HAAL l]W RECHT
Medische behandeling van levensbelang, niet vergoed
door ziektekostenverzekeraar.
"I
Een tweedehands auto kan helaas niet praten.
Vakantie: werkgever moet betalen.
OHRA geeft duidelijkheid
AANDACHT
Ook aan geld hangt een prijskaartje.
POSTBANKÜL)
800
Deze pagina verschijnt in samenwerking met I Stichting de Ombudsman. De uitgever van dit blad is niet
verantwoordelijk voor de inhoud van deze pagina. Jaargang 1, nummer 1, april 1987.
k ben als man op de wereld
gekomen en wil er ook als
man weer vanaf."
Dat waren de eerste woorden van de
heer Dils nadat hem was voorgesteld
-in het ziekenhuis na een operatie
aan zijn prostaat waarbij kanker werd
gekonstateerd- ookzijntestikelsweg
te laten halen, zodat er een kans was
dat zijn leven enigszins gerekt zou
worden. Het gezwel van 2 ons kon
slechts voor 40 gram worden wegge
sneden. Het zat vastgegroeid aan
zijn dikke darm en aan zijn blaas. Hij
kon naar huisen hoefde niet meerte-
rug te komen. Van de hoofdverple
ger kreeg hij het adviesmee nietsaan
zijn vrouw en kinderen te vertellen,
dat zou kunnen leiden tot onaan
vaardbare spanningen binnen het
gezin. Hij achtte echtscheiding dan
niet denkbeeldig. Dat was een jaar
geleden.
De heer Dils leeft nog en hij voelt
zich beter dan voor de operatie. Zijn
testikels heeft hij zich niet laten ont
nemen. Een advies van zijn huisarts
om chemotherapie en een hor-
moonkuur te ondergaan heeft hij
van de hand gewezen, omdat hij bang
was voor de hevige bijverschijnse
len. "Daar heb ik ook voor bedankt
omdat ik nog kinderen in huis heb
die dan 's avonds een agressieve va
der moeten meemaken. Dat hoeft
voor mij niet, dan ben ik liever me
teen dood."
Alternatieve geneeswijze.
De heer Dils I iet het er niet bij zitten.
Via-via kwam hij terecht bij een
huisarts die een verfijnde Moerman
therapie wel met hem wilde probe
ren. Hij lichtte zijn verzekerings
maatschappij in over verandering
van huisarts. Deze maakte geen be
zwaar. De resultaten waren in cén
woord geweldig: hij lag geen dag
meer in bed, functioneerde normaal
in huis en reed zelfs weer auto.
Moest hij eerst drie maal per week
zijn nieuwe huisarts consulteren, nu
is dat teruggebracht to twee maal per
week. Omdat de heer Dils in de pe
riode van zijn ziekte, april vorigjaar,
als gepensioneerde door een over
heidsmaatregel van het vrijwillig
ziekenfonds werd overgeheveld naar
een particuliere ziektekostenverze
kering stuurde hij de rekeningen
keurig op.
RADIO
CONSUMENTEN
INFORMATIE
NOS-OMBUDSMAN
Hetgrootsteconsumentenprogram-
ma van de vijf landelijke zenders is
NOS-OMBUDSMAN. Dat wordt
elke dinsdag uitgezonden van half
vijf tot kwart voor zes op RADIO 5.
(1008 Khz/298 meter).
NOS-OMBUDSMAN stelt ook uw
zaak aan de kaak. Als het gaat om za
ken waaraan een overeenkomst ten
grondslag ligt, zoals bijvoorbeeld
een erfenis, uw telefoonklachten, de
verzekering, een scheiding, koop
overeenkomst, medische kwesties,
de sociale verzekering,degasprijs, of
de pensioenvoorzieningen, dan wor
den ze in NOS-OMBUDSMAN be
handeld. Uw plaats wordt ingeno
men door een deskundige, de tegen
partij zal zich moeten verantwoor
den. Daar waar in algemene zin de
regels éénzijdig en consument-
onvriendelijk zijn opgesteld of wor
den uitgevoerd tracht NOS-
OMBUDSMAN die te veranderen.
En vaak met succes!
NOS-OMBUDSMAN is er ook voor
u als u de weg niet weet in het uit
dijend oerwoud van regels.
Vanaf 17.00 uur kunt u meepraten in
de uitzending.
Haal uw recht via de
uitgever van dit blad.
Komt u er zelf niet uit, ondanks de
informatie op deze pagina schrijf
dannaar Wegener Huisaan Huisbla
den B.V., pagina "Haal uw Recht"
Postbus 1980, 3000 BZ ROTTER
DAM. Zij zorgen voor afdoende be
handeling in samenwerking met
Stichting de Ombudsman.
Deze pagina kwam tot stand door
een samenwerking tussen Ed Peere
boom Media Produkties BV te
Amsterdam en Van Caem Keeris
ConceptioneeringBV te Eindhoven,
met redaktionele medewerking van
Postbank en Ohra.
Geen vergoeding.
Tot zijn verbijstering werd hem een
vergoeding geweigerd. Dan had hij
zich maar moeten bij-verzekeren
voor de alternatieve geneeswijzen
zoals in de polis staat omschreven,
was de redenering van de verzeke
ringsmaatschappij. Dat was nu het
grote probleem. De heer Dils be
hoorde tot de 40.000 gepensioneer
den die door de overheidsmaatregel
getroffen werden. Diverse verzeke
ringsmaatschappijen waren toen
niet in staat om direkt een polis te
sturen. Sterker nog: het duurde
zeven maanden voor de heer Dils
deze kreeg toegestuurd. Bij-verze
keren was er toen niet meer bij.
Zijn geval werd vergeleken met een
brandend huis dat ook niet op zo'n
moment te verzekeren zou zijn.
Dilssprakalzijnspaarcentjesaanom
de therapie te kunnen blijven beta
len, zoals reserveringen voor de te
verwachten belastingaanslagen voor
de jaren '85 en '86. Zelfs zijn eenma
lige uitkering voor KNIL-militairen
ging schoon op.
Levensbelang.
De heer Dils: "Die behandeling is
van levensbelang voor mij. Abso
luut. Ik heb nog een beroep gedaan
op een speciaal fonds van de GGD in
Hasselt en in Zwolle. Bij de Ge
meentelijke Sociale Dienst heb ik
aangeklopt. Overal nul op het re
kest." Hij zette de bezwaren van de
verzekeraar nogeensopeen rijtje: de
huisarts woonde te ver weg 100 km)
en de behandeling viel nietonderde
standaardvoorwaarden van het ziek
tekostenpakket. Voor hem waren dit
drogredenen. Immers, in eerste in
stantie was men wel akkoord gegaan
met verandering van huisarts, daar
naast had hij niet de kans gehad om
tijdig de polisvoorwaarden door te
kunnen kijken. Hijging naar een ad-
vokaat, die naar de "Beroepscom
missie van de stichting Advies in Ge
schillen en Klachtenbehandeling
Ziektekostenverzekering" in Hou
ten schreef. De advokaat konklu-
deerde dat de behandeling veel
goedkoper was dan de officiële be
handeling met chemotherapie (per
(foto: Wim Bos/Utrecht.)
behandeling f. 10.000,-) en: "cliënt
bezit zelf niet de middelen om de
kosten van zijn therapie te betalen
zodat uw uitspraak voor cliënt van
levensbelang is."
Uitspraak
De beroepscommissie kwam tot het
oordeel dat één en ander toch niet zo
netjes wasafgehandeld als veronder
steld had mogen worden. Zij liet de
verzekeringsmaatschappij wetendat
de heer Dils in enigerlei vorm tege
moetgekomen moest worden.
De verzekeringsmaatschappij van
de heer Dils, bood aan vrijwel alle
kosten te zullen vergoeden over
1986. Daarnaast zou zij de kosten
blijven vergoeden in 1987 tot 1 juli op
'Ik doe het niet alleen voor mijzelf...
dezelfde basis. Daarna zou de heer
Dils zich moeten bij-verzekeren,
hetgeen neerkomt op een behoorl ijk
eigen risico (maximaal f. 700,-) en
een kostenvergoeding minus de
homeopatische en antroposofische
geneesmiddelen (in de zeven maan-
denover 1986datdeheerDilsdiewèl
kreeg: f. 1.226,-). Bovendien wordt
zijn premie aanzienlijk hoger. Kort
om, met het nieuwe aanbod is de
heer Dils slecht uit. Hij schiet er en
kele duizenden guldens bij in, het
geen hij juist niet kan opbrengen.
Vaststaat wel dat de verzekerings
maatschappij toegeeft fouten te heb
ben gemaakt, al is het aanbod zoals
zij dat noemt 'onverplicht' met
andere woorden: een mooi gebaar.
Gevecht.
Voor de heer Dils is het niet een
vecht voor alleen zijn leven. "Ik doe
het ook voor anderen. Als je zo iets
overkomt moetje het recht hebben
om te kiezen." En dat recht is er niet
in alle gevallen. Veel mensen die de
Moermantherapie volgen zitten met
een soortgelijk probleem.
Zij hebben zich verenigd in de 'Vere
niging Amnesty Moermantherapie-
Patienten'. Een vereniging van men
sen die baat hebben bij die therapie
en gezamenlijk druk uitoefenen op
politiek Den Haag om die therapie,
waar een meerderheid van artsen af
wijzend tegenover staat, toch offi
cieel erkend te krijgen. Puur juri
disch gezien trekken zij aan het kort
ste eind: de polisvoorwaarden heb
ben het voor het zeggen. En gelukkig
zijn die niet bij alle verzekerings
maatschappijen gelijk, ook niet bij
alle ziekenfondsen.
Eindstation.
Ten einde raad vroeg Dils hulp bij de
Stichting de Ombudsman in Hilver
sum. Daar ziet men nog één licht
puntje. Nu de verzekeringsmaat
schappij, hoewel 'onverplicht', de
heer Dils een eind tegemoet wil ko
men zal er van alles aan gedaan wor
den om die maatschappij zo ver te
krijgen dat ze zich nog soepeler op
stelt en tenminste naast het eigen ri
sico de totale kosten wil vergoeden
waar de heer Dils, letterlijk voor zijn
leven vechtend, aanspraak op meent
te kunnen maken. Zowel voor
ziekenfondsverzekerden als voor
particulier verzekerden zijn er mo
gelijkheden om zelf een klacht in te
dienen als u meent dat u niet volgens
de polisvoorwaarden behandeld
wordt. Ziekenfondsverzekerden
kunnen zich wenden tot: Klachten
commissie van de Ziekenfondsraad.
Postbus 396, 1180 BD Amstelveen,
tel. 020-5478911. Voor particulier-
verzekerden is het adres: Beroep
scommissie van de Stichting Advies
in Geschillen en Klachtenbehande
ling Ziektekostenverzekeringen,
postbus 160, 3990 DD Houten,
tel. 03403-92560.
Als de Fiat Argenta 1000 Iniezione die
op 28 september 1981 in Duitsland op
de weg kwam kon praten zou u het vol
gende relaas te horen krijgen.
"Als je een auto bent als ik dan leer je
alle financierings- en verkooptrucs
wel kennen. Na mijn 10.000 km beurt
op 5 april 1982 werd ik zwaar bescha
digd bij een ongeluk. Ik werd naar
Nederland gebracht als schade-
wagen'Duitse deuk'. InUtrechtwerd
ik medio februari 1983 tweede
hands verkocht voor f. 22.000,=.
De verkoper vertelde dat ik uit 1982
kwam (hij loog er een jaar vanaf).
Dhr. F. mijn nieuwe eigenaar had
geen geld en financierde mij bij Fiat
Credit Nederland BV, een samen-
werkingsfirma van Alcredis BV en
Fiat Nederland BV. Dat geschiedde
op huurkoopbasis, d.w.z. dat dhr. F.
wel met mij kon rijden, maar geen
eigenaar van mij was. Dat zou hij pas
zijnalshijde laatste termijn zou heb
ben voldaan. Zo ver kwam het niet.
Dhr. F. ging failliet en Alcredis nam
mij terug in 1984. Dhr. F. moest nog
f. 7.000,= betalen, hij kwam niet in
aanmerking voor een bedrag aan
meeropbrengst in het geval ik weer
verder verkocht zou worden. Op het
'afstandsformulier' van Alcredis
kwam te staan dat ik uit 1980 kwam.
Elke kenner kan zien dat ik model
1981 ben.
Autoplan Amersfoort.
Zoals vele van mijn collega-auto's
kom ik terecht via Alcredis bij
Autoplan Amersfoort, waar ik door
verkoper van Norden verkocht word
op 23 maart 1985. Hij vertelt dat ik uit
1982 kom (liegt er ook een jaar van
af). Ik ben inmiddels in prijs
gedaald,: voor f. 9.000,= wordt ik
aangeboden. Dhr. S. die mij wil
kopen krijgt voor zijn inruil-auto
slechts f. 500,=, bovendien blijkt dat
hij de verplichte aanbetaling niet kan
voldoen (dus 1/4 van de koopsom).
De verkoper, die 18% provisie krijgt
bij een koop op basis van lening, wil
mij toch graag verkopen. Zonder dat
dhr. S. iets verteld wordt doet hij het
volgende.
Truc.
Uitgangspunt is dat op papier moet
lijken alsof de inruil-auto net zoveel
opbrengt als het bedrag voor de aan
betaling. Daartoe wordt het aan
koopbedrag verhoogt met f. 4.500,=.
De auto kost nu, op papier f. 13.500,=.
Voor de inruil-auto wordt nu, op pa
pier f. 4.500,= betaald, dat dan tevens
de wettelijk verplichte aanbetaling
van 1/4 van de koopsom is. Dhr. S.
kan nudus f. 9.000,=lenen,zonderin
werkelijkheid de aanbetaling te
doen. Hij verbaasde zich achteraf
wel over het contract, waarin stond
dat zijn auto veel duurder was. De fi
nancieringsmaatschappij heeft toe
gegeven deze financieringstruc te
kennen, maar kan er niets aan doen
als deze wordt toegepast.
Gebreken
Dhr. S. heeft nogaandeverkoperge-
vraagd of er sprake was van een scha
de-auto, maar daar was volgens de
verkoper geen sprake van. Hoewel
dhr. S. prima met mij overweg kon,
bleekal spoedig dat ik vele reparaties
nodig had. Binnen een jaar had ik
dhr. S. f. 5.000,= extra gekost. Hij is
met mij teruggegaan naar Autoplan
Amersfoort en eist dat de koop onge
daan wordt gemaakt, bovendien wil
hij een deel van de gemaakte kosten
terug. Dan moet ik weer terug naar
Autoplan Amersfoort. Daar vinden
ze vast wel weer een argeloze koper."
Waar gebeurd.
Bovenstaand verhaal is waar ge
beurd. Gelukkig had de heer S. een
goede advocaat, die samen met een
expert het volgende hebben vastge
steld. Aan het model is te zien dat de
auto niet van 1982 was, maar van 1981
moest zijn. Aan het kentekenbewijs
deel I kan iedereen zien of de auto
voor het eerst al dan niet in Neder
land op de weg is gebracht. Er moet
dan staan FN (Fiat Nederland) of LL
(Leonard Lang). Zo kon aangetoond
worden dat de verkoper loog.
Onderzoek E.C.D.
De Stichting de Ombudsman heeft
de Economische Controle Dienst
van het ministerie van economische
zaken gevraagd een onderzoek te
doen naar de verboden financie
ringsmethode en de mogelijke
betrokkenheid daarbij van de kant
van de financieringsmaatschappij,
bij dealers in Nederland.
Mevr. van B. uit Amsterdam veran
derde van werkkring in april vorig
jaar. Op dat moment had zij nog 26 va
kantiedagen tegoed. Mevr. v. B.:
"Ik heb aan myn werkgever gevraagd
om die uitbetaald te krijgen, omdat ik
daar recht op te hebben. Ik had
ze niet eerder kunnen opnemen, dat
liet het werk niet toe. Ik hoop dat ik
niet te laat ben met zo'n verzoek."
Stichting de Ombudsman krijgt re
gelmatig dit soort vragen. Veel men
sen weten niet hoe ze iets dergelijks
moeten aanpakken. Dat is niet zo
verwonderlijk want niet iedereen
heeft het Burgerlijk Wetboek binnen
handbereik of is in staat de ingewik
kelde formuleringen te begrijpen.
De wet waarin onder meer de zaken
rond de arbeidsovereenkomst zijn
geregeld bepaalt dat alleen in geval
van ontslag de werknemer de nog
openstaande vakantiedagen in geld
kan opeisen. Zolang je werkt kan dat
niet, dan is dat zelfs verboden. In fei
te is men verplichtom vakantie te ne
men, de werkgever heeft de verpl ich-
ting om iemand vakantie te geven.
Betalen.
Bij het einde van een dienstbetrek
king is de werkgever verplicht om de
nog openstaande vakantiedagen die
iemand in het lopende jaar niet heeft
kunnen opnemen, uit te betalen.
Dat geldt ook voor de vakantietoe
slag die, afhankelijk van CAO 71/2
8 van het jaarloon, aan het einde
van de arbeidsovereenkomst moet
worden uitbetaald. In het algemeen
is het de werkgever die uiteindelijk
de vakantieperiode vaststelt. Daar
aan vooraf moet wel overleg zijn ge
weest met de individuele werkne
mer, of in het geval van bedrijfsva-
kantie, overleg met de onderne
mingsraad of de vakbond.
Opzegtermijn.
Veel werkgevers stellen de vakantie
periode vast binnen deopzegtermijn
(bij al of niet gedwongen ontslag).
Indat geval hoeftde werkgever de va
kantiedagen niet uit te betalen.
In het geval van gedwongen ontslag
heeft de werkgever het voordeel dat
de werknemer eerder op non-aktief
gesteld kan worden. De werkgever
mag daarin niet te ver gaan. Hij moet
zich houden aan een vakantieperio
de die in alle redelijkheid vast te stel
len is Met andere woorden: drie a
vier weken, zo'n 20 vakantiedagen.
Het komt vaak voor dat een werkne
mer meer vakantiedagen te goed
heeft. In dat geval is het heel wel mo
gelijk de rest uit te laten betalen. Dat
moet dan wel schriftelijk verzocht
worden, om geen misverstanden te
laten bestaan over het aantal (op die
20 dagen) vakantiedagen waar de
werknemer en de werkgever het over
eens zijn.
Verjaring.
Mevr. van B. uit Amsterdam is te laat
met haar verzoek. Helaas geldt een
termijn van een halfjaar na vaststel
ling van het ontslag waarbinnen de
werknemer met zo'n verzoek nog
naar de rechter kan, aangenomen dat
de werkgever onwillig is. Mevr. van
B. kan fluiten naar de uitbetaling van
de vakantiedagen. Door de onwe
tendheid van veel mensen met deze
regels komt het nog vaak voor dat
men het er maar bij laat zitten. Daar
door wordt hierover nog zelden ge
procedeerd. Toch kan het in veel ge
vallen aan te bevelen zijn. Het finan
ciële belang kan aardig oplopen.
Hulp bij zo'n procedure kunt u krij
gen bij elk Buro voor Rechtshulp in
uw regio.
Voor veel mensen zijn verzekeringen en alles wat daarbij komt kij-
ken moeilijk en onduidelijk. Er wordt een nogal groot beslag op het gezins-
budget gelegd voor zaken die men niet hoopt mee te maken. Premie-nota's
komen altijd op ongelegen momenten en door de dikwijls grote onbekend
heid met rechten en plichten komen teleurstellingen teveel voor.
Dat is niet nodig. OHRA Verzekeringen is een verzekeringsmaat
schappij die door haar werkwijze deze onbevredigende situatie voorkomt.
Dat komt vooral door de manier waarop verzekeringen worden afgesloten.
Bij OHRA staat duidelijkheid voorop. Een klant laat weten in een
bepaalde verzekering geïnteresseerd te zijn. Kort daarna ontvangt hij
schriftelijke volledige informatie. Op duidelijke wijze wordt beschreven
wat wel - maar ook wat niet - verzekerd is.
Uiteraard wordt uitgelegd welke verzekeringsvormen in welke situatie aan
beveling verdienen. Modellen voor premieberekening zijn daar vanzelf
sprekend ook bij. Aan de hand van deze informatie vormt de klant zich een
beeld, indien gewenst nader (telefonisch) toegelicht door een adviseur van
OHRA. Is de keus gemaakt, dan wordt een aanvraagformulier ingestuurd.
De klant ontvangt daarna een polis met de verzekeringsvoorwaar-
den. Is er iets niet naar wens, dan heeft hij 14 dagen de tijd om de polis te
retourneren, zonder verdere verplichtingen. Het is duidelijk dat van de
klant bij deze methode een inspanning wordt verlangd. Maar hij krijgt er
zeker iets voor terug. Meer inzicht in de voor hem zo belangrijke verzeke
ring, maar bovendien een mogelijkheid om te besparen. Door deze recht
streekse werkwijze gecombineerd met het onderlinge karakter kan goed
koper door OHRA worden gewerkt.
En dat resulteert in een lage premie. De besparing die een gezin hiermee
kan bereiken kan oplopen tot zo'n fl. 1.000,=. Elk jaar opnieuw.
OHRA isbereikbaarondertelefoonnummer: 085-249249.
Ze zat schuin tegenover me, de knieënjuf-
ferig aaneengesloten. Haar magere han
den bewogen nerveus in haar schoot,
pulkten aan een onzichtbaar pluisje,
schikten de zoom van haarzwartejurk tot
ruim over de knie. Ze wilde een nette in
druk maken. Afwezig keek ik de kamer
rond. Mijn hoofd stond nog niet naar het
onderwerp. Het grootbeeld televisietoe
stel schitterde geluidloze opdringerige
beelden. Haar enige kontakt met de bui
tenwereld in zwart-wit.
Voor kleur had ze geen geld. Ze volgde
mijn blik. "Ja, ik kijk altijd naar de Kon-
sumentenman. En vroeger ook nog naar
de Ombudsman. Maar u heb ik nog niet
gezien. Wel die meneer, Frits Bom. Aardi
ge knul. Zo gewoon hè. Heel anders dan
hoe heet ie ook weer... Van Minnen.
Te mager gezicht denk ik. Dat toont niet.
En ze stem vin ik niet zo bie. Ja, ik ken ze
allemaal. .."Ze zweeg even in de hoop dat
ik ook een duit in het zakje zou doen.
Maar ik keek nooit naar de Konsumen-
tenman, dus hield ik mijn mond. Ze had
een doorgeroeste ouderdom over zich door
de ingevallen houding van een omaatje.
Ik wilde me net afvragen hoe oud ze was,
toen ze besloot de stilte zelf maar op te
vullen. "Marcel van Dam, die vond ik de
beste. In een woord. Ach, ze zijne alle
maal wel goed natuurlijk hoor. Maar ik
hou meer van een zware stem en dat had
ie.
Daarom is ie nou de baas van de Vara.
Zo praatte ze de stiltes aan mekaar.
Eindelijk iemand om tegenaan te lullen.
Ze kende het hele Varaprogramma uit
haar hoofd.
Gaf er een opsomming van. A Isof ze zich
op die manier wilde inkopen.
En voor elke uitzending van Vara's Kon-
sumentenman of NOS Ombudsman had
zij wel een passend probleem. Alszemaar
aandacht kreeg. Zolang ik rustig knikte
en af en toe naar haar keek, bleef ze wat
flets doorbabbelen. Haar ogen onver
schillig. Haar mond in een verbitterde
trek. Het was haar aan te zien dat ze tot
dusver een onderkoelde levensvreugde
had gekend en voor de toekomst niet ver
wachtte nog in de prijzen te vallen.
Terwijl ze in de keuken rommelde voor
koffie, liep ik de kamer rond. Het kiekje
van een bitse moeder keek me vanaf het
buffet wantrouwig aan. Er naast een
trouwfoto in kleur. Een knulletje met een
overhip meisje voor de uitgang van het
stadhuis. Het meisje keek of ze uitver
koop hield. Zijn blik stond wat bekocht.
"Dat is mijn zoon,zei ze, terwijl ze het
blad met koffie binnen bracht. "Hij heb de
schuift an me. Zevaderzitd'rachter, met
die ander. Die dikke.
Ik keek niet begrijpend van het fotootje
naar haar. Wat voor dikke bedoelde zij?
"Meneer heb nou ze zin. Hij heb nou een
dik wijf met hangt iet e. Ik had niks.
Geeneens geen erte, zei die altijd. En ik
zoop te veel. Maar hij keek te veel.
En steeds naar dikke wijf e. Nou, dan ga je
toch zeker vanzelf zuipe? Kon ik 't helle
pe? Me huisdokter zei: 't Is je bouw.
Nou, dus hij heb een dikke genomen en ik
zit met me bouwval. Houdt u van dikke
vrouwen?" Wat moest ik met zo'n vraag?
Daarvoor kwam ik niet. Ik mompelde af
werend en rekte me uit, demonstratief op
mijn horloge kijkend. Het was over
twaalfen. Als dat zo doorging, lag ik niet
voor enen in mijn nest. "Die brandstich
tingwaar u over schreef...," begon ik.
"Oh, gaat het niet over de hartpatiënten?
Want daar heb ik Frits Bom ook een brief
over gestuurd. Daar stond trouwens wel
me geheime nummer in.
Ja, ziet u, dat heb ik gedaan voor de
vreemde kerels. Ik ben dus een vrouw al
leen he. En dan bellen ze me op met vieze
praatjes. Nou, daar mot ik niks van heb
ben. Maar Frits Bom vertrouw ik wel.
Dat hoor je an ze stem. Dus u mag me
nummer gerust hebben. Ach, wat praat ik
nou toch allemaal. Ik moest u de papieren
geven. "Ze schoof me een stapel troep toe.
Echtscheidingspapieren, taxibonnen,
pillendoosjes, een brief van het GAK en
de Sociale Dienst, consumptiebonnen
van Zon en Schild, brieven van de brand
verzekering, een kladje van de Telefoni
sche Hulpdienst, een injectiespuit...
"Over die alimentatie wou ik het ook met
u hebben. Ik heb een vonnis in naam der
koningin gekregen. En dat zij vindt dat
mijn ex minder moet betalen. Omdat hij
nou die dikke heb. Er nou wou ik de ko
ningin terugschrijven alsdat hij pas een
gloednieuwe rooie auto heb gekocht en
dat me advocaat dat niet heb gezegd tegen
de rechter. Dan moet de koningin 'tmaar
met die rechter in orde maken. Vin u ook
niet?"
Het praten monterde haar even op.
Wat ik nu wel of niet vond deed er al niet
meer toe. En voor welke omroepzuil ik
werkte maakte blijkbaar ook weinig uit.
Vertwijfeld grabbelde ik in de stapel op
mijn schoot, me afvragend voor welk pro
bleem ik ook weer gekomen was. Was dat
eigenlijk nog wel belangrijk? Uit een
smalle envelop peuterde ik de injectie
spuit. "Wat is er met die injectiespuit?"
informeerde ik verbaasd het apparaat
opheffend. "Oh, daar hebben ze me mee
platgespoten toen ik... Nou ja, u weet
wel...Ik wist het niet en keek haar vra
gend aan. "Achnouja... Toenikehd'rmee
kappen wou. Gewoon me eige om zeep
hellepe... Nou, en daarom heb ik toen de
keuken in de fik gestoken."Ze zweeg ge
laden en staarde naar haar samengekne
pen vingers. "Hadden ze me maar laten
kreperen, die klootzakken. Nou zit ik met
de sores. Me man mot me niet meer.
Paviljoen Drie. Die fik. Me buren zitten te
stoken. Niemand mot me meer. De hele
straat is tegen me. Ze hebben handteke
ningen opgehaald. Om me uit me huissie
te laten zetten...
Ze huilde onmerkbaar, stiekem.
Ik mocht het niet zien. Krampachtig pro
beerde ze langs me heen te kijken naar het
televisiescherm.
Lang niet iedereen heeft voldoende geld achter de hand om de aan
schafprijs van een nieuwe of een tweedehands auto volledig te kunnen
betalen. Wie voor de aanschaf van een auto geld wil lenen, moet niet
meteen op het eerste het beste aanbod ingaan. Rente en voorwaarden
moeten zorgvuldig met elkaar vergeleken worden. Kritisch rondspeuren
tot het beste produkt voor de aantrekkelijkste prijs is gevonden, kan een
behoorlijk bedrag schelen. Bij een lening van f. 20.000,= kan het verschil in
kosten tussen de ene en andere lening oplopen tot f. 2.000,=.
Nog een advies: kies bij een lening altijd voor een looptijd die korter
of hoogstens even lang is als de gebruiksduur van de auto. Als de looptijd
langer is dan bent u misschien nog aan het aflossen, terwijl de auto alweer
aan vervanging toe is. Is de looptijd van de lening aanzienlijk korter dan de
gebruiksduur van de wagen, dan bent u wellicht in de gelegenheid na het
aflossen te gaan sparen, zodat u bij vervanging minder of misschien
helemaal niet hoeft te lenen.
Gunstige tarieven by lenen
De rentetarieven voor de leningen b(j de Postbank liggen onder de
wettelijke maximum-percentages voor leningen. De rente die wordt
betaald, is bovendien fiscaal aftrekbaar. U kunt altijd kosteloos vervroegd
aflossen. Het geleende bedrag is zonder extra kosten verzekerd.
Dat houdt in dat bij vroegtijdig overlijden van de geldlener de
schuldrest in principe wordt kwijtgescholden. In de folders Persoonlijke
lening en Doorlopend krediet staan overzichtelijke tabellen die inzicht
geven in wat bij een bepaald inkomen in principe maximaal kan worden
geleend, en wat die lening bij een bepaalde looptijd voor termijnbedragen
geeft. De folders zijn verkrijgbaar op het postkantoor. Voor nadere infor
matie kunt u contact opnemen met Klantenservice Consumptief Krediet
(058-958001)
