Burgemeester Peper weet
niet wat hij ziet
Anneloek is terug uit Jeugdland
Berichten uit het Wilde Westen van Rotterdam
Vonkey Business!
Verhalenwedstrijd gewonnen door Anniek Ferket
Zesde jaargang nr. 9
September 1992
Hoofdredacteur/directeur:
NICO HAASBROEK
Eindredacteur:
FRANK VAN DIJL
Staffotograaf:
MAARTEN LAUPMAN
Radio Rijnmond Reporter
verschijnt maandelijks als
bijlage van De Havenloods
en Het Zuiden in een opla
ge van een half miljoen
exemplaren in het zendge
bied van Radio Rijnmond
(93.4 FM)
In opdracht van
Radio Rijnmond
Delftsestraat 21
3013 AD Rotterdam
Tel. 010-4334433
gerealiseerd doör
Frank van Dijl
Mediaprodukties BV
Binnen Walevest 21
3311 AA Dordrecht
Tel. 078-148847
en uitgegeven door
Wegener
Huis-aan-huisbladen BV
Postbus 1980
3000 BZ Rotterdam
Tel. 010-4699911
Advertentie-exploitatie:
Wegener
Huis-aan-huisbladen BV
Inlichtingen A. van Mete
ren
Tel. 010-4699324
Het volgende nummer van
Radio Rijnmond Reporter
verschijnt op dinsdag 6
oktober 1992.
Spannende weken wa
ren het voor Anneloek
Sollart. Drie keer vijf
dagen achter elkaar
presenteerde zij een uur
radio vanaf Jeugdland
in Ahoy, en ze werd
daarbij bijgestaan door
de Jeugdlandbende. Op
Jeugdland werkte Radio
Rijnmond nauw samen
met De Havenloods en
Het Zuiden.
Het programma zat steeds
lekker vol met onderwerpen
als: huisdieren, de verhalen
wedstrijd, het gastoptreden en
het brutale telefoontje.
Het spannendst was natuur
lijk de laatste uitzending,
want toen werd bekendge
maakt wie de verhalenwed
strijd had gewonnen. Dat was
Anniek Ferket voor haar bij
drage De hond met de puk
kel'. In de uitzending van 14
augustus mocht zij het ver-
haal-op-rijm nogmaals ten
gehore brengen:
„Er was een hond die heette
Ukkel, die had op zijn staart
zo'n grote pukkel. Hij ging er
mee naar de dokter toe. Die
zei: Hond, ben je levensmoe?
Hier moet het mes in en dat is
pas een begin. Daarna volgt er
een operatie en we maken het
bekend in de hele natie. De
Anniek Ferket leest haar winnende verhaal voor. Anneloek Sollart (links) en Jelle Gunneweq van
De Havenloods/Het Zuiden naast Anneloek) luisteren toe. (Foto's Hansje de Reuver)
b°nd b,eSon te hyperventile- vrouwtje kussen. En verdomd Anniek Ferket is 11 jaar
maa/ tUe" het is waar wat ik nu zeg: na De Hond-Baasje-Awiïd ging
^antus^nenmna681« 8811 T** WSS de hele PukkeI naar Fred Essen en zijn tfou-
ervantussen en ging vlug zijn weg." we viervoeter Lucky.
In de serie 'Het Wilde Westen',
die in de zomer gedurende en
kele weken was te horen op
Radio Rijnmond in het lunc-
hmagazine van Liesbeth van
der Kruit, bracht burgemees
ter Peper een bezoek aan Rot
terdam West. Over zijn wan
deling over de Nieuwe Bin
nenweg ging de uitzending
van 13 juli. Een transcriptie.
Liesbeth van der Kruit: „Me
neer Peper, kunt u misschien
beschrijven wat u hier ziet?"
Peper: „Ik zie hier een abri,
waar iemand ligt te wachten
zou je kunnen zeggen. Alsof ie
van plan is om mee te gaan
met de tram. Het is helder dat
dit eigenlijk niet kan. 'Laten
we daar duidelijk over zijn."
Anoniem: „Dit gebeurt hier
dus heel veel, ook in telefoon
cellen. Ja dat maakt de com
municatie voor sommige men
sen werkelijk onmogelijk."
Niet neergelegd
Peper: „Wat doen we hier
aan?"
Wijkagent: „Normaal gespro
ken haal ik ze weg, in dit geval
heb ik hem natuurlijk even
laten liggen, want dit is de
waarheid die hier op straat
ligt. (Lachend) Ik heb hem er
niet neergelegd. Maar nor
maal gesproken, dit is desas
treus voor mensen die hier op
de tram stappen, of die met
him kindertjes hier willen
gaan winkelen. Men gaat er
voor omlopen en dat is na
tuurlijk heel naar voor de
winkelstraat. En daar ook, u
ziet op dit moment een grote
groep mensen met een afzet
ting van de politie, ik weet
niet wat er is gebeurd, maar
het is ernstig neem ik aan, an
ders is het niet afgezet."
Peper: „Hier moeten we op
Elke zaterdagochtend van 10.30 - 11.00 uur presenteert Ro-
land Vonk op Radio Rijnmond het eigenzinnige programma
Vonkey Business. In de Rijnmond Reporter is maandelijks te
lezen wat zich zoal achter de schermen afspeelt.
GEBAKKEN WANDTEGEL
i Een dag voor mijn verjaardag werd er een flinke doos bezorgd
bij Radio Rijnmond. Voor mij. Van een trouwe luisteraar.
Als het goed is, wilt u nu weten wat er in die doos zat.
Ik was in elk geval benieuwd en opende de aanval op het
pakpapier, het plakband en de kranteproppen waarmee de
doos was opgevuld. Uit deze onverwachte grabbelton kwam
onder meer tevoorschijn een wandtegel met het logo van Von-
key Business erop. Die had die luisteraar speciaal voor mij
laten maken door een bevriend pottenbakster.
J: Zelden zo'n leuk kado gehad. Meteen thuis aan de muur ge-
hangen. Annie, bedankt!
len, want anders is het na
tuurlijk absolute willekeur.
Maar zo gauw dat het geval is
aarzel ik niet om gelegenhe
den waar bij voortduring din
gen gebeuren die niet kunnen
te sluiten. Ik ben geen bang
type. Maar ik wil het wel
graag redden bij de rechter,
hoor. Het hangt er natuurlijk
een beetje van af hoe je het
opbouwt, je kunt niet op
grond van één politie-rappor-
tage zeggen dat die handel
dicht moet. Maar nogmaals,
als daar een zekere reden voor
is, dan is daar het nodige aan
te doen. Dat staat als een paal
boven water."
Man: „Het probleem is: waar
worden klachten van wijkbe
woners verzameld? Als men
sen 's avonds klachten hebben
en ze bellen naar de politie,
dan zijn na een half uur die
klachten uit het systeem ver
dwenen. En dan komen ze er
niet meer in terug en ze zijn
niet meer terug te vinden ook
al bellen ze 3 keer op een
avond. De volgende dag weet
niemand meer dat er een
klacht is geweest. Dat is het
probleem."
Peper: „Ik kijk even naar
wijkagent Vos, is het zo dat
klachten die bij de politie bin
nen komen, binnen korte tijd
worden weggewist?"
Wijkagent: „We hebben een
prioriteitenstelsel, geluids
klachten zeker met dit warme
weer, dat zijn er zo ontzettend
veel, daar hebben we niet ge
noeg auto's en bemanning
voor. En die vallen na twintig
minuten automatisch uit de
computer, we gaan er van uit
als de klachten dermate groot
zijn, dat meermalen erover ge
beld wordt, en in dat geval
blijft-ie wel staan. Op het mo
ment dat het een eenmalige
klacht is, dan is-ie na twintig
minuten vetrokken."
Liesbeth van der Kruit: „Dus
als de mensen de straat niet
meer op durven -en binnen
blijven en niks merken, dan
zijn er ook geen klachten."
Wijkagent: „Nee, nee, het gaat
er niet om dat er dan geen
klachten zijn, maar dat we
daar op dat moment geen be
manning voor hebben. Zodra
we wel weer bemanning heb
ben, dan zullen we daar ook
binnen die twintig minuten
naar toe gaan. Je hebt een be
paalde mogelijkheid wat je
kan doen en wij zouden zelf
ook graag een wat groter win
keltje hebben en wat meer
mogelijkheden. En dan zeg ik
niet dat dat alleen van geld
afhangt, maar wel van moge
lijkheden die je heb, oplei
dingscapaciteiten en priori
teiten.
Peper: „Dat is wel een rot
zooitje ja. Ja, het is wel ver
schrikkelijk."
Liesbeth: „Dit is een normale
situatie?"
Wijkagent: „Ja, dit is een'nor-
male situatie."
x Het deed me een beetje denken aan een schoolvriendje uit de
g paar jaar dat ik in de Achterhoek heb gewoond. Met dat
jjji vriendje was ik min of meer fan van de voetbalclub Go Ahead
Eagles en eens in de twee weken gingen wij gezamenlijk naar
het stadion van die club in Deventer.
Haar zagen wij onder anderen Oeki Hoekema schitteren, een
wat rossige aanvaller, als ik me niet vergis.
De bewondering van mijn vriendje ging zo ver dat hij op een
•:;j goede dag een roodharig poppetje figuurzaagde dat het even-
beeld van Oeki moest voorstellen, en dat poppetje na een
wedstrijd aan de stervoetballer aanbood.
•g Diens reactie kan ik me niet herinneren, maar ik zou er blij
g mee zijn geweest, ook al waren dan tijdens de treinreis naar
Deventer hoofd en romp van het poppetje ongelukkigerwijs
van elkaar gescheiden geraakt en ook al betrof het ook daar-
voor al geen hoogtepunt in de Nederlandse cultuurhistorie.
Het gaat om het gebaar.
Oekie Hoekema probeerde zo goed mogelijk te voetballen, en
iemand drukte daar - onbeholpen, maar toch - zijn waarde-
ring voor uit.
Op een vergelijkbare manier doe ik m'n best om een leuk
V radioprogramma te maken, en die wandtegel betekent dat in
elke geval één iemand het resultaat op prijs stelt.
Over het werken voor radio, televisie, krant of tijdschrift be-
staat een misverstand. Het misverstand dat je vast wel veel
reacties zult krijgen als je iets maakt dat in beginsel door veel
wordt geconsuipeerd.
Met die reacties valt het in het algemeen heel erg mee. Of
tegen, zo u wilt. Alles wat je maakt of doet is een bericht de
x: wereld in, zonder geadresseerde. Je moet maar hopen dat het
ergens aankomt.
Als een bericht bij mij aankomt, wil ik nog wel eens de pen ter
hand nemen. Zo las ik vorig jaar op vakantie een prachtig
x boek, De Regenvogel, geschreven door Jan Brokkem Stuk was
S ik ervan. Zou het niet leuk zijn, dacht ik, als die man eens van
iemand te horen kreeg dat die zijn boek met zeer veel plezier
gelezen had?
Via de uitgever stuurde ik de auteur een ansichtkaart met
lovende woorden.
Bij thuiskomst van vakantie lag zijn antwoord al op de deur-
S mat. Hij was, zo schreef hij, al weer aan een nieuw boek bezig.
Een eenzame klus. Maar als hij vast kwam te zitten, zou hij die
ansichtkaart erbij pakken. 'Want dat geeft me even het gevoel
- en daarom was ik er zo blij mee - dat alle moeite niet voor
•5 niets is.'
j: De schrijver is ook maar een mens. En net als iedereen is ook
hij gevoelig voor bevestiging,
g Laatst hadden we op Rijnmond een man die van bevestiging,
j: van het krijgen van complimentjes, een soort levensinstelling
X heeft gemaakt: John Bruijnzeel uit Rotterdam, bekend als
:j: milieugoeroe. Gestoken in een witte overall met groene riem,
getooid met een vrolijke sombrero en gewapend met een ver-
zameling vuilniszakken ruimt hij blikjes, bakje en bekertjes
x op die anderen hebben laten slingeren. Op straat in zijn woon-
X wijk Alexander bij voorbeeld, en bij evenementen in de diver-
S se stadsparken. Waarom? Om de wereld schoon te houden, om
g: bezig te zijn, om een goed voorbeeld te geven, en om compli-
mentjes te krijgen.
Ik mocht in de vakantie een programma van een uur maken
;X over de Rotterdamse milieugoeroe.
'A Na de uitzending arriveerde er een envelop bij de balie van
A Rijnmond. Voor mij. Van John.
Als het goed is bent weer benieuwd wat daarin zat.
8 Een dankbriefje en een boekenbon. Kan dat, in het licht van de
journalistieke onafhankelijkheid: een boekenbon accepteren?
Ja hoor. De volgende dag heb ik er een mooi boek voor gehaald
x en ben ermee neergeploft op de bank, onder m'n wandtegel.
g Een tevreden mens.
Maandag t/m vrijdag
07.00 Ochtendmagazine
met Natascha Kuit.
Met van 07.30-08.30
uur: Editie Half
Acht. En verder: Ik
Bel Wel, Culturele
Agenda, het Gedicht
van de Dag.
09.00 Nederlandstalige
muziek met Henriët-
te Geeve.
10.00 Hans van Vliet en
Pieter Leen.
Met: de Ruilbeurs,
Het Waar Gebeurde
Verhaal, de Grintte-
gel, de Weekartiest,
de Vijf van Vroeger.
12.00 Middagmagazine
met Liesbeth van der
Kruit.
Met van 12.00-12.30
uur cultuur: op
maandag: beeldende
kunst met Dingenus
van de Vrie; op dins
dag: muziek met
Bart van Rosmalen;
op woensdag: boe
ken met Maria Hei
den; op donderdag:
film met Mieke van
der Linden; op vrij
dag: theater met
Frank van Dijl.
Van 12.30-13.00 uur:
Editie Half Eén.
Van 13.00-13.30 uur:
de Gast van de Week.
Van 13.30-14.00 uur:
Servicerubriek: op
maandag: milieu; op
dinsdag: sociale ru
briek; op woensdag:
consumentenru
briek; op donderdag:
goede zaken.
14.00 RR-Expresse.
Non-stop muziek
met Frans van Dim.
16.00 Reserve Radio.
Interviews en repor
tages.
17.00 Erik Post.
Met van 17.30-18.00
uur: Editie Half Zes.
18.00- Post aan de telefoon.
19.00 Telefonische reacties
van luisteraars.
Zaterdag:
10.00 Het weekoverzicht,
door Ineke Moer
man.
10.30 Vonkey business,
door Roland Vonk.
11.00 Het Motorpaleis van
Wilfried de Jong.
12.00 De Rijnmond 30,
door Reint Jan Potze.
14.00 RR-sport. Presenta
tie Peter Ouwerkerk.
i>.00 Deelder draait..., en
jullie luisteren. Jazz.
18.00 Wim Kerkhof. Met
het Radio-Rijn-
mond-kerkhof.
19.00- RR-sport. Presenta-
22.00 tie Peter Ouwerkerk.
Zondag:
10.00 Rijnmonds Diep.
Achtergronden door
Chris Vemer.
11.00 Rijnmonds Diep Cul
tuur. Door Frank
van Dijl.
12.00 Oldtimers. Nonstop-
-muziek door Pieter
Leen.
13.00- RR-sport. Presenta-
18.00 tie Victor Deconinck.
Eigen nieuws op de hele uren.
Actuele programma-informa
tie op Teletekst-pagina 873.
Het laatste Radio-Rijnmond-
-nieuws op Teletekst-pagina
874.
In de westelijk oude
wijken van Rotterdam
bevindt zich de tippel
zone aan de G.J. de
Jonghweg, zijn de mees
te drugspanden en be
vinden zich ook de
meeste drugsgebruikers.
Het is het deel van de
stad waar de criminali
teitscijfers het hoogst
zijn. En als mensen ho
ren dat je daar woont,
vragen ze meestal hoe
lang je nog van plan
bent dat te doen. Je
vindt er de meeste ille
galen, veel overlast ge
vende en veel regelrecht
ongure horeca. Je vindt
er sexshops en stadsver
nieuwing die stagneert.
Er wonen ook vele dui
zenden huisgezinnen in
nieuwe huizen, in gere
noveerde huizen en in
oude slechte panden.
Wat gebeurt er eigenlijk
in dat 'Wilde Westen'?
Hoe is het om er te wo
nen, te leven en te wer
ken? En wat doet het
stadsbestuur eigenlijk
aan de leefbaarheid in
dat deel van de stad?
het rode licht wachten, de
burgemeester moet natuurlijk,
het goede voorbeeld geven."
Liesbeth: „We steken nu de
's-Gravendijkwal over, want
ter hoogte van het postkan
toor aan de Nieuwe Binnen
weg is een soort opstootje. Po
litiewagens zijn erbij. Zullen
we toch maar even door het
rode licht lopen, meneer Pe
per?"
Peper: „Nee, want dan gaan
we de ene overtreding met de
andere bestrijden en dat lijkt
me niet goed."
Liesbeth: „De burgemeester is
nu eventjes achter de politie-
afzetting gelopen om te kijken
wat er aan de hand is hier. Hij
moet natuurlijk eventjes
wachten."
Voorbijganger: „Er is iemand
doodgestoken hoorde ik,
hoorde ik. Dus ik loop er ook
maar achteraan."
Man: „Dit is geen vreemd ver
schijnsel voor de Binnenweg
hoor. Nee, nee, echt niet."
Liesbeth: „Woont u hier al
lang?"
Vijf jaar
Man: „Ja ik heb vijf jaar hier
op dit stukje gewoond, en re
centelijk ben ik verhuisd, ge
woon om m'n lijf heel te hou
den. Ik ben verhuisd naar hier
in de buurt."
Liesbeth: „U heeft niet zo iets
van ik pak mijn biezen en ik
ga helemaal weg."
Man: „Nou, als dat zou kun
nen, deed ik het hoor. Maar ik
ben afhankelijk van mijn
broodwinning hier."
Liesbeth: „U werkt in deze
wijk?"
telefooncellen gebruiken voor
iets waar ze waarschijnlijk
niet voor bedoeld zijn. In com
binatie met alles wat er naast
de OQclub zit, betekent dit
dat een hoop mensen hier 's
avonds niet langs durven. De
gemeente houdt de vestiging
van horecabedrijven op dit
Stuk nog niet tegen, maar vol
gens de bewoners is hier geen
ruimte meer voo^ hqreca."
Schietparij
Man: „Om een voorbeeld te
geven, afgelopen zaterdag
nacht stonden hier 175 man
buiten en werd er op een gege
ven moment van de ene naar
de andere kant in de tunnel
traverse naar mekaar gescho
ten."
Liesbeth: „Waar was de poli
tie dan?"
Man: „Die is ,ook geweest,
maar dat kan je beter navra
gen bij de wijkagent, die weet
er ook van. Maar afgelopen
zaterdagnacht was het echt
een wildwest tafereel."
Peper: „Ik vraag even aan de
wijkagent, meneer Vos, of het
waar is. Gebeurtenissen rond
zo'n tent die absoluut niet
kunnen, schietpartijen hoor ik
nou. Is dat geen aanleiding tot
maatregelen?"
Wijkagent: „Dat ligt er na
tuurlijk aan of zo'n schietpar
tij binnen zo'n tent zich
plaatsvindt of vóór zo'n tent.
Een bepaalde zaak kan een
uitstraling krijgen of geven
aan een buurt. Dat wil niet
zeggen dat ie binnen slecht
gerund wordt, maar daar kan
wel een bepaald publiek op af
komen. En dan wordt het juri
disch heel moeilijk om
Man: „Als dat niet zo zou zijn, zaak aan te pakken en te slui
ging ik weg. Want als er hier ten. Wat afgelopen zaterdag
iets gebeurt en je meldt iets,
dan gaan je winkelruiten eruit
of je wordt persoonlijk aange
pakt.
Liesbeth: „Heeft u zelf een
winkel?"
Man: „Gehad! Hier op 201, ja.
gebeurd is, is dat er twee men
sen die elkaar helemaal niet
kennen op elkaar knallen. Dus
kennelijk is het wapenbezit
ook zo groot dat we daar al de
fout ingaan. D'r begint zo-
iemand te schieten en
Bewijsmateriaal
Peper: „Ja, cafés of disco's of
vereniging. Als de vereniging
iets onderneemt dan weten ze
die vent met dat grijze haar
wel te vinden." -
Liesbeth: „Oh, de boel wordt boeze ook mogen heten waar
hier net vrijgegeven, ik ga dmSen Sleuren die met kun-
even naar de wijkagent. Wat p™iT DaMiph^tn vw
WykagentaanHeet Hjkfme het verleden wel ^daan. Bezoek
even aan de burgemeester zelf vra„en of eenJ ^genaar ook
hancfv'a ri he^ftfhet U1j.eer®^ niet een zekere verantwoorde-
S™1 den^ef van dienst lijkheid heeft, ten aanzien van
Liesbeth. „Dit was even een Welke mensen je wel of niet
ongeorganiseerd uitstapje, toelaat. Dat hangt een beetje
meneèr Peper. De buurtbewo- af van de omvang, ik weet niet
ners zeggen dat ze van dit hoe groot zoiets is. Op het mo-
soort dingen helemaal met op- ment dat er honderden men-
kijken. sen in kunnen, dan moet je
Peper. Ik hoop dat het dat eens denken aan het instellen
het in die zin niet helemaal van een portier die" de bezoe-
waar is want het was nogal kers fouilleert."
een ernstige zaak die aan de Man: „We hebben hier na-
orde was. Maar het is natuur- tuurlijk ook een grote concen-
lijk heel vervelend voor het tratie met overloop van de ene
beeld van de straat dat dit kroeg naar de andere gelegen-
soort dingen kennelijk kun- heid, discotheken, harde hore-
nen gebeuren." Liesbeth: „Op ca zoals de sexgelegenheden
dit moment staan we op het hier in de buurt. Daar zit ook
punt hoek 's-Gravendijkwal- een botsfactor in. En door de
/Nieuwe Binnenweg waar 's grote concentraties krijg je er
avonds overlast plaatsvindt natuurlijk ook wat meer
door de mensen die uit deze vreemde figuren bij."
disco-gelegenheid komen. Ze Peper: „Meneer Vos als wijka-
klampen voorbijgangers aap, gent heeft gelijk, je moet wel
vallen mensen lastig en ook de een beetje materiaal verzame-
