NETTE MEISJES
„DE STER"
>s
Caramel- en Meefabriek
KLM-Nieuws
Recorddag,
ge,ö£aq,ejn!
De Beeldtelegrafie
Twilfit-corset
Nieuws- en Advertentieblad voor Schiedam
Meisjes en Jongens gevraagd
te laat is
VAN DE WEEK
Kersvers uit de Pers
No. 27
Oplaag 16.000 exemplaren
28 Juli 1950
voor lichte werkzaamheden
Prettige werkkring Hoog loon
N.V. Schiedamsche Cartonnagefabriek
Oranjestraat 24
Schiedam
VERKOOP VAN BEDJES DOOR DE
HULPACTIE DAVOS.
DE STRENGSTE WINTERDAG
heeft onze Record-verkoop in
Wollendekens van j.l. Woensdag
niet kunnen slaan. Wij kwamen
etterlijk handen tekort, om aan
de vele aanvragen te voldoen en
menig koper ging geheel tevreden
met zo'n pracht juweel van een
AaBé-deken naar huis, en
zij verdienden guldens, want zij
betaalden „De Oude Prijs". Nog
slechts één week zullen wij deze
verkoop kunnen handhaven.
Maakt dat U er ook bij bent en
bemachtigt nog heden zo'n pracht
AaBe-deken 100 °/0 Wol voor de
Oude Prijs. Ziet de Etalages
Per huisgezin worden slechts
2 dekens afgegeven
Van Heind' en Ver naar
Groenelaan 22, Tel. 68840
hoek Wilhelminaplein
Rembrandtlaan 71, Tel. 67446
hoek Mesdaglaan
Ik voel mij een ander mens bij
het dragen van zo'n heerlijk zittend
Het enige corset met onbreekbare
spiraalbaleinen en Uw juiste pasvorm
Reeds v.a. f 11.90
Alléénverkoop
Magazijn DE STER
Groenelaan 22 Tel. 68840
hoek Wilhelminaplein
Rembrandtlaan 71 Tel. 67446
hoek Mesdaglaan
HET NIEUWE STADSBLAD
Redactie en Administratie.
C. J. VAN DER KLINK
L. de Colignystraat 15
Telefoon 67368
Advertentietarieven:
15 ct per mm
Bij contract belangrijke korting
Contractprijs op aanvraag
Vissertjes 6 ct. per woord,
Minimum f 1,25
INTERESSANT REISVERHAAL
van een emigrant naar Australië,
welke deze reis maakte via Frank
rijk op een Franse boot, nl. de „Al-
Suran". In aansluiting hierop volgt
een verslag van onze speciale cor
respondent aan boord van het m.s.
„Sibajak" van de Kon. Rott. Lloyd.
Dus een Nederlands schip, welk op
19 Juli j.l. vertrok met emigran
ten naar Australië.
Nadat we op 18 Januari te 9.15 uur
van het C.S. te Amsterdam vertrok
ken, kwamen we om 6 uur aan op
het Gare du Nord. Verder ging het
per autobus naar het Gare du Lyon.
Helaas was de tijd te beperkt om een
tochtje naar „la ville lumière" te ma
ken. Het was 8.12 uur dat de trein
zich in beweging zette om de lange
rit naar Marseille te maken. Deze
reis had een eentonig verloop, daar
er vanwege de duisternis natuurlijk
niets te genieten viel van natuur
schoon. Van slapen kwam niets aan
gezien de ruimte om te zitten zelfs
beperkt was. Gelegenheid om iets te
drinken was er evenmin. Waarschijn
lijk zijn de Franse spoorwegen de
Ontdekt door Columbus in 1493 en
door de Fransen bezet sinds 1635 heeft
Guadeloupe thans een negerbevolking
van 276.000 zielen. De voornaamste
producten welke er worden verbouwd
zijn: suikerriet, bananen, sinaaasappe-
len, cocosnoten en andere zuidvruch
ten, terwijl verder nog likeuren en
rhum worden geëxporteerd. Direct
valt reeds op dat hier in hoofdzaak de
vrouwen werken. De bouwaard van
de huizen is bedroevend. Van de
winkels krijgt men nu niet bepaald
een prettige indruk daar dit meestal
bedompte vertrekken zijn zonder eta
lages en de lucht die door de smalle
deur naar buiten komt, is om zacht
uit te drukken verre van fris.
Verkoopsters van groenten en fruit
treft men in grote getale aan. De Ame
rikaanse sigaretten zijn er voor onze
begrippen goedkoop, omgerekend in
Hollands geld f 0,80 per pakje.
Dat de bevolking wel op zeer laag
peil van beschaving staat, bleek mij
uit het volgende voorval.
Ik stapte een van de weinige nette
winkels binnen en kocht daar wat si
garetten. Een negerinnetje van plm.
25 jaar hielp mij, maar scheen plot
seling last te krijgen van kriebeling
die af en toe het blok aflikken. Kort
om van het zien alleen heeft men al
genoeg.
Een bezienswaardigheid was het
manoevreren van de negerinnen met
een zware last op het hoofd. Ik zag
bijvoorbeeld een vrouw die met houts
kool liep te venten, een kist en daar
boven een emmer op 't hoofd en ze
stapte er net zo rustig mee alsof ze
liep te winkelen, in de ene arm een
baby en in de andere arm een tas.
Alles was echter nieuw voor ons en
dus was het interessant en de stank
waar je hier en daar op onthaald werd
nam je er maar bij.
We vertrokken er 31 Januari om
16 uur. Het volgende traject was 375
mijl en ging naar Martinique waar we
bij het plaatsje Fort de Franse aan
kwamen op 1 Februari 's morgens om
5 uur. Vele roeibootjes zwermden hier
om het schip en de bedoeling was dat
er geld in het water werd gegooid,
waarna een neger dat weer opdook.
Dat deden ze prima en misten geen
enkel geldstuk. Ons bezoek aan het
stadje viel letterlijk in het water want
het regende de hele dag. Overigens
toonde het veel overeenkomst met het
vorige al was het hier iets netter.
(Wordt vervolgd.)
mening toegedacht dat het overbodige
luxe is bij een treinreis van 15 uur
een restauratiewagen aan te koppelen.
Om 11 uur v.m. 19 Jan. kwamen we
eindelijk bij de haven aan waar we
het schip genaamd „Al Sudan" (7300
ton) zagen liggen dat ons naac Syd
ney zou brengen. Het vervullen van
enkele formaliteiten nam weinig tijd
in beslag, zodat we een kwartier la
ter reeds naar onze slaapplaats wer
den gebracht. Daar ofïs omtrent ac-
comodatie niets bekend was, viel dit
entree danig tegen. Het bleek name
lijk, dat het ruim was ingericht tot
„slaapkamer", plaats biedende aan
plm. 120 personen (w.o.) 50 Hollan
ders) die in „kooien" van 3 boven el
kaar werden ondergebracht. Gedu
rende de loop van de dag kwamen
meer en meer passagiers aan boord
en het vertrek dat op 4 uur was vast
gesteld vond eerst plaats des avonds
11 uur.
Gedurende de eerste etappe van de
4100 mijl lange reis, welke 12 dagen
duurde, bleek ons dat wij ons temid
den van een zeer internationaal ge
zelschap bevonden, bestaande uit
Fransen (w.o. veel militairen), Belgen,
Polen, Tsjechen, Oekrainers, Letten,
Grieken, Spanjaarden, Portugezen,
Zwitsers, Hollanders en Egyptenaren
(bemanning).
Op 31 Jan. om 7 uur v.m. kwamen
we in het stadje Pointe a Pitre aan,
gelegen op het eiland Guadeloupe,
hetwelk behoort tot de kleine Antil
len. We kreg envan 9 tot 3 uur ge
legenheid van boord te gaan en maak
ten hiervan natuurlijk gaarne gebruik
daar deze afwisseling ons zeer wel
kom was na de eentonige zeereis.
in haar keel. Een paar keer werd zeer
luidruchtig geschraapt en het voort
brengsel op zeer duidelijk hoorbare
wijze op de grond gespuwd. Ondanks
het feit, dat Guadeloupe Frans bezit
is en de Franse franc daar wettig be
taalmiddel is, wordt deze niet geac
cepteerd en dient men dus eerst bij
een bank Franse francs te ruilen voor
francs van Guadeloupe. Dit euvel had
ieder Frans eiland dat we aandeden.
Een behoorlijke frisse slagerij ken
nen ze er ook niet. Aan stalletjes
werd vlees verkocht, dat vanwege de
lucht en kleur voor onze begrippen
kunnen mo goadlonaod* werkkring
vinden. Prettig, echoot en licht werk.
Aanmelden: degelijke ren 8 6 oor.
Korenaarstraat 45 bfl N. Binnenweg
zelfs niet te benaderen was en om het
geheel nog te completeren werd het
bezet door tientallen grote vliegen.
Rond de „slagerij" hangen dan nog
een paar slome magere honden rond
Uw Linnenkast
bijvullen voor het
KOOPJESFESTIJN.
Zaterdag weer knapjes storm
in allerhande zaken:
d' opruimingstijd werd ingeluid,
men schreeuwde 't van de daken!
Men stond zo waar voor dag en dauw
al wachtende in rijen
te praten of te lachen of
soms ook een kous te breien,
totdat de winkel openging:
't publiek stroomde naar binnen
en de seizoenopruiming kon
naar hartelust beginnen.
Er werd gesnuffeld in coupons,
gegraaid in de restanten;
er waren koopjes en daarom:
de kijksters werden klanten.
De dameshoedjes stroomden weg,
mèt mantels en japonnen;
de opruiming, 't halfjaarlijks feest
was wederom begonnen.
't Was heus niet enkel 't zwak
geslacht,
dat wilde profiteren,
want tussen al dat vrouwvolk zag
men werk'lijk heel wat heren.
Er werd gekocht: een boek, een pijp
een overhemd, wat dassen,
en menig man zag men tersloops
een mooi costuumpje passen!
Het werd een waar koopjesfestijn
van Roodeschool tot Eijsden,
want overal kwam het publiek
naar 't vele laaggeprijsde.
Wat zou ons land zijn, als we niet
naar koopjes konden vissen,
zo tweemaal in het jaar? Voorwaar,
we kunnen 't niet meer missen!
„De Sheik" stapt uit de stuurstoel.
Als men gezagvoerder Frijns, of, zo
als deze luchtvaartpionier bij zijn col
lega's beter bekend is, „de Sheik, zou
vragen: „En Captain, hoe vindt U het
nu U na al die jaren de stuurhut vaar
wel zegt?", dan zal hij kortweg ant
woorden. „Jammer!"
Want, die ouwe vliegers, die, geze
ten op de bok van kleine houten
vliegtuigjes zonder al te veel hulp
middelen de burgerluchtvaart van
een avontuur tot een wetenschappe
lijke vervoerwijze hebben gemaakt
zijn geen mannen van veel woorden.
Wat kan men ook anders verwachten
van deze groep mannen, met die typi
sche „blik van de verten" in hun
ogen, van deze kerels, die met het
vorderen der jaren met de hand aan
de teugel van onstuimige paarde-
krachten de wereld steeds kleiner
hebben gemaakt? Zij, voor wie de
hoeken van de aardbol even vertrouwd
zijn als hun eigen kleine wereldje: de
stuurhut, hebben ervaren, dat met
alleen woorden geen luchtwegen kun-1
nen worden gebaand.
En zo is nu ook voor G. M. H.
Frijns, deze 52-jarige K.L.M.-vlieger,
wiens naam in de luchtvaartwereld
en vooral in Nederland een uitsteken
de klank heeft, het ogenblik aange
broken om, op medisch advies, het
beroep van vlieger vaarwel te zeggen.
Zijn loopbaan begon in de tijd, dat
de luchtvaart nog vliegerij heette, bij
de Marine Luchtvaart als mecanicien.
Drie jaar later zat hij zelf achter de
stuurknuppel als leerlingvlieger en
in 1927 haalde hij zijn brevet. In Mei
van dat jaar kwam hij bij de K.L.M.
Reeds kort daarna vestigde hij de
aandacht op zich door in October 1927
met de Fokker F7 met de vlieger
Koppen, als 2e bestuurder in negen
dagen van Amsterdam naar Batavia te
vliegen. In die dagen was deze 14000
prestatie. Op zijn naam staat even-
km lange vlucht over woeste en on
bekende gebieden een uitzonderlijke
eens de Kerstpostvlucht naar Batavia
in 1929, die Frijns onder zeer moei
lijke omstandigheden heeft uitge
voerd. Als gezagvoerder van een Fok
ker F12 vloog hij in het voorjaar van
1934 een charter naar het Nabije Oos
ten. Het betrof hier een serie speciale
vluchten voor de 72-jarige Miss Moore
uit Boston, die een archeologische
luchtvaartexpeditie maakte boven
Palestina, Iran en Turkije, waarbij hij
verschillende malen in de woestijn
landde.
Allengs werd Frijn de woestijnspe
cialist van de K.L.M. In 1938 maakte
hij opnieuw een serie vluchten naar
dit gebied, toen echter met een DC2.
Na de oorlog, in 1949, werd Frijns be
last met de organisatie van een „vest
zak K.L.M." Enkele duizenden Hadji's
moesten n.l. met „Vliegende Hollan
ders" uit verschillende delen van het
Midden-Oosten naar Mekka worden
overgevlogen. Dag en nacht draaide
het „Circus Frijns" met een zestal
twee- en viermotorige machines op
volle toeren.
Toch heeft de „Sheik" zijn bijnaam
niet aan zijn grote woestijnervaring
te danken, maar aan de tijd, dat hij
nog in opleiding voor vlieger was. Op
een gecostumeerd bal verscheen hij
eens als „Sheik" verkleed en sinds
dien heeft hij deze naam gehouden.
Het feit, dat deze zeer bekwame vlie
ger na 18.000 uur in de lucht uit de
stuurstoel is gestapt, betekent niet
dat hij voor de luchtvaart verloren
gaat. Zijn voortreffelijke ervaringen
als organisator en als mensenkenner
zal hij in dienst blijven stellen van de
K.L.M., nu echter in een functie op
de grond.
Tengevolge van de devaluatie liep
de verpleging van Nederlandse long
lijders te Davos gevaar te moeten
worden afgebroken. Om in de nood te
voorzien biedt de hulpactie Davos mo
delbedjes te koop aan, die voor f 1190
worden verkocht. Dat is een heel be
drag, maar men betaalt deze som dan
ook niet voor het bedje, doch men
bekostigt hiermede de verpleging van
een patient gedurende een half jaar.
De koop van twee bedjes door de
Nederlandse rotarians maakte het aan
tal van de eerste honderd verkochte
bedjes vol. H.M. de Koningin kocht
een bedje en 9 particulieren volgden
haar voorbeeld. Voorts werden er
bedjes bij bedrijven geplaatst, 6 bed
jes bij verschillende vakgroepen, 10
bedjes gingen naar fondsen en stich
tingen terwijl allerlei verenigingen
en bonden tezamen 32 bedjes voor hun
rekening namen. Enkele bedjes brach
ten meer op dan het gevraagde be
drag van f 1190.voor de eerste 100
bedjes ontving de hulpactie Davos in
totaal ruim f 125.000.terwijl aan
kleine en grote giften een bedrag van
bijna f 41.000.binnenkwam.
Hoe mooi dit resultaat ook is, veel
steun blijft nog nodig. De hulpactie
begint vol moed aan de verkoop van
de tweede 100 bedjes. Het adres van
de hulpactie Davos is, Stadhouders
laan 148, Den Haag, telefoon 554544.
men overal op alle mogelijke en on
mogelijke plaatsen. Maar wat zoudt U
er evenwel van denken een bericht
van overlijden te ontvangen Van
iemand, die U dierbaar is en dan op
de rouwenvelop het volgende post
stempel te zien staan: „Nog niet op de
Ahoy geweest? Jammer."
Deze onprettige ervaring hadden de
laatste dagen verschillende personen
en met hen kunnen wij deze reclame
allerminst op zijn plaats achten.
Daarom: P.T.T. en Ahoy, wat meer
piëteit ware gewenst.
(Nieuwe Brielsche Courant).
Naar aanleiding van bepaalde be
richten deelt PTT mede, dat de ope
ning van een beeldtelegraafdienst tus
sen Nederland en Duitsland, in de ge
bruikelijke betekenis van het woord,
nog niet wordt overwogen. Deze be
richten hebben slechts betrekking op
de mogelijkheid om voor particuliere
instellingen, die in het bezit zijn van
een beeldtelegraafinrichting, telefoon
geleidingen beschikbaar te stellen,
waarover zij foto's en dergelijke kun
nen overbrengen. PTT beschikt zelf
niet over beeldtelegraafapparatuur
ten behoeve van het publiek. De toe
stellen, die voor de oorlog voor dit
doel aanwezig waren, zijn door de "be
zetter weggevoerd; vervanging heeft
nog niet plaats gevonden.
Misplaatste Ahoy-reclame.
Er wordt de laatste weken op aller
lei wijze reclame gemaakt voor de
tentoonstelling „Ahoy" in Rotterdam.
De matroos met de scheepsroeper ziet
