UIT Kruimeltje: spannend schelmenstuk met happy end Vals Licht om 'mooi thema' verfilmd Producent Matthijs van Heijningen kiest voor roman van Joost Zwagerman Mime, maskers en dans met stripfiguren en fantasiewezens Ro Theater brengt oud succes opnieuw in theater èn op tv. Poppentheater Toermalijn speelt 'De Gouden rivier' DONDERDAG 17 DECEMBER 1992 DE HAVENLOODS HET ZUIDEN Thijs van Leer is helemaal terug. Met een kerstprogramma waarin hij wordt begeleid door een orkest onder leiding van Dolf de Vries. Zoals we van hem gewend zijn, haalt Van Leer sfeervolle muziek met een klassiek èn een populair kantje uit zijn dwarsfluit. In Theater Zuidplein op zondag 20 decem ber. Grote zaal, aanvang 14.30 The Boneshakers zijn ooit begonnen als straatmuzikanten in Rotterdam-Centrum, maar nu zijn ze ook tussen vier muren te horen, op feesten, in kroegen en in zalen. Met pure en rauwe muziek uit de vroege jaren zes tig. Het vijftal is dinsdag 22 december te zien en te horen in de Via Ritmo Studio, waar Ra dio Razor een opname maakt van het concert. Het begint lek ker vroeg, om 19.00 uur. De toegang is gratis, (foto: Tineke de Lange) Claw Boys Claw speelt vrij dag 18 december in de Basement in Nighttown. In de nieuwe sa menstelling, met ex-Fatal Flo- wersbassist Geert de Groot. Met veel nummers van hun nieuwste CD Sugar. In het voorprogramma een optreden van The Viper. Aanvang 21.00 uur; kaarten kosten f 12,50 plus lidmaatschap. (Foto: Clemens Rikken Het Aurelia Saxofoon Kwar tet, aangevuld met acteur Peter Drost, speelt woensdagmiddag 23 december een speciaal con cert voor kinderen in de Doelen. Onder de titel 'Pierre du Bour bon, Groothertog van Petit- Four' voeren de muzikanten en teur een toneelstuk op over Pierre du Bourbon, heerser over piepklein landje. Tussen de bedrijven door spelen de muzi kanten stukken van onder an deren Handel, Gershwin, Moe- sorgski. Glazoenov en Piazzol- la. Om 14.30 uur in de kleine zaal. Kaarten voor dit familie- :rt kosten f 12,50 en 10 gul den voor jeugd tot 16 jaar en pashouders. Wegens enorm succes gepro longeerd: dat geldt zeker voor de musical Tsjechov, die vorig seizoen een ware triomftocht langs de Nederlandse theaters maakte. De teksten zijn van Di- mitri Frenkel Frank, de muziek is van Robert Long. Boudewijn de Groot zet een overtuigende Tsjechov neer, de Russische schrijver wiens leven zich af speelt tegen de achtergrond van de sociale onrust rond de eeuw wisseling. Op 29 en 30 december in Theater Zuidplein. Aanvang 20.15 uur. (foto Jan Swinkels) Haat en hartstocht achter de schermen van de opera: in de mini-opera 'Primadonna' laaien de conflicten hoog op. De twee halfzussen Maria en Laura, bei den operazangeressen, zijn op jacht naar hetzelfde platencon tract en dezelfde man. Rossini, Puccini, Ravel en Hugo Wolf zijn de componisten van wie lie deren en aria's gezongen wor den. De heilige huisjes en de luchtkastelen van de primadon na worden opgebouwd en afge broken in de voorstelling, die in de uren speelt voor het verlos sende telefoontje van de platen maatschappij. Sopraan Char lotte Riedijk en mezzosopraan Franciska Dukel spelen de zus jes. Maarten Vonk voerde de regie en Hans Adolfsen speelt piano. Donderdag 24 en zater dag 26 december om 20.30 uur in de kleine zaal van de Rotter damse Schouwburg. door MARIA NEELE Het is een vrolijk verhaal, maar ook zielig en mooi. Spannend en met een einde waarin alles toch nog goed komt. En het is een echt Rot terdams verhaal. Kruimeltje. Een verhaal van bijna zeven tig jaar oud dat nog steeds emoties los weet te maken, een verhaal over eenzaam heid, bedrog, eerlijkheid, ver trouwen, vriendschap en lief de. De Rotterdamse onderwij zer, schrijver en avonturier Chris van Abkoude schreef het in 1923 in de Verenigde Staten en jeugdtheatermaker Louis Lemaire bewerkte het boek in 1992 tot een theater voorstelling voor Jeugdthea ter Hofplein. En 38 jeugdige acteurs, drie volwassenen en een hond brengen het ontroe rende verhaal op de planken. Er zijn twee Kruimeltjes: één die in het dagelijks leven Caspar Haring heet en één met de naam Roel Voorbij. Ze wisselen elkaar af in de voorstellingen, omdat de arbeidsinspectie nog steeds niet toestaat dat kinderen te vaak achter elkaar op het toneel staan. Roel en Caspar vinden het wel handig dat er twee Krui meltjes zijn: ze leren veel van elkaar, zeggen ze. Caspar komt uit Rotterdam, Roel woont in Hoofddorp. In de weken voor de première reist Roel elk weekeinde naar de Maasstad, waar hij bij collega- Kruimeltje Caspar logeert. Als de een repeteert, zit de ander in de zaal. „Soms doet hij iets wat ik heel goed vind, en dan neem ik dat ook over", zegt Caspar. En Roel: „Hij rende op een gege ven moment ineens naar voren. Dat was heel goed. Daarna heb ik het ook zo gedaan." Zielig Caspar en Roel (allebei 14) spe len de tienjarige Kruimeltje elk met evenveel overtuiging. Cas par en Roel zijn allebei nogal klein van stuk, of zoals Caspar het zegt: „Wij zijn gekrompen tieners. Daarom kunnen we makkelijk een jongetje van tien spelen." Hij vindt: „Het is een zielig verhaal, vooral omdat Kruimeltje door iedereen het huis uit wordt gemept." Het boek hebben ze allebei gelezen. „Aan één stuk door", vertelt Roel. „Ik kon bijna niet ophou den met lezen." De musical is een vrije bewer king van het boek, waarbij figu ren zijn weggelaten en erbij ver zonnen, de volgorde iets is ver anderd en het einde wat versneld is. Vooral het laatste deel van het stuk is geen eenvoudige op gave voor de jonge acteurs. Roel: „Dan gebeurt er zoveel Kruimeltje hier gespeeld door Roel Voorhij) Zijn hond Moor die eigenlijk Nero heet). tegelijk, allemaal verschillende emoties, dat is wel eens verwar rend." Kruimeltje is een straatschoffie met een gouden hart, die steeds in conflict komt met zijn omge ving: zijn 'pleegmoeder' Vrouw Koster, die hem schandelijk ver waarloost en hem uit bedelen stuurt; de andere straatkinderen die hem dwarszitten, de wrede, gemene en oneerlijke 'vader en moeder' van het weeshuis waar hij terecht komt, de politie die hem op de hielen zit als hij uit honger een appel jat. Het enige wat hem nog met een onbekend verleden bindt, is een medaillon met twee portretten: zijn ouders die hij nooit heeft gekend. Maar er zijn ook mensen in zijn omgeving die het goed met hem voorhebben, zoals zijn vriend Keessie en zijn vriendinnetje Leentje, zijn allerbeste vriend, de hond Moor en Baas Wilkes, de buurtwinkelier die zich over hem ontfermt, hem kleding en eten geeft en hem naar school stuurt naar Meester Leentvaar, een man die het ook voor het ver schoppelingetje opneemt. Baas Wilkes speelt een essentiële rol in het verhaal. Baas kent de vader van Kruimeltje. Hij gaat zelfs zó ver dat hij naar Amerika reist om hem op te sporen. Maar dan moet Kruimeltje weer naar het weeshuis. De ellende slaat weer toe. Hij raakt pas goed in moeilijkheden als hij aangereden wordt door een auto. Hoewel.... Loes Luca, Frits Lambrechts en Joep Dorre spelen de rollen van de volwassenen: zowel de goe den als de slechten. Rechttoe, rechtaan, zonder veel nuancerin gen. De slechteriken zijn be hoorlijk slecht: de goeden moet lijden onder hun list, bedrog en wreedheid. Gelukkig is het'lot ten slotte nog net op tijd gunstig voor de goeden, zodat aan het einde het koor het lied 'Liefde is alles, liefde die wint,/ een vader, een moeder/ en wat voor een kind!' kan zingen, met Kruimel tje als stralend middelpunt. Gaaf Samen met de Mechelse herders hond Moor (een natuurtalent op het toneel, zijn echte naam is Nero), staan de Kruimeltjes ook buiten het podium midden in de belangstelling. Een heel nieuwe ervaring voor de twee 14-jari- gen, die allebei pas een jaar bij de Jeugdtheaterschool zijn. „Het is heel gaaf', zegt Caspar. Roel knikt instemmend: „Bij de audi ties zei iedereen dat ik Kruimel tje zou worden, maar ik geloofde het zelf niet." Roel, heel enthousiast: „Het leu ke is dat je onmiddellijk fans krijgt. De zoontjes van Louis (Lemaire) willen steeds dat Kruimeltje bij hen met de lego komt spelen, en het dochtertje van Loes (Luca) neemt snoepjes en andere dingen voor ons mee!" Van de musical Kruimeltje is een CD met zes liedjes uitgebracht, die f 12,50 kost. De CD is te koop in Jeugdtheater Hofplein aan de Benthemstraat 13 in Rot terdam, waar ook alle voorstel lingen plaatsvinden. De try-outs zijn van dinsdag 22 december 19.00 uur, woendag 23 december 14.00 en 19.00 uur en donderdag 24 december 14.00 uur. De pre mière is op 26 december om 14.00 en 19.00 uur (uitverkocht) en verder zijn er voorstellingen van 27 tot en met 30 december om 14.00 en 19.00 uur, op 31 december en 1 januari om 14.00 uur, op 2 en 3 januari om 14.00 en 19.00 uur en verder op alle zaterdagen in januari om 19.00 uur en op alle zondagen in janu ari om 14.00 uur. Kaarten kosten 6 gulden voor de try-outs en 9 gulden voor de voorstellingen voor jongeren tot 17 jaar. Vanaf 17 jaar kost het respectievelijk 9 en 12 gulden. Reserveren via 010-4662044. door ELS NEIJTS Hij probeerde het eerst als ac teur. Maar aan het eind van de zestiger jaren, na veel 'theatrale' omzwervingen in het alternatieve circuit („je rommelde in die dagen van 't een in 't ander") hield hij dat plan voor gezien. „Ik begreep dat ik toch niet zo geschikt was voor toneelspeler. Dus werd ik maar directeur. Daar had ik blijkbaar talent voor", grijnst hij vrij van bescheiden heid: Matthijs van Heijnin gen, 'grossier' in Nederlandse film. Matthijs van Heijningen Jjf/fc dans 'Ik kan niet heksen', een jeugddansvoorstelling van Stukgoed, is twee keer op één dag te zien in de Rotterdamse Schouwburg, op zondag 27 de cember om 15.00 en om 20.30 uur. Hilke Diemer maakte de choreografie voor vijf danseres sen. 'Ik kan niet heksen' is voor iedereen vanaf 6 jaar. Zijn besluit heeft van Heijningen geen windeieren gelegd. Sinds hij zich halverwege de zeventigerja ren manifesteerde als zelfstandig producer van, voornamelijk Ne derlandse, speelfilms regen de wapenfeiten zich aaneen. Inmid dels heeft hij zo'n twintig grote films op zijn (producenten)naam staan. In februari komt zijn jongste in de bioscoop: Vals Licht. Naar de voor de AKO- prijs genomineerde roman van Joost Zwagerman. Films produceren zoals van Hei ningen dat doet -veelal met een script naar een Nederlandse ro man- blijkt een lucratieve bezig heid. „Nou ja, soms", nuanceert de in Alphen geboren geldschie ter talen tjager. „Gemiddeld spring ik er nét uit. Met Op Hoop Van Zegen wilden we het iets té goed doen. Dat draaide uit op een budgetoverschrijding van 'n miljoen. Gelukkig hadden we dat bedrag nog liggen. Uit de opbrengsten van andere films." Voorbeelden van die „andere films" -van 1981 tot 1984 de best bezochte van Nederland- zijn Een Vlucht Regenwulpen, Van De Koele Meren Des Doods en Ciske de Rat. Deze films waren niet alleen een kassucces voor de bisocopen, ze haalden ook het buitenland en verschenen op t.v. en op video. Alleen Ciske De Rat trok in 1984 al zo'n 13/4 mil joen bisocoopbezoekers. Van Heijningen maakte daarnaast een aantal controversiële films met debuterende regisseurs als Marleen Gorris, Nouchka van Brakel, Paul Lussanet en George Schouten. Zij tekenden respec tievelijk voor De stilte rond Christine M., Gebroken Spiegels, Het Debuut, Een vrouw Als Eva, Mysteries, Lieve Jongens en Een Zaak Van Leven En Dood. Toch ook geen van allen onbekend. Matthijs van Heijningen schrijft zijn successen toe aan het 'talent' om zowel de juiste mensen als het benodigde geld bij elkaar te kunnen krijgen. „Het is gewoon goed zoeken. Soms zoek en vind ik, soms komt 'het' uit zichzelf bij me. Verhoudingsgewijs ligt dat ongeveer fifty-fifty". Het conflictmodel Het 'baas spelen' en op de juiste ideeën komen lijkt van Heijnin gen soepel af te gaan. Hij wekt bijna de indruk dat film maken niet veel meer is dan naar links en rechts fluiten om geld en mensen. Maar dat blijkt schijn: „Om een idee te realiseren moet je er hard aan trekken", legt hij uit. „Je moet een hele ploeg Ein- zelgangers bij elkaar zien te hou den. Iedere film is een aparte onderneming en iets heel anders dan televisie. Daar ben je vaak voor langere tijd bij elkaar, ter wijl bij een film alles heel gecom primeerd gebeurt. Daar vliegen dan de vonken van af. Rampen Amanda Ooms als Lizzie in Vals Licht en rellen? Ja hoor! Maar tot op heden is nog wel iedereen terug gekomen. Het zijn gewoon de gebruikelijke ruzies van acteurs waar ik net zo hard aan mee doe. Ik ben een voorstander van het conflictmodel, dat geeft snel dui delijkheid. Er delft er gewoon altijd één het onderspit op door slaggevende argumenten. Zo zie ik dat. Maar het is me wel eens overkomen dat bij een aange kondigd bezoek van een Tele- graafverlaggever de hele set opeens in staking ging. Ja, het is een lekker beroep!" Aan ideeën komt van Heijnin gen op een andere manier dan hij geld en mensen zoekt. „Ik weet altijd heel snel wat ik wil. Vaak zelfs op het eerste gezicht. Zo is het ook met Vals Licht gegaan. Theo van Gogh belde me op met de mededeling 'Dat boek is een film'. Nou roepen dat wel meer mensen, maar in dit geval was ik het volkomen met hem eens. Ik vond het met een een mooi thema." Het mooie thema handelt over de onmogelijke liefde tussen een hoèrtje(de met een grappig licht accent Nederlands sprekende, Zweedse actrice Amanda Ooms) en een jonge student( de uit cas tingsessies te voorschijn geko men, beginnend acteur Ellik Bargai). Het is een erotische thriller over prostitutie waarin de moraal en waarden worden blootgelegd van wat de auteur noemt: de grootste subcultuur in Nederland. De film legt vooral het accent op het onmogelijke van de liefde tussen Lizzie en Simon: een liefde die wordt be heerst door angst en paranoia. Prostitutie blijkt ook hier weer een 'dankbare' inspiratiebron. Van Heijningen: Nee, het trekt me niet alleen vanuit zakelijk oogpunt. Ik kan me er ook wel in inleven. Prostituées hebben nu eenmaal een wonderlijke uit werking op mannen. Op mij ook. Waarom? Het is spannend, denk ik. En een beetje raar ook. Ik kan het niet goed uitleggen maar het heeft er mee te maken dat het iets verbodens is. En niet emotioneel. Prostitutie schept geen verplichtingen. En juist in dergelijke situaties willen man nen die verplichtingen opeens wel. Dat zie je in de film ook weer gebeuren. Ja, mannen blij ven 'het andere soort'. Vrouwen trouwens net zo goed. Daar snap ik ook nog steeds niks van". Als tienjarige was hij al directeur van een Alphens kindercircus. („Wat anders?") Nu, op zijn 48e, dé filmproducent van Neder land. Matthijs van Heijningen mag niet klagen en doet dat ook niet. Want, al zit hij inmiddels op rozen, ook nu heeft van Hei ningen nog volop plannen waar bij hij het nuttige met het aange name weet te verenigen. Co-pro ducties maken met het buiten land bij voorbeeld omdat: „Je dan films kunt realiseren die fi nancieel alleen niet te doen zijn". Bovendien denkt hij in '95 het Movieplex te realiseren. Een filmcentrum aan het Haarlem merplein met zes zeven zalen, een restaurant, een café en een grote verscheidenheid aan films met een 'snelle omloop'. Van Heijningen heeft het plan ook daar maar weer directeur van te worden: „Ja hoor, theaterdirec teur lijkt me -naast een vak als strafpleiter- ook een heel fijn fulltime beroep. (Momenteel is hij baas-in-deeltijd bij The Mo vies) Je bent altijd verzekerd van prettig gezelschap, je kunt je eigen films draaien, in je eigen restaurant eten en in je eigen bar iets drinken. Dat lijkt me uiterst gezellig." Een van de fantasiewezens van Imago Begin december kwam de bijzondere Amerikaanse theatergroep Imago naar Nederland voor een korte tournee. Het is de eerste keer dat Imago in ons land te zien is. Imago combineert in haar voorstellingen klassieke mimemethoden met moderne danstechnieken en traditioneel maskertheater. In samenspel met licht en geluid creëren de drie dansers/mimespelers van Imago een wereld vol illusie, van levende stripfiguren en fantasiewezens. In Rotterdam is op Tweede Kerstdag een voorstelling in Theater Zuidplein. Driejaar nadat So Long, Fare well, auf wiederseh'n, Good bye... in première ging en met groot enthousiasme werd ont vangen, heeft het RO Theater besloten de voorstelling in re prise te nemen. In samenwer king met de Humanistische Omroep Stichting maakte het Rotterdams theatergezelschap eveneens een televisiebewer king die op kerstavond, 24 de cember, om 21.15 uur op Ne derland 1 wordt uitgezonden. Terwijl het dagelijks leven vaak bol staat van ellende wil len films ons veelal doen gelo- dat er ook een andere werke lijkheid bestaat. De wereld van Peter Stuyvesant, of zoeter, die van het bekende kassucces The Sound of Music. De enor me, vaak stille, bewondering die gekoesterd wordt voor deze film en het verlangen dat die wereld de echte is, is uitgangs punt voor So long, Farewell, Auf wiederseh'n, Goodbye... In Amerika ging een vrouw 904 keer naar The Sound of Music. Deze voorstelling gaat over een lotgenote. Haar lij den, haar verlangen, haar wan hoop en haar geluk. Van 28 t/m 30 december en op 1 en 2 januari in de Rotter damse Schouwburg. Sylvia Poorta in So long... Poppentheater Toermalijn speelt aanstaande zondag 20 december om 14.00 uur de voorstelling De Gouden rivier in Jeugdtheater Hofplein. Vorig jaar ging Camilla Koevoets, de poppenspeelster van Toerma lijn, op reis naar Nepal. Ze bracht er een verhaal mee vandaan. In het land met de hoogste bergen van de hele wereld, woont het jongetje Sanou. Zijn moeder en hij hebben er een boerenhut als huis. Ze zijn heel arm. Sanou's vader werkt in de stad, ver daar vandaan. Hij komt weinig thuis. Op een dag besluit Sanou zijn vader te gaan halen. Tijdens zijn tocht valt hij in het water van de gouden rivier en ontmoet hij de watergod. Door zijn optimisme en vindingrijkheid slaag Sanou er uiteindelijk in zijn vader te vinden. De gouden rivier is een voorstelling tussen sprookje en werkelijk heid, met veel beelden en muziek uit een ver, mooi land. Deze voorstelling is voor iedereen vanaf 6 jaar. Spel: Camilla Koevoets. Toegangsprijs f6,- t/m 16 jaar, vanaf 17 jaar f9,-. Telefonisch reserveren kan van maandag t/m vrijdag tussen 10.00 en 16.00 uur, tel. 010-4662044. De kassa is op zondag vanaf 12.00 uur geopend.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1992 | | pagina 15