A
ZAKDOEKEN RECLAME
Tshof,
EEK KONINGIN WORD! GEKROOND
HET NIEUUIE
Dl. LEIJ1E
DE DRIE ANKERS
Bij iedere f 2.50 die U vanaf Zaterdagochtend t.m. Vrijdag
avond bij ons besteedt, krijgt U een mooi gekleurd of wit
Dames- of Kinderzakdoekje cadeau (tot ten hoogste zes
stuks). ONZE prettige vlotte bediening. ONZE enorme sor
tering. ONZE extra lage prijzen en ONZE etalages zullen
U overtuigen dat U bij ons het beste terecht kunt voor al
Uw textiel. En bovendien profiteert U deze week van onze
extraZAKDOEKEN RECLAME
JAM KWPÜT
WAAIMACHIN ES
i PASSAGE D- in Tec
Speciale Aanbiedingen
Nel sal niet lang meer duren of ook U
profiteert van de zakdoeken reclame bij
HBHÉBirikHlHBÉHÉr
TELEFOON 6673) ROTTERDAMSCHEDIJK 256A - SCHIEDAM
DEZE WEEK
Geen Zon zonder Zonnebril v.a. SO ot. van Va d. Arend
Fototoestellen vanaf 0.75 Rolfilms v.a. 1.25 Hoogstraat 01 Telefoon 68814
Huismoeders! U hobbelt
niet meer, maar glijdt over
de Nieuwe Dam bestrating
I13dr a a
voor onze serie bijzonder VOORDELIGE AANBIEDINGEN
13.90 7.80
12.90
14.90 12.70
6.90
19.90
BON BELANGRIJK
Op al onze onverwoestbare Kinderstoelen merk KIBOFA geven
wij op alle reeds zeer lage prijzen NOG EXTRA VIJF GULDEN
KORTING.
ALLEEN KIJ ONS PROFITEERT
SLECHTS EEN WEEK SLECHTS EEN WEEK
DAM 40-44
leder kind een
Dampiepballon
GRATIS
Tel. 68508
Wegens OPENING ven ons filiaal VLAARDINGEN
ook bij
HOOGSTRAAT 33 - SCHIEDAM
OVERALLS,
prima modellen 13,95 11,85 10,85 9,85 8,95
WERKOVERHEMDEN, prima modellen
in diverse kleuren 11,95 9,95 8,95 7,95 6,95 5,95
KHAK1 WERK- EN SPORTBROEKEN,
prima modellen 16,95 14,95 12,95
WEEKEND SHIRTS, in alle kleuren 9,95 7,95 5,75
GERUITE KAMPEERHEMDEN,
in diverse kleuren 9,95 8,75 7,95
STOFJASSEN
in diverse kleuren 17,95 15,95 13,95 11,50 9,95
KHAKI EN CACHEMIR COLBERTS 13,25 12,80 11,80
MANCH. BROEKEN,
prima afwerking21,85 19,85 17,95 15,95
MANCH. MOUWVESTEN, prima modellen 32,50 29,85
MANCH. SPORTCOLBERTS EN JEKKERS,
43,50 39,85 29,85
FANTASIEBROEKEN,
strepen en kamgaren 19,85 18,50 16,50
Grote keuze PETTEN EN ALPINO'S 3,50 2,95 2,65
RUBBER LAARZEN,
Hevea en Rupax14,50 13,50 10,95 S,95
OLIEJASSEN, half dubbel24,15
VISJASSEN (gasjassen) 9,85
(levensduur 15 jaar), met prima voering139.
LEDEREN JOPPEN EN JEKKERS 115,— 98,85
LEDEREN VESTEN 49,85
Nog steeds bloemen....
HOOGSTRAAT 62 TELEFOON 65783
ALLE MERKEN OOK ZIG-ZAG
Reparaties onder garantie. Betaling in overleg
C. VAN DER BURG ZONEN
VATEN EN KISTENFABRIEK
Vraagt:
PERSONEEL
voor diverse afdelingen.
Zich te melden Vatenfabriek
le van Leyden Gaelslraat 4, Vlaardingen
ONS FEUILLETON. (Hl)
PIKE NORTON WILLS
LIGSTOELEN
IJzersterk. - Volle garantie 1
RIETEN TUINSTOELEN
Bufteen met Rottan.
Solide 1 Worden ook erg veel
dn serre en keuken gebruikt.
PRACHT KEUKENSTOELEN
met berken zitting.
RIETEN
KINDERTUINSTOELTJES
Bufteen met Rottan.
Onverwoestbaar 1
WASKUIPEN
met eiken bodem en gegalv.
banden. Spotgoedkoop I 1
Op onze hele sortering
emmers - teilen - wasketels
geven wij deze week
10"/. KORTING
EMMERS vanaf 2.98
TEILEN vanaf 4,50
SCHIEDAM TEL. 69563
DAG. 2 an 8 uur ZATERD. an
I ZONDAG 2-4.15-7-9.15 uur
Ij. ARTHUR RANK
[Ned. tekst gesproken door ALBERT MILHADO
dorkxll uur duronda
hnfcolor
sldUIm I
mikx Bedrmsmemng
LANGE LEDEREN JASSEN,
(A queen is crowned)]
a.l.
Wij hebben voor U de
grootste colleetie hulp
motoren van Schiedam,
Solex (de luxe) 392.50
Solex (populair) 333.
Kaptein Motoylette 485.
Victoria 504.
D.M.F. (nestor) 575.
Berini 195.
Berini combinatie 325.
Cycle-Star 398.
Pirottino 395.
Verder hebben w\j
een Reclame-fiets
voor 13 met volledige
garantie, voor 119.50
Met lamp, jasbe-
Behermer en slot
137.50 contant
U kunt een keuze doen
uit 50 verschillende
merken, o.a.: Simplex,
P.O.N. - P.J.K. - Eland,
Serva - Ceburo - enz.
Eventueel op conditie
Swammerdamsingel 25
Schiedam - Tel. 66548
ADVERTEERT
IN DIT BLAD 1
Nu de Schiedamse Gemeen
schap onze oude Broersvest zo
lieflijk met bloemen heeft ge
tooid, kunnen wij als burgers
niet achterblijven.
Niet dat we nu onze patplan-
tjes allemaal langs het trot
toir van onze straat moeten
zetten 1 Maar laten we eens
een bloemstuk met hanggera-
niums buiten in ons raam
plaatsen of langs het hekje
van onze warande. U zult eens
zien wat voor een plezier U
van zoiets beleeft.
Maardie bak Die moet gemaakt worden
van hout en dait rot zo gauw. Geen nood 1 Jan
Kwast zou geen Kwast zijn als hij daar geen
raad op wist. Hij heeft bloembakken van eter-
n,:t, kant en klaar. Werkelijk iets moois.
Een bak van bijv. 90 cm. lang, 15 cm. diep en
15 cm. breed kosten slechts 6.75. Hij krijgt ze
in de maten van 40 cm. tot 120 cm. Dus, Schie
dammers, maakit van Uw stald een bloemenstad.
Bovendien heeft hij nog eternit platen van 5 mm.
dik, groot 42 cm. bij 90 cm. voor slechts 1.
en 52 cm. bij 120 cm. voor slechts 1.50.
Voor onder Uw gasstel, op Uw aanrecht, om
natte muren te bekleden, als wanden voor een
schuurtje of afscheiding in de tuin, enz.
Spotgoedkoop en onverwoestbaar
HOOGSTRAAT 99 (onder Moncpole) TEL. 67009
A. VAN LEEUWEN (v.h. KUIPERS)
Luid en doordringend rinkelde de
telefoon naast haar. Ze pakte de
hoorn en zei automatisch: „Milly
van Zanten". „Met Rob. Zeg je moet
eens luister Wel vijf minu
ten luisterde ze geduldig naar een
omstandig verhaal van Robert over
een boek, dat hij niet had en toch
zo nodig eens even in moest zien.
Eet kwam er op neer, dat hij vroeg
of zij het soms had. Ze kon dit be-
ves.lgen en beloofde het morgen
even te brengen. Ze kwam toch
vlak bij hem in de buurt. Toen Ro
bert, tevreden gesteld, af wilde bel
len, vroeg ze ineens: „Weet jij het
adres van Peter Moldering, je
vriend Jawel, hij woont op de
Rozengracht. Het nummer weet ik
niet, maar.„Wat toevallig Ook
op de Rozengracht. Dan wonen we
vlak bij elkaar. Afijn, bedankt zo
ver". Ze wierp de hoorn weer op de
haak en stond op. Ze liep naar het
venster en ging naar buiten zitten
kijken.
Het scheen, dat Peter Moldering zich
ra de „ontmoeting" met Milly van
Zanten, die in zijn vrijgezellenleven
haast een „uitspatting" mocht heten,
nog meer teruggetrokken had. Af
en toe zwëefde hem nog wel eens
een blond hoofdje met hei-blauwe
ogen en een kers-rood pruimen
mondje voor de geest, maar dat
schoof hij weer zo snel mogelijk van
zich af.
„Wat drommel", dacht hij dan wre
velig. „Ik lijk wel een schooljongen.
Het ontbreekt er maar aan, dat ik
versje op haar ga schrijven".
Hij begroef zich dan weer in zijn
werk en schreef of zijn leven er
van af hing. Met Robert had hjj het
nog even over de avond met Milly
gehad, toen deze de volgende dag
was komen vragen, hoe hij het er
van af gebracht had. ,3est" had hij
kort gezegd. „Maar knap in het ver
volg nog even je eigen zaakjes op.
DOOR
Dat heb ik veel liever". Nadien had
hij nog eens terloops iets over haar
gehoord. Ze scheen nogal succes te
hebben, zoals Robert vaag opmerkte.
Verder werd zij niet meer aange
roerd in hun gesprekken.
Deze avond had Peter er eindelijk
de brui aangegeven en stond hij op
de Rozengracht even een luchtje te
scheppen. Bob dartelde in het rond.
Het beest scheen in hoge mate te
bezitten, waar het zijn baas aan ont
brak, belangstelling voor de andere
sexe. Peter floot het dier en wandel
de langzaam de gracht af. Eenklaps
hoorde hij boven zich een zacht ge
fluit en een vrouwenstem riep zijn
naam. Verbaasd staarde hij omhoog,
recM >i een paar spottende blauwe
ogen. Verward nam hij zijn hoed af.
hy wilde weer doorlopen, maar zo
gemakkelijk kwam iemand niet van
Milly af. Ze wenkte hem boven te
komen en met tegenzin nam Peter
de uitnodiging aan. Zo verward was
Bob buiten was gebleven. Boven
aan de trap wachte zij hem al op.
„Hoe is het er mee vroeg ze la
chend. „In geen tijden meer ge
zien
„Best" antwoordde Peter en hij
voelde hoe hij bloosde.
„Rob belde me net op en zanikte
over iets. Erg onbelangrijk. Maar ik
heb meteen van de gelegenheid ge
bruik gemaakt om hem te vragen
naar je adres. Ik wilde je dezer da
gen eens bezoeken of opbellen".
„Wat een belangstelling" zei Peter
en zijn stem klonk spottender dan
hij bedoeld had. Hij stapte haar ka
mer binnen en keek belangstellend
om zich heen. „Je hebt het hier aar
dig ingericht", merkte hy op. Zon
der erg was hij begonnen met haar
te tutoyeren.
„Vind je het aardig Ga toch zit
ten. Koffie „Graag", antwoordde
Peter. Hij keek de kamer eens ver
der rond. Het viel niet te ontkennen.
dat ze smaak had. Enkele kleine
dingetjes deugden niet, maar dat
kanden wel curiositeiten zijn of
eigenaardigheden die haar ergens
aan herinnerden. Zijn blik viel op
een wajangpop, die er helemaal niet
paste.
Ze was ongemerkt weer binnenge
komen en volgde zijn blik. „Een
herinnering aan mijn broer" merkte
ze zacht op. „Hij stuurde die pop
vanuit Indië. Hij is daar gesneu
veld."
Ze schonk de koffie in en Peter
zweeg. Dan merkte hij op: „Ik ben
ook in Indië geweest". „O ja 7" Haar
belangstelling klonk te oprecht om
geveinsd te zijn. „Als oorlogscorres
pondent. Ik ben er geweest van on
middellijk na de oorlog tot bijna aan
het eind...." „Je bent zeker net
als Rob een geboren Amsterdam
mer vroeg het meisje terwijl ze
tegenover hem ging zitten. „Nou en
groeid. Ik ken de stad op mijn
duimje en de achterbuurten vooral.
Dat komt ook door de oorlogstijd.
Veel kameraden woonden daar of
waren er ondergedoken. Het zijn
beste mensen als je er mee om kunt
gaan.
Milly voelde hoe het gesprek in de
goede richting ging, maar om de
een of andere duistere reden wilde
ze nog niet met hem over haar plan
nen spreken. Hij dronk langzaam
en genietend zijn koffie uit. „Ze is
verdraaid goed", hoorde ze hem
zeggen.
„Ik heb ze zelf gezet", bekende Mil
ly met een lach. „Dat had je zeker
niet gedacht, hé Nee, zeker niet",
antwoordde Peter. „Ze is haast even
goed als die van mijn moeder, vroe
ger. En die kon hetIn gedachten
knikte Milly.
Was je aan de wandel", vroeg ze
dan ineens. „Ik loop 's avonds wel
eens een stukje om. Met Bob. Ver
draaid waar is dat beest 7 Zeker
buiten gebleven„Heb je een
hond Wat voor een 7 Toe laat hem
eens boven. Ik ben dol op honden".
Peter stond op en ging naar bene
den. Buiten op de stoep zat Bob en
keek zijn baas verwijtend aan. „Je
hebt me lelijk in de steek gelaten"
zeiden de beschuldigende ogen.
„Kom maar mee naar binnen, jong".
Uitgelaten rende Bob de trap op.
Alsof hij al jaren de weg wist, stoof
hij onmiddellijk Milly's kamer bin
nen.
Wat langzamer en ingetogener volg
de Peter. E'.i vc~d Eob, (':e z'c'r al
op Milly's schoot genesteld had en
van die plaats Peter vergenoegd,
triomferend en kwispelstaartend
aanzag.
„Die heeft z'n plekje al gevonden",
stelde Peter geamuseerd vast. „Het
is een schat, nietwaar Robbert 7" Ze
„Hy is niet zo'n vrouwenhater, als
zijn baas", plaagde ze. Peter pro
testeerde. „Ik ben helemaal geen
vrouwenhater, maar meisjes inte
resseren me domweg niet. Ik heb
mijn werk, dat is genoeg
Zo golfde het gesprek enige tijd hen
en weer totdat zij aan de journalis
tiek kwamen. Milly vertelde van
haar ervaringen en over haar arti
kelenreeks. Met de overtuiging en
de felheid van een echte feministe
verdedigde zij haar idealen tegen
Peter's nogal laatdunkende opmer
kingen. Peter amuseerde zich kos
telijk.
„Jij hebt natuurlijk een hekel aan
ons streven", vroeg ze hem uitda
gend aankijkend.
„Aan het streven niet. Maar ik vind
het helemaal niets voor jou om er
aan mee te doen. Het is meer werk
voor oude dames, die niets beters te
doen hebben".
„Waarom niets voor mij stoof
Milly op. Haar kinnetje stak weer
strijdlustig in de lucht en boven haar
neusje was dat 1 euke rimpeltje.
„Vind je soms, dat ik thuis moet zit
ten kousen stoppen, eten koken, en
wachten tot er een aanbidder komt?
Ik wil werken en mijn eigen leven
inrichten. Ik heb daarop evenveel
recht als een man. Jullie mannen
hebt allemaal een praehistorisch
idee over wat een vrouw wel en niet
mag doen. Presteren wij op ons ge
bied niet evenveel als jullie
Ze had een rode blos gekregen op
haar wangen. Peter, die dat alle
maal niet zoveel kon schelen, vond,
dat ze er nu ééns zo aardig uitzag.
Hij drukte die gedachte onmiddel
lijk weer weg en herhaalde: „Ik
heb niets tegen die vrouwenbewe
ging, maar ik vind het helemaal
niets voor jou om er aan mee te
doen. Ik weet niet hoe dat komt,
maar ik vind je er geen type voor".
„Wel voor een breikous 7" vroeg
Milly fel. Peter laChte. Ze was nu
werkelijk meesterlijk om te zien.
Omdat hij een gesprek over deze
zaken zinloos vond, keerde hij terug
naar hun uitgangspunt: de journa
listiek. Daarbij hadden zij iets, dat
beide evenveel Interesseerde.
De avond vloog om zonder dat zij
het bemerkten. Toen de Westertn-
ren elf bronzen slagen over de stad
liet galmen, stond Peter verschrikt
op. „Is het al zo laat 7 Dan mag ik
wel maken, dat ik weg kom, anders
breng ik jou reputatie nog in op
spraak
Milly lachte. „Ik vond het reuze ge
zellig, dat je eens bent kermen bab
belen". Even aarzelde Peter. Dan
nodigde l ij haar resoluut uit een te
genbezoek af te leggen. Hij meende
dat nu verplicht te zijn.
Doortastend als Milly was, stelde
zij direct een datum vast. Peter ging
daar mee accoord en Bob gaf met
een blaf je te kennen, dat hij het nu
welletjes vond.
„Tot Zondagavond dus", zei Peter
ten afscheid. „Ik zal er zijn" be
loofde het meisje. Even vrolijk en
uitgelaten als bij zijn binnenkomst
liep Bob voor Peter uit de trap af.
„Raar beest" mompelde Peter bin
nensmonds. Snel liepen zij beiden
nu naar huis. Peter plofte neer in
de eerste de beste stoel, die hij vond.
Zijn gedachten vertoefden nog weer
bij Milly. Hij zag haar weer voor
zich zoals ze die avond geweest was:
vrolijk lachend en stoeiend met Bob;
fel en overtuigend als ze over haar
werk sprak. Dan greep hij zijn no-
titiebloc en snuffelde in zijn aante
keningen. Al spoedig was hij ver
diept in zijn werk en had nergens
anders oog meer voor.
Hoofdstuk TH.
Met een harde klap viel er een
huisdeur dicht op de Rozengracht.
De oude huizen hadden al te veel
meegemaakt in hun lang bestaan,
om door deze klap wakker te
schrikken uit hun slaap. Zij dom
melden rustig voort. Met driftige
pasjes liep een slank, blond meisje
op de stoep. Haar hakjes sloegen
een scherp staccato op de oude kei
en, haar rond kinnetje stak vinnig
omhoog, en de uitdrukking van haar
pittig gezichtje stond niet bepaald
vriendelijk.
Milly van Zanten was boos en ze
meende daartoe het volste recht te
hebben. Had Peter haar niet duide
lijk te verstaan gegeven, dat haar
voorstel voor hem onaanvaardbaar
was 7 P'noe, eigenwijze ventHet
leek wel of hij hog uit het feodale
tijdperk stamde Maar ik zal me
zelf wel helpen. Ik heb hem hele
maal niet nodig.! Op zijn voorwaar
den ga ik niet in Ze raadpleegde
haar polshorloge. Half elf. Een zee
van tijd nog. Wat zal ik nu gaan
doen 7 Naar huis gaan 7 Dan bleef
ze ineens staan. Waarom zou ik van
avond niet naar de havenbuurt
gaan. Op de Zeedijk zou het juist op
Zondagavond wel leuk zijn. Haar
besluit stond onmiddellijk vast. Ze
ging. Aan een politieagent vroeg ze
de kortste weg. De agent keek haar
verbaasd en onderzoekend aan. hij
antwoordde pas na een merkbare
weifeling. Milly kookteZe had
hem wel om zijn oren willen slaan.
Die mannen altijd. Meenden maar,
dat als er ergens iets niet pluis was,
vrouwen daar vandaan moesten
blijven. Die agent was al net als j/e-
ter. Zonder zich iets van de bedekte
waarschuwing aan te trekken, i .p
ze in de aangegeven richting, nage
oogd door de vaderlijke agent, uie
haar hoofdschuddend nakeek en dan
ook zijn weg vervolgde.
Milly's hartje klopte iets sneller,
toen ze dan eindelijk in de beruchte
wijken was aangeland, het was er
inderdaad niet veel zaaks. Goor,
grijs en vuil, maar met veel interes
sante typen. Langzaam liep ze door
om de omgeving eens goed op te
nemen. Deze wijken werd doorsne
den door tal van grachten. Straat
jongens wierpen nieuwsgierige blik
ken op haar en de opmerkingen die
sommige der passerende mannen
maakten, joegen haar af en toe het
schaamrood naar de wangen:
Tussen de vele kroegen ontdekte ze
een, die er wel bijzonder onaantrek
kelijk uitzag. Aan de gevel hing een
roestig uithangbord, waarop drie in
eengestrengelde ankers geschilderd
waren. „Dit lijkt me wel geschikt
voor een eerste kennismaking",
dacht Milly en kordaat stapte ze
naar binnen.
Een golf van dranklucht en rook
sloeg haar tegemoet, toen ze de deur
opende. Het kleine lokaaltje zat
propvol mannen en opzichtig gekle
de vrouwen, die aan tafeltjes za.en
te roken en te drinken, of op een
hoge kruk bij de tapkast hingen.
Haar binnenkomst verwekte de no
dige sensatie. Ogenblikkelijk stok
ten alle gesprekken en alle bezoe
kers keken in haar richting.
De waard, een dikke vent met een
glazen oog, leunde over de tapkast
en staarde haai' onbeschaamd aan.
Alsof haar dit alles niet deerde liep
Milly even door en zocht een vrij»
plaats. Gelukkig was er nog een
tafeltje vrij en Milly ging uiterlijk
doodkalm, maar innerlijk toch wel
wat angstig, zitten.
(Wordt vervolgd).
