55
Tenslotte nog maakte Diana Wind de tentoonstellingserie: 'Kunst
uit Huis', waarin het werk van particuliere verzamelaars getoond
werd, zoals de genoemde Altena Boswinkel, maar ook die van Piet
en Ida Sanders en Otto Schaap. Dit waren bijzondere tentoonstel
lingen van werken die het publiek zelden of nooit te zien krijgt.
Fransje Killaars,
Non-Stop (Paris),
1997, katoen, wol,
skai leer, tule en
metalen frame,
240x460x212 cm,
aankoop Galerie de
Expeditie, Amsterdam
in 1999.
Foto's: Tom Haartsen
dan ook in schenkingen, zoals de ALtena Boswinkel Collectie, een
collectie waar het museum zo'n elfhonderd voorwerpen uit selec
teerde. Ook Cees van der Geer, verzamelaar van tekeningen, die het
museum regelmatig adviseerde bij aankopen schonk zijn collectie
aan het museum, een waardevolle aanvulling op de collectie teke
ningen van het museum zelf.
In 2016 vertrok Diana Wind na een vervelende periode. Het werd
haar aangerekend dat het museum, terwijl de subsidies werden
verminderd, toch teveel uitgaf. Ook ontstonden er fricties met het
personeel en verslechterde de verhoudingen met de gemeente.
Ook omdat Diana Wind weinig aandacht besteedde aan de (neven)
functie als Schiedams historisch museum, zoals door stadsbestuur
en politiek herhaaldelijk aan de orde werd gesteld. Niettemin kan
worden geconstateerd dat het directeurschap van Diana Wind
voor het Stedelijk Museum van essentiële betekenis is geweest.
Zij consolideerde het werk van haar voorgangers en haar inbreng
in de vernieuwing en professionalisering van het museum is van
grote betekenis. Daarbij heeft ze Schiedam en Nederland verrast
met een groot aantal opvallende tentoonstellingen en heeft zij
talrijke jonge kunstenaars als eerste een museaal podium gegeven.
Schiedam mag er - ondanks het pijnlijk afscheid - met voldoening
op terugkijken.
