Jeiifyd en Vacantie
0^^
ir-r
Tu/eede blad van
Het Nieuu/e Stadsblad
ïPJteAk Witaayde pJuj/fren
tijdend, OPRUIMING
Weekkalender
'jé
Kersvers uit de Pers
\5
7^V^VtMOPÉz /zx* fff
van 14 Juli 1950
Theedoeken 1.18 - 0.89 Heren-Sokken 1.79 - 1.44
Bonte Handdoeken 0.59 Heren-Interlock
Fantasieschorten 2.69 - 2.98 Shinglets 1.80
Dameskousen (links) 2.Leuke Kinder-
Haarlint overgooiers v.af 2.95
(20-12 breedte) 0.49 - 0.19 Graslinnen Slopen 2.39
ZIE ETALAGES
VERKOOP BEGINT a.s. MAANDAG
Lorentzplein 4
Tel. 69869
SCHIEDAM
Wilt U verzekerd zijn van een plaatsje in ons volgend
nummer Zendt dan Uw copie voor a.s. Dinsdag in
of bel ons even Tel. 67368 Louise Colignystraat 15
/y
99
Er is een tijd geweest, dat men
naar het strand ging om te „pootje
baaien". Dat manifesteerde zich aldus:
De mannen en de vrouwen trokken
hun schoenen en kousen uit en liepen
dan een eindje de zee in. Bloot waren
dan voeten en kuiten en misschien de
knieën, maar daarmee was het ook af
gelopen. Ging men verder, dan werd
men als schaamteloos gedoodverfd.
Er is ook een tijd geweest, dat men
plotseling van mening was, dat een
vrouw even goed mocht zwemmen en
baden in zee als de man. Maar dan
natuurlijk in een dusdanig badcos-
tuum, dat het geen aanstoot gaf. En
zo verscheen de vrouw in een badpak,
waaruit alleen de hals en het hoofd,
de armen en de benen inclusief voe
ten te voorschijn kwamen. De rest was
bedekt.
Er is een tijd geweest, dat de vrou
wen rokken droegen tot de enkels.
Daaruit kwam dan, om met onze oude
schrijvers te spreken: „Een sierlijk
geschoeid voetje te voorschijn en een
heel klein stukje van een fijne, zwart
zijden kous." Als men in de trein zat,
kon het gebeuren, dat een moeder tot
haar dochter van omstreeks achttien
jaren zei: „Kind, laat je enkels niet
zo zien." Want dat was niet netjes.
Er is een tijd geweest, dat de rok
ken korter werden. Zo iets over de
knieën. En het kind van die onbedek
te enkels zei dan als moeder tot
haar dochter: „Kind, laat je knieën
niet zo zien." Want dat was niet netjes.
Er is een tijd geweest.Of leven
we nog in die tijd? Nee, verder dan
de knieën durven wij in dit artikel
toch werkelijk niet te gaan. Want dat
is niet netjes. Maar.als wij in deze
zomer- en vacantietijd het strand eens
bezoeken, wie durft dan nog een defi
nitie te geven van wat men tegen
woordig het „badpak" noemt?
Nu gaan we niet zedepreken. En we
gaan ook niet de banvloek uitspreken
over het tweedelige badpak der da
mes. Er is immers een spreekwoord,
dat luidt: Andere tijden, andere ze
den. En, inderdaad: met de tijd zijn de
zeden veranderd. Of dit ten goede is
geschied, is een andere vraag.
Ons kinderrijke land telt veel gezin
nen met opgroeiende jongens en
meisjes. De vacantie staat voor de
deur. Gingen wij vroeger, toen wij
nog kinderen waren, in de vacantie
eens een dagje met vader en moeder
naar zee of naar de heide, de jeugd
van tegenwoordig staat wat losser van
het ouderlijk gezag en trekt er zelf
standig op uit, per fiets of met een
wagen. Met de kampeertent en blijft
een week of langer weg. Het enige
contact met thuis bestaat dan uit een
kaartje met een natuurtafreeltje uit
een of ander landelijk paradijs of een
telefoontje: „We hebben het dolletjes,
maar stuur me nog een tientje, want
ik heb vast niet genoeg
Nu zijn er serieuze ouders, die eerst
eens terdege onderzoeken, met wie
hun kind omgaat en in welk gezel
schap de vacantietrip gemaakt wordt.
En als dan blijkt, dat de schapen bij
de schapen bivakkefen en de rammen
idem, en ze weten, dat hun dochter of
zoon een standvastig karakter heeft,
och, dan is het vanzelfsprekend, dat
de vereiste ouderlijke toestemming
wordt gegeven, want de jeugd moet
genieten van het leven. Wie weet,
wat hen in hun later leven nog te
wachten staat. Een gezond standpunt,
dat we ten volle kunnen delen.
Er zijn echter ook ouders, die het
wel geloven. Die „modern" denken.
En die het niet kunnen schelen, of
hun zeventienjarige dochter in een
tent kampeert met een achttienjarige
vriend. Of die hun dochter van gelijke
leeftijd met een gezelschapje zonder
leiding een dagje of langer naar zee
laten gaan. We hebben ze in de afge
lopen dagen al zien gaan: Meisjes van
zestien jaar en ouder in shirt en short
op de fiets, in gezelschap van jongens
van gelijke leeftijd. En dan te beden
ken, dat er kampeerterreinen zijn,
waar geen controle wordt uitgeoe
fend. Waar de eigenaar alleen maar
oog heeft voor de dubbeltjes, die zijn
terrein opbrengt. Morele verantwoor
ding? Kom daarmee in deze tijd niet
aandragen!
Nogmaals: we gaan niet zedepre
ken. Maar we willen wel feiten noe
men. Dit zijn ze uit officiële statistie
ken: Het zedelijk peil in ons land is
sedert 1940 bedenkelijk dalende. Een
na-oorlogs verschijnsel? Accoord.
Maar hoe lang blijven deze verschijn
selen „Na-oorlogs"? Andere feiten:
Het aantal onwettige geboorten is
stijgende. Het aantal echtscheidingen
dat in ons land wordt uitgesproken,
is stijgende. Het aantal gevallen van
abortus is stijgende. Het aantal geval
len van aanrandingen, waarvan
vrouwen en meisjes slachtoffer wer
den of dreigden te worden, is stijgen
de. Het aantal zedenzaken, waarbij
minderjarigen betrokken zijn, is legio,
over 1949 ongeveer 430% hoger dan
over 1939.
Dit alles moge de ouders van kin
deren tussen de veertien en een en
twintig jaar te denken geven. Zij kun
nen er hun conclusies uit trekken. En
er misschien hun nut mee doen vóór
de vacantie van hun kinderen begint.
Want het gevaar schuilt dikwijls daar,
waar men het juist niet verwacht.
Misplaatste Ahoy-reclame.
Er wordt de laatste weken op aller
lei wijze reclame gemaakt voor de
tentoonstelling „Ahov" in Rotterdam.
De matroos met de scheepsroeper ziet
men overal op alle mogelijke en on
mogelijke plaatsen. Maar wat zoudt U
er evenwel van denken een bericht
van overlijden te ontvangen van
iemand, die U dierbaar is en dan op
de rouwenvelop het volgende post
stempel te zien staan: „Nog niet op de
Ahoy geweest? Jammer."
Deze onprettige ervaring hadden de
laatste dagen verschillende personen
en met hen kunnen wij deze reclame
allerminst op zijn plaats achten.
Daarom: P.T.T. en Ahoy, wat meer
piëteit ware gewenst.
(Nieuwe Brielsche Courant).
Voor ons rariteitenkabinet kregen
wij weer een aanvulling. De „Gelders-
Overijsselse Crt." van 7 dezer bevatte
de volgende advertenties:
„Te koop merrieveulen van stamb.
ouders. Gld. type, 2 w.a. voeten."
We zouden zeggen: dat is 10 jaar
te laat geboren, want er is geen W.A.
meer.
En blijkens een opschrift in de, ,Op-
regte Steenwijker Courant" van 4
dezer, bestaat er in Steen wijk een
„Spiegelruiten-vereniging"
Gewone ruiten kunnen sympa
thiserend lid worden. Opregt!
„Te koop een ingeschreven hengst
veulen, donkere vos, 3 witte benen."
Of het beest ook nog een vierde
been heeft, stond er niet bij. Overi
gens, hoewel we weten, dat men t.a.v.
paarden spreekt van voeten en benen,
willen wij er eens op wijzen, dat dit
taalkundig absoluut fout is. Een mens
heeft benen en voeten, een dier en
onverschillig welk dier heeft poten.
Het is dus onzin om t.a.v. een paard
te spreken van „voeten" en „benen".
De „Meppeler Courant" van dezelf
de datum levert ook een paar bijdra
gen. Daar lazen we allereerst: „Te
koop uitneembare houten barak, 9 x
6 m., dubbelwandig, met deuren en
openslaande ramen, vloer en zolder."
Wel prettig, als het heet weer is,
zo'n openslaande zolder.
„Te koop 2 fauteuils, 4 stoelen met
moquette, tafel met kleed, buffet,
theekast, alles eikenhout."
We gaan dat eikenhouten tafel
kleed eens bezien.
Maar de prijs van de week gaat be
slist naar de „Edesche Crt." van 8
dezer. Daarin lazen we: „Heer zoekt
net degelijk kosthuis op Herv. of Ger.
grondslag."
En puzzelen, of dat slag grond
een nieuwe grondsoort is
Zaterdag 15 Juli: Zon op 4.37, onder
20.54. Maan op 4.09, onder 21.43.
Nieuwe Maan 6.05 uur.
Maak U geheel meester van het
geen gij geleerd hebt en leer steeds
opnieuw, dan zult gij onderwijzer
der mensen kunnen heten.
(Confucius).
Zondag 16 Juli: Zon op 4.38, onder
20.53. Maan op 5.28, onder 22.04.
Als je je inwendige godsdienstige
gevoelens bespreekt, verwateren ze;
wat echt in je leeft, moet gezwegen
worden of alleen aan God bekend
zijn. (Anna Snipton).
Maandag 17 Juli: Zon op 4.39, onder
20.52. Maan op 6.50, onder 22.20.
Een godsdienst, die de mensen van
menselijkheid berooft, is geen
godsdienst voor de mensen. En wat
is menselijker dan mens te zijn?
(E. A. Borger).
Dinsdag 18 Juli: Zon op 4.40, onder
20.51. Maan op 8.12, onder 22.33.
Iemand, die durft beweren nooit
van mening te zullen veranderen, is
als een, die zich voorgenomen heeft
altijd rechtuit te lopen. Een dwaas,
die aan zijn eigen onfeilbaarheid
gelooft. (Balzac).
Woensdag 19 Juli: Zon op 4.42, onder
20.50. Maan op 9.34, onder 22.44.
Een dag van nietsdoen is even af
mattend als een slapeloze nacht.
(Petit Senn).
Donderdag 20 Juli: Zon op 4.43, onder
20.49. Maan op 10.56, onder 22.55.
Onze plicht bestaat niet altijd in
streven en strijden, soms ook in
wachten en verduren.
(W. M. Salter).
Vrijdag 21 Juli. Zon op 4.44, onder
20.47. Maan op 12.20, onder 23.07.
Woorden, van vriendelijkheid en
vergeving zijn beter dan een aal
moes, door kwelling gevolgd.
Cv?/".
