'Een kamerlid hoeft niet
C.N.V. ziet groter Zestienhoven als
instrument tegen werkeloosheid
intelligent te zijn'
@DE HAVENLOODSilVlj&W jjlfci!)
'Ik sloof me uit om heel
begrijpelijk te schrijven'
Wintermarkt
in de Hoek
Speciaal
voor onze lezers
Rotterdam in vogelvlucht
tegen gereduceerde prijs
FNV heeft twijfels over
duurwerkgelegenheid
Pol de Beer over bijna
20 jaar Tweede Kamer
'Wat ik bereikt heb als kamerlid? Eén van de belangrijkste zaken is het terugdringen van de stijgende
Tweede Kamerlid Pol de Beer:
ROTTERDAMDe grootste haven ter wereld zien in
vogelvlucht. De Lezers van deze krant kunnen in de Kest-
vakantie tegen een gereduceerde prijs, deze onvergetelijke
rondvluchten maken boven juin stad.
De Nieuwe Maas, de Waalhaven, Euromast, Willemsbrug
en niet te vergeten de stad met de nieuwe gebouwen en
uiteraard de wijk waar u woont, zien als miniatuur. Een
fascinerende ervaring die men niet snel zal vergeten.
Een vlucht van ongeveer een kwartier kost geen f 37.- p.p.
maar tegen inlevering van deze bon f 32.50.
Ook zijn er vluchten naar Scheveningen en de Deltawer
ken. De prijzen zijn gebaseerd op 3 personen per vliegtuig.
Informatie en boekingen: Luchtvaarmaatschappij De
Kroonduif, Vliegveld Zestienhoven, tel. 4.15.78.55 of na
18.00 uur 4.70.98.97.
Tweede boekje van Wil Schackman
HOEK VAN HOLLAND
De Prins Hendrikstraat in
Hoek van Holland zal vrijdag
en zaterdag a.s. een onmis
kenbaar winters sfeertje krij
gen. Het koopcentrum 'De
Meerpaal' organiseert dan een
tweedaagse Wintermarkt.
Voor de komende feestdagen
zullen tal van artikelen te ver
krijgen zijn, zoals sieraden,
kleding, kerststukjes, kerst
ballen en kaarsen. Maar ook
voor het bereiden van een
kerstmaaltijd, opdoen van
ideetjes voor cadeaus onder de
kerstboom, is een bezoek aan
de Wintermarkt aan te beve
len.
Behalve de verkoopstands zijn
er natuurlijk ook kramen op
gesteld waar de bezoekers
zich te goed kan doen aan bij
voorbeeld erwtensoep of olie
bollen, chocolademelk.
Natuurlijk zal ook de kerst-
muziek en de kerstman niet
ontbreken in het sfeervol ver
lichte koopcentrum.
De braderie is vrijdag ge
opend van 14 tot 21 uur, za
terdag van 10 tot 17 uur.
'Als politicus moet je een beetje
ijdel zijn'.
record aantal ongesubsidieer
de woningen gebouwd. De
vrije sector is namelijk in 't
gat gesprongen. Vijftien jaar
geleden waren de vrije sector
woningen duur, niet te beta
len. Nu de noodzaak er is om
ze te bouwen, gaat men wel
degelijk na hoe een zo goed
mogelijk produkt geleverd
kan worden voor een betaal
bare prijs. Het is aantoonbaar
dat subsidies kostenverho
gend werken. Er zit een stuk
verspilling in berekend en
subsidie nodigt uit om een
beetje ruimer met de geldbui
del te rammelen." Volgens Pol
de Beer, die nu zijn stok
paardje berijdt, zijn een hele
boel kosten in woningen on
nodig hoog, terwijl de mensen
er geen extra plezier aan bele-
Achter schermen
„Waarvoor ik me ook heb in
gezet, is de deregulering. Het
terugbrengen van die onvoor
stelbare paperassenboel die je
nodig hebt om een dakkapel
op je huis te bouwen bijvoor
beeld. Ik heb achter de scher
men geijverd voor een vereen
voudiging van de bouwproce-
dure. Voor kleine veranderin
gen aan je huis heb je binnen
kort geen bouwvergunning
meer nodig. Er is wel een mel
dingsplicht. Ook op het gebied
van de PTT-wetgeving heb ik
een aantal dingen bereikt. Ik
heb een amendement inge
diend zodat een telefoonnota
nu gespecificeerd kan worden.
Soms moet een heel hoge re
kening worden betaald en je
weet niet eens waarvoor 't is.
De mensen hebben nu het
recht op een gespecificeerde
nota, al moeten ze er een paar
gulden méér voor betalen."
De Beer: „Er zijn een hoop
kwesties die je hebt gedaan in
de loop van twintig jaar. Nee,
ik ben niet echt tevreden. Er
zijn nog zoveel dingen die ik
had willen bereiken èn nog
wil bereiken. Er is geen reden
achterover te leunen. Zo vind
ik dat alle mensen die een so
ciale huurwoning bewonen,
het recht moeten hebben, deze
te kunnen kopen voor een
delijke prijs. Dit heeft voor
hen verschillende voordelen,
maar tevens komt door een
dergelijke verkoop het sla
pend kapitaal van woning
bouwcorporaties vrij waar
mee je weer nuttige, andere
zaken kunt doen. Ik weet dat
de PvdA, het CDA en D66 dit
kooprecht niet willen en denk
niet dat het op korte termijn
kan worden gerealiseerd. De
strijd geef ik ook niet op, ik
denk dat we nog heel lang
moeten werken."
ROTTERDAM - Bij uitge
verij 'De Boekerij' kwam
onlangs een boekje uit on
der de enigszins aanmati
gende titel 'Genoeg gesold'.
Het werd geschreven door
geboren en- een beetje ge
togen- Rotterdammer Wil
Schackman. Het is een ver
volg op zijn eerder ver
schenen boek, 'De dood
van opa Appinga'. Een
naam waardoor men be
merkt dat Wil Schackman
tegenwoordig in het Gro
ningse verblijft.
In beide boekjes geeft Schack
man een sombere toekomstvi
sie over het afbreken van de
verzorgingsstaat. Hij drijft de
huidige tendensen tot in het
absurde door, zoals in De
dood van opa Appinga, waar
net betalen van de eigen bij
drage tot in het belachelijke
wordt voorgesteld.
Niemand wil opa Appinga, die
voor zijn deur bij het buiten
zetten van de vuilniszak met
daarin een aantal lege jene
verkruiken, neerviel, ophalen
zonder eerst de eigen bijdrage
te hebben opgestreken. De
hele straat bemoeit zich ermee
en dat beschrijft Schackman
vaak humoristisch.
Het tweede boek, met die aan
matigende titel dus, heeft ook
de minima als onderwerp, dit
maal in verband met het
openbaar vervoer. De bewo
ners van de Brederodestraat,
al uitvoerig in beeld in zijn
eerste boek, worden door
Schackman nu weer ten tone
le gevoerd en het 'gesol' met
hun verworvenheden wordt
breed uitgemeten. Ook nu
weer in vlot taalgebruik.
Schackman zegt er zelf over::
„Ik sloof me uit om heel be-;
grijpelijk te schrijven. Ik ge
bruik nooit dure termen, ten
zij ik iets heel belachelijk wil
maken.
Schlemielen
Will Schackman liet eerder,
van zich horen in een columnj
in De Waarheid. Hij stelde;
daarin vast dat reisgidsen;
voor gewone mensen niet deu
gen en deed suggesties voor,
een 'Portugese reisgids voor:
schlemielen' met teksten als:.
„En wilt u dan de overgeble-!
ven rijst in een zakje doen".
De colums, („niet teveel vanj
verraden, ik wil ze nog eens;
bundelen") leiddën er wel toe.
dat hij door de uitgever bena-
derd werd om een boek te
schrijven.
„Wat dat betreft is me een
lijdensweg bespaard geble
ven", zegt hij. „Ze kwamen
zelf naar me toe".
Al vanaf de middelbare school
in Schiebroek was Wil van
plan een boek te schrijven. Hij
had al een bureau vol manu
scripten. Wel altijd iets met
een politieke bedoeling,
„maar", benadrukt hij, „het
moest humoristisch zijn".
Een derde boekje zit al in zijn
hoofd. Daarin vertelt Wil
Schackman verder, ditmaal
over de gezondheidszorg en
wat de mensen uit de Bredero-,
destraat daarmee allemaal be
leven. „Misschien wordt het'
wel een serie", peinst hij.
„Maar als ik het geintjes ma-,
ken moet laten, dan maar,
niet".
De dood van Opa Appinga en
Genoeg gesold verschenen bij.
de Boekerij in Amsterdam en
kosten 14,90 per deeltje.
Wil Schackman droeg zijn eerste boek op aan zijn zoontje Ricky, f
Nelleke de Jong.
ROTTERDAM/OVER-
SCHIE Wil Rotterdam
als wereldstad kunnen
blijven concurreren met
andere wereldsteden en -
havens, dan is een groot
Rotterdam Airport, dat bo
vendien een belangrijk in
strument is tegen de wer
keloosheid, een noodzake
lijkheid. Dit verklaarde het
Christelijk Nationaal Vak
verbond (CNV) onlangs op
een persconferentie bij
monde van D.M. Vis, dis
trictsbestuurder van de re
gio Rotterdam. Waar het
de werkgelegenheids effec
ten op langere termijn be
treft is de Federatie Neder
landse Vakbeweging nogal
sceptisch. De Zuid-Hol
landse Milieufederatie ziet
juist de verwijdering van
Zestienhoven als het alter
natief om meer bedrijfslo
caties en daardoor meer
werkgelegenheid te creë
ren.
De veranderingen in het ver
voer over land, zee en speciaal
door de lucht dienen zich aan.
Nieuwe transportlijnen vra
gen om bezetting. Wil Rotter
dam in 1992 nog een partijtje
mee kunnen blazen, zo stelt de
commissie Albeda in haar
aanbevelingen, dan moet Zes
tienhoven uitgroeien tot een
goed geoutilleerd vliegveld.
Vooral waar het de werkgele
genheid betreft ziet het CNV
heil in de uitbreiding van het
vliegveld Zestienhoven dat
onderdeel uitmaakt van het
Integraal Plan Noordrand
Rotterdam (IPNR).
Het Plan Noordrand door mi
lieu- en bewonersorganisaties
ook wel 'Moordrandplan' ge
noemd vanwege de aanslag op
het milieu, herbergt een aan
tal onderdelen die nauw aan
eensluiten. Naast een woon-
park 'Rijs en Daal' van 7000
woningen voorziet het plan
verder in een nieuwe rijksweg
tussen de A13 en A16, en de
eerder genoemde uitbreiding
van de luchthaven Zestienho
ven.
Nuchter
Het CNV vindt dat je niet om
dit Plan Noordrand heen kunt
fietsen als je de werkgelegen
heid in Rotterdam en omge
ving wil behouden en uitbrei
den. D.M. Vis: „Een onder
zoek van het Nederlands Eco
nomisch Instituut (NEI) wijst
uit dat uitvoering van het
Plan Noordrand maar liefst
29.300 arbeidsplaatsen ople
vert. Banen die er komen om
dat bedrijven op de terreinen
van zakelijke dienstverlening,
handel en high-tech zich zul
len gaan vestigen".
Voor de heer T. Laffeber,
woordvoerder van de FNV in
Rotterdam klinkt het Plan
het aantal vliegbewegingen;
naar 50.000 per jaar betekent
volgens bewoners- en milieu-;
organisaties een ondraaglijke)
geluidsoverlast en een aantas-1
ting van het boven het vlieg-:
veld gelegen natuurgebied J
Het C.N.V. wil hier niet tef
zwartgallig over praten. j
D.M. Vis: Er is geen enkele;
reden om aan te nemen dal
Zestienhoven zich, na de uit-
breiding niet aan de milieu-!
normen zal houden. Het CNV'
verwacht dat de Milieu Effect J
Rapportage (MER) antwoord
zal geven op de vraag of en zo
ja welke effecten Zestienho-;!
ven heeft op het milieu. Wij
gaan er vooralsnog vanuit dat
het weinig problemen zal op
leveren". Als men de hevige,;
protesten op de hoorzitting;
van 26 oktober heeft beluis-
terd dan kan geconcludeerd
worden dat de MER eerder J
veel dan weinig problemen zal 5
opleveren.
De Zuid-Hollandse Milieufe
deratie verklaarde in een re
actie op het enthousiasme van
het CNV dat sluiting en ver
wijdering van Zestienhoven
het beste alternatief is. „Waar
nu het vliegveld is geplaatst
kunnen net zo goed bedrijven
komen te staan. Zonder een
vliegveld komen die bedrijven
er ook wel. Er is namelijk al
een goede bereikbaarheid.
Daarnaast is het nog maar de
vraag of het Plan Noordrand
werkgelegenheid creëert die
aansluit op de 50.000 werke
lozen in Rotterdam. Een groot
deel van de nieuwe arbeids
plaatsen zal toch door hoog
geschoolden worden ingeno
men", aldus M. Wiersma van
de milieufederatip
overheidsuitgaven.
Noordrand als muziek in de
oren. „Het voldoet vooral aan
onze filosofie van concentra
tie van bedrijven. Door de
aantrekkingskracht van de
luchthaven kun je de oncon
troleerbare start van bedrijf
jes voorkomen", verduidelijkt
de heer Laffeber.
Ondanks het
optimisme van het CNV blijft
de woordvoerder van het FNV
nuchter waar het de werkge
legenheid op langere termijn
betreft". De prognoses voor de
werkgelegenheid worden nog
al rooskleurig geschetst. Ik
durf er geen vergif op in te
nemen of het ook werkelijk
blijvende werkgelegenheid
betekent", merkt Laffeber
sceptisch op.
Verwijt
In de bijlage bij 'Verkenning
uit werkingsmogeli j kheden
IPNR' zijn de reacties gebun
deld op het plan. De gemaakte
opmerkingen over de werkge
legenheidseffecten lopen sterk
uiteen. Aan de ene kant stelt
men dat het Plan Noordrand
teresse, maar scheiding van
verantwoordelij kheden." Pas
als zijn vrouw, die fractie-as
sistent is van de WD-Vlaar-
dingen, de kamer binnen
komt, wordt het plaatselijk
politieke nieuws besproken.
Lafheid en gebrek aan inte
resse mogen dan misschien
niet tot de eigenschappen van
Pol de Beer worden gerekend,
enige ingenomenheid is hem
niet vreemd. „Een politicus
moet een tikje ijdel zijn. Ik
ben de eerste woordvoerder
voor het hele volkshuisves
tingsterrein. Parlementaire
verslaggevers weten me ook te
vinden.Gevraagd werd of hij
de publiciteit bewust mijdt.
Immers, ondanks zijn jaren
lange activiteiten in de Kamer
is Pol de Beer niet iemand
wiens naam wekelijks in het
nieuws komt. Desalniettemin
is hij vanaf het begin ('69)
woordvoerder met betrekking
tot Verkeer en Waterstaat als
mede PTT-zaken. Als bouw
kundige was het verder niet
meer dan logisch dat hij na
Wiegel volkshuisvesting ging
coördineren.
Trendbreuk
„Waarop ik kan bogen als ka
merlid? Het antwoord is wel
licht abstracter dan je zou
willen. Eén van de belangrijk
ste zaken die wfj bereikt heb
ben - en waarin ik wel eens
een aandeel heb gehad - is een
ontzettende trendbreuk. Wij
hebben bewerkstelligd dat er
een ombuiging van mentali
teit heeft plaatsgevonden. In
de periode '45-'83 is een
steeds groeiend percentage
van het nationaal inkomen
naar de publieke sector ge
gaan. Er kon in Nederland
niks meer gebeuren of er
moest subsidie bij. De over
heid besliste eigenlijk hoe het
geld werd besteed: je geeft de
beslissing dan in handen van
een kleine groep ambtenaren.
En wie matigt zich het oordeel
aan wat gesubsidieerd moet
worden en wat niet? Als iets
onliberaal is, is dat het wel.
We wijlen het verschil tussen
bruto-"en nettoinkómen klei
ner maken, opdat de mensen
zelf kunnen beslissen waar
aan ze geld willen uitgeven. Je
moet niet met de botte bijl in
subsidies gaan hakken, maar
we moeten af van die versla
ving om alles te subsidiëren.
Deze ombuiging van mentali
teit is één van de belangrijkste
trends die we gekend hebben
in de naoorlogse politiek."
„Zo zijn we ook bezig het aan
tal gesubsidieerde woningen
terug te brengen. Eerst dacht
men dat de woningbouw in
elkaar zou storten, maar da's
niet waar. Het aantal wonin
gen dat gebouwd wordt, ver
mindert niet. Er wordt nu een
Een veel herhaald verwijt is
dat de plannenmakers voor
bijgaan aan de milieu-hygië
nische bezwaren. Een ver
schuiving en verlenging van
de baan plus een toename van
VLAARDINGEN Hij is de zevende zoon in een
gezin waar nauwelijks over politiek werd gespro
ken. Hoewel katholiek besloot hij eind jaren '50 lid
te worden van de WD. „Op de WD stemmen ging
nog net, maar lid worden deed je als katholiek niet.
Ik zat gelijk volop in de vuurlinies, dat ligt ook in
mijn aard." Een nuchtere constatering waarmee
Tweede Kamerlid en afgevaardigde in de Raad van
Europa,Pol de Beer.de toon zet van het gesprek. Hij
zit sinds november 1969 voor de WD in de Tweede
Kamer en zou het 'schitterend' vinden ook de vol
gende periode weer kamerlid te zijn. Van een burge
meestersfunctie in Capelle aan den IJssel is volgens
hem ook geen sprake. „Ik ben niets van plan, ben
niet gevraagd," ontkent hij de hardnekkige geruch
ten die de laatste tijd opgeld doen. Reden om eens te
praten met de WD-politicus die zaken als onder
meer de 100 procent gemeentegarantie, het kwali-
teits-garantiefonds op zijn conto kan schrijven.
Door Marianne Ames
In die negentien jaren heb ik
me ook geen seconde verveeld.
Hoeveel mensen kunnen dat
over hun werk zeggen? Ka
merlid-zijn is boeiend, veel
zijdig, je maakt veel mee. Er
zit wel een zekere herhaling
in, maar echt hetzelfde is het
nooit".
Enthousiast en in staccato
stijl praat de 54-jarige De
Beer over zijn werk. „Bijna
niemand zit er ook zolang in.
Ik ben één van de uitzonderin
gen. Een onderzoek heeft aan
getoond dat de meeste mensen
het kamerwerk mentaal en fy
siek niet kunnen volhouden.
Dit zou de belangrijkste oor
zaak zijn van de vele wisselin
gen in de Tweede Kamer. Een
kamerlid hoeft ook niet intel
ligent te zijn, als deze maar
goed tegen spanning kan en
een goede gezondheid heeft,"
lacht hij, waarna hij zich
haast te zeggen dat het half in
ernst, half bij wijze van grap
is bedoeld. Later in het ge
sprek zal Pol de Beer opmer
ken 'goddank nooit ziek te
zijn - even afkloppen'.
Als zevende zoon van een
Franse moeder en Hollandse
vader werd L.M. de Beer tij
dens een vakantie aan de Bel
gische kust geboren. „Van
daar ook mijn naam. Ik ben
genoemd naar de Belgische
koning en Pol is de Vlaamse
afkorting van Leopold." Hoe
wel het gezin De Beer destijds
in Breda woonde, heeft hij een
deel van zijn jeugd in Brussel
doorgebracht. Tot en met zijn
diensttijd interesseerde de pas
afgestudeerde HTS'er zich
geen cent voor de politiek.
Overtuiging
„Toendertijd werd de rode lo
per uitgelegd voor HTS'ers,
maar na mijn diensttijd be
stond opeens een grote werk
loosheid. Er was een enorme
malaise in de bouw, een situa
tie vergelijkbaar met de perio
de die we pas achter de rug
hebben. Ik ben toen gaan na
denken hoe het in hemels
naam mogelijk was dat er in
twee jaar tijd zoiets funda
menteels kon veranderen. Alle
partijprograms ben ik daarom
gaan lezen en de WD leek me
wel wat. Voornamelijk van
wege de ideële boodschap van
het liberalisme. Denk maar
aan crematie, dat was toen
verboden voor katholieken,
maar ook waren er aparte
filmkeuringen, boeken die ka
tholieken niet mochten lezen.
Ik ben echt uit overtuiging lid
geworden en ik ben het nog
steeds. Er zijn tal van onder
werpen waarbij je de mede
mens ruimte moet geven om te
handelen. Het liberalisme is
voor mij een bron van inspira
tie, van mijn leven." Het is
tekenend voor het karakter
van Pol de Beer, dat hij des
tijds als kersvers WD-lid ge
lijk de confrontatie aanging.
„Ik dook er gelijk in, zeker.
Het was toen heel bijzonder
dat een katholiek lid werd van
de WD. Daarom werd mij ge
vraagd een boekje te schrijven
over 'Katholicisme en libera
lisme' om andere geloofsgeno
ten over de streep te krijgen.
We zijn dat boekje toen nog na
de mis gaan uitdelen op zon
dagmiddag." Zichtbaar genie
tend denkt hij terug. Enige
passiviteit is hem vreemd
blijkbaar.
„Ik wil ook actief lid zijn van
mijn afdeling. Wanneer er bil
jetten voor verkiezingen ge
plakt moeten worden, ben ik -
als het even kan - er altijd bij
met m'n vrouw. Ook vergade
ringen van de WD-afdeling
in Vlaardingen probeer ik al
tijd bij te wonen. Ik vind het
erg belangrijk het contact met
de eigen leden te behouden en
ben ook geïnteresseerd in wat
in Vlaardingen gebeurt. Ik ga
echter niet in het openbaar
praten over gebeurtenissen in
de gemeenteraad; daarin moet
ik terughoudend zijn omdat
de mensen mij dan toch als
kamerlid zien. Die pet kun je
niet afzetten", waarmee hij
elk commentaar op de tumul
tueuze gang van zaken mo
menteel binnen de Vlaarding-
se raad uit de weg gaat. „Ik
doe er geen uitspraken over.
Zo hoort het ook. Dat is geen
kwestie van lafheid of desin-
en met name de uitbreiding
van Zestienhoven, een belang
rijke impuls zal betekenen
voor de werkgelegenheid in de
regio. Aan de andere kant
vindt men de verwachte aan
tallen arbeidsplaatsen niet in
verhouding staan tot de te
maken kosten en te veroorza
ken overlast.
sposten doet, heb ik 't in geu
ren en kleuren verteld."
Ambities
Op de vraag of hij ambities
heeft zijn bijna twintig jarig
lidmaatschap in te wisselen,
etaleert hij de diplomatie van
een ervaren politicus. „Ik zoek
niet naar iets, nee. Als mij ge
vraagd werd 'zou je die inter
nationale functie willen heb
ben?' zeg ik niet direct nee.
Dan zou ik het wel overwegen.
Een functie op internationaal
terrein zou best aardig zijn,
maar ik wil niet weg. Ik zie
het werk als kamerlid niet als
iets tijdelijks. Het is echt een
levensvervulling. Een vak kun
je het niet noemen: het is een
mooie besteding van je leven.
Ternauwernood had hij zijn
gast verwelkomd of de ont
kenning rolde van zijn lippen.
De Vlaardinger is duidelijk
niet van zins zijn huis te ver
ruilen voor een 'dienstwoning'
in Capelle. Toch is zijn naam
meermalen genoemd in ver
band met de opvolging van
burgemeester L. van Leeu
wen. Pol de Beer verwijst dit
bericht voorgoed naar het
land der fabelen.
„Ik heb geen flauw idee waar
het gerucht vandaan komt,
maar het is volstrekt niet
waar. Het zou echt vervelend
zijn geweest als ik wèl gesolli
citeerd had." De humor kan
De Beer er evenwel van in
zien. „Mijn collega die aanbe
velingen voor burgemeester-
