op
een gemeenschappelijke spaarreke
ning inlegt. Tijdens de vergadering
bespreekt men de problemen waar
mee men kampt en zoekt er oplos
singen voor.
Na een jaar of twee is er een hechte
eenheid in de dorpsgroep ontstaan.
Over het gespaarde geld geeft BRAC
de groep dan nog eens een extra le
ning. Daarmee wordt dan landbouw
grond gepacht, een visvijver geëxploi
teerd, irrigatiepompen aangekocht
en zaaigoed, vee of kippen. Met de
inkomsten daarvan wordt de lening
aan BRAC terugbetaald, die met dat
geld weer andere dorpen helpt.
BRAC stimuleert ook het ontstaan
van aparte vrouwengroepen. De posi
tie van de vrouw in Bangladesh is
slecht, omdat de islamitische wetge
ving de vrouw een ondergeschikte
positie oplegt. Dankzij de spaargroe--
pen, de cursussen en de economische
steun verwerven de vrouwen een on
afhankelijke positie.
Zo werkt het spaarmodel de emanci
patie van een heel dorp in de hand.
Dat is ook de reden waarom Gast aan
Tafel BRAC als partnerorganisatie
heeft verwelkomd; haar unieke
methode om in armoede te sparen
en daardoor op den duur een bete
re toekomst tegemoet te zien, heeft
al duizenden mensen in Bangladesh
geholpen.
Gast aan Tafel giro 100200 Den
Haag. Meer informatie over BRAC
is verkrijgbaar bij Gast aan Tafel,
Amaliastraat 7, 2514 JC 's Graven-
hage.
De .shebika' (blote-voeten-dokterMajia Begum kan de meest voorkomende
ziekten als ondervoeding, bloedarmoede en malaria onderkennen en behan
delen. Zij is getraind door BRAC en werkt in de dorpen op het platteland
van Bangladesh.
versier uw ramen...
met deze prachtige jacquard
store van 100% polyester.
Verkrijgbaar in 2 verschillende
hoogten. In wit. 180 cm hoog
vanSrTS^
voor
250 cm hoog van IZfTb
voor 7,98
