'Ik word nog steeds op straat herkend van de Dorps TV'
Radio Rijnmond Reporter
Leuke dingen
Leuke dingen
Leuke dingen
Leuke dingen l
DECEMBER 1991 49-5002
Op de zaterdagochtend
heeft de videorubriek van
Mieke van der Linden (die
met zwangerschapsverlof
is en op 15 november het
leven heeft geschonken
aan Ginger Haasbroek)
plaatsgemaakt voor het
programma 'Vonkey Busi
ness' van Roland Vonk.
„Een gevarieerd program
ma," noemt Roland zijn
wekelijkse bijdrage van
een half uur - te beluiste
ren tussen 10.30 en 11.00
uur - aan Radio Rijnmond
bescheiden. Maar ook ach
ter de schermen is hij ac
tief, en wel als producer en
regisseur van 'Het Motor
paleis' waarin Wilfried de
Jong stad en ommelanden
onveilig maakt - 's zater
dags van 11.00 tot 12.00
uur.
Voor hetzelfde geld was
Roland Vonk architect ge
worden, of arts, of psycho
loog, of advocaat of rech
ter, als hij tenminste één
van deze over het alge
meen toch vrij gerespec
teerde beroepen ook echt
interessant had gevonden.
Hij beweegt zich echter
liever in de marge van de
journalistiek, in de kant
lijn van het dagelijks
nieuws. „En je kon vroeger
nog wel zo goed leren," zei
een oud-studiegenoot met
enig dédain tegen mr. P.R.
Vonk. Via De Noordergids
en Het Vrije Volk werkte
Roland zich dankzij Stads
TV (zelf spreekt hij conse
quent van 'de Dorps TV')
Wat is 'Vonkey Business'
voor een programma
Roland Vonk: „Een ge
varieerd programma. Je hebt op
zaterdagochtend van tien tot half
elf een serieus weekoverzicht en
daarna krijg je de leuke dingen
van de afgelopen week die niet
echt nieuwswaarde hadden te ho
ren. Medianieuwtjes, dingen uit
de showbiz... En dingen die men
sen zelf thuis in elkaar flansen.
Thuiskunst, zogezegd."
Hoe ben je op de formule voor dat
programma gekomen
„Ik zat toevallig van de week in
wat oude paperassen te snuffelen
en toen zag ik dat ik al vier jaar
geleden plannen voor een radio
programma heb ingediend bij
Nico Haasbroek. Daar zaten ei
genlijk al deze ideeën al in. Ge
woon dingen die ik zelf leuk vind
en altijd leuk gevonden heb."
Dus het heeft lang geduurd?
„Ja, ik weet niet... Toen is dat
niet van de grond gekomen, maar
ja, wat in het vat zit etcetera."
Een halfjaar geleden kwam je bij
Stads TV vandaan. Daarvoor
schreef je vooral. Hoe ben je ei
genlijk in de journalistiek te
rechtgekomen?
„Ik zag een keer een advertentie
staan in het huis-aan-huis-blad
De Noordergids dat bij mij in de
buurt verschijnt. Daarin stond
dat ze een correspondent zoch
ten. Dat leek mij eigenlijk wel
aardig. Ik heb schrijven altijd
wel aardig gevonden - ik had bij
de studentenvereniging ook wel
eens wat in het studentenblad ge
schreven - dus ik schreef ze een
brief. Nou, ik kon een keer langs
komen voor een gesprek en toen
mocht ik naar een vergadering
van een of andere afdeling van de
PvdA waarin ze kandidaten zou
den stellen voor het voorzitter
schap van de deelgemeenteraad.
De volgende ochtend zouden ze
bij De Noordergids mijn stukje
zien: ik geloof dat ik tot drie uur
in de nacht bezig ben geweest
voor één A-viertje; ze hebben er
wel een paar dingen in veran
derd, maar op,zich was het wel in
orde en mocht ik vaker wat gaan
schrijven. Toen was ik journa
list.
Je had daarvoor nog nooit aan die
mogelijkheid gedacht?
„Wel eens in het vage, maar nooit
echt stappen ondernomen. Het is
trouwens wel leuk hoe ik voor het
eerst een eigen stukje in de krant
zag: ik werkte op het ministerie
van justitie, het mysterie van jus
titie zeg ik altijd, het was een
soort Kafka in Den Haag - vrese
lijk..., maar goed, een paar nach
ten daarvoor had ik mijn stukje
geschreven en die krant kwam op
donderdagavond uit, maar die
was bij mij \èeer eens niet be
zorgd... Dus het was vrijdagoch
tend en ik ging naar mijn werk en
onderweg naar het station zie ik
in een plas regenwater het huis-
-aan-huis-blad van de vorige
avond liggen met mijn stukje op
de voorpagina. Dat was de eerste
keer dat ik mijzelf zag in de
krant."
Je zegt dat je ook stukjes schreef
in het studentenblad. Wat stu
deerde jij?
„Ik heb een rijk studieverleden.
Ik ben ooit begonnen met bouw
kunde in Delft. Dat heb ik drie
maanden volgehouden..."
Je wilde architect worden?
„Nou, ik wist eigenlijk helemaal
niet wat ik wou, maar dat leek
mij wel iets. Ik ben over het alge
meen tamelijk zachtmoedig,
maar binnen de kortste keren
had ik daar de grootste onenig
heid. Ik nam de studie, het
stampwerk zoals je dat van de
middelbare school kende, wel se
rieus, maar je kreeg ook practica
en dan moest je kleien en zo,
grondstructuren maken, ja, ik
maakte daar een beetje een lolle
tje van. Na drie maanden werd ik
weggestuurd en hoefde ik niet
meer terug te komen. Ik wist
nooit wat ik wilde worden, maar
ik vond het leuk om bezig te zijn
met mijn eigen kamer, dus toen
dacht ik: dan word ik maar ar
chitect, ik weet het ook niet."
„Het jaar daarop ben ik rechten
gaan studeren, hier in Rotter
dam. Ik heb mijn kandidaats ge
haald, maar na een paar maan
den had ik al gezien dat het niets
voor me was. Toen heb ik meege-
loot met medicijnen, uitgeloot,
het jaar daarop wéér en daarom
heb ik in Gent, België, nog even
medicijnen gestudeerd, maar dat
vond ik eigenlijk ook niet écht
interessant. Toen wou ik psycho
logie studeren, maar mijn vader
ging een beetje steigeren want
dat zou mijn vierde studie zijn
zonder dat ik ooit iets had afge
maakt... Nou ja, toen heb ik in
snel tempo dat rechten hier afge
maakt en daarna ben ik inder
daad alsnog psychologie gaan
doen in Leiden... Dat heb ik een
jaar gedaan en toen had ik er
genoeg van."
Maar wat heb je nu voor je naam
staan? Ir, mr, dr?
„Ik ben mr. Voor psychologie heb
ik mijn propadeuse gehaald, cum
laude, dat wel, maar zónder ti
tel."
Met dat meester in de rechten heb
je nooit Wat gedaan? Je bent geen
advocaat geweest, of rechter?
„Van de mensen die rechten heb
ben gestudeerd, komt maar een
derde in een juridisch beroep te
recht. Dan krijgt nog eens een
derde een of andere beleidsfunc
tie bij de overheid en de rest, ja,
belandt in de goot. Of bij Radio
Rijnmond..."
Vind je het niet zonde van die
studie om er niets mee te doen?
„Nee. Ik weet er niets van en het
interesseert me niet. Dat zijn
toch wel twee krachtige argu
menten. Ik kwam eens een stu
dievriend tegen op straat. Ik
schreef stukjes in Het Vrije Volk
en hij keek me echt zo'n beetje
zorgelijk aan: 'Jij kon altijd zo
op tot een bekende Rotter
damse televisiepersoon
lijkheid die vooral door
oudere dames op straat
wordt herkend.
De Nog-Steeds-Vrijgezel-
le-Ideale-Schoonzoon stort
nu al zijn energie in het ra
diomaken. Dat betekent
- jammer voor Roland -
dat verre reizen er voorlo
pig niet in zitten.
goed leren...?' Ik heb wel kennis
sen die officier van justitie zijn
geworden: ik benijd ze niet. Ze
verdienen meer, maar het werk
wat ze doen zou me helemaal niet
interesseren, denk ik. Je bent be
zig met problemen van andere
mensen, met conflicten geboren
uit onredelijkheid, en daar kan ik
persoonlijk slecht tegen. Zo heb
ik me ook nooit beziggehouden
met echt hard nieuws, met slecht
nieuws, zal ik maar zeggen. Ik
word daar niet vrolijker van, ik
heb er gewoon geen zin in. Ik wil
alleen maar léukë dingen."
Je hebt bij Stads TV gewerkt. Hoe
kwam je dddr terecht?
„Na een reis naar Brazilië zag ik
een programma van de Dorps TV
en toen heb ik ze gebeld. Ik ben
daar gewoon begonnen. Ik vond
dat ze veel te weinig deden aan
het uitgaansleven, dus die eerste
week ben ik, niet gehinderd door
overleg of enige ervaring, een uit-
rubriek gaan maken en die is tot
het eind van mijn carrière bij de
Dorps TV overeind gebleven."
Waarom spreek je voortdurend
over Dorps TV?
„Ja, nou ja, de dimensies van
Rotterdam en het circuit waarin
je verkeert maken het duidelijk
tot een dorp..."
Je zegt daarmee niet iets over de
professionalitzit van Stads TV?
„Ja... De kneuterigheid van de
stad werkt natuurlijk ook door in
zo'n medium. En los daarvan: die
Dorps TV is toch niet helemaal
zoals ik me voorstel dat het kan..
Nou ja, laten we het niet hebben
over trauma's."
Juist wel.
„Nou, ik heb er wel een tijdje
slecht van geslapen. Ik heb er een
kleine twee jaar gewerkt en uit
eindelijk heb ik het idee dat ik al
die tijd heb gevochten en tenslot
te heb verloren. Aan de organisa
tie schort het een en ander en ik
zit ook op een andere golflengte
dan de bedrijfsleiding. Op een
gegeven moment houdt het op Ik
kreeg wel veel positieve reacties.
Nog steeds: het is zeker één keer
in de week dat iemand mij aan
spreekt; meestal oudere vrouwen
die mij voor de Ideale Schoon
zoon houden. Kun je nagaan hoe
het medium vertekent. Je wordt
wel herkend op straat, ja, maar
op een gegeven moment gaat dat
als een soort sociale controle
werken. Je kan nooit op een on
gegeneerde manier in je neus
peuteren, want dan krijg je met
een een haag van belangstellen
den om je heen."
Zien we je straks op Radio Rijn
mond TV?
„Dat hangt er helemaal vanaf. Ik
heb niet echt ambities of zo en
het is ook niet zo dat ik radio
minder vind dan televisie. Want
dat is een beetje hei. gangbare
beeld: dat als je van de televisie
naar de radio gaat dat een stap
terug zou zijn. Het gaat uiteinde
lijk om het plezier dat je hebt in
het maken van dingen. Het hangt
er maar vanaf hoe die TV eruit
gaat zien en wat onze grote baas
wil. Daar leg ik me bij neer. Ik
hoef niet per se."
