Stuitend naakt
85
Kinderen en Henk Sabel, die in principiële steilheid zijn eerste
burger nog overtrof, naar hartenlust palen sloegen of met de
sloopkogel zwaaiden waar zulks werd verlangd.
Wethouder Marinus
van Kinderen, de
bestuurlijk architect
van Nieuwland die
met onder andere zijn
ambtenaren Joszef
Hórvath en M.M.
van Praag de grote
nieuwbouwopera-
ties 'Nieuwland' en
'Groenoord - eerste
fase', wist te reali
seren ondanks alle
beperkingen in de
Wederopbouwperio
de. Foto: Hans Visser
Hoewel J.W. Peek bij zijn installatie plechtig had beloofd niemand
zijn persoonlijke mening op te dringen, kon hij het toch niet laten
om de zedenmeester te spelen. De eerste maal dat dit gebeurde
haalde Schiedam meteen al de nationale en internationale pers
met de afwijzing van het bestelde bevrijdingsmonument van Pieter
Starreveld. Dit beeld was te bloot en te wulps naar de zin van de
burgemeester. Hij kreeg daarbij steun uit onvermoede hoek. Ook
de communisten in de gemeenteraad waren tegen de plaatsing van
Starrevelds oorlogsmonument gekant.
Het leek allemaal nog zo mooi in 1945. Als herdenkingsmonument
had Schiedam een eenvoudig houten bouwsel opgericht. Dat moest
anders. Enkele vooraanstaande burgers richtte het Comité Oorlogs
monument op. Dit zocht een beeldhouwer met nationale bekend
heid. Een van hen, Piet Sanders, de jurist, kunstverzamelaar en
-kenner was een goede bekende van de Amsterdamse beeldhouwer
Pieter Starreveld. Deze kreeg de opdracht mee een beeld te maken
dat de gevallenen en de onderdrukking van het verzet herdacht. Al
op 21 juli van dat jaar waren de schetsen en het wasmodel gereed.
Zeer tot tevredenheid van het comité en de gemeenteraad, die al
meteen een datum voor de onthulling in gedachten hadden, name
lijk 30 april 1946.
Die datum werd niet gehaald, wat de in oktober 1946 als burge
meester geïnstalleerde J.W. Peek de gelegenheid gaf zich met
de opdracht aan Starreveld te bemoeien. Het beeld was al bijna
voltooid, maar was in de ogen van de burgemeester te wulps en
te bloot om het Schiedamse herdenkingsmonument te mogen
zijn. Alras kreeg hij steun voor dit standpunt uit confessionele
hoek. Vanzelfsprekend struikelden de Anti Revolutionairen over