ft Muziek en stilte belangrijk in internationale zeemansdiensten Itj 'Kerstmis duurt langer in Engeland en hier is het eten niet zo zwaar' Internationale kerstviering: over zeelui, heimwee en Luciafeest Zeemanspastoraat 'verkoopt' geen boodschap, maar wil zelf boodschap zijn Internationale Kerstdiensten Russen vieren Kerst veel later Zmdahchtet^Hmcerten DINSDAG 22 DECEMBER 1992 w I 1 DE HAVENLOODS HET ZUIDEN De Zweedse meisjes dragen op 13 december het kaarslicht rond als voorbode van het Kerstfeest. Éénmaal per jaar zitten de ker ken voller dan ooit: met Kerst mis. De donkerste dagen van het jaar en de religieuze viering van de geboorte van Christus maken bij veel niet-praktizerende gelo vigen en zelfs bij mensen die geen geloof aanhangen zoveel los, dat er meestal stoelen bijge sleept moeten worden in de vele Godshuizen. Kerst vieren doet elk volk op zijn eigen manier. Hoewel ^met het openen van de grenzen de tradities van het ene land ook hun invloed krijgen op het kerst feest in de andere Europese lan den, blijven het feest en de tradi ties thuis, met kerstboom, tradi tionele maaltijden, cadeautjes, muziek en samenzijn toch overal een eigen stempel houden. Het religieuze kerstfeest in de kerken is ook overal een beetje anders en toch hetzelfde. De vele zeemanskerken (zoals de Duitse, de Engelse, de Finse, de Noorse, de Zweedse en de Deen se) en andere internationale kerkgemeenschappen (bijvoor beeld de Russisch-orthodoxe, de Chinese en de Waalse) houden de tradities van hun land en ge loof hoog, maar laten ook Ne derlanders kennis maken met de geloofs- en Kerstgebruiken in het buitenland. Zo viert Zweden op 13 december ate voorbode van het Kerstfeest het Lucia feest, met een optocht van meis jes die het kaarslicht op hun hoofd en in hun handen rond dragen. In de Zweedse kerk is ook dit jaar het feest gevierd. De meeste internationaliteiten bij elkaar zijn te vinden in de zeemanskerken, waar de vele zeelieden die tijdens de kerstda gen in het Rotterdamse haven gebied verblijven, verbonden heid en bezinning kunnen vin den. vindt 13 dagen later plaats dan de viering in de andere kerken, omdat de Russisch-orthodoxen al eeuwenlang vasthouden aan de juliaanse kalender, terwijl overal elders de gregoriaanse ka lender wordt aangehouden. Ook deze hete kleine Zweedse mocht een elektrisch) kaarsje jtaüi! door MARIA NEELE Op Kerstavond zit het hele restaurant van het Zeemans huis aan de Willemskade in Rotterdam vol: daar wordt dan de internationale Kerst dienst gehouden van het Zee manspastoraat. Voor veel zeelieden (net zoals voor men sen die aan de wal wonen) is het de enige keer van het jaar dat ze een kerkdienst bijwo nen. „Het barst hier elk jaar met Kerstmis uit z'n voegen", vertelt dominee J. Bakker. „De kapel is dan veel te klein. Mensen uit werkelijk alle lan den en van allerlei geloven ko men hier bij elkaar. Soms ko men er zelfs moslims mee." Ook op 'gewone' zondagen zit de kapel in het Zeemanshuis vol met zo'n vijftig tot zestig zeeva rende kerkgangers die de dienst bijwonen. Veel zeelieden komen uit landen waar de religie nog een grotere rol speelt dan in de West-Europese landen. Om alle nationaliteiten en soorten geloof te kunnen bereiken kiest het Zeemanspastoraat voor een oe cumenische benadering, waarin muziek en stilte een belangrijke rol spelen. En dat geldt in ver sterkte mate nog voor de kerst viering. Het Zeemanspastoraat, dat kan toor houdt in het Zeemanshuis in Rotterdam, heeft zes pastores in dienst (vier protestantse, twee katholieke) en een maatschappe lijk werkster, die samen zorg dragen voor het geestelijke wel zijn van de honderden zeelieden die dagelijks in het havengebied aankomen. Het Nederlandse pastoraat werkt nauw samen met de Duitse en de Engelse Zeemansmissies. De Scandinavi sche zeemanskerken richten zich voornamelijk op de eigen natio naliteiten. Zieken Dominee Bakker is een van de Dominee Rakker van het Zeemanspastoraat: „Iemand die tijd heeft om te luisteren, is altijd welkom. zes pastores van het koopvaar- dijpastoraat. Hij vertelt hoe be langrijk eenvoudig menselijk contact is voor mensen die vaak bijna een jaar lang van huis zijn. „We bezoeken dagelijks sche pen. Schepen die hier korte tijd zijn, maar ook schepen die om wat voor reden dan ook aan de ketting liggen. Ook bij zeelieden die in het Havenziekenhuis lig gen, gaan we op bezoek. Soms zijn dat mensen van wie nie mand van ons de taal spreekt. Maar ook gewoon naast een ziekbed zitten is heel belangrijk. Dan heeft zo'n zieke toch het idee dat er iemand naar hem omgekeken heeft." Hetzelfde geldt voor de bezoe ken aan de schepen, waar de pastores temidden van tientallen functionarissen aan boord ko men. „De douane, de politie, kooplieden, het agentschap", somt dominee Bakker op. „Wij hebben niets te verkopen, zelfs geen boodschap. We proberen zélf de boodschap te zijn door belangstelling te tonen voor de opvarenden. We krijgen veel po sitieve reacties. Iemand die tijd heeft om te luisteren, is altijd welkom." Beeld Mensen hebben vaak een heel verkeerd beeld van het Zeemans huis en het Zeemanspastoraat, vindt dominee Bakker. „Er zijn veel vooroordelen ten opzichte van zeelieden. Mensen weten wel dat het havengebied heel belang rijk is voor de economie, maar vergeten dat er ook ménsen op al die fascinerende grote schepen zitten." Het beeld van de ruwe zeebonken, hoerenlopers en drankzuchtigen wil maar niet verdwijnen. Dominee Bakker werkt al bijna 30 jaar voor zeelieden en kan zich behoorlijk boos maken om deze vooroordelen. „Ik kan mijn hand voor hen in het vuur ste ken: zeelieden verschillen in die opzichten geen grein van mensen aan wal. Het is natuurlijk een mannengemeenschap. Praten over gevoelszaken is er moeilijk, ook uit een soort van zelfbe scherming. Maar al die verhalen over schuinsmarcheren aan de wal, die zijn zó opgeklopt." Lopen Een biertje kopen of uitgaan aan de wal is voor veel buitenlandse zeelieden die havens in West- Europa aandoen zelfs bijna on mogelijk. Die zeelieden zijn te genwoordig vaak mensen uit de landen met goedkope lonen, die naar de standaard van hun land betaald worden. Dominee Bak ker: „Je ziet bijvoorbeeld Chine zen die helemaal vanuit de Waalhaven naar de stad komen lopen, omdat ze geen geld heb ben voor de bus, laat staan voor een taxi. Vanuit het Zeemans huis zijn er juist voor die mensen faciliteiten, zoals gratis busjes die ze ophalen om zich in een van de centra te ontspannen." Het Zeemanshuis heeft drie ves tigingen: In Rotterdam aan de Willemskade, De Beer in de Eu ropoort en het sportcentrum aan de Schulpweg bij de Waalhaven. In het Zeemanshuis zijn eenvou dige hotelkamer! een restau rant. een bar, een recreatieruim te een kapelletje en een kerkzaal, in De Beer zijn allerlei ontspan ningsmogelijkheden zoals zwem bad, sportzaal, een tv-ruimte, een winkel en een recreatiezaal. Familie Veel zeelieden zijn Filipino's. „Geen echte zeelui", zegt domi nee Bakker. „Hel beroép trekt hen eigenlijk helemaal niet. Als je hen er naar vraagt, is steevast het antwoord: 'Ik offer mezelf op voor mijn familie.' Het zijn over het algemeen gevoelige jon gens die graag over thuis praten en foto's van hun kinderen laten zien. Ze maken het ook rond Kerstmis eehl gezellig aan boord." Het zeemanspastoraat gaat vóór de kerstdagen de schepen langs met dozen vol kerststerren en een pakket met een kerstgroet in verschillende talen en voor iedere zeeman een cadeautje. „Kalenders, fotolijstjes, schrijf mappen, dat soort dingen", ver telt dominee Bakker. „Z'n klein cadeautje is juist in deze tijd heel welkom. En voor zeelieden op Nederlandse schepen over de hele wereld wordt al veertig jaar de actie 'Kerstfeest op Zee' uit gevoerd. De mensen van die stichting zijn al maanden bezig om pakketten klaar te maken voor al die schepen. Daarin zit ten cadeautjes, een geschreven kerstgroet in het Nederlands, Engels en Indonesisch en een cassettebandje met muziek en een gesproken tekst. En ik weet zeker dat op de meeste schepen bij de koffie en de kerstkrans na de toespraak van de kapitein het bandje wordt afgespeeld." Wie een kerkdiensten in een in ternationale kerk wil meemaken, kan kiezen uit vele mogelijkhe den. Hieronder een greep uit het aan bod. De Chinese kerk de Boomgaard straat 248 heeft de 23e een kerst viering met zang en een bijbel verhaal om 19.30 uur. De 25e is er een kerstdienst om 10.00 uur met de bekende Engelse carols, in het Chinees gezongen. De Deense kerk aan de Coolha- ven 1 tot 7 houdt donderdag 24 december een kerkdienst om 14.00 uur en op vrijdag 25 de cember om 11 uur. Óp zaterdag is er feest voor de Deense kinde ren met de kerstman en dansen om de boom. De Duitse evangelische gemeen te aan de 's-Gravendijkwal 65 houdt 24 december Heiligabend met een familiedienst om 17.30 uur. Op 25 december is er een Kerstdienst met Avondmaals viering. De Zweedse kerk aan de Park laan 5 houdt ook op Kerstavond de traditionele dienst, om 16.00 uur. Dan wordt ook de Kerst- sstal in orde gemaakt. De 25ste is er ook een vroege dienst om 7.00 uur. De Waalse kerk houdt een vie ring in het Frans op 25 december om 10.30 uur in de kerk aan de Schiedjimsevest 190. In de Russisch-orthodoxe Kerk aan de Persijnstraat 6 in Rotter dam is het kerstavond op 6 janu ari 1993 met om 18.00 uur kerst avonddienst (veel zang); 7 janu ari 10.30 uur is er Kerstliturgie, I door EMILE H1LGERS 'Wij zijn er om zeelieden een huiselijke sfeer te bieden. Want geloof me, met Kerst mis hebben ze heimwee.' Pe ter Martin, van de Missions to Seamen-club in Pernis, kan er van meepraten. Hij heeft vroeger zelf gevaren en alle jaren dat hij nu in de Rotter damse haven missie-werk doet voor de Anglicaanse Kerk, was hij met Kerstmis van huis. Dat laatste geldt ook voor Les Whitfield, z'n colle ga van de club in Schiedam. 'We zorgen met Kerstmis voor een traditionele Engelse Kerst, met sausage rolls en Christmas pies. Maar er is ook ruimte voor andere cultu ren en gebruiken. De Korea- nen brengen hun eigen eten mee.' Trots vertelt Whitfield over de nieuwe club in Schiedam. 'Op 8 oktober is onze nieuwe club ge opend aan de Admiraal Tromp straat. Vanaf 1947 zaten we bij Wilton Fijenoord. Dat gebouw is gesloopt, vandaar dat we ver huisd zijn. In Pernis hebben we sinds 1951 een club. Vroeger was het hoofdkantoor van de Mis sions to Seamen in Rotterdam, bij St. Mary's Church. Daar wordt nu nog wel de administra tie gedaan, maar onze belang rijkste activiteiten vinden plaats op de buitenposten.' 'Onze clubs zijn dagelijks van 18.00 tot 23.00 uur open. Verder natuurlijk op verzoek en bij spe ciale activiteiten. Ons voor naamste werk is het bezoek van schepen. Dan nodigen we men sen uit om onze clubs te bezoe ken. Ze kunnen bij ons tegen kostprijs naar huis bellen, gezel lig samen zijn, spelletjes spelen en boeken en video's lenen.' Bijbel 'Jaren geleden kwamen er veel Engelse zeevaarders naar Rot- rechts Les Whitfield, Michael Fullja- terdam. Nu niet meer. We be zoeken nu ook zeelieden van an dere nationaliteiten. Je hebt steeds meer Filipijnen, mensen uit Oost-Europa. Laatst waren we op een schip uit Egypte, de meesten waren Islamitisch. Tóch vroeg er één om een bijbel.' 'Wij bieden vriendschap aan, we letten niet op nationaliteit. Mis sions to Seamen is vertegen woordigd in driehonderd landen in de wereld. In Rotterdam wer ken wij heel nauw samen met andere zeemanskerken.' Eeuwfeest In 1993 viert Missions to Sea men het honderdjarig bestaan. Sinds 1910 is in Rotterdam spra ke van koppeling met St. Mary's Anglican and Episcopal Church. In 1635 kwam de eerste 'cha plain' van de Engelse Kerk naar Rotterdam. Aanvankelijk was er sprake van concurrentie met de Schotse Kerk, maar in 1913 werd gezamenlijk een kerk ge bouwd aan de Pieter de Hooch- IM RAS COR VOS weg. Daar is Michael Fulljames momenteel 'senior chaplain' en Andrew Tremlett 'assistant- priest'. Wekelijks verzorgen zij met Les Whitfield en Peter Martin diens ten in de clubs in Schiedam en Pernis en in de kerk te Rotter dam. Juist in de periode rond Kerstmis is er veel belangstelling voor de samenkomsten. Engels taligen, maar ook Nederlanders met Britse affiniteit, voelen zich happy in de vertrouwde sfeer. Langer Janet Slater, die met man en kinderen in Spijkenisse woont, heeft geen Anglicaanse achter grond. 'Ik ben hier een tijdje naar de Pinkstergemeente ge gaan, maar daar spreken ze Ne derlands. Nu kom ik hier (St. Mary's Church, red.), en geef ik les op de zondagsschool.' Deze Kerst gaat Janet met haar man Andrew en de kinderen Owen en Renée naar familie in haar 'thuishaven' Cornwall. Be langrijkste verschil tussen Kerst mis in Nederland en Engeland vindt moeder Slater de 'Christ mas spirit' in haar geboorteland. 'Kerstmis duurt langer in Enge land. Iedereen lijkt gelukkig, niet alleen op eerste en tweede kerstdag, maar ook in de weken vóór en na Kerstmis. In Neder land heb je eerst Sinterklaas, met cadeautjes voor de kinderen. Hier is Kerstmis voor de kinde ren veel meer iets met de Kerk.' 'Ze kennen in Nederland ook geen derde kerstdag. In Enge land zijn kantoren ook een hele tijd na de Kerst dicht. De win kels zijn er al in oktober in kerst sfeer, daar is het feest commer ciëler. Kerstmis hier is veel rusti ger. En het eten is anders: geen Christmas Pudding, maar veel lichtere kost, meer met salades.' Wat Janet hier bijzonder vindt in de december-maand, is het vuurwerk met oud-en-nieuw. Dat kennen ze niet in Engeland. Kerstdiensten Engelsen in Rotterdam die niet met Kerstmis naar huis gaan, kunnen op kerstavond naar de nachtmis in St. Mary's Church, of op eerste kerstdag naar een ochtenddienst. Zaterdag 26 de cember is er 'Sung Communion', zondag 27 december gevolgd door een 'Carol Service' in Schiedam. Voor de kinderen is er donderdagavond een speciale dienst. De opbrengst van de collectes in de kerstdiensten gaat naar de Stichting Noodfonds Vluchte lingen Rijnmond. Mission to Seamen verrast dezer dagen mensen aan boord van schepen met kerstpakketten, be schikbaar gesteld door de jonge renorganisatie '.Christian Endea vour'. In elk pakket zitten naast cadeautjes en lekkernijen een kerstkaart en een persoonlijke brief aan de onbekende zeeman. Iemand die niet, als Vera Lynn, kan zingen 'I'll Be Home For Christmas'. Honderd zielen kent de Rus sisch-orthodoxe parochie in de Persijnstraat in Rotterdam- West. Achter het gekleurde glas zou je geen kapel vermoeden, maar eenmaal binnen ruik je de geur van wierook en hangt er een onmiskenbare gewijde sfeer. In een eenvoudige ingerichte pa rochiekamer hangt het portret van de patriarch boven dat van koningin Beatrix en prins Claus. Father Grigory is de priester van deze kleine geloofsgemeenschap. „Een heel internationale groep", vertelt hij. „We hebben Russen, maar ook Serven en Polen en ook Ethiopiërs uit Eritrea." De laatste groep, vertelt hij, is wel niet helemaal van hetzelfde ge loof. „Maar er zijn grote over eenkomsten." Father Grigory is hier twee en een half jaar. „Ik kwam uit Le ningrad in de Sovjetunie en hoop ooit terug te gaan naar St. Petersburg in Rusland." In St. Petersburg was hij de jongste van zeven priesters in een enor me parochie, in Rotterdam leidt hij zijn kleine parochie alleen. Drie tot viermaal in de week is er een dienst, die ongeveer twee uur duurt. De gelovigen staan tijdens de dienst. In de kerk staan alleen een paar krukjes langs de muur. „Die zijn voor de babouschka's, de oude dames die het niet kun nen volhouden om te staan", legt father Grigory uit. Kerstmis is het nog lang niet in de Russisch-orthodoxe kerk. Pas op 7 januari wordt de ge boorte van Christus gevierd. Kerstavond is het dus op 6 janu ari. Father Grigory: „Dat komt doordat de Russische kerk in de elfde eeuw niet de Gregoriaanse jaartelling heeft geaccepteerd. Ze hebben vastgehouden aan de Juliaanse kalender, die overigens veel duidelijker en beter is." Daarom is het nu nog steeds dertien dagen later dat de Rus sen gun Kerstfeest en ook de andere feesten vieren. Voor fa ther Grigory kan dat wel eens een voordeeltje opleveren. „Vo rig jaar zag ik op 3 januari een heel mooie kerstboom op straat liggen, met mooie rode lintjes er nog aan. Die heb ik in mijn auto geladen en naar de kerk ge bracht. De mensen keken me wel gek aan, maar wij hadden een prachtige boom in de kerk." DE HAVENLOODS X HET ZUIDEN Voorjaar 1993<^l6e serie EENQHANSON PRODUCTIE De 16e serie Zondagochtendconcerten wordt gehouden van 14 februari t/m 4 april 1993. HET NIEUWE PROGRAMMA IS UIT Af te halen op onze kantoren, of per post aan te vragen op telefoonnummer 010 - 4.699.911

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

De Havenloods | 1992 | | pagina 9