Stuitend naakt 85 Kinderen en Henk Sabel, die in principiële steilheid zijn eerste burger nog overtrof, naar hartenlust palen sloegen of met de sloopkogel zwaaiden waar zulks werd verlangd. Wethouder Marinus van Kinderen, de bestuurlijk architect van Nieuwland die met onder andere zijn ambtenaren Joszef Hórvath en M.M. van Praag de grote nieuwbouwopera- ties 'Nieuwland' en 'Groenoord - eerste fase', wist te reali seren ondanks alle beperkingen in de Wederopbouwperio de. Foto: Hans Visser Hoewel J.W. Peek bij zijn installatie plechtig had beloofd niemand zijn persoonlijke mening op te dringen, kon hij het toch niet laten om de zedenmeester te spelen. De eerste maal dat dit gebeurde haalde Schiedam meteen al de nationale en internationale pers met de afwijzing van het bestelde bevrijdingsmonument van Pieter Starreveld. Dit beeld was te bloot en te wulps naar de zin van de burgemeester. Hij kreeg daarbij steun uit onvermoede hoek. Ook de communisten in de gemeenteraad waren tegen de plaatsing van Starrevelds oorlogsmonument gekant. Het leek allemaal nog zo mooi in 1945. Als herdenkingsmonument had Schiedam een eenvoudig houten bouwsel opgericht. Dat moest anders. Enkele vooraanstaande burgers richtte het Comité Oorlogs monument op. Dit zocht een beeldhouwer met nationale bekend heid. Een van hen, Piet Sanders, de jurist, kunstverzamelaar en -kenner was een goede bekende van de Amsterdamse beeldhouwer Pieter Starreveld. Deze kreeg de opdracht mee een beeld te maken dat de gevallenen en de onderdrukking van het verzet herdacht. Al op 21 juli van dat jaar waren de schetsen en het wasmodel gereed. Zeer tot tevredenheid van het comité en de gemeenteraad, die al meteen een datum voor de onthulling in gedachten hadden, name lijk 30 april 1946. Die datum werd niet gehaald, wat de in oktober 1946 als burge meester geïnstalleerde J.W. Peek de gelegenheid gaf zich met de opdracht aan Starreveld te bemoeien. Het beeld was al bijna voltooid, maar was in de ogen van de burgemeester te wulps en te bloot om het Schiedamse herdenkingsmonument te mogen zijn. Alras kreeg hij steun voor dit standpunt uit confessionele hoek. Vanzelfsprekend struikelden de Anti Revolutionairen over

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Historisch Jaarboek Schiedam | 2016 | | pagina 87