14
De Brent Spar is een
drijvende olieopslag-
en overslaginstallatie
en bestaat uit twee
delen: de door Gusto
gebouwde bovenkant
met machinekamers
en de door Wilton-
Fijenoord gebouwde
onderkant (de boei).
De Brent Spar dankt
haar bekendheid aan
de acties van Green
peace die ervoor
hebben gezorgd dat
Shell de Brent Spar
niet heeft afgezon-
kenmaar hebben
afgebroken en deels
hergebruikt, collectie
Gemeentearchief
Schiedam.
Vanaf dit moment belandt Gusto in een turbulente storm van ge
beurtenissen, waarbij de achterliggende oorzaken en de rollen van
verschillende personen niet altijd even helder zijn.
De directie van Gusto is geschokt door deze plannen, ze gaat me
teen in de verdediging. De punten die zij noemt zijn dezelfde als
die tegen de indeling van Gusto bij werfgroep 1. Ook stelt Gusto
weer dat als IHC alleen in de bagger zit, de basis voor het concern
wel erg smal wordt.
Op 10 juni 1977 komt de raad van bestuur van IHC weer met
nieuwe beleidsplannen. In het plan staat dat IHC zich gaat concen
treren op de bagger en de offshore afstoten. Gusto valt hierdoor
buiten de boot. Argumenten voor afstoting zijn dat als 20 tot 30
miljoen gulden in Gusto wordt geïnvesteerd, het kostenniveau van
Gusto van de bouw nog steeds hoger zal zijn dan van de Aziatische
concurrenten, daarbij komen offshore-orders onregelmatig binnen
en zijn ze zeer divers van omvang. Hierdoor zal de werf Gusto het
niet kunnen redden. Indien de Beleidscommissie de onrendabele
werven sluit en ook Gusto als bouwplaats moet verdwijnen, dan zal
IHC hiermee instemmen. Het initiatief om Gusto te sluiten wordt
dus bij de Beleidscommissie gelegd.
Een paar dagen na de IHC plannen komt het rapport van Mc Kinsey
over de toekomstmogelijkheden van de offshore uit. Hierin worden
twee alternatieven gegeven, de moeilijke offshore opgeven of de
Nederlandse plek heroveren door investeringen en samenwerking
tussen de werven die zich met offshore bezighouden. De scheeps
werven IHC, RSV en De Groot geven naar aanleiding van dit rapport
een verklaring, waarin ze zeggen een fusie niet te zien zitten. Elke
werf besluit haar eigen offshoreplannen maken. De Gusto-directeu-
ren J.D. Bax en Hans Sjouke sluiten aan op bovenstaand rapport met
een eigen plan: het nucleusplan. Hierbij vormt Gusto de kern van
een aantal offshore bedrijven. Is de markt goed dan besteed Gusto
veel uit, is de markt slecht dan kan de (afgeslankte) Gusto zich over
eind houden met een klein aantal opdrachten.
