Nieuws= en Advertentieblad voor Schiedam
Wat gij niet in Uw
Dagblad leest.
Met Zevenmijlslaarzen door de Eerste eeuwen
van onze plaatselijke historie
Sterk Verhaal
No. 1
6 October 1949
Een woord van de redactie
Langs onze historische gebouwen. Historische gegevens ontleend aan
en vrij bewerkt naar „De Kroniek der Stad Schiedam'.'
I.
Hoe en waarom Schiedam het eerste levenslicht aanschouwde
Plaatsbespreking (Historisch)
Het Nieuve Stadsblad
Redactie- en Administratie-adres
C. J. v. d. KLINK
Louise de Colignystraat 15
Schiedam Tel. 67368
Advertentietarieven
LOSSE PLAATSINGEN 12 cent per ram.
BIJ CONTRACT 2 000 mm. OF HOGER 10 cent per mm.
INGEZONDEN MEDEDELINGEN DUBBEL TARIEF
VISSERTJES 3 REGELSf
ELKE REGEL MEERf 0 25
Stadsgenoten.
Bij het verschijnen der eerste uit
gave van „Het Nieuwe Stadsblad" een
woord van dank aan alle Schiedamse
Firma's, welke het ons mogelijk ma
ken, met dit prettige blad, onze eerste
originele Schiedamse uitgave, welke
door de gehele stad bij ieder huisge
zin bezorgd wordt, voorlopig iedere
14 dagen te verschijnen.
„Het Nieuwe Stadsblad" brengt
iedere 14 dagen weer een of meerdere
gezellige avonden voor onze stadsge
noten.
Deze hopen wij te brengen, door
het plaatsen van prettig opgestelde
stadsberichten van vroeger en nu,
verlucht met eventuele foto's. Daar
naast op aparte wijze binnen- en bui
tenlands nieuws. Tevens diverse ac
tuele, door ons gelezen advertenties
en artikeltjes met geestig commen
taar. Korte prettige verhalen of
feuilleton, puzzles enz.
Adviezen voor iedereen over Schie
dam, bevolking enz. worden gratis ge
plaatst onder Ingezonden mededelin
gen.
Sport en spel krijgen een waarlijk
passende plaats onder eigen rubriek
(dus sportverenigingen enz.: geeft U
even een berichtje en onze redacteur
is zo bij U).
Verder nog duizend en een artike
len, te veel om allen hier op te noe
men.
Ge ziet dit blad en U moet tot de
conclusie komen dat „Het Nieuwe
Stadsblad" werkelijk een prettig, ge
zond en actueel blad is. Tevens om
nog iets te verklappen hebben wij
nog meerdere pijlen op onze boog
staan. O.a.: onze Dames-, Mode en
Kinderrubriek.
Met dit alles geachte lezers, leze-,
resssen hopen wij in onze Stad Schie
dam met deze uitgave te komen tot
een blad wat op prijs gesteld wordt
door de ganse stad.
Van de redactie-tafel.
Wat de Redactie van het Nieuwe
Stadsblad zich voorstelt:
Zo leeft Schiedam
zal het motto worden voor het redac
tionele gedeelte van het Nieuwe
Stadsblad. Er wordt dikwijls beweerd,
dat Schiedam een saaie, ja nog erger
een „dooie stad" is. Niets is echter
minder waar. Onze redactie hoopt U
voortaan op pakkende wijze voort
durend te vertellen, hoe Schiedam
leeft en wat er zo al gebeurt, zodat
U voortaan elke Donderdagavond
reikhalzend zult uitzien naar de ver
schijning van ons blad, dat U boven
dien nog gratis ontvangt.
Plaatselijke merkwaardigheden
gevraagd.
Om U steeds die gezellige en
smakelijke leesstof te kunnen opdie
nen, doen wij een beroep op alle
Schiedammers. Wij weten haast bij
intuïtie, dat er onder die zeventig
duizend stadgenoten heel wat zijn, die
ons Schiedamse curiosa kunnen mede
delen: hobbies en plaatselijke eigen-(
aardigheden en belevenissen, het is
ons alles even welkom; een brief
kaartje of een telefoontje naar ons
redactieadres en wij sturen onmid
dellijk onze reporter.
De Jubileumfeesten in 1950 zullen
cns er op aangename, wijze aan her
inneren, dat Schiedam een oude stad
is. En het ligt geheel in de ljjn van
„Het Nieuwe Stadsblad" om in zijn
eerste nummer een bescheiden artikel
aan het glorierijk verleden van de
grijze Schiestad te wijden. Steden
hebben iets menselijks: ook zij wor-j
den geboren en maken zoals alle
boorlingen een periode mee welke de
beslissing zal zijn voor hun latere le
ven, en groeien tenslotte op tot vol
wassenheid. Daar zijn er natuurlijk,
die schraal en tenger blijven, terwijl
de meeste niet verder komen dan een
zeer middelmatige wasdom; en slechts
voor enkele is het weggelegd, om
ware reuzen te worden, millioenen-
steden zoals New York of Tokio.
Een eigenaardige bijkomstigheid mag
?iet genoemd worden, dat de meeste
steden zich in westelijke richting uit
breiden. Schiedam nu dankt haar ont
staan aan een eenvoudige dam in de
Schie. De Maas was in die dagen een
echte wildebras. Waar wij thans wo
nen, dicht op elkander gepakt, zij aan
zij, huis aan huis, was destijds een
moerassige inham in de wijde bed
ding der onstuimige rivier: welke bij
hoge vloed een klotsend golvend
meer en bij laag water een kale
vlakte van modder en waterplaatsen
te zien gaf.
Het bekende „Oude Dijkje", dat zich
reeds eeuwenlang vanaf Spierings-
hoek om onze stad heen slingert. Om
zoongeveer bij de bekende rolbrug
van het historische „Huis ter Rivier"
te eindigen, was de alleroudste water-|
kering tegen de machtige rivier.
De Schie, welke voor de afwatering
van het binnenwater van Delfland
zorgde, liep langs de bekading van
Nieuwland in een baaierd van mod
der, water en wilde vegetatie uit en
kreeg door gestadige aanslibbingen
langzamerhand een vaste loop. Bij
lage waterstand in het achtergelegen
land liep de Schie echter steeds leeg.
Dit leeglopen nu vormde een ernstig
beletsel zowel voor de scheepvaart als
voor het op peil houden van het wa
ter 's zomers in het uitgebreide en
belangrijke Delftse achterland. Ten-
einderaad besloot men derhalve zo
omstreeks 1250 ongeveer ter hoogte
van de tegenwoordige Dam de wispel
turige Schie af te dammen. In die
dam werd een afwateringssluis ge
maakt, terwijl de vissers- en koop
vaardij-scheepskens op plesante wijze
door middel van een Overtoom over-;
gehaald werden om op die manier
naar buiten te komen.
Langzamerhand verrezen er op de
historische plek, waar Boterstraat
Hoogstraat en Dam een driesprong
vormen, een kerk voor de gelovigen,
een gasthuis voor de kranken, met
een devoot kapelleke aan St. Jacob
gewijd en vanzelfsprekend ettelijke
herbergen voor de dorstigen. Oude
vergeelde oorkonden duiden deze ba
kermat van onze stad aan met de
voor ons eigenaardige naam: DRIE-
WEELH-SLEE.
Kort na 1257 verscheen er in onze
Stadsgeschiedenis een Vrouw ten to
nele, aan wie de jonge nederzetting,
in die dagen nog Nieuwendam gehe
ten, ontzaglijk veel te danken had:
Gravin Aleida, weduwe van Jan van
Henegouwen en voogdes van de in
's lands historie zo bekende Graaf
Floris V. Door haar toedoen ontving
het stedeke, naast meerdere privi
lege's van de Graaf, op 18 Maart 1275
zelfbestuur.
In de 14e eeuw omringde de jonge
stad zich door Vesten: Broers en
Lange Vest, waarvan de laatste thans
Noord en Vellevest geheten.
In die tijd woedden ook de beruchte
Hoekse en Kabeljauwse twisten. Meer
malen kwam de steeds groeiende stad
in botsing met de Heren van Wasse
naar en Mathenesse of met de bezit-;
ters van Frankenland, wier grondge
bied grensde aan dat van Schiedam.
Toch was de ruimte binnen de vesten
niet volgebouwd. Boomgaarden en
tuinen, zelfs weilanden trof men er
aan. De varkens met een ring in de
neus, liepen vrij rond.
In de middeleeuwen vond een niet
onbelangrijk gedeelte der bevolking
haar bestaan in de haringvisserij. De
stad had vier poorten: de Vlaardin-
ger-, Kethel-, Overschiese- en Rotter
damse poort.
Bij een wandeling door onze heden
daagse stad vallen ons enig;
wen op, welke uit historisch oogpunt
wel het vermelden waard zijn. Als
enig middeleeuws bouwwerk mogen
wij de Grote Kerk noemen, welke
vóór de Hervorming aan St. Johannes
de Doper gewijd was. Een der Kapel-
lekens in het koor, was gebouwd bo
ven de marmeren graftombe van de
H. Liduina, die na een leven van de
votie in 1433 gestorven was. Haar
zerk bevindt zich tegenwoordig in het
St. Liduina-gesticht. Er waren voor
de Hervorming hier ter stede vijf
vrouwenkloosters en een voor man
nen. Ons bijzonder fraai Stadhuis is
eigenlijk een herbouw van het oude,
dat in 1604 gedeeltelijk door brand
werd verwoest. U moet dit bouwwerk
eens aandachtig beschouwen, dan zal
allereerst Uw aandacht vallen op de
voorkant, met het bordes en de trap
pen, gebogen Fronton met de Holland,
se Leeuw in Tuin en 't beeld van Justi-
tia, terwijl een hoog zadeldek met
leien, waarop een koepeltorentje met
luiklok, het geheel bekroont. Dan
treffen wij vervolgens in de Aleida-j
straat het Hofje van Belois aan, als
jongere herbouw van de oude hofjes
in Noordmolen en Kreupelstraat.
Toch blijft ook hier de zó treffende
serene hofjes-rust heersen als een
stille oase in het gewoel van het mo
derne stadsgedoe. Een dankbaar
schildersobject is steeds het „Zakken-
dragershuisje" geweest. Het dateert
uit 1725. En als wij dan eens een be
zoek gaan brengen aan onze „Jeugd-
stad", dan belanden wij vanzelf in
het oude Doelengebouw, terwijl wij
aan deze zijde van de „Spoelingbrug"
het oude Leprosen- of Proveniershuis
ontdekken, dat vroeger natuurlijk
buiten de Stadswallen lag. Waar se
dert meer dan dan veertig jaar het
gymnasium is ondergebracht, U weet
wel het bekende, somber uitziend ge
bouw met het bordes ervoor en het
klokketorentje er boven uitstekend,
was vroeger het „Blauwhuis". Onze
stadsr ij m eiaar Jan Hey gaf er in 1778
een korte kernachtige reportage van:
Jonge dochters, kwaade wijven, die
in drank of erger kwaad, loopen de
eerbaarheid voorbij en haar bloed en
smet aanwrijven, daarvoor is dit Huys
gestigt, waar men die brengt tot hare
pligt.
Als U soms eens iets met de kan
tonrechter te maken mocht hebben,
welaan, neem dan deze unieke gele
genheid te baat om de residentie-van
deze Heer eens te bewonderen. Dit
Patriciërshuis is in de jaren 1803
J804 door een Italiaanse bouwkun
dige, een zekere Jan Giudici gebouwd
voor een rijke brander (C. Nolet)
wiens branderij op het terrein er ach
ter was gelegen. Onder leiding van
diezelfde Italiaan werd in 1792 de
Beurs gebouwd: het hervormde wees
huis, met de bekende beelden boven
de hoofddeur werd in 1779 gebouwd
of juister uitgedrukt opnieuw opge7
trokken op het bouwwerk van het
vroegere Convent van Leliëndaal.
Wij eindigen onze rondwandeling
langs al deze merkwaardige oude ge
bouwen in onze stad bij het oude St.
Jacobs gasthuis op de Hoogstraat, ons
tegenwoordig Stedelijk Museum. Als
wij van de Appelmarkt komen, heb
ben wij het mooiste gezicht op de in
het midden vroeger gevestigde kerk.
beu- 4f '!n hoog zwaar hek sluit het ruime
voorplein af, daarachter dan ligt de
reeds genoemde kerk met haar Co
rinthische Zuilen, schone Fronton en
pittoresk torentje. Ook dit gebouw
werd in 1786 gebouwd door de meer
vermelde Jan Giudici. die derhalve
drie historische gebouwen aan onze
stad vermeerderde.
Als wij nu volgend jaar gaan feest
vieren, dan mogen wij toch zeer ze
ker hopen, dat de initiatiefnemers tot
deze festiviteiten, Schiedams Glorie-;
rijk Verleden wederom zullen doen
herleven, van bovengenoemde merk
waardige historische gebouwen.
Een woord tot en een beroep op de
H.H. bestuurders van verenigingen
etc.
Laat Uw licht niet onder de koren
maat schijnen, Mijne Heren. Uw naar
stige arbeid, b.v. als secretaris, of in
feest- en werkcommissies, kunt U
vanaf heden stedekundig maken, door
bijtijds voof Uw mededelingen, ver
gaderingen en feestavonden aan het
bovenvermelde Redactie-adres om
onze verslaggever te verzoeken.
Ook particuliere en zakelijke
festiviteiten en andere belangrijke
gebeurtenissen in Uw leven.
Elke Schiedamse familie en iedere
zaken man kan een beroep op onze
verslaggever doen om hun hoogtij
dagen te „verslaan".
Wij zaten met z'n vieren bij Harry.
Toen wij nog student waren en op
het punt stonden van afstuderen, had
den wij afgesproken elkaar over tien
jaar hier te zullen ontmoeten. Harry
was er jammer genoeg niet meer om
met zijn typisch jargon hij was
vroeger matroos geweest orde on
der zijn klantjes te houden. Maar er
stond nu een jongere editie van hem
achter de bar.
Na onze studie waren wij elk ons
eigen weg gegaan en hadden elkaar
nooit weer gezien. Veel was er dus te
vertellen. Drie van ons hadden hun
betrekking in eigen land gekregen en
leidden een rustig bestaan. De vierde
man was echter naar familie in Cana
da vertrokken, en daar eigenaar ge
worden van een grote handel in za
den. Hij zag er het meest welgesteld
veranderd. Toevallig was Dick in het
vaderland om een erfeniskwestie te
regelen.
Nadat wij elkaar de alledaagse ge-;
beurtenissen verteld hadden, kwamen
onder de invloed van de bitter de
sterke verhalen op de proppen. Toen
onze Canadese vriend een tijdlang
naar onze verhalen geluisterd had,
vroeg hij of één van ons allen al eens
in levensgevaar had verkeerd. Op
onze ontkennende antwoorden schoof
hij dichterbij en begon aan zijn ver
haal.
„Het is al een jaar of wat geleden
gebeurd toen ik pas in Canada was,
maar alles staat me nog zo duidelijk
voor de geest alsof het gisteren ge
beurde. Ik was met de auto voor de
zaak weggeweest om een partij zaden
af te leveren, toen ik door een
sneeuwstorm overvallen de weg
kwijtraakte en met de auto in de
van ons allen uit en bleek het meest
sneeuw bleef steken. Ik wist niet meer
wat te doen was mistroostig op de
treeplank van de auto gaan zitten,
trachtend een uitweg te vinden, toen
ik in de verte iets wits zag aankomen,
dat langzaam naderbij kwam.
Ik ging staan om beter te kunnen
zien of dat soms een middel tot red
ding zou kunnen zijn, maar tot mijn
grote schrik bleek het een grote witte
beer te zijn, die recht op mij afkwam.
Als een pijl uit de boog schoot ik op
twee grote kale pijnbomen af, klom
snel naar boven en keek, terwijl ik
met mijn ene voet op een dwarstak
rustte, naar heneden. De beer bleef op
zijn gemak onder de boom staan en
verkende het terrein. Tot mijn op
luchting echter verdween hij na
enkele minuten, maar uit een gevoel
van veiligheid bleef ik nog even in de
boom zitten.
Wat schrok ik toen ik na enige
ogenblikken de beer weer terug zag
komen, vergezeld van een klein lelijk
monster, dat achter hem over de
grond voortkroop. Beiden bleven on
der de boom staan en het kleine mon
ster begon aan de onderkant van de
boom te knagen. Eerst keek ik toe of
het hem wel gelukken zou om het
harde hout door te knagen, maar toen
ik een onvast gevoel kreeg, zwaaide
ik mij snel over op de andere pijn,
die daar vlak naast stond. Wie schetst
mijn schrik toen het kleine monster,
na de ene boom doorgeknaagd te heb
ben, aan de andere begon. Beneden
hoorde ik reeds een zacht, behaaglijk
gegrom van de beer. Ik wist niet wat
te doen en mij vastklampend aan de
beide bomen, waarvan de een reeds
los van de grond stond, begon ik
langzaam heen en weer te zwaaien.
Het angstzweet brak mij van alle kan
ten uit. Beneden hoorde ik een ge-,
kraak en in gedachten zag ik mij reeds
neerstorten in de hongerige muil van
de "beer, toen.
„Toen", vroegen wij allen in ang
stige spanning.
„Toen ik op het lumineuze idee
kwam om de beide bomen als stelten
te gebruiken. Ik klemde mij stevig
aan de losse stammen vast, zette mijn
voeten op een kleine dwarstak en
wandelde rustig weg."
Exclusieve Stadsreportages.
Afscheid van de „Berinnenploeg".
In het herenzwembad hebben wij
de z g. berenploeg: een stel sportieve
heren, die wind en weder trotserend
reeds jarenlang elke morgen om ze
ven uur present zijn. Natuurlijk lieten
ook de dames zich niet onbetuigd. Een
vaste groep van onversaagde huis
vrouwen houdt gedurende het zwem-
seizoen haar dagelijks zwem-appèl,
een beetje later dan de voormelde
berenploeg, zó tussen negen en tien
uur. In navolging van hun mannelijke
buren aan de andere zijde van de hou
ten schutting zijn zij zich ook de „be
renploeg" gaan noemen. Doch aange
zien er maar één echte, onvervalste
berenploeg bestaat en men toch on
mogelijk deze waternymphen met de
mannetjesnaam van beren kan betite
len en wij het toch wel sneu vonden
om hen zulk een eretitel te ontzeggen,
daarom noemden wij hun zwemclub
de „berinnenploeg". Als vanouds heb
ben zij de vorige Dinsdag, 27 Septem
ber, op de traditionele, luidruchtige
wijze afscheid genomen van het
Zwembad, de zwemdames en ge
deeltelijk ook van elkander. Er
werd een compleet, gecostumeerd wa
terballet gegeven, waarvan wij in het
bijzonder melding moeten maken van
de grappige Chinees, van het snoezige
Roodkapje en van de drie prachtig-
geïmiteerde overvalbandieten, die wel
een levende illustratie geleken van
dit lugubere inbrekersverhaal, het
welk U wél in Uw Dagblad heeft kun
nen lezen.
.Tenslotte zijn hii wijze van daverende
finale alle gecostumeerde deelneem
sters in kleurige, vrolijke optocht
rond het waterbassin getrokken.
In één woord het was een stralende
herfstmorgen waarop de pl.m. zestig
tal aanwezige dames zich, onder het
nuttigen van heerlijk-dampende kof
fie en vers-knappend gebak, kostelijk
geamuseerd hebben.
Tot een volgend seizoen dan, Da
mes!
KIEKER.
Tenslotte een klachten- en
vragenbus voor het Schiedamse
publiek.
Klachten en vragen uit het publiek
kunnen desgewenst in een bepaalde
Brievenbus-Rubriek behandeld en in
de openbaarheid gebracht worden.
Schrijf aan ons redactie-adres Uw be
zwaren en suggesties en wij zullen er
onze aandacht aan schenken.
REDACTIE.
Op een miezerige, grijze November-
ochtend, zo omstreeks 11 uur vraagt
het loopknechtje van de apotheker
aan zijn heer en meester: „Baas mag
ik een uurtje vroeger weg?" Er staat
juist een hele rij poeders en drankjes
te wachten om bij de reikhalzende
patiënten thuis bezorgd te worden.
Onze brave apotheker gevoelt der
halve niet veel voor zulk een ongele
gen vroegertje van zijn loondienaar.
Hij geeft dan ook zijn ongenoegen
hierover op weinig malse wijze te
kennen. Doch in deze dagen zijn loop.
jongens en daghitjes om het zó te
zeggen hun gewicht in goud waard.
Dat weet natuurlijk de olijke knaap
wel. Hij speelt dan ook deze grote
troef uit door grif te antwoorden:
„Dan neem ik Zaterdag de benen,
baas!" „Maar waar moet je dan eigen
lijk naar toe?" vraagt onze in-het-
nauw-gedreven pillenman tenslotte.
„Oh, zie je baas," is het radde ant
woord, „d'r draait zo'n mooie Wild-
West film in „Monopole" en nu wil ik
plaatsen bespreken voor vanavond
voor mij en mijn meisje, 'k Ga maar
even met de bus; want het is me te
ver. Besjoer, baas, tot vanmiddag 2
uur."
En baassie, die er bijna in blijft,
kan zien, hoe hij het klaarspeelt om
de gereed liggende poeders en pillen
zo gauw mogelijk weg te werken.
H. Holdert Jr. voor zijn rechters.
Voor het Bijzonder Gerechtshof te
Amsterdam stond H. Holdert, direc
teur van „De Telegraaf" sinds 1942,
terecht. Hij wordt er van beschuldigd
„De Telegraaf" bewust in handen van
de Duitsers te hebben gespeeld en
pressie te hebben uitgeoefend op de
toenmalige redactie.
Moskou zegt het vriendschapsverdrag
op. In een nota, gericht aan de re
gering van Joegoslavië, heeft Rusland
het vriendschapsverdrag met Joego;
slavië opgezegd. Hieruit volgt, dat
Rusland nu niet meer verplicht is mi
litaire bijstand te verlenen in geval
van een aanval van guerillastrijders
of geregelde troepen.
Protest tegen verhoogde benzineprijs.
De samenwerkende wegverkeers-
en vervoersorganisaties hebben in
een aan de Tweede Kamer gericht
adres geprotesteerd tegen de voorge
nomen verhoging der benzineprijs. Zij
menen, dat hier sprake is van een be
voordeling der Nederlandse Spoorwe
gen.
Drukkerij van valse eierzegels ont
dekt. In Amsterdam is door de
Rijkpolitie een drukkerij van valse
eierzegels en bankbiljetten van f 25.
ontdekt. Twee drukkers en een ge
schorste advocaat, die ook in het com
plot zat, zijn gearresteerd.
,.De Waarheid" veroordeeld. Fred
-Stboorrenberg- de-hoofdredacteur var?
„De Waarheid" is veroordeeld tot een
boete van 150 gulden wegens smaad.
Hij had in een artikel de oud-jvoor-
zitter van het N.V.V., de heer Kupers,
beledigd.
Roofoverval op Amsterdamse spaar
bank. Op het bijkantoor in de Cein
tuurbaan van de Spaarbank voor de
Stad Amsterdam is een brutale over
val gepleegd. Twee jongemannen
stapten binnen, bedreigden de kassier
en zijn assistenten met een revolver
en verdwenen met bijna 8000 gulden.
Luchtbrug opgeheven. Na 15 maan
den onafgebroken dienst is de voed
selvoorziening van Berlijn door de
lucht stppgezet. De stad heeft thans
voldoende 'voorraad, zodat de kost
bare „vliegende winkeliers" niet meer
nodig zijn.
Twee doodvonissen. Door het Am
sterdams Bijzonder Gerechtshof zijn
twee leden der beruchte colonne llen-
neicke, H. Sastruebe en H. Klinken
bijl, conform de eis ter dood veroor
deeld.
Lunshof veroordeeld. De journa
list Lunshof is door het Amsterdams
gerechtshof tot een boete van f 100.
en een voorwaardelijke gevangenis
straf van een maan, met een proef
tijd van drie jaar veroordeeld. Zijn
beroep op het recht van de journalist
om zijn bronnen geheim 'te houden,
werd niet geaccepteerd.
De Eerste.De Ford Company
heeft besloten tot een pensioenrege
ling voor de arbeiders in haar bedrijf,
dit met het oog op een dreigende sta
king van het personeel dezer fabriek,
welke staking hiermee voorkomen is.
Vluchtelingen neergeschoten? Een
aantal vluchtelingen, die bij Gorizia
over de Italiaanse grens trachtten te
komen, werden, zo melden Italiaanse
bladen, door Joegoslavische grensbe
ambten met granaten en machinege
weervuur bestookt. Slechts twee
vluchtelingen zouden Italië hebben
bereikt.
Klacht van China. De algemene
vergadering van de Verenigde Naties
heeft besloten, de klacht van China
tegen de Sowjet-Unie op haar agenda
te plaatsen. De Chinese gedelegeerde
Tsiang baseerde zijn klacht op het
Russisch-Chinese vriendschapsverdrag
van 1945.
Duitsers willen grotere devaluatie.
Een Duitse regeringsdelegatie heeft
Bij de drie geallieerde Hoge Commis
sarissen aangedrongen op een verdere
devaluatie van de West-Duitse mark.
De Hoge Commissarissen hebben me
degedeeld, dat zij op hun standpunt
blijven staan.