Voetbalcoach was sparringpartner
van ex-wereldkampioen kickboksen
SPORTKRANT'92
Sijmen en Martijn mokeren
tegenstanders van de baan
Snowboarder Harry Bogaerds
zoekt 's zomers de sneeuw op
Voor e
en sfeervol bezoek...
Slijterij Wijnhandel
jj&m-
Frank en Arnold Lobman willen het hoogst haalbare bereiken
DE HAVENLOODS - HET ZUIDEN - DONDERDAG 27 AUGUSTUS 1992
door COR HULSBUS
ROTTERDAM „Als ik er
niet was geweest om de klap
pen op te vangen, dan was
Frank nooit wereldkampioen
geworden", aldus voetbal-
coach Arnold Lobman. Met
deze zin typeert de 42-jarige
trainer van Zwervers Kin
derdijk de broederlijke band.
Beiden willen het hoogst
haalbare in hun tak van sport
bereiken, omdat ze nog vol
ambities zitten. In dit unieke
verhaal komen zij voor het
eerst samen aan het woord:
Beauty and the Beast.
Een afspraak voor een interview
is bijna even onmogelijk als een
sneeuwbui in de zomer. Vandaar
dat Arnold Lobman na de uitno
diging van deze krant meteen
contact opneemt met broer
Frank. „Als ex-wereldkampioen
is hij elke dag hard aan het trai
nen om in november zijn mondi
ale titel terug te winnen. Het is
nog nooit gelukt om ons samen
op een afspraak te krijgen." Een
uur later lukt het dan toch.
De 38-jarige ex-kampioen is
vastbesloten op zijn gordel té
heroveren en is elke dag op pad
om zich optimaal voor te berei
den voor misschien wel zijn laat
ste gevecht. „Als ik in november
wederom van Peter Aarts ver
lies, dan stop ik met kick-bok
sen. Schrijf dat maar op", klinkt
het resoluut uit de mond van de
Rotterdammer.
Op 18 november, nota bene zijn
verjaardag, stond het duel tegen
Amsterdammer Aarts gepland.
Frank Lobman wilde zijn mondi
ale titel in de Maasstad houden
en trainde als. een beest. Een
Maar op de dag van het gevecht
ging alles, ondanks een goede
voorbereiding toch' nog mis. „Ik
voelde me beresterk, maar werd
door mijn manager, Joop Mus
terd verkeerd aangepakt. Hij
wist dat ik een rustige dag wilde
hebben. Pas 's avonds om twaalf
uur moest ik in de ring verschij
nen, maar hij sleepte me over
dag nog voor de televisiecamera.
Voor een uitzending die pas we-
kèn later op de buis te zien zou
zijn. Mijn concentratie was weg.
Later op de dag waren er nog
meer momenten waardoor ik
niet echt in de wedstrijd kwam.
Musterd riep ook tijdens het ge
vecht allerlei aanmoedigingen,
die bij mij juist averechts werk
ten. Hij had het over mijn moe
der, mijn broers enzovoorts,
waardoor ik te agressief reageer
de."
Hij vervolgt: „Achteraf heeft
mijn manager ook toegegeven
dat'hij mij verkeerd heeft aange
pakt. Hij is zelfs bereid om tij
dens mijn volgende gevecht in
de ring deze bekentenis te her
halen. Het is dus gewoon jam
mer wat er gebeurd is. Zeker als
je weet dat er mensen zijn die in
totaal een miljoen gulden op mij
hadden gezet vanwege allerlei
weddenschappen."
„Elke topsporter heeft behoefte
aan een goede voorbereiding.
Mijn lichaam moet uitgerust
zijn, wanneer ik in de ring sta.
Natuurlijk weet ik ook wel dat je
je sport moet verkopen middels
een interview. Alleen het mo
ment was verkeerd gekozen. Na
dien is het contact tussen ons
puur zakelijk geworden. Het
liefst had ik een andere manager
gezocht. Maar Musterd heeft mij
geboycot. De sportschoolhouder
beweert dat hij mij heeft ge
maakt zoals ik nu ben. Ik laat
hem in die waan, want het is
juist andersom. Het is niet mijn
bedoeling om alleen maar vuil te
spuien, want natuurlijk heeft hij
ook zijn goede eigenschappen.
Vandaar dat ik hoop dat ik in
november mijn wereldtitel hero
ver."
The Animal
Broer Arnold luistert tijdens het
interview geboeid naar de uit
spraken van zijn vier jaar jonge
re broer. Af en toe voegt de
coach een opmerking over Frank
toe. „De mensen denken nu dat
hij de partij heeft verkocht,
maar dat is natuurlijk grote on
zin. Je 'geeft' je titel nooit uit
handen voor een paar duizend
gulden. Ze noemen hem niet
voor niets 'The Animal". Frank
is sterk en wil altijd de sterkste
zijn. Dat had hij vroeger in Suri
name al. Altijd wilde hij winnen
van al zijn vriendjes. Dat instinct
heeft hij altijd inzich gehad. Wij
zijn opgegroeid in een sportfa-
milie. Onze vader was 's och
tends vroeg al aan het trainen en
dat zagen wij dan. Frank wilde
altijd vechten en meestal was ik
degene die de klappen kreeg.
Vandaar dat ik durf te stellen dat
hij zonder mij nooit wereldkam
pioen was geworden."
„Ik heb altijd al als zijn sparring
partner gefungeerd. Nadat hij
tot de besten van de wereld
doordrong, ging hij zich ook zo
gedragen. Hij werd rustiger,
maar kon nog steeds niet tegen
onrecht. Als hij ergens ziet dat
iemand onheus bejegend wordt,
grijpt hij in. Het is een goed
mens. Alleen kennen veel men
sen hem niet zo, want zij zien
alleen de kick-bokser die alleen
maar wil winnen. Onze broer
Hedwig heeft in de vechtsporten
ook alles al bereikt wat er maar
te bereiken viel. Echter, hij was
in mijn ogen een gentleman,
Frank is een 'killer', in mijn
ogen ook de beste." De 45-jarige
Hedwig is inmiddels boksschool
houder in de Rotterdamse sport
hal Schuttersveld.
Voetbalcoach Arnold vervolgt:
„Wij zijn alledrie anders van ka
rakter. De mensen zien mij ook
altijd als een rustige, correcte
coach. Vandaar dat ik elke keer
opnieuw gevraagd word dm een
club onder mijn hoede te ne
men. Vorig jaar kwam ik, na een
fijne periode bij ASWH, bij
Zwervers Kinderdijk terecht.
Op dat moment hadden maar
liefst acht spelers te kennen ge
geven naar een andere club over
te stappen. Dus moest ik met
een zeer jonge spelersgroep pro
beren in de tweede klasse te blij
ven. Dat is ons niet gelukt. Maar
niemand treurt daar om. Inte
gendeel zelfs. We gaan nu in de
derde klasse opnieuw beginnen.
Een aanbiding van een andere,
hoger spelende vereniging, heb
ik daar zelfs voor afgeslagen."
„Ik ben een man van principes.
Als ik ergens aan.begin wil ik het
ook afmaken. Vandaar dat ik
het nieuwe seizoen vol vertrou
wen tegemoet zie. Met vier aan
winsten (Martin Buitendijk en
Peter Verhoven van ASWH, Er-
kan Akbaba van Alblasserdam
Frank en Arnold Lobman: 'We zijn opgegroeid
sportfamilie
en Ton van Wijnen die van
Streefkerk komt) moet het ons
lukken redelijk bij de topploe-
gen mee te draaien. Het lesge
ven zit in mijn bloed, want als
gymnastiekdocent wil ik al mijn
leerlingen met het sporten bege
leiden. Mijn broer Frank krijgt
ook vaak de nodige tips cadeau.
Met mijn zwarte band karate
weet ik het een en ander van
vechtsporten af. Allen niet ge
noeg om als coach op te treden.
Bij het kick-boksen wordt
slechts tien procent van de pun
ten met de voeten gescoord."
Zwaargewicht
Frank Lobman knikt en voegt
toe: „Wij gebruiken inderdaad
onze vuisten veel meer dan onze
voeten. Maar eigenlijk zijn alle
vechtsporten, waarbij de benen
mogen worden gebruikt, afkom
stig uit Japan. Het Japans karate
is eigenlijk de moeder der
vechtsporten. Elke trap bij een
vechtpartij is eigenlijk een kara
tetrap. Alleen, niet zoals de Azi
aten het graag zouden willen
zien. Het gaat om de beheersing
van de trap, de techniek."
„Kick-boksen is in Nederland
heel populair. In november
moesten de toeschouwers tussen
de 75 en 300 gulden neertellen
voor een kaartje. De rest van de
aanwezigen, die het bordje 'uit
verkocht' aantroffen konden op
een videoscherm de wedstrijden
zien. Helaas zijn er te weinig
grote evenementen in ons Ian'iJ.
Vroeger kon ik eigenlijk hele
maal geen tegenstanders vinden.
Dat was overigens mijn eigen
schuld. Ik was veel te wild en te
enthousiast. Al in de eerste ron
de sloeg ik mijn opponenten te
gen het canvas. Later ben ik rus
tiger geworden, want ik merkte
dat niemand meer tegen mij
durfde te vechten. In 20 jaar heb
ik pas één partij verloren. Uitge
rekend op mijn verjaardag. Mar
dat was el mijn laatste neder
laag. In november krijgt Peter
Aarts in Amsterdam een heel
andere Frank Lobman tegen
over zich."
door GERARD S. VERVER
MAASLAND Anfcities?
De broers Sijmen en Martijn
de Lange zijn niet te beroerd
om met hun racket dodelijke
slagen uit te delen. Dat blijkt
ook wel. De één staat in het
district Rotterdam torenhoog
op de Bl-ranking, terwijl de
ander in het toernooiencir-
cuit als C2-er de ene na het
andere Cl-victorie binnen
sleept en dadelijk de sprong
naar de B2-status maakt.
Toch is er, gevraagd naar het
vervolg, een hapering.
„Hangt er van af', is de rela
tiverende reactie, „natuurlijk
gaan we voor het hoogste,
maar dat wil niet zeggen, dat
voor ons de A-status haal
baar is."
Sijmen de Lange stond inmid
dels op twee A-toernooien wel
in de halve finale, „maar", is de
toevoeging, „het verschil tussen
A- en B-tennis is aanzienlijk en
de drempel om de A-lijst te ha
len groot."
Laat daaruit niet de conclusie
getrokken worden, dat de beide
broers wat freewheelend door de
tennisdreven zwerven. Als er
één stel bezig is om op het gravel
'dood en verderf te zaaien, dan
zijn het de jonge Maaslanders
wel. Op karakter ook, want ze
ker de oudste houdt het erop,
dat de aanhouder altijd wint.
Zegt hij: „Er zijn zoveel jongens
die beter spelen dan ik, maar de
pijp aan Maarten geven wanneer
ze bij 5-5 en nadeel een neder
laag in zicht denken te hebben.
Dat zijn 'loosers'. Zelfvertrou
wen hoort deel uit te maken van
het karakter. Ik zit soms ook
maar wel heel even eens in
zo'n dal, maar heus dat ik me er
wel uitpraat."
Martijn de Lange is drie jaar
jonger dam zijn broer Sijmen.
Heeft veel van hem geleerd. Sij
men: „Op de baan is hij wat
liever dan ik. Komt óok minder
overtuigend over." De vrienden-
voor-het-leven trekken veel met
elkaar op. De oudste: „We trai
nen samen. Zeker nu hij wat
ouder wordt, wordt het krachts
verschil kleiner en gaat hij de
ballen ook harder slaan. Vol
gend jaar is hij B2 en ik ver
wacht echt, dat hij met dat ni
veau niet eens veel moeite zal
hebben." Het moment dat ze
elkaar in een toernooi ontmoe
ten is niet ver af. Ze dollen el
kaar. Sijmen: „Ik zal nooit van
hem verliezen" en Martijn uitda
gend: „Over twee jaar pak ik
hem."
Gezonde concurrentie geba
seerd op de voor hen voor de
hand liggendè wens om te pres
teren. Ze hebben er ook alles
voor over om zo beslagen moge
lijk op het ijs te komen. Jong
geleerd, oud(er) gedaan. Maar
dat 'jong geleerd' geldt vooral
voor Martijn. Sijmen noemt zich
een laatkomer.
Topsportplan
Het levensritme van beide jon
gens is inmiddels helemaal aan
gepast aan hun sport. Daarbij
wordt hun studie niet vergeten.
Beiden profiteren ze van de faci
liteiten, die het Ministerie van
Onderwijs sinds kort voor ta
lentvolle sporters heeft gescha
pen. Dankzij het topsportplan
bezoeken ze een normale scho
lengemeenschap. Maar dankzij
een uitgekiend lesrooster krijgen
topsporters voldoende ruimte
om zich in hun discipline te be
kwamen.
Dat dit zijn vruchten afwerpt
blijkt bij Sijmen de Lange. Zijn
vader: „Aanvankelijk volgde hij
een andere school. Daar ging hij
-steeds met de hakken over de
sloot over. Dankzij het aange
paste lesrooster is er rond zijn
studie en training meer rust ont
staan en presteert hij op school
ook evenwichtiger." Overigens
moet je wel iets in de mars heb
ben om dergelijke faciliteiten te
verweren. De eigen bond moet
het aankaarten bij het NOC, die
dat dan op zijn beurt in de rich
ting van het ministerie stuurt.
De beide hard-hitters hebben
het 'een dag zonder tennis, is
een dag niet geleefd' huizenhoog
in het vaandel staan. Ze kunnen
niet zonder. In de afgelopen
maanden is dat voornamelijk in
gevuld door de toernooien, maar
in minder drukke wedstrijdtij
den maken de heren dagelijks
hun twee trainingsuren.
Wolf
„Op de baan moet je een wolf
zijn", lanceert Sijmen de Lange.
Het vervolg op de vraag naar de
ambities mocht dan wat afstan
delijk zijn, een dergelijk citaat
geeft weer waar het bij de Maas
landers om draait. Ze relative
ren hun tennis niet. Gaan er
voor en hebben er met de
onvoorwaardelijke steun van
hun ouders alles voor over
om de onderste steen boven te
krijgen. „De A-klasse? Het
hangt er van af hoe ik volgend
jaar ga presteren." Terwijl foto
graaf Gerrit de Heus vervolgens
tracht om het De Lange-duo ge
groepeerd voor de lens te krij
gen, vertelt vader Jan de Lange,
dat ze de ontwikkelingen van
hun kroost maar op zich af laten
komen. „Het gaat er vooral om
dat ze met beide benen op de
grond blijven staan. Vandaar dat
we het maar op ons af laten
komen. Een jaar of vier geleden
was de B-klas het doel. Nu staat
hij 120ste op de A-ranking en
zijn we het doel van destijds al
lang voorbij."
Sijmen de Lange betwijfelt ech
ter of hij ooit de top-tien zal
binnenmarcheren. „Mijn voe
tenwerk is abominabel. Echt een
ramp. Ik zal niet teveel verklap
pen anders profiteren mijn te
genstanders er dadelijk nog van.
Of het te verbeteren is? Natuur
lijk? Hij zegt het echter op een
manier waarin veel twijfels ver
pakt zijn.
Martijn de Lange (inmiddels be
zig met de opleiding van zijn
broertje van twee jaar: 'Dat is
nu al een kei') gaat zijn broer in
rap tempo achterna. En hij ge
niet er zichtbaar van. Want hij
mag dan, zoals broer Sijmen het
verwoordt, een 'softy' zijn, er is
ook voor hem geen beter tennisr
vermaak dan het van de baan
vegen van de oppositie. Over
ambitie gesproken.
door COR HULSBUS
NUMANSDORP Hoewel de
meeste vakantiegangers deze zo
mer volop van het mooie weer
genieten en de Alpengangers de
berghellingen gebruiken om een
fraaie wandeling te maken, heeft
Harry Bogaerds de afgelopen
weken de sneeuw opgezocht. De
19-jarige Numansdorper was
deze zomerperiode in de Ita
liaanse bergen te vinden om zich
voor te bereiden op een nieuw
winterseizoen snowboarden.
„Het zal een groot aantal men
sen verbazen dat ik mijn vakan
tie gebruik om op de pistes te
trainen, maar in onze tak van
sport moet je eigenlijk het hele
jaar door oefenen. Zeker als je
ooit tot de internationale top
wilt doordringen. Gelukkig heb
je in Oostenrijk en Italië glets
jers waar je ook in de zomer
maanden goede sneeuw kunt
vinden. Zoals in Solden of op de
Hintertuxpiste, waarop ik na
mijn HAVO-examen al veertien
dagen heb getraind. Eind juli
heb ik een week in trainings
kamp gezeten. Dit is totaal al
drie weken voorbereiding in het
buitenland," zegt Bogaerds.
Hij vervolgt: „In totaal ben ik
per jaar ongeveer tien weken per
jaar op de sneeuwhellingen te
vinden. Deze zomer hoop ik nog
een keer naar de Alpen te kun
nen. Terwijl ik elke vakantie ge
bruik om te kunnen snowboar
den. Om bij de nationale top te
behoren, moet je veel talent
hebben, maar bovenal veel trai
ningsfaciliteiten. De mensen zul
len mij nooit horen klagen dat ik
zo vaak op pad moet. Want ik
weet ook wel dat er heel veel
mensen zijn, die niet eens een
weekje naar de bergen kunnen.
Gelukkig zijn mijn ouders altijd
bereid om mij te steunen. Zij
zijn eigenlijk mijn grootste spon
sors. Daarnaast krijg ik veel
steun van het team waarvoor ik
uitkom. Bij Sims/Van Bellen
kennen ze veel mensen in het
buitenland, waardoor ik vrij
makkelijk aan de pensions en
hotels kom. Maar ook de lift- en
skipassen worden deels vergoed,
zodat ik me daar geen zorgen
over hoef te maken. Ik ruil daar
voor werk ik graag mee aan al
lerlei reclamedoeleinden, zoals
fotosessies voor agenda's en kle-
dingfolders."
Leraar
Harry Bogaerds neemt regelma
tig deel aan nationale en interna
tionale wedstrijden. Zo was de
Numansdorper op 20 juni in
Ruchpen (Noord-Brabant) te
vinden. In dit plaatsje werden de
Nederlandse Kampioenschap
pen Parallelslalom gehouden. In
de finale werd hijzoals zo vaak
het geval was vorig seizoen, uit
geschakeld door Mark Jan
Broers. „Maar die jongen kan
zich bijna volledig op het snow
boarden toeleggen, want hij gaat
niet meer naar school en is afge
keurd voor militaire dienst. Het
schijnt dat hij zich professional
noemt."
„Op kunststofbanen worden re
gelmatig wedstrijden gehouden,
zo'n tien per jaar. Bij slalomra
ces moeten twee tegenstanders
op twee banen naast elkaar uit
komen. In de finale verloor ik
beide manches. Bij het Neder
lands Kampioenschap Free-style
verloor ik van teamgenoot Pa
trick van de Graaff. Al met al
prestaties waar ik toch tevreden
over mag zijn. Ik behoor tot de
top van ons land op het gebied
van snowboarding."
Harry Bogaerds houdt zich niet
alleen bezig met wedstrijden.
Hij geeft ook les. „In Oostenrijk
heb ik mijn bevoegdheid ge
haald om les te mogen geven.
Regelmatig volg ik bijscholings
cursussen. Sinds kort heb ik nu
ook een Nederlandse licentie,
Harry Bogaerds: 'Het lijkt me ideaal om sport en studie te combineren'.
v. -Foto:-Rein Géleijnse
waardoor ik ook in ons land les
mag geven."
Examen
„Op Europees gebied heb ik me
het afgelopen jaar niet echt kun
nen meten vanwege mijn eind
examen. Het EK moest ik aan
me voorbij laten gaan, dat was
wel jammer, maar mijn school
ging voor. Gelukkig heb ik mijn
diploma behaald, waardoor ik
verder kan gaan studeren."
„Ik zou dolgraag fysiotherapeut
willen worden en heb me op ver
schillende HBO-instellingen la
ten inschrijven. Over enkele we
ken weet ik wat dat betreft
meer. Het lijkt me ideaal om
sport en studie te combineren.
Want als je nog op school zit,
beschik je over veel vrije tijd.
Zodat ik de vakanties weer kan
gebruiken om in het buitenland
te trainen."
„De echte internationale top is
nóg ver weg, maar dat is ook
logisch. Dat geldt voor alle spor
ten waar je over sneeuwhellin
gen moet beschikken. In Neder
land gaan de kunststofbanen pas
na september weer open, dus
moet ik nog even mijn geduld
zien te bewaren. In die tussenlig
gende periode pak ik wel mijn
skateboard uit de kast en ga ik
daar op oefenen," aldus Harry
SS m
Zoekt u de huiselijke war
fcp %f ÉJÊËk* *feer vm eiken stijl-
sjeei 'an eiken stijl
meubelen? Bezoek dÜ
toonzalen van Burchthuys
InteriemU kunt Iff rajf
en ongestoord de d
koliek ties bekijken. U
merken
tie idee
ni;i i
SCH,
RFBD
's-Grawnland
Lage Land
TelefcÉÉ 01$45
r riJK kbTO
Aanbiedingen geldig van 26 augustus
tot en met 8 september 1992.
«ERBÜEVEl
PEACHTREE
Fruit Likeur
Whisky
COTES DU RHONE
PONT D'AVIGNON
ST. ALBIN
BORDEAUX A.C.
Zwart Janstraat
25b,
010-4667364
Soepele, smaakvolle,
evenwichtige rode
Bordeaux met een
persoonlijk karakter
temperament. Vlug en
aangenaam te drinken en
bezit een grote souplesse
vanaf de start. Een wijn voor
elke gelegenheid.
Kleiweg 32,
010-4611922
bcmedamse-
weg 167a,
OIO- 4159484
Het boeiende wijngebied
f van het Rhönedal is met zijn
jaarproduktie van ruim 2
miljoen hl. wijn (na
Bordeaux) de grootste
leverancier van flessen die
recht hebben op het fel
begeerde "Appellation d'Orgine
controlêe" etiket. Deze dieprode
wijn is soepel met een levendig
bouquet dat doet denken aan
jong fruit!
